برچسب: هالیوود

اتحادیه بازیگران آمریکا تایید کرد که در حال بررسی آخرین پیشنهاد از سوی استودیوها و پخش کنندگان است، زیرا اعتصاب این نهاد سینمایی وارد صد و پانزدهمین روز خود شده است.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از اسکرین، یکی از سخنگویان اتحادیه بازیگران سینما و تلویزیون آمریکا (SAG-AFTRA) اعلام کرد که پیشنهادی از سوی اتحادیه تهیه کنندگان فیلم و تلویزیون که شامل نمایندگان استویوهای بزرگ هالیوودی است،دریافت کردیم و آنها آن را «آخرین، بهترین و پیشنهاد نهایی» خود معرفی کرده اند و ما در حال بررسی آن هستیم و پاسخ خود را در چارچوب مسائل مهمی که در پیشنهادات خود به آن اشاره شده است، در نظر می‌گیریم. 

حداقل دستمزد، ساختار پاداش و مقررات هوش مصنوعی، موانع اصلی اختلاف بین اتحادیه بازیگران و اتحادیه تهیه‌کنندگان فیلم و تلویزیون (AMPTP) بوده است.

هالیوود و صنعت جهانی فیلم این تحولات را رصد می‌کنند و اتمسفر خوش‌بینی محتاطانه ای در این زمینه در هفته گذشته حاکم شده زیرا دو طرف مذاکره‌کننده در حال گفتگو بدون درز اطلاعات در رسانه‌ها هستند.  

در اواخر سپتامبر اتحادیه تهیه کنندگان سینما و تلویزیون آمریکا بهترین و آخرین پیشنهاد خود را ارائه کرد طرفین مذاکرات را در اکتبر ادامه دادند اما در نهایت ۱۱ اکتبر، اتحادیه تهیه کنندگان با صدور بیانیه‌ای اعلام کرد که شکاف بین طرفین بسیار زیاد است.

یکی از موضوعات مورد بحث، تقاضای اتحادیه بازیگران برای سهمی از درآمد سرویس‌های نمایش آنلاین است که به عنوان پاداش به اعضای بازیگران ارائه می‌شود. اتحادیه تهیه‌کنندگان فیلم و تلویزیون اعلام کرده که این پیشنهاد بیش از ۸۰۰ میلیون دلار در سال هزینه دارد که بار اقتصادی غیرقابل تحملی ایجاد می کند.

اعضای انجمن نویسندگان آمریکا اخیرا و پس از پنج ماه اعتصاب، توافق سه ساله جدیدی را با استودیوهای بزرگ تصویب کردند. قرارداد جدید شامل افزایش دستمزد، برخی محافظت‌ها در مورد استفاده از هوش مصنوعی و دیگر موارد می‌شود. 

 افغانستان به خاطر لوکیشن‌های خاص سرزمینی، همواره مورد نظر فیلمسازان قرار داشته و بخشی از فیلم‌های بزرگ و پر فروش در این کشور فیلمبرداری و ساخته شده است.

به گزارش رسانه سینمای خانگی از ایرنا، هالیوود از این فرصت نهایت استفاده را برده و می‌توان فهرست بلندبالای آثاری را یافت که در افغانستان ساخته شده که نمونه آن «روشنایی های پایدار روز» از سری فیلم‌های جیمزباند یا «رمبو ۳» با بازی سیلوستر استالونه است.

بالیوود نیز قدر این فرصت را دانسته و در همکاری مشترک، بخش‌های از دو فیلم پرفروش «قندهار» با بازی آمیتاباچان و «کابل اکسپرس» را در این کشور ساخته است.

افغانستان و ایران نیز به خاطر همگرایی بسیار بالا در زبان، دین، تاریخ و نیز جغرافیایی هم مرزی می‌توانند نسبت به همکاری مشترک در سینما بیش از پیش اقدام کنند و این نکته‌ای است که پیشتر مورد اهتمام مسوولان سینمایی دو کشور قرار گرفته است.

علیرضا تابش مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی و صحرا کریمی رئیس افغان‌ فیلم به عنوان اصلی‌ترین نهاد دولتی سینمایی افغانستان فیلم، ۲۷ آذر سال ۱۳۹۸ در نشستی مشترک با امضای تفاهمنامه‌ای، بر تقویت همکاری‌های بلند مدت سینمایی بین ایران و افغانستان تاکید کردند.

گرچه پس از به قدرت رسیدن طالبان، معلوم نیست سرنوشت این تفاهمنامه همکاری مشترک به کجا انجامیده و شاید همکاری سینمایی ایران و افغانستان اکنون کم رنگ شده، اما نباید فراموش کرد، در سینمایی ایران فیلم‌های خوبی مرتبط با افغانستان یا درباره افغانستان ساخته است.

نمونه چنین آثاری که تحسین شده و نیز نظر منتقدان را جلب کرده، فیلم سینمایی «باران» ساخته مجیدی مجیدی است که با حضور تعدادی از بازیگران افغانستانی ساخته شده است.

یا «گل‌چهره» ساخته وحید موساییان که به نوعی «سینما پارادیزو» افغانستانی است که تعداد زیادی جوایز معتبر سینمایی نیز کسب کرده است.

همچنین در کنار این آثار، اکنون جمعی از هنرمندان افغان تبار از جمله برادران نوید و جمشید محمودی سال‌هاست که ضمن کسب تابعیت، به عنوان کارگردان فعالیت می‌کنند و برخی فیلم‌های آنها به اسکار راه یافته است.

یا تعدادی از بازیگران افغان تبار مانند فرشته حسینی که سال ۱۴۰۰ برای ایفای نقش در فیلم «دسته دختران» دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش مکمل زن را از چهلمین جشنواره فیلم فجر کسب کرد.

یک هیات تجاری – اقتصادی طالبان روز گذشته(شنبه) وارد تهران است و این فرصت خوبی است تا مسوولان دو کشور، در مورد بسط همکاری های مشترک در عرصه فرهنگی وهنری بویژه سینما گفت وگو کنند.

سینما نیز افزون بر ماهیت فرهنگی وهنری، مقوله‌ای اقتصادی است و می‌توان از این ظرفیت نیز بهره برد.

تکمله اینکه، از منظر هالیوود، افغانستان کشوری گرفتار جنگ، فقر و ویرانی است اما ایران از منظر برادری و احترام مبتنی بر اشتراکات هویتی به همسایه شرقی خود می‌نگرد.

سینمای ایران در تصویرگری از اتفاقات ۱۳ آبان ۱۳۵۸، دچار نوعی کم‌کاری شده است؛ کم‌کاری عجیبی که سبب شده تا روایت‌گری چندانی از یکی از بزرگ‌ترین اتفاق‌های دوران معاصر کشور وجود نداشته باشد و علاقه‌مندان به شناخت و آسیب‌شناسی این اتفاق، دست به دامن آثار خوش‌رنگ‌ و لعابی چون آرگو شوند.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، تسخیر لانه جاسوسی در ۱۳ آبان ۱۳۵۸، اتفاق بزرگی در تاریخ سیاسی و فرهنگی ایران به حساب می‌آید که سرآمد جریان‌های بسیاری قرار گرفت. اتفاقی که حتی منجر به مرزبندی‌های گسترده‌ای در نظام سیاسی جهان شد و کشور را در موقعیتی جدید قرار داد.

چنین اتفاقی با این میزان تکانه و ترکش در ابعاد بین‌المللی، آبشخور بسیارمناسبی برای تهیه خوراک‌های فرهنگی است اما با نگاهی به سبد تولیدات این حوزه مشخص می‌شود که حداقل در حوزه سینما، یک کم‌کاری مفرط صورت گرفته است که سبب شده تا روایت‌های سینمایی چندانی از این جریان پررنگ سیاسی و فرهنگی که به انقلاب دوم معروف شده است، نداشته باشیم.

در تمام این سال‌ها البته تلاش‌های محدودی در این زمینه صورت گرفته که ازجمله آنها می‌توانیم به طوفان شن جواد شمقدری، مستند انقلاب دوم مجید ذوالفقاری، ۴۴۴ روز محمد شیروانی و تله‌فیلم تخت‌جمشید اشاره کنیم اما قدرمسلم آن‌که به استثنای طوفان شن و انقلاب دوم، آثار دیگر نتوانستند ابعاد دقیق و درستی از این رویداد بزرگ به تصویر بکشند.

بازسازی سینمایی واقعه ۱۳آبان،به‌نسبت‌ وقایع مشابه،پروداکشن چندانی را طلب نمی‌کندو مشمول هزینه‌های گزاف نمی‌شود پس محل پرسش است که چطور سینماگران ما در برابرتسخیرلانه جاسوسی، بی‌تفاوت عمل کرده‌اند

این عملکرد در شرایطی رخ داده که تولیدات سینمایی در عمده بزنگاه‌های تاریخی، با فراوانی و تکثر مضمونی خوبی مواجه هستند و سبب شدند تا روایت‌های متعددی از آن واقعه در دست باشد. مانند انقلاب اسلامی، فتح خرمشهر و… اما جای خالی آثاری درخور برای تسخیر لانه جاسوسی بسیارخالی است.

این مهم در شرایطی که هالیوود، آرگو را در مرز روانی جنون‌آوری پخش کرد، این انتظار وجود داشت که در پس قول بسیاری از سینماگران و مدیران سینمایی مبنی بر ارائه پاسخی قدرتمند به آرگو، فیلمی در شان ابعاد و بزرگی این اتفاق ساخته شود اما این اتفاق رخ نداد تا مهم‌ترین سند تصویری از واقعه ۱۳ آبان ۵۸، همان روایت‌گری باشد که در آرگو به تصویر کشیده شد و اکنون هر فردی که بخواهد راجع آن اتفاق، اطلاعات بصری سینمایی به دست بیاورد، آرگو یکی از اصلی‌ترین منابعش خواهد بود.

بنابراین باید بپذیریم که در این عرصه، نه‌تنها مرتکب کم‌کاری عجیبی شدیم بلکه برخورد هوشمندانه‌ای نیز انجام نداده‌ایم. یعنی علیرغم نیشگون محکمی که آرگو به ما زد و این نیشگون تا مدت‌ها نقل محافل مختلف فرهنگی و سیاسی کشور بود اما باز هم حرکت درخوری در این حوزه شکل نگرفت تا ما این‌چنین نسبت به یکی از بزرگ‌ترین اتفاقات دنیای معاصر خود منفعلانه عمل کنیم.

اعجاب این اهمال زمانی بیشتر می‌شود که بدانیم بازسازی سینمایی این رویداد، به‌نسبت وقایع مشابه، پروداکشن چندانی را طلب نمی‌کند و مشمول هزینه‌های گزاف نیز نمی‌شود بنابراین اینجا محل پرسش است که چطور سینماگران ما در قبال اتفاقی با پروداکشن‌های بزرگ چندین کار باکیفیت انجام داده‌اند و آن‌وقت این‌چنین در برابر تسخیر لانه جاسوسی، بی‌تفاوت عمل کرده‌اند.

اکنون مدتی است که وزارت فرهنگ و سازمان سینمایی، بودجه و برنامه‌ریزی خوبی در مسیر تولیدات الف با محوریت انقلاب و دفاع مقدس به انجام رسانده است. جا دارد که در این برنامه‌ریزی، سهم پررنگی برای یوم‌الله ۱۳ آبان در نظر گرفته شود؛ داستان پرچالشی که هم‌چنان بکر مانده است و می‌توان از زوایای مختلف و متنوعی به آن پرداخت و ضمن سندیت قرار دادن تاریخ، مخاطبان بسیاری را جذب این آثار کرد.

«آنجلینا جولی» بازیگر برنده اسکار به جنگ اخیر در خاورمیانه پرداخت و گفت بمباران مردم بی دفاع غزه که بدون آب و غذا مانده اند، توجیهی ندارد.

به گزرش سینمای خانگی به نقل از هالیوود ریپورتر، این بازیگر برنده اسکار در اینستاگرام خود نوشت: «من هم مانند میلیون‌ها نفر در سراسر جهان، هفته‌های گذشته را به خاطر مرگ بسیاری از غیرنظامیان بی‌گناه، بیمار و عصبانی در اندوه گذراندم و در این فکر بودم که چگونه می‌توانم بهترین کمک را انجام دهم. من نیز برای بازگشت فوری و ایمن هر گروگان و برای خانواده هایی که درد غیرقابل تصوراز دست دادن یکی از عزیزان را تحمل می کنند، دعا می کنم. مهمتر از همه، کودکان کشته شدند و بسیاری از کودکان اکنون یتیم شده اند»

وی ادامه داد: «آنچه در اسرائیل اتفاق افتاده، نمی‌تواند بمباران افراد غیرنظامی در غزه را توجیه کند، افرادی که جایی برای رفتن، دسترسی به غذا یا آب ندارند و حتی حق اولیه انسان برای عبور از مرز برای پناه‌جویی را نیز ندارند». 

جولی به مدت ۲۰ سال با کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد کار می کرد و در حمایت از آوارگان اجباری در سراسر جهان فعالیت می کرد. او ابتدا در سال ۲۰۰۱ به عنوان سفیر حسن نیت سازمان ملل متحد و سپس در سال ۲۰۱۲ به عنوان فرستاده ویژه منصوب شد. سال گذشته، او از سمت خود در کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل استعفا داد و در آن زمان گفت که می‌خواهد به مجموعه گسترده‌تری از مسائل بشردوستانه و حقوق بشر بپردازد.

در بیانیه جولی آمده است: «تمرکز من بر افرادی است که به دلیل خشونت در هر شرایطی آواره شده اند. غزه بیش از دو میلیون نفر جمعیت دارد (نیمی از آنها کودک) که نزدیک به دو دهه است که در محاصره شدید زندگی می کنند، علاوه بر دهه ها سال آوارگی و بی تابعیتی.

وی افزود: «کامیون‌های کمکی که وارد می‌شوند تنها کسری از آن چیزی است که مورد نیاز است و بمباران‌ها هر روز نیازهای بشردوستانه جدید را ایجاد می‌کنند. محرومیت از کمک، سوخت و آب به طور دسته جمعی مردم را مجازات می کند. بشریت خواستار آتش بس فوری است.»

«جولی« در پایان بیانیه خود خاطرنشان کرد که به کمک های مالی خود به تلاش های امدادی پزشکی ادامه می دهد و حمایت از کار پزشکان بدون مرز را انتخاب کرده است.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی پیش از ظهر امروز در دیدار با معاون وزیر فرهنگ و گردشگری چین با خوش آمد به هیات چینی، گفت: امیدواریم این سفر زمینه‌ساز همکاری بین دو کشور باشد، ایران و چین دو شریک راهبردی هستند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از مرکز روابط عمومی و اطلاع‌رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، محمدمهدی اسماعیلی در ادامه این دیدار با اشاره به گسترش روابط فرهنگی بین دو کشور افزود: در نظر داریم فضاهای فرهنگی هم پای فعالیت‌های سیاسی گسترش پیدا کند.

وی با اشاره به عضویت ایران در کشورهای عضو بریکس و پیمان شانگهای و ظرفیت‌های این اتحادیه‌ها در زمینه مسائل فرهنگی تاکید کرد: معتقدیم عضویت ایران در اتحادیه‌هایی مثل شانگهای و بریکس و استفاده از ظرفیت‌های فرهنگی کشورهای عضو می‌تواند زمینه‌ساز برگزاری فستیوال های فرهنگی و هنری باشد.

وی ادامه داد: امروز در کنار تمام مباحث سیاسی، یک خط تقابلی بین کشورهای مستقل در مقابل آمریکا وجود دارد و کشورهای مستقل در همین زمینه باید صفوف فرهنگی خود را تقویت کنند.

اسماعیلی در پایان با دعوت از وزیر فرهنگ چین برای سفر به تهران، گفت: امیدواریم این سفر به تعمیق بیشتر و ایجاد انسجام در فعالیت های فرهنگی و هنری مشترک کمک کند.

پیوستن ایران به پیمان‌های بریکس و شانگهای در گسترش روابط دو طرف موثر است

در این دیدار «لو اینگ چوانگ» معاون وزیر فرهنگ و گردشگری چین نیز خطاب به وزیر فرهنگ، گفت: بسیار دوست داشتم که ایران را از نزدیک ببینم؛ از مهمان‌نوازی و مهربانی شما تشکر می کنم.

وی ادامه داد: امیدواریم در این سفر گسترش همکاری دو جانبه گردشگری و فرهنگی ایجاد شود.

معاون وزیر فرهنگ چین با اشاره به سابقه تمدنی کهن دو کشور ایران و چین گفت: چین و ایران دو تمدن کهن و باستانی و دارای سابقه دوستی طولانی مدت‌اند که تبادل فرهنگی همواره مورد اهمیت دو طرف است.

وی ادامه داد: برگزاری رویدادهای فرهنگی و هنری  به ویژه برنامه عید بهار و هفته فیلم چین در ایران نشان از عمق روابط فرهنگی حاکم بر دو کشور است.

معاون وزیر فرهنگ چین در ادامه به برگزاری سه دوره متوالی هفته فیلم چین در سال ۲۰۱۹ اشاره کرد و گفت: سال ۲۰۱۹ سه دوره متوالی هفته فیلم چین در ایران برگزار شد که مورد استقبال هم قرار گرفت.

وی با دعوت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برای سفر به چین، افزود: پیوستن ایران به پیمان‌های بریکس و شانگهای در گسترش روابط دو طرف موثر خواهد بود.

همچنین در این دیدار محمد خزاعی رییس سازمان سینمایی گفت: روابط دوستانه ای با چین داریم و آثار متعددی همواره از کشور چین در جشنواره های ما حضور داشته است.

وی با اشاره به ظرفیت سینمایی کشورهای عضو شانگهای افزود: کشورهای عضو شانگهای با توجه به ظرفیت هایی که در حوزه سینما دارند می‌توانند قدرت جدیدی در برابر هالیوود باشند.

در ادامه رییس اداره ملی فیلم چین نیز گفت: حوزه فیلم و فیلم‌سازی بخش مهمی در همکاری فرهنگی بین دو کشور است و در این زمینه آماده تعامل هستیم.

وی ادامه داد: کشور چین و ایران دو فرهنگ غنی هستند که بخش مهمی از این فرهنگ در حوزه فیلم است و مردم دو کشور نسبت به تماشای آثار علاقه مندی دارند.

فرشاد مهدی پور معاون مطبوعاتی وزیر فرهنگ نیز در بخش دیگری از این دیدار گفت: از موضع گیری انسانی کشور چین در موضوع غزه سپاسگزاریم و امیدواریم در این حوزه‌ها این فعالیت ها را تعمیق ببخشیم.

گفت و گو درباره زیبایی‌های هنرهای دستی در دو کشور حین ثبت قاب یادگاری، پایان بخش این دیدار بود.

معاون وزیر فرهنگ و گردشگری جمهوری خلق چین در رأس هیاتی برای شرکت در دومین کمیته مشترک فرهنگ ایران و چین وارد ایران شد.

هشتمین قسمت از سری فیلمهای اکشن «ماموریت غیرممکن» با حدود یک سال تاخیر در سال ۲۰۲۵ در سینماها اکران خواهد شد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ورایتی، کمپانی پارامونت پیکچرز اعلام کرد که اکران قسمت جدید «ماموریت: غیرممکن» را تقریباً یک سال تمام به تعویق انداخته است و به جای تاریخ اصلی آن در ۲۸ ژوئن ۲۰۲۴ از ۲۳ مه ۲۰۲۵ این فیلم را راهی سینماها خواهد کرد. 

هشتمین فیلم از سری «ماموریت غیرممکن» نیز مانند دیگر فیلم‌های در اندازه و مقیاس خود در بحبوحه اعتصاب اتحادیه بازیگران آمریکا مجبور به توقف تولید شد و برای اکران در تابستان آینده تکمیل نخواهد شد. اگر اتحادیه بازیگران و استودیوها در مذاکرات جدید خود به توافقی دست نیابند، این سرنوشتی است که در انتظار بسیاری از فیلم پرهزینه هالیوودی خواهد بود. 

قسمت قبلی این سری فیلم با عنوان «ماموریت غیرممکن: روزشمار مرگ قسمت اول» را «کریستوفر مک کواری» کارگردانی کرد که درست قبل از دو فیلم «باربی» و «اوپنهایمر» در سینماها به نمایش درآمد. علیرغم نقدهای مثبت، این فیلم با ۵۶۷ میلیون دلار در سطح جهانی کمتر از انتظارات فروخت. 

قسمت جدید و هشتم این فیلم قرار است با یک عنوان جدید راهی سینماها شود و داستان آن نیز دنباله وقایع «روزشمار مرگ قسمت اول» خواهد بود. 

هالیوود ۱۰۰ روز است که با اعتصاب انجمن بازیگران سینمای آمریکا – فدراسیون هنرمندان تلویزیون و رادیو آمریکا (SAG-AFTRA) در مبارزه برای افزایش دستمزد پایه و تضمین عدم جایگزینی کار آنها با هوش مصنوعی، با چالش بزرگی رو به رو شده است. این اعتصابات تاثیر زیادی بر صنعت فیلم گذاشته و موجب تعطیلی پروژه‌ها و تاخیر در اکران‌های سینمایی شده، ضمن این که استودیوها را از استفاده از بازیگران برای تبلیغ پروژه‌هایشان بازداشته است.

این اعتصابات در ابتدا از سوی انجمن نویسندگان سینمایی و تلویزیونی آمریکا (WGA) آغاز شد اما آنها در نهایت مدتی قبل موفق شدند به توافقی با استودیوهای فیلمسازی بزرگ دست یابند و حالا فعالیت هالیوود در گرو توافق با اتحادیه بازیگران است. 

مساله فلسطین از موضوع‌هایی است که همواره شخصیت‌های برجسته در سراسر دنیا به آن توجه داشته‌اند. بسیاری از افراد تاثیرگذار در برهه‌های مختلف، از آزادی فلسطین حمایت کرده و مقاومت مردم این سرزمین در برابر اشغالگری رژیم صهیونیستی را تحسین کرده‌اند.

قلب‌های آزاده‌ای که برای فلسطین می‌تپد

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، در سال ۲۰۲۱ بسیاری از افراد مشهور در همبستگی با فلسطین و حمله به اسرائیل به ویژه در ماه مه(اردیبهشت) زمانی که درگیری رژیم صهیونیستی و فلسطین با حملات هوایی روزانه در غزه و اخراج غیرقانونی فلسطینیان در محله شیخ جراح اورشلیم به اوج خود رسید، در شبکه‌های اجتماعی واکنش دادند.

سوزان ساراندون

سوزان ساراندون(Susan Sarandon) بازیگر و فعال اجتماعی هالیوود یکی از سرسخت‌ترین حامیان فلسطین در مقابل خشونت رژیم صهیونیستی بوده است. این بازیگر بارها از طریق حساب توئیتر خود حمایتش را تکرار کرد و رژیم صهیونیستی را برای استعمار شهرک‌نشینان، آپارتاید و موارد دیگر مورد حمله قرار داد. او در توئیتی با انتشار تصاویری از حملات رژیم صهیونیستی به مردم غزه نوشت: «در همبستگی با مردم فلسطین که با پاکسازی قومی و ترور توسط دولت اسرائیل و سازمان‌های شهرک‌نشینان یهودی مواجه‌اند و ایستادگی می‌کنند.
جهان در حال تماشاست.»

همچنین این بازیگر در میان بیش از صد نفر از افراد مشهوری بود که در ماه نوامبر ۲۰۲۱ (آبان ۱۴۰۰) در نامه‌ای سرگشاده به همراه تیلدا سوینتون(Tilda Swinton)، ریچارد گیر(Richard Gere)، سیمون پگ(Simon Pegg) و مارک روفالو(Mark Ruffalo) نام ۶ گروه حقوق بشر فلسطینی را که توسط رژیم صهیونیستی به عنوان «سازمان‌های تروریستی» اعلام شده بود، محکوم کردند.

راجر واترز

راجر واترز(Roger Waters) نوازنده انگلیسی از گروه «راک پینک‌فلوید» نیز یکی از پرشورترین صداها در حمایت از حقوق فلسطینی‌ها بود و رژیم صهیونیستی را به اخراج اجباری در «شیخ جراح» محکوم کرد. او در توئیتی با اشتراک گذاشتن ویدئویی از خود نوشت: «یادداشتی از راجر، اسرائیل واقعی یک دولت آپارتاید(نژادپرست) است. پاک‌سازی خانه و نسل‌کشی شیخ جراح را بررسی کنید.»

کمدین و مجری تلویزیونی بریتانیایی_آمریکایی، اسرائیل را به ارتکاب «جنایت جنگی» و انجام «نوعی از آپارتاید» متهم کرد و گفت: یک طرف بیش از ۱۰ برابر تلفات داشته استجان اولیور

جان اولیور(John Oliver) کمدین و مجری تلویزیونی بریتانیایی_آمریکایی در یکی از قسمت‌های برنامه‌ خود، به موضوع فلسطین و اسرائیل پرداخت. این مجری تلویزیون اسرائیل را به ارتکاب «جنایت جنگی» و انجام «نوعی از آپارتاید» متهم کرد. اولیور در این برنامه گفت: «یک طرف بیش از ۱۰ برابر تلفات داشته است. وقتی صحبت از تسلیحات و توانایی‌های نظامی دو طرف به میان می‌آید، یک عدم تعادل عظیم وجود دارد.»

ناتالی پورتمن

در سال ۲۰۱۸ این هنرپیشه در اعتراض به دولت نتانیاهو، جایزه جنسیس را که به آن جایزه نوبل اسرائیل می‌گویند، رد کرد و گفت: «بدرفتاری با کسانی که از جنایات امروزی رنج می‌برند با ارزش‌های یهودی من مطابقت ندارد.» او همچنین سال ۲۰۱۸ به مناسبت اکران فیلم جدیدش در مصاحبه‌ای با روزنامه «عربید» در لندن، گفت: «قانون دولت_ملت اسرائیل نژادپرستانه و اشتباه است و این قانون بر زندگی بسیاری از مردم تاثیر می‌گذارد و من با آن موافق نیستم.»

دوآ لیپا

دوآ لیپا(Dua Lipa) خواننده بریتانیایی_آلبانیایی‌تبار نیز همبستگی خود را با فلسطین اعلام کرده بود. این خواننده همراه با خواهران حدید، به یهودستیزی و توهین به اسرائیل متهم شد و در آگهی شبکه ارزش‌های جهانی(world values network) که در نیویورک تایمز منتشر شد او را «تثلیث نامقدس ضد صهیونیستی» نامید. لیپا البته ساکت نماند و گفت: «من در همبستگی با همه مردم مظلوم و رد هرگونه نژادپرستی هستم» و ادعاهای نادرست وحشتناک در شبکه‌های اجتماعی خود را رد کرد.

خواهران حدید

خواهران مدل فلسطینی_آمریکایی «بلا و جی‌جی حدید» به ویژه در مورد مبارزات در سرزمین پدری خود صحبت و در تظاهرات نیز شرکت می‌کردند و به طور آشکار از تبار فلسطینی‌شان دفاع می‌کردند. بلا حدید در صفحه اینستاگرامش چند مجموعه استوری در حمایت از فلسطین دارد.

دالیا مجاهد

«دالیا مجاهد» محقق و مشاور آمریکایی مصری‌الاصل، مدیر تحقیقات موسسه سیاست اجتماعی و تفاهم(ISPU) در واشنگتن است. او همچنین رئیس و مدیرعامل شرکت مشاوره Mogahed، یک شرکت مشاوره و مربی‌گری اجرایی مستقر در واشنگتن و متخصص در جوامع مسلمان و خاورمیانه است.
مجاهد مدیر اجرایی سابق مرکز مطالعات مسلمانان گالوپ _ یک مرکز غیر حزبی _ است که داده‌ها و تحلیل‌هایی را برای انعکاس دیدگاه‌های مسلمانان در سراسر جهان ارائه می‌کرد. مجاهد، همواره از ملت مظلوم فلسطین حمایت کرده اما با شروع درگیری‌های جدید میان ملت فلسطین و رژیم صهیونیستی در مهرماه امسال، در صفحه اینستاگرام و توئیترش با حمایت از مردم غزه، از دنبال‌کنندگانش برای کمک به مردم غزه درخواست کمک کرده است. او در پست‌های متعدد به روشنگری در مورد آنچه که در فلسطین اتفاق می‌افتد و پروپاگاندای رژیم صهیونیستی پرداخته است.

دالیا در یکی از پست‌های صفحه اینستاگرامش با انتشار عکسی از خود در کنار مسجدالاقصی نوشت: «افرادی که به وضوح از حقوق فسلطینیان دفاع نمی‌کنند، نمی‌دانند که هرکسی که این کار را می‌کند به معنای واقعی کلمه ترور می‌شود. من هرگز در این مورد در ملاء عام صحبت نکرده‌ام، بیشتر به این دلیل که می‌دانم فعالان واقعی برای حقوق فلسطینی‌ها وضعیت بسیار بدتری دارند. اما فکر می‌کنم بخشی از داستانم را فقط برای نشان دادن شیوه سرکوب، سکوت و تحریم سخنرانی درباره ملت فلسطینی به اشتراک بگذارم.»

«ما به سادگی نمی‌توانیم در این کشور(آمریکا) آزادانه درباره فلسطین صحبت کنیم بدون اینکه با پیامدهای منفی واقعی روبرو شویم. رسانه‌های ما سوءگیری شدیدی دارنددالیا در این پست خاطره‌ای را از نخستین تجربه‌اش در مقابل سانسور و تهدید در ارتباط با مطلبی که در مورد فلسطین در سن ۱۷ سالگی نوشته بود، منتشر کرده و نوشته است: «نخستین باری که این واقعیت را تجربه کردم، ۱۷ ساله بودم. دانشجوی سال اول کالج و تنها دانشجوی رشته مهندسی در میان کارکنان روزنامه دانشگاه؛ من یک پاسخ به مقاله طولانی دانشجویی نوشتم که تابستان را در ارتش اسرائیل گذرانده بود و تجربه‌اش را از «سربازان بدون چهره‌ای که از تنها دموکراسی خاورمیانه دفاع می‌کردند» بازگو کرد. مقاله اشتباه‌های بی‌شماری در مورد تاریخ اشغال و همچنین واقعیت کنونی(در آن زمان) داشت. من خط به خط این ادعاها را نقد کردم و سردبیرم گفت این یک شاهکار است.

بعد از مدتی شروع کردم به دریافت نامه‌های نفرت‌انگیز. به من فاحشه تروریست می‌گفتند. به من می‌گفتند قاتل بچه‌های اسرائیلی. پاسخ به مقاله من در یک پویش به ظاهر هماهنگ سرازیر شد. همه آنها در روزنامه مخالف روزنامه من منتشر شد. پنج تا در یک روز، درباره مقاله‌ام به مدت دو یا سه هفته. برای مدتی حدود یک ماه من مشهورترین فرد در محوطه دانشگاهی با ۴۰ هزار دانجشو بودم. طنز ماجرا این بود که این حمله نتیجه معکوس داشت. بسیاری از استادانم مقاله من را نخوانده بودند اما سیلی از پاسخ‌ها به آن را دیده بودند که آنها را به خواندن سوق داد و به من گفتند که مقاله من بسیار متقاعدکننده است.

سپس ویراستارم شروع کرد به تماس گرفتن با من. نه از سوی دانشجویان یا استادان، بلکه از سوی تبلیغ‌کنندگان که به او هشدار دادند مقاله را پس بگیرد یا عذرخواهی کند در غیر این صورت بودجه و تبلیغاتش را حذف می‌کنند.

من ۱۷ ساله، تنها و وحشت‌زده بودم. از نوشتن درباره فلسطین دست کشیدم. با وجود اینکه سردبیرم التماس می‌کرد برگردم و ماه‌ها درباره چیزی ننویسم. سردبیرم در کمال تعجب و قدردانی همیشگی من، به جای عذرخواهی مطلبی را منتشر و تهدیدهایی را که دریافت کرده بود افشا کرد. او بعدها به من گفت هرگز آن نوع قلدری و سانسور را در مورد چیزی ندیده یا تجربه نکرده است.

این تنها نمونه کوچک است به یک حادثه کوچک که در آن خطرات بسیار کم بود. تصور کنید وقتی عضو کنگره، نویسنده یک روزنامه بزرگ یا هر شخص بانفوذ دیگری هستید این اتفاق به چه شکل صورت می‌گیرد. ما به سادگی نمی‌توانیم در این کشور آزادانه درباره فلسطین صحبت کنیم بدون اینکه با پیامدهای منفی واقعی روبرو شویم. رسانه‌های ما سوءگیری شدیدی دارند.»

به نام صلح به کام اشغالگری

اگرچه بسیاری از افراد سرشناس و چهره‌های مشهور و تاتثیرگذار در سراسر دنیا از حقوق مردم فلسطین حمایت کرده و خواستار آزادی این سرزمین بوده‌اند اما دیدگاه برخی از این افراد نیز به مساله فلسطین، دیدگاه صلح‌طلبانه بوده است و نه دیدگاه آزادی‌خواهانه.

لنا هدی

لنا هدی(Lena Headey) بازیگر نقش ملکه «سرسی لنیستر» از سریال بازی «تاج و تخت» در میان افراد مشهوری بود که در سال ۲۰۲۱ در همبستگی با ملت فلسطین ایستاد. او چندین ویدئو را در صفحه اینستاگرامش به اشتراک گذاشت تا توجه مخاطبان خود را به اخراج اجباری مردم فلسطین توسط رژیم صهیونیستی از منطقه «شیخ جراح» جلب کند. او در یکی از این پست‌ها نوشته بود: «شیخ جراح را نجات دهید. آپارتاید صهیونیستی اسرائیل.» این بازیگر همچنین از هشتگ #Free Palestine با پستی علیه جنایات رژیم صهیونیستی در غزه استفاده کرد.

اما این بازیگر دهم اکتبر ۲۰۲۳(۱۸ مهر ۱۴۰۲)، سه روز پس از آغاز درگیری‌ها در فلسطین و حملات رژیم صهیونیستی به مردم غزه، با انتشار پستی در صفحه اینستاگرامش، به این اتفاق واکنش نشان داد. او در این پست، عکسی را به اشتراک گذاشت که در آن نوشته بود: «کشتن فلسطینیان بی‌گناه وحشتناک است. کشتن اسرائیلی‌های بی‌گناه وحشتناک است. اگر شما هم همین احساس را ندارید فکر می‌کنم باید از خود بپرسید که چرا اینطور است.»

ویولا دیویس

ویولا دیویس (Viola Davis) بازیگر آمریکایی برنده اسکار نیز در ماه می ۲۰۲۱ (اردیبهشت ۱۴۰۰) در صفحه اینستاگرامش، پستی برای نشان دادن همبستگی خود با فلسطین منتشر کرد. او با بازنشر یک پست آموزنده در صفحه خود با عنوان «بیاید در مورد آنچه در شیخ جراح می‌گذرد صحبت کنیم» توجه مخاطبانش را به اخراج غیرقانونی فلسطینیان توسط اسرائیل جلب کرد.
دیویس در این پست با انتشار چند عکس‌نوشته با موضوع تاریخچه شیخ جراح، در مورد آنچه که در طول این سال‌ها برای این منطقه و مردم آن اتفاق افتاده است با مخاطبانش صحبت کرده بود. او در بخشی از این تصاویر، در مورد احکام ظالمانه رژیم صهیونیستی علیه مردم منطقه شیخ جراح و اخراج اجباری ۳۰۰۰ فلسطینی ساکن این منطقه توضیحاتی داد.

دیویس اما در پست دیگری که در ۹ اکتبر ۲۰۲۳(۱۷ مهر ۱۴۰۲) و دو روز بعد از آغاز درگیری‌ها بین نیروهای حماس و رژیم صهیونیستی در صفحه اینستاگرامش منتشر کرد، برای آزادی نظامیان رژیم صهیونیستی که در این درگیری‌ها به اسارت نیروهای حماس درآمدند آرزوی آزادی کرد. او در متن این پست نوشت: «من برای بازگشت امن همه گروگان‌ها و آرامش دعا می‌کنم».

او در عکس نوشته‌هایی که در این پست به اشتراک گذاشت، به موضوع پرپاگاندای رسانه‌ای و تاثیر آن روی افکار عمومی اشاره کرد و از مردم خواست بدون توجه به دولت رژیم اشغالگر قدس، با مردم اسرائیل همدردی کنند.

به نظر می‌رسد دیویس نیز تحت تاثیر پروپاگاندای رسانه‌ای غرب و رسانه‌های وابسته به رژیم صهیونیستی قرار گرفته است. با وجود سال‌ها کشتار بی‌رحمانه مردم فلسطین و به ویژه کودکان _ که خود او نیز در سال ۲۰۲۱ در پستی در اینستاگرامش به آن اشاره کرده بود _ اکنون و پس از حملات دفاعی حماس به رژیم صهیونیستی، آن محکوم می‌کند.