برچسب: تهیه کنندگان

کارگردان فیلم «قهرمان من» از جمله فیلم‌های حاضر در سی و پنجمین جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان اصفهان،  با بیان این که ما سعی کردیم در سینمای ایران فیلم هالیوودی بسازیم گفت: ما در کشورمان آن بودجه و پتانسل را نداریم. یک فیلم هالیوودی کودک هزینه اش به اندازه بودجه ۵ سال سینمای ایران است.

به گزارش رسانه سینمای خانگی، مرتضی آتش زمزم در گفت‌‍وگو با خبرنگار ایرنا به اصفهان ضمن بیان این مطلب اظهار داشت: جشنواره فیلم کودک و نوجوان اصفهان باید باشد و هر سال قوی تر برگزار شود. اما مهم تر از جشنواره تولید فیلم است. ما باید به تولید توجه کنیم. باید چند سال فرصت را به جوان ها بدهیم و بودجه را در اختیار آنها قرار دهیم. به جوان ها کمک کنیم که با بودجه کم فیلم خوب بسازند تا به دوران طلایی سینمای کودک برگردیم. بهترین کارهای سینمای کودک کارهایی بودکه که دلی و با بودجه کم توسط جوان ها ساخته شده است. آقایان طهماسب و جبلی و خانم برومند در دوران جوانی بهترین کارهای شان را انجام داده اند. البته منظورم از جوان ها خودم نیستم. باید از جوانان ۲۰ تا ۲۵ ساله حمایت کنیم.

تنها راه موفقیت سپردن سینمای کودک به دست جوان هاست

مسئولان فرهنگی باید مثل پدر خانواده رفتار کنند. نمی‌شود هر سال برای یک پسر یک خانه و ماشین خرید و ودیگر فرزندان را نادیده گرفت

وی با بیان این که متاسفانه مدیران سینمایی چشم شان دنبال کارگردان های بزرگ است تاکید کرد: من برای این کارگردان ها احترام قائل هستم. اما همزمان باید نصف بودجه را بین فیلمسازان جوان تقسیم کنند. تنها راه موفقیت این است که سینمای کودک را به دست جوان ها بسپارند. بودجه سینمای کودک نسبت به گذشته خیلی بیشتر است. اما فیلم خوب نداریم. چون توجه ما به زرق و برق نسبت به اصل مطلب یعنی تولید محتوا و نیروسازی بیشتر است.

آتش زمزم با یادآوری این نکته که فاصله زمانی نسل جوان با کودکان کمتر است توضیح داد: یک دوره ای انتظار داشتم که به من کمک شود. این حسرت برای من ماند که شهرداری اصفهان به من کمک کند. حالا این کمک را باید برای نسل جدید داشته باشند. البته اشکال یک مقدار به همکاران من هم برمی گردد. من اگر به عنوان فیلمساز یک بار حمایت دولتی گرفته ام، دوباره خودم سال بعد نباید انتظاری داشته باشم. آن مدیر هم نباید بودجه بدهد.

فیلمسازی نباید بساز بفروشی ‌شود

وی افزود: اگر من هر سال بودجه بگیرم کار فیلمسازی برای من بساز بفروشی می‌شود. یک پولی در تولید درمی آورم و اکرانش برایم مهم نیست. امیدوارم مدیریت جدید فارابی به این نکته رسیده باشد که بودجه را عادلانه بین همه تقسیم کند. مسئولان فرهنگی باید مثل پدر خانواده رفتار کنند. نمی‌شود هر سال برای یک پسر یک خانه و ماشین خرید و ودیگر فرزندان را نادیده گرفت. کسی که یک بار بودجه گرفته باید سال های بعد مستقل شود. ما یک سری تهیه کنندگان را بدعادت کرده ایم.

ادای احترامی به خانواده کادر درمان

این کارگردان با بیان این که فیلم قهرمان من در مورد فداکاری کادر درمان است گفت: خواستم یک تشکر از این قشر داشته باشم. من در ایام کرونا در دو بیمارستان مستند سازی کردم و دیدم که چطور جان خودشان را در خطر می اندازند. مردم کم کم دارند ایام کرونا را فراموش می کنند. اما آن روزها از خاطره جمعی کشور ما پاک نمی شود. من سعی کردم ادای احترامی به خانواده کادر درمان داشته باشم.

وی افزود: فیلم قبلی من درباره کودکان بود. سعی کردم این بار کودکان را بیشتر درگیر کنم. امروز در سالن دیدم که بچه ها فیلم را دوست داشتند. سعی کردم فیلمم خیلی تلخ نباشد. با این که کرونا تلخ است. من قصه کرونا را لابلای رابطه پدربزرگ و نوه تعریف کردم. این رابطه اسکلت اصلی فیلم را تشکیل می دهد.

تعدادی از سینماگران متذکر شدند: سینمای کودک در حال مرگ است! جشنواره فیلم کودک تنها برای تورهای گردشگری اصفهان دستاورد دارد و متأسفانه سینمای ایران و سینماگران حوزه کودک و نوجوان شاهد دستاورد جدی در این رویداد نبوده اند.

به گزارش سینمای خانگی از سینماپرس، بسیاری از اهالی سینمای کشور که جزو فعالان و دغدغه مندان سینمای کودک و نوجوان بوده و همچنان دغدغه رشد و ارتقای این سینمای مهم را دارند مدت ها است به این باور رسیده اند که وضعیت سینمای کودک و نوجوان در کشور به بحرانی ترین حالت ممکن رسیده و این گونه مهم سینمایی در حال نابودی و اضمحلال کامل است.

آن ها با تأکید بر اینکه از تولید فیلم های کودکان و نوجوانان حمایت نمی شود و تنها عده ای محدود از اهالی سینما که وابسته به برخی جریان های خاص و مافیایی هستند می توانند بودجه های هنگفت برای تولید فیلم های کودک دریافت کنند اما به دلیل عدم علاقه به این حوزه و همچنین فقدان تخصص لازم نمی توانند آثار ارزشمند برای کودکان و نوجوانان در سینمای کشور خلق کنند متذکر شدند: معضل اصلی سینمای کودک مدیران بی دغدغه هستند! این دسته از سینماگران انتقادات شدید خود را به مدیرعامل سابق بنیاد سینمایی فارابی یعنی مهدی جوادی ابراز داشتند و او را مانعی برای تولید آثار درخشان در حوزه سینمای کودک ارزیابی کردند.

متأسفانه در کشورمان توجه به سینمای کودک و نوجوان تاکنون محقق نشده و هرچند که بسیاری از دست اندرکاران و مسئولین سیاست گذار در امور سینمایی کشور سال ها است دغدغه آن را دارند که سینمای کودک در ایران به جایگاه ویژه ای دست پیدا کند و بتواند نه تنها در کشور که با کودکان جهان ارتباط برقرار نموده و سهمی در سینمای جهانی داشته باشد اما این امر به دلایل مختلف که اغلب به فقر سینمای ایران از لحاظ فنی و تکنیکی، ساختار و داستان پردازی باز می گردد محقق نشده است.

سینمای کودک و نوجوان از جمله موضوعات زیرشاخه جریان اصلی سینماست که اگر به درستی به آن پرداخته شود می تواند تاثیرات مثبت زیادی را برای نسل های آینده در زمینه های گوناگون فراهم آورد. سینمای کودک نیاز مبرم برای هر جامعه ای است و نباید سهل انگارانه از کنار آن عبور کرد. هر چند که سال های سال است سینمای کودک در ایران مورد بی مهری قرار گرفته و از سوی مسئولان و تهیه کننده ها حمایتی از این سینمای رو به زوال نمی شود.

بسیاری بر این امر اعتقاد دارند در حالی که بسیاری از کشورهای جهان تمرکز و توجه بسیار ویژه ای در زمینه تولید فیلم های داستانی و انیمیشن برای کودکان و نوجوانان شان دارند، کشور ما که طی سال های پس از پیروزی انقلاب توجه ویژه ای به این گونه مهم سینمایی داشت در سال های اخیر با نوعی رکود و بحران در این ژانر سینمایی مواجه شده است و این مسئله باعث شده تا مخاطبان اصلی این حوزه سینمایی بدل به مشتریان پر و پا قرص انیمیشن ها و فیلم های کودکانه هالیوودی بشوند؛ این اتفاق مهم زنگ خطری برای مسئولان فرهنگی و هنری کشور ما است چرا که اگر کودکان و نوجوانان ما که آینده ساز این سرزمین هستند بخواهند همچنان در غرقاب تولیدات هالیوودی دست و پا بزنند روز به روز از فرهنگ بومی خود دور شده و حلقه ارتباطی شان را با فرهنگ ملی و میهنی از دست می دهند و طی چند دهه دیگر اصلا هویتی از فرهنگ ایرانی در کشور وجود نخواهد داشت.

در همین راستا با ۱۵ تن از سینماگران مطرح و برجسته حوزه کودک و نوجوان خانم ها و آقایان: عادل بزدوده، زحل رضوی، امید نیاز، بیژن بیرنگ، سیدجواد هاشمی، بیتا منصوری، امیر مشهدی عباس، میثم معراجی، حسین ریگی، امیر سحرخیز، محمد نیک بین، حسن آقاکریمی، رهبر قنبری، عرفان لولاکی و مختار عبدالهی گفتگو کردیم که ماحصل نظرات ایشان برای مخاطبان گرامی سینماپرس نقل شده است.

عادل بزدوده نویسنده، کارگردان نمایش عروسکی و عروسک‌ ساز در خصوص تداوم تصمیمات و کارهای غلط در حوزه سینمای بحران زده کودک و نوجوان در آستانه برگزاری جشنواره فیلم کودک گفت: سال ها است متولیان سینمای کودک و نوجوان از فیلمسازان خبره این حوزه دعوت به کار نکرده اند! آن ها باید پاسخگوی وضعیت بحران زده سینمای کودک و نوجوان باشند چرا که سیاست های آن ها این سینما را به این حال و روز انداخته است. سینمای کودک سال ها است در بستر بیماری است؛ سینمای کودک به جز چند مورد محدود و معدود فیلمی که در سال های ابتدایی پس از انقلاب ساخته شد همواره بیمار بوده است. راه حل درمان این سینما آن است که مدیران دست به یک آسیب شناسی بزنند و ببینند در تمامی سال هایی که از پیروزی انقلاب می گذرد چه بر سر این سینما آمده است.

زحل رضوی نویسنده، کارگردان و تهیه کننده حوزه انیمیشن نیز با انتقاد از وضعیت وخیم و بحرانی سینمای کودک و نوجوان اظهار داشت: پرسش بنده از متولیان سینمای کودک و نوجوان این است که مگر سینمای کودکی هم وجود دارد که برای آن جشنواره برگزار می کنند؟ سینمای کودک یک قبر خالی است که جنازه اش پوسید و تمام شد و رفت! کدام سینمای کودک و نوجوان؟ چه جشنواره ای وقتی اغلب فیلمسازان کاربلد این سینما بیکار و خانه نشین هستند؟

امید نیاز کارگردان سینما در این راستا متذکر شد: جشنواره فیلم کودک تنها برای سیگار فروش نزدیک به هتل هنرمندان و تورهای گردشگری اصفهان دستاورد دارد چرا که آن ها از برگزاری این جشنواره منافع زیاد می برند و متأسفانه سینمای ایران و سینماگران حوزه کودک و نوجوان هرگز شاهد دستاورد جدی در این رویداد نبوده اند. در روزگار نه چندان دور ویترین سینمای ایران با فیلم های کودک بود و در دنیا سینمای ایران را با آثار درخشانی مانند «بچه های آسمان» و «خانه دوست کجاست؟» می شناختند اما متأسفانه امروزه به دلیل سهل انگاری مدیران فرهنگی و سینمایی کار این سینما به جایی رسیده که جز ویران سرایی از آن باقی نمانده است.

بیژن بیرنگ کارگردان سینما و تلویزیون در گفتگو با سینماپرس اظهار داشت: جشنواره ها اغلب برای پر کردن بیلان کاری مدیران و کمک به نورچشمی های شان برگزار می شوند در غیر این صورت معنایی ندارد وقتی اغلب فیلمسازان برجسته سینمای کودک و نوجوان بیکار و خانه نشین هستند و فیلم شاخصی در این حوزه تولید نشده باز هم جشنواره برگزار کنند و دور هم جشن بگیرند! کار فارابی حمایت از فیلم هایی است که تنها در کشوهای این نهاد آرشیو می شوند! در این سال ها همواره شاهد بودیم پول های بیت المال را به دوستانی که خودشان دوست دارند می دهند که نتیجه آن هم شده فیلم هایی که اغلب شان فقط به درد آرشیو می خورند و هیچ دغدغه ای ندارند و هیچ کودکی هم با آن ارتباط نمی گیرد.

سیدجواد هاشمی بازیگر و کارگردان سینما و تلویزیون تأکید کرد: فارابی سال ها است جشنواره کودک را برگزار می کند تا نیروهایش اضافه حقوق بیشتر بگیرند! در واقع چشم امید مدیران و کارمندان فارابی به این جشنواره است و برای همین هم اصرار به برگزاری اش دارند. فارابی سال ها است جشنواره برگزار می کند برای اینکه ثابت کند نیروهایش کار می کنند! این نهاد جشنواره برگزار می کند برای اینکه نیروهایش مبالغ بیشتری دریافت کنند؛ اساساً آدم های قدیمی و تغییر ناپذیر ادوار فارابی از کارشناسان و کارمندان چشم امیدشان به این جشنواره و اضافه کار و حقوق است و به نظرم می آید که باید درک شان کرد!

بیتا منصوری تهیه کننده سینما در خصوص تداوم تصمیمات و کارهای غلط در حوزه سینمای بحران زده کودک و نوجوان در آستانه برگزاری جشنواره فیلم کودک گفت: وضعیت سینمای کودک و نوجوان بحرانی است و بنده دیگر حاضر به سرمایه گذاری برای تولید فیلم کودک نیستم. در جشنواره فیلم کودک فیلم من دو جایزه مهم گرفت؛ هم جایزه بهترین فیلم از داوران کودک و هم جایزه هیأت داوران اما همین فیلم با دو جایزه مهم از جشنواره کودک در زمان اکران با مشکلات عدیده و جدی روبرو شد و من با مرارت بسیار و چنگ و دندان توانستم فیلمم را اکران کنم.

امیر مشهدی عباس نویسنده، کارگردان و فعال فرهنگی حوزه کودک و نوجوان در این خصوص به سینماپرس گفت: پرسش بنده از مسئولان این است که چرا فیلم های ۵۰ میلیاردی در فارابی تولید می شود اما سینماگران درجه یک کودک و نوجوان از تأمین اجاره خانه شان عاجزند؟ چرا باید فیلم هایی با بودجه بیت المال تولید شده و آرشیو شوند اما هیچ کمک هزینه ای برای تولید فیلم های درخشان سینمای کودک و نوجوان اختصاص پیدا نکند؟ اصولاً مدیریت غیرمتخصص دلیل اصلی وجود بحران است؛ ما این روزها شاهد اتفاقات عجیب و غریب در این سینما هستیم. فارابی فراخوان می دهد که تنها فرصت باقی مانده برای ثبت نام در جشنواره فیلم کودک و نوجوان تا پایان مرداد ماه است در صورتی که تا جایی که بنده می دانم اغلب فیلمسازان برجسته این حوزه بیکار و خانه نشین هستند. من اتفاقاً از دوستان سوأل کردم مگر فیلمی هم هست که شما فراخوان دادید گفتند بله چند فیلم از قبل از کرونا و دوران کرونا وجود دارد که سر جمع حدود ۱۰-۱۲ فیلم می شود و با همین ها جشنواره را برگزار می کنیم.

میثم معراجی تهیه کننده و کارگردان سینما گفت: بنده از مسئولان سوأل دارم چرا به تله فیلم ها به زور پروانه سینمایی اعطا می کنند تا بتوانند آن ها را در جشنواره شرکت دهند؟ آیا بهتر نیست اگر می خواهیم جشنواره ای برگزار کنیم همه فیلم های آن به صورت واقعی فیلم های سینمایی باشند؟ یکی از نکات قابل تأمل در خصوص این دوره برگزاری جشنواره فیلم کودک و نوجوان انتخاب دبیر آن است! برای بنده جای سوأل است آیا هر فردی که مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی می شود باید حتماً دبیر جشنواره فیلم کودک هم باشد؟ بی شک این اتفاق غلط است و اینکه تنها دو سه ماه مانده به برگزاری جشنواره دبیر آن تعیین شود قطعاً معضل بزرگی برای جشنواره خواهد بود و این رویه باید حل شود.

حسین ریگی کارگردان سینما متذکر شد: متأسفانه حساسیت و اهمیت سینمای کودک و نوجوان درک نمی شود این در حالی است که در همه جای دنیا این سینما جدی گرفته می شود و حتی در صحبت های مدیران سینمایی ما نیز حوزه سینمای کودک همواره جدی است اما در عمل هرگز جدی گرفته نمی شود و صرفاً اگر کاری هم صورت می گیرد از روی رفع تکلیف است و عزمی برای حمایت از سینمای کودک وجود ندارد چون دغدغه ای در کار نیست. مدیران سینمایی باید از سینماگری که دغدغه کودک و نوجوان را دارد حمایت کنند. متأسفانه وضعیت امروز سینما به گونه ای شده که تهیه کنندگان اصلاً کار برای کودکان را نمی پسندند چرا که اکران مناسبی به این فیلم ها داده نمی شود و سرمایه آن ها هدر می رود. این مدیران سینمایی هستند که می توانند سینما را به سمتی هدایت کنند که دغدغه اصلی سینماگران تولید فیلم کودک باشد.

امیر سحرخیز کارگردان و مدرس حوزه انیمیشن اظهار داشت: کالاهای فرهنگی مختص به کودکان و نوجوانان در مقابل کالاهای مختص بزرگسالان قربانی شده است و از این رو نه تنها سینمای کودک و نوجوان وضعیت بحرانی دارد بلکه سایر حوزه های مرتبط مانند حوزه نشر و… مختص کودکان نیز با معضلات جدی در حال دست و پنجه نرم کردن است. بنیاد سینمایی فارابی که به عنوان متولی اصلی سینمای کودک و نوجوان شناخته می شود سال ها است اسمش با جشنواره فیلم کودک گره خورده است اما نکته اینجا است که برگزاری جشنواره فیلم کودک نیازمند تولید فیلم است و تا فیلمی نباشد قاعدتاً نمی توان جشنواره برگزار کرد از این رو بهتر است که مدیران این نهاد در گام اول اهتمام ویژه ای برای تولید فیلم های کودک داشته باشند.

محمد نیک بین تهیه کننده سینما در خصوص تداوم تصمیمات و کارهای غلط در حوزه سینمای بحران زده کودک و نوجوان در آستانه برگزاری جشنواره فیلم کودک گفت: محدود بودن بازار در حوزه سینمای کودک و نوجوان باعث دور شدن فیلمسازان و تهیه کنندگان از این عرصه شده است و بی شک اگر شرایط به خصوص در حوزه توزیع و اکران بهبود پیدا کند هنوز هستند فیلمسازانی که با طیب خاطر در این حوزه سرمایه گذاری کنند. ما باید بتوانیم یک مسیر درست را در سینمای کودک در نظر بگیریم و با قدم گذاشتن در این مسیر اصولی و درست کاری کنیم که در ابتدا زمینه برای اکران حداکثری آثار سینمای کودک در کشور فراهم شود، در گام بعدی آثار ارزشمند برای کودکان تولید گردد و در نهایت فیلم ها آنقدر دارای جذابیت باشند که مردم با جان و دل از آن ها استقبال کنند.

حسن آقاکریمی تهیه کننده و کارگردان سینما نیز به سینماپرس گفت: برگزاری جشنواره هیچ تأثیری در رشد و توسعه سینمای کودک و نوجوان ندارد و حتی اگر چند دوره هم برگزار نشود تأثیر جدی بر سینمای کودک نخواهد گذاشت. متأسفانه مدیران در پی پرکردن بیلان کاری و تبلیغات برای خود هستند! جشنواره چون محلی برای تبلیغات مدیران فرهنگی و نوعی ویترین دولتی است مورد توجه مسئولان است و اگر این جشنواره ها برای آن ها بیلان کاری محسوب نمی شد قید آن را هم می زدند!

رهبر قنبری کارگردان سینما با انتقاد شدید از وضعیت بحرانی سینمای کودک و نوجوان خاطرنشان کرد: مدیران فارابی فقط حقوق ما را پایمال می کنند و هیچ کاری برای بهبود شرایط ما و بهبود شرایط سینما انجام نمی دهند. این مدیرانی که با حقوق ده ها میلیون تومانی در نهادهایی مانند فارابی استخدام می شوند چه کاری انجام می دهند؟ با کدام سبقه و تجربه در این سمت می نشینند؟ تا کی باید ببنیم که آن ها می خواهند با حرف ها و نوشته های ما خود را فهیم جا بزنند؟ این مدیران از سخنان ما برای خودشان جلوه آرایی می کنند و هیچ کاری انجام نمی دهند درست مثل آقای جوادی که هیچ کاری انجام نداد!

عرفان لولاکی تهیه کننده آثار انیمیشن تأکید کرد: خودی و ناخودی کردن، عدم اختصاص بودجه مناسب، فقدان اکران مناسب و شوآف های مدیران بزرگترین معضل سینمای کودک و نوجوان طی سال های اخیر است که امیدواریم با حضور مدیرعامل جدید بنیاد سینمایی فارابی شاهد از بین رفتن این معضلات و تحولات مثبت و ارزشمند در این حوزه باشیم. مسئولان باید فکر اساسی در این حوزه داشته باشند. بنده نمی دانم اگر بودجه برای تولید فیلم های خوب نیست چرا برای برگزاری جشنواره ها اینقدر هزینه می شود؟ این بیماری است که در تمامی ادوار وجود داشته و مسئولان به نوعی خود را ملزم می دانند که هر سال جشنواره برگزار کنند و جز اینکه کیفیت آثار جشنواره هر سال پایین و پایین تر آمده ما شاهد هیچ عایدی مثبتی از این رخداد نبوده ایم.

مختار عبدالهی کارگردان سینما در خصوص تداوم تصمیمات و کارهای غلط در حوزه سینمای بحران زده کودک و نوجوان در آستانه برگزاری جشنواره فیلم کودک گفت: سینمای کودک تنها و غریب مانده و کسی به فکر آن نیست. بی شک مدیران سینمایی اگر بخواهند به راحتی می توانند آسیب شناسی کنند که چرا وضعیت سینمای کودک و نوجوان چنین شده است؛ بنده فکر می کنم منفعت دوستان در این ژانر کمتر هست و به همین علت هم این سینما را به حال خود رها کرده و به آن توجهی ندارند.

حسین ریگی گفت: در همه جای دنیا سینمای کودک جدی گرفته می شود و حتی در صحبت های مدیران سینمایی ما نیز حوزه سینمای کودک همواره جدی است اما در عمل هرگز جدی گرفته نمی شود.

به گزارش سینمای خانگی، حسین ریگی کارگردان سینما در آستانه برگزاری جشنواره فیلم کودک گفت: متأسفانه حساسیت و اهمیت سینمای کودک و نوجوان درک نمی شود این در حالی است که در همه جای دنیا این سینما جدی گرفته می شود و حتی در صحبت های مدیران سینمایی ما نیز حوزه سینمای کودک همواره جدی است اما در عمل هرگز جدی گرفته نمی شود و صرفاً اگر کاری هم صورت می گیرد از روی رفع تکلیف است و عزمی برای حمایت از سینمای کودک وجود ندارد چون دغدغه ای در کار نیست.

کارگردان فیلم های «هوک» و «لیپار» در گفتگو با سینماپرس، گفت: امروز یکی از پرسش ها و مشغولیات ذهنی بنده به عنوان فیلمسازی که سال ها در زمینه سینمای کوتاه، مستند و سینمایی برای کودکان و نوجوانان کار کردم این است که چرا سینمای کودک که روزگاری مهمترین گونه سینمایی در کشورمان بود این گونه فراموش شده است؟ چه چیز باعث تغییرات منفی در این سینما شده؟ نگاه مدیران؟ نگاه سینماگران؟ توجه صرف به گیشه و درآمدزایی از طریق تولید فیلم؟ به هر صورت هرچه هست باعث شده تا دیگر کسی اهمیت سینمای کودک را متوجه نباشد و به نوعی این سینما فراموش شود.

وی ادامه داد: ما باید در تربیت نیروی فعال در حوزه سینمای کودک و نوجوان کوشا باشیم. این سینما علاوه بر تربیت نیروهای زبده و دغدغه مند نیازمند حمایت های مالی، فنی، مدیریتی و معنوی از زمان پیش تولید تا اکران است.

این سینماگر سپس با انتقاد از اینکه بسیاری از فیلم های سینمایی مجبور هستند در پلتفرم ها به صورت آنلاین پخش شوند یا کپی غیرمجاز آن ها در فضای مجازی پخش شود اظهار داشت: تنها دلیل این اتفاق عدم سیاست گذاری و برنامه ریزی مناسب در حوزه اکران است. در حوزه اکران باید آیین نامه ای تدوین شود که صرفاً نگاه اجرایی نداشته باشد و رفع تکلیف نباشد تا بتوان کلیت سینما را از این بحران نجات داد.

ریگی تأکید کرد: مدیران سینمایی باید از سینماگری که دغدغه کودک و نوجوان را دارد حمایت کنند. متأسفانه وضعیت امروز سینما به گونه ای شده که تهیه کنندگان اصلاً کار برای کودکان را نمی پسندند چرا که اکران مناسبی به این فیلم ها داده نمی شود و سرمایه آن ها هدر می رود. این مدیران سینمایی هستند که می توانند سینما را به سمتی هدایت کنند که دغدغه اصلی سینماگران تولید فیلم کودک باشد.

این کارگردان سینما سپس در پاسخ به این پرسش که به عقیده شما چرا در شرایطی که سینمای کودک و نوجوان اوضاع نابسامان و بحرانی دارد مدیران سینمایی اصرار به برگزاری جشنواره فیلم کودک دارند متذکر شد: به نظر بنده برگزاری جشنواره خوب است. البته ما باید چرخه سینما را کامل کنیم. اینکه فقط بخواهیم به جشنواره فکر کنیم دردی از ما درمان نمی شود و ما نیازمند تولید درست و حمایت درست از فیلم های کودک در زمان اکران هستیم.

وی در پایان این گفتگو افزود: نجات دادن سینمای کودک و نوجوان کار دشواری نیست! مدیران دولتی می توانند فیلم های کودک را به صورت رایگان برای کودکان و خانواده های شان اکران کنند و در واقع یک سوبسید صد در صدی به این سینما بدهند. این اتفاق باعث می شود تا توجه به سینمای کودک جدی شود و تهیه کنندگان علاقمند به تولید اثر در این حوزه شوند. از سوی دیگر بودجه مناسب باید به فیلم های کودک داده شود؛ متأسفانه امروز وضعیت به گونه ای شده که تا اسم فیلم کودک می آید می گویند چون فیلم کودک است بودجه کم می خواهد و همین اختصاص بودجه های اندک برای تولید فیلم های کودک باعث افت کیفی آن ها شده است و آن وقت کارگردان توسط برخی افراد قضاوت می شود که تله فیلم ساخته است.

قدرت الله صلح میرزایی گفت: دولت باید به تهیه کنندگان برای معرفی چهره های جدید به سینما یارانه دهد تا به این ترتیب طی یک بازه زمانی ۳ تا ۵ ساله بازیگران قدیمی از گردونه سینما حذف شوند.

به گزارش سینمای خانگی از سینماپرس، قدرت الله صلح میرزایی کارگردان سینما در خصوص دستمزدهای نجومی برخی سلبریتی ها گفت: دولت باید به تهیه کنندگان برای معرفی چهره های جدید به سینما یارانه دهد تا به این ترتیب طی یک بازه زمانی ۳ تا ۵ ساله بازیگران قدیمی از گردونه سینما حذف و بازیگران جوان بی ادعا به میدان بیایند و دیگر زیاده خواهی های رایج برخی بازیگران از بین برود.

کارگردان فیلم های سینمایی «گریز از مرگ» و «شاهین طلایی» در گفتگوو با سینماپرس افزود: مشکل اصلی ما در سینما، سینمادارها هستند چرا که آن ها بر اساس آنکه در هر فیلم چه بازیگرانی ایفای نقش کرده اند سرنوشت آن فیلم را در اکران مشخص می کنند. آن ها به هیچ وجه از فیلم هایی که بازیگران جدید را به سینما معرفی می کنند حمایت نمی کنند و همیشه بدترین اکران را به این فیلم ها اختصاص می دهند.

وی در همین راستا ادامه داد: از این رو بنده معتقدم دولت باید از تهیه کنندگانی که حاضر به ریسک می شوند و در پروژه های شان از بازیگران نوپا و جدید استفاده می کنند حمایت کند. مثلاً می تواند به هر فیلم یک یارانه ۵ میلیارد تومانی بدهد تا به این ترتیب بازیگران جدید حمایت شوند و دیگر تهیه کننده ترس از شکست فیلمش در زمان اکران و بایکوت سینماداران نداشته باشد.

صلح میرزایی تأکید کرد: اگر این اتفاق بیفتد و ما بازیگران جدیدی را تربیت و به سینمای کشور معرفی کنیم ضمن آنکه بعد از چند سال ده ها بازیگر خلاق جوان خواهیم داشت، باعث می شویم که دیگر مسأله ای مثل دستمزد بازیگران سینما را دچار بحران نکند.

این سینماگر سپس با بیان اینکه امروزه بیش از ۵۰ درصد هزینه های تولید یک فیلم صرفاً به دستمزد بازیگران اختصاص پیدا می کند اظهار داشت: این اتفاق بسیار تلخ است که سایر عوامل فیلم در پشت صحنه تنها به اندازه بازیگران سهم می برند. سینمای ما بی شک دیگر نمی تواند جوابگوی دستمزدهای نجومی و درخواست های عجیب بازیگران باشد کما اینکه بارها شاهد بوده ایم بسیاری از فیلم هایی که از چندین بازیگر مطرح هم استفاده کرده اند باز هم در گیشه شکست خورده اند و از آن ها استقبال نشده است.

کارگردان فیلم های سینمایی «علف های هرز» و «دختری در قفس» متذکر شد: سینمای ما در حال حاضر محدود به چند چهره شده که هرطور بخواهند رفتار می کنند! این اتفاق در حالی است که ما در سینما نیازمند تنوع هستیم و باید کاری کنیم که همه مردم کشور بتوانند سلیقه خود را در فیلم های سینمایی ببینند نه اینکه به حضور تعداد بسیار اندکی از جمعیت ۸۵ میلیون نفری کشور در سینماها راضی باشیم! بنده شخصاً خودم زخم خورده زیاده خواهی برخی بازیگران هستم به نحوی که برخی فیلمنامه هایم به دلیل درخواست های غیرمتعارف بازیگران ساخته نشده است.

وی در بخش دیگری از این گفتگو یکی دیگر از معضلات اصلی سینمای کشور را معضل فقدان فیلمنامه مناسب برشمرد و در این راستا تصریح کرد: جای شک نیست که اگر سوژه بکر و جذاب وجود داشته باشد مردم می روند و فیلم ها را می بینند؛ پس ما بعد از برطرف کردن معضل زیاده خواهی بازیگران باید در پی تحول در سینما و توجه به سوژه های بکر و مرم پسند باشیم.

صلح میرزایی در پایان این گفتگو خاطرنشان کرد: متأسفانه بنده بر این باور هستم که سینما از طرف خود مسئولان جدی گرفته نمی شود. مردم امروزه دسترسی به فیلم های روز جهان دارند و بهترین فیلم ها را با گوشی های موبایل خود می بینند از این رو ما اگر بخواهیم میان مردم و سینما در دنیای امروز آشتی برقرار کنیم مسیر سخت و دشواری در انتظارمان است و باید از سطحی نگری مفرط فعلی فاصله گرفته و نگاهی عمیق به تولیدات مان داشته باشیم.

فرزاد موتمن گفت: مشکلات در سینما بسیار زیاد است و جمیع این مشکلات به امروز و دیروز ارتباط ندارد و بیش از ۲۰ سال است که اوضاع سینما در کشورمان به شدت نابسامان شده و تدبیری هم برای برون رفت از این اوضاع وجود ندارد.

به گزارش سینمای خانگی از سینماپرس، فرزاد موتمن کارگردان سینما در آستانه روز ملی سینما با انتقاد شدید از خانه سینما، سازمان سینمایی و سایر نهادهای مرتبط با امور هنرمندان گفت: متأسفانه بنده چشم انداز روشنی برای سینمای کشور نمی بینم چرا که مشکلات در سینما بسیار زیاد است و جمیع این مشکلات به امروز و دیروز ارتباط ندارد و بیش از ۲۰ سال است که اوضاع سینما در کشورمان به شدت نابسامان شده و تدبیری هم برای برون رفت از این اوضاع وجود ندارد.

کارگردان فیلم های سینمایی «شب های روشن» و «خداحافظی طولانی» در گفتگو با سینماپرس، افزود: مشکلات عدیده و پیچیده سینمای ایران از دهه ۸۰ به این طرف آغاز شد؛ از زمانی که حمایت بنیاد سینمایی فارابی از کلیه فیلم های دارای پروانه ساخت متوقف شد و بودجه ها تنها به عده ای افراد خاص تعلق گرفت معضلات ما شروع شد و همچنان ادامه دارد.

وی در همین راستا ادامه داد: سال ها است برخی افراد تحت عنوان جوان گرایی در سینما همه امکانات و مواهب را در اختیار برخی فیلم اولی ها گذاشتند و همین باعث شد تا فیلمسازان قدیمی و کاربلد کاملاً نادیده گرفته شده و بیکار و خانه نشین شوند. البته بنده با مسأله جوان گرایی مخالف نیستم چرا که برخی از این جوان ها افراد مستعدی بودند و فیلم های خوبی هم ساختند و در سینما ماندگار شدند اما بخش اعظم آن ها تنها آمدند که بیلان کاری مدیران را پر کنند و بعد از ساخت فیلم اول شان برای همیشه از سینما رفتند.

این سینماگر متذکر شد: وضعیت سینما آنقدر بحرانی شد که یک به یک تهیه کننده روز به روز ناامیدتر از گذشته شدند و دفاتر تولیدشان بدل به دفاتر پخش شد و دالان های مافیایی در اکران فیلم به وجود آمد که فقط به فیلم های دولتی و برخی تهیه کنندگان خاص توجه می کرد و مابقی افراد در تنگنا قرار گرفتند.

موتمن سپس با بیان اینکه مافیا کلیت سینما را در دست گرفته و سینماگرانی که جزو مافیا نیستند در بروکراسی های پیچیده تولید و اکران له شده اند تصریح کرد: این مافیا آنقدر قدرت داشت و دارد که پول های مشکوک را وارد سینما کرد؛ سرمایه گذارانی را وارد سینما کرد که پیش از آن کارشان سینما نبود و این سرمایه گذاران فیلم ها و سینما را دچار مشکل کردند از سوی دیگر ندانم کاری سرمایه گذارها و اختلاف شان با تهیه کنندگان باعث شد تا سینما قربانی آماتوریسم آن ها شود.

این کارگردان برجسته تأکید کرد: البته همه واقفیم که بی عدالتی بخشی از سینما است چون صنعت است و مثل هر صنعت دیگری بی عدالتی است اما در کشور ما این بی عدالتی بیداد می کند و این اتفاق درست برخلاف وعده ها و حرف و شعارهای مدیران سینمایی است.

کارگردان فیلم های سینمایی «سایه روشن» و «آخرین بار کی سحر را دیدی؟» در بخش دیگری از این گفتگو دولت را مقصر اصلی همه مسائل و معضلات سینمای ایران دانست و در این راستا خاطرنشان کرد: عمده مشکل ما در سینما بروکراسی است؛ در واقع مشکلات مربوط به مسئولان دولتی می شود که پست می گیرند و کار خود را دست بلد نیستند.

وی در همین راستا اظهار داشت: در هیچ جای دنیا اینقدر دولت و مسئولان دولتی در سینما دخالت نمی کنند. سینما کار خودش را می کند و سرگرمی است اما در کشور ما نه! مدیران سینمایی در همه کار می خواهند دخالت کنند و این دخالت باعث ایجاد تشتت و بحران در سینما می شود.

موتمن در پایان این گفتگو تأکید کرد: بنده یقین دارم که مدیران نمی خواهند معضلات را حل کنند اگر می خواستند معضلات را حل کنند برایشان کاری نداشت. در این بیش از ۲ دهه گذشته حضور مدیران همواره مشکلی بر مشکلات سینما افزون کرده است. کار مدیران سینمایی باید نظارت بر سینما و اعطای پروانه های ساخت و نمایش باشد نه اینکه روی همه چیز چنگ بیندازند و با ایم کارشان سینما را از بین ببرند. امروز سینما در کشور ما از بین رفته و در جنگ نابرابر با شبکه نمایش خانگی به شدت باخت داده است.