برچسب: هفت

مستند «شوهر ایران خانم» به کارگردانی مرجان خسروی بالدی، به جشنواره بیگ اسکای راه یافت.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، فیلم مستند کوتاه «شوهر ایران خانم» با پژوهش و کارگردانی مرجان خسروی بالدی که به‌ صورت مستقل توسط شرکت هفت چشمه به مدیریت میلاد خسروی بالدی تهیه و ساخته شده است؛ موفق شد به بیست و یکمین دوره جشنواره بیگ اسکای آمریکا راه یابد.

جشنواره بیگ اسکای BIG SKY، یکی از مهمترین رویدادهای جهانی مستند و مورد تأیید آکادمی اسکار است. این جشنواره با نمایش و انتخاب آثار جدید، محیطی ایده‌آل برای صاحبان آثار و روابطی پایدار با دیگر فیلمسازان و صنعت فیلم ایجاد می‌کند.

این رویداد ۱۰ روزه، علاوه بر نمایش‌ فیلم‌ها، شاهد برگزاری کارگاه‌ها، پنل‌ها و کلاس‌های آموزشی در طول برگزاری جشنواره خواهد بود. بهترین فیلم بخش کوتاه بیگ اسکای، واجد شرایط رقابت در بخش اسکار سال بعد خواهد شد.

بیست و یکمین جشنواره بیگ اسکای از ۱۶ تا ۲۵ فوریه ۲۰۲۴ ( ۲۷ بهمن تا ۶ اسفند ۱۴۰۲) در مونتایای آمریکا برگزار خواهد شد.

این چهارمین حضور آثار مرجان خسروی بالدی، در جشنواره بیگ اسکای است؛ که از آن آثار، مستند «برف می‌نامد» در سال ۲۰۲۱ موفق به کسب بهترین مستند بخش بلند این جشنواره شده است.

«شوهر ایران خانم» با الهام و استعاره از رمان «شوهر آهو خانم» علی‌محمد افغانی، راوی زندگی خانواده‌ای از عشایر بختیاری است.

این مستند پیش‌ از این جشنواره، در سی‌امین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند هات داکس، موفق به دریافت جایزه بهترین مستند کوتاه شده و به اسکار ۲۰۲۴ راه یافته است.

عوامل مستند کوتاه «شوهر ایران خانم» عبارتند از: تهیه‌کننده و پخش بین‌الملل: میلاد خسروی بالدی، شرکت هفت چشمه، مدیر فیلمبرداری: مهدی آزادی، تدوین: لقمان سخنور، دستیار تدوین: سمانه میقانی، صداگذار: آرش قاسمی، موسیقی: مهدی خسروی، اصلاح رنگ و نور: حمیدرضا فطوره‌چیان، برنا جمشیدی، طراح پوستر: لقمان سخنور و مشاور رسانه‌ای: علی کشاورز

«ادگار رایتز» فیلمساز آلمانی به عنوان برنده جایزه دوربین طلایی هفتاد و چهارمین جشنواره برلین معرفی شد.

به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، جشنواره برلین از سال ۱۹۸۶ جایزه دوربین برلیناله را برای تجلیل از شخصیت‌ها و نهادهایی که سهم ویژه‌ای در ساخت فیلم داشته‌اند و جشنواره با آنها ارتباط نزدیکی دارد، اعطا می‌کند و در هفتاد و چهارمین جشنواره بین‌المللی فیلم برلین، «ادگار رایتز» کارگردان و نویسنده آلمانی با دریافت این جایزه مورد تقدیر قرار خواهد گرفت.

«ادگار رایتز» یکی از تاثیرگذارترین فیلمسازان نسل خود است و مجموعه آثار او برای همیشه نقطه عطفی در تاریخ سینما باقی خواهد ماند. این سینماگر در ۹۱ سالگی هنوز در تلاش برای رسیدن به پاسخی برای پرسش‌های ما کیستیم و از کجا آمده‌ایم، است. جدیدترین فیلم این کارگردان با عنوان «Filmstunde_۲۳» نیز همزمان با تجلیل از این بازیگر در جشنواره برلین ۲۰۲۴ به روی پرده می‌رود.

«ادگار رایتز» جوایز متعددی از جمله چندین جایزه فیلم آلمان، شیر نقره‌ای جشنواره فیلم ونیز، جایزه لوکینو ویسکونتی از جوایز فیلم ایتالیایی دیوید دی‌دوناتلو و همچنین جایزه تلویزیونی بفتا و چندین جایزه معتبر تلویزیونی آلمان (گریمه) دریافت کرده است. فیلم‌شناسی او شامل بیش از ۵۰ اثر از جمله فیلم‌های داستانی، مستند، فیلم تجربی و آثار تلویزیونی است. او علاوه بر کارگردانی، تهیه کننده و نویسنده نیز هست و کتاب‌ها و متون زیادی در زمینه تئوری و زیبایی شناسی فیلم منتشر شده است.

کتاب زندگی‌نامه «ادگار رایتز» با عنوان «سینما، زندگی و خاطرات» در سال ۲۰۲۲ منتشر شد.

«ادگار رایتز» فعالیت سینمایی خود را از اواسط دهه ۱۹۵۰ آغاز کرد و یکی از کسانی بود که مانیفست اوبرهاوزن را در جشنواره فیلم کوتاه اوبرهاوزن در سال ۱۹۶۲ را تهیه امضا کرد که خواهان ایجاد ساختار جدید در سینمای آلمان شد و تولد سینمای مولف آلمانی را رقم زد.

اولین فیلم بلند «ادگار رایتز» با عنوان «اشتیاق برای عشق» در سال ۱۹۶۷ در جشنواره فیلم ونیز به نمایش درآمد و جایزه بهترین فیلم اول را دریافت کرد و جشنواره برلین این فیلم را در سال ۲۰۰۲ در بخش مرور آثار این سینماگر به نمایش گذاشت.

ازدیگر آثار شناخته شده او می‌توان به «کاردیلاک» (۱۹۶۸)، «سفر به وین» (۱۹۷۳)، «در خطر وپریشانی عمیق» (۱۹۷۴)، «ساعت صفر» (۱۹۶۷)، «خیاط اهل اولم» (۱۹۷۸) و سه گانه معروف «Heimat» اشاره کرد که بین سال‌های ۱۹۵۸ تا ۲۰۰۴ ساخته شد و به زندگی در آلمان از نگاه یک خانواده می‌پردازد.

هفتاد و چهارمین جشنواره بین‌المللی فیلم برلین از تاریخ ۵ تا ۲۵ فوریه ۲۰۲۴ (۲۶ بهمن تا ۶ اسفند) در آلمان برگزار می‌شود و لوپیتا نیونگو بازیگر و فیلمساز کنیایی-مکزیکی برنده اسکار، ریاست هیات داوران بین المللی جشنواره فیلم برلین را بر عهده خواهد داشت و مارتین اسکورسیزی نیز با دریافت جایزه خرس طلایی افتخاری مورد تقدیر قرار خواهد گرفت.

فیلم‌های راه یافته به چهل‌ودومین جشنواره فیلم فجر ترکیبی متنوع از بازیگران را روی پرده سینماها خواهد برد که در بین آن‌ها حضور دو بازیگر کهنه‌کار بیش از بقیه به چشم می‌آید.

به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، نگاهی به فهرست بازیگران فیلم‌های بخش سودای سیمرغ جشنواره فجر نشان از حضور بازیگرانی دارد که برخی از آن‌ها در سال‌های اخیر فعالیت بیشتری در دنیای تصویر داشتند و برخی هم بعد از مدت‌ها قرار است در قاب پرده نقره‌ای دیده شوند.  

مهران احمدی، میلاد کی‌مرام، مهران غفوریان، حامد کمیلی، محسن کیایی، مهدی هاشمی، حسن معجونی، امیرحسین آرمان، رضا یزدانی، علی شادمان، جواد عزتی، مهران مدیری، پژمان بازغی، سینا بهراد، پردیس احمدیه،  مهرداد صدیقیان، الناز حبیبی،  بهرام رادان، پژمان جمشیدی، هوتن شکیبا، هادی حجازی‌فر،  شهرام حقیقت‌دوست، فرهاد قائمیان، محمدرضا شریفی‌نیا، مارال بنی‌آدم، آزیتا حاجیان و حسین پاکدل تعدادی از بازیگران نام‌آشنایی هستند که در فیلم‌های اجتماعی، کمدی، جنگی یا تاریخی جشنواره امسال در بخش ملی جشنواره حضور دارند.

اما در کنار آن‌ها، دو چهره قدیمی سینما نیز هستند که حضورشان بر صحنه جشنواره فیلم فجر، هم افتخار است و هم اعتبار. دو بازیگری که شباهت‌های زیادی با هم دارند؛ هر دو آرتیست، آرام، باوقار، گزیده‌کار، حرفه‌ای، بی‌حاشیه، بی‌علاقه به مصاحبه و… هر دو قدر نادیده!

صحبت از علی نصیریان است و سعید پورصمیمی، که یکی در آستانه ۹۰ سالگی است و دیگری نزدیک به ۸۰ سالگی و هر دو آن‌ها را به زودی بر پرده چهل و دومین جشنواره فیلم فجر می‌توان دید.

از این دو هنرمند، فیلم‌های متعددی در طول بیش از چهار دهه برگزاری جشنواره فجر نمایش داده شده و بازی‌هایشان به فراخور تحسین‌برانگیز هم بوده اما سعید پورصمیمی خوش‌شانس‌تر بوده و جایزه‌های بیشتری از این جشنواره گرفته است.

او سه سیمرغ جشنواره فیلم فجر را برای فیلم‌های «ناخدا خورشید»، «تحفه‌ها» و «پرده آخر» به عنوان بهترین بازیگر نقش مکمل گرفته و چند بار دیگر هم نامزد شده است، در حالی که علی نصیریان اولین سیمرغ  (نقش مکمل) خود را ۶ سال قبل برای بازی در «مسخره‌باز» گرفت و بعد از گرفتن آن هم گفت:‌ «من تا به حال سیمرغ نگرفته‌ام. انتظار هم نداشتم در این ۴۰ سال. حالا آقایان محبت کردند و سیمرغ درجه دو را به من دادند. عیبی هم ندارد. من با کمال میل می‌پذیرم.»

البته طلسم سیمرغ بهترین نقش اول بازیگری، سال گذشته برای نصیریان شکست و او در جشنواره فجر ۱۴۰۱ برای بازی در فیلم «هفت بهار نارنج» که هنوز اکران عمومی نشده، سرانجام سیمرغ درجه یک را گرفت. او امسال هم فیلمی تازه در جشنواره دارد. «نوروز» به کارگردانی سهیل موفق جدیدترین فیلمی است که این هنرمند در آن بازی کرده؛ فیلمی که به عنوان یک اثر فانتزی و در قالب رئالیسم جادویی درباره نوروز و اساطیر نوروزی معرفی شده است.

در شرایطی که نصیریان برای دومین سال پیاپی یک فیلم تازه در جشنواره فجر دارد و چند سال قبل هم برای «خورشید» در نشست خبری فیلمش در جشنواره حاضر بود، سعید پورصمیمی مدت‌ زمان طولانی‌تری در این رویداد غایب بوده است. شاید آخرین تصویری که از او در یک نشست خبری به ذهن بیاید، کنفرانس مطبوعاتی «برادران لیلا» در جشنواره فیلم کن باشد؛ جایی که او پس از بازی درخشانش در فیلم گفت: «گاهی حس می‌کنم نسبت به نسل جوان عقب افتاده‌ام. این یک واقعیت است. با تکنولوژی جدید، با گسترش دنیا و نزدیک شدن آدم‌ها به هم این حس در هر آدم مُسنی پیش می‌آید.»  

پورصمیمی در تازه‌ترین تجربه کاری خود نقش پرویز دهداری- مربی سابق فوتبال که به عنوان الگویی محبوب در اخلاق و ورزش از او یاد می‌شود – را در فیلمی به نام «پرویز خان» بازی کرده است و حالا سکانس چهل و دوم جشنواره فیلم فجر با نام و حضور این دو بازیگر می‌تواند به شکلی متفاوت ثبت شود چرا که آن‌ها پس از عمری نقش‌آفرینی در سینما مایه افتخار و اعتبار این جشنواره هستند.  

«فرش وصیت‌نامه» یکی از جوایز ویژه‌ای بود که در شب گرافیک هنرمندان انقلاب اسلامی در جشنواره فیلم عمار، به برگزیدگان هنر انقلاب اهدا شد.

به گزارش سینمای خانگی از عمارفیلم، ویژه‌برنامه «آرمان روح‌الله» شب گرافیک هنرمندان انقلاب در در اولین روز از چهاردهمین جشنواره مردمی فیلم عمار؛ 22‌دی در سالن شهید فائزه رحیمی سینما فلسطین پس از قرائت چند از قرآن مجید، با اجرای فضه‌سادات حسینی آغاز شد.

این ویژه‌برنامه با یاد و گرامیداشت شهدای اغتشاشات 1401 با حضور پدر شهید مدافع امنیت«روح‌الله عجمیان» و خانواده شهید دفاع مقدس «عزت‌الله کرمعلی» آغاز شد.

«محمدصادق شهبازی» عضو شورای سیاستگذاری چهاردهمین جشنواره فیلم مردمی عمار در این برنامه با اشاره به آیه‌ای از سوره مبارکه یس بیان کرد: پدر شهید «روح‌الله عجمیان» در جمع ما هستند و این شهید عزیز، نمونه همین آیه بود و یک نفر با ایستادن جایی که بقیه فرار می‌کنند، پایمردی خود را نشان می‌دهد.

شهبازی در ادامه گفت: این سعی که امثال شهید عجمیان داشتند برای اینکه فضا را روشن‌کنند، نماد تقدیر ماست. بار عمده کار روایت بر عهده طراحان و تصویرسازان گرافیکی بوده و خیلی جاها شما بودید که صحنه را تغییر دادید. بسیاری از بچه‌های انقلابی بودند که به وقتش عمل نمی‌کردند. به قول حضرت آقا به هنگام عمل‌کردن، مهم است و ما خیلی وقت‌ها به دلیل به هنگام عمل‌نکردن با دوستان بحث داشتیم. همچنین باید اینکه در همه جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی فعال هستید را حفظ‌ کنید.

آثار گرافیکی بسیاری از مرزها را شکست

شهبازی درباره تأثیرگذاری آثار رسانه‌ای اظهار کرد: بر سر مسئله فلسطین هم طرح‌ها و گرافیک‌ها بسیار تأثیرگذار بود و آثار شما حتی مرزها را شکست و در رسانه‌های عربی رفتند اما این جریان نیاز به استمرار دارد. نگرانی من این است که وقتی حجم فاجعه زیاد شود، برای همه این موارد طبیعی شود.

امثال «کمال شرف» که در حوزه بین‌المللی فعال ‌است که هر روز دارد کار طراحی می‌کند و من متعجبم چطور این حجم از انگیزه و انرژی را دارد. در جنگ 33 روزه هم چنین تجربه‌ای داشتیم.

روایت درست از مظلومیت توأم با اقتدار نداریم

وی افزود: امروز هم صحنه صبر و استقامت است و باید هر روز بدون خستگی کار کرد. ما در ماجرای فلسطین مظلومیت را خوب روایت می‌کنیم ولی در نمایش مقتدر بودنِ مظلوم ، در این حوزه که رهبر انقلاب هم تاکید کرده‌ بودند فقط مظلومیت روایت‌ نشود و ایستادگی و استقامت هم گفته‌ شود، ضعف‌داریم و اینکه خود بچه‌های فلسطینی هم در صحنه می‌روند و سعی می‌کنند روند زندگی و استقامت خود را به روز بازتاب‌ دهند، اهمیت زیادی دارد. اینکه حتی در حال دستگیری لبخند می‌زنند، نشان از بودن آن‌ها و خسته‌نشدن آن‌ها دارد.

در جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی سه اشکال داریم

صادق شهبازی ادامه داد: در جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی مدام این‌ها را تکرار کنید که سه اشکال داریم.

اشکال اول) تصویر غلط از گذشته که یک عده نشان می‌دهند چیزی نداریم ولی ما حزب اللهی‌ها با مدام نشان دادن تصویر غلوآمیز از گذشته، خودمان را امروز تخریب می‌کنیم. دهه شصت با همه خوبی‌هایش اما دهه هشتاد هم داشتیم که کلی تصویر افتخارساز را دارا بود.

اشکال دوم) ارائه تصویر درست از حال است که نه باید سیاه‌نمایی زیاد کنیم و نه سفیدنماییِ‌ زیادی، عده‌ای از سفیدنماها از سیاه‌نماها هم ناامیدتر هستند، چرا که وضعیت موجود را مطلوب می‌دانند و رویای بزرگ‌تری ندارند.

اشکال سوم) این است که آینده و رویا در هنر انقلاب اسلامی و جامعه ما وجود ندارد. انگار هیچ رویایی نیست. اگر در دهه شصت می‌ایستادیم ما در دهه شصت و هنرمندان آن روزگار رویای ملی داشتیم؛ یادی کنیم از «حبیب‌الله صادقی» که رویا می‌ساختند.

رویای مشترک ایران دهه شصت با رویای فعلی یمنی‌ها

شهبازی با اشاره به موفقیت‌های به دست‌آمده در یمن و حمله‌های فعلی به این‌ کشور مظلوم بیان کرد: رویایی که همه حاضر بودند برایش جان بدهند، یمنی‌ها در حال و روز دهه شصت ما هستند و رویا دارند.

رهبری انقلاب مدام رویاسازی می‌کنند

عضو شورای سیاستگذاری چهاردهمین جشنواره فیلم مردمی عمار درمورد رهبری گفت: رهبری مدام در حال ساختن رویای آینده برای جامعه ایران است. وقتی که گفتند اگر در تولید علم پیشرفت‌کنیم زبان علم فارسی است. سالش مهم نیست، رویایش مهم است. تأکید ایشان بر نظم نوین جهانی است و ما عمدتاً از این امر غافل هستیم. رهبری انقلاب اسلامی در سخنرانی خود در دیدار با مردم سیستان بلوچستان و خراسان جنوبی گفتند: اگر مردم و مسئولین آگاه ‌نباشند مثل چند قرن در زمان قاجار عقب می‌افتیم و اگر بر عکس باشد جلو می‌افتیم.

ما باید همه را آگاه‌کنیم که می‌توان رو به جلو رفت. بخش بزرگی از آن در مورد آینده است و باید کاری با جامعه کنیم که آگاه‌شوند. من احساس کم‌کاری می‌کنم و هنوز نتوانستیم افکار عمومی را جلو بیاوریم. براساس همین اصطلاح نظم نوین جهانی که هنوز خیلی دستمالی‌نشده، باید تغییر ایجادکنیم.

همه ما به عنوان جبهه انقلابی باید کاری کنیم که تغییر، رویا و قهرمان ایجاد کند و کار هنری‌ای که این‌ها را ندارد و دشمن پیدا نمی‌کند، فایده ندارد. مخاطب «بایدها» برای برهم زدن صحنه رخوت و سستی در جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی خودِ ما هستیم.

هویت‌سازی با کمک شهدای مقاومت

محمد صادق شهبازی در آخر به هویت‌سازی شهدا اشاره‌کرد و گفت: این ویژه‌برنامه «آرمان روح‌الله» را به سی هزار شهید فلسطینی که از هویت امت اسلام دفاع‌کردند، تقدیم‌کنیم. به شهدای یمنی و خانواده دو شهید عزیز «روح‌الله عجمیان» و «آرمان علی وردی» و هر کسی که این کوله بار را بر دوش گرفته و خسته‌ نمی‌شود.

حضور مادر شهید «عزت‌الله کرمعلی» در چهاردهمین جشنواره فیلم مردمی عمار

در ادامه برنامه «آرمان روح‌الله»، مادر شهید «عزت‌الله کرمعلی» با حضور در جایگاه اختصاصی این ویژه‌برنامه بیان کرد: تابلو فرشی که می‌بینید، وصیتنامه فرزند شهیدم است.

گفتنی است که این مادر در آغاز دهه ششم زندگی‌اش تصمیم بزرگی گرفت تا با حضور در نهضت سوادآموزی، خواندن و نوشتن را فرا بگیرد و برای ماندگار کردن آخرین وصایای پسرش همه آن را در تارو پود یک قالی بافت.

مادر شهید «عزت‌الله کرمعلی» تابلو فرش منقش به وصیت «عزت‌الله کرمعلی» را به چهاردهمین جشنواره مردمی فیلم عمار تقدیم کردند. در ادامه پدر شهید «روح‌الله عجمیان» برای اهدای جوایز ویژه برنامه «آرمان روح‌الله» در سه بخش پوستر، تصویرسازی، کارتن و کاریکاتور در جایگاه حضور یافتند.

در بخش پوستر، لوح تقدیر مقام سوم به «امید کردی» از لرستان تقدیم‌ شد. لوح تقدیر مقام دوم به «دانیال ثاقبی فر» و «سجاد رضائی» از خراسان جنوبی اهداء شد و لوح تقدیر مقام اول این بخش به اثری از «محمدجواد روزبه» از قم تعلق گرفت.

در بخش «تصویرسازی» لوح تقدیر مقام سوم به آقایان «محمد امین سرمدی» از همدان و «سید رضا احمدی» از خوزستان تقدیم‌ شد. لوح تقدیر مقام دوم در این بخش به صورت مشترک به خانم «ساناز برجی‌خانی» از تهران و سه هنرمند؛ «محمدمظفری مقدم» از کرمان، «سمیه کشاورز» از گیلان و «خواهران فلاحیان» از شیراز اهداء شد و لوح تقدیر مقام اول را نیز« فاطمه صادقی» از قم دریافت کرد.

در بخش «کارتن و کاریکاتور» لوح تقدیر مقام سوم به «زهرا سادات طباطبایی» از تهران تقدیم‌ شد.لوح تقدیر مقام دوم به «حسین نقیب» از مشهد اهدا شد و لوح تقدیر مقام اول به «حسام پاشائی» از تهران تعلق گرفت.

فانوس مقام اول بخش «آرمان روح‌الله؛ مواجه با فتنه» به «احمد وجدان‌نژاد» از یاسوج با موضوع فلسطین برای اثر «استواری، یادگار سروهاست» اهدا شد و فانوس مقام دوم  «آرمان روح‌الله؛ مواجه با فتنه» به پرکارترین هنرمند در خلق اثر گرافیکی با هفتاد اثر به «نازنین اسماعیلی زاده» از کرمان تقدیم شد.

در ادامه این برنامه «حسین جریان‌پور» و «محسن فرجی» از گروه قلم به نمایندگی از هنرمندان جریان ساز در مراسم حضور یافتند که علاوه بر تقدیر از ایشان به پیشنهاد مادر شهید «عزت‌الله کرمعلی» تابلو فرش اهدایی منقش به وصیت‌نامه آن شهید نیز به رسم امانت به اساتید تقدیم شد.

«محسن فرجی» به نیابت از طراحان انقلابی اظهار داشت: خوشحالم که بسیاری از بچه‌ها اینجا هستند و امیدواریم بتوانیم از پس تعهدی که این فرش گران‌بها بر دوش‌مان می‌گذارد، بر بیاییم. گروه قلم سعی‌کرد این آثار گرافیکی به مخاطبین خود برسد و  توانستیم بستری برای تولید و توزیع آثار انقلابی ایجادکنیم و قصدی برای خط‌کشی و یا ایستادن جلوی گروه‌های انقلابی دیگر نداریم.

اهدای «چادر شاهچراغ» به طراحان خوزستانی

در پایان این برنامه و در بخش دیگری از جایزه ویژه «چادر شاهچراغ» که پیش از این به رسم امانت در مجمع طراحان انقلاب اسلامی مازندران (حرا) قرار داشت، به گروه‌های طراحان انقلابی خوزستانی «آب و آیینه» و «سدر» «خاک نگار» اهدا شد.

لوح تقدیر رتبه دوم مجموعه فعال هنر انقلاب اسلامی نیز به مجمع طراحان انقلاب اسلامی استان البرز (رسم) تقدیم شد.

جشنواره فیلم فجر تا اینجا توانسته حداقل بر روی کاغذ، کنجکاوی‌هایی را به وجود بیاورد که مخاطبان بسیاری را به دنبال کردن این رویداد ترغیب می‌کند. حال باید منتظر بمانیم تا ببینیم این کنجکاوی‌ها تا چه اندازه قادر خواهند بود رضایت حداکثری مخاطبان را رقم بزنند و اصولا آیا جشنواره امسال خواهد توانست غافلگیری خوبی را رو کند یا خیر.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، امسال، سال خوبی برای جشنواره فیلم فجر است. این نوید از همان زمانی به گوش رسید که اعلام شد ۱۰۶ فیلم برای حضور در این رویداد، اعلام آمادگی کرده‌اند که از این تعداد، ۵۱ فیلم را کارگردانان اول تولید کرده‌اند. مشخص بود که با این آمار، دست هیات انتخاب برای گزینش آثار باز است. همچنین این گمانه به ذهن خطور می‌کرد که با توجه به حضور این تعداد فیلم‌اولی، بخش نگاه نو، دوباره احیا می‌شود و تعداد بیشتری از آثار اول، امکان حضور در جشنواره فجر را خواهند یافت.

در ادامه و با سلسله‌گزارش‌هایی که منتشر شد، این نکته مورد توجه قرار گرفت که ارگان‌های بسیاری برای امسال تولیدات داشته‌اند که بیم آن می‌رفت با جشنواره‌ای ارگانی مواجه شویم اما این گمانه از دو جهت مردود بود: نخست، بحث هوشمندی‌ای بود که در سیاست‌گذای‌های کلان جشنواره فجر وجود دارد و از یک‌دست شدن تم تولیداتی آن جلوگیری می‌کند و دوم، سوژه‌هایی بود که برخی از این ارگان‌ها، موفق شدند تا آن را از حالت کلیشه‌ای خارج کنند. مثلا دو ساخته امسال اوج یعنی آبی روشن و پرویزخان، در زمین دیگری جز آن‌چه تصور غالب است، روایت می‌شود که تنوع گونه خوبی را برای جشنواره امسال رقم زده است.

این تنوع گونه که از کودک و کمدی تا درام‌های اجتماعی، دفاع مقدس، بیوگرافی و انیمیشن وجود دارد، طیف وسیع‌تری از مخاطبان را شامل شده و جذابیت‌های تماتیک بسیاری را به جشنواره می‌دهد. همچنین حضور کارگردانانی از چندین نسل، می‌تواند در کنار تنوع گونه، چالش جذاب‌تری را در مسیر رقابت ایجاد کند.

در مورد جشنواره امسال، چندین نام پررنگ که تصور می‌شد می‌توانند با حضور خود، تنور این دوره را حسابی گرم می‌کنند، غائب هستند. این اتفاق را در نتیجه این اصل قلمداد کنیم که آثار حاضر در جشنواره، به لحاظ کیفی، به‌مراتب از آن آثار، قدرتمندتر بوده‌اند و هیات انتخاب تحت‌تاثیر بزرگی آن نام‌ها و فضاسازی رسانه‌ای قرار نگرفته‌اند

فضاسازی‌ها و خبررسانی‌هایی که برخی از آثار جشنواره امسال طی هفته‌های اخیر داشته‌اند نیز می‌تواند برای مخاطب، جذابیت‌های بسیاری داشته باشد. متاسفانه اکنون چندسالی است که این نگاه در برخی رسانه‌ها رایج شده که طی آن، بیش از آن‌که به داستان، کارگردان، تیم بازیگری و گونه فیلم توجه شود، تمرکز بر روی نهاد سازنده است و همین، به اهرمی تبدیل می‌شود تا گاردهای علیه آن فیلم شکل بگیرد. این، یک سنجش غیرحرفه‌ای و اشتباه است چرا که نهادی مانند فارابی، در عمده تولیدات سینمایی کشور نقش دارد و این نقش داشتن، از اعطای تجهیزات و لجستیک گرفته شده تا اعطای وام و . . . می‌تواند متنوع باشد و به همین دلیل، نمی‌توان این‌گونه برداشت شود که چون فارابی در فلان فیلم مشارکت داشته، پس با یک فیلم ارگانی با زاویه نگاه خاص مواجه هستیم.

مثلا برای جشنواره امسال، حدود نیمی از فیلم‌ها، با حضور فارابی تولید شده است اما آیا این گزاره، به معنی تولید فیلم تحت تفکر فارابی است؟ قطعا خیر. هم‌چنان‌که دیگر ارگان‌ها نیز از آن شاخصه‌هایی که تصور می‌کنیم، فاصله گرفته و در تولیدات خود، مخاطب و رضایت او را هدف قرار داده‌اند. بنابراین نباید با یک پیش‌فرض تدافعی و گارد گرفتن در برابر برخی تولیدات، به تماشای آثار حاضر در جشنواره بنشینیم.

در مورد جشنواره امسال، این نکته نیز وجود دارد که چندین نام پررنگ که تصور می‌شد می‌توانند با حضور خود، تنور این دوره را حسابی گرم می‌کنند، غائب هستند. این اتفاق را در نتیجه این اصل قلمداد کنیم که آثار حاضر در جشنواره، به لحاظ کیفی، به‌مراتب از آن آثار، قدرتمندتر بوده‌اند و هیات انتخاب تحت‌تاثیر بزرگی آن نام‌ها و فضاسازی رسانه‌ای قرار نگرفته‌اند. همین استدلال کافی است تا با دید جدی‌تری به آثار این دوره نگاه کنیم و حتی در انتظار غافلگیری باشیم.

جشنواره فیلم فجر، هرساله، فارغ از چهره‌هایی که در آن حضور دارند، محلی برای تضارب عقاید است. همین مشخصه، تنور این رویداد را حسابی گرم می‌کند. این اظهارنظرهای پیش‌دستانه قطعا مربوط به دوره اخیر نیست و در تمامی دوره‌ها وجود داشته است پس با این نگاه حرفه‌ای به جشنواره می‌نگریم که نمی‌توان کلیت یک دوره را تنها از روی نام فیلم و سازنده آن تشخیص داد. وقتی با این دید، به جشنواره نگاه کنیم، به این گزاره می‌رسیم که در بزرگ‌ترین رویداد فرهنگی کشور، تعدادی فیلم به نمایش درمی‌آید که تنها، پس از اتمام آن قادر خواهیم بود که راجع به کیفیت محتوایی آن بحث‌های تکنیکی کنیم.

تا اینجای کار، جشنواره توانسته حداقل بر روی کاغذ، کنجکاوی‌هایی را به وجود بیاورد که مخاطبان بسیاری را به دنبال کردن این رویداد ترغیب می‌کند. حال باید منتظر ماند تا ببینیم این کنجکاوی‌ها تا چه اندازه قادر خواهند بود رضایت حداکثری مخاطبان را رقم بزنند و اصولا آیا جشنواره امسال خواهد توانست غافلگیری خوبی را رو کند یا خیر.