برچسب: پویانمایی

ابوالقاسم ناصری، مصطفی رزاق کریمی و مریم مؤمن‌زاده به عنوان داوران بخش «مجموعه مستند» ششمین جشنواره تلویزیونی مستند معرفی شدند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از شبکه مستند، ابوالقاسم ناصری مدیر تولید شبکه مستند سیما و از مدیران باسابقه تلویزیون است که تهیه‌کنندگی و کارگردانی آثار مستند زیادی را برعهده داشته است. وی بین سال‌های ۱۳۸۵ تا ۱۳۸۷ مدیر گروه انقلاب و دفاع مقدس مرکز مستندسازی سیما بود؛ سپس در سال ۱۳۸۷ به عنوان مدیر گروه فرهنگ و تاریخ شبکه دو فعالیت کرد.

مدیریت گروه مستند شبکه دو در سال ۱۳۸۸ در کارنامه ناصری ثبت شده و سال‌های ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۳ نیز به عنوان مدیر گروه مستند شبکه یک فعالیت داشته است. ناصری تهیه مجموعه مستندهای پژواک، سپید و سیاه، فصل هفتم، جنون و جنایت و کارگردانی پرچین‌های بی‌حصار و روایت حماسه را برعهده داشته است.

مصطفی رزاق کریمی از چهره‌های نامدار و شناخته شده سینمای مستند ایران است که مجموعه مستندهای زیادی را تولید کرده است. مستند چونان سرو جدیدترین اثر اوست که ضمن معرفی مفاخر معاصر ایرانی این روزها از تلویزیون پخش می‌شود. رزاق کریمی ساخت مستندهای ماندگار دیگری نظیر بانو قدس ایران، خاطراتی برای تمام فصول، یاد و یادگار و حس پنهان را برعهده داشته است.

مریم مؤمن‌زاده بانوی کارگردان، نویسنده و مستندساز است که تجربه ساخت مجموعه مستندهای متعددی را داشته است. یک خانم محترم، قصه دو زن، جام جم فصلی دیگر، نشان ملی، شمال یا جنوب و … از جمله آثاری است که به کارگردانی او تولید شده است.
ششمین جشنواره تلویزیونی مستند در بخش‌های فیلم مستند، مجموعه مستند، عکس مستند و مستندنگاری به‌دبیری محسن یزدی، مدیر شبکه مستند سیما برگزار می‌شود. زمان برگزاری اختتامیه این جشنواره به زودی اعلام خواهد شد.

مرجان خسروی مستندساز درباره سه مستند خود «مسیرهای زنانه»، «رویای یک اسب» و «شوهر ایران خانم»، اوضاع سینمای مستند و جشنواره «سینماحقیقت» صحبت کرد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ستاد خبری شانزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت»، مرجان خسروی مستندساز درباره مستند «مسیرهای زنانه» گفت: این مستند بعد از اینکه فاند جشنواره هات داکس را کسب کرد، دومین فاند خود را از جشنواره دی ام زد کره جنوبی دریافت کرد.وی ادامه داد: هنوز صداگذاری این مستند انجام نشده اما «مسیرهای زنانه» مراحل پایانی خود را سپری می‌کند و تا حدود ۴ ماه آینده آماده خواهد بود. برخی از مراحل پست پروداکشن مانند موسیقی و اصلاح رنگ آن در اروپا انجام خواهد شد و از آنجا چند تهیه کننده خارجی دارد و تولید مشترک میان ایران و اسپانیا است، باید ببینیم آن‌ها هم چه رویکردی دارند تا در نهایت بتوانیم برای اولین بار در یک جشنواره بزرگ از آن رونمایی کنیم.کارگردان «مسیرهای زنانه» درباره موضوع این مستند مطرح کرد: این مستند درباره کوچ عشایر بختیاری است. «مسیرهای زنانه»یک مستند شخصیت محور و مردم‌نگارانه است و در آن به اقلیم چهارمحال و بختیاری که زیست خودم در آنجا اتفاق افتاده است،می‌پردازم. شخصیت اصلی این مستند یک زن است که تصمیم به کوچ می‌گیرد. تلاش کرده‌ام تا در این مستند علاوه بر نشان دادن تمام اتفاقات کوچ به بعضی از آداب و رسوم قبیله‌ای نیز بپردازم.

وی درباره مستند دیگر خود با نام «رویای یک اسب» توضیح داد: این مستند نیز درباره رویای یک دختری است که در منطقه عشایری زندگی می‌کند و باتوجه به تمام محدودیت‌ها به نویسندگی علاقه دارد و توانسته است در این حوزه مقام هم کسب کند وآرزو دارد که بتواند مطرح و معروف شود.خسروی افزود: مدتی برای فیلمبرداری به روستای سرآقاسید سفر می‌کردم و در این رفت‌وآمدها به صورت اتفاقی با یک دختر ۱۵ساله عشایری به نام شهناز آشنا شدم و در لابه‌لای صحبتی که با هم داشتیم، این دختر به من گفت که آرزو دارد تا روزی مشغول به درس خواندن شود اما پدرش این اجازه را به او نمی‌دهد چرا که در آنجا رسم نبود که دخترها تحصیل کنند و یا حتی به دانشگاه بروند اما با این وجود دلیل اصلی و به بیان دیگر ایده اولیه که منجر شد تا من پس از آشنایی با شهناز به ساخت این مستند بپردازم این بود که مادرم همانند شهناز از کودکی آرزوی درس خواندن داشت اما به دلیل شرایطی که در روستاهای مناطق بختیاری وجود داشت هرگز موفق به درس خواندن نشد و به سبب پیوند عاطفی بسیار قوی که میان من و مادرم وجود دارد، دیدار با شهناز این انگیزه را به من داد تا مستند «رویای یک اسب» را تولید کنم و این فیلم را به عنوان ادای دِینی به مادرم تقدیم کنم. به زبان دیگر شهناز خاطرات کودکی من و مادرم است.این مستندساز ادامه داد: کسانی که در طبیعت زندگی می‌کنند با وجود تمام محدودیت‌ها، آرزوهای بزرگ در سر دارند. مانند خودم
که آرزو داشتم روزی یک کارگردان بزرگ شوم.این مستندساز افزود: «رویای یک اسب» تا به همین‌جا هم موفقیت‌های بین‌المللی کسب کرده است که ازجمله آن‌ها می‌توان به جشنواره کراکوف لهستان، نانسی فرانسه، سائوپائولوی برزیل، بلگراد صربستان، شارجه امارات و مذهب امروز ایتالیا اشاره کرد.این مستند مصداق آن شعر است که می‌گوید «هرچه از دل برآید لاجرم بر دل نشیند». کاراکتر دختر که شهناز نام دارد کودکی خودمن است. شهناز دختری عشایری است که آرزوهای بزرگ در سر دارد با این تفاوت که از یک دهه دیگر است و حتی فشارهایی بیشتر از من را تجربه کرده است. این مستند رویای یک دختر سرکش است که دوست ندارد با تفکرهای مردانه موجود خود رامحصور کند و دوست دارد اولین زن دانشگاه رفته و تحصیل‌کرده آنجا باشد.

کارگردان «رویای یک اسب» ادامه داد: این مستند را برای حضور در شانزدهمین جشنواره «سینماحقیقت» ثبت‌نام کرده‌ایم.خسروی درباره مستند دیگر خود که درباره چالش‌های زنان و کودکان عشایر است، توضیح داد: مستند دیگری با عنوان «شوهرایران خانم» روی میز تدوین دارم. این مستند به نوعی اقتباس ادبی از داستان «شوهر آهو خانم» علی محمد افغان است و به زعم خودم بهترین فیلم من تا این لحظه همین مستند است.

این مستندساز درباره جشنواره‌های تخصصی داخل کشور مانند «سینماحقیقت» و «فیلم کوتاه تهران» مطرح کرد: جشنواره«سینماحقیقت» و «فیلم کوتاه تهران» زمانی می‌توانند موفق و تاثیرگذار باشند که اجازه بدهند فیلم‌های جسوری که حال و احوال جامعه و اجتماع را نشان می‌دهد، به نمایش دربیایند. هنرمند نمی‌تواند سکوت کند و درست است که انتقادش را با هنری که دارد نشان بدهد و این جشنواره‌ها نیز باید صدای همه مردم باشد و در آن تک‌صدایی وجود نداشته باشد. یک جشنواره زمانی خوب،حرفه‌ای و تخصصی می‌شود که صدای تمام طیف‌های جامعه را در بر بگیرد. خصوصا درباره مستند و فیلم کوتاه باید اینطور باشد زیرا این دو حوزه و به خصوص مستند، جزو پیشروترین و منتقدترین حوزه‌ها هستند و بسیاری از فیلم‌های بلند سینمایی ایده‌های خود را از همین مستندها و فیلم کوتاه‌ها می‌گیرند.مرجان خسروی در پایان گفت: مستندسازان رسالتشان بیان درد جامعه است و همواره پیشرو هستند. کسانی که سوژه خود را دراخبار داغ روز پیدا می‌کنند و اساس کارشان نشان دادن ضعف‌های جامعه و بیان اعتراض خود با زبان هنر خود است. مستند دردنیا به قدری جایگاه رفیعی دارد که برنده جشنواره ونیز مستند «همه زیبایی و خونریزی» انتخاب می‌شود که درباره یک شرکت متقلب دارویی است. تمام حرف این است که نباید دست به سانسور حرف‌ها بزنیم و این مستندسازان که بیان کننده درد جامعه هستند، را ببینیم و حرف‌هایشان را بشنویم.

کارگردان مستند «پاییز پنجاه سالگی» معتقد است حرف‌های مستندسازان کمتر شنیده می‌شود و حتی اخطارهایی که در مستندهای خود می‌دهند، نادیده گرفته می‌شود و صدمه آن را به وضوح می‌بینیم.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ستاد خبری شانزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت»، محسن اسلانم زاده درباره مستند «هیچکس منتظرت نیست» و نمایش آن گفت: ابتدا قرار بود که در مهرماه این مستند را به نمایش دربیاوریم اما باتوجه به اتفاقات اخیر ترجیح دادم که کمی صبر کنیم و امیدوارم این مستند به زودی روی پرده سینماها برای مخاطبان به نمایش دربیاید. در حال حاضر نیز مشغول برگزاری اکران‌های خصوصی برای جامعه شناسان، فعالان حوزه آسیب‌های اجتماعی و زنان و… هستیم که خداراشکر بازخوردهای خوبی هم گرفته‌ایم. همچنین این مستند در جشنواره کازان روسیه هم حضور داشت و استقبال خوبی از آن شد که همزمان با اکران این مستند، پخش صحبت‌های مخاطبان نیز انجام خواهد شد.
 

کارگردان «هیچکس منتظرت نیست» درباره حضور در شانزدهمین جشنواره «سینماحقیقت» نیز بیان کرد: با مستند «پاییز پنجاه سالگی» برای حضور در جشنواره «سینماحقیقت» امسال ثبت‌نام کرده‌ام و باید منتظر بمانیم و ببینیم که با اعلام اسامی، این مستند در جشنواره حضور دارد یا خیر. موضوع «پاییز پنجاه سالگی» درباره جنوب شرق کشور و قصه‌ای از شهید جمالی و حاج قاسم سلیمانی است.
 

اسلام‌زاده درباره لزوم تبیین راهبرد برای سینمای مستند توضیح داد: باید هرچه زودتر راهبردی مبنی بر تبدیل شدن حوزه سینمای مستند به یک هنر- صنعت، مثل سینمای داستانی انجام شود. تمام تلاش ما این است که مستند وارد این پروسه شود و باتوجه به اقبال مردمی چنین اتفاقی باید هرچه زودتر به وقوع بپیوندد. اگر در طول سال مستندها به شیوه درست ارایه شوند، نسبت به خود می.توانند گیشه موفقی داشته باشند. باید در نهایت به این نتیجه برسند که یک نگاه حرفه‌ای تری به حوزه مستند داشته باشند و هنر-صنعت‌گونه به تولید مستند نگاه کنند و خروجی آن علاوه بر جدی و هنری بودن، بتواند گیشه موفقی نسبت به هزینه هایش داشته باشد.
 

این مستندساز در ادامه درباره مشکلات موجود در سینمای مستند بیان کرد: به نظر من هم فیلمساز خوب و هم مخاطب داریم و بزرگترین معضلی که وجود دارد برنامه‌ریزان هستند. من برای اکران مستندم با حوزه هنری همکاری کردم زیرا سیستم و بستری برای پخش و اکران دارند اما اگر جای دیگری مراجعه می‌کردم باید مدت‌ها در صف قرار می.گرفتم و درنهایت هم معلوم نبود که در چه شرایطی فیلم به نمایش دربیاید. درحال حاضر بیشتر مستندها به این صورت است که نهایتا به چند جشنواره بروند و یک بار هم در تلویزیون پخش شوند و تمام. این در حالی است که اگر برای فیلم های منتخب «سینماحقیقت» اکران بگذارند، می‌توان به این باور رسید که با سینمای مستند نیز می‌توان درآمدزایی کرد و تاثیرگذاری داشت.
 

وی افزود: به عنوان مثال می‌توان سیستمی طراحی کرد تا علاوه بر پخش در سینماها به صورت مستمر در دانشگاه‌ها و مراکز علمی نیز مستندها به نمایش دربیایند. مستند، سینمای حقیقت و دغدغه‌مند و مساله‌محور است و چه جایی بهتر از دانشگاه و محیط علمی برای آن وجود دارد؟ به نظر من ضعف ما در مدیریت تولید و توزیع است.
 

کارگردان «میراب» در بخش دیگر صحبت های خود درباره وضعیت سینمای مستند مطرح کرد: علی شریعتی در دعای معروفی که برای اقشار مختلف داشته است، در بخش هنرمندان می‌گوید: خدایا به هنرمندان ما درد عطا کن. سینمای مستند دردمند جامعه و کشور و مسایل مختلف با جزییات بالاست و در اکثر مسایل مانند آب، زنان، سیاست خارجی و… ما فیلمساز تخصصی داریم و چون پایه مستند بر پژوهش است، ما پژوهشگرانی داریم که به طور مصور کار میکنند و تاثیرگذاری خاص خود را دارند. این حرف که سینمای مستند پیشرو است و از جامعه خود عقب نیفتاده، بسیار درست است و شما ببینید حتی در مسایل مختلف مانند کنشگری‌های اجتماعی هم این مستندسازان هستند که در جامعه پیش قدم می‌شوند.
 

وی ادامه داد: صدها مستندساز حرفه‌ای داریم که متاسفانه از آن‌ها در جای درست استفاده نمی‌شود. این در حالی است که در هیچ کدام از کشورهای منطقه چنین ظرفیتی وجود ندارد. متاسفانه حرف‌های مستندسازان کمتر شنیده می‌شود و حتی اخطارهایی که در مستندهای خود می‌دهند، نیز نادیده گرفته می‌شود که بعدتر صدمات آن ها را به وضوح می‌بینیم.
 

محسن اسلام‌زاده در پایان گفت: به عنوان یک مستندساز ترجیح می‌دهم که چیزهایی که به آن‌ها اعتراض یا نقد دارم را از زبان هنر و با ساخت مستند بیان کنم و اعتراضم یک چیز کلی نباشد و روی یک مورد خاص مانند همین مستند «هیچکس منتظرت نیست» که انتقادی به فضای اجتماعی است، بمانم که اگر به نتیجه برسد قطعا مشکل بسیاری از خانم‌هایی که با این معضل مواجه هستند، برطرف خواهد شد. به نظرم تمام بچه‌های هنرمند و مستندساز باید به همین شکل و از طریق هنر خود اعتراض و نقدشان را مطرح کنند.

هیات داوران پنجاه و دومین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم‌های علمی آموزشی و تربیتی رشد معرفی شدند.

مهدی فیوضی در سال ۱۳۴۴ در تهران به دنیا آمده و کارگردان و فیلمنامه‌نویس است. «نفوذی» (۱۳۸۷) نخستین تجربه سینمایی فیوضی در مقام کارگردانی بود. نویسندگی و کارگردنی «محرمانه تهران» (۱۳۹۰) دیگر سابقه سینمایی وی به شمار می‌رود.

سیدمحمدرضا خردمندان متولد ۱۳۶۲ در شیراز است و در رشته کارگردانی از دانشگاه صداوسیما فارغ‌التحصیل شده است. این کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس با فیلم «بیست و یک روز بعد»، در سال ۱۳۹۵ نخستین تجربه سینمایی خود را به دست آورده و در بخش مسابقه سودای سیمرغ سی و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر نامزد بهترین فیلم از نگاه تماشاگران شده است.

انسیه شاه‌حسینی، متولد ۱۳۳۳ در گرگان است. وی فارغ‌التحصیل رشته کارگردانی سینماست و فعالیت هنری خود را با کارگردانی و فیلمنامه‌نویسی فیلم‌های کوتاه آغاز کرده است. شاه‌حسینی اولین زن رزمنده ایرانی محسوب می‌شود که در موضوع جنگ ایران و عراق فیلم ساخته است. «زیباتر از زندگی»، «پنالتی»، «شب بخیر فرمانده» و «غروب شد بیا» از جمله فیلم‌های اوست.

حبیب‌الله بهمنی دیگر داور شیرازی این بخش است که در سال ۱۳۳۶ در این شهر متولد شده است. وی علاوه بر کارگردانی و نویسندگی، تجربه بازیگری نیز در کارنامه دارد. بهمنی دارای مدرک کارشناسی کارگردانی سینما و کارشناسی ارشد ادبیات نمایشی است و دفتر تولید «بصیرفیلم» را بنیان‌گذاری کرده است. تدریس در دوره‌های کارگردانی، فیلمنامهنویسی، تدوین و مستندسازی و کارگردانی فیلم‌های «سیب و سلما» و «خوش‌رنج» از دیگر فعالیت‌های وی به شمار می‌رود.

جواد رمضان‌نژاد متولد ۱۳۵۶ در تهران است. وی فارغ‌التحصیل دوره دکترای علوم ارتباطات اجتماعی است و سوابق متعددی در حوزه مدیریت سینمایی و رسانه‌ای دارد. قائم مقامی مرکز سیما فیلم، مدیریت شبکه‌های افق و پنج سیما و مدیریت گروه مستند شبکه چهار سیما از جمله فعالیت‌های مدیریتی او محسوب می‌شود.

محسن جسور متولد ۱۳۶۳ در تهران و جوان‌ترین عضو هیات داوران است. وی به عنوان عکاس اجتماعی، نویسنده و کارگردان سینما و تلویزیون شناخته می‌شود. جسور در سال ۷۴ با بازی در نمایش «مظلوم اول» به عرصه تئاتر وارد شد. سپس به نویسندگی روی آورد و در طول سال‌های فعالیت خود چندین نمایشنامه کوتاه، خیابانی و صحنه‌ای نوشت.

آثار مسابقه معلمان و دانش‌آموزان

در این دوره کار داوری آثار بخش معلمان و دانشجومعلمان و بخش دانش‌آموزان فیلمساز بر عهده سه داور خواهد بود: پرویز فارسیجانی، محسن جسور و میرعباس خسروی‌نژاد.

پرویز فارسیجانی فارغ‌التحصیل دکترای الهیات از دانشگاه بینالمللی علوم اسلامی لندن است. وی مدیر کل سازمان سینمایی، مدیر گروه فرهنگ و اندیشه شبکه چهار سیما، دبیر شورای معارف سیما، مدیر گروه فرهنگ و معارف شبکه یک، مدیر کل آموزش و پژوهش سیما و موسس و رئیس مرکز رسانه‌ای پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی بوده است.

میرعباس خسروی‌نژاد متولد ۱۳۵۶ در خرم‌آباد و نویسنده، کارگردان و تدوینگر است. وی در رشته مهندسی مکانیک تحصیل کرده و از سال ۱۳۸۰ به فیلمسازی مشغول بوده است. خسروی‌نژاد ساخت چند فیلم کوتاه داستانی از جمله «آب در خوابگه مورچگان»، «لنگه‌کفش ایمان»، «کلاس پنجم ب»، «روز ولنتاین»، «فروزان»، «آزاده» و «آیدین» را در کارنامه دارد.

محسن جسور دیگر داور این بخش است که در بخش فیلم‌های داستانی نیز به داوری مشغول خواهد بود.

امسال سه هزار و ۴۶۰ فیلم از ایران و بیش از ۱۰۰ کشور جهان به دبیرخانه جشنواره ارسال شده است. جشنواره فیلم رشد از هفتم آذرماه آغاز به کار کرده و قرار است تا ۱۳ آذرماه ادامه داشته باشد. اطلاع‌رسانی خبرها و رویدادهای مربوط به این دوره جشنواره در پایگاه اینترنتی به نشانی eff.roshd.ir صورت می‌گیرد

مستند «زری» و مستند «فرزندان خونیار» به کارگردانی آرمان قلی‌پور دشتکی از دو جشنواره خارجی جایزه گرفتند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از مهر، مستند «زری» به کارگردانی آرمان قلی‌پور دشتکی و محصول انجمن سینما جوانان ایران جایزه بهترین مستند چهل و دومین جشنواره VGIK مسکو را دریافت کرد.

جشنواره VGIK هر ساله همزمان با سالگرد تاسیس موسسه سینمایی گراسیموف روسیه برگزار می‌شود.

موسسه گراسیموف یکی از قدیمی‌ترین مدارس سینمایی جهان محسوب می‌شود. چهره‌هایی همچون لف کوله شف و سرگئی آیزنشتاین به‌عنوان مدرس در این موسسه تدریس کرده‌اند و همچنین کارگردانانی چون آن دری تارکوفسکی و سرگئی پاراجانف، الکساندر سوکوروف و صدیق برمک در این موسسه فارغ‌التحصیل شدند.

همچنین آرمان قلی‌پور دشتکی با دیگر اثر خود با عنوان «فرزندان خونیار» برنده جایزه بهترین مستند کوتاه بخش رقابت بین‌الملل هفدهمین جشنواره بین‌الملی مستند Won Together روسیه شد.

این جشنواره از ١٩ تا ٢٣ نوامبر برابر با ۲۸ آبان تا ۲ آذر در شهر Volgograd روسیه برگزار شد.

انیمیشن «لوپتو» در کمتر از یک ماه اکران، توانست با جذب ۱۸۵ هزار مخاطب کودک و نوجوان در سینماهای سراسر کشور به فروش چهار میلیارد و هفتصد میلیون تومانی دست یابد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از تسنیم، گذشت قریب به یک ماه از آغاز اکران انیمیشن سینمایی «لوپتو»، فروش این انیمیشن با تکیه بر جذب 185 هزار مخاطب کودک و دانش‌آموز از سراسر کشور، به مرز فروش 5 میلیارد تومان رسیده است.

«لوپتو» همزمان با شروع سال تحصیلی تمرکز ویژه‌ای بر اکران‌های مدارس کرد و طبق آمار سهم دانش‌آموزان سراسر کشور از فروش این انیمیشن 36 هزار مخاطب و 7 میلیارد و 600 میلیون تومان بوده که به عبارتی برابر با 20% مخاطبان و 16% فروش آن است.

این انیمیشن به کارگردانی عباس عسکری و تهیه‌کنندگی محمدحسین صادقی و احسان کاوه، تاکنون 1500 سانس اکران دانش‌آموزی در سراسر کشور داشته است. استان‌های تهران، مشهد، اصفهان و شهرکرد پیشتاز میزان استقبال مدارس از این انیمیشن بوده‌اند.