رسانه سینمای خانگی- آیا نامزد اسکار، همسر رئیس جمهور فرانسه خواهد شد؟

«کاترین دِنو» ستاره سینمای فرانسه در نقش «برنادت شیراک» همسر رئیس‌جمهور سابق فرانسه بازی می‌کند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از گاردین، «برنادت شیراک» نسخه فرانسوی «هیلاری کلینتون» بود و نخستین همسر رئیس‌جمهور فرانسه (ژاک شیراک) که از سایه بیرون آمد و مسیر سیاسی مستقل خود را در پیش گرفت.

حالا «کاترین دِنو» بانوی بزرگ سینمای فرانسه، قرار است نقش «برنادت» را در فیلمی کمدی به همین نام که اواخر امسال اکران می‌شود، ایفا کند.

در تیزر منتشرشده اخیر از این فیلم، «دنو» در نقش «برنادت شیراک» نشان داده می‌شود که پس از پیروزی همسرش در انتخابات ریاست جمهوری در سال ۱۹۹۵ درحال ورود به کاخ الیزه است.

گفته می‌شود این فیلم بر اساس اتفاقات واقعی در دوران تصدی «ژاک شیراک» در الیزه بین سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۷ ساخته شده است. «برنادت شیراک» در کتابی در سال ۲۰۰۱، فاش کرد که به دلیل خیانت شوهرش به ترک همسرش فکر کرده بود، اما به خاطر دو دخترشان ماندگار شد و به این دلیل او زندانی برخی از سنت‌های خانوادگی بود. «برناردت شیراک» هم‌اکنون ۹۰ ساله است.

«لئا دومنک» کارگردان این فیلم گفت که این اثر رویکردی طنز دارد که البته هدفش تمسخر بانوی اول سابق نیست. پدر کارگردان یعنی «نیکلاس  دومنک» تاکنون چندین کتاب درباره «ژاک شیراک » نوشته است. او سپتامبر ۲۰۱۹ در سن ۸۶ سالگی درگذشت.

برنادت شیراک در مراسمی در کاخ الیزه (۲۰۰۶)

«کاترین دنو» ۷۹ ساله، ضمن اشاره به این که تا زمانی که فیلمنامه را نخوانده بوده در مورد این پروژه تردید داشته، گفت: «داستان این فیلم درباره زنی است که از قالب بیرون می‌آید و به مرور زمان قدرت و آزادی پیدا می‌کند». این بازیگر در سال گذشته به روزنامه فرانسوی لیبراسیون نیز گفته بود در ایفای این نقش مسئله کپی‌برداری از برناردت شیراک نبود، بلکه الهام گرفتن از او بود.

«دنو» در طول دوران فعالیت حرفه‌ای‌اش با برخی از بزرگترین کارگردانان اروپا چون «لوئیس بونوئل»، ««فرانسوا تروفو»، «مانوئل دی اولیویرا»، «رومن پولانسکی» و «لارنس فون تریه» کار کرده و  نامزدی جایزه‌ اسکار در سال ۱۹۹۳،‌ بهترین بازیگر جشنواره‌ برلین در سال ۲۰۰۲ و دریافت خرس طلای افتخاری برلین در سال ۱۹۹۸،‌ دریافت نخل طلای افتخاری جشنواره‌ کن در سال ۲۰۰۵، دو جایزه‌ بازیگری از جوایز سزار فرانسه، جایزه‌ فیلم اروپا در سال ۲۰۰۲، دوربین طلای آلمان در سال ۱۹۹۳،‌ بهترین بازیگر جشنواره‌ مسکو در سال ۱۹۹۷، جایزه‌ دستاورد سینمایی جشنواره سن‌سباستین در سال ۱۹۹۵ و بهترین بازیگر جشنواره‌ ونیز در سال ۱۹۹۸ از جمله افتخارات این چهره نمادین سینمای فرانسه است.

رسانه سینمای خانگی- ونیز هشتادم با کدام فیلم افتتاح خواهد شد؟

هشتادمین جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز با جدیدترین ساخته کارگردان ایتالیایی «لوکا گوادانینو» افتتاح می‌شود.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از اسکرین، کمدی درام «چلنجرز» (چالشگران) که «زندایا»، «جاش اوکانر» و «مایک فیست» در آن نقش‌آفرینی می‌کنند، در تاریخ ۳۰ آگوست در سالن «سالا گراند» در بخش غیررقابتی و به عنوان فیلم افتتاحیه هشتادمین جشنواره فیلم نیز به روی پرده می‌رود. 

کمپانی «MGM» و آمازون استودیو در ایالات متحده و برادران وارنر نیز  در سطح بین‌المللی توزیع این فیلم را بر عهده دارند. 

در این فیلم، «زندایا» در نقش تاشی، یک اعجوبه سابق تنیس که به مربی تبدیل شده است، بازی می‌کند که با قهرمانی روی دور شکست (مایک فیست) ازدواج کرده است. استراتژی او برای کمک به موفقیت شوهرش زمانی به چالش کشیده می‌شود که همسرش باید  با بهترین دوست سابقش پاتریک (با بازی جاش اوکانر) روبه‌رو شود. 

«جاستین کوریتزکس» نگارش فیلم «چلنجرز» را بر عهده داشته و «ایمی پاسکال»، «لوکا گوادانینو»، «زندایا» و «ریچل اوکانر» تهیه‌کنندگان فیلم هستند. 

«گوادانینو» پیش‌تر برنده شیر نقره‌ای ونیز برای بهترین کارگردانی با فیلم «استخوان و همه» در سال ۲۰۲۲ شد. همچنین با فیلم‌های «سوسپریا» (۲۰۱۸) و «شیرجه» (۲۰۱۵) در بخش مسابقه اصلی ونیز حضور داشته است.

«آلبرتو باربرا» مدیر جشنواره فیلم ونیز گفت: «لوکا گوادانینو یکی از معدود کارگردانان ایتالیایی است که همیشه عادت داشته با بازیگران ایتالیایی و خارجی کار کند و هر بار بهترین نتایج را بگیرد». 

هشتادمین جشنواره فیلم‌ ونیز از ۳۰ آگوست تا ۹ سپتامبر (۸ تا ۱۸ شهریور) در ایتالیا برگزار خواهد شد و طبق اعلام پیشین «دیمین شزل» کارگردان فیلم «لا لا لند» ریاست هیات داوران بخش مسابقه اصلی ونیز ۲۰۲۳ را بر عهده خواهد داشت.

رسانه سینمای خانگی- اسامی فیلم‌های کوتاه داستانی جشنواره حوا اعلام شد

اسامی فیلم‌های کوتاه داستانی راه‌یافته به نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم «حوا» اعلام شد.

به گزارش سینمای خانگی از روابط عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، دبیرخانه نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم‌حوا در آستانه برگزاری این رویداد فهرست فیلم‌های سه بخش بلند داستانی، کوتاه داستانی و مستند را منتشر کردند.

فهرست آثار راه‌یافته به بخش‌ فیلم‌های کوتاه داستانی به شرح زیر است؛

«۳۲۳ ماه چند هفته و چند روز» به کارگردانی پیمان فلاح

«اتاق عقد» به کارگردانی حسن حبیب‌زاده

«اسماء» به کارگردانی مصطفی آقامحمدلو و فرید حاجی عباسی

«باشه برای فردا» به کارگردانی علی رحیمی

«پرتاب ناگهانی یک فیل» به کارگردانی نازنین چیت‌ساز

«تی یره» به کارگردانی مصطفی مهربان

«جان داد» به کارگردانی سهیلا پورمحمدی

«گجو» به کارگردانی سینا محمدیان

«لیلا» به کارگردانی مجتبی اسپنانی

«محافظ» به کارگردانی حسین دارابی

«مرگ پروانه» به کارگردانی سیدمحمد حسین حسینی

«نشنیدن» به کارگردانی احمد صمیمی

«وضعیت اورژانسی» به کارگردانی مریم اسمی خانی

«یک به توان بی‌نهایت» به کارگردانی علیرضا صادقی

«یک حلقه معمولی» به کارگردانی نوا رضوانی

لازم به ذکر است که فیلم‌های «۳۲۳ ماه چند هفته و چند روز»، «یک حلقه معمولی»، «وضعیت اورژانسی»، «یک به توان بی‌نهایت»، «پرتاب ناگهانی یک فیل»، «تی یره»، «جان داد»، «گجو»، «لیلا» و «اسماء»، از جمله تولیدات اجمن سینمای جوانان ایران است.

نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم حوا به همت بنیاد بین‌المللی گوهرشاد و به دبیری مهدیه سادات محور ۱۶ تا ۲۳ تیر ماه سال جاری در سطح کشور و از ۲۰ تا ۲۳ در تهران برگزار خواهد شد. این رویداد محوریت موضوع زنان و خانواده را در دستور کار خود دارد و با همکاری مراکز و سازمان‌های فرهنگی مختلف فعالیت خود را دنبال می‌کند.

رسانه سینمای خانگی- برگزیدگان «نهال» مشخص شدند

مراسم اختتامیه نوزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه دانشجویی نهال در سینما فرهنگ برگزار شد.

به گزارش سینمای خانگی از روابط عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، نوزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه دانشجویی نهال که از 10 تا 15 تیر در محل دانشکده کاربردی دانشگاه هنر تهران، در تالار فارابی برگزار شد، پس از اکران نمایش آثار کوتاه ملی و بین‌المللی، شب پنجشنبه 15 تیرماه 1402 با معرفی نامزدها این دوره از جشنواره به کار خود پایان داد.

نامزدهای بخش‌های مختلف نوزدهم نوزدهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه دانشجویی نهال اعلام شد.

نامزدهای بخش‌های مختلف این دوره از جشنواره فیلم کوتاه نهال عبارتند از:

نامزدهای بخش عکس

•بیتا طیبی | تایلندی‌ها
•زهرا جمشیدی | اکت
•امینه مسعودی | کفر
•شهرام جانسوز | خودکشی به سبک نیچه
•محمدامین جعفری | شیتزو
•فرهنگ عابدین‌زاده | همه چیز به نظر آقای کاف بستگی دارد

نامزدهای بخش پوستر

•میثم نادری | ویزر
•حانیه مرتضی زاده | لکه
•مهرداد کریمی | نحسی
•محمد روح‌الامین | خودکشی به سبک نیچه
•رایکا منظم | رنی که دستش را زخمی‌ کرد

نامزدهای بخش بهترین فیلمنامه

•استانیسلاوسکی | متین موسویان
•طالب | امیر صدقی نیر
•زمستان سبز | آوات ساعد پناه
•خوره | آسیه‌الحسانی و ساوه خادمی
•شب دوم، انتقالی | متین طالب‌زاده
•سا‌یه‌های بزرگ ترسناک؛ یا چگونه عضو کنسرسیوم زنان شدم! | علی رادمهر

نامزدهای بخش بهترین جلوه‌های ویژه

•امین انتشاری | استیک
•مصطفی حبیبی | خودکشی‌ به سبک نیچه
•شیرین اخلاصی | چمدان

نامزدهای بخش بهترین فیلم تجربی

•مکتب‌خانه | محمدجواد خواجه
•شهرزاد | علیرضا لطفی
•راننده | امیرحسین خلیلی آبادی

نامزدهای بخش بهترین فیلم مستند

•رو بوم | امیرمحمد حسین زاده
•قطب هم‌نام | سایه‌السادات زارع
•پشت این فیلم‌ها | رضا باستانی

نامزدهای بخش بهترین انیمیشن

•حفره بعدی | فاطمه احمدی
• Biked | طیبه عبدالله‌زاده
•دنیای خاکستری خاکستری | محسن پور محسنی شکیب

نامزدهای بخش بهترین فیلم سال اولی

•بزمیشن | محمدجواد راستگو
•جینکس | محمد عرفان معرف
•یک مرد معرکه | بنیامین خدابنده

نامزدهای بخش بهترین طراحی لباس

•سارا اعظم پناه | مهمانی شام
•لیلا طاهری | تایلندی
•امین جهانی | خودکشی به سبک نیچه
•حامد اصلانی | بالا افتادن
•ملینا عزیزی و مبینا عبدلی | چمدان

نامزدهای بخش بهترین طراحی صحنه

•فراز مدیری | استیک
•ملیکا غلامی | شب توتم
•حسام حسینی | تایلندی
•سارا اعظم پناه | اسید باز
•امین جهانی | خودکشی به سبک نیچه

نامزدهای بخش بهترین صدا

•امین جعفری، عبدالرضا حیدری | استیک
•محمد قاسمی، مصطفی اکبری | اسید باز
•مسیح حدپور سراج، حسین قورچیان | مهمانی شام
•سهراب کرم رودی، امین جعفری | چمدان
•علی ترابی | شلال

نامزدهای بخش بهترین فیلم بین‌الملل

•Close your eyes
•The silent scream
•Tear off

نامزدهای بخش بهترین بازیگر زن

•مریم بختیاری | بالا افتادن
•شبنم دادخواه | آرابسک
•سونیا سنجری | شب توتم
•زیبا حاجیان | کاتوره
•مرجان اتفاقیان | ناپدید

نامزدهای بخش بهترین بازیگر مرد

•صادق برقعی | آرابسک
•نوید نوزی | اسید باز
•رادین رویین‌فر | تایلندی
•رضا عاطفی دانا | فالگوش
•فرشید گویلی | خودکشی به سمت نیچه

نامزدهای بخش بهترین تدوین

•شاهین سپهری | اسید باز
•بهرام عمرانی | همه چیز به نظر آقای کاف بستگی دارد
•سروش طلایی | فالگوش
•شیرین اخلاصی | چمدان
•مرجان طبسی | آبی دوردست

نامزدهای بخش بهترین فیلمبرداری

•حامد بقائیان | تایلندی
•عماد حسینی فرد | اسید باز
•فرزاد شهاب | استیک
•ایمان صالحی | شب توتم
•بهروز بادروج | خودکشی به سبک نیچه

نامزدهای بخش بهترین کارگردانی

•مریم بختیاری | بالا افتادن
•نسیم تهرانی | ناپدید
•کیارش دادگر | استیک
•نگین کامران، حنا عظیمی نیا | شب توتم
•حسام حسینی، عباس حسین زاده | تایلندی
•حسن حکمت روش | همه چیز به نظر آقای کاف بستگی دارد
•امیر علی سی سی پور | شلال

نامزد‌های بخش بهترین فیلمنامه

•فرشاد رضایی | اسید باز
•امیرعلی سی سی پور | شلال
•پیام کردستانی | خودکشی به سبک نیچه
•نگین کامران، حنا عظیمی‌ نیا | شب توتم
•احسان خانی گلستان | آرابسک
•مریم بختیاری | بالا افتادن
•بهنام نوایی، نسیم تهرانی | ناپدید

نامزد‌های بخش بهترین فیلم داستانی

•بالا افتادن | مریم بختیاری
•تایلندی | حسام حسینی، عباس حسین‌زاده
•استیک | کیارش دادگر
•اسید باز | شیرین اخلاصی
•شب توتم | نگین کامران، حنا عظیمی‌ نیا

روز گذشته، جمعه 16 تیرماه 1402، مراسم اختتامیه نوزدهمین جشنواره دانشجویی فیلم نهال از ساعت 16 تا 18 در سینما فرهنگ برگزار شد.

در ابتدای مراسم پس از پخش تیزر این جشنواره، فیلم کوتاهی از حال و هوای این رویداد در طی مدت برگزاری پخش شد. پس از آن گروه موسیقی الکترونیک اهل جنوب به سرپرستی دانیال جوهرزاده به اجرای زنده چند قطعه پرداختند.

سپس نوبت به اهدای جوایز رسید. در بخش بهترین عکس دو دیپلم افتخار اهدا شد و «زهرا جمشیدی» برای فیلم «the act» و «امینه مسعودی» برای فیلم «کفر» این جایزه را دریافت کردند. تندیس و جایزه این جشنواره به «بیتا طیبی» برای فیلم تایلندی اهدا شد.

فروغی مدیر دیدنگار از اسپانسرهای جشنواره نیز جایزه جداگانه‌ای را به طیبی تقدیم کرد.

در بخش پوستر نیز هیئت داوران دیپلم افتخار را به «محمد روح‌الامین» برای فیلم «خودکشی به سبک نیچه» اهدا کردند و جایزه اصلی این بخش نیز به «مهرداد کریمی» برای فیلم «نحسی» تعلق گرفت.

در بخش بین‌الملل «the silent screen» جایزه بهترین فیلم را دریافت کرد.

سپس نوبت به بخش ملی این جشنواره رسید.

رویا نونهالی، مرتضی نجفی، مرتضی فرشیاف، میثم مولایی، بهار کاتوزی و مسعود سفلایی روی سن آمدند.

مرتضی فرشباف در ابتدای این بخش بیان کرد: «از بودن در میان این جمع خوشحالم. باعث افتخار من است که در کنار هیئت داوران حاضر هستم. در این جشنواره فیلم‌هایی وجود داشت که از زبان سینما برای بازتاب عقیده و حقیقت استقاده کردند.»

در میات برگزیدگان بخش‌های مختلف از افراد شناخته شده‌تر به سبب سوابق حرفه‌ای آن‌ها تقدیر شده است.

دیپلم افتخار بخش بهترین صدا به «محمد قاسمی» و «مصطفی اسدی» برای فیلم «اسید باز» اهدا شد.

جایزه اصلی نیز به «امین جعفری» و «عبدالرضا اکبری» برای فیلم «استیک» تعلق گرفت.

با اعلام رویا نونهالی در بخش جلوه‌های ویژه «امین انتشاری» برای فیلم «استیک» تندیس جشنواره را دریافت کرد.

مسعود سفلایی جایزه بهترین طراحی لباس را اعلام کرد که «زهره صادقی» برای فیلم «مهمانی شام» برنده این جایزه شد.

در بخش بهترین طراحی صحنه دیپلم افتخار به «فراز مدیری» برای فیلم «استیک» اهدا شد و ملیکا اعلایی برای فیلم «شب توتم» تندیس را به دست آورد.

جایزه بهترین موسیقی نیز به «احسان صدیق» برای فیلم «ناپدید» اهدا شد، همچنین اعلام شد از طرف پلتفرم ابریاد یکسال اشتراک رایگان به برنده‌ها تعلق می‌گیرد.

میثم مولایی در بخش بهترین تدوین، دیپلم افتخار را به «بهرام عمرانی» اهدا کرد. تندیس اصلی را نیز «شاهین سپری» برای فیلم «اسید باز» کسب کرد.

مولایی ابراز امیدواری کرد حضور نسل جوان بتواند خون تازه‌ای به رگ‌های سینما تزریق کند.

در بخش بهترین فیلمبرداری، مرتضی نجفی از «مسعود امینی تیرانی» برای فیلمبرداری فیلم کوتاه «گوساله» تشکر کرد. دیپلم افتخار را نیز «عماد حسینی فرد» برای فیلم «اسید باز» به دست آورد.

حسینی فرد از عوامل فیلم‌هایی که در آن‌ها حضور داشت و همین‌طور عوامل برگزاری این جشنواره تشکر کرد‌.

تندیس بهترین فیلمبرداری به «ایمان صالحی» برای فیلم «شب توتم» اهدا شد. در بخش بهترین بازیگر زن، رویا نونهالی از بازی درخشان و تاثیر گذار «مریم بوبانی» در فیلم «خودکشی به سبک نیچه» و «نازنین فراهانی» برای فیلم «مهمانی شام» تقدیر کرد.

«مریم بختیاری» برای فیلم «بالا افتادن» و «سونیا سنجری» برای فیلم «شب توتم» به طور مشترک جایزه این بخش را به دست آوردند. مریم بختیاری از خانواده و عوامل فیلم بالاافتادن تشکر کرد و حضور نامش را در کنار دیگر کاندیداها را باعث افتخار خود دانست.

در بخش بهترین بازیگر مرد، هیئت داوران ضمن تقدیر از بازی «حسین فلاح» در فیلم کوتاه «تایلندی»، دیپلم افتخار به «بختیار پنجه‌ای» برای فیلم «خودکشی به سبک نیچه» اهدا کردند.

جایزه بهترین بازیگر مرد هم به «رادین نوری فر» اهدا شد، وی از کارگردانان این فیلم و «حامد بقائیان» که زمینه‌ساز حضورش در این فیلم بود تشکر کرد. نونهالی نیز از بازی درخشان «حسبن فلاح» در فیلم تایلندی تشکر کرد.

در بخش فیلمنامه ساخته نشده دیپلم افتخار به «متین موسویان» برای فیلمنامه «استانیسلاوسیکی» اهدا شد. «علی رادمند» برای فیلمنامه «سایه‌های بزرگ ترسناک» تندیس این بخش را کسب کرد.

دیپلم افتخار بهترین فیلمنامه اقتباسی که برای نخستین بار در جشنواره اهدا می‌شد و «بهنام نوایی» و «نسیم تهرانی» برای «ناپدید» آن را کسب کردند.

مرتضی فرشباف در ادامه این مراسم گفت ناپدید فیلم محبوب من بود و چون تدوین گر آن در هیئت داوران بود، به این اثر ظلم شد.

در بخش فیلمنامه، دیپلم افتخار به «مریم بختیاری» برای فیلم «بالا افتادن» رسید. جایزه این بخش را «نگین کامران» و «حنا عظیمی نیا» برای فیلم «شب توتم» کسب کردند. آن‌ها این جایزه را به دختران و زنان شجاع ایران تقدیم کردند.

در بهترین کارگردانی دیپلم افتخار به «کیارش دادگر» تقدیم شد.

فرشباف گفت برای انتخاب بهترین کارگردانی با چالش روبه‌رو بودیم و شاهد فیلم‌هایی بودیم که محال به نظر می‌رسیدند، اما کارگردانان توانسته بودند آن‌ها را تولید کنند. تندیس بهترین کارگردانی به «مریم بختیاری» برای فیلم «بالا افتادن» از تولیدات انجمن سینمای جوانان ایران اهدا شد.

مسعود سفلایی گفت برای من مهمترین بخش بهترین فیلم سال اولی بود و بحث زیادی درباره آن شد چرا که تجربه نشان داده در سال‌های آتی از آن‌ها بیشتر خواهیم شنید.

دیپلم افتخار این بخش به «محمدجواد راستگو» برای فیلم «بزمیشن» اهدا شد.

تندیس بهترین فیلم سال اولی را نیز «بنیامین خدابنده» برای فیلم «یک مرد معرکه» دریافت کرد.

در بخش بهترین انیمیشن دیپلم افتخار به «فاطمه احمدی» برای انیمیشن «حفره بعدی» تعلق گرفت. تندیس بهترین کارگردانی انیمیشن به «طیبه عبدالله‌زاده» برای فیلم «Biked» اهدا شد.

در بخش بهترین فیلم مستند «رو بوم» به کارگردانی «امیرمحمد حسین‌زاده» جایزه اصلی را به خانه برد.

در بخش فیلم تجربی دیپلم افتخار به «امیرحسین اله‌وردی» برای راننده اهدا شد، در این بخش تندیسی اهدا نشد.

منتخب جایزه ویژه بخش آکادمی به فیلم «همه چیز به نظر آقای کاف بستگی دارد» به کارگردانی «حسن حکمت» روش اهدا شد.

جایزه ویژه هیئت داوران نهال به فیلم «شلال» به کارگردانی «امیرعلی سی سی پور» تعلق گرفت.

جایزه بهترین فیلم داستانی نیز به «اسید باز» به کارگردانی «شیرین اخلاصی» اهدا شد.

شیرین اخلاصی پس از دریافت جایزه خود گفت: برای من داستان زنی که در نبود عدالت خودش آن را برقرار می‌کند دارای اهمیت بود و خوشحالم که زنان ایرانی از حقوق اساسی خود اطلاع پیدا کرده‌اند.

لازم به ذکر است که دو فیلم کوتاه «بالا افتادن» ساخته مریم بختیاری و «همه چیز به نظر آقای کاف بستگی دارد» ساخته حسن حکمت و انیمیشن کوتاه «حفره بعدی» ساخته فاطمه احمدی، از تولیدات انجمن سینمای جوانان ایران هستند.

نوزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه دانشجویی نهال از دهم تا پانزدهم تیرماه 1402 به دبیری منیره امانی در پردیس دانشکده کاربردی دانشگاه هنر تهران، سالن فارابی برگزار شد.

رسانه سینمای خانگی- سینمای ایران وام‌‌دار مادرهایی که همیشه درخشیدند

سینمای ایران اگرچه همچنان از برکت حضور بزرگان و هنرمندانی بهره می‌برد که عمر گرانقدر خود را صرف اعتلای این هنر کرده‌ و قاب‌های ماندگاری را پیش چشم تماشاگرانشان خلق کرده‌اند، اما سوگ فقدان هنرمندانی شریف را که نام‌شان بر حافظه جمعی ما حک شده است، از یاد نمی‌برد.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم حوا با محوریت موضوع زن و خانواده و بازتعریف موقعیت و جایگاه زنان در جامعه و نقش تاثیرگذار سینما در تحکیم بنیان خانواده شاید بهانه خوبی باشد تا مروری بر کارنامه درخشان بازیگران فقیدی داشته باشیم که مادرانگی و اقتدار زنانه را در قاب سینما و حقیقت زندگی زیسته‌اند.

رقیه چهره آزاد/ مادر

رُقیه چـِهره‌آزاد با نام اصلی رقیه فخرالملوک توکلی از همان کودکی به بازیگری علاقه داشت تا جایی که در سنین کودکی برای فامیل و آشنا نمایش اجرا می‌کرد، وقتی ۱۹ ساله شد و دیپلمش را گرفت توانست به گروه تئاتر حرفه‌ای جامعه باربد که زیر نظر اسماعیل مهرتاش بود، بپیوندد. در ۲۴ سالگی برای نخستین بار روی صحنه رفت و تئاتر را با نمایش تأثیر زن در جامعه آغاز کرد. سال ۱۳۴۴ در نمایش پهلوان اکبر می‌میرد نقش مادر را بازی کرد.

در هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم مادر ساخته علی حاتمی، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن در ۸۱ سالگی به وی اعطا شد. در آن زمان او مسن‌ترین بازیگری بود که برندهٔ این جایزه شد. وی در طول حیات هنری خود در آثار مختلفی بازی کرده‌است که از آنها می‌توان به طوفان زندگی، سوته‌دلان، دستکش سفید، پریچهر، ارثیه، مادر، عروس، دلشدگان، الو! الو! من جوجوام و تهران روزگار نو اشاره کرد. چهره‌آزاد همچنین در مجموعه‌هایی تلویزیونی همچون آرایشگاه زیبا، هزاردستان و مزد ترس به ایفای نقش پرداخته‌است. هنگام درگذشت رقیه چهره‌آزاد در 10 دی ماه 1373؛ روزنامه‌ها، نقل قولی از نقش غلامرضا (اکبر عبدی) را در فیلم مادر، تیتر کردند: «مادر مرد. از بس که جان ندارد.»

حمیده خیرآبادی/ پدرسالار

تا مدت‌ها جنس دیالوگ‌گویی‌های او در سریال‌های تلویزیونی تبدیل به ضرب‌المثل و نمادی از مادرانگی‌ها میان اعضای یک خانواده معمولی بود. حمیده خیرآبادی را که مادر ثریا قاسمی دیگر بازیگر دوست‌داشتی سینما و تلویزیون محسوب می‌شود، آنقدر در فیلم‌ها و سریال‌های مختلف در مقام مادر دیدیم که برای خیلی از ما، تعریف مادر و مادرانگی، منطبق بر شمایل دوست‌داشتنی او بود.

در میان آثار خاطره‌سازی که از حمیده خیرآبادی به یادگار مانده است، قطعا می‌توان جایگاه ویژه‌ای برای «پدرسالار» قائل شد. حضور درخشان خیرآبادی در کنار زنده‌یاد محمدعلی کشاورز در نقش اسدالله‌خان هنوز هم برای نسل دهه ۶۰ و ۷۰ یک خاطره فراموش‌نشدنی است.

خیرآبادی حضورهای خاطره‌سازی دیگری همچون فیلم «کلاه‌قرمزی و پسرخاله» و یا سریال محبوب‌ «خانه سبز» را هم در کارنامه خود دارد.

حمیده خیرآبادی ۳۱ فروردین ۱۳۸۹ در سن ۸۵ سالگی دارفانی را وداع گفت.

شهلا ریاحی/ دلشدگان

قدرت‌الزمان وفادوست معروف به شهلا ریاحی، زادهٔ ۱۸ شهریور ۱۳۰۵ در تهران است. او هنرپیشه سینما، تئاتر و تلویزیون بود که با ساخت فیلم مرجان، نخستین کارگردان زنِ سینمای ایران لقب گرفت.

او سینمای حرفه‌ای را سال ۱۳۳۰ با فیلم «خواب‌های طلایی» به کارگردانی معزالدیوان فکری تجربه کرد. با رکود کار تئاتر، ریاحی سال ۱۳۳۵ فیلم «مرجان» را کارگردانی کرد و به این ترتیب نام اولین زن کارگردان سینمای ایران را به خود اختصاص داد. وی گوینده رادیو و تلویزیون و مجری برنامه‌های کودک نیز بود.

ریاحی در بیش از 70 فیلم سینمایی ایفای نقش کرده است که از آن میان می توان به گلنار، در مسیر تندباد، دو فیلم با یک بلیت، دلشدگان، حکیم باشی، سراب، عروسی خون و بسیاری از فیلم های دیگر اشاره کرد. وی همچنین در دهها سریال تلویزیونی و نمایش، ایفای نقش کرده است. شهلا ریاحی که به علت بیماری حدود ۱۰ ماه در بیمارستان بستری بود و زندگی نباتی داشت، شامگاه ۱۰ دی ۱۳۹۸ درگذشت.

جمیله شیخی/ کاغذ بی خط

جمیله شیخی زاده ۹ اردیبهشت ۱۳۰۹، او در ابتدا از شاگردان کلاس آواز فاخره صبا بود که سپس صبا وی را به شاهین سرکیسیان معرفی می‌کند و سپس نزد استادان دیگر تئاتر به آموختن و تمرین تئاتر مشغول شد و اولین فعالیت حرفه ای خود را در سال ۱۳۳۶ با نمایش «پدر» آغاز کرد تا اینکه به استخدام رسمی «اداره تئاتر» درآمد. او برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن از دهمین دوره جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم مسافران ساخته بهرام بیضایی و برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش دوم زن از پانزدهمین جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم لیلا به کارگردانی داریوش مهرجویی شده است. او همچنین در آثار درخشانی همچون کاغذ بی خط، پرنده کوچک خوشبختی، پاییزان، مسافران، ماه و خورشید و ده ها فیلم، سریال و تئاتر دیگر بازیگر کرده است. جمیله شیخی در روز چهارشنبه دوم خرداد ۱۳۸۰ در سن ۷۱ سالگی بر اثر سکته قلبی درگذشت و در روز ۶ خرداد ۱۳۸۰ در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.

هما روستا/ از کرخه تا راین

آنقدر صدایش آرام بود و عمق نگاهش گیرا، که در هر پلانی که از یک فیلم یا سریال حضور پیدا می‌کرد می‌توانست همه نگاه‌ها را به سمت خود جلب کند. هما روستا که از چهره‌های برخاسته از صحنه تئاتر به حساب می‌آمد در ابتدای دهه ۵۰ مقابل دوربین حاضر شد و هم در سینما و هم در تلویزیون حضورهای خاطره‌سازی را رقم زد.

مخاطبان جوان‌تر سینما و تلویزیون شاید او را به‌واسطه حضور در سریال «ترانه مادری» به یاد داشته باشند اما حرفه‌ای‌ترها حتما درخشش او در فیلم «مسافران» بهرام بیضایی در آستانه دهه ۷۰ را فراموش نکرده‌اند.
یکی از حضورهای خاطره‌انگیز روستا در مقابل دوربین که هم در میان اهالی فن و هم در نگاه مخاطبان عام همچنان ماندگار به‌حساب می‌آید، ایفای نقش او در فیلم «از کرخه تا راین» بود. فیلمی از ابراهیم حاتمی‌کیا که روستا در آن نقش خواهر کاراکتر اصلی یعنی سعید را بازی می‌کرد و در آلمان قرار بود میزبان برادر مبتلا به سرطانش باشد.

هما روستا در چهارم مهرماه سال ۱۳۹۴ درست در روز تولد ۷۱ سالگی‌اش تسلیم عوارض بیماری سرطان شد و چشم از جهان فروبست.

پروین‌دخت یزدانیان/ قصه‌های مجید

هنوز با خبر درگذشت کیومرث پوراحمد، یکی از خاطره‌سازترین کارگردانان سینما و تلویزیون کنار نیامده‌ایم. کارگردانی که برای ساخت «قصه‌های مجید» وسواس بسیاری به‌خرج داد تا باورپذیرترین ترکیب بازیگران را گردهم بیاورد و نتیجه همین وسواس و سخت‌گیری برای انتخاب کاراکترهای اصلی، او را برای ایفای نقش «بی‌بی»‌ به مادرش رساند.

پروین‌دخت یزدانیان مادر کیومرث پوراحمد بود که با حضور در این سریال، چنان به کاراکتر «بی‌بی‌» جان بخشید که سال‌ها بعد این کاراکتر به سینما هم راه پیدا کرد و فیلم «مهریه بی‌بی» برمبنای آن در سینما ساخته شد.

وی بعدها در فیلم سینمایی «خواهران غریب» و یا سریال «سرنخ» هم در مقابل دوربین پسرش نقش‌آفرینی کرد و اما چندان علاقه‌ای به ایفای نقش در مقابل دوربین کارگردانان دیگر نداشت.

پروین‌دخت یزدانیان در پنجم فروردین‌ماه ۱۳۹۱ پس از دوره‌ای ابتلا به بیماری آلزایمر، دارفانی را وداع گفت.

فرخ‌لقا هوشمند/ مدرسه مادربزرگ‌ها

از دهه ۳۰ بازیگری در سینما را آغاز کرد و تنوع حضورش در فیلم‌ها و سریال‌های مختلف از مجموعه فیلم‌های «صمد» تا «کوچک جنگلی» را دربر می‌گیرد. فرخ‌لقا هوشمند هم از آن بازیگران دوست‌داشتنی‌ای است که صرف تماشا صورت مهربانش با چشمانی که گویی همیشه در حال خنده بود، حجم عظیمی از خاطرات خوش را در ذهن و قلب‌مان احیا می‌کند.

او که در بالغ بر ۶۰ فیلم سینمایی حضور داشت در سال ۸۰ و در فیلم «غزل» برای آخرین بار روی پرده سینما ظاهر شد اما بخش عمده‌ای از خاطرات ما از او مربوط به تجربه‌های تلویزیونی‌اش می‌شود؛ از «دنیای شیرین دریا» گرفته تا «کوچه اقاقیا».

بی‌شک یکی از جذاب‌ترین خاطرات تلویزیونی هم که فرخ‌لقا هوشمند در کنار جمعی از بازیگران خاطره‌ساز سینمای ایران در آن ایفای نقش داشت، سریال «مدرسه مادربزرگ‌ها» به کارگردانی غلامرضا رمضانی بود.

سریالی که سهم ویژه‌ای در ادای دین خیلی از ما به مادران و مادربزرگ‌های‌مان داشت.

فرخ‌لقا هوشمند ۲۲ تیرماه ۱۳۸۸ در سن ۸۰ سالگی چشم از جهان فروبست.

پروین سلیمانی/ تعطیلات نوروزی

مگر می‌شود از متولدین دهه ۶۰ باشید و بخشی از شیطنت‌های کودکی‌تان را با چنگالی در دست به «طاهره‌خانوم» نسبت نداده باشید؟ سریال «تعطیلات نوروزی»‌ را خسرو ملکان در سال ۷۰ کارگردانی کرد و مخاطبان در نوروز ۷۱ به تماشای آن نشستند؛ همان سریالی که پروین سلیمانی در آن در نقش «طاهره خانوم چنگال به‌دست» معروف شد و تا همین امروز هم سهم عمده‌ای در خاطرات جمعی ده شصتی‌ها از سریال‌های تلویزیونی دارد.

سلیمانی چهره‌ای دوست‌داشتنی و صدایی خوش‌آهنگ داشت که همین ویژگی‌ها سبب شد حضور متعدد و متنوع او در فیلم‌ها و سریال‌ها در حافظه‌ها با شمایل یک مادر مهربان ترسیم و مانگار شود.

او از اوایل دهه ۳۰ تا دهه ۸۰ در بالغ بر ۷۷ فیلم سینمای ایفای نقش کرد و در سریال‌های تلویزیونی هم چیزی در حدود ۴۰ کاراکتر مختلف را بازی کرد.

پروین سلیمانی سرانجام در ۱۲ خرداد ۸۸ در سن ۸۷ سالگی دارفانی را وداع گفت.

ژاله علو/ روزی روزگاری

ژاله علو زادهٔ ۱۴ مرداد ۱۳۰۶ در تهران شاعر، گوینده رادیو، صداپیشه و هنرپیشه تئاتر، سینما و تلویزیون است. او در کودکی آثار ادبی ادیبان ایرانی همچون حافظ و سعدی و مولانا را فرا گرفت. در نوجوانی عضو چند انجمن ادبی و گروه شعرخوانی بود و همین فعالیت‌ها موجبات راهیابی وی به رادیو برای دکلمه شعر و گویندگی در آن را در سال ۱۳۲۷، مهیا کرد. ژاله علو فارغ‌التحصیل دانشسرای مقدماتی تهران سال ۱۳۲۶ و همچنین فارغ‌التحصیل هنرستان هنرپیشگی تهران سال ۱۳۲۹ است. آخرین اجرای تئاتر خود را در سال ۱۳۳۷ و در نمایشی به نام «توپاز»، به کارگردانی نصرت‌الله محتشم، انجام داد. به پیشنهاد اسماعیل کوشان، نقش اول فیلم «افسونگر» را با آنکه نقش منفی بود، پذیرفت و ۳ هزار تومان دستمزد گرفت. او تا اواخر دهه سی خورشیدی ایفا گر نقش‌های اصلی بود اما به تدریج به شمایل مادر در سینمای ایران بدل شد. ژاله علو فعالیت در دوبله را از سال ۱۳۳۱ آغاز کرد و پس از آن در فیلم‌های زیادی به‌جای ستارگان معروف سینمای جهان حرف زده‌است. او آغازگر دوبلهٔ کارتون در ایران بود و دوبلهٔ بسیاری از کارتون‌های والت دیسنی، به سرپرستی وی انجام شده‌است.

وی بعد از انقلاب، بازی در تلویزیون را با مجموعهٔ «امیرکبیر» آغاز کرد. آخرین حضور تلویزیونی اش مجموعهٔ «مختارنامه» بود. شاخص‌ترین آثار ژاله علو در سالهای بعد از انقلاب، یکی مدیریت دوبلاژ سریال محبوب «سالهای دور از خانه» و دیگری، هنرنمایی در مجموعهٔ تلویزیونی «روزی روزگاری» در نقش زن ایلیاتی مقتدری به‌نام خاله لیلا بود که مورد استقبال قرار گرفت. برای این ستاره تکرارنشدنی سینمای ایران، آرزوی سلامتی مدام و عمر طولانی را آرزومندیم.

نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم‌ حوا به همت بنیاد بین‌المللی گوهرشاد و به دبیری مهدیه سادات محور ۱۶ تا ۲۳ تیر ماه سال جاری در سطح کشور و از ۲۰ تا ۲۳ در تهران برگزار خواهد شد. این رویداد محوریت موضوع زنان و خانواده را در دستور کار خود دارد و با همکاری مراکز و سازمان‌های فرهنگی مختلف فعالیت خود را دنبال می‌کند.

رسانه سینمای خانگی- روزی که وزیر انتخاب رئیس جشنواره فجر را به گردن رئیس سازمان سینمایی انداخت

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی به نقل از سخنان حضرت علی (ع) گفت: دشمن شما قوی نیست، شما ضعیف هستید. باید بین شهادت و ذلت یکی را انتخاب کنید.

به گزارش سینمای خانگی از تسنیم با محمدمهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره شیطنت‌های برخی از کانال‌های مجازی و القای نادرست مواضع وزارتخانه در خصوص این مصوبه و نظارت بر نمایش‌خانگی، همچنین برخی شایعات درباره سازمان سینمایی و مجوز دادن به پخش فیلم‌های سینمایی خارجی در پلتفرم‌های خانگی صحبت کرد که در ادامه مشروح آن آمده است:

ما تفکیک و تقسیم وظایف روشنی داریم/ کارگروه مشترکی با ابلاغ رئیس‌جمهور در حال شکل‌گیری است

* تسنیم: برخی رسانه‌ها شیطنت می‌کنند و حرف ضد و نقیض درباره مصوبه اخیر شورای عالی انقلاب فرهنگی و نظارت بر صوت و تصویر فراگیر؛ روزی از عبارت عمده نظارت‌ها بر نمایش‌خانگی برعهده وزارت ارشاد استفاده می‌شود و روزی ۹۰ درصد مدیریت بر نمایش خانگی با وزارت ارشاد است؛ تکلیف چیست؟

ما در این حوزه تفکیک و تقسیم کار روشنی داریم در بند یک آن توافق‌نامه همه وظایفی که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تا امروز در حوزه فضای خارج از صوت و تصویب فراگیر دارد، طبق این مصوبه و قانون بر عهده وزارتخانه قرار گرفته است. به جز چند مورد خاص از جمله بحث سریال‌ها که آنجا نمایندگانی از ارشاد کنار دوستان هستند و در بحث پخش زنده‌ها هم این تفکیک اتفاتق افتاده است. در واقع حدود دو مورد از این وظایف نیز که در اختیار همکاران‌مان در صداوسیما به دلیل نزدیکی کارکردش با این کار در آنجا همکارانم در شوراهای صدور مجوز و ساخت آن حضور دارند.

همچنین برای اینکه سیاست‌ها و یک برنامه کاملی هم اتفاق بیفتد کارگروه مشترکی‌ای با ابلاغ رئیس‌جمهور و مسئولیت دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی و عضویت وزیر ارشاد و رئیس صداوسیما، دبیر شورای عالی فضای‌مجازی و چند شخصیت حقیقی و حقوقی دیگر در حال شکل‌گیری است. قرار شده آن‌جا ظرف سه ماه بنشینند و سیاست‌های کامل این بحث را تدوین کنند.

* تسنیم: در بحث مجوز دادن به پخش فیلم‌های سینمایی خارجی و انیمیشن‌های کودکانه در پلتفرم‌ها وزارت ارشاد عمل می‌کند یکسری مغایرت‌هایی وجود دارد و یکسری تبعاتی را به خاطر عدم مطابقت با سبک زندگی ایرانی اسلامی و مشکلات دیگر ایجاد می‌کند چه نظارت‌هایی شده و چه برخوردهایی با آن دسته از پلتفرم‌هایی که اصلاً به این موضوعات توجهی ندارند می‌شود؟

ما آیین‌نامه نظارتی‌مان در این حوزه یک آیین‌نامه مشترکی است هم در سینما و هم در نمایش‌خانگی. ما بنا داریم فیلم‌های سینمایی‌ای که در جریان نمایش‌خانگی و وی‌اودی‌ها بارگذاری شده و بارگذاری می‌شود با استفاده از آیین‌نامه‌های موجودمان نظارت کنیم. شاخص‌ها و معیارهایمان تفاوت نکرده؛ یعنی در واقع تفاوت محل انتشار باعث تفاوت معیار نمی‌شود. با معیارهایی که به صورت روشن و قانونی برای نظارت بر خارج از فضای صوت و تصویر فراگیر داریم با همان معیارها در حوزه صوت و تصویر فراگیر هم نظارت و ارزیابی اتفاق می‌افتد.

* تسنیم: قبل از انتخاب مجتبی امینی به عنوان دبیر جشنواره فیلم فجر، حواشی و شایعاتی درباره تغییر رئیس سازمان سینمایی و برخی از تغییرات دیگر در فضای‌مجازی مطرح کردند. آیا صحت دارد؟

سازمان سینمایی کارشان را انجام می‌دهند و آقای امینی هم انتخاب خود آقای خزاعی بودند.

رسانه سینمای خانگی- صندلی شورای سیاستگذاری جشنواره حقیقت به چه کسانی رسید؟

اعضای شورای سیاست‌گذاری هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» منصوب شدند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، با حکم محمد خزاعی رئیس سازمان سینمایی، اعضای شورای سیاست‌گذاری هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران، «سینماحقیقت» منصوب شدند.

مهدی مسعودشاهی، محمد داوودی، قادر آشنا، سیدسلیم غفوری، سیدعلیرضا حسینی و محمد حمیدی مقدم اعضای شورای سیاست‌گذاری هفدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» هستند.

مهدی مسعودشاهی مدیر فرهنگی، محمد داوودی مدیر فیلمبرداری، تهیه‌کننده و کارگردان سینمای مستند، قادر آشنا معاون توسعه فناوری و مطالعات سینمایی سازمان سینمایی، سید سلیم غفوری قائم مقام معاونت سیما، سیدعلیرضا حسینی تهیه‌کننده سینما و مستندساز و محمد حمیدی مقدم مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، با حکم رئیس سازمان سینمایی به عنوان اعضای شورای سیاست‌گذاری هفدهمین جشنواره «سینماحقیقت» منصوب شدند.

هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» آذرماه ۱۴۰۲ به دبیری محمد حمیدی مقدم برگزار می‌شود.

رسانه سینمای خانگی- وقتی مستند قرائتی هم سانسور شد

صادق داوری‌فر کارگردان مستند «شیخ شوخ کاشی» درباره چالش‌های ساخت این مستند درباره حجت‌الاسلام قرائتی و دلایل تبدیل آن به مستند «شرح شیخ کاشان» توضیحاتی ارائه کرد.

به گزارش سینمای خانگی از مهر، صادق داوری‌فر کارگردان مستند «شرح شیخ کاشان» به بهانه پخش تلویزیونی این مستند همزمان با برگزاری آئین بزرگداشت حجت‌الاسلام قرائتی در سازمان صداوسیما، در گفتگو با مهر، درباره این مستند توضیح داد: من مستند «شیخ شوخ کاشی» را در سال ۹۱ ساخته‌ام و حالا در سال ۱۴۰۲ نسخه‌ای از آن با نام «شرح شیخ کاشان» از تلویزیون پخش شده است که نسخه کاملی نیست. بعد از اولین نمایش این مستند در جشنواره فجر، عده‌ای از اطرافیان حاج‌آقای قرائتی با ایشان تماس گرفتند و گفتند این اثر در شأن شما نیست. آن هم در حالی که من رضایت کتبی از حاج‌آقا بابت نسخه نهایی داشتم و ایشان در محفل خصوصی فیلم را دیده و با دستخط خودشان بابت مستند تشکر کردند. حتی اسم فیلم هم در این دستخط ذکر شده است.

وی ادامه داد: بعد از اکران فیلم در جشنواره فیلم فجر به‌واسطه همان واکنش اطرافیان، شخص حاج‌آقای قرائتی با من تماس گرفتند و گفتند نمی‌خواهم فیلم را پخش کنید. سراغ داماد ایشان رفتم که کمک بسیار زیادی به ساخت این فیلم کرده بود و به پیشنهاد او سراغ یک حکم رفتیم که حاج‌آقا هم او را قبول داشت. به پیشنهاد او یکی دو پلان را جابه‌جا کردیم و مجدد برای بازبینی آن را به منزل حاج‌آقا ارسال کردیم. مجدد بابت این نسخه دوم هم دستخط رضایت گرفتم. به دلیل گزارش نامناسب اطرافیان اما مجدد با حاشیه‌هایی مواجه شدیم.

وحید جلیلی نوشت این بهترین مستند فجر بود!

این مستندساز افزود: کار به جایی رسید که روزی یک تماس از طرف فردی داشتم که با ادبیات تهدیدآمیز خواست که فیلم دیگر در هیچ کجا پخش نشود و ما هم عطای آن را به لقایش بخشید و فیلم به محاق توقیف رفت! البته اکران فیلم در فجر واکنش‌هایی خیلی خوبی گرفته بود. خاطرم هست وحید جلیلی که امروز قائم‌مقام صداوسیما شده است، همان زمان در نشریه‌اش یادداشتی نوشت و این مستند را بهترین فیلمی معرفی کرد که در جشنواره فجر آن سال دیده بود.

فیلم در توقیف ماند تا حدود ۶ یا ۷ سال بعد که اگر خاطرتان باشد ماجرای آقای دوربینی و واکنش آقای قرائتی به او پیش آمد. ناگهان تصمیم به پخش مستند گرفتند و من همان موقع اعلام کردم این تصمیم اشتباه است. چرا ما همیشه عادت کرده‌ایم در مقام دفاع عمل کنیم؟ وی ادامه داد: به‌واسطه همین بازتاب‌ها سازمان اوج یک ماه بعد از جشنواره فجر با من تماس گرفت و گفت ما این مستند را می‌خواهیم. از طرف دیگر مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی هم خواستار فیلم بود. در آن مقطع احساس کردم اگر فیلم را به اوج بسپارم شرایط بهتری برای عرضه پیدا می‌کند. به دوستان اوج گفتم من دو دستخط از آقای قرائتی بابت تأیید فیلم دارم اما در جریان باشید که در حال حاضر او راضی به پخش مستند نیست. آن‌ها گفتند نگران آن نباش و با همین شرایط، فیلم را به اوج واگذار کردم.

داوری‌فر گفت: بازهم فیلم در توقیف ماند تا حدود ۶ یا ۷ سال بعد که اگر خاطرتان باشد ماجرای آقای دوربینی و واکنش آقای قرائتی به او پیش آمد. ناگهان تصمیم به پخش مستند گرفتند و من همان موقع اعلام کردم این تصمیم اشتباه است. چرا ما همیشه عادت کرده‌ایم در مقام دفاع عمل کنیم؟ به‌واسطه آنکه جریانی در فضای مجازی به دنبال تخریب آقای قرائتی بودند، دوستان ما در مقام دفاع تصمیم به پخش این مستند گرفتند. هم تأکید کردم در آن مقطع پخش نکنند و هم گفتم مطمئنم که شما نسخه کامل را از تلویزیون پخش نمی‌کنید! همان هم شد، با حذف چند صحنه فیلم روی آنتن رفت. حتی پیامک آن مدیر را هنوز دارم که از من عذرخواهی کرد و گفت تو راست می‌گفتی!

این مستندساز گفت: اتفاق بدتر این بود که بعد از این پخش، به تواتر فیلم را از شبکه‌های مختلف پخش کردند و واقعاً این کار هم اشتباه بود. در همین یک هفته گذشته چندین نفر بابت دیدن این مستند از شبکه‌های مختلف به من پیامک زده‌اند!

کارگردان مستند «شیخ شوخ کاشی» در ادامه درباره انگیزه ساخت این مستند هم توضیح داد: در مقطعی تهیه‌کننده تلویزیون بودم اما از برنامه‌سازی‌های روتین برای مدیران تلویزیون خسته شده بودم. تصمیم داشتم از آن مدل کار فاصله بگیرم و دغدغه مستندسازی پیدا کردم. جلسه‌ای پیش آمد که به عنوان برنامه‌ساز نزد آقای قرائتی رفتیم تا برای آیتم‌های مناسبتی ماه رمضان، صحبتی با ایشان داشته باشیم. در تمام مدت جلسه توجهم به آقای قرائتی بود و با خودم می‌گفتم چقدر شخصیت جذاب و جالبی دارد.

حاج‌آقا سه بار استخاره گرفت و هر سه بار خوب آمد!

وی افزود: در همان جلسه به آقای قرائتی گفتم می‌خواهم درباره شما یک فیلم بسازم. سه بار استخاره گرفتند و احساسم این بود که می‌خواستند نتیجه استخاره بد بیاید! عین سه بار اما جواب استخاره خوب آمد و گفتند با فلانی صحبت کنید. سراغ این رابط رفتیم و گفتم نمی‌خواهم فیلمی درباره جلوت آقای قرائتی بسازم چرا که آن را همه در «درس‌هایی از قرآن» دیده‌ایم، گفتم می‌خواهم خلوت ایشان را به‌تصویر بکشم تا مردم پشت صحنه زندگی یک طلبه را ببینند. او هم خیلی خوشش آمد و کار را شروع کردیم.

داوری‌فر با ذکر خاطره‌ای گفت: در مسیر ساخت مستند، روزی در ماشین بودیم که ناگهان جلوی مسجدی متوقف شدند تا حاج‌آقا به آنجا برود. ما برای فیلمبرداری پیاده شدیم که حاج‌آقا گفتند، «کجا؟ همین که شما همراه من بیایید دیگران فکر می‌کنند که حالا قرائتی چه برنامه‌ای برای خودش دارد که دارند فیلم تبلیغاتی‌اش را می‌سازند!» من هم نمی‌خواستم یواشکی فیلمبرداری کنم. فیلمبرداری که همراهم بود خطاب به من گفت، این مستندی است که باید تنهایی آن را بسازی، دوربینی برایم خرید و گفت با همین می‌توانی کارت را انجام دهی. از همان زمان من به مدت دو سال با دوربین و تجهیزات صدا، به‌صورت انفرادی همراه حاج‌آقا بودم. همه اطرافیان حاج‌آقا هم به من اعتماد پیدا کرده بودند.

وی افزود: طی این دو سال در سه نوبت حاج‌آقای قرائتی نسبت به فعالیت و حضور من معترض شد و من هم می‌پذیرفتم و می‌رفتم. بعدها هم خودم مستند «فیه ما فیه» را با همین موضوع ساختم که چرا روحانیت با دوربین مشکل دارد!؟ خلاصه بعد از دو سال به این نتیجه رسیدم که به اندازه کافی فیلمبرداری کرده‌ام و بعد از تدوین، نسخه نهایی را به جشنواره فجر ارائه کردم. این شد اولین تجربه من در مستندسازی و بعد از آن در همین مسیر کارم را ادامه دادم.

صادق داوری‌فر

قرائتی اصلاً جلوی دوربین نقش بازی نمی‌کند

کارگردان این مستند درباره تفاوت تصویر ارائه شده از حجت‌الاسلام قرائتی در این مستند، نسبت به آنچه پیش‌تر مردم در تلویزیون دیده بودند، گفت: واقعیت این است که همه آدم‌ها خاکستری هستند و نمی‌توان آن‌ها را سفید یا سیاه مطلق روایت کرد. در نسخه اولیه مستند من هم تصویری که از حاج‌آقا ارائه شده بود، کاملاً خاکستری بود. اما در نسخه فعلی که به نام «شرح شیخ کاشان» در تلویزیون در حال پخش است، تلاش شده کاراکتری کاملاً سفید به تصویر کشیده شود. بالاخره باید بپذیریم که جذابیت شخصیت آقای قرائتی در جمیع جوانب شخصیتی ایشان است. آقای قرائتی به رغم آنکه سال‌ها در مقابل دوربین تلویزیون بوده است، اصلاً جلوی دوربین نقش بازی نمی‌کند و به معنای واقعی زندگی‌اش جریان دارد.

هر جا دوربین‌های رسمی روشن بود، دوربین من خاموش بود. اگر جایی دوربینم را روشن می‌کردم می‌خواستم پشت‌صحنه‌ها را ثبت کنم. تلاشم هم این بود که یک آدم معمولی را به تصویر درآوردم که پیشه‌اش تبلیغ دین است

وی افزود: خاطرم هست زمانی که به یک نمایشگاه کتاب رفتیم و آقای قرائتی متوجه شد درباره همه موضوعات در نمایشگاه کتابی وجود دارد، غیر از موضوع نماز، چنان عصبانی و برافروخته شد که من واقعاً جا خوردم. این عصبانیت هم کاملاً برآمده از یک باور و ارادت قلبی بود، اما تصویر چنین مواجهه‌ای را در مستند فعلی شما نمی‌بینید. این‌طور نیست که شما تصور کنید حاج‌آقای قرائتی همواره در حال شوخی کردن است.

گفتند چطور ثابت کنم این باغ و ویلا برای من نیست؟

داوری‌فر تأکید کرد: شوخی و بذله‌گویی جزو ویژگی‌های شخصیتی کاراکتر آقای قرائتی است. من در مراوداتی که با ایشان داشتم، متوجه شدم این رفتار شوخ و مطایبه‌گر را در همه جا دارند. در خانه دراز که می‌کشید، می‌گفت چرا از دراز کشیدنم فیلم می‌گیری! یا زمانی که پرتقال می‌خورد، می‌گفت چرا از پرتقال خوردنم باید فیلم بگیری!؟ ایشان خیلی از این جنس فیلم گرفتن‌های من خوشش نمی‌آمد و در چند نوبت هم عصبانی شدند که من همان‌ها را هم در مستند گذاشتم، اما حذف کردند! حتی در یکی از سکانس‌ها که دارم از خوابیدن‌شان فیلم می‌گیرم، به دوربین می‌گویند، «گربه هم می‌خوابد، از خوابیدن من چرا باید فیلم بگیری!؟» یا در نوبت دیگر که به یک باغ رفته بودیم، گفتند؛ «فیلم نگیر، این‌ها را ضبط می‌کنی و پخش که می‌شود مردم فکر می‌کنند این باغ و ویلا متعلق به من است! من چطور ثابت کنم مال من نیست؟»

این مستندساز گفت: آنچه من در این مستند به دنبال آن بودم، به‌تصویر درآوردن خلوت آقای قرائتی بود و به همین دلیل هم سراغ برادران ایشان، محله کودکی و حتی داخل خانه‌شان رفتم. در این فضا هم مشخصاً چالشی که ایشان با برادرهایشان داشتند برایم بسیار جالب بود و پرداختن به برخی از نظرات برادرهای‌شان هم بعدها مشکل‌ساز شد! من اما به دنبال روایت همین‌ها بودم و این نکات برایم جذاب بود. هر جا دوربین‌های رسمی روشن بود، دوربین من خاموش بود. اگر جایی دوربینم را روشن می‌کردم می‌خواستم پشت‌صحنه‌ها را ثبت کنم. تلاشم هم این بود که یک آدم معمولی را به تصویر درآوردم که پیشه‌اش تبلیغ دین است. بعدها چند مستند دیگر را هم با همین رویکرد ساختم تا نشان دهم طلبه‌ها هم مانند اقشار دیگر جامعه، زندگی روزمره‌ای دارند که به هر دلیلی تا به امروز به آن‌ها پرداخته نشده است.

وی در پایان اظهار کرد: بعد از این تجربه سفارش مجموعه‌ای ۲۰ قسمتی را با همین موضوع به من دادند که از آن تعداد من در مقام تهیه‌کننده، ۷ قسمت را تولید کردم و ساختم اما هیچ‌کدام پخش نشد! این مستندها درباره آدم‌های بزرگی هم بود که بعدها خبر فوت آن‌ها با آب و تاب از بخش‌های خبری پخش می‌شد و من افسوس می‌خوردم که پرتره‌ای که درباره آن‌ها ساخته‌ام اجازه پخش نگرفته است.

رسانه سینمای خانگی- باشه‌آهنگر از تجربه فیلمسازی‌اش می‌گوید

جلسه سوم کارگاه انتقال تجربه فیلمسازی محمدعلی باشه آهنگر در موزه سینما برگزار می‌شود.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی موزه سینما، در ادامه برگزاری کارگاه‌ها، موزه سینما برای اعضای باشگاه مخاطبان خود جلسه سوم کارگاه انتقال تجربه فیلمسازی را با حضور محمدعلی باشه آهنگر برگزار می‌کند.

این کارگاه روز سه شنبه ۲۰ تیر ماه ساعت ۱۳ تا ۱۶ ویژه اعضای باشگاه مخاطبان موزه سینما یرگزار خواهد شد. در این کارگاه باشه آهنگر درباره تجربیات خود در حوزه فیلمسازی با تاکید بر روند ساخت فیلم در سینمای ایران صحبت کند.

اهالی رسانه اعم از خبرنگاران، روزنامه نگاران و منتقدان سینمایی در صورت تمایل برای شرکت در این کارگاه می‌توانند با روابط عمومی موزه سینما تماس بگیرند.

علاقه مندان برای حضور در این کارگاه سه ساعته باید درخواست خود را در سامانه http://clubmuseum.ir ثبت کنند.

محمدعلی باشه آهنگر ساخت آثاری همچون «سینما متروپل»، «سرو زیر آب»، «ملکه»، «بیداری رویاها»، «فرزند خاک»، «نبات داغ»، «نیمه گمشده» و … را در کارنامه هنری خود دارد.

وی در چهل و یکمین جشنواره بین المللی فیلم فجر برنده سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی برای ساخت فیلم «سینما متروپل» شد. او پیش تر نیز در شانزدهمین جشن خانه سینما برای فیلم «ملکه» برنده ۱۰ تندیس از جمله بهترین فیلم، بهترین بازیگر مرد، بهترین کارگردانی، بهترین فیلمبرداری و بهترین تدوین شد.

رسانه سینمای خانگی- «ننه شهناز»؛ روایت مادر شهیدی که عاشق فوتبال است

عباس عمرانی بیدی کارگردان مستند «دیوارهای نخی» که با موضوع یک مادر شهید علاقه‌مند به فوتبال ساخته شده است، به ارائه توضیحاتی درباره این مستند پرداخت.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از مهر، عباس عمرانی بیدی کارگردان مستند «دیوارهای نخی» از آثار راه‌یافته به نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم «حوا» درباره این اثر توضیح داد: این مستند روایتی از جام‌جهانی روسیه و حضور تیم ملی فوتبال ایران در این رویداد بود که پیش‌تر در جشنواره سینماحقیقت رونمایی شده است. شخصیت محوری این فیلم ننه‌شهناز نام دارد که از عشایر است و هم‌ولایتی‌هایش را در چادرش گردهم می‌آورد تا بازی‌های تیم ملی را تماشا کنند و حس وطن‌دوستی را در آن‌ها تقویت می‌کند.

این مستندساز ادامه داد: شوهر شهناز سال‌ها در عشایر رئیس قبیله بوده و از زمانی که همسرش فوت می‌کند، خودش به‌عنوان یک مادر شهید، تلاش می‌کند حس و حال فرزندش را به دیگران منتقل کند. او به‌نوعی یک لیدر فوتبال در میان عشایر محسوب می‌شود. او استقلالی است اما خودش را حامی تیم ملی فوتبال می‌داند. برای همه بازی‌های مهم تیم ملی هم بچه‌ها و خانواده‌های عشایر را در چادر خود جمع می‌کند تا به تماشای بازی بنشینند. از آنجایی هم که جایگاه و پرستیژ یک رئیس قبیله را دارد، دیگر خانواده‌های عشایر معمولاً به حرف‌هایش گوش می‌دهند. مام عشایر به حساب می‌آید.

عمرانی درباره دلایل علاقه‌مندی این مادر شهید به فوتبال هم توضیح داد: پسر ننه‌شهناز یک فوتبالیست بود که به این موضوع هم در فیلم اشاره می‌شود. زمانی که پسرش به شهادت می‌رسد، به دلیل سابقه ورزشکاری او، مادرش هم به سمت فوتبال گرایش پیدا می‌کند و پیگیر بازی‌ها می‌شود. او خاطرات جالبی را از جام‌جهانی فرانسه که بیست و چند سال از آن می‌گذرد هم به یاد دارد! حتی می‌تواند بازی‌های تیم ملی را تحلیل کند و در نوع خودش با سنی حول و حوش ۷۶ سال، یک پا عادل فردوسی‌پور است!

این مستندساز ادامه داد: این شخصیت واقعاً نگاهی شاد به زندگی دارد و اتفاقاً بسیار هم فرد ثروتمندی است. او اموال بسیاری دارد و در عین حال بسیار هم زندگی شادی را تا به امروز تجربه کرده است.

کارگردان «دیوارهای نخی» درباره حضور این مستند در جشنواره «حوا» و اینکه آیا تاکنون در بازنمایی تصویر یک زن قهرمان در آثار سینمایی و تلویزیونی خود موفق عمل کرده‌ایم؟ گفت: واقعیت این است که سینمای ایران در کلیت خود، خیلی به شخصیت زن وفادار بوده است. اگر بخواهیم سینمای ایران در سال‌های بعد از انقلاب را مرور کنیم، به نقطه اوجی مانند فیلم «مادر» از زنده‌یاد علی حاتمی می‌رسیم اما غیر از این مورد هم ما فیلم‌های زنانه بسیاری داشته‌ایم. هر چه در این سال‌ها جلوتر رفته‌ایم این نگاه ویژه وجود داشته اما چالش اساسی این بوده که همواره این مرد است که در موقعیت تخاصم قرار می‌گیرد و تبدیل به شخصیت منفی داستان می‌شود اما زن‌ها همواره مظلوم به تصویر کشیده شده‌اند.

وی ادامه داد: این جنس از مظلومیت بیش از حد به نظر من در شأن زن ایرانی نیست. ما حتی جشنواره‌های سینمایی داشته‌ایم که نگاه ویژه‌ای به زنان داشته‌اند. به همین دلیل می‌توان گفت سینمای ایران به موضوع زن پرداخته است اما از سوی دیگر باید اذعان کرد که همه ابعاد زن ایرانی در سینمای منعکس نشده است. نشان دادن زن در جایگاه اصلی خودش، وظیفه است که سینما باید به آن توجه داشته باشد. برخی این نگاه را دارند که یک زن باید کارهای مردانه انجام دهد که تبدیل به قهرمان شود، در صورتی که این نگاه غلط است.

خروج از نسخه موبایل