رسانه سینمای خانگی- این یک جشنواره حقیقی است

جایزه شهید آوینی سال‌هاست به یکی از مهمترین بخش‌های جشنواره فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» تبدیل شده است. جایزه‌ای که مسیری طولانی را تا به اینجا و رسیدن به هفدهمین دوره پشت سرگذاشته است.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، جایزه شهید آوینی یکی از بخش‌های مهم و در حال حاضر با سابقه جشنواره بین‌المللی سینماحقیقت است. جایزه‌ای که به نام شهید مرتضی آوینی نام‌گذاری شده و هر سال سه تندیس طلایی، نقره‌ای و برنزی را به مستندهای منتخب ارائه می‌کند. جایزه‌ای که به مستندهای برگزیده توسط گروه مشاوران انتخاب جایزه شهید آوینی در جشنواره سینماحقیقت و با انتخاب هیات داوران مجزای این بخش اهدا می‌شود.

جایزه شهید آوینی ویژه‌ نمایش و تقدیر از فیلم‌های مستند منتخب با موضوع مقاومت، دفاع مقدس، انقلاب اسلامی، مطالبه‌گری و روشنگری است که امسال هم در هفدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» برگزار خواهد شد.

در این گزارش مروری به تاریخچه این جایزه و قرار گرفتن آن به عنوان بخشی ویژه در جشنواره «سینماحقیقت» خواهیم داشت.

از جایزه بزرگ شهید آوینی تا جشنواره مستند «سینما حقیقت»

اولین دوره جشنواره سینماحقیقت در حالی کار خود را در پاییز سال ۱۳۸۶ آغاز کرد، که در بهار این سال مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی نخستین دوره اهدای جایزه بزرگ شهید آوینی، ویژه بهترین مستندهای سال، را در تالار وحدت برگزار کرده بود. شاید بتوان گفت مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی پس از تجربه برگزاری نخستین دوره مراسم اهدای جایزه بزرگ شهید آوینی، با هدف‌گیری گسترده‌تر، جشنواره سینماحقیقت را به عنوان یک رویداد بین‌المللی در حوزه مستند برگزار کرد.

ایده برگزاری جایزه بزرگ شهید آوینی اما به سال ۱۳۸۵ و تقریبا هم‌زمان با احیای مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی برمی گردد. اهدای جایزه ویژه‌ای به نام آوینی، به دلیل توجه به جایگاه این هنرمند وارسته و انقلابی و نقش ممتازش در عرصه هنر سینما، به ویژه در عرصه سینمای مستند بنا شد. نام‌گذاری جشنواره‌ای به نام شهید مرتضی آوینی متاثر از تلاش او برای عمق دادن به روایت‌های حقیقی در سینمای مستند بود.

نخستین دوره این جایزه بیستم فروردین سال ۱۳۸۶ همزمان با چهاردهمین سالگرد شهادت سید شهیدان اهل قلم برگزار شد. در این مراسم برترین مستندها که در بازه زمانی سال ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۶ تولید شده بودند، از سوی هیأت داوران در سه بخش بهترین فیلم اول، دوم، سوم و بهترین تحقیق و پژوهش معرفی شده و جوایزی دریافت کردند.

تقدیر از حسین ترابی کارگردان مستند برای آزادی و مهدی مدنی کارگردان مستند پل آزادی به جهت گرامیداشت انقلاب اسلامی و همین‌طور پاسداشت یاد و خاطره رسول ملاقلی پور از جمله بخش‌های این دوسالانه بود. همچنین در این مراسم به رسم یادبود به مریم امینی، همسر شهید مرتضی آوینی لوح و تندیس اهدا شد و ۴ پیشکسوت مستندساز مؤسسه روایت فتح، احسان رجبی، مصطفی دالایی، قاسم بخشی و محمدیوسف زادگان با اهدای نشان سیمین جشنواره تقدیر شدند.

دومین دوسالانه جایزه شهید آوینی

در حالی که جشنواره سینماحقیقت از سال ۱۳۸۶ کار خود را آغاز کرد و بسیار هم مورد توجه قرار گرفت. دست‌اندرکاران برگزاری جایزه شهید آوینی، دومین دوره این جشنواره را با نام «دومین دوسالانه جایزه شهید آوینی» برگزار کردند. از این سال قرار شد جایزه شهید آوینی به صورت دوسالانه برگزار شود. در این دوره ۳۸۰ فیلم متقاضی حضور در این دوسالانه بودند و در نهایت ۷۲ مستند به بخش رقابتی آن راه یافتند. در این دوره علاوه بر بخش نکوداشت شهید آوینی که شامل سه جایزه فیلم اول تا سوم بود، از یک فیلم به عنوان بهترین فیلم پیروزی مقاومت تقدیر شد.

محمدعلی فارسی، پژوهشگر، نویسنده، کارگردان و تدوینگر حوزه سینمای مستند و دفاع مقدس، پرویز رمضانی صدابردار سینمای مستند و حماسه دفاع مقدس و همرزم شهید آوینی، سیاوش سرمدی مستندساز و محمدرضا مقدسیان از پیشکسوتان سینمای مستند هم تقدیرشدگان این دوره از دوسالانه بودند.

اولین جایزه شهید آوینی در جشنواره «سینماحقیقت»

در حالی که دومین دوسالانه شهید آوینی در سال ۱۳۸۸ برگزار شده و قرار بود دو سال بعد سومین دوره برگزار شود، در چهارمین جشنواره سینما حقیقت جایزه‌ای به نام شهید آوینی به جوایز اضافه شد. در این دوره و با تغییر دبیر جشنواره، جایزه‌ای برای بهترین فیلم مستند اجتماعی اهدا و نام این جایزه، شهید آوینی نام‌گذاری شد.

مستند «ایستگاه» ساخته فرهاد ورهرام که روایتی از پیدایش و گسترش یک شهر به خاطر صنعت کشتی‌رانی و راه‌آهن و رکود آن به دلیل از بین رفتن اسکله بود، این جایزه را دریافت کرد. البته تا دوره هشتم جشنواره «سینماحقیقت» و تغییرات جایزه شهید آوینی، جشنواره دیگر شاهد حضور چنین جایزه‌ای نبود.

سومین دوسالانه جایزه شهید آوینی

سومین دوسالانه جایزه شهید آوینی پنجم مهر ۱۳۹۰ در تالار سوره حوزه هنری برگزار شد. در این دوره ۳۰۰ فیلم متقاضی حضور در این دوسالانه بودند که در دو بخش رقابتی فیلم‌های مستند (تولید سال ۸۸ به بعد، با حداکثر زمان ۵۲ دقیقه) و بخش تحقیق و تألیف (حداقل ۲۵ صفحه تایپ شده) برگزار شد.

تقدیر از اصغر بختیاری، مهدی همایون‌فر، مرتضی سرهنگی، ابراهیم حاتمی‌کیا و سید صادق آهنگران بخشی از این مراسم بود. ابراهیم حاتمی‌کیا پشت تریبون با اشاره به شخصیت کاریزماتیک شهید آوینی گفت: «واقعا جای چنین سرداری در فضای کاملا طوفانی شده خالی است. اوست که باید دست ما را بگیرد.»

چهارمین دوسالانه شهید آوینی

چهارمین دوسالانه شهید آوینی به دلیل فشردگی برپایی چند جشنواره مانند جشنواره کودک و نوجوان اصفهان، جشنواره فیلم کوتاه تهران و جشنواره بین المللی فیلم رشد از مهر به آبان ۱۳۹۲ منتقل شد. این دوسالانه ۱۲ آبان در تالار وحدت برگزار شد و ۳۹۳ فیلم به دبیرخانه جشنواره ارسال شده بود که هیئت انتخابی متشکل از جهانگیر خسروشاهی، رضا دادویی، محمد صدریان، داریوش یاری و ابراهیم داروغه‌زاده، ۴۵ فیلم را برای داوری نهایی انتخاب کردند.

بخش فنی و پژوهشی، مستند دفاع مقدس، مقاومت و پایداری، مستند سیاسی، مستند اشراقی، مستند اجتماعی و بهترین فیلم شهید آوینی از بخش‌های رقابتی این دوره از دوسالانه بودند.

ادغام جایزه شهید آوینی در «سینماحقیقت»

از سال ۱۳۹۳ جایزه شهید آوینی در جشنواره سینماحقیقت ادغام و به‌عنوان بخش ویژه هشتمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران وارد بخش جوایز شد. بیش از صد فیلم متقاضی شرکت در بخش ویژه‌ جایزه شهید آوینی جشنواره سینماحقیقت بودند که با رای هیات انتخاب، ۲۳ فیلم به بخش رقابتی راه یافته، در جشنواره به نمایش درآمدند. محمدرضا جعفری جلوه، امیر خوراکیان و محمد داودی اعضای هیأت انتخاب و داوری این دوره از جایزه شهید آوینی بودند.

برگزیدگان بخش جایزه شهید آوینی هشتمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران در چند بخش موفق به دریافت این جایزه شدند. مستند کوتاه «مالکیه» به کارگردانی محمدباقر شاهین، مستند کوتاه «آشنای غریب» ساخته مرتضی شبان، مستند «پیروزی» ساخته حمید کوهپایی و مستند «وقتی گنجشک‌ها جیغ می‌کشند» ساخته خلیل رشنوی جوایز این بخش را به دست آوردند.

همچنین هیات داوران لوح تقدیر بخش پژوهش جایزه شهید آوینی را به مهدی فارسی پژوهشگر فیلم «ابرها در راهند» اهدا کرد. در این دوره جایزه ویژه دبیر جشنواره در بخش شهید آوینی هم به مستند «چه کسی ما را کشت؟» ساخته محمدحسین جعفریان اهدا شد.

جایزه بین‌المللی شهید آوینی

در نهمین دوره جشنواره سینماحقیقت بخش شهید آوینی به صورت بین‌المللی برگزار شد. مهدی فرجی، حسین معززی‌نیا و محمدحسین نیرومند ۳۱ فیلم راه‌یافته به این بخش را داوری کردند. در دوره نهم جایزه شهید آوینی به صورت مفصل و در بخش‌های مختلف اهدا شد.

در بخش مستند کوتاه دیپلم افتخار به اصغر بختیاری کارگردان فیلم «نشانی» تعلق گرفت. در بخش مستند نیمه‌بلند محمدعلی رخشانی کارگردان فیلم «نسل سوم» دیپلم افتخار این بخش را از آن خود کرد. همچنین تندیس شهید آوینی و دیپلم افتخار به داریا لیپکو کارگردان فیلم «وضعیت ذهن» و محسن اسلام‌زاده کارگردان فیلم «تنها میان طالبان» اهدا شد.

در بخش مستند بلند دیپلم افتخار به ماجد نیسی کارگردان فیلم «پرچم سیاه» و بهروز نورانی‌پور کارگردان فیلم «A۱۵۷» تعلق گرفت. در این بخش تندیس شهید آوینی و دیپلم افتخار به مهدی قربان‌پور کارگردان فیلم «زمناکو» اهدا شد.

در نهایت تندیس شهید آوینی و دیپلم افتخار بهترین فیلم به مهدی جعفری، تهیه‌کننده و کارگردان فیلم «نام و نشان» تعلق گرفت.

جایزه ویژه مدافعان حرم در بخش جایزه شهید آوینی

در دهمین جشنواره سینماحقیقت، ۲۲ فیلم به بخش شهید آوینی راه یافتند و علیرضا رضاداد، محمدعلی فارسی و مجید رجبی معمار داوران این دوره از جایزه شهید آوینی بودند. در این دوره جایزه ویژه «مدافعان حرم» به جوایز این بخش افزوده شد که به بهترین کارگردان فیلم برگزیده‌ هیات داوری با موضوع بحران سوریه و مدافعان حرم تعلق گرفت.

در این دوره فیلم «آن دو» به کارگردانی ماجد نیسی جایزه‌ ویژه هیات داوران این بخش را دریافت کرد و جایزه شهید آوینی بهترین مستند کوتاه به فیلم «پسرم» ساخته محمدمهدی خالقی اهدا شد. همچنین جایزه شهید آوینی بهترین مستند نیمه‌بلند به مستند «ابوالفضل نیستان» ساخته محمدتقی رحمتی و جایزه شهید آوینی بهترین مستند بلند به «آبی کمرنگ» به کارگردانمی آرش لاهوتی اهدا شد.

جایزه ویژه‌ای با اعلام دبیر جشنواره به فیلم «انحصار ورثه» به کارگردانی محمد علی شعبانی رسید. جایزه ویژه مدافعان حرم به فیلم محمد قانع‌فرد برای «شام آخر» اهدا شد.

بهترین‌های جایزه شهید آوینی

اما در یازدهمین دوره از جشنواره سینماحقیقت ۱۳۳ فیلم متقاضی حضور در بخش شهید آوینی بودند که در نهایت از میان ۳۰ فیلم به داوری مرتضی سرهنگی، محمدمهدی عسگرپور و رضا برجی برگزیدگان معرفی شدند.

در این دوره و در بخش جایزه شهید آوینی، لوح تقدیر هیات داوران به سیداحسان عمادی کارگردان «رزم‌آرا: یک دوسیه مسکوت» اهدا شد. جایزه ویژه هیات داوران نیز به مصطفی رزاق‌کریمی کارگردان «بانو قدس ایران» رسید. هیات داوران جایزه شهید آوینی در بخش کارگردانی بهترین فیلم مستند کوتاه، جایزه را به احمد زائری کارگردان «همشهری جنگ» دادند و تندیس شهید آوینی در بخش کارگردانی بهترین فیلم مستند بلند به رضا فرهمند برای کارگردانی مستند «زنانی با گوشواره‌های باروتی» اهدا شد.

جایزه طلایی، نقره‌ای و برنزی

در دوازدهمین جشنواره سینماحقیقت، نهمین جایزه شهید آوینی برگزار شد و از میان ۲۵۲ فیلم متقاضی حضور در این بخش ۲۱ فیلم به بخش رقابت راه یافتند. پناه برخدا رضایی، اکبر نبوی و محمد هادی نائیجی داوران این دوره از جایزه شهید آوینی بودند. از این دوره شکل اهدای جایزه شهید آوینی تغییر کرد و جوایز این بخش به شکل تندیس طلایی، نقره‌ای و برنزی تبدیل شد.

در این دوره، دیپلم افتخار به محسن زارعی کارگردان «بلوچستان» اهدا شد. تندیس برنزی و دیپلم افتخار این بخش به ماهان خمامی‌پور برای کارگردانی مستند «شبیه سازی آقای زرد» رسید. همچنین تندیس نقره‌ای بخش شهید آوینی را هم محمدرضا وطن دوست کارگردان «لسک» از آن خود کرد. جایزه اصلی بخش شهید آوینی یعنی تندیس طلایی این بخش اما به وحید چاووش کارگردان مستند «خاطرات خبرنگار جنگ» اهدا شد.

جایزه ویژه هیأت داوران بخش شهید آوینی، به پاس حماسه تعهد و تخصص، به وحید حمیدی شخصیت اصلی مستند «مردان زندگی» ساخته یحیی رضایی اهدا شد.

جایزه ویژه دبیر جشنواره در بخش شهید آوینی هم به مجید جعفری لاهیجانی به پاس تلاش ستودنی برای تالیف کتاب ارزشمند «هنر در گرماگرم انقلاب» رسید.

در سیزدهمین جشنواره سینماحقیقت ۲۱۰ مستند متقاضی شرکت در بخش جایزه شهید آوینی بودند که از این تعداد ۲۹ فیلم به بخش رقابت راه یافتند و مورد داوری سیدمحمدمهدی طباطبایی‌نژاد، مسعود فراستی و مهدی قربان‌پور قرار گرفتند.

در این دوره، تندیس برنزی این بخش به حامد سعیدی‌راد برای فیلم «کاست» و تندیس نقره‌ای به امیرحسین نوروزی برای فیلم «خاطرات موتورسیکلت» اهدا شد. همچنین تندیس طلایی این بخش را اما امیر اوصانلو برای فیلم «پیرمرد و خواننده» از آن خود کرد.

در چهاردهمین دوره جشنواره سینماحقیقت،‌ یازدهمین جایزه شهید آوینی برگزار شد و از جمع ۸۷۱ فیلم مستندی که در دبیرخانه جشنواره «سینماحقیقت» ثبت شد، ۲۹۷ فیلم متقاضی حضور در بخش جایزه شهید آوینی شدند و پژمان لشکری‌پور، محمد داودی و محمدحسین حقیقی ۳۰ فیلم راه یافته به این بخش را داوری کردند.

تندیس برنزی این دوره جایزه به «گزارش رمادی» به کارگردانی علی‌محمد ذوالفقاری، تندیس نقره‌ای به «چلچلای سفری» به کارگردانی حسن جعفری و تندیس طلایی به «۱۸ هزارپا» به کارگردانی مهدی شامحمدی رسید. همچنین، جایزه ویژه این بخش به‌طور مشترک برای «جزیره ماهی» به کارگردانی رضا اعظمیان و «محسن ژاپنی» به کارگردانی وحید فرجی اهدا شد.

در پانزدهمین دوره جشنواره سینماحقیقت،‌ دوازدهمین جایزه شهید آوینی برگزار شد و مصطفی رزاق کریمی، محمدعلی فارسی و ستار کاکایی ۲۹ فیلم راه یافته به این بخش را داوری کردند.

در این بخش تندیس برنزی بخش شهید آوینی به فیلم تفنگ برادرم ساخته کامران جاهدی، تندیس نقره‌ای بخش شهید آوینی به مستند «روزهای ناتمام» ساخته مهدی قربانی و تندیس طلایی جایزه شهید آوینی به محمد سلیمی‌راد برای مستند «سرباز شماره صفر» اهدا شد. همچنین جایزه ویژه دبیر جشنواره در بخش آوینی به مهدی حجت‌پناه کارگردان مستند «آن مرد» و احمد ابراهیمی برای کارگردانی مستند «راکال» تعلق گرفت.

شانزدهمین دوره جشنواره «سینماحقیقت» در حالی برگزار شد که حسین خورشیدی، یاسر فریادرس و داود مرادیان گروه مشاوران انتخاب جایزه شهید آوینی شانزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» را تشکیل می‌دادند. در این دوره شفیع آقامحمدیان، حبیب والی‌نژاد و اصغر بختیاری ۱۲ مستند راه‌یافته به مرحله نهایی جایزه شهید آوینی را داوری کردند.

در این دوره تندیس برنزی به صورت مشترک به مستندهای «عملیات دماوند» به کارگردانی احسان مشکور و «در پس جنگ» به کارگردانی محمدحسین محمودیان اهدا شد. تندیس نقره‌ای این دوره به «پاییز پنجاه سالگی» به کارگردانی محسن اسلامی زاده و «قرار روز شانزدهم» به کارگردانی احسان اصغرزاده تعلق گرفت و تندیس طلایی این بخش به مستند «سه‌نهزارم» بهروز نورانی‌پور رسید.

هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» آذرماه ۱۴۰۲ با دبیری محمد حمیدی مقدم برگزار می‌شود.

رمزگشایی از کربلای 4 بر عهدۀ کیست؟

کارگردان مستند «جزیره ماهی» که به روایت ناگفته‌هایی از عملیات «کربلای ۴» اختصاص دارد درباره مصائب پرداختن به این سوژه‌ها به طرح نکاتی پرداخت.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از مهر، مستند «جزیره ماهی» به کارگردانی رضا اعظمیان با موضوع عملیات «کربلای ۴» مدتی است که به‌صورت آنلاین در حال اکران است، مستندی که پیش از این با نام «فریب و بی‌تدبیری» ساخته شده بود اما بعد از پایان کار برای نمایش در جشنواره «سینماحقیقت» به توصیه مدیران به «جزیره ماهی» تغییر نام داد.

کارگردان این مستند که خود در عملیات «کربلای ۴» حضور داشته است سعی کرده با ساخت این مستند مصاحبه‌محور، روایت‌های موجود درباره این عملیات را به تصویر بکشد؛ عملیاتی که مستند به آنچه که پیش از این گفته شده بود، یک عملیات لو رفته بوده و باعث شهادت بسیاری از رزمندگان دفاع مقدس از جمله شهادت تعداد بالایی از غواصان شده است.

با رضا اعظمیان گفتگویی درباره این مستند داشتیم:

* با ورود پیکر شهدای غواص به کشور و تشییع آن‌ها در تهران، آگاهی مردم از چگونگی شهادت این شهدا، موج جدیدی از ابراز عشق و علاقه مردم ایران نسبت به شهدای دفاع مقدس در کشور شکل گرفت، همین مساله سبب شد تا افکار عمومی بیشتر به دنبال کسب آگاهی از چگونگی شکل‌گیری عملیات «کربلای ۴» باشد. در همین راستا آثار سینمایی مختلفی نیز تولید شد که مورد توجه مخاطبان سینما قرار گرفت. اما بی‌شک ساخت یک مستند درباره این عملیات که اما و اگرهای بسیاری با خود به همراه دارد، می‌تواند پروسه سختی به شمار رود. مهمترین دلیل شما برای تولید چنین مستندی چیست؟

بسی جای تاسف است. برخی از افرادی که در دوران هشت سال جنگ ایران و عراق طراحان اصلی عملیات‌های موفق و ناموفق بودند، امروز به جای اینکه واقعیت را به صورت شفاف با مردمی که طی این سال‌ها تمام قد پشت آن‌ها بوده‌اند، مطرح کنند؛ سعی دارند واقعیت‌های آن دوران را تحریف کنند. بنظرم یکی از مهمترین اتفاق‌هایی که باید در زمینه دفاع مقدس بعد از گذشت سی و سه، چهار سال از جنگ ر رخ دهد این است که واقعیت آن روزهای دفاع ملت ایران بدون هیچ چشم‌پوشی به مردم گفته شود و به عنوان سندی برای آیندگان در دسترس محققین قرار گیرد.

در مورد عملیات «کربلای ۴» در این چند سال اخیر، متاسفانه نابخردانه توسط دوستان و آگاهانه توسط فرصت‌طلبان در داخل و خارج از کشور تحریفاتی صورت گرفت که باعث کنجکاوی ملت ایران شده است. از این‌رو بر آن شدم که جهت ادای دِین به بچه‌های جبهه و جنگ و پیشگیری از تحریفات بیشتر مستند «جزیره ماهی» را جلوی دوربین ببرم و در این خصوص تمام سعی و توانم را به کار بستم که در ساخت این مستند یک راوی بیرونی باشم و بدون هیچ دخالتی تمام اتفاقات را به نقل از این دوستان بیان کنم.

* انتخاب لشکر امام حسین (ع) برای روایت واقعیت‌های این عملیات بر چه اساس صورت گرفت؟

پیش از هر چیز باید بگویم که من در این عملیات همراه لشکر بودم. از طرفی علیرغم اینکه شهید حسین خرازی فرماندهی لشکر امام حسین (ع) در اولین فراخوان قرارگاه پس از توجیه طرح عملیات توسط فرماندهی سپاه، بلافاصله با بخشی از عملیات «کربلای ۴» با استدلال مخالفت کرد و طرح جایگزین ارائه کرد، متاسفانه فرماندهی سپاه این طرح را نپذیرفت. با این وجود تا فرماندهان قرارگاه اعلام کردند، که انجام این عملیات خواست نظام است، لشکر امام حسین (ع) در این عملیات چه در شکستن خطوط و تصرف مواضع دشمن موفق ترین عملکرد را نسبت به سایر یگان‌های سپاه داشت و متاسفانه بیشترین آسیب در این عملیات را هم متحمل شد.

* شما خودتان هم در عملیات «کربلای ۴» حضور داشتید، می‌خواهم بدانم تا چه اندازه از نزدیک درگیر این عملیات و واقعیت‌های پشت پرده آن بودید؟

یک ماه قبل از عملیات «کربلای ۴» شهید خرازی به موقعیت لشکر در منطقه عملیاتی «کربلای ۳» آمد و من که مدتی در آنجا بودم را به منطقه عملیات جدید (کربلا ۴) واقع در خرمشهر محور پل نو و نهر عرایض برد و گفت که قرار است در این منطقه عملیات انجام بدهیم شما بمان توجیه شو برای عملیات. چهار، پنج روزی در منطقه بودم و تا حدودی نسبت به محورهای که لشکر قرار بود عملیات انجام دهد آشنا شدم. در این چند روزی که در منطقه بودم آسمان ابری بود و اتفاق خاصی نیفتد که قابل توجه باشد. اما روز پنجم قبل از ظهر با آفتابی شدن هوا، هواپیماهای شناسائی دشمن در چندین نوبت بر فراز منطقه پروازهایی را انجام دادند. بعد از ناهار راهی شهرک دارخوئین که مقر لشکر در جاده اهواز آبادان بود شدم. بیش از یک ماهی بود که به شهرک نرفته بودم.

بعد از آماده شدن مستند «جزیره ماهی» برای شرکت در جشنواره «سینماحقیقت» مجبور شدم اسم فیلم که قبلاً «فریب بی تدبیری» بود را به «جزیره ماهی» تغییر دهم. البته چندین بار هم از طرف مدیریت جشنواره تماس گرفتند و گفتند که باید پلانی را حذف کنم که من زیر بار نرفتم برای همین از آبادان که خارج شدیم پس از سه‌راهی ماهشهر آبادان به سمت اهواز، متوجه شدم در این مدت تقریباً اکثر یگان‌هایی که قرار بود در عملیات جدید (کربلای ۴) شرکت داشته باشند در شرق جاده اهواز آبادان قرارگاه‌های پشتیبانی نیروهای خود را برپا کردند. ۷، ۸ کیلومتری که از آبادان به سمت اهواز حرکت کردیم، هواپیماهای دشمن قرارگاه‌های پشتیبانی یگان‌های عملیاتی سپاه در شرق جاده آبادان را بمباران کردند و تا رسیدن ما به چهارراه شادگان و دارخوئین هواپیماهای دشمن سه مرتبه مقر پشتیبانی نیروهای یگان‌های خودی را بمباران کردند.

وقتی رسیدم به مقر لشگر در شهرک دارخوئین، ماجرای پروازهای شناسائی و بمباران مقرهای پشتیبانی نیروهای خودی را به شهید خرازی گزارش دادم و گفتم به نظرم منطقه عملیاتی جدید (کربلای ۴) به علت این شلوغی‌ها لو رفته است. البته با توجه به موقعیت جغرافیایی منطقه که نیروهای عراقی به‌راحتی از روی دکل پتروشیمی در منطقه ابی الخصیب با دوربین جنگی قوی قادر بودند تا عمق ۷۰، ۸۰ کیلومتری جاده آبادان به اهواز و خرمشهر به اهواز را رصد کنند و به راحتی تمام نقل و انتقال یگان‌های ما را زیر نظر داشته باشند. خیلی ساده‌لوحانه است اگر نپذیریم دشمن نسبت به انجام عملیات «کربلای ۴» توسط نیروهای ایران آگاه بوده است.

* یکی از نکاتی که در عملیات «کربلای ۴» وجود دارد، مساله لو رفتن عملیات و در نهایت شهادت تعداد بسیاری از رزمندگان بود. برای نشان دادن این مساله در مستند تا چه اندازه با محدودیت مواجه شدید؟

تمام حرف‌هایی که در فیلم مستند «جزیره ماهی» به آن اشاره می‌شود در کتاب‌های که در مورد عملیات «کربلای ۴» بر اساس مستندات ضبط شده راویان جنگ در مرکز مطالعات و اسناد دفاع مقدس قبل از مدیریت آقای نائینی به چاپ رسیده، موجود است. اگر ملت ایران اهل مطالعه بودند بی‌شک برخی از فرماندهان شاخص آن سال‌ها بعد از حدود سی و دو سه سال به راحتی نمی‌توانستند با تحریف عملیات «کربلای ۴» آن را یک «عملیات فریب» عنوان کند.

از طرفی جناب آقای فارسی بر اساس فیلم‌های گفتگوی فرماندهان جنگ که در مورد عملیات «کربلای ۴» در سال ۷۴ توسط روایت فتح تهیه شده بود، فیلم مستند «شلمچه» را در سال ۱۳۹۴ تهیه کرد که در آن مستند سردار رئوفی و سردار اسدی چندین بار درباره لو رفتن عملیات و انتقال آن به فرماندهی سپاه صحبت می‌کنند. ولی مشکلات این عملیات بیشتر از لو رفتن عملیات «کربلای ۴»، مشکل طرح مانور عملیات مخصوصاً در بخش عبور از رودخانه شط العرب و تصرف مواضع دشمن در شبه جزایر بود که با استحکامات و تسلیحات بسیار زیاد و پیشرفته‌ای توسط دشمن در این جزایر استفاده می‌شد.

در این خصوص هم در اولین فراخوان قرارگاه برای توجیه طرح عملیات، شهید خرازی در جمع فرماندهان قرارگاه و یگان‌های عملیاتی با این بخش از طراحی عملیات که عبور از رودخانه اروند رود است به صراحت مخالفت می‌کند و عملیات عبور از رودخانه و درگیری با مواضع دشمن در این شبهه جزایر چندگانه را به گیر افتادن در تار عنکبوت تشبیه می‌کند و حتی پیشنهاد می‌دهد جهت انجام عملیات در منطقه ابی الخصیب بیاییم بر اساس تجربه عملیات فتح‌المبین که لشکر امام حسین (ع) با دور زدن و نفوذ در عمق مواضع دشمن موفق به محاصره نیروهای ارتش عراق شد و آزادی سازی بخش قابل توجه خاک کشورمان و انهدام و به اسارت گرفتن جمع زیادی از نیروهای عراقی را در پی داشت، عمل کنیم.

شهید خرازی توصیه می‌کند که به‌جای عبور از رودخانه بیاییم بعد از شرق جزیرۀ ام الرصاص، با گرفتن سرپلی از مواضع دشمن در ساحل جنوبی اروند رود، با پیشروی به سمت منطقه ابی الخصیب دشمن را در جزایر دور بزنیم و آنها را محاصره کنیم. ولی متاسفانه طرح پیشنهادی او مورد استقبال فرماندهان ارشد قرارگاه قرار نمی‌گیرد.

خوشبختانه در مستند «جزیره ماهی» تمام اشکالاتی را که فرماندهان لشکر امام حسین (ع) در خصوص عدم موفقیت عملیات از زمان ابلاغ تا ساعاتی پیش از عملیات به شهید خرازی اعلام و او نیز به قرارگاه منتقل کرده بود؛ منعکس شده و متاسفانه در طول عملیات تمام اشکالات و موانعی که فرماندهان لشکر پیش بینی کرده بودند اتفاق می‌افتد که تلفات جبران ناپذیری را برای لشکر امام حسین (ع) در عملیات در پی داشت.

* زمانی که فیلم برای نمایش آماده شد با ممیزی هم مواجه شدید؟

بعد از آماده شدن مستند «جزیره ماهی» برای شرکت در جشنواره «سینماحقیقت» مجبور شدم اسم فیلم که قبلاً «فریب بی‌تدبیری» بود را به «جزیره ماهی» تغییر دهم. البته چندین بار هم از طرف مدیریت جشنواره تماس گرفتند و گفتند که باید پلانی را حذف کنم که من زیر بار نرفتم و نهایتاً فیلم در بخش شهید آوینی «سینماحقیقت» پذیرفته شده و تنها برای هیئت دواران به نمایش در آمد که مورد پسند آن‌ها واقع شد و جایزه‌ای هم به «جزیره ماهی» دادند.

* از آقای محسن رضایی که نگاهی متفاوت از نگاه شما نسبت به ماجرای کربلای چهار دارد هم خواستید که در این مستند حضور داشته و حرف‌های خود را بزند؟

خیر. چرا که هیچ دسترسی به او نداشتم، مگر می‌شود این افراد را دید. اولین بار این فیلم را برای سردار صبوری نشان دادم، او بعد از دیدن این فیلم گفت که باید این فیلم را حتماً مقام معظم رهبری ببینند و من حتماً در این مورد پیگیر خواهم شد. در ادامه نیز برخی از دوستان پیشنهاد دادند که آقای محسن رضایی این فیلم را ببیند و جلسه‌ای با حضور آقایان سرداران محسن رضایی، حسین علائی، مرتضی قربانی، مهدی مبلغ، عباس محتاج و آقای رسول زاده و دو تن از افراد دفتر آقای محسن رضایی برگزار شد و فیلم را دیدند. بعد از تماشای فیلم آقای اعلایی که در عملیات «کربلای ۴» فرماندهی قرارگاه نوح را عهده دار بود، گفت ملت ایران باید در برابر سلحشوری نیروهای لشکر امام حسین (ع) در عملیات «کربلای ۴» سر تعظیم و تکریم فرود آورند. بدون استثناء همه دوستان از ساختار فیلم بسیار خوششان آمد. بطوری که آقای رسول زاده مسئول دفتر آقای رضایی به آقای رضایی گفت که شما تابه‌حال آقای اعظمیان را دیده بودید و آقای رضایی گفت که به یاد ندارم!

* بعد از اینکه آقای رضایی مستند را دید، پیشنهاد مصاحبه را به او ندادید؟

آقای محسن رضایی که از شیوه ساختار روایی این مستند بسیار خوشش آمده بود اما ظاهراً با محتوی آن مشکل داشت، از من سوال کرد که می‌خواهی با این فیلم چه کنی؟ گفتم بیایید با نمایش مستند «جزیره ماهی» در سیما و پس از آن با تحلیل فیلم توسط شما و یک کارشناس به شایعات عملیات «کربلای ۴» پایان دهید. او با اشاره به اینکه این فیلم روایت کاملی از «عملیات کربلای ۴» نیست، غیرمستقیم مخالفتش را با پیشنهاد من اعلام کرد. گفتم اگر این شیوه ساختار را دوست دارید من حاضرم عملیات «کربلای ۴» را بر اساس اسناد راویان دوران جنگ که در کنار شما و دیگر فرماندهان ارشد قرارگاه و یگان‌های عملیاتی بودند و همچنین مصاحبه با فرماندهان یگان عملیاتی این شیوه ساختار و بازسازی بخش‌های حماسه جنگ تهیه کنم.

آقای رسول زاده بلافاصله گفت که من با آقای علی عسگری رییس وقت صدا و سیما تماس می‌گیرم و امکان نمایش این فیلم را برای او و مدیران سیما فراهم می‌کنم که با مشارکت و بسیج آنها بتوانیم شرایط ساخت مستند درباره تمامی عملیات‌های دوران دفاع مقدس را با شیوه ساختار «جزیره ماهی» برای شما مهیا کنیم.

من پیشنهاد کردم اگر واقعاً تصمیم دارید بر اساس واقعیت‌های جنگ ۸ ساله ایران و عراق فیلم تهیه کنید، باید ساخت فیلم در مورد عملیات‌های جنگ را به بخش خصوص بسپارید و سپاه ضمن تخصیص بودجه با در اختیار گذاشتن اسناد عملیات‌های دوران دفاع مقدس فقط بر محتوای فیلم نظارت داشته باشد. بر این اساس قرار شد که آقای رسول‌زاده با آقای نائینی صحبت کند و کار را بر اساس پیشنهاد من پیگیری کند. که پس از چندین جلسه با آقای نائینی، به صراحت گفت فیلم «جزیره ماهی» علیرغم اینکه از لحاظ حرفه‌ای بسیار خوب ساخته شده ولی از لحاظ اسنادی مورد تایید من به‌عنوان مسئول مرکز اسناد نیست.

این در حالی است که افرادی که عملیات «کربلای ۴» را در فیلم روایت می‌کنند تماماً فرماندهان نیروهای غواص و سوار شناور لشکر امام حسین (ع) هستند که در عملیات «کربلای ۴» خودشان حضور داشتند و بعضاً زخمی و اسیر شدند. خیلی عجیب بود. از آقای نائینی پرسیدم خب اگر صحبت این فرماندهان که در عملیات «کربلای ۴» حضور داشتند، مورد تایید شما نیست می‌شود بگویید مستندات شما چیست که ما هم بدانیم. که او در جواب گفت «جزیره ماهی» نه از لحاظ اسنادی مورد تایید است و نه قابل پخش است. مگر یک بخش‌هایی حذف شود و در ادامه گفتند اگر قرار باشد که شما در مورد عملیات‌های جنگ ایران و عراق فیلم تهیه کنید باید مبتی بر سیاست‌های ما و مرکز اسناد باشد.

من اما آدمی نیستم که بتوانم واقعیت جنگ را که بسیاری از مردانِ این سرزمین را از ملت ایران گرفت تحریف کنم. از این رو جهت گرفتن پروانه نمایش اقدام کردم که با حمایت تمام قد آقای روح‌اله سهرابی مجوز «جزیره ماهی» صادر شد و اکنون در سایت «هاشور» به صورت آنلاین در حال اکران است.

خروج از نسخه موبایل