رسانه سینمای خانگی- دوره آکادمی «افسانه زندگی» بر گزار می‌شود

رییس ششمین دوره آکادمی «افسانه زندگی» بزرگترین رویداد مستقل سینمای ایران از معرفی هفت فیلم مطرح سال سینمای ایران به همراه بهترین بازیگر آکادمی در روز ۱۴ تیر خبر داد.

به گزارش سینمای خانگی، سجاد اصغری در گفت و گو با خبرنگار سینمایی ایرنا، اظهار داشت: جریان‌سازی که ما به صورت معکوس در سینمای ایران بنیان‌گذاری کردیم در چارچوب پیشرفت و پویایی کلیات سینمای ایران است، امسال هم قصد داریم به مانند پنج دوره پیشین هفت فیلم مطرح سال سینمای ایران را معرفی کنیم.

او اظهار داشت: ۱۲ فیلم از بین تولیدات یکساله سینمای ایران از سال ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۱ انتخاب شده‌اند که پس از بررسی در شورای تخصصی آکادمی افسانه زندگی هفت فیلم مطرح سال سینمای ایران انتخاب و معرفی می شوند.

اصغری گفت: این دوره بنابر شرایط اجتماعی پیرامون سینمای ایران سعی کردیم از تمام زوایا فیلم‌ها را بررسی کنیم تا بهترین انتخاب را داشته باشیم. همچنین بخش معرفی بهترین بازیگر و بهترین فیلمبردار و بخش چهره ماندگار به یاد عباس کیارستمی با اهدای نمادین تندیس آکادمی افسانه زندگی برگزار می‌شود.

او افزود: داریوش بابائیان تهیه کننده و پخش‌کننده سینما این دوره نیز به عنوان دبیر بخش معرفی هفت فیلم کوتاه سال و امیر خانزاده مدیر روابط عمومی مراسم است.

اصغری خاطرنشان کرد: ۱۴ تیر هفت فیلم مطرح سال سینمای ایران در سالن موج نو آکادمی افسانه زندگی معرفی می‌شود.

«در جبهه غرب خبری نیست» به کارگردانی ادوارد برگر از آلمان به‌عنوان بهترین فیلم خارجی زبان بخش بین‌الملل ششمین دوره مراسم آکادمی افسانه زندگی انتخاب و معرفی شد.

رسانه سینمای خانگی- آیا ایران و ونزوئلا اثر مشترک میسازند؟

ساخت اثر سینمایی مشترک توسط سینمای ایران و ونزوئلا نشان از آغاز یک مسیر جدید در گسترش همکاری‌های فرهنگی و رسانه‌ای میان تهران و کاراکاس دارد، فیلمی که قرار است سوژه‌ای ملتهب و واقعی را روایت کند.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، اواخر سال ۹۸ و در اوج تحریم‌های ظالمانه اقتصادی آمریکا علیه ونزوئلا و ایران بود که ۵ نفتکش ایرانی مسیر طولانی خلیج فارس تا کارائیب را برای صادرات بنزین ایران به ونزوئلا پیمودند. مجموعه تهدیدات امنیتی همانند امکان اشغال این نفتکش‌ها از سوی آمریکا باعث شد تا حرکت چندماهه کشتی‌ها تبدیل به یک سفر پرمخاطره شود.

حرکت نفتکش‌های حامل سوخت ایرانی را می‌توان یکی از دشوارترین مبادلات تجاری ایران و ونزوئلا دانست که نهایتا با موفقیت به سرانجام رسید. جنبه نمادین این سفر دشوار تبدیل به یکی از مهمترین نقاط روابط دوستانه ۲کشور شد. حالا و پس از سفر رئیس جمهور به ونزوئلا احتمالا این سفر پرماجرا تبدیل به سوژه نخستین پروژه مشترک سینمای ۲ کشور می‌شود.

هفته گذشته و در جریان سفر رئیس جمهور به آمریکای لاتین، محمدمهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز آیت‌الله رئیسی را در سفر به ونزوئلا همراهی کرد. امضای تفاهمنامه‌های فرهنگی میان تهران و کاراکاس توسط وزیر فرهنگ از جمله دستاوردهای این سفر به حساب می‌آید که نشان از عزم جزم دولت برای تقویت مناسبات فرهنگی و رسانه‌ای ۲کشور در سایه روابط سیاسی و اقتصادی دارد.

تبادلات فرهنگی میان ایران و ونزوئلا در ماه‌های اخیر افزایش چشمگیری پیدا کرده است. اسفندماه سال گذشته بود که از ترجمه اسپانیایی کتاب «سلول شماره۱۴» حاوی خاطرات مقام معظم رهبری از دوران تبعید، زندان و مبارزاتشان در دوران ستمشاهی به همراه تقریظ ایشان در پایتخت ونزوئلا رونمایی شد. در اردیبهشت ماه سال جاری نیز تهران شاهد رونمایی از ترجمه فارسی کتاب «آوریل در کودتا» نوشته ارنستو ویلگاس پولژاک وزیر فرهنگ ونزوئلا بود.

گسترش همکاری‌های فرهنگی و رسانه‌ای با جوامع دوست و همسایه، یکی از راهبردهای دولت سیزدهم در ۲سال گذشته به حساب می‌آید. مساله‌ای که می‌تواند به شکست انحصار رسانه‌ای استکبار جهانی و قدرت‌های غربی کمک کند. تجربه سیما و سینمای ایران در تولید آثار فاخری که طیف گسترده مخاطب را در دیگر کشورها (و به خصوص همسایگان) برای خود جذب کرده است نشان از یک ظرفیت بالقوه برای افزایش نفوذ فرهنگی ایران دارد.

رسانه سینمای خانگی- کار دفتر فیلمنامه دقیقاً چیست؟

مدیرکل دفتر فیلمنامه رسانه ملی در اولین نشست خبری خود، روند کاری این اداره کل و فرآیند بررسی طرح‌ها و فیلمنامه‌های رسیده را تشریح کرد.

به گزارش سینمای خانگی از مهر، راه‌اندازی اداره کل دفتر فیلمنامه رسانه ملی از جمله اتفاقاتی بود که سال گذشته در ساختار جدید صداوسیما رقم خورد. حسین اسدی‌زاده مدیرکل این دفتر صبح امروز شنبه ۲۷ خرداد اولین نشست خود را با اهالی رسانه برگزار کرد.

اسدی‌زاده در ابتدای این نشست گفت: در شهریورماه سال گذشته از ما خواسته شد این دفتر را راه‌اندازی کنیم و این تصمیم تحت سیاستی بود که قرار شد برمبنای آن متن را از تولید جدا کنیم و نگارش متن‌ها مستقل، تولید مستقل و پخش هم مستقل باشد.

وی ادامه داد: بنابراین ذیل معاونت سیما دفتر فیلمنامه تشکیل شده است و ماموریتش این است که همه متون مرتبط با مجموعه‌های تلویزیونی را رصد و ارزیابی کند.

اسدی‌زاده تصریح کرد: طی این سال‌ها در عرصه نگارش فیلمنامه گرفتار سلیقه بوده‌ایم و سعی شده در فرآیند رصد متون تأثیر سلیقه را پایین بیاوریم. در این راستا اولین ماموریت ما هم پایش و ارزیابی طرح‌ها بود.

بیش از ۱۰۰ طرح به مرحله نگارش فیلمنامه رسیده است

وی اضافه کرد: بیش از ۸۰۰ طرح تا امروز به دست ما رسیده که بررسی شده است. در فرآیند دریافت آثار هم همه مکاتبات کاغذی را حذف کرده‌ایم و همه اتفاقات به صورت دیجیتال بررسی می‌شود. از میان این طرح‌های دریافتی هم تا کنون بیش از صد طرح وارد مرحله نگارش فیلمنامه شده است.

مدیر اداره کل دفتر فیلمنامه رسانه ملی تصریح کرد: در فرآیند بررسی این طرح‌ها از اولویت‌های موضوعی و مضمونی هم تبعیت کرده‌ایم اینکه کارها ریشه در باورهای انقلاب اسلامی داشته باشد و در عین حال تکراری نباشد.

وی درباره پروسه به تولید رسیدن طرح‌ها هم اظهار کرد: در حال حاضر در آغاز مسیر نگارش فیلمنامه‌ها هستیم. البته کارهای مختلفی هم در حال نگارش بوده و هست‌. سعی کردیم نگاه ما مبتنی‌بر بی‌طرفی باشد و هرکسی بخواهد برای صداوسیما طرحی بفرستد می‌تواند براساس این آیین‌نامه آن را ارسال کند تا بعد از بررسی طرحش وارد فرآیند گردش نگارش فیلمنامه می‌شود.

اسدی‌زاده در ادامه درباره بخش اقتباس در این اداره کل هم یادآور شد: در بخش ایده و اقتباس قرار است چنین آثاری سامان یابد البته نه اینکه پیش‌تر نبوده است اما می‌خواهیم سامان بهتری یابد. در بخش پژوهش هم قرار است رابطه مفاهیم مرتبط با انقلاب اسلامی و فیلمنامه‌ها روشن شود.

فیلم‌نامه‌نویسان کل کشور را شناسایی می‌کنیم

وی با اشاره به دورنمای این اداره کل تصریح کرد: هدف این است که فیلمنامه‌نویسان در کل کشور شناسایی شوند. پروژه‌ای به نام «اطلس فیلمنامه‌نویسان ایران» هم تعریف شده است. کارگروه‌های متعددی هم در استان‌های مختلف برای همین منظور راه‌اندازی شده است.

اسدی‌زاده همچنین به شناسایی فیلمنامه‌نویسان در ایران و در مراحل بعد از آن در جهان اسلام، منطقه و جهان اشاره کرد.

وی اضافه کرد: ما تلاش می‌کنیم که به یک بنگاه واقعی نگارش متن تبدیل شویم. حدوداً روزی ۶ طرح به ما می‌رسد اما خیلی از آن‌ها به موقعیت ایران امروز و مردم ارتباطی ندارد یا تکراری است. همه دوستان مرا به فعالیت در حوزه فیلمنامه می‌شناسند و تلاشمان این است که فیلمنامه را هویت ببخشیم.

مدیر اداره کل دفتر فیلمنامه رسانه ملی تصریح کرد: خواهشم این است که همه فیلمنامه‌نویسان به ما کمک کنند. کار سختی به ما سپرده شده است اما فکر می‌کنم اتفاق خوبی رخ خواهد داد. تعهد ما این است که هفته‌ای دو فیلمنامه را شروع کنیم و حدود ۲۰ تا ۳۰ هفته طول می‌کشد که یک فیلمنامه در مرحله متن به خروجی برسد.

هیچ ممیزی غیرحرفه‌ای وجود ندارد

وی با اشاره برخی حواشی عنوان کرد: هیچ توقفی در کارها وجود ندارد هیچ ممیزی غیرحرفه‌ای وجود ندارد. حتماً کار ما هم نقایصی دارد اما همه واسطه‌ها و شوراهای غیرکارشناسی کنار رفته است.

اسدی‌زاده تصریح کرد: از اینکه فیلمنامه‌ها و سریال‌ها به شخصیت‌ها، روایت‌ها و موقعیت‌های خاص محدود شده خیلی ضربه خورده‌ایم. می‌خواهیم مردم بیشتری مخاطب ما باشند. پروژه‌ای متوقف نشده، یعنی بی‌دلیل متوقف نشده و نخواهد شد. اگر احساس شده تلویزیون در زمینه تولید کند شده یک دلیلش این است که تلویزیون به لحاظ مالی دستش خالی است. در همین فضا اما فیلمنامه‌های «سعدی»، «خواجه‌نصیر» و «پوریای ولی» نوشته شده اما تلویزیون به لحاظ مالی و بودجه‌ای نمی‌تواند اینها را تولید کند که اگر بتواند اتفاق خوبی است. البته همه سیستم‌های برودکست در جهان در مرحله گذار هستند.

وی اضافه کرد: ما که این بخش‌ها را تحویل گرفتیم اینگونه نبود که در اوج باشد و کارها خیابان را خلوت کند. ما عهده‌دار این مسئولیت هستیم که توقع مخاطب را جواب بدهیم و اینها جز با متن و فیلم و سریال خوب رخ نمی‌دهد.

هنوز فکر می‌کنیم مردم بر سر ارثیه دعوا می‌کنند!

اسدی‌زاده در ادامه یادآور شد: بیشتر طرح‌هایی که به من رسیده مربوط به خانواده و دعوای خانوادگی است و هنوز فکر می‌کنیم مردم سر ارثیه با هم دعوا می‌کنند. در کشور ما یک اتفاق سیاسی مثل اغتشاشات رخ داده است و شاید طرح‌های مورد ارتباط با اغتشاش به ۱۰ تا هم نمی‌رسد. بخش زیادی از طرح‌هایی که می‌رسد در آنها نوشته شده است براساس فلان سریال اما از آنها ضعیف‌تر است مثلاً اگر می‌نویسد براساس گیم اوترونز، می‌بینید از آن ضعیف‌تر است!

وی در ادامه درباره تمرکز بیشتر در پرداخت به انقلاب اسلامی در طرح‌ها عنوان کرد: نگاه ما این است که طرح‌ها درباره واقعیت انقلاب اسلامی، اکنون، گذشته و آینده باشد. واقعیت حال حاضر زندگی این مردم دیده شود. الان همه سریال‌ها در یک مدل است اما پیش از این آثاری مثل «روزی روزگاری» داشتیم که اتفاقاً دیده شد و همه دوستش داشتند.

اسدی‌زاده اضافه کرد: در این ۸۰۰ طرحی که رسیده شاید بیست طرح درباره قهرمانان است. این قهرمانان که چهره‌های سیاسی نیستند اما چرا سراغشان نمی‌رویم؟ واقعیت انقلاب اسلامی پر از شخصیت‌های درجه یک است. مثلاً چند طرح فکر می‌کنید درباره حاج قاسم سلیمانی است؟ ما اینها را در طرح‌ها نداریم.

فقط مخاطب «گیلدخت» چندبرابر شبکه خانگی است!

وی در واکنش به سوالی درباره اینکه فیلمنامه‌هایی که نوشته و ساخته می‌شود ضعیف است و کمتر مخاطب را در مقابل شبکه خانگی جذب می‌کند اظهار کرد: نهایت مخاطب رسانه خانگی دو میلیون نفر است الان فقط مخاطب «گیلدخت» را ببینید متوجه می‌شوید که چقدر چند برابری است.

وی در پاسخ به اینکه آیا دلیل عدم ورود فیلمنامه‌نویسان به سوژه‌هایی مانند اغتشاشات اخیر این نیست که می‌ترسند ممیزی شوند، گفت: کارهایی گاهی در فضای گروتسک به ما می‌رسد یا اثاری حتی در نقد نظام جمهوری اسلامی که آن‌ها را هم بررسی می‌کنیم پس اینگونه نیست که فکر می‌کنند ممیزی می‌شود و نفرستند. تاکنون هم کسی را با گونی سراغ کسی نفرستاده‌ایم! حراست که این کارها را نمی‌خواند، بچه‌های حوزه فیلمنامه نویسی می‌خوانند!

اسدی‌زاده با اشار به برخی گزاره‌هایی که بارها تکرار شده است گفت: یکی از مشهورات این است که کسی دیگر با تلویزیون کار نمی‌کند. چرا کار نکنند؟ خود ما الان با بسیاری از اینها کار می‌کنیم.

وی با اشاره به برخی از طرح‌ها و فیلمنامه‌ها گفت: یکی از آخرین فیلمنامه‌ها درباره حاج عبدالله والی بود. یا دنباله‌های برخی سریال‌ها به دست ما رسیده است. طرح خیلی خوبی درباره «رویانا» حیوان شبیه‌سازی شده آمده است. یک کار کمدی درباره اغتشاشات رسیده است که سفارش باشگاه رشد خودمان بوده است. با این حال خروجی فیلمنامه‌های دفتر ما را باید از مهر و ابان ماه رصد کنید. فیلمنامه درباره کودک درصد خیلی پایینی است. فیلمنامه‌ای هم از علی خودسیانی رسیده است که کار خوبی بود.

اسدی‌زاده درباره پذیرفتن مسئولیت فیلمنامه‌ها بیان کرد: تا پایان کار یک فیلمنامه هیچ‌کس غیر از ما مسئول نیست. پای مسئولیت آن هم ایستاده‌ایم. هر کسی می‌تواند از طریق نرم‌افزار بله طرح خود را ثبت کند و نسبت به ان پیکیری کند. کارشناسی که شد به کارگروه‌ها می‌رسد که ۱۲ کارگروه انها را بررسی می‌کنند.

هم‌کاری با هیچ فیلمی برای من خط قرمز نیست

وی در پاسخ به چهره‌های پیشکسوت حوزه فیلمنامه‌نویسی که چقدر در این کارگروه‌ها حضور دارند؟ گفت: ما طرح‌های مصوبی داریم و می‌خواهیم فیلمنامه‌نویسان بنویسند. با همه هم کار می‌کنیم، هیچ واحدی در تلویزیون به من نگفته که با فلان شخص کار نکنید. هیچ فردی برای ما خط قرمز نیست مگر اینکه ضد انقلاب باشد.

اکرم صادقی مدیر تولید، تامین و بررسی فیلمنامه گفت: ارگان‌هایی که فکر می‌کنند فیلمنامه‌های خوبی دارند که حداقل‌هایی را دارد ما کمک می‌کنیم اینها به خروجی برسد.

وی اضافه کرد: فیلمنامه‌های ضعیف که کپی از سریال هاست زیاد به دست ما می‌رسد.

جبرییل نجفی مدیر واحد ایده، پژوهش واقتباس تصریح کرد: ایده‌های مغفول مانده را بررسی می‌کنیم، موقعیت دراماتیک و مغفول مانده انقلاب اسلامی هم بررسی می‌شود.

وی اضافه کرد: در بحث فیلمنامه نویسی گروهی کار می‌کنیم و به شکل پژوهشی از تجربه‌های اثار خارجی در این زمینه کمک می‌گیریم و کتاب‌هایی هم ترجمه می‌کنیم.

سید ابوالقاسم صالحی‌زاده مدیر واحد ایده، طرح و فیلمنامه نیز عنوان کرد: کارگاه‌هایی برگزار کرده‌ایم که خروجی آن‌ها ۴۰۰ ایده و بیش از ۱۰۰ طرح بوده است که ۶۰ طرح در مرحله تجمیع است و ثبت شده است.

رسانه سینمای خانگی- آیا نسل جدید سنخیتی با سینمای جنگ دارد

کارگردان فیلم سینمایی «آبادان، یازده ۶۰» گفت: نسل جدید سنخیتی با سینمای جنگ ندارد و با آن آشنا نیست و بعضاً تصورشان از فیلم جنگی، فیلمی با صحنه‌های خونریزی و خسته کننده است.

به گزارش سینمای خانگی، مهرداد خوشبخت در گفت وگو با خبرنگار سینمایی ایرنا، در توضیح فعالیت های متاخر خود بیان کرد: این روزها درگیر آماده کردن نسخه نهایی فیلم سینمایی گل‌های باوارده (۱۴۰۱) بودم که اسم آن به پالایشگاه تغییر کرد.

وی افزود: زمان جشنواره این فیلم را بسیار سریع و با عجله آماده کردیم به همین دلیل هم اصلاح رنگ ما آماده نبود و هم بخش های ویژوال افکت. حتی میکس صدا را مجدد انجام دادیم و همه این موارد مرتفع شد و فیلم رفت تا آماده اکران شود.

کارگردان فیلم سینمایی تک تیرانداز (۱۳۹۹) در پاسخ به این پرسش که آیا همانگونه که زمزمه‌هایی در ایام جشنواره به گوش رسید هدف از تغییر زمان اکران این فیلم به بهانه آماده نبودن جنسی حواشی برای بیشتر دیده شدن این فیلم بود، بیان کرد: نه این گونه نبود فیلمبرداری ما دیر شروع شد و به تبع آن کارهای انجام فیلم تاخیر داشت و دیر انجام شد و زمان کم داشتیم. هرکسی فیلم را روی پرده دید متوجه شد که مشکلات تصویری و اصلاح رنگ و … برای فیلم وجود دارد.

خوشبخت تاکید کرد: لزومی نداشت که این کار را کنیم. خداراشکر با همه این موارد نقد بدی روی فیلم نبود و همه کسانی که فیلم را دیدند می گفتند که این فیلم واقعاً سینماست.

کارگردان دوم فیلم سینمایی به وقت شام (۱۳۹۶) در مورد علت نامگذاری گل‌های باوارده تصریح کرد: اسم فیلمنامه ما پالایشگاه بود و یک سکانس به آن اضافه شد که در منطقه باوارده در آبادان رخ می داد که در مورد گلهای کاغذی حرف زده می شد و بار عاطفی داشت و به دلیل عرقی که به آبادان داشتم دوست داشتم که اسم گل های آن منطقه یعنی باوارده روی فیلم گذاشته شود اما وقتی فیلم را در جشنواره نمایش دادیم خودم هم مانند دیگران دیدم که سخت با این اسم ارتباط برقرار می کنم.

وی ادامه داد: بعد از آن فکر کردیم که این موضوع ممکن است روی تبلیغات فیلم هم اثر بگذارد. البته دلیل نامگذاری قبلی فیلم هم این بود که به نظرم رسید که اسم پالایشگاه برای مضمونی که فیلم قصد انتقال آن را دارد زیادی صنعتی است.

این کارگردان در توضیح وضعیت کنونی فیلم سینمایی پالایشگاه یادآور شد: این فیلم برای ارسال به برخی از جشنواره ها زیرنویس و کارهایش انجام شده و احتمالاً در هفته دفاع مقدس و پس از شهریور اکران می شود.

کارگردان فیلم سینمایی عقاب صحرا (۱۳۹۱) اظهار داشت: ما دور روز آخر در جشنواره بودیم و سانس ظهر فیلم ما پخش و دیده شد و در عمل تنها یک سانس فرصت داشتیم و همان تعداد مخاطبان کمی که فیلم را دیدند برایشان جالب و برخوردشان همانند فیلم آبادان، یازده ۶۰ (۱۳۹۸) بود. همچنان که آبادان یازده ۶۰ تا انتها جزو ۵ فیلم مردمی بالا آمد آن هم بدون هیچ تبلیغ و هزینه بالایی؛ آبادان یازده ۶۰ فیلم ارزانی بود اما این فیلم گران و بزرگ بود و سینما بود و موضوعش موضوعی مردمی بود.

خوشبخت بیان کرد: فیلم سینمایی پالایشگاه مانند آبادان یازده ۶۰ که رادیو نفت را نشان می داد، قصه ای واقعی داشت و درباره آدم های پالایشگاه و برای مردم بسیار جالب بود.

کارگردان فیلم سینمایی صدای پای من (۱۳۸۹) در پاسخ به این پرسش که چرا فیلم های دفاع مقدسی فروش موفقی در گیشه ندارند، بیان کرد: زمان قدیم داشته ایم. مثلاً آبادان یازده ۶۰ که فیلم کوچک و ارزانی هم بود هزینه خودش را درآورد؛ یک اکران کوچک سینمایی داشت و بعد به دلیل همزمانی با کرونا آن را اکران آنلاین کردیم که خرج خودش را درآورد و اگر اثر خوب و جذاب باشد پیش می آید که خوب بفروشد و موفق باشد.

وی ادامه داد: مردم ارتباط زیادی با فیلم جنگی برقرار نمی کنند و طبیعی هم هست. نسل جدید سنخیتی با سینمای جنگ ندارد و با آن آشنا نیست و بعضاً تصورشان از فیلم جنگی، فیلمی با صحنه های خونریزی و خسته کننده است.

خوشبخت در پاسخ به این پرسش که بر این اساس چرا فیلم های دفاع مقدس به شکلی که برای مخاطبان جذاب باشند ساخته نمی شوند، گفت: این موضوع به ما فیلمسازان برمی‌گردد مثلاً من سوژه ای مانند آبادان یازده ۶۰ را پیدا و کار کردم یا پالایشگاه را ساختم که اگرچه جنگی است اما در شهر اتفاق می افتد و هیچ تانک و توپ و خاکریزی ندارد و همه چیز داخل شهر است و قهرمانانی دلچسب و واقعی دارد.

کارگردان فیلم سینمایی جای او دیگر خالی نیست (۱۳۸۴) با تاکید بر اهمیت ساخت آثار دفاع مقدس، بیان کرد: دفاع مقدس جزئی از تاریخ ماست. من بسیار تلاش کردم تا این دو فیلم را بسازم چون اگر این اتفاقات به تصویر در نمی آمد و ثبت نمی شدند این واقعیات رو به فراموشی می‌رفت. اینها تاریخ شفاهی ای بودند که باید ثبت می شدند. یک قصه در بستر دراماتیک است که اثر می گذارد.

وی افزود: بچه های جوانی که آبادان یازده ۶۰ را می دیدند همه وقتی از سالن بیرون می آمدند می پرسیدند که مگر جنگ این گونه هم بوده است؟ و این اتفاقات برایشان جالب بود.

کارگردان مجموعه تلویزیونی گشت پلیس (۱۳۹۷) در پاسخ به این پرسش که اگر فیلم دفاع مقدسی دیده نمی‌شود چرا ساخته شود، تصریح کرد: چرا دیده می شوند. به هرحال سلیقه های مختلف وجود دارد. نباید هرچیزی صرفاً بفروشد که ما تولیدش کنیم. بخشی حمایت های فرهنگی است و دولت باید حمایت کند و اینها باعث می شود که سلیقه های مختلف درنظر گرفته شوند. فیلم اجتماعی بفروش هم زیاد نیست اما ساخته می شود.

خوشبخت در توضیح اینکه آیا فیلم بعدی وی هم در ژانر دفاع مقدس خواهد بود، گفت: از اول این فیلم ها سه قصه بود آبادان یازده ۶۰، پالایشگاه و سومی درباره جنگ ذوالفقاری در آبادان. جنگ ذوالفقاری ماجرایی مردمی واقعی است که مردم جنگیدند و نگذاشتند که آبادان به دست عراقی ها بیفتد. فیلمنامه این فیلم آماده است اما مسئله این است که امروز شرایط فیلم سازی جنگی سخت شده است.

رسانه سینمای خانگی- فریاد خاموش میرکریمی/ آیا این یک فرار رو به جلوست؟

سیدرضا میرکریمی کارگردان باسابقه سینمای ایران با انتشار متن کوتاهی در صفحه اینستاگرام خود، از شرایط اکران فیلم «نگهبان شب» گلایه کرد.

به گزارش سینمای خانگی، سیدرضا میرکریمی تهیه‌کننده و کارگردان فیلم سینمایی «نگهبان شب» همزمان با اکران عمومی فیلم تازه‌اش، متنی کوتاه را در صفحه رسمی اینستاگرامش منتشر کرد.

در این متن آمده است: «دوستان می‌گویند خوبیت ندارد یک فیلمساز برای تبلیغ فیلم خودش پشت سر هم پست تبلیغی بگذارد. راستش را بخواهید ترجیح خودم این نیست. ولی چه کنم وقتی بعد از سی و اندی سال کار در سینما، امروز آخرین فیلمم در فقر تبلیغاتی و سئانس‌های نامرغوب سینماها و در آشفتگی و بی‌برنامه‌گی اکران هم زمان بیش از هفت فیلم، روی پرده‌ها رفته است.»

وی تأکید کرده است: «در این شرایط نه برای خودم کسر شأن می‌دانم و نه ابایی دارم از اینکه تیزر و پوستر برای فیلمم بسازم و از تنها رسانه محدودی که در دسترس دارم برای معرفی آن به مردم استفاده کنم. هیچ اعتراضی هم به فروش فیلم‌های تجاری و کمدی ندارم نوش جان شان.»

میرکریمی در پایان دل‌نوشته خود با انتقاد از عملکرد مدیران فرهنگی نوشت: «ای‌کاش درک درستی از اینکه در نهایت داریم به کدام سمت و سو می‌رویم می‌دیدم؛ تا کمی خیالم راحت می‌شد.»

رسانه سینمای خانگی- اکران گسترده «کت چرمی» در آلمان

همزمان با اکران «کت چرمی» در سینماهای ایران، این فیلم در شهرهای دوسلدورف، کلن، فرانکفورت، گوتنبرگ، برلین، مونیخ و… اکران شده است.

به گزارش سنمای خانگی از ایرنا، فیلم سینمایی کت چرمی به کارگردانی حسین میرزامحمدی و تهیه کنندگی کامران حجازی در حالی هفته اول فروش خود را سپری می‌کند که اکران بین المللی خود را هم آغاز کرده است و فیلم در شهرهای مختلفی از آلمان اکران می‌شود.

همچنین همزمان با این اکران از پوستر بین المللی آن هم با طرحی از محمد موحدنیا رونمایی شده است.

همزمان با اکران کت چرمی در سینماهای ایران، این فیلم در شهرهای دوسلدورف، کلن، فرانکفورت، گوتنبرگ، برلین، مونیخ و… اکران شده است.

قرار است این فیلم در شهرهای دیگری از کشورهای اروپایی نیز به نمایش درآید.

کت چرمی در حالی اکران خود را از ۱۷ خرداد آغاز کرده است که به جایگاه پرفروش‌ترین فیلم غیرکمدی این روزهای گیشه سینما دست پیدا کرده است.

در خلاصه داستان فیلم کت چرمی که یک درام معمایی است، آمده است: «عیسی فرهمند، کارمند بازرسی سازمان بهزیستی در جریان بازدید از یک مرکز نگهداری دختران خیابانی، متوجه باند فساد مشکوکی می‌شود که او را به یک مهمانی زیرزمینی ممنوعه می‌رساند؛ مهمانی کُت‌چرمی…»

جواد عزتی، صابر ابر، گلاره عباسی، با هنرمندی پانته‌آ پناهی‌ها، ستاره پسیانی، عباس جمشیدی‌فر، مائده طهماسبی، بهزاد خلج، امین میری، محمد صدیقی مهر، آیدا ماهیانی، با معرفی سارا حاتمی و با حضور افتخاری رؤیا تیموریان و سیامک احصایی گروه بازیگران «کت چرمی» را تشکیل می‌دهند.

کت چرمی محصول بنیاد سینمایی فارابی و مؤسسه ایوان آفرینش است و پخش آن را مؤسسه شهر فرنگ به عهده دارد که فعالیتش را به تازگی و با این فیلم آغاز کرده است.

رسانه سینمای خانگی- باشگاه انیمیشن کوشک هنر راه اندازی شد

باشگاه انیمیشن کوشک هنر فعالیت خود را با نمایش «گربه چکمه‌پوش» و دوبله زنده آن شروع می‌کند. 

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی منطقه فرهنگی و گردشگری عباس‌آباد، قرار است به‌روزترین انیمیشن‌های دنیا با دوبله اعضای باشگاه انیمیشن کوشک باغ هنر اکران شوند و در نخستین اکران این باشگاه، بعد از نمایش انیمیشن «گربه چکمه‌پوش»، دوبلورهای استودیو ساندو به مدت ۱۵ دقیقه دوبله بخش‌هایی از آن را به صورت زنده اجرا می‌کنند.

علاقه‌مندان برای شرکت در این برنامه می‌توانند روز پنجشنبه ۲۵ خردادماه، ساعت ۱۸ به کوشک باغ هنر واقع در بزرگراه حقانی (غرب به شرق) ورودی کتابخانه ملی، باغ هنر مراجعه کنند.

این نمایش با آموزش فرآیند دوبله برای علاقه‌مندان این حوزه و اجرای موسیقی همراه خواهد بود. 

مهبد قناعت پیشه (رییس انجمن دوبله انیمیشن)، یگانه رمضانی، ارشیا شریعتی، حسین مردانشاه، پردیس اسدپور و اکرم عبدی دوبلورهای این باشگاه هستند.

اکران انیمیشن‌های روز دنیا، برگزاری کلاس‌های آموزشی دوبله، برگزاری رویدادهای تخصصی انیمیشن، نقد و بررسی انیمیشن‌های ایرانی و خارجی برای مخاطبان آماتور و حرفه‌ای، و برگزاری تجلیل، بزرگداشت و نکوداشت فعالان و پیشکسوتان حوزه دوبله ایران از جمله اقدامات باشگاه انیمیشن است. 

برنامه‌های باشگاه انیمیشن به صورت هفته‌ای، دو هفته یکبار و ماهانه طراحی شده است. علاقه‌مندان برای خرید بلیت می‌توانند به سایت تیوال مراجعه کنند.  

رسانه سینمای خانگی- آثار شانزدهمین جشنواره «سینماحقیقت» اکران می شود

مستندهای شانزدهمین جشنواره «سینماحقیقت»، در چهارمین هفته از اکران مجدد، روزهای یکشنبه و دوشنبه هفته پیش‌ رو در سالن «حقیقت» مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی روی پرده می‌روند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، در سومین هفته از اکران مستندهای شانزدهمین جشنواره سینما حقیقت، ۶ مستند اکران می‌شوند.

روز یکشنبه، ۲۸ خردادماه از ساعت ۱۶ تا ۱۹ مستندهای «عملیات دماوند» به کارگردانی احسان مشکور، «خیشی که دشت‌ها را شیار زد» به کارگردانی احسان غیبی حاجیور و «کوهستان بی‌صدا» به کارگردانی فرود عوض‌پور در سالن «حقیقت» مرکز گسترش اکران خواهند شد.

همچنین مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی  در روز دوشنبه، ۲۹ خرداد ماه از ساعت ۱۶ تا ۱۹ با اکران مستندهای «ماراتن به سوی خط باریک قرمز» به کارگردانی کتایون جهانگیری، «در پس جنگ» به کارگردانی حمدحسین محمودیان و «دیافراگم» به کارگردانی جواد وطنی میزبان علاقه‌مندان سینمای مستند است.

دور تازه نمایش آثار مستند در مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی به اکران مستندهای حاضر در شانزدهمین جشنواره «سینماحقیقت» در خرداد ماه اختصاص دارد. پس از آن مستندهای جشنواره پانزدهم در تیرماه روی پرده خواهد رفت. 

هر ماه به نمایش آثار یک دوره در روزهای یکشنبه و دوشنبه در مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی اختصاص دارد. شرکت در این نمایش‌ها، برای علاقه‌مندان آزاد و رایگان است.

رسانه سینمای خانگی- «کَفَر» سفر خود را از کره جنوبی آغز میکند

فیلم کوتاه «کَفَر» به نویسندگی و کارگردانی مهدی برزُکی به جشنواره بین‌المللی فیلم بوچئون کره جنوبی راه یافت.

به گزارش سینمای خانگی از مشاور رسانه‌ای پروژه، فیلم کوتاه «کَفَر» به نویسندگی و کارگردانی مهدی برزُکی و تهیه‌کنندگی مرتضی طاهری برزُکی، در اولین حضور جهانی خود به بیست و هفتمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم بوچئون کره جنوبی راه یافت.

جشنواره فیلم فانتزی و خارق‌العاده کره‌جنوبی BIFAN در سال ۱۹۹۷ تاسیس شده است. این رویداد با شعار «عجیب بودن اشکالی ندارد»، به دنبال تشویق فیلم‌های خارق‌العاده، حساسیت برانگیز و کشف و تشویق استعدادهایی است که به حاشیه رانده شده‌اند.

آثار پیتر جکسون، کریستوفر نولان، دارن آرونوفسکی، گیرمو دل تورو، جانگ جون هوان و نا هونگ جین از طریق این جشنواره کشف و معرفی شده‌اند.

در بیست و هفتمین دوره جشنواره بوچئون، فیلم‌هایی از ۵۱ کشور جهان در بخش‌های مختلف به نمایش درخواهد آمد و فیلم «کَفَر» در بخش کوتاه انتخاب بوچئون Bucheon Choice با ۱۴ فیلم دیگر به رقابت خواهد پرداخت. این جشنواره از ۲۹ ژوئن تا ۹ جولای (۸ تا ۱۸ تیرماه ۱۴۰۲) در شهر بوچئون کره جنوبی برگزار خواهد شد.

برزُکی پیش از «کفر»، نویسندگی و کارگردانی فیلم‌های کوتاه «عزیز» و «آبا» را نیز در کارنامه دارد.

«کَفَر»، راوی داستان حبیب است که باید برای حفظ زندگی‌اش، تصمیم سختی بگیرد.

مجید پتکی، یاسمن نصیری، مجتبی خدا دوست، محمد عباس‌زاده، محمدعلی مصلایی، بهرام قدیری، مصطفی تمدنی بازیگران این فیلم کوتاه هستند و پخش بین‌الملل این فیلم را مجید محمددوست بر عهده دارد.

عوامل فیلم کوتاه «کَفَر»، عبارتند از مجری طرح: سعیده صالحیان، مدیر فیلم‌برداری: بهروز بادروج، طراحی و ترکیب صدا: رامین ابوالصدق، تدوین: امیرحسین شاکری، طراح صحنه: رضا محمدپور، طراح چهره‌پردازی: کیمیا دوستکام، مدیر صدابرداری: مصطفی بهمنی، طراح لباس: مهسا حاجی‌قاسم، آهنگ‌ساز: نیما امین و مشاور رسانه‌ای: علی کشاورز.

رسانه سینمای خانگی- آیا خانه سینما، از عدالت دور شده؟

سینمای ایران با مشکلات بسیاری درگیر است، از بیمه هنرمندان، تا بالارفتن هزینه‌های تولید و دستمزد بازیگران و همچنین موضوعاتی چون رکود تولید و مشکل اشتغال و قاچاق فیلم‌ها و… که به نظر می‌رسد اهمیت چندانی برای مدیریت خانه سینما ندارد.

به گزارش سینمای خانگی از فارس، در بیش از یک دهه گذشته در بیشتر اوقات خانه‌سینما به جای آن که در پی احقاق حقوق اعضا صنف خود باشد به جایی در راستای  سودآوری برای سرانش بدل گشته است. این «خانه» بیش از آنکه به فکر معاش اعضای آن بویژه بخش کم درآمد‌تر شاغل در سینمای کشور باشد، به تبلیغ برای دیدگاه‌های سیاسی مطلوب رئیسان خود از یک سو و جریانی برای چانه زنی در سطوح  مدیریتی بالا تبدیل شده است و از وظیفه اصلی خود یعنی تلاش در راستای حقوق تمامی افراد صنف و نه تنها کارگردانان، بازیگران و تهیه‌کنندگان چهره غافل مانده است.

سینمای ایران با مشکلات بسیاری درگیر است، از بیمه هنرمندان، تا بالارفتن هزینه‌های تولید و دستمزد بازیگران و همچنین موضوعاتی چون رکود تولید و مشکل اشتغال و قاچاق فیلم‌ها و… که به نظر می‌رسد اهمیت چندانی برای مدیریت خانه سینما ندارد. 

دیروز«آرش فهیم» منتقد سینما یادداشتی درباره خانه سینما و حواشی نشستی که نیمه اول ماه خرداد برگزار شد، نوشت: «نشست خبری مرضیه برومند، مدیرعامل خانه سینما نشان داد که تنها نهاد صنفی سینمای ایران، همچنان در محاق حواشی خواهد بود؛ چون خانه‌ای است از پای‌بند سست و روی آب! وقتی صحبت از «خانه» می‌شود، حس آسودگی، امنیت و آشتی به ذهن متبادر می‌شود. با این حال آنچه به عنوان خانه سینما در ایران فعالیت می‌کند، در اغلب موارد و بخش‌هایش برای اهالی هنر هفتم، محل منیت و قهر و کشمکش بوده است. اما چرا خانه سینما همواره خانه‌ای سست و در مه بوده است؟ جدای از برخی مسائل قانونی و آئین‌نامه‌ای که چالش همیشگی خانه سینما بوده و یک بار هم منجر به انحلال آن شده، این تشکیلات از یک تناقض بزرگ ساختاری رنج می‌برد.

خانم برومند در نشستی خبری که 9 خرداد امسال برگزار شد، به نکته قابل تأملی اشاره کرد و گفت؛ «من همیشه برایم سوأل بود این چه جور صنفی است که کارفرما و کارگر با هم زیر یک سقفند. مسائل اصناف با هم یکی نیست و گاهی رو‌به‌روی هم قرار می‌گیرد. گروه اول تهیه کنندگان و سرمایه‌گذاران هستند. گروه دوم هنرمندان و خالقین اصلی اثر سینمایی هستند و گروه سوم عوامل اجرایی و زیرشاخه‌ها هستند که به نظرم تعداد بیشتری در این گروه سوم متمرکز هستند. تفکیک این‌ها سخت است اما قصد دارم به سمتش بروم و بتوانیم به نظر مجمع عمومی بگذاریم و اجرایی بکنیم.»

آنچه مدیرعامل خانه سینما درباره‌اش صحبت کرده، یکی از مشکلات اساسی این تشکل است. به این ترتیب که برخلاف خیلی از نهادهای صنفی دیگر که مدیریت آنها به عهده مظلوم و مستحق‌ترین‌ اعضا است، مدیریت خانه سینما به طوری غیرمنطقی به عهده شاه‌نشینانِ سینما است. فرض کنید در کارخانه‌ای عریض‌ و طویل، یک سندیکا برای حمایت از حقوق صنفی کارکنان تشکیل شود اما در این سندیکا، کارفرمایان و مالکان کارخانه ریاست کنند! به طور طبیعی این سندیکا به‌جای اینکه بر پیگیری و دفاع از حقوق کارکنان فرودست متمرکز باشد، نه تنها به سود کارفرمایان از امور صنفی دیگران کوتاهی می‌کند (چون اصلا غیرِ فرادستان در مدیریت آن نقشی ندارند) بلکه دائم دچار جنگ قدرت و باندبازی و کشمکش با فلان سازمان و آن یکی وزارتخانه خواهد بود.

وضعیت همه این سال‌های «خانه سینما» دقیقا به همین منوال بوده است. تا وقتی مدیریت این تشکل در انحصار تهیه کنندگان و سرمایه‌گذاران و کارگردان‌های صاحب قدرت و با نفوذ باشد، این خانه، هم در عدالت‌جویی و پیگیری امور صنفی، کجدار و مریز عمل خواهد کرد و هم دچار سیاست‌زدگی و حواشی مربوط به باندهای قدرت سینما خواهد بود. همچنان‌که در تمامی این سال‌ها، این چنین بوده است. پس در اولین قدم برای اصلاح نهاد صنفی سینما باید قوانین و ضوابطی طراحی شود تا اصلا اعضای حلقه‌های قدرت، افراد صاحب نفوذ و سیاست‌باز و لابی‌کارها و باندبازها از ورود به هیئت مدیره و شورای سیاستگذاری خانه سینما منع شوند.

به طور طبیعی، بازیگر، تهیه‌کننده‌، کارگردان یا سرمایه‌گذاری که خودش دغدغه مالی و معیشتی ندارد و طعم اجاره‌نشینی و تأمین شهریه دانشگاه و جهیزیه فرزندانش را نچشیده، نمی‌تواند برای طیف وسیعی از کارکنان عرصه سینما که درگیر این مسائل هستند، رفع مشکل کند. و یا، سینماگری که دلبسته یا در‌ستیز با برخی احزاب و جریان‌های سیاسی یا در پی به قدرت رساندن فلان فرد و گروه در ساختار سیاسی کشور است، به تبع چنین اهدافی، از حضور در هر تشکل و نهادی برای اهداف سیاسی مدنظرش کار خواهد کرد. درست مانند عملکرد خانه سینما در برخی بزنگاه‌های سیاسی که تبدیل به مرکزی برای صدور بیانیه‌های سیاسی و جناحی شد. درحالی که «خانه سینما» همان طور که از نامش مشخص است، ربطی به گروه‌ها و جناح‌های سیاسی ندارد و مانند یک خانه که باید محل امن و آسایش همه اعضا باشد باید برای همه سینماگرها با هر رویکرد و سلیقه‌ای، پدری کند.

بنابراین به‌جای عموم افراد و جمع‌هایی که طی همه سه دهه فعالیت خانه سینما در این تشکل مدیریت و مدیرعاملی کرده‌اند، باید طیف مستضعف سینما و افرادی که خودشان درد محرومیت و طعم ایستادن در صف دریافت وام و تأمین حداقل‌های زندگی را دارند و همچنین شخصیت‌هایی مبرا از حب و بغض‌های سیاسی بر مصدر خانه سینما باشند.

خروج از نسخه موبایل