رسانه سینمای خانگی- آیا سینمای کودک به حاشیه رانده شده است؟

ابراهیم فروزش فیلمساز پیشکسوت سینما گفت: آنطور که شایسته است از تولید فیلمنامه های بی نقص و محکم در حوزه سینمای کودک و نوجوان حمایت نمی شود.

به گزارش سینمای خانگی، ابراهیم فروزش فیلمساز پیشکسوت سینما در آستانه روز ادبیات کودک و نوجوان در خصوص فقدان داستان های جذاب در فیلم های کودک گفت: سیاست گذاران سینمای کودک به محتوای فیلم ها توجه ندارند و آنطور که شایسته است از نظر جبنه های مالی و… از تولید فیلمنامه های بی نقص و محکم در حوزه سینمای کودک و نوجوان حمایت نمی کنند.

کارگردان فیلم های سینمایی «بچه های نفت» و «هامون و دریا» در گفتگو با سینماپرس، افزود: نقش سیاست گذاران در حوزه توجه به داستان و محتوای ارزشمند در فیلم های کودک و نوجوان بسیار مهم است اما متأسفانه گویا آن ها چندان به نقش خود واقف نیستند و به این مسأله اهمیت نمی دهند.

وی ادامه داد: ما نویسندگان بسیاری داریم که قصه های بسیار خوبی در حوزه کودک و نوجوان نوشته اند اما متأسفانه آن ها قصه های شان را تنها در اختیار نهادها قرار می دهند و اگر فیلمسازی علاقمند تولید آثارشان باشد که تعداد این فیلمسازان کم هم نیست به آن ها توجهی نمی کنند.

فروزش سپس با بیان اینکه اقتباس می تواند نجات بخش سینمای بحران زده کودک و نوجوان باشد یادآور شد: من تمام کارهایی که کردم به جز یکی دو مورد همگی اقتباس از کتاب ها و قصه های با ارزش حوزه کودک و نوجوان بوده؛ بنده تردید ندارم که اگر از نویسندگان درجه یک حوزه کودک و نوجوان به صورت بهینه استفاده می شد این افراد بیشتر احساس مسئولیت می کردند و به نوعی تشویق می شدند تا مسیری را که پیش گرفته اند همچنان ادامه دهند.

این سینماگر در بخش دیگری از این گفتگو با تأکید بر اینکه اگر نگوییم سینمای کودک مرده باید عنوان کنیم این سینما به حاشیه رانده شده است تصریح کرد: سال های متمادی است که جز اسمی از سینمای کودک چیز دیگری باقی نمانده است؛ نه سینمایی مختص نمایش فیلم های کودک و نوجوان وجود دارد و نه تهیه کنندگان و سرمایه گذاران چندان به این سینما بها می دهند و از سوی دیگر خانواده ها نیز این سینما را فراموش کرده اند.

کارگردان فیلم های سینمایی «شیر تو شیر» و «خمره» متذکر شد: کودکان امروزه از طریق وسایل ارتباطی مانند گوشی موبایل به بهترین بازی ها، انیمیشن ها و فیلم های روز دنیا دسترسی دارند و آنقدر سرگرمی های جور واجور دارند که قطعاً با آثار پیش پا افتاده سینمای کودک نمی توانند ارتباطی برقرار کنند و به همین علت است که اغلب فیلم های تولید شده در این سینما نیز با اقبال از سوی مخاطبان هدف این سینما روبرو نمی شود.

فروزش در پاسخ به این پرسش که به عقیده شما آیا داشتن غنای محتوایی می تواند کودکان امروزی را که به فرموده شما وسایل سرگرمی بی شماری در اختیار دارند، مجاب به تماشای فیلم های کودک در سالن های سینما کند اظهار داشت: قطعاً همین طور است! تردید نکنید ما گر فیلم های آموزنده همراه با سرگرمی و محتوای نو و امروزی برای کودکان تهیه کنیم آن ها از این فیلم ها استقبال خواهند کرد. متأسفانه ما یا از این سوی بام میفتیم یا از سوی دیگر! بخشی از فیلم های کودک ما فقط شده اند بزن و بکوب و خنده و برخی نیز بسیار سنگین هستند که اصلاً کودک نمی تواند با آن ارتباط بگیرد از این رو ما باید به یک سینمای میانه دست پیدا کنیم که بتواند این قشر از جامعه را به سمت خود جذب کند.

وی در پایان این گفتگو بار دیگر تأکید کرد: ما به هر صورت نباید خودمان را فریب دهیم! ما باید بدانیم که سینمای کودک کاملاً فراموش شده و رها شده است! اگر قرار است این سینما احیاء شود باید روی آن کار شود. ما وقتی سینمای کودک خودمان را قیاس می کنیم با سینمای کودک خارج از کشور می بینیم از نظر تکنیکی و ساختار و محتوا به شدت عقب مانده ایم و این اتفاق بسیار تلخ و ناراحت کننده است.

آیا سینمای ایران ادبیات ژانری دارد؟

نشست تخصص بومی‌گرایی و ژانر در فیلم کوتاه با حضور دکتر احمد الستی و دکتر فرنام مرادی نژاد توسط انجمن سینمای جوانان خمینی‌شهر با همکاری دانشگاه سپهر به مناسبت پنجمین دوره همایش مطالعات فیلم کوتاه تهران در سالن نمایش این دانشگاه برگزار شد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، در ابتدای برنامه آقای احمدی رئیس انجمن سینمای جوانان خمینی شهر در ارتباط با دلیل برگزاری این نشست صحبت کوتاهی داشت و مخاطبان را به نگارش مقاله برای پنجمین همایش مطالعات فیلم کوتاه تهران تشویق کرد و با قدردانی از آقای دکتر الستی و دکتر مرادی‌نژاد، نشست آغاز شد.

دکتر الستی در بخش نخست صحبت‌هایش گفت که فیلم‌های امروز ما فروش خوبی ندارند و تجربه می‌گوید که تنوع فیلم‌ها می‌تواند راهگشا باشد. ایشان با بیان این نکته که مردم خواستارتنوع در داستان فیلم‌ها هستند به تاریخچه ژانر و نجات اقتصاد سینمای آمریکا توسط ژانرها پرداختند و گفتند لغت ژانر را نخستین بار منتقدهای فرانسوی برای فیلم‌های آمریکایی به کار بردند و پس از آن بود که آمریکایی‌ها به این دسته‌بندی‌ها روی آوردند. آن‌ها در گام نخست آمارجمعیت وسن را مد نظر قرار می‌دهند و با توجه به مخاطب شناسی مشخص می‌کنند که چه نوع فیلم‌هایی باید بیشتر ساخته شود.

از اینجا به بعد پای تهیه‌کنندگان متخصص ژانری، کارگردان‌های ژانری و بازیگران مخصوص هر ژانر پیش کشیده می‌شود.  بعد از تولید نوبت پخش می‌رسد که باز هم با توجه به آمار و مخاطب شناسی این قضیه اتفاق می‌افتد.

سینمای آمریکا به خاطر رویکرد ژانری، سینمایی ملی نیست بلکه جهانی است و همین نکته یعنی اینکه وقتی از ژانرحرف می زنیم در واقع داریم از سینمای آمریکا حرف می‌زنیم. آنها با توسل به ژانرها روی تم‌های آشنای مردم کار می‌کنند تا بتوانند فیلم‌هایشان را در تمامی نقاط جهان پخش کنند.

دکتر الستی تاکید می‌کند سیستم استودیویی مستقل و پخش جهانی پشتوانه اقتصاد سینما هستند. ایشان ژانر را باعث پیشرفت فناوری سینما دانست وگفت : صدا و رنگ و پرده وسیع و… را ژانر به سینما آورد. ما هنوز در کشورمان سیستم استودیویی و پخش جهانی نداریم.

دکتر الستی در ادامه کتاب‌های مختلف مرتبط به بحث ژانر را به مخاطبان برای پژوهش  و ترجمه معرفی کردند. توصیه دکتر الستی به انجمن سینمای جوانان ایران ترجمه کتاب WORLD CINEMA THROUGH GLOBAL GENRES بود که این کتاب راه و رسم بومی شدن ژانر را می‌آموزد.

بومی کردن ژانر باید به قصد اطلاعات دادن باشد. بومی گرایی در واقع سلسله‌ای از انتخاب هاست و این کار کاملا شدنی است. همانطور که ایتالیایی‌ها یک ژانر شدیداً آمریکایی را بومی کردند و وسترن اسپاگتی به وجود آمد. ازسال 1960 تاسال 1978 ایتالیایی ها 600  تا وسترن ساختند. این بده بستان ها وجود دارد بین کشورها در دادن و گرفتن ژانرکه بعداً خود آمریکایی ها هم تحت تاثیر وسترن اسپاگتی قرار گرفتند و فیلم هایی به این شکل ساختند. مشابه این اتفاق برای سینمای ژاپن و کره نیز افتاده است.

درایران ما تنوع جغرافیایی داریم، از شمال تا جنوب که می‌تواند برای فیلم‌هایی با نگاه مبارزه انسان و طبیعت که دستمایه بسیاری از وسترن‌هاست استفاده شود. ما تنوع لباس داریم در این کشور، از بلوچستان تا ترکمن‌صحرا و خوزستان وآذربایجان و همچنین تنوع معماری که در ایران موجود است وتنوع قیافه و… که داستان های شما می‌تواند با توجه به همه این‌ها و شمایل نگاری رنگ و بویی بومی به خود بگیرد. ما باید با استفاده از امکانات ژانر فیلم کوتاه را ببریم به سمت ژانر که متنوع شود.

در آمریکا نویسنده‌های ژانری وجود دارند همان طور که در ادبیات وجود داشته اما ما ادبیات ژانری نداریم در حالی که سینما متکی به ادبیات ژانریست و ما نیاز داریم به فیلم‌نامه‌نویس‌های ژانری.

دکتر الستی با نمایش دوفیلم کوتاه ژانروحشت و جنگی تاکید کردند مختصات هرژانرباید رعایت شود که توجه ویژه به به جغرافیا، شمایل نگاری و.. لازمه درمحدوده ژانر کارکردن است.

درباره ژانر جنگی با توجه به کتاب‌های زیادی که در ارتباط با جنگ ایران و عراق نوشته شده می‌تواند یکی از ژانرهایی باشد که دستماییه تولید فیلم کوتاه ژانر جنگی باشد مشروط به اینکه رنگ و بویی ایرانی بگیرد.

ما همچنین سابقه ادبیات حماسی داریم که گرجستان براساس ادبیات حماسی ایرانی  فیلم رستم و سهراب ساختند.

بیاد داشته باشید که واقعا حرکت باید از فیلم کوتاه آغاز شود. امیدوارم این همایش و مقالات شما بتواند پتانسیل ژانر در فیلم کوتاه را بررسی و نشان دهد.

در بخش دوم این نشست آقای دکتر مرادی نژاد با تمرکز بر فیلمنامه نویسی ژانر مبحث را  ادامه دادند.

در ابتدا با تاکید بر ضرورت حمایت از فیلم‌نامه‌نویسی ژانر نزد خود دانشجویان و هنرجویان سینما بحث آغاز شد اینکه چگونه از لحاظ روحی و حمایت از همدیگر با جدی گرفتن فضای یک ژانر خاص مثل ژانر کمدی که کمتر در فیلم کوتاه به آن اهمیت داده شده جلسه آغاز شد و بعد بر مبنای نظریات نظریه پردازان شاخص حوزه فیلم‌نامه‌نویسی ژانرو خود مقوله نظریه ژانر، پرداخته شد به اینکه تعریف فیلم ژنریک چیست و نسبتش با جریان اصلی یا مین‌استریم چه هست و اینکه ژانرها و ساب ژانرهای مختلف چگونه در جغرافیاهای مختلف رنگ و بوهای خاص خودشان را هم پیدا کردند.

در ادامه در بحث تمرکز بر مقاله‌ها، ضمن توضیح برخی نکات روش تحقیقی درباب بیان مسئله، چکیده‌نویسی، نتیجه گیری و اهمیت و ضرورت تحقیق، پرسش‌هایی مطرح شد، اینکه نسبت فیلم کوتاه داستانی، تجربی، مستند یا انیمیشن ایرانی یا بومی با مثلاً یکی از نظریات تام رایال چه خواهد بود بر مبنای نظام یا آپاراتوس ژنریک ، ارتباط ژانرهای متمایز با هم وارتباط اینها با تولیدات هالیوودی یا مین‌استریم آن کشور، ژانرهای تکی، ژانرهای مشخص و منفردو منحصربه‌فرد و عناصر مشترک آن‌ها و فیلم‌های تکی که خوانش تک فیلم‌ها چگونه در بستر ژنریک آن‌ها صورت می‌پذیرد. همچنین بخش دیگری از مباحثات به نسبت بین سینمای ملی با نظام‎های فیلم‌سازی فراملی و اینکه نگاه به سینمای توده چگونه تغییرکرد اختصاص داشت.

در حوزه ملت و سینمای ملی با ذکر مثال‌هایی از سینمای نوردی آلمان، هایمات فیلم‌ها یا فیلم‌های احساساتی و رومانس فیلم‌های سرزمین مادری ، مانگاها و انیمه‌های ژاپنی، سینمای هند و فیلم‌های ماسالایی موزیکال و جیدای گیکی و سینمای ژاپن اینها مثال‌هایی بودند که چگونه اتفاقاً ملل دیگر توانستند سینمای ملی خودشان را مستقل از هالیوود رنگ و بویی ببخشند و حتی روی جریان فیلم‌سازی هالیوود تاثیر بگذارند .

سپس در مبحث فیلم‌نامه‌نویسی ژانر و تفاوت بین فیلم‌نامه‌های پرمایه وکم‌مایه که چگونه فیلم‌نامه‌های پرمایه بر پیرنگ‌محوری و فیلم‌نامه‌های کم‌مایه بر شخصیت محوری متمرکز هستند، پرداختند.

در ادامه نشست، دکتر الستی یکی از راه‌های ورود به بومی کردن را استفاده از داستانهای ژانری امریکایی دانست. بسیاری از داستانهای کوتاه همینگوی به فارسی ترجمه شده است که می‌توانید آنها را بومی کنید. مثلا تارکوفسکی یکی از داستان‌های همینگوی را روسی می‌کند، بومی می‌کند برای جغرافیا و فرهنگ خودش. که همین می تواند موضوعی برای مقاله شما باشد.

در انتهای جلسه آقای دکتر الستی به ماهیت فیلم جستار پرداخت و کتابهای  ترجمه شده در این زمینه را که می تواند به نویسندگان مقالات کمک کند، معرفی کردند.

خزاعی: ضرورت یک انقلاب محتوایی در سینما

معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رئیس سازمان سینمایی گفت: ایران، فقط تهران نیست و قرار نیست همه امکانات در تهران متمرکز شود. تحقق این شعار اگر چه سخت ولی رویا و راهبردی است که باید به ثمر بنشیند.

به گزارش سینمای خانگی؛ به نقل از اداره کل روابط عمومی سازمان سینمایی؛ محمد خزاعی در ادامه سفر یک روزه‌اش به استان بوشهر در جمع صمیمی فعالان سینمایی، فیلمسازان و هنرمندان استان با بیان این‌مطلب‌‌‌ ادامه داد: ما حتی، از سوی برخی سینماگرانی که با سرفصل اعتبارات دولتی آشنا نیستند در تهران تحت فشار هستیم که چرا این همه توجه ‌به سمت شهرستان‌ها است؟

توجه به سینمای بومی تقویت سینمای ملی

خزاعی تصریح کرد: توجه به سینمای بومی و استانی اجتناب ناپذیر است و فارغ از علاقه و اعتقاد شخصی من اگر این نگاه تقویت شود سینما دستخوش تحول می شود.

به گفته وی، چنانچه نگاه ملی برای تقویت جریان فیلم سازی در استان ها رقم بخورد، رشد بسیار خوبی در این حوزه حاصل خواهد شد.

وی بیان کرد: در چهار دهه اخیر ۶۰۰ سالن سینما در کشور فعال بود که بخشی از آنها دچار مشکل و یا تعطیل شدند و این نشان دهنده این است که نسبت به جایگاه سیزدهم جهانی ایران در حوزه سینما در بخش زیرساختی شرایط مطلوبی وجود ندارد.

خزایی ادامه داد: اکنون ۲۲۵ شهرستان بالای ۵۰ هزار نفر جمعیت کشور فاقد سالن سینما هستند و این در حالی است که حتی شهرستان‌های فراتر از ۲۰ تا ۳۰ هزار نفر جمعیت نیز باید از سالن سینما برخوردار باشند.

وی گفت: این کمبود بیانگر نگاه نکردن به حوزه سینما با نگاه ملی است چراکه در صورت وجود نگاه ملی بسیاری از مشکلات برطرف می‎‌شد.

خزاعی اظهار کرد: همچنین در حوزه سینما صدور کارت صلاحیت تدریس در دستور قرار گرفته است تا از تدریس افراد فاقد صلاحیت جلوگیری شود.

انقلاب سینمایی در استان‌ها

وی یادآور شد: در سازمان سینمایی برای رقم زدن انقلاب بزرگی در استان ها برنامه ریزی شده و حتی اگر ۱۰ تا ۲۰ درصد این برنامه ها اجرایی شود، اتفاقات بزرگی در استان ها رخ خواهد داد.

رئیس سازمان سینمایی کشور ادامه داد: خروجی این برنامه‌ها برای سال آینده بروز و ظهور استعدادهای جدید در عرصه فعالیت سینمایی در شهرستان‌ها است.

وی بیان کرد: در شرایط کنونی برخی از کشورهای منطقه که صاحب صنعت سینما نیستند از نیروهای کشورمان استفاده و برعکس خودمان که نیروی انسانی داریم تجهیزات کافی و مناسب نداریم که این کمبود باید برطرف شود.

معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: برخی از استان‎‌ها از لحاظ زیرساخت‌های سینمایی بسیار ضعیف هستند که برنامه‌ریزی بسیار خوبی برای توسعه زیرساخت‌های آنها انجام شده است.

وی یادآور شد: کفه فرهنگ و هنر در ایران بسیار کوچک است و اعتبار اختصاص یافته از سوی سازمان برنامه و بودجه برای فرهنگ و هنر از ضعیف ترین بودجه‌ها است.

خزاعی عنوان کرد: بودجه فرهنگ وهنر سالانه سه درصد افزایش یافته، این در حالی است که تورم در عرصه تجهیزات تولیدات سینمایی ۶۰ تا ۷۰ درصد بوده است.

درخواست کمک از نمایندگان مجلس

وی افزود: از نمایندگان محترم‌مجلس که دغدغه تولیدات و توسعه سینمایی را در استان خود دارند، انتظار است فکری جدی به حال استان‎‌ها کنند چراکه کل بودجه سازمان سینمایی برای استان ها ۶ میلیارد تومان است که این میزان اعتبار کفاف نیاز استان ها را نخواهد داد.

رئیس سازمان سینمایی کشور افزود: در سال جاری بیش از ۷۰ درصد بودجه انجمن سینمای جوانان ایران برای استان‌ها و مابقی برای تهران بوده است.

شایسته سالاری به جای سرمایه محوری

خزاعی گفت: در هشت سال گذشته مبنای ورود به سینمای حرفه ای جریان سرمایه داری بود و کسی که شرایط مالی خوب داشت می توانست فیلم سینمایی خود را تولید کند که این مبنای لیاقت و استعداد نبود.

وی اظهار کرد: در این زمینه با ارائه فراخوان ۵۰۰ نفر برای تولید فیلم نام نویسی کردند که از بین آنها ۴۰ نفر فیلم‌ساز با قابلیت صلاحیت ورود به سینمای حرفه‌‎ای گزینش شدند.

خزایی ادامه داد: در جشنواره سینمای جوان امسال برای نخستین بار چهار فیلم‌ساز منتخب شهرستانی انتخاب شدند که بنیاد سینمای فارابی از آنها حمایت خواهد کرد.

رئیس سازمان سینمایی کشور گفت: شرایط برای کار حرفه‎ای، تولید و نگاه جدی به استان ها تقویت شده که این مقدمه ساز تعریف های جدیدی برای سازمان سینمایی است.

خزاعی یادآور شد: در خیلی از استان‌ها سینما داریم ولی مخاطب نداریم که باید با نهضت جذب مخاطب تلاش کرد انقلاب بزرگی در این زمینه انجام شود.

وی ادامه داد: بعد از ۱۲ سال اکنون شورای فرهنگ و هنر و عالی سینمایی فعال شده است که این شوراها مقدمات اقدام‎‌هایی ارزشمند در این حوزه خواهد بود.

خزاعی بیان کرد: اینکه شورای عالی سینما با حضور معاون اول وی تشکیل می‌شود این نشان از اهمیت این حوزه در کشور است.

وی ادامه داد: می توانیم یک انقلاب سینمایی در استان ها برپا کنیم. درهای سازمان سینمایی ‌‌و موسسات آن به روی سینماگران شهرستانی باز شده است.

سینما مقیاس دقیق آسیب شناسی اجتماعی

رئیس سازمان سینمایی؛ با اشاره به این نکته که مسئولان به سینما به مثابه بهترین مقیاس و امکان پژوهش، آسیب شناسی و نیازسنجی و .. تاکنون استفاده نکردند تاکید کرد: البته، لازم است به سمت جریانات جدید محتوایی در سینما برویم.

وی گفت: برغم برخی حواشی بازدارنده در مسیر راهیابی به اهداف و برنامه ها، بنده و همکارانم مصر هستیم که حرکت تحولی سینمای استان ها را به طور جدی پیگیری کنیم.چرا که بر این باوریم که باید همه هنرمندانی که متعلق به این اب و خاک هستند و به عزت، اقتدار و منافع ملی آن فکر می کنند حمایت شوند.

تصویب مستندنگاری پروژه های عمرانی

مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی در این جلسه گفت: مستندنگاری پروژه‌های عمرانی به تصویب هیات دولت رسیده است که این گامی ارزشمند برای تقویت اقتصاد حوزه مستندسازی است.

محمد حمیدی‌مقدم با بیان اینکه این مهم می‌تواند یکی از رویکردهای ورود فعالان سینمایی در حوزه مستندهای صنعتی باشد. افزود: با مصوبه مستندنگاری پروژه‌های عمرانی که بسیار درآمدزا خواهد بود این پروژه‌‎ها فقط باید به مستندسازان حرفه‌ای داده شود.

حمیدی‌مقدم ادامه داد: در اجرای مصوبه یاد شده برخی از فعالان عضو صنف خاصی نیستند که با این حال سازمان سینمایی نیز مختار است که خودش مستندسازان شاخص کشور را تایید و برای این پروژه معرفی کند.

حمیدی‌مقدم اظهار کرد: این مرکز در سال ۱۴۰۱ رویکرد نگاه به استان‌ها و شهرستان‌ها را تقویت کرده و با انعقاد تفاهم‌نامه‎‌های استانی زمینه تحقق حمایت‎‌های مطلوبی را فراهم کرده است.

راه اندازی واحد استانی در موسسات سازمان سینمایی

وی یادآور شد: بخش استانی در مرکز گسترش ایجاد شده و با این اقدام تولیدات استانی تبدیل به یک بخش اصلی شده است.

حمیدی‌مقدم ادامه داد: در این حوزه فعالان سینمایی باید از مرحله ایستایی عبور کرده و با حمایت‌ها دور جدیدی از فعالیت‌های خود را آغاز کنند.

وی در بخش دیگری اظهار کرد: در استان بوشهر از قدیم استعداد، شور و هیجان سینمایی به صورت ژنتیکی وجود دارد که مرکز گسترش برای حمایت از این بخش اهتمام جدی دارد.

حمیدی‌مقدم افزود: برای فیلم کوتاه، میان مدت و پویانمایی آمادگی لازم برای پذیرش طرح‌های ناب و خلاق وجود دارد.

وی ادامه داد: برای مستند نگاری در حوزه عسلویه نیز خواسته فعالان سینمایی استان بوشهر بسیار منطقی است و باید با شایسته‌سالاری مسیر ورود به پروژه‌‎های این منطقه عادلانه باشد تا از تضییع حق فعالان حوزه مستند استان بوشهر جلوگیری شود.

مهدی آذرپندار، مدیرعامل انجمن سینمای جوان در ادامه این جلسه گفت: باید بدانیم ۲تا ۳ هزار شهر داریم که تمامی آنها اعتقاد به داشتن استعدادها و دفاتر سینمایی دارند.

وی عنوان کرد: اکنون در مراکز تمام استان‌ها دفتر سینمایی وجود دارد و برای احداث دفترهای جدید مناطق کم برخوردار در اولویت قرار دارند.

آذرپندار افزود: در حوزه تامین تجهیزات نیز اینکه ۱۲ سال دفاتر سینما تجهیز نشدند مشکلی در سطح کلان است که بودجه خوبی جدا از اعتبار دفاتر سینمای جوانان برای تجهیز این مراکز تدارک دیده شده و این مهم تا پایان سال محقق خواهد شد.

وی یادآور شد: در توافق با استانداران مختلف تفاهم‌نامه ای منعقد خواهد شد تا هر دفتر سینمایی ۲۵۰ میلیون تومان از محل اعتبارات استانداری و ۲۵۰ میلیون تومان اعتبار نیز از انجمن سینمای جوانان ایران برای تجهیز به امکانات مناسب دریافت کند.

آذرپندار در بخش دیگری اظهار کرد: در حوزه تولیدات سینمایی از ابتدای سال جاری ۴۳۰ میلیون تومان اعتبار به استان بوشهر اختصاص داده شد که به دلیل تشکیل نشدن شورای پیچینگ (هنر ارائه فیلمنامه به یک سرمایه‌‎گذار برای تامین سرمایه موردنیاز در تولید فیلم است) حتی ریالی از آن هزینه نشده است.

وی یادآور شد: در بین فعالان سینمایی استان بوشهر ناامیدی مشهود است که با توجه به بودجه‌های اختصاص داده شده امید است با رویکرد امیدوارانه به این حوزه نگاه شود.

آذرپندار افزود: بوشهر ظرفیت بالایی در حوزه فعالیت‎‌های سینمایی دارد ولی با این وجود چند سالی است که در جشنواره‌های اصلی غایب است.

وی ادامه داد: در راستای حمایت از فعالیت‎‌های حوزه سینما برای نخستین بار در تاریخ انجمن سینمای جوانان ایران سالی پنج نفر از بین فیلم اولی ها به بنیاد فارابی معرفی خواهند شد تا هزینه تولید فیلم آنها تامین شود.

آذرپندار در پاسخ به انتقادی مبنی بر نبود دوره آموزش بازیگری در انجمن سینمای جوانان اظهار کرد: آموزش بازیگری و گریم هیچگاه در انجمن سینمای جوان نبوده و مجموعه دلایلی دارد.

بر پایه این گزارش، جمعی از فعالان سینمایی و فیلمسازان بوشهری در این نشست صمیمانه به بیان دغدغه ها و انتقادشان از نگاه یکسویه سیاستگذاری به پایتخت و مهجور بودن استان ها و شهرستان ها گلایه کردند.

آقای خزاعی!!! بغض داریم

مرتضی قائدپوری گفت: باورم نمی شود که شما را در بوشهر می بینم. بغض دارم. متاسفانه از فیلمسازان شهرستانی حمایت نمی شود. در روز مهر سینمای ایران‌ پنج سالن سینمای بوشهر تعطیل بود. قدم‌تان‌مبارک. به درد و دل سینماگران شهرستانی توجه کنید. 

وی ادامه‌ داد: لطفا حضورتان در سطح این گونه‌جلسات محدود نشود. خواهش می کنم وقتی از بوشهر رفتید فراموش مان نکنید. سال تا و دهه ها ما را فراموش کردند. آرزوها در دل مان‌ مانده است.

انتقاد از یک دهه بی‌توجهی

رامتین بالف‌از مستندسازان بوشهری و برنده سیمرغ فجر هم ضمن انتقاد از یک دهه بی توجهی گفت: الان مدت هاست که‌دیگر خودم را حتی، سینماگر هم نمی دانم. بعد از گرفتن سیمرغ فجر هیچکس طی این همه سال سراغی از ما نگرفت. الان‌ در حوزه محیط زیست مستندسازی می کنم. 

ما حمایت ‌پساتولید را می خواهیم. وقتی استعدادی در شهرستان دورافتاده ای می درخشند لطفا رهایش نکنید. البته‌من انتقادم به قبلی هاست. 

از حرکتی که امروز شده و همین حضورتان امیدوار شدیم.

نیاز به تغییر ساختار دردناک سینما

حسینی پور از دیگر سینماگران جوان بوشهر بر لزوم تغییر در ساختار سینما تاکید کرد و گفت: بعد از سال ها تجربه دردناک تکراری سینمای ایران الان وقت آن فرارسیده که این سینما تغییر کند. 

وی ادامه داد: سینمای ایران دارای غده سرطانی است. چرا باید این ساختار این گونه باشد که امثال احسان عبدی پور نتوانند فیلم شان را اینجا- در زادگاه و شهرشان- بسازند ؟ 

این فیلمساز بوشهری پیشنهاد کرد: لطفا با هم اندیشی ساختار سینمای ایران را تغییر دهید. با تغییر ساختار ااست که سینمای‌ جوان‌ می تواند فیلمساز تربیت کند.

سینمای شهرستان زیر خط فقر

یک فعال سینمایی با بیان اینکه سینمای ایران در شهرستان ها زیر خط فقر قرار دارد افزود: تا کی ما باید قربانی خواسته های پایتخت نشینان باشیم؟ با مناسبات موجود استعدادهای شهرستانی طرح می شوند.

مه بالانشین پایین نظر کن

رحیمی از سینماگران دیگر استان با قرائت شعر دو بیتی از فایز گفت: مه بالانشین پایین نظر کن/ به مسکینان کلامی مختصر کن- بتا فایز غریب این دیار است/ محبت با غریبان بیش تر کن

وی در ادامه گفت: اقای خزاعی !!! دغدغه های شما به دل مان نشست و تقدیر می کنیم.

خروج از نسخه موبایل