رسانه سینمای خانگی-سینمای کودک بستری برای انتقال مفاهیم تربیتی

یکی از بهترین فضاهای موجود در سینمای دنیا سینمای کودک هست و سینمای کودک بستر ی بسیار مناسبی هست برای رشد و ارتقائ مخاطبین آن که کودکان هستند

به گزارش پایگاه خبری سینمای خانگی-دفتر اصفهان،محمدرضانریمانی سینماگرمحبوب اصفهانی گفت:

یکی از بهترین فضاهای موجود در سینمای دنیا سینمای کودک هست .سینمای کودک بستری بسیار مناسبی هست برای رشد و ارتقای مخاطبین آن که کودکان هستند.فضایی برای انتقال مفاهیم تربیتی به صورت غیر مستقیم و رشد و تعالی ذهن کودکان از آنجا که کودکان از بالاترین قوه تخیل و رویا پردازی برخوردارند بسیاری از موضوعات مورد نیاز کودک را از همین راه میتوان انتقال داد.

وی درخصوص وضعیت سینمای کودک گفت:وضعیت سینمای کودک با نگاه تقویمی شرایط رو به جلویی نداشته به ساخت فیلمهای دهه ۶۰ و هفتاد و کمی بیشتر که نگاه کنیم متوجه این پس رفت میشویم، اگر درست و علمی و منطقی برخورد کرده بودیم الان وضعیت مان خیلی بهتر بود البته فیلم ساخته شده .پول و وقت و انرژی به کار رفته ولی نسبت به ۳۴ سال کار و فعالیت سینمایی موفقیت چندانی حاصل نشده پیشنهاد می کنم بنیاد سینمائی فارابی حداقل هرساله بیلان جشنواره را در خصوص محتوی…تکنیک…اثرگذاری…نقد و بررسی با ارایه نظر و ارائه به مخاطبین در چندین برنامه کارشناسی شده به معرض نمایش بگذارد تا مسیر رو به رشدی ایجاد شود.

این بازیگر پیشکسوت در ادامه گفت:

ما سالهای خوبی را از دست دادیم فکر نمی‌کردیم روزگاری بیاید که هر کودکی یک سینمای کوچک در اختیار داشته باشد
امروز به روزترین و آنی ترین ساخته های سینمایی از دورترین نقاط دنیا چه مثبت و چه منفی در کمترین زمان در اختیار کودک و نوجوان ما قرار میگیرد اینکه ما بخواهیم در مقابل خوراک آماده شده برای کودک و نوجوان در فضای مجازی و رسانه های مختلف خوراکی تازه و بهتر داشته باشیم موضوع مهمی ست که باید در باره آن فکر کرد ودرآخر اینکه وقتی در رابطه با کودک و محتوای آن فیلم میسازیم هم برای کودک و هم در باره کودک باید اندیشه کرد.

رسانه سینمای خانگی- تعداد بالای فیلم‌های بی‌ربط در جشنواره فیلم کوتاه

یک فیلمساز و عضو هیات انتخاب و داوری آثار تجربی چهلمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران درباره آثار تجربی حاضر در جشنواره گفت: اگرچه اتفاق نظری درباره تعریف فیلم تجربی وجود ندارد اما به هر حال خط و مرز سینمای تجربی تا یک جایی مشخص است. 

به گزارش سینمای خانگی، بنیامین هفت‌لنگ در آستانه برگزاری این رویداد درباره ارزیابی خود از آثار متقاضی حضور در جشنواره به ایسنا گفت: یکی از نکاتی که در آثار متقاضی مشهود بود و در گفت‌وگو با دیگر اعضای هیات انتخاب و داوری هم درباره آن صحبت کردیم، این بود که ما امسال در بخش کارهای تجربی، فیلم‌های بی‌ربط کمتر داشتیم؛ یعنی فیلم داستانی‌ای که صرفا به‌دلیل حال و هوای خاص و یا روایت متفاوت بخواهد در بخش تجربی حضور داشته باشد، کمتر بود. 
وی ادامه داد: توجه به تعریف سینمای تجربی، فی‌نفسه مقوله‌ای سخت و پیچیده است. درباره این تعریف اتفاق‌نظر صددرصدی وجود ندارد. اثری شاید از نگاه من تجربی باشد و از نگاه فیلمساز دیگری داستانی محسوب شود. فارغ از این تفاوت تعاریف، امکان دارد یک فیلمساز خودش احساس کند که فیلم تجربی ساخته است، در حالی که فیلمش در دسته آثار تجربی قرار نمی‌گیرد. واقعا هم نمی‌توان گفت که این مقوله به تفاوت سلیقه بازمی‌گردد. به‌هرحال خط و مرز سینمای تجربی تا یک جایی مشخص است. 
این کارگردان تأکید کرد: تعریف کلی سینمای تجربی مشخص است، کمااینکه سینمای داستانی یا مستند، تعریف مشخصی دارد. گاهی یک سری فیلم‌ها هستند که شاید در میانه دو قالب در رفت و آمد باشند. این فیلم‌ها هستند که محل بحث و چالش می‌شوند، وگرنه فیلم‌هایی که قطعا تجربی هستند، تکلیف‌شان معلوم است و فیلم‌های کاملا داستانی هم مشخص هستند. فیلم‌هایی هم که در این میانه قرار می‌گیرند شاید به‌طور کامل منطبق بر تعاریف سینمای تجربی نباشند، اما گاهی به دلیل شکل گرفتن، یک تجربه و یا رقم زدن یک اتفاق جدید، در دسته فیلم‌های تجربی قرار می‌دهیم.
وی افزود: همه ما به‌عنوان یک فیلمساز، وقتی فیلمی می‌سازیم، دوست داریم در جشنواره پذیرفته شود. اتفاق خوب برای فیلم کوتاه، معمولا همین حضور در جشنواره است. در این فضا برخی فیلمسازان که فیلم داستانی ساخته‌اند، به‌جای آنکه فیلمشان را وارد رقابت با تعداد بالایی فیلم داستانی دیگر که گاهی با هزینه و پروداکشن بالاتر هم تولید شده‌اند، قرار دهند، فیلم خود را در بخش تجربی ثبت‌نام می‌کنند تا در میان تعداد کمتر فیلم‌های تجربی که معمولا هم بودجه‌های چندان کلانی ندارند، شانس بیشتری برای انتخاب داشته باشند. به زعم این فیلمسازان رقبای حاضر در بخش تجربی، رقبای آسان‌تری هم هستند و فیلمشان راحت‌تر هم می‌تواند جایزه بگیرد!

این عضو هیأت انتخاب و داوری بخش تجربی جشنواره عنوان کرد: تا سال‌ها این اتفاق در جشنواره رخ می‌داد و برخی دوستان هم نسبت به این آثار مماشات می‌کردند. یعنی می‌گفتند درست است که این فیلم داستانی است اما از آنجایی که فیلم خوبی است، بهتر است آن را بپذیریم. به تعبیری به حداقل‌های تعریف سینمای تجربی راضی می‌شدند تا فیلمی پذیرفته شود. در چند دوره اخیر جشنواره اما این مماشات دارد به سمت سخت‌گیری بیشتر می‌رود. 

وی افزود: خود من چند دوره پیش هم جزو هیأت انتخاب بودم اما سخت‌گیری امروز را نداشتم. دوستان دیگری اما از همان زمان این سخت‌گیری را داشتند و ملاکشان این بود که یک فیلم حتی اگر شاهکار هم باشد، برای پذیرش در بخش تجربی، ابتدا باید تجربی باشد. اگر فیلمی تجربی نباشد، آن را نمی‌پذیریم و نهایتا، می‌توانیم به هیأت انتخاب بخش داستانی ارجاعش دهیم. همین روند باعث شده است امسال تعداد فیلم‌های بی‌ربط در بخش تجربی بسیار کمتر باشد.

هفت‌لنگ ادامه داد: امسال فیلم‌هایی هم داشتیم که داستانی بودندو فیلم‌های خوبی هم بودند، اما تجربی نبودند. این آثار، آثار داستانی بودند که در بخش تجربی ثبت نام کرده بودند و اگر این روند در آینده هم ادامه پیدا کند، این دست آثار حیف می‌شوند. امیدوارم در آینده دوستان فیلمساز زمانی که می‌خواهند فیلم خود را به جشنواره ارائه کنند، از قالبی که برای حضور انتخاب کرده‌اند، مطمئن باشند.

این کارگردان در ادامه درباره ارزیابی خود از آثار تجربی حاضر در جشنواره امسال هم گفت: من هنوز خودم را در جایگاه فیلمسازی می‌دانم که دارم یاد می‌گیرم و حضورم در بخش انتخاب و داوری، حاصل لطف دوستان است اما به‌عنوان یک دوست و همکار به فیلمسازانی که می‌خواهند در حوزه تجربی کار کنند، می‌گویم اگر انتخابشان کار کردن در سینمای تجربی است که خیلی هم سینمای همه‌پسندی نیست، با آگاهی خیلی کامل وارد این عرصه شوند. فیلمسازان باید تلاش کنند تا به جریان سینمای تجربی، چیزی اضافه کنند.

وی تأکید کرد: فیلمسازی واقعا گران شده است و خود من فیلمنامه‌هایی در این سال‌ها داشته‌ام که به دلایل مالی نتوانسته‌ام آن‌ها را بسازم. در عین حال اما همین امسال فیلم‌های لوباجتی در جشنواره داشتیم که واقعا آثاری خلاقانه بودند. امیدوارم وضعیت سخت اقتصادی حاکم بر سینمای کوتاه، بچه‌ها را از جریان تجربه کردن دور نکند. دوستان فیلمساز باید با حداقل‌ها، بتوانند کسب تجربه کنند. نباید به‌واسطه ایده‌آل‌گرایی، به دلیل نبودن امکانات، جریان کسب تجربه را متوقف کنیم. نهادی مانند انجمن سینمای جوانان ایران، می‌تواند پشتوانه خوبی برای فیلمسازان جوان در این زمینه باشد.
چهلمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران به دبیری مهدی آذرپندار ۲۷ مهر تا ۲ آبان ۱۴۰۲ برگزار خواهد شد.

رسانه سینمای خانگی- چرا انیمیشن «بی‌پلاک» اکران نشد؟

اسداله دیانتی تهیه‌کننده انیمیشن «بی‌پلاک» که نسخه سینمایی انیمیشن سریالی «سلام بر ابراهیم» است به ارائه توضیحاتی درباره فرآیند تولید و عرضه این اثر پرداخت.

اسداله دیانتی تهیه‌کننده انیمیشن سینمایی «بی‌پلاک» به کارگردانی اسماعیل یوسفی در گفتگو با خبرنگار مهر درباره این اثر توضیح داد: همزمان با فرآیند ساخت سریال انیمیشنی «سلام بر ابراهیم» که همچنان هم تولید و پخش آن ادامه دارد، به این ایده فکر می‌کردیم که هنوز در مدیوم سینما، انیمیشنی با کیفیت 4K تولید نشده است. در عرصه سینمای جنگ و دفاع مقدس هم انیمیشن سینمایی نداشتیم. به همین دلیل با بازبینی کل پروژه، فیلمنامه را خلاصه کردیم و یک خروجی ۸۵ دقیقه‌ای از کار گرفتیم.

وی ادامه داد: البته کیفیتی که شما در نسخه سینمایی می‌بینید، در سریال نیست. برخی صحنه‌ها حتی مجدد ساخته و برخی صحنه‌های به کار اضافه شده، برخی قاب‌بندی‌ها هم تغییر کرده است. در کل چکیده‌ای از حضور ابراهیم هادی در عملیات فتح‌المبین و والفجر مقدماتی را که منجر به شهادت ایشان در واقعه کانال کمیل می‌شود، در قالب یک روایت سینمایی با کیفیت 4K به تولید رساندیم.

دیانتی گفت: شبکه امید یک نوبت این نسخه سینمایی را پخش کرده بود اما از آنجایی که سیاست صدا و سیما، اولویت دادن به پخش نسخه سریالی بود، پخش نسخه سینمایی باقی ماند تا در ایام هفته دفاع مقدس، در قالب اکران‌های مردمی، پخش کار را آغاز کردیم. این اکران‌های مردمی از مزار ابراهیم هادی در بهشت زهرا (س) آغاز شد و مراکز دیگری را هم در شهرستان‌ها مدنظر داریم.

برای اکران عمومی دورخیز کردیم، اما…

وی درباره اکران عمومی این اثر در سینماها هم مطرح کرد: تصمیم جدی در این زمینه نداریم چرا که با توجه به اینکه مالک اثر سازمان صدا و سیما است، فرآیند مفصلی برای پیگیری دارد و به همین دلیل تصمیم گرفته‌ایم در قالب همین اکران‌های مردمی، اثر را منتشر کنیم.

تهیه‌کننده «بی‌پلاک» ضمن تشریح ابعاد فنی مربوط به تبدیل نسخه سریالی به نسخه سینمایی گفت: برنامه اولیه‌مان این بود که ابتدا نسخه سینمایی در سینماها اکران شود. حتی با ارشاد و دستگاه‌های ذی‌ربط قانونی مذاکراتی داشتیم و کارها را پیش می‌بردیم. به دنبال حضور فیلم در جشنواره فجر هم بودیم اما سیاست‌گذاری صدا و سیما به این سمت رفت که ابتدا سریال پخش شود. از شهریور پارسال نسخه سریالی در کنداکتور شبکه‌های تلویزیون قرار گرفت و متأسفانه فرصت اکران نسخه سینمایی را از دست دادیم.

دیانتی درباره برنامه‌ریزی برای اکران‌های مردمی فیلم هم گفت: اکران‌های مردمی در مدارس از همین هفته آغاز می‌شود و برنامه‌ریزی‌هایی هم برای اکران در شهرستان‌ها داریم. درخواست‌هایی هم برای اکران مردمی داریم. در حال طراحی یک بسته اکران هستیم تا فیلم به صورت شهر به‌ شهر به نمایش گذاشته شود. اولین نسخه سینمایی این انیمیشن حدود ۱۰۰ دقیقه بود که برای اولین بار در کانال کمیل اکران کردیم. بیشتر به دنبال بازخوردها بودیم. در حال حاضر پخش سریال ادامه دارد و همزمان ۲ تیم توانا هم مشغول نگارش ۲ نسخه سینمایی دیگر از کار هستند. همچنان هم در اکران‌های مردمی به‌دنبال رصد بازخوردها هستیم. سه فصل سریالی دیگر و ۲ نسخه سینمایی دیگر از این اثر در ادامه تولید می‌شود.

مخاطب‌مان نوجوان است نه کودک

تهیه‌کننده «بی‌پلاک» درباره نسبت این انیمیشن با مخاطبان کودک و نوجوان توضیح داد: زمانی که پیش‌تولید کار را آغاز کرده بودیم از طرف صدا و سیما به ما گفتند که مخاطب اصلی شما کودک و نوجوان است. ما هم تلاش کردیم با همین رویکرد اتفاقاتی را رقم بزنیم. در اواسط تولید و بعدها پس از پخش اولین قسمت‌ها از شبکه سه تلویزیون، جلسات متعدد دیگری را با مسئولان صدا و سیما گذاشتیم تا به این جمع‌بندی برسیم که باید از مخاطب کودک پرهیز کنیم و به سمت مخاطب نوجوان برویم. در عین اینکه به مخاطب عام هم توجه داشته باشیم. این سیاست در تولید فصل‌های بعدی و نسخه سینمایی هم مدنظر بود و مخاطب اصلی کار نوجوانان هستند. نسل امروز، نسلی فهیم‌تر است و به نظرم بچه‌های امروز به راحتی با مضامین این اثر ارتباط می‌گیرند.

دیانتی درباره توجه به سلایق و دیدگاه متنوع موجود در جامعه در خلق روایتی سینمایی از شهید ابراهیم هادی هم گفت: اساساً شهید هادی، مورد توجه همه گروه‌های فکری بوده است و اگر در ایام هفته به مزار یادبود این شهید سر بزنید خواهید دید که افرادی از اقشار و گروه‌های مختلف برای ادای احترام در آنجا حضور دارند. در بزرگداشتی که اخیراً برای این شهید برگزار شد هم برای خودم جالب بود که در میان سخنرانان افرادی از جناح‌های فکری مختلف حضور داشتند و همه از شهید هادی می‌گفتند.

وی تأکید کرد: اکثر شهدا هم همین ویژگی را دارند و به این دلیل که افراد تک‌بعدی نبوده‌اند، اکثر مردم با آن‌ها ارتباط برقرار می‌کنند. مردم شاید در موضوعات مختلف جناح‌بندی‌های فکری متنوعی داشته باشند اما وقتی موضوع شهدا در میان باشد، این مرزبندی‌ها از بین می‌رود. تلاش ما هم در ساخت این اثر این بود که بتوانیم با افرادی از جناح‌های مختلف فکری ارتباط برقرار کنیم.

رسانه سینمای خانگی- «عنکبوت مقدس» در حد جواب دادن نبود

محمدجواد کاسه‌ساز که به تازگی برای فیلمنامه «شبنم عشق» از سازمان سینمایی پروانه ساخت دریافت کرده است، به ارائه توضیحاتی درباره این فیلم با داستانی مرتبط با حضرت رضا (ع) پرداخت.

به گزارش سینمای خانگی، محمدجواد کاسه‌ساز تهیه‌کننده و کارگردان فیلم سینمایی «شبنم عشق» که به تازگی پروانه ساخت آن از سوی سازمان سینمایی صادر شده است، در گفتگو با مهر، درباره برنامه‌ریزی برای این پروژه توضیح داد: یکی از مسائلی که در حال حاضر با آن مواجه هستیم، یافتن سرمایه‌گذار است. پس از اخذ پروانه ساخت، پیگیر سرمایه هستیم و در این زمینه با یکی دو نفر صحبت‌هایی هم داشته‌ایم اما هنوز هیچ چیز قطعی نیست.

وی درباره داستان این فیلم هم گفت: فیلم «شبنم عشق» درباره حضرت امام رضا (ع) است و محور محتوایی آن هم این است که حضرت رضا (ع) «امام گفتگوها» بوده‌اند. ایده کلی فیلم همین نکته است و فیلمنامه را بر محور آن نوشته‌ایم اما هنوز به مرحله پیش‌تولید هم نرسیده‌ایم. اکثر سکانس‌های فیلم در مشهد می‌گذرد اما پیش‌تولید آن را در تهران دنبال می‌کنیم. منتظریم تا مسائل مالی پروژه حل شود و بتوانیم وارد پیش‌تولید شویم.

عملکرد مدیران، فیلمسازان را نسبت به مضامین دینی بی‌رغبت کرده است

کاسه‌ساز تأکید کرد: داستان فیلمنامه این فیلم در زمان حال می‌گذرد و می‌توان آن را در قالب سینمای مذهبی تعریف کرد. از آنجایی که ما در این سال‌ها درباره حضرت امام رضا (ع) کارهای زیادی نداشته‌ایم و عملکرد مدیران هم به گونه‌ای نبوده است که فیلمسازان راغب به ورود به این عرصه شوند، ناگهان با پدیده‌ای به نام «عنکبوت مقدس» مواجه شدیم. متأسفانه ما همواره دیر به موضوعات می‌رسیم و امیدواریم این فیلم بتواند اتفاقی را رقم بزند. «عنکبوت مقدس» آنقدر از نظر کیفیت و ساختار فیلم ضعیفی است که حتی نامش قابل طرح هم نیست. اشاره‌ام به این فیلم از این باب است که باید بدانیم چون ما درباره حضرت رضا (ع) کار مناسبی نساخته‌ایم آن‌ها سراغ چنین سوژه‌ای رفتند و به فیلمی که ساخته بودند، جایزه هم دادند!

وی افزود: دانشگاه علوم رضوی در مشهد، پیگیر ساخت این پروژه است و تلاش داریم در قالب این فیلم حضرت رضا (ع) را به عنوان امام گفتگو و رأفت معرفی کنیم. همه مردم حضرت رضا (ع) را می‌شناسند اما تلاش داریم تا این پروژه پخش جهانی هم داشته باشد. پیگیر هستیم تا فرآیند ساخت این فیلم به سرعت انجام شود و علاقه داریم که فیلم را به جشنواره فجر امسال برسانیم. امیدواریم که این اتفاق رخ دهد.

کارگردان «شبنم عشق» در پاسخ به این پرسش که آیا این فیلم را می‌توان جوابی به فیلم «عنکبوت مقدس» دانست، تأکید کرد: قطعاً پاسخ مستقیم نیست و حتی نمی‌خواهیم چنین موضعی هم داشته باشیم. آن فیلم آنقدر از نظر کیفیت و ساختار، فیلم ضعیفی است که حتی نامش قابل طرح هم نیست. اشاره‌ام به این فیلم از این باب است که باید بدانیم چون ما درباره حضرت رضا (ع) کار مناسبی نساخته‌ایم آن‌ها سراغ چنین سوژه‌ای رفتند و به فیلمی که ساخته بودند، جایزه هم دادند! ما نمی‌خواهیم آن فیلم ضعیف را بزرگ کنیم، بلکه می‌خواهیم فیلمی بسازیم تا نشان دهیم حضرت رضا (ع)، آن چیزی نیست که «عنکبوت مقدس» به‌دنبال نمایش آن بود اما قطعاً نمی‌خواهیم به آن فیلم پاسخی بدهیم.

کاسه‌ساز درباره فاصله گرفتن فیلم خود از کلیشه‌ها هم گفت: متأسفانه موضوع تولیدات کلیشه‌ای و شعاری، تبدیل به معضلی شده است که فیلمسازان را از ورود به این موضوعات فراری می‌دهد! نمی‌دانم طرح این موضوعات چقدر درست یا غلط است اما اینکه از ترس اتهام شعاری شدن در فیلم خود نماز خواندن را نشان نمی‌دهیم و یا سراغ یک زیارتگاه نمی‌رویم، درست نیست. مهم این است که بدانیم باید درباره موضوعی مانند حضرت رضا (ع) فیلم باکیفیت بسازیم. طرح موضوع شعاری نبودن، بهانه‌ای شده است که خیلی از فیلمسازان به سمت این دست موضوعات نروند.

وی افزود: اگر درباره این موضوعات فیلم‌های ضعیف ساخته شود، خروجی‌اش تنها شعار است اما وقتی به درستی بتوانید فیلم‌هایی با این مضامین را کارگردانی کنید قطعاً خروجی‌اش نمی‌تواند محکوم به شعارزدگی شود. تلاش ما هم این است که چنین اتفاقی رخ ندهد.

برخی می‌خواهند بگویند با رانت برادرم فیلمساز شده‌ام!

کاسه‌ساز درباره تجربه‌های قبلی خود در عرصه کارگردانی هم گفت: در سینما فیلم «محافظ» را کارگردانی کرده‌ام که پیش‌تر اکران هم شده است. فیلم «پروانه‌ای در مه» را هم در جشنواره بیست‌وچهارم فیلم فجر داشتم که البته تله‌فیلمی بود که به نسخه سینمایی تبدیل شد. بعد از آن هم تله فیلم «من کجا خوابم برد» را کارگردانی کردم که مهدی هاشمی در آن ۶ نقش متفاوت را ایفا می‌کرد. این فیلم را هم به ارشاد ارائه کردیم و توانستیم برای آن هم پروانه سینمایی بگیریم اما متأسفانه سرمایه‌گذار برای اکران عمومی آن همراهی نکرد و به نمایش خانگی رسید.

وی با گلایه از برخی خبرهای منتشر شده درباره مرتبط دانستن فعالیت‌های سینمایی‌اش به دلیل برادری با زنده‌یاد حبیب‌الله کاسه‌ساز بیان کرد: نمی‌دانم منظور از این خبرسازی‌ها چیست؟ آیا می‌خواهند بگویند من به‌واسطه رانت برادرم به عرصه کارگردانی وارد شده‌ام؟ من از سال ۷۲ در سینمای ایران مشغول به کار هستم و رزومه‌ام هم وجود دارد. هم دستیاری کرده‌ام و هم تهیه‌کننده و کارگردان بوده‌ام. حتماً برادرم در عرصه فیلمسازی استاد من بوده است و همه جا هم به آن افتخار می‌کنم اما به‌عنوان محمدجواد کاسه‌ساز، رزومه مستقلی در سینما دارم که حاصل آن با یک جستجوی ساده قابل بررسی است.

رسانه سینمای خانگی- روایت‌های متناقض و غیرمستند سینماگران از مخملباف

فریدون جیرانی گفت:من به طور کلی معتقدم نیمه‌ دوم دهه ۶۰، سینمای متفکر ایران رشد کرده اما گفتمان سینمای دهه ۴۰ و ۵۰، ضدمدرنیسم است و برایش تحلیل دارم. در سینمای اعتراضی یا اجتماعی آن زمان زن مدرن نمی‌بینیم.

به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، طبق گزارش رسیده، نخستین شب از سلسله نشست‌های «بر سینمای ایران چه گذشت» به میزبانی امیر قادری و با حضور جمعی از سینماگران و اهالی رسانه روز دوشنبه سوم مهر در سالن شهر هفتم پردیس سینمایی آزادی برگزار شد. مهدی فخیم‌زاده، فریدون جیرانی، بهروز افخمی و سیدضیاء هاشمی از جمله سینماگرانی بودند که در میزگرد این نشست حاضر شدند.

امیر قادری ابتدا ضمن خوشامدگویی به مهمانان گفت: در ۴ برنامه‌ای که از این سلسله نشست در مهرماه خواهیم داشت و ۴ قسمت از مستند «بر سینمای ایران چه گذشت» محصول سازمان سینمایی سوره را به نمایش می‌گذاریم، درباره تاریخ سینمای دهه ۶۰ صحبت خواهیم کرد. در ادامه این نشست‌ها که احتمالا در آبان ماه برگزار می‌شود، موضوع سینمای دهه ۷۰ را محل بحث قرار خواهیم داد.

وی ادامه داد: اغلب آنچه در سینمای ایران اتفاق افتاده است، حاصل دو دهه اول است. در ادامه مسیر مدیریت سینمای ایران آنچنان تغییر مسیر نداده و بنیاد آن از همان سال‌ها گذاشته شده است. اگر بخواهیم به سال های منتهی به انقلاب بازگردیم، روایتی وجود دارد که گفته می‌شود سینما در سال ۵۶ در آستانه تعطیلی قرار گرفت و با اکران فیلم خارجی و محدودیت سالن، تقریبا همه چیز به پایان خود رسیده بود. با همین موضوع نشست را شروع می‌کنیم.

در ابتدای این نشست، سیدضیاء هاشمی تهیه‌کننده سینما درباره نقش خود در روزهای نخست سینمای ایران پس از انقلاب گفت: من با حوزه هنری به سینما ورود پیدا کردم. حوزه هنری در ابتدا حوزه اندیشه و هنر اسلامی بود و جمعی از جوانان انقلابی و متعهد برای تشکیل آن پای کار آمده بودند. در سال ۶۰، بخش سینمایی حوزه هنری تازه شروع به کار کرد و به مرور منسجم شد. اولین اثری که در حوزه هنری ساخته شد، فیلم «توجیه» با بازی مجید مجیدی و کارگردانی زنده یاد منوچهر حقانی‌پرست در سال ۱۳۶۰ بود. نویسنده این اثر محسن مخلباف بود که در واقع نقش پُررنگی داشت.

وی افزود: آقای مخملباف به واسطه ورود به حوزه هنری توانست فیلمساز شود. او خود را اسلام‌گرای تندرو می‌دانست و در تندروی، مشهورترین چهره حوزه هنری بود. به واسطه همین تندروی‌های برخی در اوایل انقلاب، این تصویر از بسیاری از افراد فعال در حوزه هنری آن زمان شکل گرفته بود.

این تهیه‌کننده سینما یادآور شد: در آن دوران، این فیلم‌ها معروف به فیلم اتوبوسی بود؛ چراکه عمدتا با اتوبوس مردم را از جاهای مختلف به سینما و مسجد می‌بردند و فیلم‌ می‌دیدند. زمانی که «برزخی‌ها» با چهره‌های بزرگ سینمای پیش از انقلاب آمد، برخی از افراد جامعه واکنش تندی به آن نشان دادند. در خاطرم است که فیلم «حاجی واشنگتن» اثر علی حاتمی در سینما اکران شده بود و به همراه مخملباف برای تماشای این فیلم رفته بودیم که او بسیار برافروخته و عصبانی شد.

در ادامه مهدی فخیم‌زاده، بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون با بیان اینکه فیلم «میراث من جنون» را هنوز دوست دارد، در پاسخ به پرسش امیر قادری مبنی بر اینکه بیشترین دل‌مشغولی‌اش پس از انقلاب چه بود، تصریح کرد: من ۶ یا ۷ سال قبل از انقلاب با فیلم «تپلی» ساخته محمدرضا میرلوحی به سینما ورود کردم، در حقیقت با بازیگری شروع کردم و بعد به دستیاری، کارگردانی و… پرداختم. ناگفته نماند که در آن زمان فیلم‌فارسی را نمی‌شد ادامه داد. قبل از انقلاب اگر کارگردانی می‌خواست اثر متفاوتی بسازد، باید به جایی وصل می‌بود.

وی ادامه داد: حتی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان هم افراد خاصی می‌توانستند ورود کنند و باید نفوذ می‌داشتیم. برای مثال در آن زمان، چهره‌های خاصی ازجمله عباس کیارستمی، اسفندیار منفردزاده، فروزش و..‌. در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان فعالیت می‌کردند.

این بازیگر پیشکسوت در جواب به این سوال که آیا روایتی که می‌گویند سینما در سال ۵۶ در آستانه تعطیلی بود، درست است یا نه، مطرح کرد: این روایتی را که می‌گویند سینما قرار بود در سال ۱۳۵۶ تعطیل شود، به این شکل قبول ندارم؛ بلکه سالن‌هایش را از دست داده بود. چراکه با هجوم فیلم‌های خارجی مواجه بودیم. برای مثال، سال ۱۳۵۱، ما ۹۰ اثر تولیدی داشتیم؛ در حالی که سال ۱۳۵۶، ۱۱ اثر خروجی سینمای ایران بود. سود اکران فیلم‌های خارجی برای سینماداران بیشتر از اکران فیلم‌فارسی بود. لفظ تعطیلی به معنی از دست‌دادن تماشاچی نبود و همان‌طور که گفتم فیلم ایرانی در مقایسه با فیلم‌های خارجی تماشاگر کمتری داشت.

این هنرمند با اشاره به خط فکری محسن مخملباف ذکر کرد: در سال‌های ابتدایی پس از انقلاب، محسن مخملباف تندروترین فرد سینما بود. نقل می‌کردند زمانی که سر صحنه می‌رفت، پاکتی همراهش بود که تصور می‌کردند، انار است اما بعد متوجه شدند، نارنجک با خود همراه دارد.

وی ادامه داد: محسن مخملباف روزی از فیلم «فرار» که تهیه‌کننده آن بودم و در ژانر دفاع مقدس تولید شده بود، تمجید کرد. حتی به من گفت «معتقد بودم که همه شما باید اعدام شوید؛ اما با این فیلم از شما خوشم آمده!‌». مخملباف مدام از مدیران وزارت ارشاد و فارابی و… انتقاد می‌کرد که این‌ها فراماسون هستند. حدود دو سال بعد، همراه سیروس الوند بودیم که مخملباف را هم دیدیم‌. کاملا تغییر کرده و از عقاید خود برگشته بود و به ما تذکر می‌داد که مراقب حزب‌الهی‌های تندرو باشید تا وارد شوراهای سینمایی نشوند.

در ادامه سیدضیاء هاشمی با رد برخی سخنان فخیم‌زاده، افزود: مجموعه سینمای پس از انقلاب به این تندی که گفتند نبود. این را هم بگویم به عنوان کسی که در کارهای او به عنوان تهیه‌کننده حاضر بودم، محسن مخملباف حتی چاقو هم همراه خودش سر صحنه نداشت. در آن دوران از حوزه هنری افراد زیادی عازم جبهه شدند و به یاد دارم در عملیات مرصاد تیمی متشکل از کارگردانان و فیلمبرداران رفتند، اما محسن مخملباف در دوران تندرویی‌اش هم هیچ‌وقت جبهه هم نرفت و در اصل، دل و جرات این کارها را هم نداشت.

وی افزود: البته بهروز افخمی از جمله افراد استثنایی بود که از همان ابتدا از محسن مخملباف متنفر بود و هیچ وقت حسی خوبی به او نداشت. افرادی آن زمان در حوزه هنری بودند که عاشق سینما باشند و فیلم‌ها را دنبال کنند، اما کسی به شدت بهروز افخمی پیگیر فیلم نبود. در حقیقت ایشان قبل از انقلاب به شدت اهل سینما بود؛ مدام به سینما می‌رفت و فیلم‌های آن دوران را هم می‌دید و حتی برای هم‌محلی‌هایش به مدت ۲ ساعت کل فیلم را تعریف می‌کرد.

وی درباره طیف بندی سینمای پس از انقلاب ادامه داد: در سینمای ایران آن زمان از حوزه هنری انقلابی‌تر وجود نداشت و حتی فضای تلویزیون که بهروز افخمی در آن مشغول بود، به نسبت بازتر بود. خاطرم هست که آن زمان برخی افراد تلویزیون فیلم «توبه نصوح» را که محصول حوزه بود، مسخره می‌کردند. البته این فیلم واقعا انبوهی از مخاطبان و روحانیون را با خود همراه کرده بود.

در ادامه نشست بهروز افخمی نویسنده و کارگردان پیشکسوت در جواب به این سوال که آیا تجربه‌اش از سال ۵۶ تعطیل‌شدن سینمای ایران است یا خیر، بیان کرد: قطعا تجربه من از سال ۱۳۵۶، تعطیل شدن سینماهاست و اینکه تولید فیلم به زیر ۱۰ اثر رسید. البته آن سال دیگر بحبوبه انقلاب اسلامی بود و این مساله بر رفتار حکومت تاثیر داشت. برای بررسی دقیق‌تر این پرسش باید به سال ۵۵ توجه کرد که در آن سال نیز تولید فیلم به زیر ۲۰ اثر رسید. معتقدم روش‌هایی برای گران‌کردن تولید فیلم از سوی دولت به کار رفته شد که باعث شد بخش خصوصی کاملا ناتوان شود. در حقیقت شاید بتوان گفت هدف دولت کنترل کامل فیلمسازی توسط خودش بود؛ البته بهتر است بگویم سازمان‌های نیمه‌دولتی مانند شرکت گسترش صنایع سینمایی هزینه تولید را افزایش دادند و همین امر موجب شد قیمت تولید فیلم در فاصله کوتاهی ۵ برابر شود.

در ادامه سیدضیاء هاشمی درباره رویکردهای سینمای ایران پس از وقوع انقلاب عنوان کرد: زمانی که پس از انقلاب، سینمای گلخانه‌ای به راه افتاد، الگوی آن از سینمای روسیه گرفته شد. اساسا فارابی عصاره‌ای از کمونیست بود. اینکه می‌گویند الگویی از سینمای فرانسه بوده، ابدا اینجور نیست. بلکه نگاه واقعی سینمای چپ‌گرای کمونیست بودند. حوزه هنری مخملباف هم اصل سینمای کمونیست بود. اینها متاثر از نگاه افراط و تفریطی به دین بود و این در همه بخش‌ها حتی غیر از سینما وجود داشت. این مساله را حتی در احکامی که آن دوران علیه سینما صادر می‌شد می‌توان دید. آن زمان اغلب سینماهای کشور به جرم آنکه مال حرام داشتند، از مالکانشان گرفته و به بنیاد مستضعفان داده شد. برخی هم البته با دادن خمس مال‌شان پاک شدند. بنابراین به طورکلی الگوی سینمایی خانه سینما و فارابی از روسیه گرفته شده بود و طی سفرهای آقایان به اروپا به سینمای چپ‌گرا متمایل شده بود.

در ادامه امیر قادری با طرح این موضوع که بنابراین شما معتقدید همه اینها انشئابات مختلف سینمای مارکسیسم بوده، نظر فخیم‌زاده را درباره این موضوع جویا شد. وی گفت: اواخر دهه پنجاه به طور کلی دولت غایب بود و نقش چندانی در شکل‌گیری سینما نداشت. به مرور یعنی سال ۶۰ حوزه هنری پیدا شد. قبل از این تنها یک پروانه ساخت صادر می‌شد. بنیاد سینمایی فارابی هم در همان زمان به دنبال پیدا کردن معنایی برای سینمای اسلام‌گرا بود. در واقع دست و پا می‌زدند تا الگوی سینمای اسلامی به وجود بیاورند. به یاد دارم آن زمان از محمد بهشتی می‌پرسیدیم، سینمای اسلامی که می‌گویید، یعنی چه و ایشان یک جایی بالاخره پاسخ داد که “شما نمی‌دانید سینمای اسلامی چیست و من هم نمی‌دانم!”. حوزه هنری سنگ انقلاب و حزب الله را به سینه می‌زد و متشکل از کسانی بود که یا انقلابی بودند یا انقلابی شدند. اما در سوی مقابل در دوره‌ای، بنیاد سینمایی فارابی که بیشتر روشنفکران را به خود جذب می‌کرد، رسما اعلام ‌کرد عرفان، وجه هنری اسلام است و به دنبال ارایه این تعریف از سینمای اسلامی بودند.

قادری در ادامه نشست با طرح این پرسش از افخمی که آیا سینمای ما پس از انقلاب بیشتر به سینمای مارکسیستی گرایش پیدا نکرد؟، بیان کرد: چراکه تعریفی برای سینمای اسلام‌گرا نداشتیم، اگرچه به دنبال آن بودیم. اما باید بگویم که تعریف سینمای مارکسیستی را جای سینمای اسلام‌گرا گذاشتیم چون در دنیا تعریف داشت.

افخمی درباره این موضوع پاسخ داد: با این پرسش تفاوت سینمای فاشیست با سینمای مارکسیست چیست؟ بنظر من این مقایسه خیلی وجهی ندارد. اما اگر با رویکرد محتوایی بخواهیم بررسی کنیم، می‌توان تحلیلی داشت. از آنجایی که بخشی از سینمای کشورهای کمونیستی، قهرمان‌پرداز، امیدآفرین و پرداختن به طبقه فرودست بود و انقلاب را تبلیغ می‌کرد. هرچند این مضمون‌های قهرمان‌پرداز را هم می‌توان در سینمای هند هم پیدا کرد.

این فیلمساز درباره شرایط متفاوت سینما و تلویزیون در دهه ۶۰ با کنایه مطرح کرد: من آن سال‌ها در تلویزیون بودم. البته تلویزیون در آن دوران برخلاف سینما، مشغول نظریه‌پردازی نبود! و یک کار ضروری داشت؛ آن هم این بود که اوقات فراغت مردم را باید پُر کند؛ اوقات فراغتی که هر روز داشت جدی‌تر هم می‌شد. از سال ۱۳۶۱ به بعد، سریال‌سازی در تلویزیون آغاز شد و من هم در سال ۶۲ مدیر گروه فیلم و سریال تلویزیون شدم‌. زمانی که مدیر شدم، دیگر مسئولیت پُرکردن اوقات فراغت با این گروه بود و مدام برنامه تولید می‌شد. می توانم بگویم به اندازه مدیریت دو شبکه فعلی حجم و وسعت کار داشتیم. مسئولیت سنگینی هم بود و به محض اینکه در این کار کمی شکست می‌خوردیم و ضعیف عمل می‌کردیم، انواع ناسزاها به ما گفته می‌شد. به یاد دارم آن زمان فیلم‌های آمریکایی را نشان می‌دادیم و برای یک فیلم که حق رایتش تمام شده بود، بعدها در دادگاه لاهه جریمه شدیم و مجبور شدیم چند برابر حق پخش آن را بپردازیم!

در ادامه این نشست فریدون جیرانی نویسنده و کارگردان باسابقه، نظر خود را درباره تعطیلی‌ سینماها در سال ۱۳۵۶ این گونه شرح داد: از سال ۱۳۵۵ بحران سینما آغاز و جلسات مهم حزب رستاخیز درباره این بحران تشکیل شد. فکر می‌کنم تندترین نظرات درباره سانسور در سینما در آن جلسات گفته شده است. افراد زیادی مانند ناصر تقوایی و سعید مطلبی در آن جلسات درباره سانسور تند و تیز حرف زدند.

وی ادامه داد: سانسور در آن زمان وجود داشت. همان سال ۱۳۵۵، فیلم‌هایی همچون «دایره مینا»، «مرثیه» و… هنوز توقیف بودند. به یاد دارم که با هاشم خردمند که از مدیران ارشاد بود در روزنامه اطلاعات درباره توقیف شدن فیلم «مرثیه» حرف زده بودم و گفتم چرا آزاد نمی‌شود. این فیلم‌ها اواخر سال ۱۳۵۶ پروانه نمایش گرفتند و ۵۷ به نمایش درآمدند. در واقع از سال ۱۳۵۳ که نسخه کامل فیلم «گوزن‌ها» در جشنواره فیلم تهران اکران شد، سانسور در سینما هم شدید شد.

جیرانی خاطرنشان کرد: «گوزن‌ها» اثری به روز و بهتر است بگویم تبلیغ چریک‌های فدایی بود و تصاویر زیبایی داشت. پس از نمایش این فیلم، جشنواره هم زیر سوال رفت و هم فضای سینمای اجتماعی، سینمای اعتراضی و یا متفکر بسته‌تر شد. من به طور کلی معتقدم نیمه‌ دوم دهه ۶۰، سینمای متفکر ایران رشد کرده اما گفتمان سینمای دهه ۴۰ و ۵۰، ضدمدرنیسم است و برایش تحلیل دارم. در سینمای اعتراضی یا اجتماعی آن زمان زن مدرن نمی‌بینیم.

وی ادامه داد: گفتمان بومی‌سازی، روشنفکران را در اواخر دهه ۴۰ به خودش جلب کرد. در گفتمان بومی‌سازی تفکر و فرهنگ غرب به مثابه پوششی تلقی می‌شود که فرهنگ استعمار را یادآوری می‌کند؛ این همان چیزی است که کوبا و الجزایر هم تجربه‌اش را دارند. ما هم این گفتمان بومی‌سازی را دنبال کردیم که هم روشنفکران در کنارش قرار می‌گیرند، هم طبقه‌ پایین. بنابراین علت اینکه در سینمای اجتماعی و اعتراضی ایران زن و انسان مدرن می‌بینیم، این است.

این ژورنالیست در ادامه عنوان کرد: فرهنگ غرب با فرهنگ امپریالیسمی یکی انگاشته می‌شد، در حالی که این دو موضوع از هم جدا هستند. اما چون ما آن را یکی می‌پنداریم شاهد آثاری مانند فیلم‌های ساعدی هستیم. البته همه این موارد دلیل نمی‌شود که بگوییم این سینما عقب‌افتاده است؛ سینما دچار یک تفکر غرب‌ستیزی است که در آن دوره در تمام دنیا وجود داشت. در آن دوره فرهنگ غرب یک تهاجم محسوب می‌شد و مانند حالا تعاریف تغییر نکرده بود.

جیرانی ادامه داد: آن زمان شهر مدرن با فرمانروایش تعریف می‌شد. آن زمان داستان شهر مدرن، داستان امروزی نبود. آنچه که شاه از مدرناسیون نشان می‌داد؛ حاشیه‌نشینان را دچار از خودبیگانگی کرد و روشنفکران تحت تاثیر بیشتر گفتمان چپ آمریکا لاتین یعنی همان بومی‌سازی قرار گرفته بودند که باعث شد مخالف شهر مدرن باشند. این نگاه باید طبیعتا بعد از انقلاب ادامه پیدا می‌کرد. چراکه نیروهایی که قدرت را در دست گرفتند، دو مدل بودند؛ دولت موقت و نیروهایی که مسئولیت نهادهای انقلابی را داشتند.

وی یادآور شد: پس از آنکه جنگ شروع شد و مهدی کلهر آمد، تفکر دیگری پدیدار شد و اولین روحانی که به وزارت ارشاد رفت، صادقی اردستانی بود. اولین اقدام شورای پروانه نمایش ارشاد بعد از جنگ این بود که جلوی فیلم‌های روسی را گرفت.

این سینماگر خاطرنشان کرد: حال که آقای افخمی اینجا حضور دارند، باید بگویم که تلویزیون در آن زمان با تهیه کردن فیلم بهرام بیضایی در سال ۶۰ نقش مهمی ایفا کرد.

جیرانی درباره موفقیت فیلم‌هایی نظیر «سوته‌دلان» و «در امتداد شب» در در رقابت با فیلم‌های خارجی در سال‌های منتهی به انقلاب بیان کرد: رقابتی در کار نبود. تماشاچی فیلم فارسی، طبقه پایین و حاشیه‌نشین، و تماشاچی فیلم خارجی طبقه متوسط و مرفه بودند. سینماهای‌ نمایش‌دهنده فیلم‌های ایرانی از میدان انقلاب به بالاتر نبودند. یعنی بهترین سینمای نمایش دهنده فیلم ایرانی «کاپری» در میدان انقلاب بود. با نمایش فیلم‌های «دایره مینا» و «سفر سنگ»، فیلم ایرانی در بالاشهر نیز نمایش داده شد. رقابت بین فیلم‌های ایرانی و خارجی سخت بود و مهمترین مساله در بحران سینما علاوه بر رقابت، بریدن تماشاچی از فیلم ایرانی بود. ۲ فیلم در سال ۵۷ خوب فروخت؛ اثری از ایرج قادری و و فیلم «در امتداد شب» که رکورد تاریخ را شکسته است و من معتقدم تفکری که پشت فیلم در «امتداد شب» بود، می‌توانست سینمای ایران را مانند سینمای ترکیه کند.

جلسه دوم سلسله نشست «بر سینمای ایران چه گذشت» امشب سه شنبه ۴ مهر با نمایش قسمت دوم این مستند و میزگردی با حضور فریدون جیرانی، مهدی مسعودشاهی، سیدمحمد حسینی و هوشنگ گلمکانی ساعت ۱۷ در سالن شهر هفتم سینما آزادی ادامه خواهد یافت.

رسانه سینمای خانگی- «اتاق گلی» تا چه حد با واقعیت جنگ تطابق داشت؟

تهیه‌کننده فیلم سینمایی «اتاقک گلی» گفت: برای ساخت این فیلم به مدت سه ماه با ۴۷۰ رزمنده حاضر در عملیات مرصاد گفت‌وگو داشتم که بیش از ۷۰ ساعت شده است.

به گزارش رسانه سینمای خانگی، داود صبوری در گفت و گو با ایرنا، درباره میزان اقتباس از کتاب‌ها و تالیف‌ها در حوزه دفاع مقدس برای ساخت آثار سینمایی اظهار داشت: این کتاب‌ها به خاطر این‌که اغلب در قالب روایت و خاطره هستند، تبدیل آنها به فیلم‌نامه سخت است. برخی فیلمسازها فقط پیرامون خود را دیده‌اند و براساس خاطره ای که برایشان تعریف شده است، فیلم ساخته اند در صورتی که جنگ و دفاع مقدس به جای توجه به یک قصه، نیازمند نگاه چندجانبه و دیدگاه های مختلف است و برای این که باید حتما به سراغ ۵۰ نفر که در جنگ حضور داشته اند برویم، حرف‌هایشان را بشنویم و جمع بندی آنها را تبدیل به فیلمنامه کنیم.

صبوری در ادامه گفت: بازیگران اتاقک گلی با تک تک خانواده‌های شهدای عملیات مرصاد دیدار داشتند تا با حال و هوای شهید در زمان شهادت آشنا شوند و همزادپنداری کنند.

مردم با شخصیت‌های فرماندهان دفاع مقدس خیلی بیگانه‌اند

صبوری همچنین درباره ساخت آثار سینمایی پرتره فرماندهان شهید از جمله همت، باکری و … ابراز کرد: مردم با شخصیت‌های فرماندهان دفاع مقدس خیلی بیگانه‌اند. از زندگی خصوصی، شرایط و سختی‌هایی که این شهیدان کشیدند خبر ندارند. البته آثار سینمایی در حوزه دفاع مقدس به موضوع شهدای گمنام ساخته شود تاثیرگذاری بیشتری دارد تا این که صرفا محور ما فرمانده باشد. در آثار سینمایی که به فرماندهان دفاع مقدس پرداخته شده است، به جز فیلم سینمایی موقعیت مهدی، سایر آثار اینچنینی اصلا جواب نداده است.

فیلم دفاع مقدسی لزوما نیازی به پرداخت صرف به فرمانده ندارد

وی همچنین با بیان این‌کهفیلم دفاع مقدسی لزوما نیازی به پرداخت صرف به فرماندهان ندارد اظهار داشت: در عملیات‌های کربلای ۵، بیت المقدس ۲ و ۴ و عملیات مرصاد خودم در همان اتاقک گلی که در فیلم آمده است، بودم و فرماندهی آنجا نبود و فقط رزمنده‌ها بودند و حماسه‌آفرینی کردند.

تهیه‌کننده فیلم سینمایی اتاقک گلی در حین حال پیشنهاد داد کمیته‌ای در حوزه سازمان سینمایی تشکیل شود که نقاط ضعف و قوت فیلم‌های دفاع مقدس را دربیاوریم و به عنوان شاخص در اختیار تهیه‌کننده ها و کارگردان ها بگذاریم و بگوییم اگر این شاخص ها رعایت نشود، فیلم‌ها تاثیرگذاری خود را نخواهند داشت.

برخی آثار دفاع مقدسی که ساخته می‌شود ضد جنگ هستند

صبوری همچنین با بیان این‌که برخی آثار دفاع مقدسی که ساخته می‌شود ضد جنگ هستند، از فیلم اخراجی ها به عنوان یکی از آثار تاثیرگذار در سینمای دفاع مقدس نام برد و گفت: این فیلم در زمان خودش لازم بود ساخته شود. اخراجی‌ها مردم را با حوزه دفاع مقدس آشتی داد.

وی در پایان تاکید کرد: پس از اکران عمومی فیلم سینمایی اتاقک گلی، مردم میزان تاثیرگذاری آن را خواهند دید.

رسانه سینمای خانگی_غفلت از سینمای دفاع مقدس؟

هفته دفاع مقدس بواقع پاسداشت دوران طلائی ظهور و بروز بصیرت در فرزندان ملتی است که صدها سال طعم حکومت داری عصر بی کفایت پهلوی وخاندان فاسد آنان را چشیده بودند و برای حفظ پرچم، استقلال و شرف خویش با دستان خالی،سلاح ایمان و با عشق به ولایت فقیه به میدان آمدند، میدان نبردی که سینماگران هم با حضور در آن رشادتهای رزمندگان اسلام را با دوربینهای خود به ثبت رساندند تا به عنوان فرزندان خلف خمینی کبیر نامشان در تاریخ دفاع مقدس جاودانه بماند…این ایام فرصتی است تا به بررسی سینما در دوران دفاع مقدس بپردازیم

یادداشت مهدی سرتاج/دفتراصفهان

شروع جنگ تحمیلی و تبلور فرهنگی مکتب امام خمینی

با شروع جنگ تحمیلی طبیعی بود که هنرمندان سینما همپای دیگر رزمندگان برای ثبت لحظات جنگ در این میدان نبرد حضورداشته باشند، در یکی از این روزهای جنگ ،دوربین مستند ساز آرام آرام به رزمنده ای که یک دست نداشت و در دل خاکریز نشسته بود، نزدیک می شود… گزارشگر میگوید خودتون را معرفی کنید.او خود را این چنین معرفی می کند: «سرباز اسلام حسین خرازی…»! حسین خرازی همان فرمانده نامدار و با اخلاص که به سربازانش می‌گفت کار باید برای رضای خدا باشد و خود را نه یک فرمانده که یک سرباز اسلام معرفی می‌کرد. این بیان سرشار از خضوع و گمنانی توسط یک فرمانده بزرگ ، درست همان نقطه ای است که سینما را وارد یک گونه جدید از فیلمسازی می‌کند و در آن گونه، تکنیک جای خود را به مفاهیم انسانی و اخلاقی می‌دهد که در هیچ جنگی تا کنون تجربه نشده، مفاهیم جدید انسانی که فرزندان مکتب خمینی کبیرآن را به ظهور و بروز رسانده بودند سینمائی که براساس فرمایشات راهگشا و روشن گرایانه‌ی حضرت امام(ره) که فرمودند «ما با سینما مخالف نیستیم ما با فحشا مخالفیم…»، در سال‌های بعد از انقلاب، اجازه‌ی ظهور و بروز پیدا کرده بود، و حالا با ورود فیلمسازان آماتور و نیمه حرفه‌ای، در روزهای آغازین جنگ به جبهه‌ها توانست رسالت خود که ثبت مستندات وقایع جبهه‌های حق علیه باطل بود را به انجام برساند.

شکل گیری ژانر سینمای دفاع مقدس

دوران هشت ساله دفاع مقدس و مقاومت رزمندگان اسلام در صحنه های نبرد، تداعی کننده یکی از زیباترین جلوه های تمدن بشر بود که در آن، ایثار، گذشت، جهاد و شهادت، جلوه گر بود. این ویژگی‌های ارزشمند رفتاری، موجب شکل گیری فرهنگ دفاع مقدس شد تا در نهایت ژانری که می توانست سینمای جنگ نامیده شود به واسطه بروز رفتارهای خارق العاده انسانی رزمندگانش به سینمای دفاع مقدس مبدل شود، سینمائی که گونه منحصر بفرد سینمای ایران نام گرفت. ژانر دفاع مقدس با پرداختن به روحیات رزمندگان، باورها و اعتقادات آنها براساس وجوه شخصیتی رزمندگان به تدریج به اوج خود رسید و موجب ارتقای سطح کیفی سینمای دفاع مقدس شد.در این میان، نگاه و رویکرد مسئولین و فیلمسازان به دفاع مقدس در فرایند شکل گیری این گونه سینمائی و ارتقاء سطح آن موثر بوده است که آن را می توان از دومنظر مورد واکاوی قرارداد. رویکرد اول: رویکرد الهی، ارزشی و حماسی است که از بدو انقلاب، ظهور و بروز یافته است و شهید سید مرتضی آوینی را می توان از اصلی‌ترین چهره‌هائی نام برد که در توسعه این فکرموثر بوده است. رویکرد دیگر- که بسیاری از تولیدات سینمای دفاع مقدس و به ویژه تولیدات پس از جنگ را شامل می‌شود- رویکرد انتقادی یا نقادانه به موضوع جنگ است. در این رویکرد، فیلمساز، سراغ معضلات و آسیب هایی می‌رود که زیر خاکسترها و غبارهای جنگ پنهان مانده و عمدتا با پایان جنگ و کنار رفتن غبارها، دوربین سینما به سمت آنها تغییر جهت میدهد.

فراز و فرود سینمای دفاع مقدس در سایه سوء مدیریت

آنچه که در بررسی وضعیت تولید فیلم‌های دفاع مقدس طی 4 دهه پس از انقلاب، نشان میدهد این است که تولید آثار سینمایی و دفاع مقدس با افت و خیزهای فراوانی روبرو بوده است. این ژانر سینمائی به دلیل بی برنامگی، به جای رشد و بالندگی، در مسیر افول حرکت کرده وطی سالهای گذشته به لحاظ کمی و کیفی- مسیر قهقرا را طی کرده است. با نگاهی به چهار دهه فعالیتهای فرهنگی- به ویژه در حوزة سینمای دفاع مقدس- درمی‌یابیم که تاکنون، رویکردهای مختلفی در تولیدات سینمای دفاع مقدس وجود داشته است. هدف همه این رویکردها، بازیابی فرهنگ و ارزشهای نهفته در دفاع مقدس و انتقال آن به نسلهای آینده بوده است ولی رسیدن به این هدف و آرزوی شیرین، مقدماتی را می طلبد که در سایه سوء مدیریت و استراتژی غلط مدیران فرهنگی تحقق پیدا نکرد.

مروری بر تاریخ تولیدات سینمای دفاع مقدس

در سال‌های اولیه جنگ، نداشتن تجربه در ساخت فیلم جنگی و فقدان شناخت از حال و هوای حاکم بر جبهه‌ها باعث شد تا نخستین نمونه‌های این ژانر، آثار قابل‌قبولی از کار درنیایند؛ سال‌هایی که هنوز سینمای جنگ هویت نیافته بود. هرچند از دل همین تجربه‌ها و همین فیلم‌ها، سینمایی قهرمان‌محور پدید آمد که در دهه ۶۰ تماشاگران بسیار داشت. در بررسی سینمای جنگ نقش و اهمیت فیلم‌هایی، چون «عقاب‌ها»، «گذرگاه»، «بلمی به‌سوی ساحل» و «کانی‌مانگا» را نباید فراموش کرد؛ فیلم‌هایی که به جای شخصیت بیشتر به حادثه اهمیت می‌دادند و به گیشه سینما‌ها رونق می‌بخشیدند. آنچه از آن به‌عنوان سینمای دفاع‌مقدس یاد می‌شود با فیلم «دیار عاشقان» آغاز شد، با «پرواز در شب» ادامه یافت و با «دیده‌بان» و «مهاجر» اوج گرفت. در این میان اما باید سهمی ویژه برای مجموعه «روایت فتح» قائل شد. کاری که مرتضی آوینی و گروهش انجام دادند ارائه تصویری بی‌واسطه از فضای حاکم بر جبهه‌ها بود. با تصاویری که اغلب به شیوه دوربین روی دست فیلمبرداری شده بود و با گفتار متن‌هایی که آوینی خود می‌نوشت و می‌خواند، شیوه تازه و بدیعی در مستند‌های جنگی شکل گرفت که بعد‌ها مستند اشراقی نامیده شد؛ مستند‌هایی که سینمای دفاع‌مقدس را وارد فضایی تازه کرد.

سینمای دفاع مقدس در دهه 60 و 70

بهترین فیلم‌های دفاع‌مقدس اغلب پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ ساخته شدند. از «مهاجر» و «هور در آتش» گرفته تا «سفر به چزابه» که همگی در انتهای دهه ۶۰ یا نیمه اول دهه ۷۰ ساخته شدند و جایگاهی تثبیت شده به‌عنوان بهترین‌های سینمای دفاع‌مقدس دارند؛ سینمایی که از نیمه دوم دهه ۷۰ دچار بحران شد. بهترین فیلمسازان این عرصه ترجیح دادند به جای فیلم دشوار جنگی، سراغ گونه‌های دیگر بروند. بیشتر فیلمسازان شاخص سینمای جنگ در دهه ۷۰ سراغ سینمای اجتماعی رفتند. هرچه زمان گذشت، ساخت فیلم جنگی دشوارتر و پرهزینه‌تر شد. خروجی نهاد‌هایی که متولی سینمای دفاع‌مقدس محسوب می‌شدند در اغلب موارد قابل‌قبول نبود و در مواردی به‌نظر می‌رسید فیلمسازان جوان از فیلم جنگی به‌عنوان سکویی برای ورود به سینمای حرفه‌ای استفاده می‌کنند.

دهه هشتاد برای سینمای دفاع مقدس

سینمای دفاع‌مقدس نتوانست از این گنجینه بی انتهای دفاع مقدس بهره ببرد و در ورطه تکرار افتاد و آثاری جلوی دوربین رفتند که اغلب فاقد ارزش‌های سینمایی و بدون حداقل جذابیت برای جذب مخاطب بودند. از نیمه دوم دهه ۸۰ با ورود ده‌نمکی به عرصه و ساخته شدن سری فیلم‌های «اخراجی‌ها» بعد از سال‌ها فیلم‌هایی از سینمای دفاع‌مقدس با اقبال عمومی مواجه شدند.

دهه 90 و سینمای دفاع مقدس

در دهه ۹۰ به‌نظر می‌رسید سینمای دفاع‌مقدس نیازمند تنفس در فضایی تازه است. این اتفاق گاهی با آثاری، چون «ایستاده در غبار» رخ داد و امید‌هایی برانگیخته شد، ولی رویکرد کلی این سینما همچنان با آنچه در دوران طلایی ژانر (در انتهای دهه ۶۰ و ابتدای دهه ۷۰) شاهدش بودیم فاصله بسیار دارد؛ آن هم در شرایطی که هنوز حکایت‌های زیادی از ۸ سال دفاع‌مقدس ناگفته مانده است؛ حکایت‌هایی که نیاز به راویانی خوش قریحه و خلاق و تازه نفس دارد تا مهم‌ترین ژانر سینمای ایران در ۴ دهه اخیر که تولدش را مدیون انقلاب و جنگ است، همچنان رهروانی استوار داشته باشد.

توجه به قهرمانان دفاع مقدس در استانها

مروری کوتاه بر سینمای دفاع‌مقدس نشان می‌دهد مهم‌ترین و هیجان انگیز‌ترین اتفاق‌های سینمای جنگی ایران به سال‌های دور بازمی‌گردد و هر چه به دوران متاخر نزدیک‌تر می‌شویم، سینمای دفاع‌مقدس کمتر توانسته آثاری جالب توجه خلق کند که این مهم، خبر از فقدان اتاق فکری منسجم و کارآمد در این حوزه می دهد. واقعیتی که بدان بایستی اشاره کرد این است که از آنجا که در طول هشت سال دفاع مقدس همه مردم ایران و اقوام ایرانی در این سالها با غیرت و از جان گذشتگی نقش بسزائی در دفاع از این آب و خاک داشتند سینمای دفاع مقدس هم باالطبع بایستی از محوریت تهران خارج شده و گستره تولید خود را به استانها ببرد .استانی همچون اصفهان که با تقدیم 21807شهید در صدر همه استانها بوده و نام آوران زیادی همچون شهید خرازی ،شهید همت،شهید کاظمی،شهیدزرین و… را در دل خود پرورش داده در سینمای ایران نادیده گرفته شده که همین نگاه مغفول مانده از قهرمانان واقعی جنگ سبب فاصله میان تماشاگر و سیاستگذاران سینمای دفاع مقدس و به قهقرا رفتن این گونه سینمائی می شود.در این میان بنیاد فرهنگی روایت فتح در دوره جدید مدیریتی خود با حضور دکتر سید یاشار نادری با راه اندازی معاونت استان‌ها و ساخت فیلم سینمائی تک تیرانداز که برشی از زندگی شهید زرین تک تیرانداز افسانه ای ایران وجهان است نشان داد نگاه جدی به شهدای شاخص استان‌ها دارد انشاء الله این نگاه ارزشمند منجر به تولید آثاری فاخر ازشهدای گرانقدر استانها که همچون ستارگانی بر آسمان ایران می درخشند شود. انشاءالله

رسانه سینمای خانگی- تدارک سینمایی تلویزیون برای هفتۀ دفاع‌مقدس

شبکه‌های سیما به مناسبت چهل و سومین سالگرد آغاز جنگ تحمیلی، فیلم سینمایی، ویژه‌برنامه‌، مستند، روایت تاریخ جنگ و برنامه‌های گفتگو محور، پخش می‌کنند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی سیما، شبکه‌های سیما به مناسبت چهل و سومین سالگرد آغاز جنگ تحمیلی، پخش فیلم سینمایی، ویژه برنامه‌، مستند، روایت تاریخ جنگ و برنامه‌های گفتگو محور را با هدف تبیین تاریخ و فرهنگ دفاع مقدس و یاد و تکریم حماسه‌آفرینان در دستور کار دارد.

شبکه یک سیما

ویژه برنامه «حماسه خوان» یک مجله ترکیبی با حضور فرماندهان، رزمندگان و یادگاران دفاع مقدس است که به بازخوانی عملیات دفاع مقدس، دفاع مقدس در بیان امام (ره) و رهبر معظم انقلاب می‌پردازد.

مینی‌سریال «عاشورا» هم با شروع هفته دفاع مقدس از شنبه یکم مهر تا جمعه هفتم مهر هر شب ساعت ۲۲:۱۵ پخش می‌شود.

برنامه «صبح بخیر ایران» با دعوت از مهمانان مرتبط با هفته دفاع مقدس و پخش سرود و آیتم های مرتبط در هفته دفاع مقدس روی آنتن خواهد رفت.

برنامه «ایران امروز» به شهدای دفاع مقدس می‌پردازد و برنامه «سیمای خانواده» نیز با حضور خانواده شهدای خاص و دارای چند شهید در این ایام روی آنتن می‌رود.

همچنین برنامه «دال» با موضوع عکاسان دفاع مقدس در ۷ قسمت از شنبه یکم مهر ساعت ۱۸:۳۰ و مستند «در لباس سربازی» یکشنبه ۲ مهر ساعت ۱۲:۳۰ پخش خواهند شد.

شبکه دو سیما

مجموعه نمایشی «سیمرغ» به مدت ۴۵ دقیقه در این هفته در ساعت ۱۳:۵۵ روی آنتن می‌رود. این مجموعه تلویزیونی روایت‌گر زندگی و رشادت‌های ۲ تن از خلبانان هوانیروز ارتش جمهوری اسلامی ایران یعنی شهید احمد کشوری و علی‌اکبر شیرودی است.

انیمیشن «سلام بر ابراهیم» در ۱۲ قسمت به مدت ۲۸ دقیقه در ساعت ۱۳:۱۰ به مناسبت دفاع مقدس برای گروه سنی نوجوانان و بزرگسالان در قالب نمایشی پخش خواهد شد.

برنامه ترکیبی «جَنگ دوست‌داشتنی» ساعت ۲۳ روی آنتن این شبکه می‌رود. «جَنگ دوست‌داشتنی» برنامه‌ای گفتگومحور تولید مرکز بسیج سازمان با موضوع زیبایی‌های جنگ است که با داشتن حال و هوای طنز به موضوع دفاع مقدس هم می‌پردازد.

مجموعه «بهترین تابستان من» سریال نمایشی طنز مرتبط با موضوع دفاع مقدس است که هر روز ساعت ۱۷:۳۰ پخش می‌شود.

«نام‌ها» یک کمیک استریپ است که در مدت زمان ۳۰ دقیقه تدارک دیده شده است که هر روز ساعت ۱۹:۵۰ پخش می‌شود و هر قسمت به زندگی‌نامه یکی از شهدای بزرگ هشت سال دفاع مقدس می‌‎پردازد.

«خیلی دور خیلی نزدیک» برنامه ۹ دقیقه‌ای است که ۳۰ دقیقه بامداد روی آنتن می‌رود. این مجموعه با فضای نوستالژی دهه ۶۰ که گلچین تولیدات مطرح سیما در دهه ۶۰ و ۷۰ با موضوع دفاع مقدس است، پخش می‌شود.

مستندهای شاخص در حوزه دفاع مقدس با عناوین «خاطرات موتورسیکلت»، «دستمال سرخ‌ها»، «ننه قربان»، «جهاد در مدار جاده»، «گلدان قاطر ریزه»، «ایستاده بر موج»، «زنان جبهه شمال»، «شهرک دارخوین» هر شب ساعت ۲۳ پخش می‌شود.

به مناسبت هفته دفاع مقدس «جشنواره فیلم‌های داستانی کوتاه» به همت تأمین برنامه شبکه دو سیما، از شنبه اول مهر هر شب ساعت ۲۱:۱۰ در جدول پخش سریال شبانگاهی این شبکه جانمایی شده است.

در این‌جشنواره فیلم‌های کوتاه داستانی که توسط کارگردان‌های مختلف با موضوع دفاع مقدس ساخته شده‌اند انتخاب شده و هر شب چند فیلم در باکس سریال شبکه دو به نمایش درخواهد آمد.

شبکه سه سیما

مجموعه مستند «فرمانده جنگ» روایتی تحلیلی بر مبنای پژوهشی ۲ ساله است که در گروه مستند مرکز بسیج صدا و سیما تولید شده و با انجام مصاحبه با پژوهشگران دفاع مقدس و استفاده از آرشیوهای مرتبط، تصمیمات قاطع و راهبردی حضرت امام (ره) را بررسی و موشکافی می‌کند. دغدغه اصلی ساخت این اثر از آنجایی شکل گرفته که این موضوع همواره از تاکیدات رهبر معظم انقلاب بوده و ایشان از عدم توجه به نقش حضرت امام رضوان‌الله در دوران مقدس گلایه داشتند و پرداختن به این موضوع را از اهالی فکر و هنر مطالبه کردند.

این مجموعه به تهیه‌کنندگی و کارگردانی حمیدرضا حیدری در چهار قسمت تولید شده و در ایام هفته دفاع مقدس از شبکه سه سیما پخش خواهد شد.

برنامه «سلام صبح بخیر» به مناسبت هفته دفاع مقدس با حضور مهمانان کشوری، لشگری و همچنین رزمندگان و آزادگان پخش می‌شود. همچنین در بخش‌هایی از برنامه راویان دفاع مقدس به روایت‌گری این حماسه بزرگ می‌پردازند.

برنامه گفتگومحور «طبیب» نیز منعطف با این ایام هر روز ساعت ۱۱ پخش می‌شود. این برنامه به مناسبت این هفته میزبان رزمندگان و پزشکان دوران دفاع مقدس است.

«خودمونی» نیز در ایام هفته دفاع مقدس هر روز ساعت ۱۹:۳۰ پخش می شود.

شبکه چهار سیما

«چاووش» یک برنامه ترکیبی به مدت زمان ۹۰ دقیقه است که روزهای یکشنبه تا پنجشنبه ساعت ۲۲:۳۰ پخش می‌شود. این برنامه از منظر فرهنگی، اجتماعی و اندیشه‌ای به بازخوانی هشت ‌سال دفاع جانانه مردم ایران از سرزمین‌شان می‌پردازد. این ویژه‌برنامه دفاع مقدس از چهارشنبه ۲۹ شهریور آغاز شده است.

«مرصع» در هفته دفاع مقدس روزهای پنجشنبه ساعت ۱۹ به مدت ۶۰ دقیقه پخش می شود و هنرهای تجسمی از دلاوری رزمندگان را به تصویر می‌کشد.

«نقد سینما» در هفته دفاع مقدس نگاهی به سینمای جنگ و دفاع مقدس خواهد داشت. این برنامه جمعه شب‌ها ساعت ۲۲:۳۰ پخش می‌شود.

از دیگر برنامه‌های ویژه هفته دفاع مقدس می‌توان به پخش فیلم سینمایی «آبادان یازده ۶۰» اشاره کرد که در روز جمعه ۳۱ شهریور ساعت ۲۰:۳۰ از شبکه چهار پخش می‌شود.

همچنین ۲ مستند با عنوان «فرماندهان؛ (شهید زین‌الدین)» و «فرماندهان (شهید فکوری)» جمعه ۳۱ شهریور و جمعه ۷ مهر ساعت ۲۲ به روی آنتن شبکه چهار می‌رود.

شبکه پنج سیما

«رنگ دفاع» عنوان برنامه‌ای ۱۰ قسمتی درباره هنر نقاشی و گرافیک با موضوع دفاع مقدس است که از جمعه ۳۱ شهریور، همزمان با آغاز هفته دفاع مقدس حوالی ساعت ۲۲ به مدت ۱۰ شب از شبکه پنج سیما پخش می‌شود.

مستند «آبروی کوچه‌ها» هم به ذکر خاطرات و صحبت با خانواده و هم‌رزمان شهید می‌پردازد.

برنامه‌های «سلام تهران»، «تهران بیست»، «در شهر»، «در استان» و «به خانه برمی‌گردیم» معطوف به هفته دفاع مقدس روانه آنتن می‌شوند.

شبکه آموزش

مستند «در لباس سربازی» روایتی ویژه از حضور رهبر انقلاب در جبهه‌ها از نخستین روزهای آغاز جنگ تحمیلی تا ترور ایشان در تیر سال ۶۰ است. این برنامه در هفته دفاع مقدس هر شب ساعت ۲۳:۳۰ از شبکه آموزش پخش می‌شود.

مجموعه «سینمای مقدس» با بررسی فنی و هنری فیلم‌های جنگی ایرانی، در هفته دفاع مقدس هر شب ساعت ۲۴ روی آنتن شبکه آموزش سیما می‌رود. در هر قسمت از این برنامه به یک فیلم شاخص سینمای دفاع مقدس پرداخته و در ابتدای هر قسمت درباره فیلم مورد نظر و آثار مشابه آن صحبت می‌شود.

در این مجموعه فیلم‌های «خداحافظ رفیق»، «دیده‌بان»، «هور در آتش»، «پرواز در شب»، «دکل»، «بر بال فرشتگان»، «تونل»، «خلبان»، «سجاده آتش»، «فرزند خاک»، «دوئل»، «شیار ۱۴۳»، «ایستاده در غبار» و «اروند» با حضور و مصاحبه با عوامل فیلم مورد بررسی قرار می‌گیرد.

سینماگرانی همچون سیداحمد میرعلایی، محمدعلی باشه‌آهنگر، شبنم مقدمی، علیرضا زرین‌دست، سعید سعدی، عبدالحسن برزیده، جمال شورجه، رضا ایرامنش، مهدی فقیه، جلیل فرجاد، علی دهکردی و … در این برنامه جلوی دوربین رفته‌اند.

مستند «سنگربان» که به معرفی شهید ایرج دستیاری اولین شهید هشت سال دفاع مقدس در امیدیه می‌پردازد، یکشنبه دوم مهر ساعت ۱۷:۳۰ از شبکه آموزش پخش می‌شود.

شبکه قرآن و معارف سیما

ویژه‌برنامه زنده «شب‌های پر ستاره» به مناسبت هفته دفاع مقدس با روایتگری حاج حسین یکتا و مرور خاطرات دفاع مقدس از گلزار شهدای بهشت زهرا (س) از پنج‌شنبه سی‌ام شهریور تا یکشنبه دوم مهر هر شب ساعت ۲۰:۴۵ روی آنتن شبکه قرآن و معارف سیما می‌رود.

ویژه‌برنامه «کلمه طیبه» در ۷ قسمت ۱۵ دقیقه ای از روز شنبه ۱ مهر ساعت ۱۱ پخش خواهد شد.

شبکه قرآن و معارف سیما با هماهنگی معاونت عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران، به سراغ پیشکسوتان دینی و قرآنی ارتش رفته و پرسش‌هایی در خصوص جایگاه ارتش ایران اسلامی، قبل و بعد از انقلاب اسلامی را مطرح می‌کند که پاسخ‌های این پرسش‌ها محتوای اصلی برنامه را تشکیل می‌دهد.

سری اول این مجموعه، شامل گفتگو با ۷ نفر از امرای ارتش، به نام‌های امیردربندی از نیروی زمینی، جانباز سرافراز ایران‌نژاد از نیروی دریایی سیرجان، استاد سلیمی از نیروی هوایی، امیر ماهینی و امیر باباجانی از نیروی هوایی، امیر جعفری و امیر پولادی از نیروی زمینی، است.

انیمیشن «سلام ابراهیم» به مناسبت ایام هفته دفاع مقدس حوالی ساعت ۱۵:۳۰، از آنتن شبکه قرآن و معارف سیما پخش می‌شود. این انیمیشن با محوریت وقایع و اتفاقاتی که در مناطق جنگی برای شهید ابراهیم هادی، رخ داده است، با قالب داستانی، بیننده کودک و نوجوان را مخاطب قرار می‌دهد.

مستندهای تلویزیونی با موضوع و محوریت زندگی و جانفشانی‌های رزمندگان اسلام در دوران دفاع مقدس روزهای فرد و جمعه حوالی ساعت ۲۳ در ایام هفته دفاع مقدس از شبکه قرآن و معارف سیما پخش می‌شود.

شبکه جام جم سیما

گروه برنامه‌ساز «دل روشنی» در ایام هفته گرامیداشت دفاع مقدس به استان ایلام سفر خواهد کرد. این برنامه هر شب ساعت ۲۲:۳۰ به صورت زنده و به مدت ۹۰ دقیقه از ۳۱ شهریور تا ۵ مهر روی آنتن می‌رود.

«مدافعان بدون مرز» کاری از گروه سیاسی شبکه، که در ۲ قسمت ۲۰ دقیقه‌ای به روایت حضور افراد خارجی و غیر ایرانی در دفاع مقدس می‌پردازد.

ویژه‌برنامه «کنکاش» به دستاوردهای سیاسی دفاعی و اقتصادی دفاع مقدس و تحلیل فرمایشات رهبر انقلاب اختصاص خواهد داشت.

مجموعه «پلاک عاشقی»، در ۷ قسمت ۵۵ دقیقه‌ای به مقوله تاثیر دفاع مقدس و جنگ بر هنرهای هفت‌گانه از جمله سینما، موسیقی، عکاسی، هنرهای تجسمی، شعر و ادبیات، رادیو و تلویزیون و رسانه و تئاتر می‌پردازد.

ویژه‌برنامه‌های تلویزیونی «رادیو فتح» و «قرن ۱۴» با موضوع بازخوانی تاریخ هشت سال جنگ تحمیلی و مصاحبه با سرداران و فرماندهان دفاع مقدس پخش می‌شود.

همچنین سریال «سوران»، مستند «خاطرات موتورسیکلت»، انیمیشن «بچه‌های شهر خرم» و فیلم‌های سینمایی «بید مجنون»، «هور در آتش»، «زخم شانه حوا»، «موقعیت مهدی»، «تونل» و «آبادان یازده ۶۰» برای این ایام تدارک دیده شده است.

شبکه سلامت

شبکه سلامت برای هفته دفاع مقدس ویژه‌برنامه‌هایی را از ۳۱ شهریور به مدت یک هفته برای مخاطبان خود در نظر دارد.

از جمله این برنامه‌ها می‌توان به برنامه «پنجره باز» که هر شب ساعت ۲۳روی آنتن می‌رود اشاره کرد.

این شبکه مستندهایی را نیز آماده پخش دارد. مستند «پاکبازان» که فعالیت‌های پزشکی در ۸ سال دفاع مقدس را نشان می‌دهد، ۲ مهر ساعت ۱۲:۴۵ پخش می‌شود.

«سپید جامگان» از اول مهر تا هفتم مهر هر شب ساعت ۱۹، «هم پدر، هم مادر» روز ۱ مهر ساعت ۱۸:۳۰، «رسم عاشقی» ۲ مهر ساعت ۲۰ از جمله مستندهای ویژه هفته دفاع مقدس این شبکه هستند.

مجموعه «خاطرات ناتمام» که خاطرات پزشکان دفاع مقدس را مرور می‌کند از اول تا هفتم مهر هر روز ساعت ۱۸ روی آنتن شبکه سلامت می‌رود. همچنین برنامه «دوربین سلامت» هر روز گفتگویی با کادر درمان فعال در دفاع مقدس دارد.

فیلم سینمایی «شیدا» با رابط ناشنوایان جمعه ۳۱ شهریور پخش می‌شود و برنامه «مثبت سلامت» هر روز میزبان مسئولان و کادر درمان فعال در دفاع مقدس می‌شود.

شبکه نمایش

همزمان با هفته گرامیداشت دفاع مقدس چندین اثر سینمایی از شبکه‌ نمایش سیما پخش می‌شود.

فیلم‌های سینمایی «دیده‌بان»، «دوئل»، «سرزمین خورشید»، «از کرخه تا راین»، «یدو»، «لیلی با من است»، «اخراجی‌ها» و «تنگه ابوقریب» جمعه ۳۱ شهریور تا جمعه ۷ مهر روی آنتن می‌رود.

شبکه نسیم

«قاب عاشقی» برنامه شبانگاهی این شبکه است که هر شب به مرور فیلم‌های جنگی با حضور عوامل از جمله کارگردان، تهیه‌کننده و … می پردازد. این برنامه از ساعت ۱۹:۳۰ جمعه ۳۱ شهریور پخش می‌شود.

«نسیم آوا» ساعت ۱۹ در این ایام به پخش آهنگ‌ها و موسیقی‌های انقلابی در دوران دفاع مقدس خواهد پرداخت. این برنامه از جمعه ۳۱ شهریور روی آنتن می‌رود.

«جنگ دوست داشتنی»، «نسیما» و «خوش نمک» نیز در این ایام روی آنتن می‌روند.

شبکه امید

در این شبکه برنامه «نورا» و مسابقه «راز جزیره» با موضوع دفاع مقدس پخش خواهد شد. همچنین «مهمان مامان»، «سفر قند»، «بچه اینجا»، «پولیس پولیس»، «لبخند سرو»، «فرزندان روح‌الله»، روایتی از «روایات فتح» و مستندهای «نبرد فانتوم‌ها» و «صیاد» از دیگر برنامه‌های شبکه امید در این ایام است.

همچنین میان برنامه‌ها و کلیپ‌های ویژه دفاع مقدس با عناوین «سیره شهدا»، «روایت سلیمانی»، «نقشی از شهدا»، «رسم شهادت»، «در لباس سربازی»، «رسم جهاد» و … نیز روی آنتن می‌رود.

همچنین پنج قصه از «قصه‌های مجید» نیز از ۱ مهر تا پنجم مهر هر روز ساعت ۱۸ از شبکه امید پخش می‌شود.

شبکه افق

مستند «روایت معیار» در ۵ قسمت ویژه هفته دفاع مقدس از شنبه ۱ مهر ساعت ۲۰ با روایتی معیار و مستند از تاریخچه دفاع مقدس همراه با پخش اسناد منتشر نشده و دست نخورده پخش می‌شود.

مستند «مدیرکل و ما» پنجشنبه ۳۰ شهریور ساعت ۲۰ با بررسی سریال سوری «مدیرکل» و پرداختن به این سریال پرمخاطب سوری در ایران و همچنین گفتگو با عوامل و بازیگران این سریال پرطرفدار و بررسی وضعیت آن‌ها پس از جنگ سوریه پخش می‌شود.

مستند «پرده خوانی سینمای جنگ» در ۴ قسمت پنجشنبه‌ها ساعت ۲۲ پخش می‌شود. این مستند مروری بر تولیدات فیلم های اجتماعی دفاع مقدس از ابتدا تا کنون و تحلیل و بررسی آن‌ها با حضور کارشناسان، کارگردانان و تهیه‌کنندگان این فیلم‌ها دارد.

«رهبران استقلال»، «رویش‌های ما»، «سلام به آینده»، «اینجا آسمان»، «تجربه ماندگار» و «برای تاریخ» از دیگر مستندهای این شبکه برای پخش است.

رسانه سینمای خانگی- سینمای دفاع‌مقدس نیازمند مطالعه میدانی است

محمدحسین لطیفی کارگردان سینما با تاکید بر ضرورت تحقیقات گسترده میدانی در ساخت آثار سینمایی دفاع مقدس گفت: در ساخت آثار سینمایی دفاع مقدس یک موضوع را از یک منظر نباید نگاه کرد و تحقیقات باید خیلی کامل شود تا درام درست شکل گیرد و خط اصلی قصه دربیاید.

به گزارش سینمای خانگی، محمدحسین لطیفی در گفت وگو با ایرنا، در خصوص اقتباس از کتاب‌ها و تالیف‌ها در ساخت آثار سینمایی دفاع مقدس و این‌که فیلمسازهای ما در این زمینه چقدر موفق عمل کرده‌اند؟ اظهار داشت: اقتباس فیلمسازها از کتاب‌هایی که در این زمینه وجود دارد به دو گونه بوده است؛ یا به صورت میدانی حرکت و تحقیق کرده‌اند و یا این‌که چند کتاب را ملاک گرفتند.

خیلی از دوستان مدام تلاش می‌کنند کار دفاع مقدسی بسازند اما اتفاقی نمی‌افتد و این جای نگرانی دارد و درست نیستوی تاکید کرد: فضای جبهه و جنگ مربوط به سنین ماست و لازم است دستکم به عنوان مشاور و نویسنده فیلمنامه‌های دفاع مقدس با این فضا آشنایی وجود داشته باشد و در کنار فیلمسازان جوان، این اتفاق بیفتد.

لطیفی افزود: دوستانی که در حوزه دفاع مقدس کار کردند تلاش داشتند کارهای خوبی بسازند، خیلی از دوستان هم مدام تلاش می‌کنند اما اتفاقی نمی‌افتد و این جای نگرانی دارد و درست نیست. امیدوارم که در خصوص فیلمنامه و تحقیقات میدانی برای ساخت آثار دفاع مقدس گروهی کار شود.

کارگردان فیلم سینمایی غریب در باره این که چقدر به ضرورت بچه‌قصه‌ها در ساخت آثار دفاع مقدس اعتقاد دارید؟ بر ضرورت گنجاندن این داستان‌ها در آثار سینمای دفاع مقدس تاکید کرد و گفت: در غیر این صورت شخصیت‌ها تک بعدی می‌شوند و این بچه‌قصه‌ها هستند که شخصیت‌های مورد نظر در کارهای دفاع مقدسی را می‌سازند.

خیلی از آثار دفاع مقدس الکن ماندند

این کارگردان سینما و تلویزیون همچنین درباره فیلم‌های دفاع مقدس، پرتره از رزمنده‌ها و فرماندهان شهید از جمله شهیدان همت، باکری و ستاری گفت: برخی از آثاری که در این زمینه ساخته شده‌اند را دوست نداشتم. قرار بود آثاری در بین اینها به صورت سریال باشند و خیلی از اینها الکن ماندند.

وی تاکید کرد: واقعیت این است که فیلمسازها تلاش خود را کرده‌اند. هر چقدر در بحث پرتره به شخصیت قصه نزدیک شویم فیلم بهتری ساخته خواهد شد. مهم، اطرافیان، دوستان، حال و هوا و فضای آن موقع و آشنایی با مسائل پیرامون موضوعات دفاع مقدس است که فیلمسازهای ما باید به آن توجه داشته باشند.

لطیفی تاکید کرد: در ساخت این گونه آثار یک موضوع را از یک منظر نباید نگاه کرد و تحقیقات باید خیلی کامل شود تا درام درست شکل گیرد و خط اصلی قصه دربیاید.

وی خاطرنشان کرد: می‌خواهیم در پرتره تمامی ابعاد یک شخصیت را بگوییم و عموما هم اینگونه است برای همین، فیلم و داستان الکن می ماند اما اگر سمت و سوی ما مشخص شود و این که بدانیم کدام صفت بارزتر است و روی آن کار کنیم و مابقی در اولویت های بعدی قرار گیرد، کار، بیشتر دیده می‌شود.

در پرتره و شخصیت‌پردازی باید تا آنجایی به شخصیت‌های کناری پرداخته شود که از قصه اصلی جدا نشویم

این کارگردان سینما و تلویزیون همچنین در خصوص پرداختن به شهدای گمنام و افرادی که در کنار فرماندهان دفاع مقدس جنگیدند، شهید شده‌اند و یا خیلی از اینها در قید حیات هستند اما گمنام باقی مانده‌اند، اظهار داشت: پرداختن به این موضوع اجتناب ناپذیر است. در پرتره و شخصیت‌پردازی باید تا آنجایی به شخصیت‌های کناری پرداخته شود که از قصه اصلی جدا نشویم.

وی افزود: شخصیت‌های پیرامونی نمی‌توانند به همان اندازه شخصیت اصلی داستان شکل بگیرند و این اجتناب‌ناپذیر است. اما این که بخواهیم قصه‌ای در خصوص یک شهید گمنام کار کنیم بحث دیگری است و این هم شدنی است و انشالله که شاهد ساخت آثاری در زمینه شهدای گمنام باشیم.

لطیفی در عین حال در این باره که در ساخت آثار دفاع مقدس بعد خانوادگی شخصیت‌ها و پرتره‌ها مهم است یا بعد عملیاتی و رزمی کارهای دفاع مقدس؟ گفت: زندگی شخصیت‌ها مهمتر است. چون زندگی وجود داشت و اینها برای زندگی دفاع کردند. این شهیدان بی دلیل در جبهه نبودند و جنگ نکردند.

رسانه سینمای خانگی- ما برای این جشنواره سرودست می‌شکستیم

حامد جعفری از تهیه‌کنندگان سینمای انیمیشن، ضمن اشاره به جایگاه کلیدی انیمیشن در کشور، از نقش مهم جشنواره فیلم کوتاه تهران در معرفی استعدادهای تازه در این حوزه گفت.

به گزارش سینمای خانگی، حامد جعفری تهیه‌کننده سینمای انیمیشن که به زودی انیمیشن سینمایی او با عنوان «بچه زرنگ» به سینماها می‌آید، در آستانه برگزاری چهلمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران به مهر گفت: جشنواره فیلم کوتاه تهران از جهت اینکه «اسکار کوالیفاید» دارد و برگزیده اصلی جشنواره برای معرفی به اسکار می‌رود، از اهمیت به‌سزایی برخوردار است. حضور در تمام جشنواره‌هایی که «اسکار کوالیفاید» (درگاه‌های ورود به اسکار) هستند، برای کسانی که فعالیت هنری انجام می‌دهند، ارزشمند است. بنابراین جشنواره فیلم کوتاه تهران فرصت خیلی خوبی برای فیلمسازان ایرانی است. در زمان ما و دوره‌ای که حتی جشنواره این اعتبار جهانی را هم به دست نیاورده بود به اصطلاح برایش سر و دست می‌شکستیم و مشتاق جشنواره بودیم، حال طبیعی است فضای جشنواره برای افرادی که وارد این عرصه می‌شوند، جذاب‌تر شده باشد.

جعفری ادامه داد: در جشنواره‌های مختلفی از جمله فجر و کودک داور بوده‌ام اما آشنایی با فیلمسازان کوتاه حوزه انیمیشن برایم تجربه تازه‌ای است که راه خود را از طریق این جشنواره شروع کرده‌اند و باعث می‌شوند، این فرصت را داشته‌ باشیم که ببینیم چه کسانی وارد این عرصه می‌شوند تا بتوانیم آن‌ها را شناسایی کنیم و گفتگوی بین نسلی شکل بگیرد. از سوی دیگر وقتی می‌بینید که آثار نسل جوان سطح کیفی بالایی دارند و این سطح پیوسته در حال تکرار شدن و استمرار است، به وجد می‌آیید.

وی درباره به‌کارگیری جلوه‌های بصری، گرافیک و ایده‌های خلاقانه آثار فیلمسازان در حوزه پویانمایی گفت: به هر حال فیلمسازان جوان در حوزه سینما گام‌های نخستین خود را طی می‌کنند، از این جهت شاید برخی از کارها با ایده‌های خیلی خوبی همراه نباشد و برخی دیگر آثار پخته‌تر و غنی و به خروجی خوبی رسیده باشند.

جعفری عنوان کرد: ما باید اعتبار جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران را همواره در نظر بگیریم بالاخره جشنواره تهران، یک جشنواره معتبر است و باید همه فاکتورها را در اجرایش در نظر بگیریم.

جعفری درباره تفاوت تولید انیمیشن کوتاه و بلند گفت: من انیمیشن را از کار کوتاه و سریال شروع کردم اما طبیعی است که شناختمان از حوزه کوتاه یک جنس و شناخت‌مان از حوزه فیلم بلند یک جنس دیگر باشد. تولید انیمیشن بلند یک کار فناورانه، صنعتی و استودیو محور است اما کارهای کوتاه شخص محور و تجربی هستند که جنس متفاوتی دارند. خیلی از کسانی که کار کوتاه می‌سازند، برای شناخت این صنعت و در نتیجه قدم گذاشتن در عرصه بلند فعالیت می‌کنند و احتمالاً جشنواره را راه ورود به آن حوزه می‌دانند. پس طبیعتاً این مسیر، مسیر گذار از فیلم کوتاه به فیلم بلند است و ما شاید به نوعی بتوانیم به این فضا کمک کنیم.

وی در پایان گفت: گفته می‌شود بچه‌ها از طریق قوه تخیل خود با انیمیشن‌ها ارتباط برقرار می‌کنند و با قهرمان قصه‌های انیمیشن زندگی می‌کنند. اهمیت انیمیشن آنجاست که آن قهرمانی که در ذهن بچه‌های ما شکل می‌گیرد و با آن زندگی می‌کنند زاییده زیست هنرمندان ایرانی باشد یا زاییده ذهن خارجی‌ها؛ درنتیجه جایگاه و اهمیت انیمیشن در کشورمان کلیدی است.

چهلمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران به دبیری مهدی آذرپندار ۲۷ مهر تا ۲ آبان ۱۴۰۲ برگزار می‌شود.

خروج از نسخه موبایل