عضو هیات داوران جشنواره بین‌المللی فیلم ۱۰۰ می‌گوید آثار به لحاظ محتوایی از ۱۲ سال گذشته تاکنون بسیار بی‌نظیر بودند و هیچ وقت تکرار نشدند.
به گزارش سینمای خانگی، بهرام عظیمی در گفت‌وگو با خبرنگار سینمایی ایرنا، در پاسخ به این پرسش که در ساخت فیلم ۱۰۰ محتوا یا فرم اهمیت بیشتری دارد، گفت: در ساخت فیلم ۱۰۰ ثانیه‌ای مطمئنا محتوا مهم‌تر از فرم است؛ زمانی که فیلم ۱۰۰ ثانیه‌ای ساخته می‌شود، انسان منتظر می‌ماند در زمان خیلی کم ببیند چه چیزی قرار است تماشا کند و بیننده می‌داند که شما چه فیلمی ساخته‌اید؛ هنگامی که به صد ثانیه فیلم رسیدید و چیزی از فیلم متوجه نشدید، هرچقدر فیلم خوب و خوش آب و رنگ همراه با بازیگران خوب باشد اما در نهایت متوجه نشوید که فیلم چه می‌خواهد بگوید، آن اثر هیچ خاصیتی ندارد.
محتوا و موضوع اثر مقدم‌تر از تکنیک است
وی ادامه داد: اما در فیلم بلند برعکس این ماجراست و اینطور نیست. در فیلم بلند شما منتظر هستید و در ادامه اطلاعات بسیاری دریافت می‌کنید و در نهایت متوجه چیزی می‌شوید، حالا ممکن است آن موضوع جذاب نباشد اما بالاخره موضوع را متوجه می‌شوید.
بارها شده است من فیلم کوتاه به ویژه اثر صدثانیه‌ای را دیده‌ام که چیزی متوجه نشدم یا آن چیزی که متوجه شده‌ام بسیار موضوع دم دستی و ساده‌ای بوده است که می‌گفتم چرا این فیلم را ساخته است
عضو هیات داوران جشنواره بین‌المللی فیلم ۱۰۰ یادآور شد: بارها شده است من فیلم کوتاه به ویژه اثر صدثانیه‌ای را دیده‌ام که چیزی متوجه نشدم یا آن چیزی که متوجه شده‌ام بسیار موضوع دم دستی و ساده‌ای بوده است که می‌گفتم چرا این فیلم را ساخته است. همه ما این موضوع را می‌دانیم که مخاطب توقع دارد در فیلم صدثانیه‌ای چیزی را متوجه شود که شاید تا به الآن به آن توجه نشده باشد.
عظیمی در جواب به این سوال که ملاک او برای داوری آثار حاضر در جشنواره چه چیزی بوده است، گفت: ملاک من برای ارزیابی آثار همان ابتدا محتوا و موضوع بود که چه چیزی است و فیلم چه می‌خواهد بگوید و بعد به سراغ تکنیک می‌روم.
وی ادامه داد: درحال حاضر باتوجه به اتفاقات سخت‌افزاری و نرم‌افزاری که در سال‌های اخیر افتاده است، همه فیلم‌ها خوش آب و رنگ هستند و مشکل نور ندارند و حتی با ساده‌ترین امکانات می‌توانند یک خروجی خوبی دریافت کنند. پس در وهله اول نگاه می‌کنم که فیلم چه چیزی را می‌گوید. از این رو در اکثر فیلم‌های صد ثانیه‌ای اینطور شده است که شما در همان ده ثانیه اول متوجه می‌شوید، فیلم چه چیزی را می‌گوید.
عضو هیات داوران جشنواره بین‌المللی فیلم ۱۰۰ در پاسخ به این پرسش که در طی سال‌هایی که گذشته است، فیلم‌های صدثانیه‌ای از نظر فنی و محتوا چه تغییری کرده‌اند، مطرح کرد: طی سال‌هایی که درگیر جشنواره ۱۰۰ ثانیه بوده‌ام، اکثرا داور یا هیات انتخاب بودم یا به تماشای آثار می‌نشستم؛ اما اتفاقی که در آثار افتاده است همیشه از نظر کمی است. همانطور که جوان ها رشد می‌کنند و سن آنها بالاتر می‌روند و فیلمسازان بیشتر می‌شوند پس تعداد کارها هم بیشتر می‌شود.
عظیمی تصریح کرد: همچنین آثار کیفی هم خوش آب و رنگ بودن فیلم‌ها را نشان‌می‌دهد که اتفاق خوبی است؛ اما حس من این است که آثار از نظر محتوایی در ۱۲ سال پیش که داور بودم فیلم‌ها بسیار بی‌نظیر بودند و هیچ وقت تکرار نشدند؛ تعداد فیلم‌های خوبی که دیدم بسیار زیاد بود، اتفاقی که در حال حاضر شاهد آن نیستیم یعنی تعداد فیلم‌های خوب بسیار کم شده و این به دلیل تغییر سوژه‌ها و یا موضوعاتی‌ست که توانایی تاثیرگذاری روی مخاطب جدید ما را ندارند.
موضوعات تاثیرگذار درحال کمرنگ شدن هستند
وی بیان کرد: شاید بچه‌ها می‌توانند موضوع فیلم را در ۱۰۰ ثانیه جمع کنند؛ اما درست به آن فکر نمی‌کنند که موضوع جذابی را چطور سروشکل بدهند و از کجا شروع کنند و در نهایت پایان دهند؛ برای همین موضوع نابود می‌شود و حقیقت این است که موضوع تاثیرگذار در طی این سال‌ها کمی کمرنگ شده است.
عضو هیات داوران جشنواره بین‌المللی فیلم ۱۰۰ درباره آینده فیلمسازی که در جشنواره برگزیده می‌شود، عنوان کرد: در این ۳۰ سال که من درگیر جشنواره‌ها هستم، فیلم‌های بسیاری را دیده‌ام، برای مثال هومن سیدی کسی کار کوتاه ساخت، توانست اشک کسی را دربیاورد و چطور ممکن است یک نفر با یک فیلم کوتاه بسیار درونت تاثیر بگذارد.
امیدوارم در جشنواره‌هایی مثل فیلم ۱۰۰ ثانیه‌ای حداقل ۲ تا ۳ فیلمساز حاضر در این جشنواره‌ها کسانی باشند که در ۱۰ سال آینده انسان‌های مطرحی باشند
عظیمی ادامه داد: بعضی‌ها در همان فیلم اول و دوم خود می‌مانند. در سینمای ایران کارگردان‌هایی را داریم که ۵۰ سال کارکرده‌اند و هنوز زمانی که می‌خواهیم به آنها اعتبار دهیم، می‌گوییم کارگردانی که ۶۰ سال پیش این فیلم را ساخته است.
وی تاکید کرد: خوشبختانه در این ۳۰ سالی که من درگیر فیلم بودم، آدم‌های بسیاری را دیدم که پیشرفت کردند و معمولا لذت‌بخش‌ترین چیز برای کسانی که منتظر فیلم هستند این است که به انتظار کار یک کارگردان یا بازیگری باشند که در سال‌های گذشته کار خوب داشته‌اند. چقدر خوب است که فیلمسازان ما زیاد باشند؛ اما تعداد این افراد زیاد نیست.
عضو هیات داوران جشنواره فیلم ۱۰۰ افزود: امیدوارم در چنین جشنواره‌هایی حداقل ۲ تا ۳ فیلمساز حاضر در این جشنواره‌ها کسانی باشند که در ۱۰ سال آینده انسان‌های مطرحی باشند.
عظیمی در پاسخ به این پرسش که بخش کودک و نوجوان و تاثیر مثبت این ایده برای کودکان عنوان کرد: مخالف این هستم که به یک جشنواره‌ای بخش‌های جدید اضافه شود و دلایل آن طولانی است؛ اینکه امسال بخش کودک و نوجوان به جشنواره اضافه شده است و جایزه ویژه بخش خود را دارد اصل این است که انسان روی فیلم ها نظر دهد و این موارد بیشتر مدیر پسند و بعد از آن دیگران مشتاق آن هستند. همچنین در جشنواره فجر اگر یک بخش مستقل انیمیشن بگذارند که فقط بچه‌های انیمیشنی در آن رقابت کنند و به ما جایزه بدهند ما خوشحال می‌شویم درصورتی که درجایی که ممکن است به ما آسیب بزند.
وی ادامه داد: برای مثال اگر در یک سال تعداد ده انیمیشن در جشنواره حضور داشته باشند و با فیلم‌های رئال مقایسه شوند، از نظرم جدی‌تر و لذت بخش‌تر است. زیرا زمانی که بخش‌های جشنواره را از یکدیگر جدا می‌کنید به عبارتی می‌خواهید دلی بسوزانید یا حال خوبی منتقل کرده باشید و من بسیار موافق این قضیه نیستم.
عضو هیات داوران جشنواره فیلم ۱۰۰ عنوان کرد: من جشنواره‌های بین‌المللی زیادی شرکت کرده و دیده‌ام فردی با یک موضوع توریست که ۴۰ سال درحال برگزاری است، کار می‌کند و هیچ موضوع دیگری را نمی‌آورد. چه برسد به بخش دیگری و اینکه بخشی به جشنواره اضافه شود باید خروجی را نگاه کنیم و این موضوعات بیشتر مدیر پسند هستند.
عظیمی در پایان درباره کیفیت آثار درخشان جشنواره خاطرنشان کرد: در بخش مستند یک اثر، بخش داستانی به طور کلی خوب بود اما در بخش انیمیشن ۳ اثر قابل توجه بودند.
