رسانه سینما خانگی- «آنجلو» در داکا دیده می‌شود؟

«آنجلّو» ساخته علی کیان‌ارثی به بخش مسابقه فیلم‌های کوتاه مستقل در بیست و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم داکا راه یافت.

به گزارش سینمای خانگی از مشاور رسانه‌ای فیلم «آنجلو»، جشنواره داکا یکی‌ از معتبرترین رویدادهای سینمایی جنوب آسیا به شمار می‌رود که ژانویه هر سال با حضور سینماگران سراسر جهان در شهر داکا، پایتخت کشور بنگلادش با استقبال بسیار خوب مخاطبان برگزار می‌شود.

«آنجلّو» به نویسندگی علی کیان‌ارثی و لیلا نیکزاد، کارگردانی و تهیه‌کنندگی علی‌ کیان‌ارثی که بر اساس طرحی از مریم بحرالعلومی در ژانر کمدی فانتزی ساخته شده است، در بخش مسابقه فیلم‌های کوتاه مستقل در بیست و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم داکا با آثاری از سراسر جهان رقابت می‌کند.

یوسف تیموری، سوگل طهماسبی، سیداحمد حسینی، ندا کوهی، امیرمسعود آرزومند، رامینا حسینی و محدثه حیرت از بازیگران این فیلم هستند.

پخش بین‌المللی «آنجلّو» توسط دپارتمان جهانی گروه فیلمسازی بحرفیلم به مدیریت مریم بحرالعلومی صورت می‌گیرد.

دیگر عوامل سازنده این فیلم عبارتند از: مدیر فیلمبرداری: افشین گودرزی، مدیر صدابرداری: ارسلان کیان‌ارثی، تدوین‌: سینا گنجوی، طراح صدا: محمود موسوی‌نژاد، آهنگساز: محمد احمدی، طراح چهره‌پردازی: جلال موسوی، طراح صحنه و لباس: مژگان عیوضی، اصلاح رنگ: سامان مجدوفایی، عکاس: مریم ورزی، طراح تیتراژ: امیررضا آقابابایی، برنامه‌ریز و دستیارکارگردان: افشین اصلانی، منشی صحنه: شبنم وطن‌پور، طراح پوستر و لوگو: روژان ایرجی، مشاور رسانه‌ای: مریم قربانی‌نیا، مدیر تولید: اردلان کیان‌ارثی، محصول: گروه فیلمسازی بحرفیلم.

رسانه سینمای خانگی- فیلمساز جشنواره‌ای برنده نمی‌ماند

امیر قادری کارشناس و مریم بحرالعلومی کارگردان سینما از چالش‌ها و فرصت‌های سینمای کوتاه در ایران گفتند.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، فیلم کوتاه مدیومی است که هر سال با جشنواره فیلم کوتاه تهران فروغی دوباره می‌گیرد و پس از اتمام جشنواره و روزهای نمایش فیلم، همچنان در سکوت فرو می‌رود و به کار خود ادامه می‌دهد تا جشنواره بعدی. این رویه سال‌هاست علیرغم تعریف و تمجید از فیلمسازان و حضور فیلم‌های تامل برانگیز در اثنای جشنواره، پس از اتمام آن طی می‌شود و صحبت از چالش‌های این مدیوم اثرگذار و پر اقبال، یا مهم انگاشته نمی‌شود یا به دست فراموشی سپرده می‌شود. در این دو گفت‌وگو تلاش کردیم نگاهی به چالش‌های فیلمسازان کوتاه، مزیت‌ها و آسیب‌های آن داشته باشیم و در این بین چهلمین جشنواره فیلم کوتاه را نیز مورد ارزیابی قرار دادیم.

با یک توده متوسط در میان فیلمسازان سینمای کوتاه طرف هستیم

امیر قادری، منتقد و کارشناس سینما در گفت‌وگو با خبرنگار سینمایی ایرنا درباره تفاوت فضای فعلی سینمای کوتاه با گذشته خود گفت: فیلم‌ها در سال های گذشته به دو دسته تقسیم می‌شدند. یک دسته اقلیت که تعدادشان کم بود و به معنای واقعی کلمه با استعداد بودند و یک دسته اکثریت که به لحاظ الفبای اولیه فیلمسازی ضعیف بودند. در حال حاضر شرایط متفاوت شده و ما کسی را که الفبای اولیه فیلمسازی بلد نباشد را خیلی کم می‌بینیم. اکثر فیلم‌ها استانداردهای تولیدشده را دارند و فراتر از آن هستند. در اکثر فیلم‌ها، نورپردازی قابل قبول و بازی خوب و اجراهای خوب می‌بینیم.

قادری ادامه داد: این یکی از نشانه‌های توسعه است و نشان می‌دهد که مملکت و طبقه متوسط ما و فیلمسازی ما در حال توسعه است اما نکته منفی این است که شما آن اقلیت متفاوت و سطح بالا را نمی‌بینید. انگار متوسط فیلمسازان آن کلیت ضعیف را ارتقا دادند اما فیلمسازان با استعداد را نیز در سطح متوسط مانده‌اند. گویا با یک کلیت توده متوسط طرف هستیم.

خبری از تک‌ستاره‌ها در میان فیلمسازان نیست

کارشناس و منتقد سینما توده‌ای شدن فیلمسازها را هم مثبت و هم منفی دانست و افزود: این نشان می‌دهد فیلمسازی ما دارد توسعه پیدا می‌کند و دیگر فیلم خیلی ضعیف نداریم اما نکته منفی آن است که تک‌ستاره‌ها را پیدا نمی‌کنیم. فیلم‌هایی که خودشان را در این بین نشان دهند و یک پله بالاتر از بقیه باشند. این امری جهانی است و در سینمای جهان نیز با آن مواجهیم.

قادری در مقایسه توده‌ای شدن فیلمسازهای فیلم کوتاه در ایران و جهان گفت: در سینمای جهان این مسیر به نفع بازار و آگاهانه طی می‌شود و این منجر به فروش بیشتر است چرا که فیلم متوسط می‌تواند توده بیشتری از مردم را به سمت خود جذب کند اما در ایران این مسیر به سمت گسترش طبقه متوسط در فیلمسازی است. همه شبیه هم دیگر می‌شوند و نه فیلم شاخصی می‌بینیم نه تفاوتی را میان فیلمسازان.

کارشناس سینما با اشاره به پاتوق‌های فیلم کوتاه و ظهور استعدادها در آن گفت: در پاتوق فیلم کوتاه فیلمسازهایی بودند که می‌توانستند فیلم بلند بسازند؛ اتفاقا آن ها نیز فیلم‌های بلند خود را ساخته بودند اما پارسال یکی از استعدادهای فیلم کوتاه «جنگل پرتقال» را ساخته بود که یکی از فیلم های خوب جشنواره فیلم فجر بود.

فیلمسازان فعلی سینمای کوتاه به دنبال حرفه‌ای شدن

قادری مزیت فیلم‌های کوتاه فعلی و فضای سینمای کوتاه را در جسارت فیلمسازان دانست و افزود: در حال حاضر می‌بینیم که فیلمسازها می‌خواهند قابلیت خود را نشان دهند و هدف‌شان حرفه‌ای شدن است. پیش‌تر فیلمساز دلش به جشنواره‌ها خوش بود و جایزه گرفتن را ملاک قرار داده بود. سعی داشت شاخک‌های جشنواره های جهانی را تحریک کند و یا در جشنواره‌های داخلی یک پیام اجتماعی مورد تایید فرهنگ رسمی بدهد تا تشویق شود اما در حال حاضر همه می‌خواهند حرفه ای بشوند و خودشان را نشان دهند. جرات و تلاش برای نشان دادن توانایی در حال حاضر از نقاط قوت سینمای کوتاه است.

محتوای فیلم‌های کوتاه هویت مستقل خودش را ندارد

مریم بحرالعلومی، کارگردان سینما نیز در گفت‌وگو با ایرنا درباره تفاوت مدیوم فیلم کوتاه و فیلم بلند گفت: این دو مدیوم دو بستر و دو جهان جدا از هم هستند و ما از همین لطمه می‌بینیم. بسیاری از فیلم‌های کوتاه از لحاظ تکنیک فنی و هنری و ساختار مشکلی ندارند اما مشکل اصلی شان این است که محتوا، هویت سینمای کوتاه را ندارد بلکه برشی از یک فیلم بلند است.

وی ادامه داد: این فاصله‌گذاری باید شکل بگیرد. فیلم کوتاه مدیومی جداگانه و با ساختار خودش است که شروع، نقطه عطف و پایان خودش را دارد. بسیاری از فیلمسازان موفق سینمای بلند با فیلم کوتاه به این مدیوم ورود کردند اما باید توجه داشت که این دو مدیوم در امتداد هم هستند. یک فیلمساز برای آنکه فیلم بلند بسازد و مجوز فیلم بلند بگیرد، باید فیلم کوتاه داشته باشد اما اینکه تصور کنیم فیلمسازی فیلم کوتاه می‌سازد چون نمی‌تواند یا توانایی ساخت فیلم بلند ندارد، این غلط است.

حال سینمای کوتاه از سینمای بلند بهتر است

کارگردان فیلم سینمایی «شهربانو» در تحلیل اوضاع سینمای کوتاه گفت: سینمای کوتاه حال خیلی بهتری از سینمای بلند دارد. این به ما که در سینمای بلند فعالیت می‌کنیم حال خوبی می‌دهد. این حال خوب از جسارتی نشات می‌گیرد که فیلمسازان کوتاه هم در تنوع ژانر هم در ورود به موضوعات دارای حساسیت‌های بیشتر، دارند. به علاوه تعداد فیلمسازان زن نیز نسبت به قبل افزایش چشمگیری داشته که خوشحال‌کننده است.

بحرالعلومی که عضو هیات انتخاب آثار داستانی جشنواره فیلم کوتاه تهران نیز بود، ادامه داد: امسال چند فیلم در جشنواره داشتیم که به طور مشخص به چند حادثه مهم سال گذشته پرداخته بود. همین جرات که در سینمای کوتاه ما دیده می‌شود اما در سینمای بلند خبری از آن نیست جای تحسین دارد. هرچند که فقط یک مورد از آن فیلم‌ها برای جشنواره انتخاب شد اما همین ورود و پرداخت نکته مثبتی است.

بسیاری از فیلم‌های کوتاه با دلهره نسبت به موضوعات مواجه‌اند

کارگردان فیلم «قطع فوری» اظهار کرد: فیلم‌هایی نیز داشتیم که انتخاب نشدند چراکه با یک دلهره نسبت به موضوع مواجه شده بودند. اما فیلم‌های حساسیت برانگیز این فرصت را به مخاطب و فیلمساز می‌دهد که اگر یک نفر وارد این حوز شده است فیلمساز دیگری نیز می‌تواند، فقط باید به چگونه گفتن و پرداختن به موضوع فکر کند.

بحرالعلومی قهرمان داشتن در فیلم کوتاه را عامل مهمی دانست و افرود: در فیلم کوتاه داشتن قهرمان آسان نیست. حالا می‌بینید که در یکی از فیلم‌های شاخص امسال قهرمان زنی داریم که از چند دختر نوجوان دفاع می‌کند و این جرات را دارد که وارد موضوعات حساسیت برانگیز شود. اتفاقی که در سینمای بلند به ندرت می افتد.

فیلمسازی که برای فستیوال‌ها فیلم بسازد، میدان را باخته

این کارگردان در پاسخ به جشنواره‌زدگی فضای سینمای فیلم کوتاه گفت: فیلمسازی که فیلمی را برای فستیوال داخلی یا خارجی و یا به اعتبار اسکار بسازد، میدان را باخته. تو باید فیلم خوب خودت را بسازی در این صورت فیلم، مسیر خودش را پیدا می‌کند.

وی ادامه داد: من به عنوان سینماگر اجتماعی که به جشنواره ای بودن شناخته می شوم با جرات می‌گویم که قطعا جشنواره‌ها شروع ماراتن دل انگیزی هستند اما تکلیف فیلمی که برای جشنواره ساخته شده و به سمت جشنواره‌ها غش کرده نیز هم برای مخاطب و هم برای خود فیلمساز در فضای حرفه ای سینما مشخص است.

بحرالعلومی جرات و جسارت را جز جدایی‌ناپذیر فیلمسازی دانست و گفت: همان قدر که سرمایه و توانایی برای فیلمسازی لازم است جرات و جسارت نیز مهم است. به قدری که اگر فیلمساز در جشنواره مورد تایید اسکار حضور پیدا کرد و یا جایزه گرفت، خودش را نبازد و ادامه بدهد. این هیچ ربطی به این ندارد که در فیلمساز در کدام کشور زیست می‌کند و چه قوانینی برای او وضع شده. این در تمام دنیا ثابت است و فیلمساز است که باید چگونه پرداختن به ایده‌اش را بلد باشد.

رسانه سینمای خانگی- تجربه یوسف تیموری در یک فیلم کوتاه

کارگردان فیلم کوتاه «آنجلو» می گوید: این فیلم کوتاه را عرضه کردم تا به مخاطبان بگویم با یک فیلم کوتاه هم می توان خندید.

به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، علی کیان ارثی که فیلم کوتاه «آنجلو» را در یکی از پلتفرم های شبکه نمایش خانگی عرضه کرده است، به ایسنا می گوید: قصد داشتم این فیلم در یک پلتفرم پرمخاطب نمایش داده شود تا مخاطبان عام هم بدانند که با فیلم کوتاه هم می‌شود همراه شد و خندید.

علی کیان ارثی درباره فضای فانتزی و کمدی فیلم کوتاه «آنجلو» و الگو گرفتن از دیگر فیلم‌های سینمایی گفت: همه آنچه که در این فیلم کوتاه مشاهده می‌کنید ساخته و پرداخته نویسنده‌های این اثر است و ما از هیچ فیلمی الگو نگرفتیم و کپی‌برداری نکردیم اما باید بگویم که من به هیچ وجه الهام گرفتن از یک فیلم را اشکال یا ضعف فیلمساز نمی‌دانم.

این فیلمساز افزود: اتفاقاً فیلمسازهای بزرگی هستند که الهام گرفتن از دیگر فیلمسازان را به راحتی بیان می‌کنند یا حتی هیچ مشکلی با کپی‌برداری از دیگر فیلمسازان ندارند؛ کوئینتین تارانتینو خودش می‌گوید که “من یک کپی‌کار حرفه‌ای هستم”. بنابراین به نظر من کپی کردن هم هیچ اشکالی ندارد و مهم این است که فیلمساز بتواند آنچه که در نظر دارد را به خوبی خلق کند.

وی خاطرنشان کرد: پروسه نگارش فیلمنامه «آنجلو» از اینجا آغاز شد که خانم مریم بحرالعلومی ایده‌ای را مطرح کردند و این ایده را همراه با خانم لیلا نیکزاد به فیلمنامه تبدیل کردیم. ممکن است در پروسه نگارش فیلمنامه آنقدر به ایده شاخ و برگ داده شود که در نسخه نهایی جدا کردن ایده از فیلم کار سختی شود و یا ایده در کلیت فیلم گم شود اما همان ایده ابتدایی در شکل‌گیری فیلم قطعاً نقش موثر و پر رنگی داشته است و البته در پروسه نگارش فیلمنامه ما با خانم بحرالعلومی که تجربه بیشتری در فیلمنامه‌نویسی داشتند جلسات متعددی داشتیم که تجربه ایشان برای ما بسیار مفید و کمک‌کننده بود.

این کارگردان درباره تلفیق ژانر کمدی و فانتزی در یک فیلم کوتاه گفت: ساخت فیلمی کوتاه در ژانر کمدی یکی از دغدغه‌های من بود و علاقه داشتم خود را وارد این چالش کنم چون بارها به این موضوع فکر کرده بودم که چرا ما در سینمای کوتاه فیلم‌های کمدی کمی داریم و اساساً فیلمسازان کمی در این سینما به سراغ ژانر کمدی می‌روند.

وی افزود: قطعاً کمدی ساختن در قالب یک فیلم کوتاه کار بسیار سختی است چرا که شما وقت کمی دارید تا بتوانید فضا و موقعیت لازم برای خنداندن مخاطب را خلق کنید چرا که کمدی ساختن نیازمند موقعیت‌سازی و کاراکترسازی است. در سینمای کمدی بسیار مهم است که مخاطب بتواند با کاراکتری که خلق شده ارتباط برقرار کند و برقراری این ارتباط در زمان اندک فیلم کوتاه کار دشواری است.

کیان ارثی درباره ساختار فیلم «آنجلو» گفت: از آنجا که برای من کار کردن در ژانر بسیار جذاب است برایم مهم بود که فیلمی کمدی در سینمای کوتاه بسازم و از طرفی تدوین غیرخطی را هم برای این فیلم انتخاب کردم که می‌توانست چالش ساخت آن را دو چندان کند و به همین دلیل برای فیلم یک نریتور انتخاب کردم که این نریتور همان قهرمان فیلم است و می‌تواند به همراهی مخاطب با اثر کمک کند.

این کارگردان درباره همکاری با بازیگران مطرح در یک فیلم کوتاه گفت: از نظر من بازیگر در فیلم کمدی عنصر بسیار مهمی است و فقدان کمدین در یک فیلم کمدی می‌تواند به اثر ضربه مهلکی وارد کند. به همین دلیل من اصرار داشتم که از بازیگری در این فیلم استفاده کنم که مخاطب او را می‌شناسد و می‌تواند با او ارتباط برقرار کند. قطعاً این شناخت نقش مهمی در موفق بودن فیلم دارد.

کیان ارثی درباره عرضه فیلم‌های کوتاه در پلتفرم‌ها گفت: در عرضه فیلم‌های کوتاه چندان نمی‌توان برای جنبه‌های اقتصادی اثر امیدوار بود. سینمای کوتاه در ایران برگشت اقتصادی ندارد چرا که جایی برای دیده شدن این آثار وجود ندارد و اندک پلتفرم‌هایی که فیلم‌های کوتاه را نمایش می‌دهند مثل «هاشور» و «تیوال» شاید چندان برای مخاطب عام معرفی نشده‌اند.

وی افزود: به نظر من سینمای کوتاه در ایران رو به رشد است و مخاطب بیشتری می‌تواند داشته باشد. عرضه فیلم کوتاه «آنجلو» کار آسانی نبود، من جلسات متعددی با دوستان در پلتفرم داشتم و در شورای بازبینی درباره انگیزه‌ام از پخش «آنجلو» توضیحاتی ارائه دادم و گفتم که فیلم «آنجلو» اثری سر و شکل‌دار است و از طرفی حرف مهمی هم می‌زند. این فیلم درباره مرگ است و پرسشی مطرح می‌کند مبنی بر اینکه ما در زمان مرگ ممکن است در چه موقعیتی باشیم و این موقعیت باعث می‌شود که اطرافیان ما چه واکنشی داشته باشند. قطعاً ممکن است فکر کردن به این موضوع ذهن ما را به چالش بکشد و حتی ممکن است اتفاقی واقعی رخ داده باشد که برای اطرافیان دردناک باشد اما من موقعیتی کمدی را انتخاب کردم و دوست داشتم این موقعیت را کمدی تعریف کنم.

این کارگردان در پایان تأکید کرد: من پلتفرم فیلم‌نت را برای نمایش «آنجلو» انتخاب کردم چرا که  پلتفرمی پرمخاطب است و اتفاقاً جنس مخاطبانی که به این پلتفرم رجوع می‌کنند برای من مهم بودند و قصد داشتم کسی که «پوست شیر» می‌بیند فیلم من را هم ببیند و متوجه شود که سینمای کوتاه هم می‌تواند قصه تعریف کند، جذاب باشد و تو را بخنداند.


فیلم کوتاه «آنجلو» به نویسندگی و کارگردانی علی کیان ارثی در قالب طرح «سینمای دیگر» عرضه شده است. این فیلم کوتاه مضمونی طنز دارد  و در مدت زمان 16 دقیقه عرضه شده است.


در این فیلم کوتاه بازیگرانی همچون یوسف تیموری، سوگل طهماسبی و ندا کوهی ایفای نقش می‌کنند.


در خلاصه داستان فیلم فیلم کوتاه آمده است: یک عمر وقت داریم ولی به آخرش که می‌رسیم، دنبال ۱۰ دقیقه وقت اضافه‌ایم!

رسانه سینمای خانگی- آنان که رفتند و حکایت که همچنان باقی‌ست

در ماه‌های اخیر آثاری در سینما و تلویزیون با حضور بعضی چهره‌های تازه‌درگذشته در مقام بازیگر، منتشر شده است و نمایش آن‌ها، یاد و خاطره هنرپیشه‌های فقید سینمای ایران را زنده می‌کند.

به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، این شب‌ها مجموعه تلویزیونی «رحیل» که از شبکه سه سیما پخش می‌شود، از حضور زنده‌یاد حسام محمودی که بهار امسال درگذشت در نقش ولیعهد قاجار بهره می‌برد. به شکلی جالب توجه، از آخرین ماه ۱۴۰۱ تاکنون ۶ فیلم و سریال با بازی بازیگران سرشناس اما فقید سینما و تلویزیون به نمایش درآمده است که این گزارش مروری بر آن‌ها دارد.

حضور ادامه‌دار حسام محمودی با «رحیل»

زنده‌یاد حسام محمودی هنرپیشه جوان و بی‌حاشیه سینما و تلویزیون که اردیبهشت ماه در ۳۷ سالگی درگذشت، از جمله بازیگرانی است که این روزها سریالی را روی آنتن دارد. او در یکی از نقش‌های مکمل مجموعه تاریخی «رحیل» بازی کرده بود و در میانه تصویربرداری این اثر، پیش از پایان بازی‌اش از دنیا رفت. بنابراین هنرپیشه دیگری جایگزین او شد. از این بازیگر فقید، در ماه‌های اخیر مجموعه تاریخی «سوران» نیز پخش شد که او در آن، ایفاگر نقش «رستگار» یکی از شخصیت‌های اصلی سریال بود.

بازگشت علی انصاریان پس از ۱۴ ماه

زنده‌یاد علی انصاریان از جمله هنرپیشه‌های سینماست که در سال‌های شیوع کرونا، نیمه بهمن ماه ۹۹ بر اثر ابتلاء به این ویروس مرگبار درگذشت. از آن زمان تا به حال دو فیلم «بانک‌زده‌ها» و «قطع فوری» با بازی این بازیگر به نمایش درآمده که دومی، این روزها روی پرده سینماهای هنروتجربه است. در این فیلم به کارگردانی مریم بحرالعلومی که ۱۴ ماه پس از درگذشت انصاریان به نمایش درآمده است، این هنرپیشه یکی از نقش‌های اصلی را ایفا می‌کند.

درگذشت اکبری مبارکه و مرگ کاراکتر سریال

زنده‌یاد کریم اکبری مبارکه آبان ماه ۹۹ و هنگامی که در سریال «جشن سربرون» به کارگردانی مجتبی راعی جلوی دوربین می‌رفت، به ویروس کرونا مبتلا شد و جان باخت. این مجموعه تلویزیونی بعدها به «آتش و باد» تغییر نام داد و در نوروز و رمضان ۱۴۰۲، روی آنتن شبکه سه سیما رفت. در سریال نیز شخصیت «آقا سیدمحمد» با بازی اکبری مبارکه با مرگی ناگهانی از دنیا رفت و این اثر بدون جایگزینی بازیگری دیگر به جای این هنرپیشه فقید، به تولید رسید.

سریال توقیفی که سلیمانی ندید

اواخر سال ۱۴۰۱، شبکه سه سیما میزبان سریال «کتونی زرنگی» ساخته علی ملاقلی‌پور بود که بخاطر اختلاف نظر با کارگردان، برای سه سال توقیف شده بود. زنده‌یاد علی سلیمانی در این سریال کمدی ایفاگر یکی از نقش‌های مکمل بود، اما پیش از آن که توقیف پایان یابد و سریال را روی آنتن تلویزیون ببیند، در تابستان ۱۴۰۰ بر اثر کرونا از دنیا رفت. پخش «کتونی زرنگی» یاد و خاطره زنده‌یاد سلیمانی بازیگر بااخلاق و خوشنام سینما و تلویزیون را زنده کرد.

درگذشت پوراحمد یک ماه قبل از اکران فیلم

در این فهرست یک نام دیگر را هم می‌توان ذکر کرد. کیومرث پوراحمد که اگرچه حرفه اصلی‌اش کارگردانی بود، اما چند تجربه محدود و کوتاه بازیگری جلوی دوربین را از سر گذراند و پیش از نمایش عمومی آخرین تجربه از این دست، درگذشت. او در «نگهبان شب» ساخته سیدرضا میرکریمی یک نقش بسیار کوتاه را ایفا کرد، اما حدود دو ماه قبل از اکران عمومی این فیلم، از دنیا رفت. او البته در آن زمان یک فیلم اکران‌نشده را نیز در مقام نویسنده و کارگردان داشت که یک ماه بعد از نمایش فیلم میرکریمی، به اکران عمومی درآمد.

رسانه سینمای خانگی- در پاتوق فیلم چه گذشت؟

فیلم‌های کوتاه «نحسی»، «تیری در تاریکی»، «بعدی» و «9 دقیقه بامداد»در هجدهمین جلسه از فصل هشتم پاتوق فیلم کوتاه، با حضور مریم بحرالعلومی اکران، تحلیل و نقد شدند.

به‌گزارش سینمای خانگی از روابط‌‌‌عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، هجدهمین جلسه از هشتمین فصل پاتوق فیلم کوتاه، روز دوشنبه 23 مردادماه 1402 با نمایش 4 فیلم کوتاه ایرانی در پردیس سینمایی بهمن برگزار  شد.

در هجدهمین جلسه از فصل هشتم پاتوق که توسط انجمن سینمای جوانان ایران برگزار می‌شود، فیلم‌های‌ کوتاه داستانی «نحسی» به کارگردانی پارسا امیری زاد، «تیری در تاریکی» به کارگردانی علی عرفان فرهادی، «بعدی» به کارگردانی سعید صادقی سرارودی و «9 دقیقه بامداد» به کارگردانی عمار خطی به نمایش در آمدند.

در این رویداد مریم بحرالعلومی، نویسنده و کارگردان سینما، به‌ عنوان کارشناس جلسه هجدهم، پس از اکران آثار با کارگردان‌های فیلم‌های کوتاه به نمایش درآمده به گفتگو می‌نشیند و آثار را مورد تحلیل و بررسی قرار داد.

رسانه سینمای خانگی- حال و هوای گرگان در جشنواره حوا

پردیس سینمایی کاپری گرگان امروز چهارشنبه در دومین روز برگزاری نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم «حوا» میزبان ۲ فیلم سینمایی، ۲ فیلم مستند و پنج فیلم کوتاه داستانی است.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، در سانس اول اکران از ساعت ۱۰ تا ۱۲ فیلم سینمایی «شهربانو» به کارگردانی مریم بحرالعلومی و با بازی فرشته صدرعرفایی، بهناز جعفری، گلاره عباسی، یوسف تیموری، بهرنگ علوی، سامان صفاری،مه‌لقا باقری، محمد ولی زادگان، علی کیان ارثی نمایش داده می‌شود.

«شهربانو» فیلمی مادرانه با موضوع اجتماعی چالش‌های یک خانواده را روایت می‌کند. شهربانو مادر سه فرزند است که بنا بر اتفاقاتی به جرم انتقال مواد مخدر به حبس ابد محکوم می‌شود. او پس از ۱۱ سال از زندان مرخصی می‌گیرد تا در عروسی پسرش شرکت کند و حقانیتش را به فرزندانش ثابت کند.

در سانس دوم اکران، ساعت ۱۳ تا ۱۵ فیلم‌ سینمایی «اخت الرضا» به کارگردانی سیدمجتبی طباطبایی و بازی سیدجواد طاهری، علی فرحناک، مجید امیری، سیدحمید لاجوردی اکران می‌شود.

فیلم‌های مستند «چشم‌ها و دست‌ها» به کارگردانی پناه‌برخدا رضایی و «گالین» به کارگردانی «عزت‌الله پروازه» در سانس سوم ۱۵تا ۱۷ نمایش داده خواهد شد.

مستند گالین درباره زیست یک پیرزن در کنار کارگران یک معدن سرب و نقره است، این پیرزن خود بازنشسته معدن مورد نظر بوده و حالا در روستایی نزدیک به معدن سرب و نقره که خالی از سکنه است، زندگی می‌کند.

در آخرین اکران روز نخست جشنواره، ساعت ۱۷ تا ۱۸:۳۰ فیلم‌های کوتاه داستانی با عنوان «اتاق عقد» به کارگردانی حسن حبیب زاده، «باشه برای فردا» به کارگردانی علی رحیمی، «وضعیت اورژانسی» به کارگردانی مریم اسمی خانی، «یک به توان بی نهایت» به کارگردانی علیرضا صادقی و «نشنیدن» به کارگردانی احمد صمیمی برای علاقه مندان به هنر هفتم پخش می شود.

در فیلم داستانی «اتاق عقد»، عاطفه، مربی شنا است و همسرش مصطفی مدتی است که برای دومین بار با مدافعان حرم، راهی سفر سوریه شده‌ است.

عاطفه چند روزی است که نتوانسته خبری از او بگیرد و نگران است. او در حین آماده کردن اتاق عقد برای دختر همسایه است؛ آنقدر به فکر مصطفی است که گاهی او را در میان مهمان‌ها می‌بیند. خبر بارداریش را در یک پیام برای مصطفی می‌فرستد؛ اما او هنوز جواب نداده‌ است. بعد از اتمام مراسم عقد، عاطفه دست تنها مشغول کارهای نیمه‌تمام خانه‌شان می‌شود.

فیلم «باشه برای فردا» درباره یک خانم دکتر است که تخصص زنان و زایمان دارد و حالا خودش باردار شده و تصمیم به سقط فرزندش گرفته است. او در موقعیتی قرار می‌گیرد که زن باردار دیگری به او مراجعه می‌کند که نمی‌تواند فرزندش را نگه دارد. همین مواجهه باعث تحولی در دکتر می‌شود که تصمیم می‌گیرد سقط فرزند خودش را به فردا موکول کند.

فیلم کوتاه داستانی «وضعیت اورژانسی» درباره نازنین دختری هفت ساله است که سعی می‌کند با نزدیک شدن به مامور اورژانسی که برای مداوای مادرش به خانه‌ی آنها آمده پرده از رازی که آزارش می‌دهد، بردارد.

فیلم کوتاه «یک به توان بی‌نهایت» یک ملودرام مادرانه و در مورد زنی به نام رویاست که زندگی خود را وقف خانواده کرده است.

و فیلم کوتاه «نشنیدن» به ماجرای زن و شوهری ناشنوا می‌پردازد که در آستانه به دنیا آمدن فرزند خود قرار دارند. زندگی‌شان را با وجود داشتن یک‌نقص بسیار دوست دارند و همدیگر را خیلی خوب می‌شنوند.

نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم‌ «حوا» به همت بنیاد بین‌المللی گوهرشاد و به دبیری «مهدیه سادات‌محور» تا ۲۳ تیر ماه سال جاری در کشور برگزار می‌شود.

مخاطبان می‌توانند برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد جشنواره بین‌المللی فیلم «حوا» به درگاه www.Havvafilmfestival.ir مراجعه کنند.

رسانه سینمای خانوادگی- «حوا»؛ جشنواره‌ای برای خانواده

جشنواره بین‌المللی فیلم «حوا» هر چند در قالب یک رویداد موضوعی و مناسبتی متولد شده است اما ظرفیت بالایی برای تبدیل شدن به خاستگاه یک جریان زاینده و پویا در سینمای ایران را دارد. جریانی که می‌تواند در طول سال‌ها و دهه‌های آینده، تصویری بالنده از «زن ایرانی» را بر پرده سینماها ثبت کند.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، تولد هر جشنواره موضوعی در تقویم رویدادهای سینمای ایران معمولا با یک سوءتفاهم و حتی قضاوت منفی مواجه می‌شود و به استناد تجربه‌های متعدد اما ناکام مانده در این عرصه، هر تجربه تازه‌ای محکوم به شکست فرض می‌شود.در این شرایط چگونه می‌توان به یک جشنواره موضوعی امید داشت و آیا یک رویداد با رویکرد محتوایی در سینمای ایران می‌تواند منشأ اثر هم باشد؟ جشنواره بین‌المللی فیلم «حوا» با تمرکز ویژه بر بازنمایی تصویر «زن» و «خانواده» در سینما، یکی از همین جشنواره‌های موضوعی است که همین روزها در تهران و ۱۵ استان کشور در حال برگزاری است؛ این جشنواره چگونه می‌تواند قواعد ناامیدکننده دیگر جشنواره‌های موضوعی را برهم بزند؟«حوا» به‌دنبال چیست؟جشنواره فیلم «حوا» از ۱۶ تیرماه در استان‌ها کلید خورده و بخش اصلی آن در پایتخت، طی روزهای ۲۰ تا ۲۳ تیرماه در قالب اکران فیلم‌های بلند، کوتاه و مستند در سینما «فرهنگ» تهران و برگزاری نشست‌های تخصصی برقرار خواهد بود. پرونده این رویداد هم در روز بیست و سوم تیرماه که در تقویم ملی ایران به نام «روز خانواده» نام‌گذاری شده است، بسته می‌شود. همین مناسبت هم نسبت این رویداد سینمایی با تقویم ملی را مشخص می‌کند.شعار اصلی جشنواره فیلم «حوا» این نسبت را مشخص‌تر هم می‌کند؛ «ما پای خانواده ایستاده‌ایم». طبیعتا هر رویدادی با فهرستی از اهداف متولد می‌شود و بنابر آنچه در فراخوان نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم «حوا» بر آن تصریح شده است، رویکرد موضوعی این رویداد سینمایی «زن» و «خانواده» است.اتفاقا یکی از نکاتی که جشنواره «حوا» را نسبت به رویدادهای موضوعی دیگر در سینمای ایران متمایز می‌کند، انتخاب همین رویکرد محتوایی در شرایطی است که مقوله «زن» و «خانواده» و نسبت این دو با جامعه، یکی از کلیدی‌ترین موضوعات روز به حساب می‌آید و لزوم پرداختن به آن در بستر یک رویداد، اولویتی غیرقابل کتمان است.حالا برگزاری جشنواره «حوا» را می‌توان فرصتی برای گفتگو و آسیب‌شناسی درباره کارنامه سینمای ایران در زمینه بازشناسی و بازنمایی تصویر «زن ایرانی»‌ بر پرده نقره‌ای قلمداد کرد.با «حوا» چه می‌بینیم؟بنابر اعلام دبیرخانه در اولین دوره این رویداد و در بخش ملی ۱۲ فیلم بلند داستانی، ۱۰ فیلم مستند و ۱۵ فیلم کوتاه به رقابت خواهند پرداخت. مهدیه سادات محور که دبیری اولین جشنواره فیلم «حوا» را برعهده دارد، یکی از چهره‌های فعال در حوزه ساخت فیلم‌های مستند با موضوع خانواده است و به‌واسطه همین سابقه می‌توان امید داشت که ویترین این رویداد سلیقه بیشتری را در ترکیب فیلم‌ها اعمال کرده باشد.«اخت الرضا» به کارگردانی سیدمجتبی طباطبایی، «بدون قرار قبلی» به کارگردانی بهروز شعیبی، «در آغوش درخت» به کارگردانی بابک خواجه‌پاشا، «رمانتیسم عماد و طوبا» به کارگردانی کاوه صباغ‌زاده، «سرهنگ ثریا» به کارگردانی لیلی عاج، «شهربانو» به کارگردانی مریم بحرالعلومی، «عطرآلود» به کارگردانی هادی مقدم‌دوست، «هناس» به کارگردانی حسین دارابی، «هوک» به کارگردانی حسین ریگی، «یدو» به کارگردانی مهدی جعفری، «هفت بهار نارنج» به کارگردانی فرشاد گل سفیدی و «کاپیتان» به کارگردانی محمد حمزه‌ای ۱۲ فیلم بلند داستانی حاضر در این رویداد هستند که هرچند همه آن‌ها پیش‌تر دیده شده‌اند اما قرار گرفتن آن‌ها در کنار یکدیگر با هدف بازخوانی تصویر ارائه شده از زن و خانواده در هر یک آن‌ها، تماشای دوباره آن‌ها را واجد ارزش مضاعف کرده است.فیلم‌های حاضر در بخش ملی، بنابر برنامه‌ریزی صورت گرفته به‌صورت همزمان در ۱۳ استان، امکان نمایش و ارتباط با مخاطبان هدف خود را دارند تا سیاست اصلی جشنواره در راستای جریان‌سازی به تحقق نزدیک‌تر شود. علاقه‌مندان در طول برگزاری جشنواره در سینما فرهنگ تهران، بنابر جدول منتشرشده از سوی روابط عمومی می‌توانند، به تماشای این آثار بنشینند.حرف تازه «حوا» چیست؟اما یکی از آسیب‌های جشنواره‌های موضوعی توقف در مرحله «بازخوانی» و «مرور» است. جشنواره فیلم «حوا» برای عبور از این آسیب، سلسله نشست‌هایی تخصصی را ترتیب داده تا علاوه‌بر بازخوانی تحلیلی آنچه در دهه‌های قبل بر سینمای ایران گذشته است، سرفصل‌هایی را ناظر به آینده و مسیر پیش رو نیز مطرح کنند.«خانه کتاب و ادبیات ایران» و «سینما فرهنگ» در طول برگزاری جشنواره میزبان این نشست‌های تخصصی خواهند بود که برخی از آن‌ها تا به امروز برگزار شده و برگزاری باقی آن‌ها در روزهای آینده استمرار خواهد داشت.«تصویرخانواده در سینمای ایران، از سینمای موجود تا سینمای موعود، با تکیه بر کتاب مرحوم نادر طالب‌زاده»، «زن در سینمای دفاع مقدس»، «تبیین، تقویت و تحکیم نقش خانواده در مواجهه با فرایند جهانی شدن»، «بررسی مقایسه‌ای نگاه اسلام و غرب به زن»، «بررسی راهکارهای تقویت نقش و جایگاه زن و خانواده در جامعه» و «راهکارهای تقویت تحکیم خانواده در فرایند جهانی شدن و ضرورت ارائه الگوی خانواده ایرانی و اسلامی» عناوین ۶ نشست تخصصی جشنواره امسال است که به خوبی رویکرد محتوایی این رویداد را تبیین می‌کند.از «حوا» چه بخواهیم؟بنیاد ملی گوهرشاد، بانی برگزاری جشنواره فیلم «حوا» است که حالا در ابتدای مسیر قرار دارد اما براساس آنچه تا به امروز در فرآیند برگزاری این رویداد شاهد بوده‌ایم، دیگر نهادها و ارگان‌ها به‌خصوص وزارت ارشاد و سازمان سینمایی هم تلاش داشته‌اند در هر چه بهتر برگزار شدن آن سهمی داشته باشند. این اتفاق پشتوانه مهمی برای یک رویداد موضوعی است و می‌تواند تضمین‌کننده استمرار برقراری آن برای دوره‌های آتی با هدف تبدیل شدن‌ش به یک برند معتبر در تقویم رویدادهای سینمایی باشد.«حوا» به‌راحتی می‌تواند در سال‌های بعدی و دوره‌های آتی، میزبان فیلم‌های سینمایی، فیلم‌های کوتاه و مستندهایی باشد که با هدف‌گذاری رونمایی در این رویداد موضوعی به تولید رسیده‌اند و این یعنی تثبیت جایگاه این رویداد در تقویم رویدادهای ملی سینمای ایران.جشنواره «حوا» همچنین می‌تواند دامنه تعاملات بین‌المللی خود را به‌خصوص در ارتباط با کشورهای منطقه گسترده‌تر کند تا از این معبر تبدیل به رویدادی معتبر و جهانی در حوزه سینمای منطقه و مشخصا سینمای کشورهای اسلامی شود.ورود به حوزه تولید هم برنامه‌ای بلندمدت برای همه رویدادهای موضوعی در سینما محسوب می‌شود. کمااینکه محمدرضا سوقندی مدیرکل حقوقی مجلس و استان‌های سازمان سینمایی در نشست خبری این رویداد تصریح کرد: «خانواده در فرهنگ ما یک مزیت نسبی و رقابتی است اینکه نتوانیم از غنای فرهنگی خودمان به درستی استفاده کنیم، اشتباه است. غنای فرهنگی مثل یک معدن باید کشف شود. البته در سال اول جشنواره خیلی نمی‌شود حوزه تولید را بالا برد اما امیدوارم دبیرخانه جشنواره به سمت تولید برود.»با این پشتوانه، جشنواره بین‌المللی فیلم «حوا» هر چند در قالب یک رویداد موضوعی و مناسبتی متولد شده است اما ظرفیت بالایی برای تبدیل شدن به خاستگاه یک جریان زاینده و پویا در سینمای ایران را دارد. جریانی که می‌تواند در طول سال‌ها و دهه‌های آینده، تصویری بالنده از «زن ایرانی» را بر پرده سینماها ثبت کند.

رسانه سینمای خانگی- ویژگی مشترک همه زنان فیلمساز چیست؟

مریم بحرالعلومی که با فیلم «شهربانو» در نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم حوا حضور دارد، می‌گوید: زیست زنانه از نگاه یک فیلمساز زن موشکافانه‌تر و واقعی‌تر به‌تصویر کشیده می‌شود و این ارتباطی به نگاه فمینیستی ندارد.

به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، مریم بحرالعلومی، کارگردان فیلم «شهربانو» به‌بهانه برگزاری نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم حوا به ‌تشریح ویژگی‌های فیلمسازی توسط زنان پرداخت و با بیان اینکه «نباید در خلق آثار هنری جنسیت افراد را مد نظر قرار داد» گفت: البته فیلمسازان زن در آثار به جزئیات، روابط و شخصیت‌ها که بنیان فیلمنامه در آثار نمایشی را شامل می‌شود، توجه بیشتری دارند. همچنین به‌خاطر عواطفی که زنان دارند سینمای زنان به‌لحاظ حسی شاید هم‌ذات‌پندارانه‌تر و احساس‌برانگیزانه‌تر از سینمای مردانه باشد.

او درباره نگاهی که در سینما دنبال کرده است، افزود: من سینمای اجتماعی زنان را باتوجه به علاقه و دغدغه‌های شخصی دنبال کرده‌ام و به معضلات اجتماعی که گریبان‌گیر زنان و خانواده‌ها هست، واکنش بیشتری داشته‌ام و فیلم‌هایی هم که کارگردانی کرده‌ام عمدتا پیرامون همین موضوعات بوده و می‌توان گفت درباره چالش‌هایی بوده که زنان با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند.  

بحرالعلومی درباره ادامه مسیر فیلمسازی خود بیان کرد: طبیعتا چون شخصا دغدغه‌مند پرداختن به مسائل زنان هستم علاقه‌ دارم ادامه مسیر فیلمسازی‌ام را در همین فضا سپری کنم تا به‌نوعی ادای دین به زنانی سرزمینم کرده باشم که در روزگار گذشته، حال و آینده باوجود معضلات و مشکلات اجتماعی و چالش‌ها اما در خانواده‌ها زیستی قدرت‌مند دارند و به پیش می‌روند.  

این فیلمساز شناخت زنان از جنس خودشان را نسبت به فیلمسازان مرد کامل‌تر دانست و با بیان اینکه علم روانشناسی و جامعه‌شناسی تاییدکننده این نظریه است، گفت: طبیعی است که زیست زنانه از نگاه یک فیلمساز زن خیلی موشکافانه‌تر و واقعی‌تر به‌تصویر کشیده می‌شود؛ البته که این موضوع هیچ ارتباطی با نگاه فمینیستی ندارد هرچند در موارد بسیاری فیلمسازان مرد در پرداختن به مسائل زنان موفق عمل کرده‌اند.  

او تاکید کرد: به‌نظر می‌رسد سینمای زنانه می‌تواند در پرداخت به فیلم‌هایی که زنان و خانواده محور آن هستند، موفق‌تر عمل کند. «شهربانو» فیلم دوم من است که ابتدای سال ۱۳۹۹ به‌تولید رسید و در جشنواره‌های بین‌المللی متعددی حضور داشته و جوایز زیادی هم دریافت کرده است. در جشنواره بین‌المللی فیلم فجر و جشنواره فیلم شهر نیز حضور داشت. این فیلم به نظرم در حوزه اجتماعی موفق بوده و خودم آن را دوست دارم. با شخصیت شهربانو به‌عنوان یک مادر مدت‌های طولانی زندگی کردم و از پرداخت شخصیت تا برای به‌روی پرده رفتن آن مرارت‌های بسیاری کشیدم.  

بحرالعلومی درباره فضایی که در جشنواره بین‌المللی حوا برای دیده شدن فیلمش فراهم شده است، گفت: نمایش این فیلم در جشنواره برایم جای خوشحالی دارد چراکه «شهربانو» به یکی از مهم‌ترین معضلات زنانه و مادرانه می‌پردازد و حضور آن در جشنواره‌ای که مشخصا درباره زن و خانواده است می‌تواند یک اتفاق خوب باشد تا بیشتر درباره این معضل گفته شود.  

کارگردان «شهربانو» ادامه داد: اینکه یک جشنواره به طور مشخص با موضوع و محوریت زن و خانواده و با نگاه ویژه به فیلمسازان زن شروع‌ به کار کرده، برای من جالب است چرا که تعداد فیلمسازان زن ما زیاد نیست اما همین افراد قطعا دلگرم خواهند شد تا ما بتوانیم آثار این حوزه را به‌ نوعی از داخل کشورمان در رقابت و در معرض توجه قرار دهیم.

او اکران آثار جشنواره در سطح استان‌ها را یک اتفاق قابل توجه برای سینمای ایران دانست و ادامه داد: این مسئله مخصوصا برای شهربانو که در اکران آنلاین بوده و به ‌دلیل کرونا فرصت اکران در سینما را نداشت، یک اتفاق خوب خواهد بود تا مردم در استان‌های دیگر هم بتوانند پای این فیلم بنشینند. امیدوارم جشنواره حوا استمرار داشته باشد و آثار چالش‌برانگیز و دغدغه‌مند درباره زنان را میزبانی کند.  

بحرالعلومی تاکنون فیلم‌های «پاسیو»، «شهربانو» و «قطع فوری» را کارگردانی کرده است. در «شهربانو» فرشته صدرعرفایی، بهناز جعفری، گلاره عباسی، یوسف تیموری، بهرنگ علوی، سامان صفاری و مه‌لقا باقری بازی کرده‌اند.

رسانه سینمای خانگی- در نشست خبری جشنواره حوا چه گذشت؟

دبیر جشنواره بین‌المللی فیلم حوا اعلام کرد: ۶ اثر سینمایی اکران نشده در این رویداد به نمایش درمی‌آید.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ایرنا، نشست خبری نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم حوا با شعار ما پای خانواده ایستاده‌ایم با محوریت موضوع زن و خانواده صبح امروز -۱۳ تیرماه- در محل سالن نشست‌های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شد.

مرضیه فرزعلیان مدیر روابط عمومی جشنواره در این نشست بیان کرد: این جشنواره در راستای احیای سینمای خانواده‌ از ۲۰ تیر تا ۲۳ تیر برگزار می‌شود.

وی در ادامه به معرفی اعضای برگزارکننده جشنواره پرداخت.

مهدیه سادات محور دبیر جشنواره بین‌المللی حوا نیز گفت: این جشنواره برای اولین بار برگزار می‌شود، پیش‌تر سیف الله داد چنین جشنواره ای راه انداخته بود که عدم استمرار باعث حذف آن شد و ما آرزو داریم که‌ استمرار بخش اصلی این رویداد باشد.

وی افزود: در این مدت‌ تعداد بسیار خوبی آثار دریافت کردیم و بحث وفاداری زن از خانواده و حمایت خانواده از زن جزو سیاست اصلی ماست و به ارائه تصویری از زن توانمند در جهان می‌پردازیم. این جشنواره در پایان خرداد فراخوان آثار خود را اعلام کرد و توانست در بین آثار دریافتی ۶ اثر سینمایی اکران نشده راجذب کند.

سادات محور گفت: مجموع ۳۵۰ عنوان فیلم ارسال شده به بخش بین‌الملل نخستین جشنواره فیلم حوا در قالب‌های فیلم بلند سینمایی، مستند و فیلم کوتاه از کشورهایی چون ایتالیا، ایرلند، قرقیزستان، بلژیک، چین، تایوان، لبنان، هند، آرژانتین، ترکیه، سوریه، مقدونیه، روسیه، صربستان، دانمارک، مجارستان، ارمنستان، لیتوانی، اتریش، اسپانیا، تاجیکستان در این رویداد حضور دارند.

وی در ادامه اعلام کرد که آثار این جشنواره در سه بخش بلند داستانی، کوتاه داستانی و مستند برگزار می‌شود و آثار راه‌یافته به این بخش‌ها را به شرح زیر نام برد:

فیلم‌های بلند داستانی

۱) «اخت الرضا» به کارگردانی سیدمجتبی طباطبایی و تهیه‌کنندگی سیدمجتبی طباطبایی و جعفر ادیب

۲) «بدون قرار قبلی» به کارگردانی بهروز شعیبی و تهیه‌کنندگی محمود بابایی و بنیاد سینمایی فارابی

۳) «در آغوش درخت» به کارگردانی بابک خواجه‌پاشا و تهیه‌کنندگی محمدرضا مصباح و سجاد نصراللهی‌نصب

۴) «رمانتیسم عماد و طوبا» به کارگردانی کاوه صباغ زاده و تهیه‌کنندگی مهدی صباغ زاده و بنیاد سینمایی فارابی

۵) «سرهنگ ثریا» به کارگردانی لیلی عاج و تهیه‌کنندگی جلیل شعبانی

۶) «شهربانو» به کارگردانی مریم بحرالعلومی و تهیه‌کنندگی پگاه احمدی

۷) «عطرآلود» به کارگردانی هادی مقدم دوست و تهیه‌کنندگی یوسف منصوری

۸) «هناس» به کارگردانی حسین دارابی و تهیه‌کنندگی محمدرضا شفاه

۹) «هوک» به کارگردانی حسین ریگی و تهیه‌کنندگی علی آشتیانی‌پور

۱۰) «یدو» به کارگردانی مهدی جعفری و تهیه‌کنندگی محمدرضا مصباح

۱۱) «هفت بهار نارنج» به کارگردانی فرشاد گل سفیدی و تهیه‌کنندگی محمد کمالی‌پور

۱۲) «کاپیتان» به کارگردانی محمد حمزه‌ای و تهیه‌کنندگی سید صابر امامی و بنیاد سینمایی فارابی

فیلم‌های کوتاه داستانی

۱/ «۳۲۳ ماه چند هفته و چند روز» به کارگردانی پیمان فلاح

۲/ «اتاق عقد» به کارگردانی حسن حبیب‌زاده

۳/ «اسماء» به کارگردانی مصطفی آقامحمدلو و فرید حاجی عباسی

۴/ «باشه برای فردا» به کارگردانی علی رحیمی

۵/ «پرتاب ناگهانی یک فیل» به کارگردانی نازنین چیت ساز

۶/ «تی یره» به کارگردانی مصطفی مهربان

۷/ «جان داد» به کارگردانی سهیلا پورمحمدی

۸/ «گجو» به کارگردانی سینا محمدیان

۹/ «لیلا» به کارگردانی مجتبی اسپنانی

۱۰/ «محافظ» به کارگردانی حسین دارابی

۱۱/ «مرگ پروانه» به کارگردانی سیدمحمد حسین حسینی

۱۲/ «نشنیدن» به کارگردانی احمد صمیمی

۱۳/ «وضعیت اورژانسی» به کارگردانی مریم اسمی خانی

۱۴/ «یک به توان بی‌نهایت» به کارگردانی علیرضا صادقی

۱۵/ «یک حلقه معمولی» به کارگردانی نوا رضوانی

فیلم‌های مستند

۱) «کل فاطمه» به کارگردانی مهدی زمانپور کیاسری

۲) «لوتوس» به کارگردانی محمدرضا وطن دوست

۳) «بانو» به کارگردانی محمد حبیبی منصور

۴) «چشم‌ها و دست‌ها» به کارگردانی پناه برخدا رضایی

۵) «چلچلای سفری» به کارگردانی حسن جعفری

۶) «گالین» به کارگردانی عزت‌الله پروازه

۷) «من کدا هستم» به کارگردانی فرح زارع

۸) «جایی برای فرشته‌ها نیست» به کارگردانی سام کلانتری

۹) «دیوارهای نخی» به کارگردانی عباس عمرانی بیدی

۱۰) «مقصد المپیک» به کارگردانی مرسده فلاح‌نژاد و یاسر خمسی

۱۱) «واهگ» به کارگردانی حدیث جان‌بزرگی

۱۲) «هیچکس منتظرت نیست» به کارگردانی محسن اسلام‌زاده

وی افزود: مکان برگزاری این جشنواره سینما فرهنگ است و اختتامیه جشنواره حوا ۳۲ تیرماه در تالار وحدت‌ خواهد بود.

قادر آشنا معاون توسعه فناوری و مطالعات سینمایی پس از آن اظهار داشت: خانواده ایرانی هویت و تاروپود ماست و این جشنواره به ماهیت خانواده می‌پردازد. خانواده بخش مهمی از اولویت‌های وزارت فرهنگ در دوره کنونی است به همین دلیل ما این کارویژه را در سینما نیز تعریف کرده‌ایم.

وی افزود: شش نشست تخصصی را در این جشنواره داریم که از ۱۶ تیر آغاز می‌شود و تا ۲۰ تیر ادامه دارد. محورهای ما در شش موضوع: بررسی مقایسه نگاه اسلام و غرب به زن درتزلزل غرب، راهکارهای تحکیم خانواده، جایگاه نقش زن در خانواده، بررسی زن در سینمای قبل و بعد از انقلاب، بررسی نقش زن در سینمای دفاع مقدس‌ و جایگاه زن برگزار می‌شود.محمدرضا سوقندی مدیرکل امور استان‌ها نیز تصریح کرد: ما می‌خواستیم که این جشنواره به خصوص به دلیل محوریت زن در خانواده در استان‌ها در شهرستان ها هم برگزار شود. در تابستان به‌ خصوص در مناطق گرمسیر برگزاری جشنواره سخت است لذا ما اولویت بندی کردیم که در دوره اول جشنواره در ۱۴ استان برگزار شود. رویکرد جشنواره که جریان سازی فرهنگی است اهمیت دارد.

وی افزود: رسالت ما استفاده از ابزار خلاق هنر برای این مهم است. خانواده در فرهنگ ایرانی و اسلامی ما مزیتی برجسته است که باید از آن بهره‌ جست. غنای فرهنگی خانواده ایرانی باید مورد بهره‌برداری قرار گیرد.

سوقندی بیان کرد: سال اول انتظارات حوزه تولید شاید خیلی بالا نباشد که باید فیلمسازان را به سمت فعالیت در این حوزه تشویق و حمایت کرد.

خروج از نسخه موبایل