سری مستند «ماندگار» درباره صنایع شنیده نشده است

سری مستند «ماندگار» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی رضا عاطفی اثری با نگاهی متفاوت به صنایع مختلف است.

به گزارش سینمای خانگی، رضا عاطفی؛ مستندساز  درباره تازه‌ترین فعالیت‌های خود در گفت‌وگو با خبرنگار سینمایی ایرنا، گفت: نزدیک به یک سال است که روی یک مجموعه مستند درباره صنعت‌های گوناگون کار می‌کنم که فعلا نزدیک به پنج قسمت می‌شود. البته باید بگویم که قرار بر این نیست مخاطب یک مستند صنعتی ببیند اما فیلمی گره خورده با آن را شاهد است چراکه در این مستند پنج قسمتی به افرادی که در دنیای صنعت افراد تأثیرگذاری هستند، می‌پردازیم. 
او ادامه داد: هر قسمت از این مجموعه مستند هویت مستقلی دارد و در قالب یک اثر بلند قابل تماشا است اما تمامی پنج قسمت در یک راستا و به صنایع مختلف ایران می‌پردازد و نام این سری مستند ماندگار است که البته هر قسمت نام جداگانه خود را نیز دارد.
این کارگردان درباره اینکه چه شد، تصمیم به ساخت چنین اثری گرفته است، بیان کرد: بنا به شرایطی با افرادی آشنا شدم و دیدم که این افراد تا چه اندازه در ایران و در صنایع مختلف تاثیرگذار بوده‌اند. ما همیشه با صنایعی مانند نفت، گاز، خودرو و… آشنا بوده‌ایم اما هیچگاه به این فکر نکردیم که به عنوان مثال چگونه غذا درحال تبدیل شدن به یک صنعت در ایران است. به همین دلیل دیده نشدن این صنایع حیف است.
او افزود: باید بگویم که مجاب کردن این افراد برای ساخت مستند کار سختی بود که خوشبختانه تا الان توانستیم این کار را انجام دهیم چراکه این سری مستند، فیلم‌های پرتره‌ای هستند که در کنار افراد به صنایع نیز می‌پردازد و آن را معرفی می‌کند.
کارگردان سری مستند ماندگار در پایان درباره وضعیت فعلی این آثار عنوان کرد: الان در مرحله پیش‌تولید مستند اول هستیم و تا یک ماه آینده قسمت ابتدایی ماندگار را کلید می‌زنیم. همچنین اولین مستند این کار درباره صنعت بتن در ایران است و تمام تلاشمان بر این است که برای مخاطب جذاب و دیدنی باشد.

نگاه متفرعنانه به مستند!

امید نجوان کارگردان مستند «ردپا» بیان کرد که این مستند روایتی از پیدا شدن مزار دو شهید گمنام در سال ۹۶ یعنی سی و پنج سال بعد از شهادت و مفقود شدن آن‌هاست.

به گزارش سینمای خانگی، امید نجوان؛ کارگردان سینمای مستند در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره جدیدترین فعالیت‌های خود گفت: برای جشنواره امسال «سینماحقیقت»، فیلم مستند «رد پا» را ارائه داده‌ام و در حال حاضر منتظرم ببینم چه پیش می‌آید. مستند «رد پا» درباره پیدا شدن مزار دو شهید گمنام در سال ۹۶ یعنی سی و پنج سال بعد از شهادت و مفقود شدن آن‌ها در سال ۶۱؛ سال‌های آغاز جنگ تحمیلی است. این فیلم تلاش برای پیدا کردن رد پای حضور این دو شهید، از هنگام پیدا شدن مزارشان تا لحظه شهادت آن‌هاست.
این مستندساز ادامه داد: طبق مستندات موجود، این دو شهید در تابستان سال ۸۰ و پس از انجام عملیات تفحص در منطقه اجرای عملیات رمضان پیدا شده و در پنجم مهر همان سال هم در آستان شهدای گمنام واقع در اتوبان شهید بابایی، جنب دانشگاه امام حسین (ع) به خاک سپرده شده‌اند. ظاهراً سال‌ها بعد و در جریان اجرای یک عملیات عمرانی در این مزار (که هشت شهید گمنام در آن حضور دارند) از باقی‌مانده پیکر آن‌ها نمونه‌برداری می‌شود و در اختیار «موسسه ژنتیک نور» قرار می‌گیرد که یکی از وظایفش سامان‌دهی وضعیت سربازان گمنام و پیدا کردن مزار شهدایی است که خانواده‌هایشان هیچ اطلاعی از آن‌ها ندارند. اتفاقی که باعث می‌شود دو نفر از هشت شهید آرمیده در این مزار مورد شناسایی قرار گرفته و سرانجام پس از سال‌ها به آغوش خانواده‌هایشان برگردند.
وی افزود: تحقیق و پژوهش این مستند، درست از روز دیدار تلخ و غم‌انگیز مادران و خانواده‌های این دو شهید از مزار آن‌ها آغاز شد؛ یعنی از شانزدهم مهر ۱۳۹۶. باید اعتراف کنم من هم مثل خیلی‌های دیگر اطلاعی از دقت عمل و نحوه آزمایش ژنتیک (که روی باقی‌مانده پیکر شهدا انجام می‌شود) نداشتم و طبعاً نخستین پرسشم این بود که این دو شهید چطور بعد از این همه سال پیدا شده‌اند و چرا از بازماندگان سایر شهدای این مزار هیچ خبری در دست نیست! پرسش‌هایی که پیدا کردن پاسخ برای آن‌ها حدود یک‌سال زمان برد.
نجوان مطرح کرد: چالش اصلی، پیدا کردن سرمایه‌گذار و تهیه‌کننده برای تولید این فیلم بود که متاسفانه تا امروز هم بی‌نتیجه مانده است. از آن‌جا که در طول بیست سال گذشته اغلب طرح‌هایم توفیق چندانی در زمینه جذب سرمایه نداشته با خودم فکر کردم شاید موسسه‌ها و مراکز دولتی تولید فیلم مستند، از ساخته شدن چنین فیلمی که به شهدای مظلوم و گمنام دفاع مقدس می‌پردازد، استقبال کنند اما اشتباه می‌کردم و مدیران این مراکز با آوردن این بهانه که بودجه نداریم، سوژه تکراری است، مخاطب ندارد و مطالبی از این دست، حتی راش‌های آن را هم بازبینی نکردند و نتیجه این شد که «رد پا» به صورت کامل با سرمایه شخصی خودم ساخته شد.
این مستندساز تاکید کرد: مستند «رد پا» نه به مستند ساموئل خاچیکیان؛ یک گفت‌وگو» و نه کارهای قبلی‌ام هیچ شباهتی ندارد. در کارنامه من از مستندهای پژوهشی تا مستندهای ترکیبی و حتی مستندهای صنعتی هم دیده می‌شود اما این نخستین‌بار است که در یکی از فیلم‌هایم از ویژگی‌های مستند محض بهره برده‌ام. البته در این زمینه هیچ قصدی وجود نداشته و این ماجرا خیلی اتفاقی پیش آمده، با این وجود «رد پا» مستندی است که باید حتماً ساخته می‌شد و اگر آن را نمی‌ساختم هرگز خودم را نمی‌بخشیدم.
نجوان درباره سرانجام فیلم «ساموئل خاچیکیان؛ یک گفت‌وگو» اظهار کرد: بعد از نمایش این فیلم در جشنواره سال گذشته که واکنش‌های مثبت و دور از انتظاری در پی داشت، تصمیم گرفتم بر اساس بازخوردهایی که دریافت کرده بودم تغییر مختصری در آن ایجاد و سپس برای نمایش‌اش برنامه‌ریزی کنم. ضمن اینکه در روزهای پس از نمایش این مستند خیلی از دوستان لطف کردند و تعدادی پوستر و عکس‌های کم‌تر دیده شده از زنده‌یاد خاچیکیان و فیلم‌هایش را برایم فرستادند که حضور آن‌ها در فیلم به کیفیت آرشیوی و پژوهشی آن کمک می‌کرد و می‌کند. در این فاصله یکی از عزیزان هم اعلام آمادگی کرد تا با کمک به پردازش و رفع مشکلات فنی، در آماده‌سازی نهایی و نمایش عمومی این فیلم مشارکت داشته باشد. اما در میانه کار، ناگهان به صورت اتفاقی تصمیمش عوض شد و دیگر به تماس‌های من پاسخ نداد! این وضعیت به اضافه بی‌انگیزگی ناشی از حوادث تلخ ماه‌های اخیر باعث شد فعلاً نمایش عمومی آن را به زمان دیگری موکول کنم. زمانی که حال عمومی همه ما خوب شده باشد.
وی در بخش دیگر از صحبت‌هایش درباره جشنواره «سینماحقیقت» مطرح کرد: جشنواره، محل دیده شدن فیلم‌ها و پیدا کردن استعدادهاست و طبعاً بهترین موقعیت برای ارزیابی موفقیت یا عدم موفقیت فیلم‌ها در نمایش‌های احتمالی و بعدی‌شان. متاسفانه سینمای مستند در سال‌های اخیر به اندازه اهمیت و تاثیرگذاری فراوانی که داشته، از نمایش‌های خوب و موفق، کم‌بهره یا شاید حتی بتوان گفت بی‌بهره بوده است. اگر تعارف را کنار بگذاریم باید گفت اکران آنلاین مستندهای روز به یک اتفاق «باری به هر جهت» و بی هیجان تبدیل شده است. البته نقش سامانه‌های ارائه‌دهنده فیلم‌های مستند در ایجاد این وضعیت را هم نمی‌توان و نباید نادیده گرفت. به نظر می‌رسد نمایش‌های آنلاین به یک کار روتین و غیر جذاب کارمندی تبدیل شده است؛ بی هیچ شور و شوقی و بدون هیچ حساسیتی! کافی است در موتورهای جست‌وجوهای این سایت‌ها دنبال اسم خاصی بگردید تا متوجه شوید وضعیت چقدر ناامیدکننده است. در نهایت تاسف باید گفت پلتفرم‌های بزرگ و شناخته‌شده هم به فیلم‌های مستند نگاهی متفرعنانه دارند و آن‌ها را در حدی می‌بینند که گویی فقط قرار است پستوهای فروشگاه مجازی‌شان را پر کنند! به همین خاطر مستندها و فیلم‌های کوتاه را در صفحه‌هایی قرار می‌دهند که به اصطلاح «توی دید» نباشد. دوستی که شش، هفت فیلم خود را به این پلتفرم‌ها داده تعریف می‌کرد که سود حاصل از نمایش فیلم‌هایش در طول یک سال چیزی کم‌تر از یک میلیون تومان بوده و این در شرایطی که ارزش پول ملی کشورمان هر روز کم و کم‌تر می‌شود متاسفانه بیش‌تر به یک طنز سیاه و تلخ شبیه است تا چیزی دیگر. امیدوارم روزی مدیران سینمایی به این مساله توجه و برای برطرف کردن آن اقدام کنند.

ایدفا؛ آغاز رقابت فیلم‌های مستند در آمستردام

سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی مستند آمستردام (ایدفا) به عنوان مهم‌ترین رویداد در عرصه سینمای مستند از امروز (۱۸ آبان ماه) آغاز به کار می‌کند.

به گزارش سینما خانگی به نقل از ایسنا، سینمای مستند که چند سالی است توجهات را بیش از گذشته به خود معطوف کرده و حتی جوایز جشنواره‌ها معتبری چون ونیز و برلین را نیز به خود اختصاص داد، بار دیگر میزبان مهم‌ترین جشنواره سالانه خود در سطح بین‌المللی است؛ سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی مستند آمستردام (ایدفا) از تاریخ ۹ تا ۲۰ نوامبر (۱۸ تا ۲۹ آبان) در کشور هلند برگزار می‌شود.

 این رویداد سینمایی امسال با نمایش مستند «همه آنچه می‌بینی» ساخته نیکی پدیدار (هنرمند ایرانی) به عنوان محصول کشور میزبان هلند، افتتاح خواهد شد که به زبان انگلیسی و هلندی است.

همچنین «لورا پویترس» مستندساز برجسته آمریکایی و برنده اسکار به عنوان میهمان افتخاری جشنواره (ایدفا) شرکت می‌کند. وی با جدیدترین ساخته‌اش «همه زیبایی و خونریزی» موفق به کسب جایزه شیر طلایی بهترین فیلم از هفتاد و نهمین جشنواره ونیز در سال جاری شده و قرار است ، فیلمی از ساخته‌های او نیز در جشنواره به روی پرده برود.

 مستند جدید «لورا پویترس» با نام «همه زیبایی و خونریزی» به داستان قابل توجه زندگی «نان گلدین» عکاس آمریکایی و مبارزه‌اش با خانواده متمول «ساکلر» پرداخته و تلاش‌های او برای مسئول دانستن کمپانی داروسازی «Purdue Pharma» متعلق به خانواده «ساکلر» برای همه گیری استفاده از مواد افیونی در آمریکا را به تصویر کشیده است.

«لورا پویترس» به خاطر مستند «شهروند شماره چهار» که درباره «اداورد اسنودن» بود در سال ۲۰۱۵ برنده جوایز متعددی از جمله جایزه اسکار بهترین فیلم مستند شد.

بخش مسابقه آثار مستند بلند جشنواره ایدفا، شامل ۱۳ فیلم است که سینمای ایران نیز با اثر ۱۰۰ دقیقه‌ای «خانه خاموش» در آن حضور دارد. این مستند ساخته فرناز چورابجیان و محمدرضا جورابچیان، سرنوشت سه نسل از یک خانواده ایرانی طبقه متوسط رو به بالا را دنبال می کند و در مرکز داستان، خانه‌ای به قدمت یک قرن در تهران قرار دارد که خانواده در آن روزهای شاد و غم انگیزی را سپری کردند.

سازندگان این مستند که برادر و خواهر خانواده بودند، توانسته‌اند از آرشیو غنی فیلم های خانوادگی استفاده کنند و آنها را در کنار مطالب تاریخی و همچنین مصاحبه با اقوام قرار دهند. آنها با ترسیم تغییراتی که اعضای این خانواده سنتی پس از انقلاب ۱۹۷۹ تا به امروز در روایتی کاملا شخصی تجربه کرده‌اند، تابلویی غنی از مضامین اجتماعی و سیاسی را در هم می‌بافند. با خانه‌ای به عنوان شاهدی خاموش، داستان خانواده به آینه‌ای از جامعه تبدیل می‌شود.

«آپولونیا، آپولونیا» ساخته «لئو گلوب» (دانمارک، لهستان و فرانسه)، «کولت و جاستین» به کارگردانی «آلن کاساندا» (فرانسه و بلژیک)، «رویای آریزونا» ساخته «یون کارلسن» (دانمارک، استونی و نروژ)، «دختری که رویای زمان می‌دید» به کارگردانی «هیوک جی-پارک» (کره جنوبی)، «سر در جهان ما» ساخته «پترا لاتاستر-شیک» و «پیتر لاتاستر» (هلند)، «ماچادو درباره مُردن» ساخته «سایمن چیمبرز» (ایرلند و بریتانیا)، «غیر همسو: صحنه هایی از فیلم‌های لابودوویچ» به کارگردانی «میلا توراژلیچ» (صربستانف فرانسه، کرواسی، مونته‌نگرو و قطر)، «بهشت» ساخته «الکساندر آباتوروف» (فرانسه و سوئیس)، «دنیای موازی» به کارگردانی «می-لینگ شیائو» (تایوان)، «بندر دیزایر» ساخته «ژوان مانوئل باگارین» (آرژانتین)، «پرتره‌ای از پدرم» ساخته «خوان ایگناسیو فرناندز» (اروگوئه) و «عقل وحشی‌شده» به کارگردانی «ریا تجیری» (آمریکا) دیگر فیلم‌های بخش رقابت بین‌الملل فیلم‌های بلند جشنواره ایدفا ۲۰۲۲ هستند.

«پیریو هنکاسالو» کارگردان و فیلمنامه‌نویس فنلاندی، «وانیا کالودرژرسیچ» رئیس جشنواره فیلم رتردام هلند، «یوسری نصرالله» فیلمساز مصری، «ماری استفن» تدوینگر اهل کشور هنگ کنگ و «یاشیهیکو یاتابه» برنامه ریز جشنواره توکیو، اعضای هیات داوران بخش رقابت بین‌الملل این رویداد سینمایی را تشکیل می‌دهند.

سینمای ایران علاوه بر بخش رقابتی آثار بلند، چند نماینده دیگر در جشنواره «ایدفا»ی امسال دارد، مستند کوتاه ۱۵ دقیقه‌ای «مجموعا» به عنوان محصول مشترک ایران و لهستان ساخته محمدرضا فرزاد در بخش بهترین‌های جشنواره‌ها (Best of Fests) به نمایش گذاشته می‌شود و مستند «آئورا» (سحرگاه) محصول مشترک ایران و افغانستان به کارگردانی سامره رضایی و حسین حسینی هم در بخش «Luminous» جشنواره رونمایی می‌شود.

مستند «سلام سینما» ساخته محسن مخملباف محصول سال ۱۹۹۵ هم در بخش «Playing Reality» به روی پرده می‌رود و مستند «این یک فیلم نیست» ساخته مشترک جعفر پناهی و مجتبی میرطهماسب هم در بخش «Top Ten» به نمابش گذاشته می‌شود.

همچنین مستند «چطور جرات کردی این آرزوی مزخرف را بکنی» به کارگردانی مانیا اکبری محصول مشترک ایران و بریتانیا هم در بخش رقابتی «Envision» پذیرفته شده است.

سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی مستند آمستردام (ایدفا) از تاریخ ۹ تا ۲۰ نوامبر (۱۸ تا ۲۹ آبان) در کشور هلند برگزار می‌شود.

ساداتیان: سینما در شرایط بحرانی می‌تواند حال مردم را خوب کند

تهیه‌کننده «متری شیش و نیم» گفت: معتقدم اگر به حوزه هنر توجه و عنایت بیشتری شود در شرایط بحرانی که مردم حالشان خوب نیست سینما می‌تواند در بهبود اوضاع موثر باشد و تغییر ذائقه‌ای را ایجاد کند.

به گزارش سینمای خانگی، سیدجمال ساداتیان در گفت‌وگو با خبرنگار سینمایی ایرنا، اظهار داشت: حوزه هنر و سینما کارکردهای بسیاری دارد؛ شنیدم دانشگاه وست مینستر انگلستانی تحقیقی کرده بود که اگر هر آدمی یک سرگرمی هنری در زندگی‌اش داشته باشد ۷۰ درصد کمتر مورد بزه اجتماعی قرار می‌گیرد. بر این اساس روزی که آدم حالش خوب نیست ساز می‌زند، نقاشی می‌کشد و به هر ترتیب با هنری که دارد زمانش را سر می‌کند.

سینما می تواند در شرایط بحرانی تغییر ذائقه ایجاد کند

تهیه کننده فیلم سینمایی چهارشنبه سوری (اصغر فرهادی ۱۳۸۴) تصریح کرد: معتقدم اگر به حوزه هنر توجه و عنایت بیشتری شود در شرایط بحرانی که مردم حالشان خوب نیست سینما می‌تواند در بهبود اوضاع موثر باشد و تغییر ذائقه‌ای را ایجاد کند.

ساداتیان ادامه داد: طبق این منطق در مناطق محروم بزه و حواشی بیشتر است به این دلیل که دسترسی به هنر کمتر است. اگر ما به هنری توجه بیشتری داشته باشیم در خوشی‌ها و غم‌ها بیشتر به درد مردم می‌خورد. اگر با این دید به هنر نگاه کنیم در زمان بحران به آن بیشتر میدان می‌دهیم به جای این که بخواهیم آن را سرکوب کنیم.

فشارهای زیادی هم بر وزارت فرهنگ و ارشاد هست که منکر آن نیستم

تهیه کننده فیلم سینمایی دایره زنگی (پریسا بخت‌آور ۱۳۸۶) گفت: همیشه در وزارت فرهنگ و ارشاد این روال بوده است که در برخی ادوار کسانی با شعارهای افراطی آمده اند که خواهان اختراع چرخ از ابتدا بوده اند یا می خواستند هنری را زیر و رو کنند. معمولا شعارهای افراطی پیامدهایی جز تخریب ندارند.

امروز سینما به یک خودسانسوری رسیده است که خودش به خودش محدودیت اعمال می کند

این تهیه کننده در پاسخ به این پرسش که چرا امروز کیفیت آثار در مقایسه با سال‌های گذشته کاهش یافته است، اظهار داشت: امروز سینما به یک خودسانسوری رسیده است که خودش به خودش محدودیت اعمال می کند؛ هر تکنولوژی ای باید ابتدا به شکل کمی بیاید و پس از آن کیفی شود. مثلا ماشین می آید و پس از طی زمان کارهای کیفی روی آن اعمال می شود و تغییر می کند. این موضوع شامل حال هر تکنولوژی ای می شود و در هنر هم همین است که آدم ها باید جسارت داشته باشند و وارد قصه ها بشوند و آدم هایی که آثار را تولید کرده اند ممکن است اشتباهاتی را هم داشته باشند ولی اشتباهات نباید آن قدر آسمان و ریسمان شود که صورت مسئله با آن پاک شود.

تهیه کننده فیلم سینمایی برف روی کاج‌ها (پیمان معادی ۱۳۹۰) بیان کرد: بر وزارت فرهنگ و ارشاد هم فشارهای زیادی وجود دارد که منکر آن نیستم؛ یعنی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از بیرون مورد فشارهای متعددی است که بسیاری از آنان قابل درک نیست. مثلا مفهوم طراز انقلاب اسلامی چیست؟ این که باید فیلم هایی در حوزه دفاع مقدس ساخته شود برکسی پوشیده نیست اما مگر چند درصد سینما را می توان به این فیلم ها اختصاص داد؟ باقی را چه باید کرد؟

سینما شیر بی یال و دم شده است

وی یادآور شد: باید همدلی بیشتر باشد که بنشینیم و با متخصصانی که در این حوزه تولید دارند حرف بزنیم. دلیل افت کیفیت آثار را این می دانم که سینما شیر بی یال و دم شده، چرا که دائم دستوراتی مبنی بر این که این نباشد و آن نباشد به این پیکره وارد شده است.

دوست دارم همیشه در فیلم هایم یک نهیب اجتماعی باشد

تهیه کننده فیلم سینمایی سایه روشن (فرزاد موتمن۱۳۹۲) با تاکید بر مضامینی که در فیلم هایش بر آن تاکید دارد، گفت: دوست دارم همیشه در فیلم هایم یک نهیب اجتماعی وجود داشته باشد اما وقتی موضوعات اینچنینی کمتر  امکان ردشدن از فیلترهای وزارت فرهنگ و ارشاد را دارند بنابراین کمتر می شود کار کرد.

همه  کارهایم را دوست دارم

وی در پاسخ به این پرسش که در میان آثارش کدام یک را بیشتر دوست دارد، گفت: فیلم های من حتی دوتایشان هم شبیه به هم نیستند و فضاها و قصه هایشان متفاوت است. همه کارهایی که انجام داده ام را از دوست داشتن انجام داده ام و هرکدام در زمان خودشان مطرح و مقبول بوده اند.

 وی در توضیح فعالیت‌های این روزهای خود، بیان کرد: این روزها مشغول کار نیستم. امسال دو فیلم طنز و اجتماعی را برای تولید ارائه دادم که متاسفانه هر دوی آنها رد شد. وقتی که من نمی توانم در وزارت ارشاد مجوز ساخت بگیرم ترجیح می دهم سکوت کنم.

به سینما وابسته نیستم چرا که ریسک آن بسیار بالاست

تهیه‌کننده فیلم سینمایی به رنگ ارغوان (ابراهیم حاتمی‌کیا ۱۳۸۳) در پاسخ به این پرسش که در چهارسالی که تولید اثری نداشته است چگونه گذران زندگی کرده است، بیان کرد: به لحاظ اقتصادی متکی به سینما نیستم که اگر کار نکنم زندگی ام مختل شود؛ به سینما وابسته نیستم چرا که ریسک آن بسیار بالاست.

به گزارش ایرنا، چهارشنبه سوری، فیلم دایره زنگی و جامه دران از مهمترین آثاری است که سیدجمال ساداتیان آنها را تهیه کرده است. همچنین سیمرغ بلورین فیلم برگزیده تماشاگران از بیست و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر برای فیلم چهارشنبه سوری – ۱۳۸۴، سیمرغ بهترین فیلم از بیست و هشتمین دوره جشنواره فجر برای فیلم به رنگ ارغوان – ۱۳۸۸، سیمرغ بهترین فیلم از سی و دومین دوره جشنواره فجر برای فیلم آذر، شهدخت، پرویز و دیگران – ۱۳۹۲ و سیمرغ بلورین فیلم برگزیده تماشاگران از سی و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر برای فیلم متری شیش و نیم از جمله موفقیت‌های این تهیه کننده سینما است.

کام بچه‌ها با کیک «لوپتو» شیرین شد/ وعده اکران سالی یک انیمیشن

آئین آغاز اکران انیمیشن سینمایی «لوپتو» ساخته عباس عسکری برای کودکان و دانش‌آموزان در سینما فلسطین تهران برگزار شد.


به گزارش سینمای خانگی به نقل از خبرگزاری مهر، آئین آغاز اکران انیمیشن سینمایی «لوپتو» ساخته عباس عسکری برای کودکان و دانش آموزان صبح امروز ۱۷ آبان ماه در سینما فلسطین برگزار شد.
اجرای این مراسم را که با استقبال پرشور دانش آموزان دبستانی برگزار شد نازنین پیرکاری برعهده داشت، شخصیت‌های «لوپتو» که به شکل عروسک درآمده بودند هم در این اجرا با مجری همراه شدند و در بخشی از این مراسم به اجرای موسیقی‌ها و آهنگ‌های ساخته شده این فیلم پرداختند.
حضور کاراکترهایی با گریم شخصیت‌های کارتونی «لوپتو» روی صحنه و بازخوانی بخش‌هایی از ترانه‌های این فیلم از قسمت‌های جذاب این برنامه بود که با همراهی پرشور کودکان و نوجوانان حاضر در سالن همراه شد. از دیگر نکات این برنامه آماده کردن کیک «لوپتو» بود که با الهام از کیک فیلم بازسازی و آماده شده بود.
در بخشی از این مراسم مدیران حوزه هنری، کانون پرورش فکری و وزارت آموزش و پرورش به بیان سخنانی پرداختند.


تا سال ۱۴۰۵ سالی یک انیمیشن اکران می‌کنیم
در ابتدا امیر مافی مدیر مرکز انیمیشن سوره خطاب به کودکان بیان کرد: من همین جا قولی به شما می‌دهم؛ اینکه از امسال تا ۱۴۰۵ سالی یک انیمیشن سینمایی در سینماهای ایران برای شما اکران می‌کنیم.
سپس حامد علامتی مدیر کانون پرورش کودکان و نوجوانان اظهار کرد: از حوزه هنری کودک و نوجوان تشکر می‌کنم که با مجموع همکاران، این برنامه خوب را تدارک دیدند، البته سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی درسی هم کمک کرد. کانون هم این قول را به شما می‌دهد که بتواند یک سریال انیمیشن را سالانه به شما هدیه بدهد. سریال «بچه زرنگ» هم در حال آماده‌سازی است و سال آینده به نمایش درمی‌آید.
در ادامه محمدصالح مذنبی سرپرست دفتر انتشارات و فناوری آموزشی وزارت آموزش و پرورش گفت: از همه عزیزانی که در ساخت این فیلم و تدارک این برنامه شرکت داشتند، تشکر می‌کنم. باید بگویم وقتی سرود «سلام فرمانده» پخش شد هیچ‌کسی فکر نمی‌کرد بچه‌ها در مدارس آنقدر اعتماد به نفس داشته باشند و خود را برای ساخت ایران اسلامی زیبا آماده کنند اما بعد دیدند که می‌توانند این کار را بکند از شما می‌خواهم بایستید و آینده سازان ایران را تشویق کنید، آفرین به شما و همت شما و آفرین به تلاش همه بچه‌ها که ایران اسلامی را می‌سازند. همه ماها از دوره کودکی تا میانسالی و تا پیری مدیون معلمان هستیم که مثل شمع می‌سوزند تا ما تربیت شویم از شما می‌خواهم بایستید تا همه معلمان را تشویق کنید.


تماشای «لوپتو» را به دیگران توصیه کنید
سپس حمیدرضا جعفریان رئیس سازمان سینمایی سوره هم اظهار کرد: قدر خودتان را بدانید، امیدوارم از تماشای «لوپتو» لذت ببرید و اگر از فیلم خوشتان آمد دیدنش را به دیگران توصیه کنید، خودتان هم باز به سینما بیاید و فیلم را ببینید.
محمدحسین صادقی تهیه‌کننده «لوپتو» هم توضیح داد: تلاش کردیم یک انیمیشن شاد و جذاب برای شما تولید کنیم و امیدوارم از دیدن این فیلم لذت ببرید. این را هم باید بگویم که آقای عباس عسگری کارگردان این فیلم خیلی برای تولید زحمت کشید. خدا به تازگی به او فرزندی داده اما نوزاد او حالا مریض است. خواهشم این است که برای شفای همه بیماران به ویژه فرزند آقای عسکری که برای تولید «لوپتو» بیش از سه سال زحمت کشید دعا کنید.
در بخش دیگری از این برنامه مهدی دادمان رییس حوزه هنری زنگ «لوپتو» را نواخت.
سپس از پوستر این فیلم با حضور مهدی دادمان رییس حوزه هنری، حامد علامتی مدیر عامل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، محمدصالح مذنبی سرپرست دفتر انتشارات و فناوری آموزشی، امیر مافی مدیر مرکز انیمیشن سوره و… رونمایی شد.

«فرزندان شب»؛ کودکان در کارخانه‌ مغزشویی داعش

مستند «فرزندان شب» به کارگردانی بهروز نورانی پور که روایتی از زندگی کودکان سرباز در کارخانه‌های مغزشویی داعش است، امشب ساعت ۲۱ از شبکه مستند پخش می‌شود.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ایرنا، مستند فرزندان شب در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی تولید شده و روایتگر کودک سربازانی است که در جنگ سال ۲۰۱۴ در بین نیروهای داعشی‌ حضور داشته و پس از شرکت در جنگ و اسارت، حالا به مناطق و سرزمین‌های خودشان برگشته‌اند. نوجوانانی که برخلاف سن بسیار کم، فضای جنگ و خشونت داعش را از نزدیک تجربه کرده‌اند و اکنون با دیدگاه‌های اعتقادی و رفتارهای عملی متفاوتی به سرزمین‌های مادری خود برگشته‌اند. این مستند یکی از تبعات پسا جنگ را به مخاطب نشان می‌دهد.
این فیلم مستند در جشنواره‌های داخلی و خارجی متعددی حضور داشته است که از آن جمله می‌توان به جشنواره سینماحقیقت، جشنواره بوسان کره جنوبی، جیفونیایتالیا، آمریکن داکس، جشنواره فیلم سئول و … اشاره کرد و در این جشنواره‌ها توانست جوایزی نظیر بهترین کارگردانی و بهترین فیلم را دریافت کند.
این مستند امشب ساعت ۲۱ از شبکه مستند پخش می‌شود و تکرار آن روز بعد ساعت ۹ خواهد بود. 

انیمیشن یکی از راه های نجات سینمای ایران است/ آثار انیمیشن ما با تراز دنیا فاصله دارد اما به لحاظ محتوا ما حرف های جدی و جدیدی برای خانواده ها و کودکان داریم

تهیه کننده انیمیشن سینمایی «لوپتو» که جدیداً به چرخه اکران اضافه شده گفت: بی تردید انیمیشن یکی از راه های نجات سینمای ایران است چرا که مخاطبان جدیدی را با خود به سالن های سینما می آورد که فیلم های بزرگسال و رئال نمی توانند آن ها را به سمت سالن های سینما هدایت کنند.


به گزارش سینمای خانگی محمد صادقی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس، افزود: از آنجا که اکثریت مخاطبان آثار انیمیشن کودکان و نوجوانان هستند و سینمای کودک و نوجوان چندان در کشور ما قدرتمند نیست این آثار می توانند در گیشه حرف های جدی برای گفتن داشته باشند.
این سینماگر یادآور شد: تجربه سال های اخیر ثابت کرده که انیمیشن ها اغلب موفق تر از آثار رئال و بزرگسال بوده اند چرا که قشر وسیعی از جامعه که کودکان و نوجوانان هستند را به سالن های سینما کشاندند و به نوعی باعث رونق گیشه و نجات اکران از وضعیت رخوت و رکود شدند.
صادقی سپس با بیان اینکه مسئولان سازمان سینمایی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید برای رونق گیشه توجه جدی به تولیدات انیمیشن داشته باشند اظهار داشت: مسئولان اگر در پی آن هستند که امید را در سینمای کشور زنده نگه دارند و گیشه سینماها را از رکود خارج کنند باید به تولیدکنندگان آثار انیمیشن توجه ویژه تری داشته باشند.
این تهیه کننده سپس در پاسخ به این سوأل که به عقیده شما آثار انیمیشن سینمای ایران تا چه میزان می توانند با آثار انیمیشن جهانی رقابت کنند گفت: آثار انیمیشن ما با تراز دنیا فاصله زیادی دارد اما به لحاظ محتوا ما حرف های جدی و جدیدی برای خانواده ها و کودکان داریم که مختص فرهنگ غنی و ارزشمند خودمان است و به همین علت می توانیم طیف وسیعی از مردم را ترغیب به تماشای این آثار کنیم.
وی ادامه داد: اگر آثار انیمیشن به صورت مداوم تولید و اکران شوند ما در یک بازه زمانی ۵ تا ۱۰ ساله می توانیم با دنیا تز لحاظ کیفیت رقابت جدی داشته باشیم اما این امر نیاز به سرمایه گذاری ویژه از سوی دولت دارد که به کمک تهیه کنندگان و استودیوهای تولید انیمیشن برود و تجهیزات به روز برای تولید این آثار را وارد کشور کند.
صادقی در بخش دیگری از این گفتگو به شرایط خاص این روزهای گیشه سینماها اشاره کرد و در همین راستا متذکر شد: همه می دانیم که این روزها شرایط خاصی بر گیشه سینماهای کشور حاکم شده اما از آنجا که معتقدیم «لوپتو» مخاطبان خاص خود را دارد و برای شادی و نشاط و ایجاد فضای مفرح تولید شده، ضمن آنکه هیچ پیش بینی در مورد وضعیت گیشه نمی توانیم داشته باشیم امیدوارم که فرزندان ایران اسلامی از آن استقبال کنند و لذت ببرند.
وی در پایان این گفتگو افزود: مسئولان رسانه ملی وعده داده اند تیزهای «لوپتو» را به صورت گسترده پخش کنند و امیدواریم که مردم به این وسیله از اکران این اثر آگاه شوند و بتوانند ساعتی با فرزندان شان به سینما آمده و ضمن سرگرم شدن از فضای شاد و مفرح این اثر لذت ببرند.

سلبریتی‌پروری در نظام ما نباید اتفاق بیفتد

امیرحسین شریفی؛ تهیه کننده سینما و تلویزیون در مورد خطای سلبریتی پروری در رسانه ها گفت: ما سال ها است با سیاست های غلط در مواجه هستیم؛ باعث تأسف است که رسانه به افراد بی ریشه و بی هنر که در حد هنرور هم نیستند بها می دهد و بودجه های بیت المال را صرف آن ها می کند و از سوی دیگر هنرمندان متعهد، کاربلد، اصیل و انقلابی سال های متمادی است بیکار و خانه نشین هستند و هیچ مدیری هم به فکر آنها نیست.

به گزارش سینما خانگی، تهیه کننده فیلم‌های سینمایی «مستأجر» و «آوازهای سرزمین من» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: ما قطعاً در شرایط فعلی نیازمند تدبیر عاجل مدیران رسانه ملی و تغییر رویکرد در سیاست های غلط گذشته شان هستیم. باید کسانی در تلویزیون جمهوری اسلامی ایران فعالیت داشته باشند که دغدغه اعتلای فرهنگ و هنر و حراست و صیانت از نظام و انقلاب را داشته باشند.
شریفی ادامه داد: ما تا چه زمانی باید شاهد حضور افرادی در قامت بازیگر، مجری، کارگردان و… در رسانه ملی باشیم که از بودجه این نظام ارتزاق می کنند و تا کوچکترین آشوبی در کشور رخ می دهد چهره عوض می کنند و علیه کشور و علیه رسانه ملی قیام می کنند؟ بی تردید اگر افراد با ریشه و متعهد در رسانه ملی حضور داشته باشند هرگز چنین اتفاقی رخ نخواهد داد چرا که افراد با ریشه و انقلابی هرگز آب به آسیاب دشمن نمی ریزند.
این سینماگر تصریح کرد: رسانه ملی در این سال ها روی افرادی سرمایه گذاری کرده که گنجایش این همه توجه را نداشته اند؛ رسانه ملی سال های متمادی است روی آثاری سرمایه گذاری کرده که بسیاری از آن ها پیش پاافتاده و نازل و فاقد ارزش هنری بوده اند و قطعاً این روش و منش نیاز به اصلاح اساسی دارد.
وی در پایان این گفتگو افزود: سلبریتی پروری در نظام ما نباید اتفاق بیفتد و نه تنها در رسانه ملی که در سینما هم باید شاهد تغییر رویکرد مدیران وزارت ارشاد و سازمان سینمایی باشیم؛ سلبریتی در نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران باید هنرمندان متعهد و انقلابی باشند که دلشان برای رشد و توسعه و ارتقای این کشور می تپد.

مجری مراسم اسکار 2023 معرفی شد

آکادمی علوم و هنرهای سینمایی اسکار «جیم کیمل» را به عنوان مجری مراسم اعطای جوایز اسکار ۲۰۲۳ انتخاب کرد.


به گزارش سینمای خانگی به نقل از گاردین، «جیمی کیمل» که پیش از این دو بار در سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ مجری این مراسم بوده است، برای سومین بار اجرای مراسم اعطای جوایز اسکار را بر عهده خواهد داشت.
آکادمی اسکار در ۲۰۲۲، سه مجری زن شامل «امی شومر»، «واندا سایکس» و «رجینا هال» را برای مراسم معرفی کرد، در حالی که برای سه سال قبل از آن یعنی بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۱، مراسم اسکار بدون هیچ مجری رسمی برگزار می‌شد. 
این مجری و کمدین که اجرای برنامه «زنده با جیمی کیمل» در شبکه ABC را بر عهده دارد، در بیانیه‌ای گفت: «دعوت شدن برای سومین بار برای میزبانی اسکار افتخار بزرگی است یا یک دام. در هر صورت، من از آکادمی سپاسگزارم که بعد از اینکه همه جواب منفی دادند، اینقدر سریع از من دعوت کرد». 
آکادمی اسکار در تلاش است آمار فاجعه‌بار بازدیدکننده تلویزیونی این رویداد را در سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ جبران کند. در سال ۲۰۲۱ مراسم اسکار با ۱۰.۴ میلیون بیننده ،بدترین رکورد تاریخ خود را ثبت کرد و در سال ۲۰۲۲ با ۵۸٪ بهبود تنها به ۱۵.۴ میلیون نفر رسید. این در حالی است که در سال ۲۰۱۸ که «جیمی کیمل» هم اجرای مراسم را بر عهده داشت در مجموع ۲۶.۶ میلیون بیننده، جوایز اسکار را تماشا کردند. 
مدیران آکادمی همچنان در حال بررسی راهکارهایی برای افزایش مخاطبان پخش زنده تلویزیونی هستند که از آن جمله می‌توان به تصمیم جنجالی برای لغو نمایش تلویزیونی اعطای جوایز اسکار بخش‌های فنی در اسکار ۲۰۲۲ برای کوتاه کردن برنامه اشاره کرد. همچنین به نظر می رسد آکادمی در تلاش برای افزایش بخش فرش قرمز جوایز اسکار است. 
نود و پنجمین دوره جوایز سینمایی اسکار روز ۱۲ مارس ۲۰۲۳ (۲۱ اسفند) برگزار می‌شود. 

درد دل‌های سازنده «کار و اندیشه» از یک فیلم ناتمام و…

ابوالفضل رازانی؛ کارگردان باسابقه انیمشین اگرچه بیش از ۵۰ سال کار و فعالیتش در انیمیشین‌سازی را برای خودش اقناع‌کننده می‌داند اما هنوز براین باور است که بهترین اثرش را نساخته است. او تاکید دارد که انیمیشن امروز ایران به یک تشکیلات اساسی احتیاج دارد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ایسنا، ابوالفضل رازانی نظام العلمایی ۷۵ ساله، بیش از نیم قرن است که در عرصه تولید انیمیشن مشغول است و آثار ماندگاری را خلق کرده است. یکی از معروفترین ساخته‌های او مجموعه «کار و اندیشه» است که برای دهه شصتی‌ها اثری نوستالژیک محسوب می‌شود.  
این هنرمند با وجود سال‌ها سابقه کار و تدریس، حدود ۶ سال است که دیگر نه در دانشگاه درس می‌دهد و نه انیمیشنی تولید کرده در حالی‌که خودش معتقد است هنوز بهترین کارش را تولید نکرده و آن را تقریبا نیمه‌کاره رها کرده است.
 او چندی قبل گواهینامه درجه یک هنری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گرفت و به همین بهانه در گفت‌وگویی با ایسنا از دغدغه‌هایش برای سازماندهی فعالان عرصه انیمیشن (پویانمایی) گفت.
رازانی در ابتدای این مصاحبه درباره آخرین وضعیت فیلم سینمایی «تیز تن» که قرار بود به صورت انیمیشن – رئال ساخته شود، بیان کرد:‌ این پروژه راکد مانده چون شرایط آن خیلی پیچیده بود و بودجه کلانی هم احتیاج داشت. من این کار را ابتدا با مرکز پویانمایی صبا شروع کردم و قرار بود شراکتی کار کنیم ولی این شرکت گویا با کمبود بودجه مواجه شد و پولی پرداخت نشد و تولید پروژه رها شد.
او گفت: این اثر پروسه پیچیده‌ای داشته و من برای اینکه متن آن را بنویسم حدود سه هزار قصه ایرانی را زیر و رو کردم تا با انتخاب تمام لحظات جاندار قصه‌ها به یک خط اقتباسی برسم. همچنین به لحاظ تکنیکی هم کار ویژگی‌های خاصی دارد که در آخر نتوانستیم بدون بودجه‌ی خوب آن را بسازیم.
رازانی درباره اینکه آیا با مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی که اکنون مسئولیت ساخت پروژه‌های انیمیشنی را بر عهده دارد مذاکره‌ای صورت گرفته است یا خیر؟ گفت: واقعیت این است که من دیگر حال و حوصله ساخت فیلمی را که حدود پنج سال پیش پیگیری می‌کردم ندارم و نمی‌دانم اگر شرایط فراهم شود می‌توانم خودم را محک بزنم که سراغ تولیدش بروم یا خیر! چون چهار، پنج سال است که دیگر هیچ کاری انجام نداده‌ام و بعد از «بازی‌های سنتی ایرانی» که برای تلویزیون ساختم دیگر کارم را کنار گذاشتم و چند سالی است که تدریس هم نمی‌کنم. فکر می‌کنم دیگر بس است و فعلا در خانه مشغول کار کردن روی اجسام و فیلم‌ها و آرشیو کردن هستم؛ کارهایی که نمی‌دانم چه زمانی به درد خواهند خورد.  
وی درباره شرایط امروز کار در حوزه انیمیشین در مقایسه با گذشته نیز بیان کرد: شرایط خیلی متفاوت شده و الان سلیقه سفارش‌دهنده تغییر کرده است. آن روزها هنرمندان زیادی در انیمیشن کار نمی‌کردند و تعداد افراد خیلی محدود بود اما الان توان ما به لحاظ نیروی انسانی بسیار خوب شده و راحت‌تر می‌توان کار کرد. فقط اشکال کار در عدم ساماندهی پرسنل فعال در حوزه انیمیشن است، یعنی همه چیز خیلی درهم و برهم است. مثلاً ما فردی را می‌خواهیم که طراحی شخصیت انجام دهد، باید کلی بگردیم یک نفر را پیدا کنیم از او تست بگیریم، بعد این تست بررسی شود که در درجه اول بدانیم کپی نیست. ما در این زمینه با مشکلاتی مواجه هستیم چون چند سال قبل در یکی از جشنواره‌ها یکی از فیلم‌ها کپی شده از یک هنرمند مطرح خارجی بود که داورها نمی‌دانستند و به او جایزه هم دادند، بعد معلوم شد که صاحب اثر فرد دیگری است به هرحال این حرکات غیراخلاقی و غیرحرفه‌ای بازتاب خوبی ندارد.  
این هنرمند ادامه داد:‌ در همین راستا ضروری است که فعالان این عرصه سازماندهی شوند تا تشکیلاتی با یک بانک اطلاعاتی از افراد ایجاد شود و دستمزدهایی را هم برای آن‌ها در نظر بگیرند. در این صورت می‌توان امیدوار بود که شرایط برای کار و تولید بهتر شود چون بسیاری از بچه‌ها در این سال‌ها بدون گرفتن دستمزد کار کردند و پناهی نداشتند تا به دنبال دستمزد آن‌ها باشد. علاوه براین‌ها مهم است که این سازماندهی به دانشگاه وصل شود.
ابوالفضل رازانی در پایان اظهار کرد:‌ من در تمام این سال‌ها به کارهای متفاوتی که انجام دادم افتخار می‌کنم که بعضی از آن‌ها برای مردم نوستالژیک شده است. وقتی «کار و اندیشه» را می‌ساختم جنگ عراق و ایران اتفاق افتاده بود و در شرایطی که حتی یک بار شیشه‌های دفتر ما زیر بمباران شکسته بود، کار می‌کردیم.
آن روزها فقط عشق و علاقه بود که سبب انجام کار می‌شد ولی امروز با مرور آن‌ها فکر می‌کنم دوست داشتم کارهای دیگری بسازم که آن‌ها بهترین اثرم باشند در واقع به نظرم هنوز بهترین کار خودم را نساخته‌ام و فکر هم نمی‌کنم که دیگر فرصت ساخت آن پیش بیاید. با این حال با کارهایم اقناع شده‌ام، چون هر کاری را که توانستم تاکنون انجام داده‌ام.

خروج از نسخه موبایل