برچسب: سازمان سینمایی

معاون سازمان سینمایی بابیان اینکه طی شش ماهه نخست سال جاری ۱۲ میلیون نفر از سینما استفاده کرده اند، گفت: این آمار نسبت به سال قبل رشد قابل توجهی داشته است.

به گزارش سینمای خانگی از مهر، قادر آشنا بعد از ظهر جمعه در مراسم اختتامیه جشن مهر سینمای ایران به میزبانی سمنان در گفت و گو با خبرنگاران ضمن بیان اینکه طی شش ماهه نخست سال جاری سال جاری ۱۲ میلیون نفر از سینما استفاده کردند، ابراز داشت: این در حالی که تنها آمار سال گذشته هفت میلیون نفر بوده است.

وی بابیان اینکه با روند رو به رشد اقبال عمومی نسبت به سینما مواجه هستیم، افزود: ساخت و بهره برداری سالن‌های جدید و فروکش کردن موج کرونا را می‌توان عمده‌ترین دلیل این استقبال را برشمرد.

معاون دفتر توسعه، فناوری و مطالعات سازمان سینمایی بابیان اینکه تا پایان سال جاری ۱۰۰ سالن سینما به کشور اضافه می‌شود، ابراز داشت: با بهره برداری از این تعداد سالن سینما می‌توان انتظار داشت آمار استفاده کنندگان سینما طی بازه مذکور برای سال آتی از رقم مذکور فراتر رفته و افزایش یابد.

آشنا در پاسخ به این پرسش که هم اکنون چه تعداد سالن سینما در کشور وجود دارد، در ادامه تصریح کرد: ۷۵۰ سالن فعال سینما در کشور به ارائه خدمات پرداخته و مردم از آنها برای دیدن فیلم استفاده می‌کنند که تا سال آینده به ۸۵۰ سالن خواهد رسید.

وی درباره استفاده از امکانات جدید در حوزه سینما نیز اضافه کرد: قطعاً با به‌کارگیری فیبر نوری و هوش مصنوعی در صنعت سینما می‌توان شاهد تحول شگرف این حوزه بود.

در جشن مهر سینمای ایران از فعالان حوزه سینمای استان سمنان تجلیل و پوستر فیلم کوتاه «کلید زندگی» با موضوع دفاع مقدس رونمایی و فیلم بلند «دنیای آرمان» اکران شد.

مدیر هنری مجموعه باغ کتاب از افتتاح رسمی سینما روباز “ال.ای.دی” این مجموعه خبر داد.

به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، آرش تیمور نژاد با بیان اینکه تمام مجموعه های فرهنگی سعی می‌کنند که به مسئله ۷ هنر وارد شوند، گفت: زمانی که مدیریت مجموعه باغ کتاب به ما سپرده شد، متوجه شدیم که فعالیت ۹ سالن سینمای این مجموعه با ظرفیت ۱۲۰۰ صندلی دو سال است که متوقف شده است.

وی با بیان اینکه در این مدت سعی کردیم سینماها را  بازگشایی کنیم اما بعد از مدتی به دلیل مشکلات حقوقی این مهم محقق نشد، افزود: در باغ کتاب یک آمفی تئاتر روباز وجود داشت که آن را تبدیل به سینمای روباز با ظرفیت ۶۰۰ نفر کردیم که بزرگترین سینمای روباز  فعال کشور است؛ چراکه چند سینمای روباز در کشور وجود دارد که فعال نیستند و بر همین اساس در حال حاضر این سینما تنها سینمای فعال روباز است.

وی با بیان اینکه اولویت ما پخش فیلم‌های کودک و نوجوان و بعد فیلمهای روز داخلی است، گفت: اولین سینمای «ال ای دی» کشور  هستیم چراکه به دلیل شرایط نوری و روباز بودن سالن و همچنین فاصله اتاق فرمان تا پرده، می بایست ال ای دی مخصوص پخش فیلم سینمای روباز استفاده کنیم که یک پرده  ۴ در ۸ متر از خارج کشور تهیه کردیم.

تیمور نژاد با تأکید بر اینکه اولین سینمای ال ای دی کشور نیز هستیم که بهتر از پرده فیلم پخش می‌شود، گفت: امروز شاهد افتتاح سازه و تأسیسات سینما هستیم و از هفته آینده بلیت فروشی در سه سانس ۱۸:۳۰، ۲۰:۳۰ و ۲۲:۳۰  انجام خواهد شد و در هر سانس یک فیلم‌ مجزا پخش خواهد شد.

وی تأکید کرد: در این سینما،  فیلم‌های روز پخش خواهد شد. اما در حال رایزنی با ساترا هستیم که فیلمهای خارجی نیز در این سینما پخش شود.

وی در مورد قیمت گذاری بلیت سینما «روباز» باغ کتاب نیز با بیان اینکه قیمت بین  ۴۵ تا ۶۵ هزار تومان خواهد بود، اما هنوز تعیین نشده است، گفت: قیمت را سازمان سینمایی بعد از تعیین سطح سینما اعلام می‌کند و به نسبت سطح؛  قیمت بلیت مشخص می شود.

تیمور نژاد با بیان اینکه در باغ کتاب رسالت اصلی اشاعه فرهنگ کتاب و کتابخوانی است و به همین دلیل در ابتدای پخش فیلم‌ها بخشی از کتاب در قالب تیزر پخش و معرفی می شود  چرا که سینمای باغ کتاب مروج کتاب است، تاکید کرد: به دلیل روباز بودن سینما در انتهای قسمت فضای نشیمن تماشاچیان، استعمال سیگار آزاد است، اما دقت داشته باشید که تنها در سکو سیگار آزاد است و استعمال سیگار در صندلی ممنوعیت دارد.

مدیر هنری مجموعه باغ کتاب در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه این سینما در فصل سرما چگونه فعالیت می‌کند، اظهار کرد: این سینما فلزهای توسعه ای هم دارد؛ بگونه ای که سقف متحرک برای سینما طراحی کردیم که در صورت تأمین بودجه ۱۲ میلیارد تومان، این سقف در ماه های آینده نصب می شود و  برای ماه های آینده و در فصل زمستان آماده پذیرایی از تماشاچیان خواهیم بود.

وی در مورد سرانجام سینماهای باغ کتاب گفت: سینماها در پروسه دعوای حقوقی و قضایی بین شهرداری تهران و پیمانکار هستند و باید این موضوع را اداره کل حقوقی شهرداری پیگیری کند.

فریدون جیرانی گفت:من به طور کلی معتقدم نیمه‌ دوم دهه ۶۰، سینمای متفکر ایران رشد کرده اما گفتمان سینمای دهه ۴۰ و ۵۰، ضدمدرنیسم است و برایش تحلیل دارم. در سینمای اعتراضی یا اجتماعی آن زمان زن مدرن نمی‌بینیم.

به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، طبق گزارش رسیده، نخستین شب از سلسله نشست‌های «بر سینمای ایران چه گذشت» به میزبانی امیر قادری و با حضور جمعی از سینماگران و اهالی رسانه روز دوشنبه سوم مهر در سالن شهر هفتم پردیس سینمایی آزادی برگزار شد. مهدی فخیم‌زاده، فریدون جیرانی، بهروز افخمی و سیدضیاء هاشمی از جمله سینماگرانی بودند که در میزگرد این نشست حاضر شدند.

امیر قادری ابتدا ضمن خوشامدگویی به مهمانان گفت: در ۴ برنامه‌ای که از این سلسله نشست در مهرماه خواهیم داشت و ۴ قسمت از مستند «بر سینمای ایران چه گذشت» محصول سازمان سینمایی سوره را به نمایش می‌گذاریم، درباره تاریخ سینمای دهه ۶۰ صحبت خواهیم کرد. در ادامه این نشست‌ها که احتمالا در آبان ماه برگزار می‌شود، موضوع سینمای دهه ۷۰ را محل بحث قرار خواهیم داد.

وی ادامه داد: اغلب آنچه در سینمای ایران اتفاق افتاده است، حاصل دو دهه اول است. در ادامه مسیر مدیریت سینمای ایران آنچنان تغییر مسیر نداده و بنیاد آن از همان سال‌ها گذاشته شده است. اگر بخواهیم به سال های منتهی به انقلاب بازگردیم، روایتی وجود دارد که گفته می‌شود سینما در سال ۵۶ در آستانه تعطیلی قرار گرفت و با اکران فیلم خارجی و محدودیت سالن، تقریبا همه چیز به پایان خود رسیده بود. با همین موضوع نشست را شروع می‌کنیم.

در ابتدای این نشست، سیدضیاء هاشمی تهیه‌کننده سینما درباره نقش خود در روزهای نخست سینمای ایران پس از انقلاب گفت: من با حوزه هنری به سینما ورود پیدا کردم. حوزه هنری در ابتدا حوزه اندیشه و هنر اسلامی بود و جمعی از جوانان انقلابی و متعهد برای تشکیل آن پای کار آمده بودند. در سال ۶۰، بخش سینمایی حوزه هنری تازه شروع به کار کرد و به مرور منسجم شد. اولین اثری که در حوزه هنری ساخته شد، فیلم «توجیه» با بازی مجید مجیدی و کارگردانی زنده یاد منوچهر حقانی‌پرست در سال ۱۳۶۰ بود. نویسنده این اثر محسن مخلباف بود که در واقع نقش پُررنگی داشت.

وی افزود: آقای مخملباف به واسطه ورود به حوزه هنری توانست فیلمساز شود. او خود را اسلام‌گرای تندرو می‌دانست و در تندروی، مشهورترین چهره حوزه هنری بود. به واسطه همین تندروی‌های برخی در اوایل انقلاب، این تصویر از بسیاری از افراد فعال در حوزه هنری آن زمان شکل گرفته بود.

این تهیه‌کننده سینما یادآور شد: در آن دوران، این فیلم‌ها معروف به فیلم اتوبوسی بود؛ چراکه عمدتا با اتوبوس مردم را از جاهای مختلف به سینما و مسجد می‌بردند و فیلم‌ می‌دیدند. زمانی که «برزخی‌ها» با چهره‌های بزرگ سینمای پیش از انقلاب آمد، برخی از افراد جامعه واکنش تندی به آن نشان دادند. در خاطرم است که فیلم «حاجی واشنگتن» اثر علی حاتمی در سینما اکران شده بود و به همراه مخملباف برای تماشای این فیلم رفته بودیم که او بسیار برافروخته و عصبانی شد.

در ادامه مهدی فخیم‌زاده، بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون با بیان اینکه فیلم «میراث من جنون» را هنوز دوست دارد، در پاسخ به پرسش امیر قادری مبنی بر اینکه بیشترین دل‌مشغولی‌اش پس از انقلاب چه بود، تصریح کرد: من ۶ یا ۷ سال قبل از انقلاب با فیلم «تپلی» ساخته محمدرضا میرلوحی به سینما ورود کردم، در حقیقت با بازیگری شروع کردم و بعد به دستیاری، کارگردانی و… پرداختم. ناگفته نماند که در آن زمان فیلم‌فارسی را نمی‌شد ادامه داد. قبل از انقلاب اگر کارگردانی می‌خواست اثر متفاوتی بسازد، باید به جایی وصل می‌بود.

وی ادامه داد: حتی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان هم افراد خاصی می‌توانستند ورود کنند و باید نفوذ می‌داشتیم. برای مثال در آن زمان، چهره‌های خاصی ازجمله عباس کیارستمی، اسفندیار منفردزاده، فروزش و..‌. در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان فعالیت می‌کردند.

این بازیگر پیشکسوت در جواب به این سوال که آیا روایتی که می‌گویند سینما در سال ۵۶ در آستانه تعطیلی بود، درست است یا نه، مطرح کرد: این روایتی را که می‌گویند سینما قرار بود در سال ۱۳۵۶ تعطیل شود، به این شکل قبول ندارم؛ بلکه سالن‌هایش را از دست داده بود. چراکه با هجوم فیلم‌های خارجی مواجه بودیم. برای مثال، سال ۱۳۵۱، ما ۹۰ اثر تولیدی داشتیم؛ در حالی که سال ۱۳۵۶، ۱۱ اثر خروجی سینمای ایران بود. سود اکران فیلم‌های خارجی برای سینماداران بیشتر از اکران فیلم‌فارسی بود. لفظ تعطیلی به معنی از دست‌دادن تماشاچی نبود و همان‌طور که گفتم فیلم ایرانی در مقایسه با فیلم‌های خارجی تماشاگر کمتری داشت.

این هنرمند با اشاره به خط فکری محسن مخملباف ذکر کرد: در سال‌های ابتدایی پس از انقلاب، محسن مخملباف تندروترین فرد سینما بود. نقل می‌کردند زمانی که سر صحنه می‌رفت، پاکتی همراهش بود که تصور می‌کردند، انار است اما بعد متوجه شدند، نارنجک با خود همراه دارد.

وی ادامه داد: محسن مخملباف روزی از فیلم «فرار» که تهیه‌کننده آن بودم و در ژانر دفاع مقدس تولید شده بود، تمجید کرد. حتی به من گفت «معتقد بودم که همه شما باید اعدام شوید؛ اما با این فیلم از شما خوشم آمده!‌». مخملباف مدام از مدیران وزارت ارشاد و فارابی و… انتقاد می‌کرد که این‌ها فراماسون هستند. حدود دو سال بعد، همراه سیروس الوند بودیم که مخملباف را هم دیدیم‌. کاملا تغییر کرده و از عقاید خود برگشته بود و به ما تذکر می‌داد که مراقب حزب‌الهی‌های تندرو باشید تا وارد شوراهای سینمایی نشوند.

در ادامه سیدضیاء هاشمی با رد برخی سخنان فخیم‌زاده، افزود: مجموعه سینمای پس از انقلاب به این تندی که گفتند نبود. این را هم بگویم به عنوان کسی که در کارهای او به عنوان تهیه‌کننده حاضر بودم، محسن مخملباف حتی چاقو هم همراه خودش سر صحنه نداشت. در آن دوران از حوزه هنری افراد زیادی عازم جبهه شدند و به یاد دارم در عملیات مرصاد تیمی متشکل از کارگردانان و فیلمبرداران رفتند، اما محسن مخملباف در دوران تندرویی‌اش هم هیچ‌وقت جبهه هم نرفت و در اصل، دل و جرات این کارها را هم نداشت.

وی افزود: البته بهروز افخمی از جمله افراد استثنایی بود که از همان ابتدا از محسن مخملباف متنفر بود و هیچ وقت حسی خوبی به او نداشت. افرادی آن زمان در حوزه هنری بودند که عاشق سینما باشند و فیلم‌ها را دنبال کنند، اما کسی به شدت بهروز افخمی پیگیر فیلم نبود. در حقیقت ایشان قبل از انقلاب به شدت اهل سینما بود؛ مدام به سینما می‌رفت و فیلم‌های آن دوران را هم می‌دید و حتی برای هم‌محلی‌هایش به مدت ۲ ساعت کل فیلم را تعریف می‌کرد.

وی درباره طیف بندی سینمای پس از انقلاب ادامه داد: در سینمای ایران آن زمان از حوزه هنری انقلابی‌تر وجود نداشت و حتی فضای تلویزیون که بهروز افخمی در آن مشغول بود، به نسبت بازتر بود. خاطرم هست که آن زمان برخی افراد تلویزیون فیلم «توبه نصوح» را که محصول حوزه بود، مسخره می‌کردند. البته این فیلم واقعا انبوهی از مخاطبان و روحانیون را با خود همراه کرده بود.

در ادامه نشست بهروز افخمی نویسنده و کارگردان پیشکسوت در جواب به این سوال که آیا تجربه‌اش از سال ۵۶ تعطیل‌شدن سینمای ایران است یا خیر، بیان کرد: قطعا تجربه من از سال ۱۳۵۶، تعطیل شدن سینماهاست و اینکه تولید فیلم به زیر ۱۰ اثر رسید. البته آن سال دیگر بحبوبه انقلاب اسلامی بود و این مساله بر رفتار حکومت تاثیر داشت. برای بررسی دقیق‌تر این پرسش باید به سال ۵۵ توجه کرد که در آن سال نیز تولید فیلم به زیر ۲۰ اثر رسید. معتقدم روش‌هایی برای گران‌کردن تولید فیلم از سوی دولت به کار رفته شد که باعث شد بخش خصوصی کاملا ناتوان شود. در حقیقت شاید بتوان گفت هدف دولت کنترل کامل فیلمسازی توسط خودش بود؛ البته بهتر است بگویم سازمان‌های نیمه‌دولتی مانند شرکت گسترش صنایع سینمایی هزینه تولید را افزایش دادند و همین امر موجب شد قیمت تولید فیلم در فاصله کوتاهی ۵ برابر شود.

در ادامه سیدضیاء هاشمی درباره رویکردهای سینمای ایران پس از وقوع انقلاب عنوان کرد: زمانی که پس از انقلاب، سینمای گلخانه‌ای به راه افتاد، الگوی آن از سینمای روسیه گرفته شد. اساسا فارابی عصاره‌ای از کمونیست بود. اینکه می‌گویند الگویی از سینمای فرانسه بوده، ابدا اینجور نیست. بلکه نگاه واقعی سینمای چپ‌گرای کمونیست بودند. حوزه هنری مخملباف هم اصل سینمای کمونیست بود. اینها متاثر از نگاه افراط و تفریطی به دین بود و این در همه بخش‌ها حتی غیر از سینما وجود داشت. این مساله را حتی در احکامی که آن دوران علیه سینما صادر می‌شد می‌توان دید. آن زمان اغلب سینماهای کشور به جرم آنکه مال حرام داشتند، از مالکانشان گرفته و به بنیاد مستضعفان داده شد. برخی هم البته با دادن خمس مال‌شان پاک شدند. بنابراین به طورکلی الگوی سینمایی خانه سینما و فارابی از روسیه گرفته شده بود و طی سفرهای آقایان به اروپا به سینمای چپ‌گرا متمایل شده بود.

در ادامه امیر قادری با طرح این موضوع که بنابراین شما معتقدید همه اینها انشئابات مختلف سینمای مارکسیسم بوده، نظر فخیم‌زاده را درباره این موضوع جویا شد. وی گفت: اواخر دهه پنجاه به طور کلی دولت غایب بود و نقش چندانی در شکل‌گیری سینما نداشت. به مرور یعنی سال ۶۰ حوزه هنری پیدا شد. قبل از این تنها یک پروانه ساخت صادر می‌شد. بنیاد سینمایی فارابی هم در همان زمان به دنبال پیدا کردن معنایی برای سینمای اسلام‌گرا بود. در واقع دست و پا می‌زدند تا الگوی سینمای اسلامی به وجود بیاورند. به یاد دارم آن زمان از محمد بهشتی می‌پرسیدیم، سینمای اسلامی که می‌گویید، یعنی چه و ایشان یک جایی بالاخره پاسخ داد که “شما نمی‌دانید سینمای اسلامی چیست و من هم نمی‌دانم!”. حوزه هنری سنگ انقلاب و حزب الله را به سینه می‌زد و متشکل از کسانی بود که یا انقلابی بودند یا انقلابی شدند. اما در سوی مقابل در دوره‌ای، بنیاد سینمایی فارابی که بیشتر روشنفکران را به خود جذب می‌کرد، رسما اعلام ‌کرد عرفان، وجه هنری اسلام است و به دنبال ارایه این تعریف از سینمای اسلامی بودند.

قادری در ادامه نشست با طرح این پرسش از افخمی که آیا سینمای ما پس از انقلاب بیشتر به سینمای مارکسیستی گرایش پیدا نکرد؟، بیان کرد: چراکه تعریفی برای سینمای اسلام‌گرا نداشتیم، اگرچه به دنبال آن بودیم. اما باید بگویم که تعریف سینمای مارکسیستی را جای سینمای اسلام‌گرا گذاشتیم چون در دنیا تعریف داشت.

افخمی درباره این موضوع پاسخ داد: با این پرسش تفاوت سینمای فاشیست با سینمای مارکسیست چیست؟ بنظر من این مقایسه خیلی وجهی ندارد. اما اگر با رویکرد محتوایی بخواهیم بررسی کنیم، می‌توان تحلیلی داشت. از آنجایی که بخشی از سینمای کشورهای کمونیستی، قهرمان‌پرداز، امیدآفرین و پرداختن به طبقه فرودست بود و انقلاب را تبلیغ می‌کرد. هرچند این مضمون‌های قهرمان‌پرداز را هم می‌توان در سینمای هند هم پیدا کرد.

این فیلمساز درباره شرایط متفاوت سینما و تلویزیون در دهه ۶۰ با کنایه مطرح کرد: من آن سال‌ها در تلویزیون بودم. البته تلویزیون در آن دوران برخلاف سینما، مشغول نظریه‌پردازی نبود! و یک کار ضروری داشت؛ آن هم این بود که اوقات فراغت مردم را باید پُر کند؛ اوقات فراغتی که هر روز داشت جدی‌تر هم می‌شد. از سال ۱۳۶۱ به بعد، سریال‌سازی در تلویزیون آغاز شد و من هم در سال ۶۲ مدیر گروه فیلم و سریال تلویزیون شدم‌. زمانی که مدیر شدم، دیگر مسئولیت پُرکردن اوقات فراغت با این گروه بود و مدام برنامه تولید می‌شد. می توانم بگویم به اندازه مدیریت دو شبکه فعلی حجم و وسعت کار داشتیم. مسئولیت سنگینی هم بود و به محض اینکه در این کار کمی شکست می‌خوردیم و ضعیف عمل می‌کردیم، انواع ناسزاها به ما گفته می‌شد. به یاد دارم آن زمان فیلم‌های آمریکایی را نشان می‌دادیم و برای یک فیلم که حق رایتش تمام شده بود، بعدها در دادگاه لاهه جریمه شدیم و مجبور شدیم چند برابر حق پخش آن را بپردازیم!

در ادامه این نشست فریدون جیرانی نویسنده و کارگردان باسابقه، نظر خود را درباره تعطیلی‌ سینماها در سال ۱۳۵۶ این گونه شرح داد: از سال ۱۳۵۵ بحران سینما آغاز و جلسات مهم حزب رستاخیز درباره این بحران تشکیل شد. فکر می‌کنم تندترین نظرات درباره سانسور در سینما در آن جلسات گفته شده است. افراد زیادی مانند ناصر تقوایی و سعید مطلبی در آن جلسات درباره سانسور تند و تیز حرف زدند.

وی ادامه داد: سانسور در آن زمان وجود داشت. همان سال ۱۳۵۵، فیلم‌هایی همچون «دایره مینا»، «مرثیه» و… هنوز توقیف بودند. به یاد دارم که با هاشم خردمند که از مدیران ارشاد بود در روزنامه اطلاعات درباره توقیف شدن فیلم «مرثیه» حرف زده بودم و گفتم چرا آزاد نمی‌شود. این فیلم‌ها اواخر سال ۱۳۵۶ پروانه نمایش گرفتند و ۵۷ به نمایش درآمدند. در واقع از سال ۱۳۵۳ که نسخه کامل فیلم «گوزن‌ها» در جشنواره فیلم تهران اکران شد، سانسور در سینما هم شدید شد.

جیرانی خاطرنشان کرد: «گوزن‌ها» اثری به روز و بهتر است بگویم تبلیغ چریک‌های فدایی بود و تصاویر زیبایی داشت. پس از نمایش این فیلم، جشنواره هم زیر سوال رفت و هم فضای سینمای اجتماعی، سینمای اعتراضی و یا متفکر بسته‌تر شد. من به طور کلی معتقدم نیمه‌ دوم دهه ۶۰، سینمای متفکر ایران رشد کرده اما گفتمان سینمای دهه ۴۰ و ۵۰، ضدمدرنیسم است و برایش تحلیل دارم. در سینمای اعتراضی یا اجتماعی آن زمان زن مدرن نمی‌بینیم.

وی ادامه داد: گفتمان بومی‌سازی، روشنفکران را در اواخر دهه ۴۰ به خودش جلب کرد. در گفتمان بومی‌سازی تفکر و فرهنگ غرب به مثابه پوششی تلقی می‌شود که فرهنگ استعمار را یادآوری می‌کند؛ این همان چیزی است که کوبا و الجزایر هم تجربه‌اش را دارند. ما هم این گفتمان بومی‌سازی را دنبال کردیم که هم روشنفکران در کنارش قرار می‌گیرند، هم طبقه‌ پایین. بنابراین علت اینکه در سینمای اجتماعی و اعتراضی ایران زن و انسان مدرن می‌بینیم، این است.

این ژورنالیست در ادامه عنوان کرد: فرهنگ غرب با فرهنگ امپریالیسمی یکی انگاشته می‌شد، در حالی که این دو موضوع از هم جدا هستند. اما چون ما آن را یکی می‌پنداریم شاهد آثاری مانند فیلم‌های ساعدی هستیم. البته همه این موارد دلیل نمی‌شود که بگوییم این سینما عقب‌افتاده است؛ سینما دچار یک تفکر غرب‌ستیزی است که در آن دوره در تمام دنیا وجود داشت. در آن دوره فرهنگ غرب یک تهاجم محسوب می‌شد و مانند حالا تعاریف تغییر نکرده بود.

جیرانی ادامه داد: آن زمان شهر مدرن با فرمانروایش تعریف می‌شد. آن زمان داستان شهر مدرن، داستان امروزی نبود. آنچه که شاه از مدرناسیون نشان می‌داد؛ حاشیه‌نشینان را دچار از خودبیگانگی کرد و روشنفکران تحت تاثیر بیشتر گفتمان چپ آمریکا لاتین یعنی همان بومی‌سازی قرار گرفته بودند که باعث شد مخالف شهر مدرن باشند. این نگاه باید طبیعتا بعد از انقلاب ادامه پیدا می‌کرد. چراکه نیروهایی که قدرت را در دست گرفتند، دو مدل بودند؛ دولت موقت و نیروهایی که مسئولیت نهادهای انقلابی را داشتند.

وی یادآور شد: پس از آنکه جنگ شروع شد و مهدی کلهر آمد، تفکر دیگری پدیدار شد و اولین روحانی که به وزارت ارشاد رفت، صادقی اردستانی بود. اولین اقدام شورای پروانه نمایش ارشاد بعد از جنگ این بود که جلوی فیلم‌های روسی را گرفت.

این سینماگر خاطرنشان کرد: حال که آقای افخمی اینجا حضور دارند، باید بگویم که تلویزیون در آن زمان با تهیه کردن فیلم بهرام بیضایی در سال ۶۰ نقش مهمی ایفا کرد.

جیرانی درباره موفقیت فیلم‌هایی نظیر «سوته‌دلان» و «در امتداد شب» در در رقابت با فیلم‌های خارجی در سال‌های منتهی به انقلاب بیان کرد: رقابتی در کار نبود. تماشاچی فیلم فارسی، طبقه پایین و حاشیه‌نشین، و تماشاچی فیلم خارجی طبقه متوسط و مرفه بودند. سینماهای‌ نمایش‌دهنده فیلم‌های ایرانی از میدان انقلاب به بالاتر نبودند. یعنی بهترین سینمای نمایش دهنده فیلم ایرانی «کاپری» در میدان انقلاب بود. با نمایش فیلم‌های «دایره مینا» و «سفر سنگ»، فیلم ایرانی در بالاشهر نیز نمایش داده شد. رقابت بین فیلم‌های ایرانی و خارجی سخت بود و مهمترین مساله در بحران سینما علاوه بر رقابت، بریدن تماشاچی از فیلم ایرانی بود. ۲ فیلم در سال ۵۷ خوب فروخت؛ اثری از ایرج قادری و و فیلم «در امتداد شب» که رکورد تاریخ را شکسته است و من معتقدم تفکری که پشت فیلم در «امتداد شب» بود، می‌توانست سینمای ایران را مانند سینمای ترکیه کند.

جلسه دوم سلسله نشست «بر سینمای ایران چه گذشت» امشب سه شنبه ۴ مهر با نمایش قسمت دوم این مستند و میزگردی با حضور فریدون جیرانی، مهدی مسعودشاهی، سیدمحمد حسینی و هوشنگ گلمکانی ساعت ۱۷ در سالن شهر هفتم سینما آزادی ادامه خواهد یافت.

قادر آشنا معاون توسعه فناوری و مطالعات سازمان سینمایی گفت: طی مهرماه، ۴ پردیس سینمایی با ظرفیت ۱۹ سالن سینما در مناطق مختلف شهر تهران افتتاح خواهد شد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی جشن مهر سینمای ایران، قادر آشنا معاون توسعه فناوری و مطالعات سازمان سینمایی گفت: همزمان با ماه ربیع‌الاول و طی مهر، علاوه بر برگزاری رویداد ملی جشن مهر سینمای ایران، ۴ پردیس سینمایی با ظرفیت ۱۹ سالن سینما در مناطق مختلف شهر تهران افتتاح خواهد شد.

به گفته وی، پردیس «مرداس» با ۵ سالن سینما سوم مهر، پردیس «کوثر» با ۳ سالن سینما ۱۰ مهر، پردیس «رزمال» با ۷ سالن سینما ۱۷ مهر و پردیس «زیما مال» با ۴ سالن سینما در ۲۴ مهر با حضور مدیران ارشد سینمایی افتتاح و به چرخه سینماهای فعال کشور اضافه خواهند شد.

آشنا یکی از اولویت‌های سازمان سینمایی را اجرای طرح‌های زیرساختی در حوزه توسعه سینما در سراسر کشور عنوان کرد و گفت: همه تلاش سازمان سینمایی توسعه ضریب نفوذ سینما در مناطق مختلف کشور است. نهضت سالن‌سازی سینما از ابتدای روی کار آمدن دولت سیزدهم در بخش‌های مختلف با جدیت پیگیری شده و خوشبختانه نتایج بسیار چشمگیری نیز در زمینه ساخت و بهره‌برداری سالن سینما در ۲ سال گذشته در پی داشته است.

وی با اشاره به فعالیت معاونت مطالعات و فناوری سازمان سینمایی اظهار کرد: در کنار مأموریت‌های مختلف این معاونت از جمله رویدادهای مهم جشن مهر سینمای ایران، جایزه پژوهش و جشنواره آموزشگاه‌های سینمایی، در حوزه مدیریت امور سینماها و پشتیبانی ساخت و ساز و مراکز پشتیبانی هم در چارچوب وظایف سازمانی ما تعریف شده است.

آشنا اظهار کرد: در زمان حاضر، ۳۶۶ سینما و مجموعه سینمایی در کشور فعالیت دارند که نسبت به دولت گذشته بیش از ۳۰ درصد رشد داشته است. همچنین ۷۵۰ سالن نمایش در کشور در حال حاضر وجود دارد که امید است بتوانیم تا پایان سال ۱۴۰۲ حداقل، یکصد سالن دیگر به این تعداد اضافه کنیم.

به گفته وی، برگزاری جشن مهر سینمای ایران به عنوان ره‌آورد دولت سینمایی سیزدهم در راستای عدالت فرهنگی و نگاه برابر به همه ظرفیت‌های ملی کمک خواهد کرد تا جریان حمایت از صنعت سینما هم به طور جدی‌تری در کشور دنبال شود.

«جشن ملی مهر سینمای ایران» به دبیری قادر آشنا و زیر نظر معاونت مطالعات و فناوری سینمایی از ۲۶ شهریور تا ۱۰ مهر در استان‌ها و ۱۴ مهر در تهران برگزار می‌شود.

رئیس سازمان سینمایی کشور گفت: نیاز است که نگاه سینماگران علاوه بر آسیب‌های اجتماعی و مسائل اقتصادی که همه با آنها درگیر هستیم، نگاهی به دستاوردهای کشور و زیبایی‌های اطراف داشته باشد.

به گزارش سینمای خانگی از مهر، محمد خزاعی در مراسم دومین جشن مهر سینمای ایران که همزمان با پنجمین جشن سیمرغ سینمای خراسان رضوی در محل پردیس سینمایی پارک بازار برگزار شد، خطاب به فیلمسازان اظهار کرد: از همه زوایا می‌شود به زندگی مردم نگاه و به هر نحو با آنان گفتگو کرد و آنان را دید، بستگی دارد که اندیشه سینماگر چه باشد، در این جامعه هم مشکلات و پلشتی‌ها و هم زیبایی‌ها و موفقیت‌ها وجود دارد، بستگی دارد فیلمساز نگاهش به جریان‌های اجتماعی کشور چگونه باشد. از برخی فیلمسازان جوان می پرسم که چرا اینقدر فیلم‌های تلخ می‌سازید در جوابم می‌گویند که در این شرایط اجتماعی و نابرابر و نابسامان اقتصادی که در کشور وجود دارد، چطور از امید صحبت کنیم، از رونق و افتخارات ملی بگوییم، از دستاوردهای خوب کشورم بگوییم.

رئیس سازمان سینمایی کشور افزود: آنان که در عرصه سینمای کشور فعالیت دارند، بدانند که امروز به جامعه امیدوار و بانشاط و پرتوان نیاز داریم که اگر محقق شود، می‌تواند ما را در این تمدن بزرگ که در جهان در حال شکل گیری است، کمک کند، نیاز است که نگاه سینماگران علاوه بر آسیب‌های اجتماعی و مسائل اقتصادی که همه ما با آنها درگیر هستیم، نگاهی هم به دستاوردهای کشور و زیبایی‌های اطراف داشته باشد.

وی گفت: ادارات فرهنگ و ارشاد اسلامی در عدم حمایت‌های لازم از سینماگران و فیلمسازان در استان‌ها مقصر نیستند زیرا ظرفیت آنها نیز محدود است و ساختار باید تغییر کند.

خزاعی افزود: استان‌ها نسبت به تهران از امکانات کمتری در عرصه سینما و فیلمسازی برخوردار هستند و همه امکانات در تهران متمرکز شده است، قبول داریم که شرایط تولید فیلم در استان‌ها خوب نیست، شرایط اقتصادی فیلمسازان در استان‌ها نیز خوب نیست و حمایت‌های لازم از آنان انجام نمی‌گیرد اما ادارات فرهنگ و ارشاد اسلامی در این بخش مقصر نیستند.

رئیس سازمان سینمایی کشور بیان کرد: سازمان سینمایی کشور برنامه ریزی جامعی برای کمک به استان‌ها در عرصه فیلمسازی و زیرساخت‌های مربوط به آن داشته است؛ ۱۴ برنامه برای تغییر و تحول در حوزه امکانات، رفاهیات، زیرساخت‌ها، پژوهش‌ها و … سینمای استان‌ها توسط شورای عالی سینما که نشست آن در هفته گذشته برگزار شد، به تصویب رسید که شرح آن در مراسم پایانی دومین جشن مهر سینمای ایران در ۱۳ مهرماه در تهران انجام می‌شود.

وی گفت: نشست شورای عالی سینما به برنامه ریزی در حوزه رفاهیات، زیرساخت‌ها، تولید، پژوهش و کادرسازی در حوزه سینما اختصاص داشت که ۵۰ تا ۶۰ درصد مقدمات برخی از این برنامه‌ها فراهم شده، برخی از آنها نیز نیازمند زمان است تا نتایج آن در سال‌های بعد مشخص شود، در مجموع خبرهای خوبی برای استان‌ها داریم که اتفاق بزرگی را برای آنها در عرصه سینما رقم خواهد زد.

خزاعی یکی از مصوبات شورای عالی سینما در حوزه رفاهیات سینماگران را تأمین مسکن از محل طرح نهضت ملی مسکن ذکر و بیان کرد: بیش از ۴۰۰ نفر از فعالان سینما در کل کشور و بیش از ۱۶۰۰ نفر از سینماگران در تهران از شرکت در طرح نهضت ملی مسکن استقبال کرده اند که استقبال تهرانی‌ها بیشتر از شهرستانی‌ها بوده است که شاید به شرایط اقتصادی آنان در استان‌ها مربوط می‌شود.

رئیس سازمان سینمایی کشور به اهمیت لهجه و گویش در فرهنگ و تمدن ایران زمین اشاره و بیان کرد: وظیفه ما سینماگران است که به این مقوله‌ها توجه ویژه داشته باشیم و از این ظرفیت‌های غنی در فرهنگ و تمدن ایرانیان برای نشان دادن ویژگی‌های برجسته این فرهنگ بهره گیریم؛ جشن مهر سینمای ایران نیز تلاش می‌کند تا استعدادهای کشور در عرصه سینمای استان‌ها را در این بخش شناسایی و از فعالیت‌های آنان در یکسال گذشته قدردانی کند.

وی گفت: هر سال جشن مهر سینمای ایران را باشکوه‌تر از سال قبل برگزار می‌کنیم و هر ساله از فعالان عرصه سینمای استان‌ها که در تولید، اشتغال، پژوهش، زیرساخت‌ها و… سینما فعالیت داشته اند، قدردانی می‌کنیم، جشن مهر سینمای ایران جشن مهرورزی است و از بهترین فعالان سینمایی استان‌ها در طول یکسال گذشته در مراسم پایانی این رویداد در ۱۳ مهرماه در تهران قدردانی خواهد شد.

خزاعی با اظهار امیدواری از اینکه مشهد همان طور که همیشه پایگاه سینمای کشور و معرفی فیلمسازان برجسته بوده، همچنان در این بخش پیشتاز باشد، یاد و خاطره هنرمندان فقید خراسان رضوی از جمله انوشیروان ارجمند، مهدی صباغی، احمد خادم حسینی، غلامرضا بایزانمنش، مهدی صباغی، شهاب ملتخواه، جواد عرفانیان، رضا کمال علوی، سید محسن مصطفی زاده، تیمور قهرمان، حسین مقدم را گرامی داشت.