برچسب: دود

گروهی از متخصصان سینما به تصمیم برلیناله برای دعوت از اعضای حزب راست افراطی آلمان به مراسم افتتاحیه این رویداد سینمایی اعتراض کردند.

به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، جشنواره بین‌المللی فیلم برلین تأیید کرد که از دو عضو منتخب حزب راست افراطی آلمان (آلترناتیو برای آلمان-AfD) برای مراسم افتتاحیه هفتاد و چهارمین جشنواره برلیناله دعوت کرده است، اما با این حال همچنان از ارزش‌های اساسی دموکراتیک علیه افراط گرایی راست‌گرا دفاع می‌کند.

«کریستین برینکر» و «رونالد گلسر» سیاستمداران حزب راست افراطی آلمان، هر دو از اعضای پارلمان ایالتی برلین هستند که به مراسم افتتاحیه برلیناله در ۱۵ فوریه دعوت شدند و این دعوت‌ها خشم عده‌ را برانگیخته و گروهی از متخصصان سینما از برلین و خارج از آلمان طی نامه‌ای سرگشاده اعتراض خود را به این تصمیم جشنواره ابزار کردند.

جشنواره برلین در بیانیه‌ای که در هالیوود ریپورتر منتشر شد، آورده است: «تعدادی از اعضا و نمایندگان حزب آلترناتیو برای آلمان (AfD) دارای مواضعی هستند که عمیقاً ضد دموکراسی است و با ارزش های برلیناله و ارزش های کارکنان ما در تضاد است و پروتکل جشنواره دعوت از سیاستمداران منتخب دموکراتیک است. همه اعضای دعوت شده حزب راست افطاری آلمان در انتخابات گذشته یا در مجلس نمایندگان پارلمان فدرال آلمان یا برلین انتخاب شدند. بر این اساس، آنها در کمیته های فرهنگی سیاسی و سایر ارگان‌ها نیز نمایندگی دارند. این یک واقعیت است و ما باید آن را به این شکل بپذیریم».

بودجه برلیناله عمدتاً توسط دولت تأمین می شود و دولت فدرال سالانه حدود ۱۴ میلیون دلار به جشنواره کمک می‌کند.

از سویی دیگر بیش از ۲۰۰ متخصص سینما که بیشتر آنها از صنعت فیلم آلمان بودند اما شامل برنامه نویسان، تهیه کنندگان و کارگردانانی از آمریکا، بریتانیا و سایر نقاط اروپا نیز می شدند، با امضای نامه‌ای سرگشاده دعوت از سیاستمداران افراطی را با تعهد بیانیه برلیناله به «محل همدلی، آگاهی و درک» ناسازگار دانستند و از برلیناله درخواست کردند که در این دعوتنامه‌های توهین‌آمیز تجدید نظر و انها را لغو کند.

هفتاد و چهارمین جشنواره بین‌المللی فیلم برلین از تاریخ ۵ تا ۲۵ فوریه ۲۰۲۴ (۲۶ بهمن تا ۶ اسفند) در آلمان برگزار می‌شود.

بازیگران «قلب رقه» که در سوریه ساخته شده است، بازی در این فیلم را از سخت‌ترین تجربه‌های کاری خود عنوان کردند.

به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، در سومین روز جشنواره فیلم «قلب رقه» به کارگردانی خیرالله تقیانی‌پور که به مبارزه با داعش اشاره دارد، به نمایش درآمد و بعد نشست خبری فیلم برگزار شد که بیشتر عوامل اصلی از جمله سعید پروینی (تهیه کننده)، خیرالله تقیانی‌پور (کارگردان)، داوود محمدی (مدیر فیلمبرداری)، بهنام جعفری طادی (طراح صحنه)، احسان رناسی (طراح چهره پردازی)، مهدی سعدی (تدوینگر)، محمود بیاتی (طراح لباس) و محمدرضا شریفی نیا، هدایت هاشمی، شادی مختاری، عبدالرضا نصاری، مصطفی ساسانی (بازیگر) حضور داشتند.

در این نشست پروینی درباره اینکه آیا «قلب رقه» درباره شهید سید رضی موسی است، گفت: این فیلم کلاژی از قصه‌های واقعی بود. شهید سید رضی در تولید این اثر خیلی به ما کمک کردند. بعد از شهادتشان قرار شد که این فیلم‌ را به ایشان تقدیم کنیم‌ اما این فیلم درباره زندگی شهید نبود.

او همچنین گفت، جلوه‌های ویژه فیلم‌ همچنان ادامه خواهد داشت.
خیرالله تقیانی‌پور نیز در پاسخ به اینکه چقدر از انفجارها جلوه‌های ویژه بود، توضیح داد: به هر حال هم در تهران و هم در سوریه فیلمبرداری داشتیم و مجبور بودیم لانگ شات‌ها و برخی از صحنه‌های بسته‌ را در سوریه و صحنه‌های بسته بسیاری را در ایران تهیه کنیم. حدود ۱۵ درصد از صحنه‌های اکشن جلوه‌های ویژه بود.

در بخشی دیگر از این نشست بازیگران فیلم صحبت‌هایی را درباره سختی تولید این فیلم مطرح کردند.

محمدرضا شریفی‌نیا گفت: من خیلی کار کرده‌ام اما قلب رقه از آن کارهای سخت بود البته شاید هم من دیگر پیر شده‌ام.

شادی مختاری هم بیان کرد: نقشم در این فیلم ‌نسبت به کارهای قبلی خودم بسیار متفاوت بود بخصوص چالش یادگیری زبان عربی و گویش سوری که سخت بود. گریم و پوشش و فیلمبرداری در سوریه هم سختی‌های خود را داشت.

هدایت هاشمی نیز با بیان اینکه «قلب رقه» فیلم سختی بود گفت: ساخت فیلم‌ اکشن و جنگی بجز مساعدت و همدلی ارگان‌های مختلف به توانایی گروه سازنده هم بستگی دارد. از آنجایی که من همیشه دوست دارم کارهای متفاوتی بازی کنم، با افتخار با این فیلم همراه شدم.

عبدالرضا انصاری دیگربازیگر این فیلم نیز گفت: زبان فیلم عربی بود اما بحث لهجه‌ها هم مهم بود. حتی در بازیگران سوری هم لهجه‌ها متفاوت بود و من گاهی سردرگم می‌شدم که لهجه درست کدام است. در سوریه هم مانند ایران در روستاها لهجه خاص خودشان را داشتند و این کار را سخت می‌کرد.

مصطفی ساسانی یکی دیگر از بازیگران این فیلم گفت: قصه من کمی با دوستان دیگر متفاوت بود و برای لهجه مربی خصوصی گرفته بودم و سعی می‌کردم یک سری عادت‌ها مانند ریتم تند در دیالوگ گفتن را کنار بگذارم. یک بخش سخت کار جغرافیا بود زیرا ما در آنجا ویرانی زیادی می‌دیدیم و صحنه‌های آخرالزمانی وجود داشت و باورمان نمی‌شد که یک کشور می‌تواند تا این حد ویران شود. یک چالش دیگر هم موتورسواری بود که در یک صحنه حتی نزدیک بود کشته شوم.

بهنام جعفری طادی (طراح صحنه ) نیز در بخشی از این نشست گفت: خیلی از فیلم‌های جنگی تحت تاثیر فیلم نجات سرباز رایان هستند و تکان‌های زیادی دارند. از آنجایی که ما داستان عاشقانه هم در فیلم داشتیم محیط های گرم را انتخاب کردیم.

خیرالله تقیانی‌پور در پایان در پاسخ به اینکه بزرگ‌ترین چالش او در سوریه چه بوده گفت: بزرگترین چالش ما این بود که سالم برگردیم. ما وقتی وارد سوریه شدیم کشور هنوز ناامن بود و رژیم صهیونیستی بمباران را شروع کرده بود. من هر روز دعا می‌کردم که خون از دماغ کسی نیاید. از همین‌جا از همه کسانی که در سوریه امنیت را برای ما ایجاد کردند، تشکر می‌کنم بخصوص شهید سید رضی موسوی و امیرحسین جان‌پناه‌.

جشنواره فیلم فجر در ۶ دوره یعنی دوره‌های سی‌ام تا سی‌وششم با رونق فیلم‌های کمدی همراه بوده است. امسال و در پنجمین دهه از برگزاری جشنواره «صبحانه با زرافه‌ها» یکی از فیلم‌های کمدی مهمی‌ است که کارگردان آن برای اولین بار با این عنوان در جشنواره حضور دارد و ترکیبی از بازیگران پرکار و پر طرفدار سینما را نیز گرد هم آورده است.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، تقابل فیلم‌های کمدی و جشنواره فیلم فجر از اولین دوره تاکنون وجود داشته است. حضور فیلم‌های کمدی در جشنواره اغلب با جنجال‌هایی از سوی منتقدین و صاحبان آثار همراه بوده که گاها به حذف آثار کمدی از لیست فیلم های حاضر در جشنواره نیز منجر شده است. با این همه در فهرست فیلم های حاضر در جشنواره فجر می‌توان به فیلم های کمدی نیز اشاره کرد که فارغ از توجه هیات داوران، مخاطبان یا منتقدان را نیز با خود همراه کرده اند.

جشنواره فیلم فجر در اولین دوره میزبان حاجی واشنگتن بود. فیلمی که علاوه بر ژانر کمدی، تاریخی نیز بود و جز در جشنواره فیلم فجر اجازه نمایش پیدا نکرد. حاجی واشنگتن داستان اولین سفیر ایران در آمریکاست که با توجه به شرایط روز به جای آمریکا در ایتالیا تولید شد.

دومین دوره جشنواره با فیلم کمدی همراه نبود تا اینکه یدالله صمدی فیلم مردی که زیاد می‌دانست را به سومین دوره جشنواره رساند و برای این فیلم سیمرغ بهترین کارگردانی را از آن خود کرد. این فیلم داستان زندگی مرد کارمندی است که از زندگی خود ناراضی است و نخستین فیلم طنز پس از انقلاب به شمار می‌رود.

در چهارمین دوره کفش های میرزا نوروز با بازی علی نصیریان از آن دسته فیلم های کمدی بود که با یک داستان ساده، صدها موقیعت کمیک خلق می‌کرد. داستان زندگی خیاطی که کفش‌هایش را دوست داشت و حاضر نبود با همه وصله پینه‌گی آن‌ها را دور بی‌اندازد.

ساخته تحسین شده زنده یاد داریوش مهرجویی در پنجمین دوره جشنواره با دست خالی جشنواره را ترک کرد و اجاره نشین ها به جز صدابرداری این فیلم در هیچ کدام از هفت نامزدی جایزه نگرفت. فیلمی کمدی با محوریت زندگی آپارتمان نشینی که ترکیب بازیگرانش در اولین سال‌های پس از انقلاب نسلی از کمدی پردازان را به سینمای ایران معرفی کرد. اکبرعبدی در کنار زنده یاد عزت الله انتظامی و حمیده خیر آبادی که هیچ کدام در جشنواره دیده نشدند.

دوره ششم نیز همانند دوره های قبل میزبان تنها یک فیلم کمدی بود. تحفه به کارگردانی ابراهیم وحیدزاده که یکی از پربازیگرترین فیلم های دهه ۶۰ محسوب می‌شود.

یک دهه پس از جشنواره فجر فیلمی کمدی در جشنواره حضور دارد که داستان آن مروری بر تاریخ ورود سینماتوگراف به ایران است. ناصرالدین شاه اکتور سینما فیلمی کمدی که رگه‌های فانتزی هم دارد همچنان از عزت الله انتظامی و اکبر عبدی به عنوان بازیگران پیش روی کمدی پس از انقلاب بهره می‌برد. اتفاقی که این بار به نفع مخملباف میشود و انتظامی پس از ناکامی اجاره نشین‌ها در این دوره لوح تقدیر دریافت می‌کند. به علاوه این فیلم در ۴ بخش فنی نیز برنده سیمرغ بلورین می‌شود.

چهاردهمین دوره جشنواره در مقایسه با ادوار گذشته رنگ و بوهای کمدی را بیشتر به خود گرفته است. فیلم آدم برفی همچنان با پیشتازی اکبر عبدی در ژانر کمدی و لیلی با من است که سیالیت طنز در سینمای دفاع مقدس با حفظ ارزش‌ها و چارچوب‌های آن را به رخ مخاطب می‌کشد. نقش آفرینی پرویز پرستویی در این فیلم برای اولین بار جنس کمدی به خود گرفته و از فضای فیلم های پیشین او فاصله گرفته است.

در این بین اما فیلم‌هایی بودند که یا از حضور در جشنواره فجر کنار گذاشته شدند یا خود را از حضور در جشنواره کنار کشیدند. فیلم مردی عوضی با نقش آفرینی پرویز پرستویی فیلمی درباره مردی دو زنه بود که موقعیتی کمدی را به واسطه موضوعی که هنوز آنچنان در سینما پررنگ نبود، برای مخاطب ایجاد کرده بود.

نقش آفرینی پرویز پرستویی در لیلی با من است باعث حضور او در فیلمی کمدی با همان محوریت قبلی شد. فیلمی که رگه های طنز را در انتقاد از شرایط مذهبی و سیاسی حاکم بر جامعه به کار برده بود و باعث خلق مارمولک به کارگردانی کمال تبریزی شد. این فیلم در بیست‌ودومین دوره جشنواره فجر به نمایش در آمد و از جمله فیلم‌های کمدی بود که با استقبال مخاطبان رو به رو شد و در نهایت دیپلم افتخار را برای پرستویی به ارمغان آورد.

در این دوره همچنین زنده یاد داریوش مهرجویی پس از موفقیت فیلم‌های قبلی لیلا، سارا، درخت گلابی و.. در جشنواره فیلم فجر و همچنین اجاره نشین‌ها به عنوان فیلمی کمدی، دومین اثر کمدی-خانوادگی خود یعنی مهمان مامان را راهی جشنواره کرد. فیلمی اقتباسی که برای اولین بار پس از از اولین دوره جایزه بهترین فیلم جشنواره را به عنوان یک فیلم کمدی از آن خود کرد.

سه سال بعد یعنی در دوره بیست و پنجم اولین فیلم از سه گانه اخراجی‌ها به جشنواره راه پیدا کرد. فیلمی که در محوریت داستانی از لیلی با من است وام گرفته بود و به ادامه ساخت کمدی‌های جنگی در سینمای ایران قوت می‌بخشید.

بیست‌وششمین جشنواره فیلم فجر فیلم دایره زنگی را که فیلمی کمدی بود کنار گذاشت و این دوره از جشنواره بدون فیلم کمدی برگزار شد.

رامبدجوان پس از ساخت سریال‌های تلویزیونی در بیست‌ونهمین دوره جشنواره فیلم فجر فیلمی کمدی را راهی جشنواره کرد که ثمره آن معرفی بیش از پیش ویشکا آسایش به عنوان یک بازیگر زن کمدی به سینمای ایران شد و سیمرغ بلورین را نیز برای او به ارمغان آورد.

دهه چهارم؛ دهه رونق کمدی‌ها در فجر

با شروع چهارمین دهه از جشنواره فیلم فجر سیر ورود و حضور آثار کمدی در جشنواره بیشتر شد. در دوره سی ام ضد گلوله ساخته مصطفی کیایی در ادامه فیلم‌هایی که جنگ را برای موقعیت‌های کمیک انتخاب کرده بودند، قرار گرفت و در جشنواره نیز با استقبال خوبی رو به رو شد. ضد گلوله از فیلم های کمدی بود که توانست دیپلم افتخار بهترین فیلم را بدست آورد و در ابتدای دهه چهارم جشنواره، رونق خوبی به بازار فیلم های کمدی در این فستیوال ببخشد.

در این دوره رضا عطاران نیز با فیلم خوابم میاد اولین تجربه کارگردانی خود را با فیلمی کمدی و دریافت سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی به سرانجام رساند. دو سال بعد و در دوره سی و دوم، رضا عطاران دوباره با دو فیلم کمدی در جشنواره حضور داشت. عطاران که در دوره پیشین، خود را به عنوان کارگردان فیلم سینمایی نیز ثابت کرده بود در این دوره با طبقه حساس و ردکارپت هم کارگردانی و هم بازیگری را همزمان تجربه کرد. در این دوره که فصل رونق بیشتر فیلم های کمدی بود دو فیلم خط ویژه و خواب زده‌ها با دو فضای متفاوت دیگر فیلم‌های کمدی جشنواره را شامل می‌شدند.

صابر ابر که با دایره زنگی سینمای کمدی را تجربه کرده بود در سی‌وسومین دوره با فیلم من دیه گو مارادونا هستم در جشنواره حضور یافت. فیلمی کمدی که برخلاف رویه فیلم‌های معمول کمدی پیش نمی‌رود و مسیر متفاوتی دارد. ایران برگر دیگر فیلم کمدی این دوره است که از گروه شلوغی از بازیگران همچون من دیه‌گو … استفاده می‌کند.

در دوره سی و چهارم بارکد در ادامه خط ویژه کمدی- اجتماعی با ترکیبی از بازیگرانی است که نسبت به خط ویژه محدودتر شده‌اند. بارکد از جمله فیلم هایی بود که پس از جشنواره دچار حذف و سانسور بخش‌هایی از فیلم شد و مسئله سانسور را نیز به کشمکش‌های میان فیلم‌های کمدی و جشنواره فجر اضافه کرد. در این دوره زاپاس نیز دیگر فیلم حاضر در جشنواره بود.

فیلم های کمدی این دوره از جشنواره یعنی دوره سی‌وپنجم هر دو در ادامه موفقیت‌های پیشین خود بودند. گشت ارشاد۲ به کارگردانی سعید سهیلی موفقیت‌های گشت۱ را پشتوانه قرار داده بود و خوب، بد،جلف نیز نان شیمی خوب بین پژمان جمشیدی و سام درخشانی که در سریال ایجاد شده بود را می‌خورد.

مصادره به کارگردانی مهران احمدی و خجالت نکش دیگر فیلم های کمدی این دوره از جشنواره بودند که هر دو در کنار بار کمدی به نقد مساله ای اجتماعی می‌پرداختند. مصادره به وضعیت مهاجرین پس از انقلاب و خجالت نکش به فرزندآوری اشاره داشت. دوره سی و ششم میزبان این دو فیلم بود.

داستان زندگی یک نامزد انتخاباتی دوباره سیامک انصاری را با یک فیلم کمدی به سینماها برگرداند. در سی‌وهفتمین دوره جشنواره تنها یک فیلم کمدی با بازی سیامک انصاری حضور داشت. انصاری پس از ساعت پنج عصر و خرگیوش با زهرمار در نقش یک نامزد انتخاباتی ظاهر شد که با خانمی با بازی شبنم مقدمی به ماجراهای مختلفی برمی‌خورد.

در سال‌های بعد تا هم اکنون دوباره روند حضور فیلم‌های کمدی در جشنواره فیلم فجر کاهش پیدا کرده است. سیری که در دهه چهارم اوج گرفته بود در دهه اواخر آن به حضور تنها یک فیلم در جشنواره رسید که سال‌های بعد خوب،بد،جلف۲ در جشنواره ۳۸، شیشلیک در جشنواره ۳۹ و شادروان در جشنواره ۴۰ این پازل را تکمیل می‌کنند.

جشنواره فیلم فجر در آستانه پنجمین دهه و در دوره چهل و یکم هیچ فیلم کمدی را در لیست فیلم های حاضر در سودای سیمرغ نداشت. به جز متروپل که رگه های طنز داشت فیلم دیگری در این دسته نمی‌گنجید. امسال اما سروش صحت برای اولین بار در جشنواره فیلم فجر در مقام کارگردان حضور دارد. پیش از این جهان با من برقص در جشنواره جهانی فیلم فجر حضور داشت. کمدی صبحانه با زرافه ها که ترکیب کاملی از بازیگران پر طرفدار این سال های سینمای ایران را گرد هم آورده، یکی از فیلم‌های مهم کمدی جشنواره چهل‌ودوم است که وزنه سنگین این ژانر همیشه مغفول را در جشنواره فیلم امسال بر دوش دارد.

 فیلم «تمساح خونی» به کارگردانی جواد عزتی و تهیه‌کنندگی کامران حجازی، پنجمین فیلم اکران شده در جشنواره چهل‌ودوم فجر بود و با مجموع ۴۱.۵ ستاره از چهارده منتقد سینما، میانگین ۳ ستاره را برای خود ثبت کرد.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، منتقدان سینما روزانه در نظرسنجی ایرنا به فیلم‌های اکران شده در چهل‌ودومین جشنواره فیلم فجر ستاره می‌دهند، هر کدام از منتقدان می‌توانند رضایت نسبی خود را از آثار سینمایی با تعداد ستاره‌ها از یک تا پنج مشخص کنند. این نظرسنجی هر روز در خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) منتشر می‌شود.

ایرنا از منتقدان سینما، درباره فیلم تمساح خونی که پنجمین فیلم اکران شده در دومین روز جشنواره، جمعه – ۱۳ بهمن ۱۴۰۲- بود، نظرسنجی کرده است که از نظر تعداد ستاره‌های اعطا شده نتایج نشان می‌دهد این فیلم توانست در مجموع ۴۱.۵ ستاره را از چهارده منتقد سینما دریافت کند.

بر اساس حروف الفبا به ترتیب، سعید اسلام‌زاده، زهرا اردکانی، میلاد جلیل‌زاده، میکائیل دیانی، سیدعلی سیدان، محمدصابری، محمدصادق علیزاده، حمیدرضا قادری، محمد محمدی، زهرا محمودی، علیرضا مرادی، مازیار معاونی، احسان ناظم‌بکایی و مصطفی وثوق‌کیا در نظرسنجی فیلم تمساح خونی شرکت کردند.

در این نظرسنجی، یک منتقد یک ستاره و دو منتقد هر کدام ۲ ستاره و یک منتقد هم ۲.۵ ستاره ، پنج منتقد ۳ ستاره، دو منتقد هم ۳.۵ ستاره و سه منتقدان هم ۴ ستاره به فیلم تمساح خونی دادند، این در حالی است که هیچ‌کدام از منتقدان فیلم ساخته جواد عزتی را شایسته دریافت ۵ ستاره ندانستند.

تمساح خونی که در ژانر کمدی به تهیه‌کنندگی کامران حجازی تولید شده در اکران مردمی جشنواره حدود ۶۴۰ میلیون تومان فروش داشته و در جدول رده بندی فروش بلیت ۱۱ روزه نمایش مردمی در رتبه دوم قرار گرفت.

این فیلم به کارگردانی جواد عزتی و نویسندگی پدرام افشار در بخش سودای سیمرغ چهل و دومین جشنواره فجر رقابت می کند.

جواد عزتی، عباس جمشیدی‌فر، سعید آقاخانی، الناز حبیبی، بهزاد خلج، شبنم قربانی و با حضور جمشید جهانزاده، رامین پورایمان و کیومرث مرادی از جمله بازیگران تمساح خونی هستند.

در توصیف این فیلم سینمایی آمده‌است: «درسته که قانون جنگل نانوشته‌ است اما وقتش که برسه درنده‌ها تاوان پس میدن، گوزن‌ها جشن می‌گیرن…»

منتقدان به فیلم‌های روز اول چند ستاره دادند؟

فیلم دروغ‌های زیبا به کارگردانی مرتضی آتش‌زمزم، با مجموع ۱۸ ستاره از دوازده منتقد سینما، میانگین ۱.۵ ستاره را برای خود ثبت کرد.

فیلم شکار حلزون به کارگردانی محسن جسور با مجموع ۱۰.۵ ستاره از دوازده منتقد سینما، میانگین ۰.۹ ستاره را برای خود ثبت کرد.

فیلم دو روز دیرتر به کارگردانی اصغر نعیمی با مجموع ۲۱.۵ ستاره از دوازده منتقد سینما، میانگین ۱.۸ ستاره را برای خود ثبت کرد.

فیلم ظاهر به کارگردانی حسین عامری با مجموع ۱۷ ستاره از ۹ منتقد سینما، میانگین ۱.۸ ستاره را برای خود ثبت کرد.

چهل‌ودومین جشنواره بین المللی فیلم فجر شامگاه چهارشنبه -۱۱ بهمن- رسما افتتاح و از روز پنجشنبه اکران فیلم‌ها در خانه جشنواره (برج میلاد تهران) و سینماهای مردمی آغاز شد؛ ۲۲ فیلم در بخش سودای سیمرغ، ۱۲ فیلم در بخش نگاه نو و ۴ فیلم در بخش انیمیشن با یکدیگر رقابت می‌کنند و در نهایت برگزیدگان بخش‌های مختلف در مراسم اختتامیه -۲۲ بهمن- معرفی خواهند شد.

«بی‌بدن» فیلم موقعیت نیست. تلاش می‌کند تا چالش‌هایی غیرموجه را در یک درام صریح به تصویر کشیده و در این مسیر، نمی‌تواند به دلیل ناخوانایی آن چالش‌ها با روند درام و البته اجتماع امروز، آن تاثیر لازم را بر روی مخاطب داشته باشد.

به گزارش خبرنگار سینمایی ایرنا، نخستین ساخته مرتضی علیزاده برخلاف آنچه عنوان می‌شد، شباهت چندانی با فیلم علفزار ندارد. بیشترین میزان تکیه فیلم بر روی عنوان برگرفته از داستان واقعی است و در این مسیر نمی‌تواند پیچش‌های دراماتیک و تعلیق‌آفرینی را شاهد باشد.

بزرگ‌ترین باگ محتوایی فیلم، لکنت تعلیق‌های کارکردگرا در دل روایت است. داستان در چند چالش روایی، نسبت به ایجاد علامت سوال‌هایی همت می‌کند، اما این علامت سوال‌ها که قرار است نقاط عطف داستان باشند، از چسب لازم برای گیرایی مخاطب برخوردار نیستند و طی روندی عجیب، خیلی زود کشف‌رمز شده و تعلیقی را نمی‌آفرینند.

حال تصور کنید درامی که پرونده‌ای جنایی را دستمایه روایت قرار داده، بدون آفرینش تعلیق بخواهد در زمانی نسبتا زیاد، مخاطب خود را نگه‌دارد. آن‌هم زمانی که در یک‌چهارم انتهایی داستان، کشف‌رمز بزرگ انجام شده و تقریبا همه چیز مشخص می‌شود.

این بی‌تدبیری عجیب، خدشه خود را در روند رضایت‌گیری نیز به عینه وارد می‌آورد. درام آشکارا از مشکل شخصیت‌پردازی رنج می‌برد و همین فقدان سبب شده تا روال درام، از منطق روایی چندانی نزد مخاطب برخوردار نباشد مانند تغییر تصمیم‌گیری چندباره در مسیر رضایت یا به آب و آتش زدن بازپرس پرونده که هیچ‌یک از این چالش‌ها، پشتوانه منطقی چندانی را پشت‌سر خود نمی‌بیند.

بی‌بدن فیلم موقعیت نیست. تلاش می‌کند تا چالش‌هایی غیرموجه را در یک درام صریح به تصویر کشیده و در این مسیر، نمی‌تواند به دلیل ناخوانایی آن چالش‌ها با روند درام و البته اجتماع امروز، آن تاثیر لازم را بر روی مخاطب داشته باشد

این وادادگی شخصیت‌پردازی حتی در شخصیت‌های دیگر داستان نظیر خانواده دختر و پسر نیز آسیب‌زننده ظاهر می‌شود. در این فضا، روایت بر مبنای تعریف سنتی خود نیز پایبند نمی‌ماند و مدام از استمداد از مجاری بالا سخن گفته می‌شود بدون اینکه طراحی خاصی برای این منظور در نظر بگیرد. در واقع کلیت داستان به محلی برای زدوخوردهای ادعایی دو طرف محدود شد و چندان وقعی به بار دراماتیک داستان نهاده نشد.

در فصل پایانی نیز فیلم نهایت بهره‌برداری را از احساسات مخاطب به عمل آورده و زمختی و تلخی بیشتری را که در طول اثر برای مخاطب محسوس نبود، به سمت وی حواله می‌کند. در واقع مخاطبان در طول داستان، خطر قصاص را به اندازه سکانس پایانی جدی نمی‌گیرند و این به دلیل فضاسازی‌های غیرمرتبطی است که در یک اثر جنایی بر کلیت اثر سایه انداخته و سمت‌وسویی دیگر به آن می‌بخشد.

کاظم دانشی که در این فیلم در مقام نویسنده حضور داشت، نتوانست به نوعی انتقاد اجتماعی برسد. در حالی‌که در فیلمی مانند علفزار، می‌شد ردپایی پررنگ از نقد اجتماعی را به وفور مشاهده کرد. بی‌بدن فیلم موقعیت نیست و نمی‌تواند از سوژه بالقوه خود، استحصالی در مسیر پرورش درام به عمل آورد.

بی‌بدن در بهترین حالت، یک درام خانوادگی با ژست جنایی است که نمی‌تواند مخاطبش را به شکلی نفس‌گیر درگیر یک پرونده کند. فیلمی با بازی‌هایی گیرا که یک سکانس بسیارخوب دارد؛ آنجایی که پدر و مادر ارغوان در خلوت خود، خاطرات فرزندشان را مرور می‌کنند و حسرت بندبند وجود آنها به‌خوبی به مخاطب منتقل می‌شود. این، شکل درستی از تاثرگرایی است که متاسفانه در کلیت فیلم به آن توجه نشد و این‌چنین فیلمی را که مستعد ماندگاری در حافظه بصری سینمادوستان بود ، به یک درام معمولی تقلیل داد.

نشست مشترک رئیس و جمعی از معاونین و مدیران سازمان سینمایی با مدیرعامل و هیات مدیره خانه سینما عصر روز گذشته ۱۰ بهمن ماه در محل خانه سینما برگزار شد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از اداره کل روابط عمومی سازمان سینمایی، این نشست مشترک با حضور محمد خزاعی، محمدحسین نیرومند، محمدمهدی عسگرپور، اصغر فارسی، حبیب ایل بیگی، قادر آشنا، علی دهکردی، حبیب اسماعیلی، یزدان عشیری، علی لقمانی، جابر قاسمعلی، سیدعلیرضا حسینی، علیرضا نجف زاده، غلامرضا نجاتی و علیرضا اسماعیلی برگزار شد.

دغدغه‌های مشترک و همگرایی قابل توجه

در این نشست علی دهکردی مدیرعامل خانه سینما با اشاره به اهمیت این گونه جلسات مشترک برای حل مشکلات اعضای صنوف سینمایی بر لزوم تداوم جلسات همفکری و هم اندیشی پیرامون مسایل ۶ هزار عضو خانه سینما تاکید کرد و گفت: خوشبختانه، اختلاف نظر اساسی بین سازمان سینمایی و خانه سینما وجود ندارد، بر عکس، دغدغه های مشترک و همسویی و همگرایی بسیار زیادی بین این دو سازمان وجود دارد.

وی با ارائه گزارشی از مشکلات مبتلابه خانه سینما ، تصریح کرد: بخشی از این مشکلات از دوران گذشته باقی مانده است و در این دوره برای کارگشایی و حل آن ها ایده‌ها و اقدامات خوبی در جریان است.

دهکردی با بیان اینکه‌ خانه سینما متعلق به همه است، خطاب به رئیس سازمان سینمایی گفت: در واقع، شما صاحب خانه هستید و به دلیل ریشه صنفی و شناخت شما از صنوف، بسیاری از مشکلات آن‌ها را می‌شناسید و پیگیر رفع و حل آن هستید.

رابطه خانه سینما و سازمان سینمایی پررنگ و عمیق تر شده است

محمد مهدی عسگرپور رئیس هیات مدیره خانه سینما نیز در این نشست مشترک با اشاره به مشکلات موجود گفت: رابطه میان خانه سینما و سازمان سینمایی در این دوره احترام آمیز و همراه با مفاهمه بوده است، بویژه که از سال گذشته این همدلی و همگرایی در مقیاس وسیع تری نمود پیدا کرده و پر رنگ تر شده و رابطه فیمابین به مراتب، عمیق تر، بهتر، روان‌تر و محترمانه تر شده است که با وجود یک سینماگر در راس سازمان سینمایی غیر از این هم تصور نمی‌رفت.

وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود با اشاره به ورود به عصر جدید عنوان کرد: متاسفانه، آمادگی ورود به عصر جدید را نداریم. این یک پدیده تازه است ، خیلی ها متوجه عصر جدیدی که در آن قرار داریم نیستند، ساختار و شکل و مسیر حضور فیلم‌ها در فستیوال های خارجی امروز فرق کرده است.

عسگرپور با بیان اینکه مکانیسم فیلمسازی در دنیای امروز دگرگون شده و دنیا دارد شکل دیگری از سینما را تجربه می کند تصریح کرد: این‌ها مسائل مشترک ماست. ما وارد عصر جدیدی شدیم در حالی که یک سری مسائل اجازه ورود ما را به این عصر نمی‌دهد.

وی در ادامه افزود: برای همه ما مهم اصل موضوع سینماست، در دوره‌ای که قرار گرفته‌ایم حتی، با نگاه اخلاقی و معنوی نیز، در عین تحولی که در سینما ایجاد شده ما همچنان، به همراهی و هم فکری بیش تری نیاز داریم تا تحول در همه سطوح و بخش‌های سینما جریان پیدا کند.

رئیس هیات مدیره خانه سینما افزود: ما به کمک شما و شما به کمک ما نیاز دارید تا به روز شویم و در مسیر تحولات جدید فراتر از ساختارهای سنتی گام برداریم.

توسعه سینما اتفاقی امیدبخش برای این دوره

سیدعلیرضا حسینی عضو هیات مدیره خانه سینما هم ضمن قدردانی از رئیس سازمان سینمایی عنوان کرد: تحرک و تلاش هایی که در حوزه سینما در حال وقوع است جای تشکر دارد. کمک به توسعه سینما اتفاق امیدبخش دراین دوره است.

وی با اشاره به اینکه هیات مدیره خانه سینما در این دوره به طور بی‌سابقه‌ای در کنار مدیریت کلان سینماست، ادامه داد: نگاه به جوانان سینماگر در سیاست‌های شما جای تقدیر دارد.

حبیب اسماعیلی تهیه کننده و بازیگر سینما هم یکی از مشکلات اصلی دوره های پیشین را فقدان گفتگو بین مدیران سینمایی در نهادهای مختلف عنوان کرد وگفت: خوشحالم که خانواده سینما طی دو سال گذشته با گفتگو به آرامش نسبی رسیده و اعتماد میان صنوف امروز شکل گرفته است و شکی نداریم حضور اقای خزاعی در سازمان سینمایی‌ برای کمک به سینما بوده است.

این عضو هیات مدیره خانه سینما ضمن تمجید از رویکرد توسعه سالن‌های سینما و گسترش زیر ساخت سینمایی در سطح کشور در دوره فعلی گفت: جریان سینماسازی از سوی سازمان سینمایی رخداد خجسته‌ای است و به رونق و رشد اقتصاد سینما منجر خواهد شد.

اسماعیلی همچنین به تقویت بیشتر سینمای اجتماعی و بازاریابی بین المللی برای محصولات سینمای ایران و ارزآوری فیلمهای ایرانی تاکید کرد.

رئیس سازمان پیگیر مشکلات اعضای خانه سینماست

علیرضا نجف زاده کارگردان سینما هم با اظهار خرسندی از پیگیری و تلاش‌های مجدانه سازمان سینمایی ‌در زمینه مباحث معیشتی و بیمه خانواده سینما خاطرنشان کرد: باید خوشحالی مضاعف خود را ابراز کنم چرا که شاید جزو معدود دوره‌هایی است که شخص رییس سازمان سینمایی برای حل مشکلات اعضای خانه سینما ورود پیدا کرده و این موج خوشحالی و امید بسیاری را رقم زد. البته، به شخصه، احساس می کنم اگر قرار باشد اتفاقات مثبتی در حوزه معیشت، بیمه و مالیات سینماگران بیافتد در همین دوره خواهد بود.

وی ادامه داد: امروز،یک موج خوشحالی در بدنه صنوف سینمایی ایجاد شده ولی همچنان نیاز به پیگیری جدی‌تر و بیشتر وجود دارد.

نجف زاده گفت: از اینکه شخص رئیس سازمان سینمایی از جنس و بدنه سینماست فرصت مغتنمی است که بسیاری از مشکلات از قبیل: بیمه، مالیات و… حل شود.

تمجید قاسمعلی از پیگیری سازمان سینمایی در زمینه مالیات و بیمه

جابر قاسمعلی فیلمنامه نویس سینما نیز با اشاره به مشکل مالیات از اینکه شخص رییس سازمان پیگیر موضوع مالیات شدند، تمجید کرد.

وی با اشاره به برخی از مشکلات اعضای صنوف مختلف سینما ، گفت: فارغ از چند بازیگر مطرح، لشگر عظیمی در سینما هستند که شرایط مالی مناسبی ندارند و مالیات هم باید بپردازند. در حالید که تخفیف مالیاتی نیازی جدی است و لازم است از طریق مراجع ذیربط پیگیری شود

منافع ملی و قوانین کلی کشور؛ نقطه‌ای مشترک

در ادامه این نشست حبیب ایل بیگی معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی با توضیح اینکه امروز همگرایی خوبی قوام گرفته و گفتگوهایی موثری در حال انجام است، گفت : شکی نداریم منافع ملی و قوانین کلان کشور و احترام به قانون نقطه مشترک همه ماست و این موضوع باید همچنان در روابط فیمابین مورد توجه و تاکید قرار گیرد.

وی در ادامه با توضیح اینکه در حال ورود به عرصه تازه‌ای از ساخت فیلم به لحاظ فناوری‌های روز هستیم، لزوم آموزش و بهره‌وری از فناوری های روز را یاد آور شد وگفت: واقعیت این است که شیوه‌های تولید نیاز به بازنگری دارد و توقع از خانه سینما این است که آموزش‌های تازه‌ای دراین زمینه ارائه دهد. علاوه بر همه اینها ما به مدیریت کاهش هزینه تولید و دستمزدها در سینما نیاز داریم، در این زمینه صنوف باید با سامان دهی اصولی جلوی جولان قیمت‌ها و هزینه تولید فیلم ها را بگیرند.

ایل بیگی با اشاره به اینکه منابع بخش خصوصی که برای سرمایه گذاری ورود می‌کنند توجه شان به سمت سینمای گیشه دار است گفت: علیرغم جوی که علیه سازمان سینمایی به راه افتاده بیشترین مجوزی که ما دادیم مربوط به آثار سینمای اجتماعی است که در بین آنها برخی فیلمها دارای مضامین کاملا ملتهبی هستند.

اصغر فارسی معاون توسعه مدیریت و منابع انسانی هم در این نشست با ارائه گزارشی از موضوع پیگیری بیمه تامین اجتماعی سینماگران و خروجی کارگروه مشترک گفت: همچنان موضوع مسکن سینماگران از مجاری مختلف در حال پیگیری است که امیدواریم به زودی به نتیجه برسد که ایجاد سامانه مجزا برای سینماگران از آن جمله است.

در ادامه قادر آشنا معاون توسعه فناوری و مطالعات سینمایی ، با توضیح اینکه سازمان سینمایی در حوزه پژوهش آمادگی هرگونه همکاری است، گفت : پژوهش ستون اصلی پیشرفت در بخش های مختلف است. در حال حاضر در وضعیتی هستیم که به شدت به پژوهش های کاربردی در بخش های مختلف نیاز داریم و باید در تیم های کارشناسی از پژوهشگران استفاده کنیم.

لزوم تدوین آئین نامه حقوق و دستمزد عوامل سینمایی

محمد خزاعی رئیس سازمان سینمایی کشور با اشاره به همگرایی شکل گرفته مابین مدیریت سینما و صنوف سینمایی گفت: خوشبختانه روند تعاملی رضایت بخشی میان خانه سینما و سازمان سینمایی شکل گرفته است که قطعا به نفع خانواده سینما و جامعه است. در حال حاضر جریان ملی سینما به همفکری، حمایت و همراهی نیاز دارد و در حوزه‌های مهمی همانند سینمای بین‌الملل و بازاریابی و ارزآوری در این بخش نیازمند گفتگو هستیم

خزاعی با توضیح اینکه برای توسعه اشتغال و امنیت شغلی صنوف سینمایی نیازمند تدوین آیین نامه حقوق و دستمزد هستیم، گفت: در حوزه حقوق و دستمزد تا زمانی‌که به آیین نامه مدون و عملیاتی دست نیابیم، مشکلات افزایش پیدا می‌کند. لازم است که خانه سینما در زمینه امنیت شغلی اعضا و نیز تدوین نظام نامه هزینه و دستمزد اقدام کند و با کمک اتحادیه، خانه سینما و سازمان سینمایی این نظام نامه شکل و ضمانت اجرایی پیدا کند.

آمادگی سازمان سینمایی برای هر گونه کمک به رشد علمی سینماگران

وی با اشاره به لزوم تقویت علمی و تخصصی اعضای صنوف عنوان کرد: توجه و ارتقای مباحث علمی وتخصصی سینماگران یکی از اولویت های اصلی باید باشد. با توجه به رشد شتابناک تکنولوژی صنعت تصویر، برای ارتقاء سطح علمی سینماگران نیازمند بسترهای جدید آموزشی و تخصصی هستیم . در این راستا، سازمان سینمایی در جهت رشد علمی اعضای صنوف آماده هرگونه حمایت و کمکی است.

پیگیر رفع مشکل بیمه سینماگران هستیم

رئیس سازمان سینمایی با اشاره به اینکه همچنان پیگیر رفع مشکل بیمه سینماگران هستیم، ادامه داد: یکی از مهمترین مباحثی که بنده از ابتدای حضورم در سازمان سینمایی به شدت پیگیر آن بوده و هستم بحث معیشت خانواده سینما است. واقعیت این است که خیلی از همکاران ما در این خانواده به لحاظ معیشت در مضیقه و سختی به سر می برند و ما به عنوان متولیان سینما وظیفه داریم برای این موضوع کاری انجام دهیم. طرح امنیت شغلی را باید تعریف کنیم. ثبات و آرامش سینما لازمه رونق سینما و کمک به اعضای صنوف است . وقتی چرخه تولید و اقتصاد سینما تداوم داشته باشد می توان امیدوار بود خانواده سینما از آن بهره ببرد و اشتغال توسعه یابد. بدون رونق سینما شغلی هم نیست. همواره، از بودجه سینما و حمایت از معیشت سینماگران پیگیری و دفاع کرده ام. همچنین در دو سال گذشته ما بحث بیمه سینماگران را از طریق ایجاد کارگروه ویژه در سازمان تامین اجتماعی پیگیری کردیم که امیدوارم به نتایج خوبی برسد. در حوزه مسکن بیش از ۱۵ جلسه با دوستان دست اندرکار در این زمینه برگزار کرده‌ایم و خوشبختانه روند امیدوارکننده است و جتی تا جانمایی زمین و تشریفات اداری و بانک عامل پیش رفته‌ایم.

نیاز به پروژه‌های مطالعاتی و پژوهشی در زمینه هوش مصنوعی

خزاعی با اشاره به مقوله هوش مصنوعی در جهان معاصر و ورود آن به سینما هم گفت: با پیشرفت تکنولوژی و فناوری، استفاده از این دستاورد جهانی در سینما اجتناب ناپذیر است. هوش مصنوعی و متاورس به عنوان تکنولوژی نوین وارد سینما شده و ما در گوشه وکنار اخبار و گسترش و حکمفرمایی آن را می‌شنویم. باید استفاده از این تکنولوژی‌ها بر اساس نیاز و همخوان با دیگر گزاره‌های سینمای ایران باشد پیش از همه باید بررسی جامع و پژوهشی اصولی دراین زمینه انجام شود. ما نمی‌توانیم چشم روی پیشرفت هایی که در جهان تکنولوژی صورت می گیرد، ببندیم. اما باید استفاده از این دستاوردهای علمی قاعده مند و ضابطه مند و در جهت ارتقای سینمای ایران و نیز حفظ منافع همه دست اندرکاران سینما باشد.

رئیس سازمان در جمع بندی نهایی با اشاره به سه لزوم توجه و برنامه ریزی پیرامون محور « امنیت شغلی سینماگران»، « نظامنامه حقوق و دستمزد» و « ارتقاء علمی اعضای صنوف سینمایی» تاکید کرد: ضروری است طرحی از سوی خانه سینما در زمینه امنیت شغلی همکاران ارائه شود تا از آن‌ها در تولیدات سینمایی، مشاوره ها، نظارت و همراهی با فعالیت های سینمایی استفاده شود. همچنین، تدوین آئین نامه دستمزد و حقوق عوامل سینمایی از دیگر نیازهای حوزه سینماست.

 مهلت ارسال آثار به دبیرخانه رویداد استارتاپی فیلمنامه نویسی که پیش تر تا ۱۰ بهمن ماه اعلام شده بود، تا ۱۰ اسفند ماه ۱۴۰۲ تمدید شد.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، فراخوان رویداد استارتاپی فیلمنامه نویسی بدون محدودیت موضوعی و در قالب‌های «ایده» و یا «خلاصه طرح» در گونه‌های سینمایی بلند، کوتاه داستانی و سریال منتشر شده که با توجه به استقبال و درخواست مخاطبان، به ویژه مخاطبان خارج از استان تهران، تا ۱۰ اسفند ماه ۱۴۰۲ تمدید شده است.

این رویداد با هدف کمک به ارتقای فیلمنامه نویسی و شناسایی ایده‌های خلاقانه و معرفی استعدادهای فیلمنامه نویسی در سطح کشور برگزار می شود.

در این رویداد از میان ایده‌های ارسالی، حدود ۱۰۰ ایده انتخاب شده و از صاحبان آنها برای حضور در رویداد دعوت می‌شود و این افراد طی سه روز گردهم هم آمده و زیر نظر استادان سینما و فیلمنامه نویسی، ایده‌های خود را مطرح سپس در قالب کارگاه‌های آموزشی تخصصی، ایده خود را به طرح و سیناپس تبدیل کرده و ضمن رقابت با سایر ایده‌های برتر، نسبت به جذب سرمایه گذار و ساخت اثر خود اقدام می‌کنند.

این رویداد در هر یک از بخش‌های سه گانه سینمایی بلند، کوتاه داستانی و سریال، سه جایزه نقدی و غیرنقدی به برترین ها اهدا می‌کند و همچنین سازمان‌ها و سرمایه گذاران حقوقی و حقیقی حاضر در رویداد نیز آثار برگزیده خود را در بخش‌های سه گانه، برای حمایت از تولید انتخاب و اعلام خواهند کرد.

بر اساس اعلام پارک ملی علوم و فناوری‌های نرم و صنایع فرهنگی جهاددانشگاهی، علاقه مندان برای حضور در این رویداد استارتاپی می‌توانند با مراجعه به سایت رویداد به آدرس www.iccip.ir آثار خود را ثبت و ارسال کنند.

نخستین نشست از سلسله نشست‌های دفتر پاسداشت زبان فارسی حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی با نقد و بررسی فیلم سینمایی «سرهنگ ثریا» پیش روی مخاطبان قرار گرفت.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از دفتر پاسداشت زبان فارسی حوزه هنری، نشست نمایش و نقد فیلم «سرهنگ ثریا» ساخته «لیلی عاج» به عنوان نخستین نشست از سلسله نشست‌های «فارسینما» به همت دفتر پاسداشت زبان فارسی حوزه هنری انقلاب اسلامی و به منظور نمایش و نقد گفتمان‌شناسانه و نشانه‌شناسانه فیلم‌های روز در تماشاخانه مهر حوزه هنری برگزار شد.

تینا چهارسوقی امین، گفتمان‌شناس و استاد دانشگاه گفت: این فیلم محوریت زنانه دارد و قضایا را از زوایای یک قهرمان زن غالب می‌ببینیم، بتابر این، فقط به گفتمان ساخته و پرداخته او می‌پردازیم و انگار گفتمان رقیبی در مقابل آن نمی‌بینیم. این مادر فقط در مقابل گفتمان غالبی که اشرف ساخته مقابله می‌کند، نه فقط برای برگرداندن پسرش از آن‌ها. برای کسی که این سازمان را نشناسد و نداند این افراد به چه دلیلی دراشرف گیر کرده‌اند، این پرسش پیش می‌آید که چه کار به کارشان دارید و چرا مادراصرار دارد که پسرش را برگرداند.

این استاد دانشگاه در ادامه با اشاره به دیالوگ‌های تئاتری فیلم یادآور شد: جا داشت که نویسنده و کارگردان فیلم در قالب چنین دیالوگ‌هایی از خط مشی ایدئولوژیک سازمان منافقین هم سخن به میان می آود تا نشان‌دهنده این تقابل گفتمانی باشد. وقتی در اینجا تقابلی ایدئولوژیک نمی‌بینیم و فقط عاطفه مادری از منظری عاطفی روانشناختی فربه می‌شود، مانع دید خردورزی در فیلم می‌شود و مادر با همه تلاش‌هایش نتوانست فرزندش را بیرون بکشد و بنابر این بازنده است.

سازمان اوج دخالتی در محتوای فیلمنامه «سرهنگ ثریا» نداشت

در ادامه این نشست، لیلی عاج، نویسنده و کارگردان فیلم سرهنگ ثریا، در پاسخ اظهار کرد: هر فریمی که در باره اشرف بوده دیده‌ام و سازمان اوج کوچک‌ترین دخالتی در فیلمنامه نداشته و آنچه می‌بینید حاصل تجربه من به عنوان یک فیلم اولی است. من فقط طرح بحث کرده‌ام و مخاطبی حرفی نسبت به این سوژه دارد می‌تواند در باره آن تحقیق کند

عاج یادآور شد: صادقانه می گویم که توان ترسیم دقیق آدم‌های اشرف را در خودم نمی‌دیدم و این اصلاً هم شوخی بردار نیست! از یک طرف هم نمی‌خواستم پرداختی کلیشه‌ای و مقوایی به آنها داشته باشم و یا این قدر آن‌ها را مسخ شده و کاریکاتوری نشان دهم که باورپذیر نباشند.

فرزانه فخریان زبان‌شناس هم با اشاره به این گفته از لیلی عاج سازمان اوج با من کاری نداشت گفت: ای کاش سازمان اوج کاری داشت؛ مساله ما همین است. چون بسیاری ازمجموعه‌های فرهنگی پای فیلمنامه‌ای می‌نشینند و آن کنش لازم که سازمان اوج و خیلی جاهای دیگر باید داشته باشند را ندارند.

این زبان‌شناس در ادامه با اشاره به اینکه کلمات برای ما زبان شناسان خیلی مهم‌اند به گزاره‌هایی چون استفاده نکردن فیلمساز از کلمات اشتباه و خطا و غلط، پرداخت صرف به به تنهایی و دلتنگی شخصیت‌ها و عدم پرداخت به هدایت و تغییر مسیر بستگان‌شان، توصیفات خوب از اشرف، عدم ناراحتی مادران از اشتباهات بچه‌شان و تاکید روی چشم‌انتظاری، نگفتن از زرمنده جز یک جای نامنایب و آوردن کلمات ارتش و آزادیبخشیو و تغییر نام پسر ثریا از امیر علی به مازیار اشار کرد.

وی افزود: ما این گزاره‌ها را در فیلم می‌بینیم ولی گزاره‌های ناقض آن گزاره‌ها را در فیلم نداریم.

لیلی عاج در ادامه گفت: نکاتی که گفتید، مؤید این است که چه قدر گفتن از اشرف کار دشواری است. یک بخشی مسئله لجستیکی و مالی ماجرا است و بخش دوم هم این بود که چگونه اشرف‌نشینانی تصویر کنم که مقوایی یا سمپات نباشند. ببینید چه مرز خطرناکی است!

مهدی صالحی هم، که به عنوان مجری کارشناس، در این نشست حضورد داشت، خاطرنشان کرد: بحث این است که هیچ تلاشی برای نشان دادن یادآوری آن فضای جنایتکارانه منافقین مشاهده نمی‌شود.

صالحی افزود: شما نمی‌توانید نمادها و نشانه‌های این فیلم را منکر شوید.

تینا امین هم در ادامه این پاسخ‌های لیلی عاج خاطر نشان کرد: گفتمان‌ها در تقابل شکل می‌گیرند و وقتی رقیبی در میان نیست، قهرمان ما به مرور ضعیف و پوشالی می‌شود و ۲ گفتمان در تقابل با هم است که به ثبات می رسند و گرنه هژمونی یک گفتمان در عدم وجود رقیب، ضعیف و شکننده و در نهایت شکست خورده و از بین می‌رود.

محمدصادق رشیدی، نشانه‌شناس حوزه هنر و عضو هیات علمی دانشگاه، با اشاره به اینکه کارگردان مسئول محتوای فیلم است اظهار کرد: شما روی موضوع و محتوای مشخص و مهمی دست گذاشته‌ای که بخشی از ساختاراجتماعی و فرهنگی و سیاسی ما قربانی گفتمانی شده است که نمی‌توانیم به راحتی از کنار آن بگذریم. اگر هم بر اساس بنیان‌های نظریه زبان شناسی نگاه کنیم، سینما یک کارکرد زبانی دارد که در آن تمامی تصاویری که کنار هم چیده می‌شوند به مثابه واژگانی هستند که در کنار هم یک جمله را می‌سازند و جمله‌ها باید معنادار باشند.

تنظیم برای بالا نرفتن از دیوارهای اشرف

لیلی عاج در ادامه در باره ترسیم نکردن اشرف گفت: من عامدانه انتخاب کردم که در باره اشرف چیزی نگویم چون باید از پس آن برمی‌آمدم. ترجیحم این بود که طوری فیلمنامه ام را تنظیم کنم که الزامی به بالا رفتن از دیوارهای اشرف نباشد. در ضمن، این موقعیت اصلاً می‌تواند سازمان منافقین نباشند و فرقه دیگری باشند. برای من انتظار مادرها در برزخی که گرفتارش شده بودند مهم بود.

این کارگردان در بخش دیگری از صحبت‌های خودبا اشاره به زمان محدودی که برای قصه‌گویی داشته تصریح کرد: منکرالکن بودن روایت نیستم اما جهت‌گیری سیاسی براساس نشانه‌ها و گفتمان‌ها و متریال صوتی و بصری فیلم را نمی‌پذیرم. برایم ممکن نبود که در فیلم صد دقیقه‌ای، سازمان منافقین را، با آن همه فراز و فرود سیاسی و پوست اندازی ایدئولوژیکی که داشته، ترسیم کنم. به اندازه کافی کد داده‌ام و ظرفیت فیلمنامه همین بود.

فرزانه فخریان هم در ادامه صحبت‌های عاج گفت: باید در یک فضای مرزی و میانی نشان می‌دادید که اشرف با ما چه کرد!؟ دکتر رشیدی هم با اشاره به جهت گیری غلط فیلم‌ساز گفت: شما سراغ موضوعی رفتی و شاخک‌های همه را تیز کردی و بعد می‌گویی من فقط حرف را زمین انداخته ام. در شرایطی که استعمار و امپریالیسم نوین با سینما کنترل فرهنگی جوامع را به دست گرفته، شما روی موضوع حساسی دست گذاشته‌ای و با فیلم‌تان‌دارید کدهای اشتباه به جوان ما می‌دهید.

مواجهه منافقین پس از اکران سرهنگ ثریا و اقدامات سازمان ملل

لیلی عاج تصریح کرد: این برداشت شماست و اتفاقاً منافقین بارها به من در تلویزیون‌شان هجمه کرده و برداشت‌شان این است که در فیلم خیلی به تخریب شان پرداخته‌ام چون مسئله‌ای که درفیلم طرح شده اوضاع آن‌ها را خراب کرده چون این مسئله که به خانواده‌ها ملاقات نمی‌دهند به سازمان ملل ارجاع پیدا کرده و دراینجا نمی‌توانند گلیم خودشان را بیرون بکشند. اتفاقاً آن‌ها می‌گویند که دارم جلوه هیولا گونه‌ای از آن‌ها ارائه می‌دهم.

وی افزود: در مورد این گفتمان که هدف سازندگان فیلم این بوده که نسل جدید به این سازمان سمپات شود، اصلاً چنین تصوری در مخیله سازندگان و من نمی‌گنجد.

عاج در ادامه اضافه کرد: من فکر می‌کردم که در این نشست به فیلم از لحاظ گفتمان زبان فارسی و مساله تخصصی دیالوگ نویسی به زبان فارسی پرداخت می‌شود.

مهدی صالحی کارشناس مجری برنامه هم بیان توضیح داد: گفتمان‌شناسی دانشی است که با گفت‌وگو و دیالوگ‌نویسی فرق می‌کند. دراین فیلم گفتمان پنهانی داریم که دارد بزرگ‌ترین ضربه را به فیلم می‌زند. اصلاً از حضورحکمرانی جمهوری اسلامی دراین فیلم خبری نیست. صالحی درادامه به ضرورت وجود کارگروه‌های گفتمان شناس و معناشناس و زبان‌شناس در فیلم‌ها و محصولات هنری تأکید کرد و گفت: این قدرانحرا ف گفتمانی پدید آمده که درحد التقاط است و درآثار هنری ناخواسته به سمتی می‌لغزیم. شما به عنوان کارگردان که نباید نگران سامان و چارچوب نشانگانی اثرتان باشید بلکه باید این کارگروه‌ها درکنارکارگردان باشند.

عاج در این باره اظهار کرد: این چیزی که شما می‌گویید هنوز تجربه نشده و اگراین کار گروه‌ها به پیش تولید اضافه شود، می‌تواند پویایی و بالندگی بسیاری به اثر ببخشد.

تینا امین هم در ادامه گفت: همه باید کارشناس زبان‌شناس مسلط به گفتمان و نشانه داشته باشند چون در دنیای امروز یک جمله هزار لایه فرامتن دارد و باید درکمترین زمان، بیشترین معنا را تولید کنیم.