چند چهره سینمایی از جمله «آنجلا باست» و «مل بروکس» در جوایز گاورنرز امسال از آکادمی علوم و هنرهای تصاویر متحرک، جایزه اسکار افتخاری دریافت خواهند کرد.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از ورایتی، «کارول لیتلتون» تدوینگر سینما نیز دیگر دریافت‌کننده امسال جایزه افتخاری آکادمی اسکار است و «میشل ساتر» از موسسه ساندنس نیز جایزه بشردوستانه ژان هرشولت را از آکادمی دریافت خواهد کرد. این چهار جایزه همزمان با چهاردهمین مراسم سالانه جوایز هیات رئیسه آکادمی (گاورنرز) در تاریخ ۱۸ نوامبر ۲۰۲۳ (۲۷ آبان) در لس‌آنجلس اعطا می‌شود.
«جنت یانگ» رئیس آکادمی در این باره گفت: هیئت رئیسه آکادمی از قدردانی از چهار چهره پیشگام که صنعت فیلم را متحول کردند و الهام‌بخش نسل‌های فیلمساز و طرفداران سینما بوده‌اند، بسیار هیجان‌زده است. «آنجلا باست» در طول چندین دهه فعالیت حرفهای خود، با ارائه بازی‌های چشمگیر که استانداردهای جدیدی در بازیگری تعریف کردند، به کار خود ادامه داده است. «مل بروکس» با شوخ‌طبعی خود قلب ما را روشن میکند و میراث او تأثیری ماندگار بر هر جنبه‌ای از دنیای سرگرمی گذاشته است. حرفه «کارول لیتلتون» در تدوین فیلم به عنوان الگویی برای افرادی است که پس از او می‌آیند. «میشل ساتر» نیز که یکی از ستون‌های جامعه فیلم مستقل است، نقشی حیاتی در حرفه فیلمسازان بی‌شماری در سراسر جهان ایفا کرده است.
جایزه افتخاری آکادمی اسکار سالانه به منظور ارج نهادن به دستاوردهای چشمگیر و کمک‌های استثنایی به هنر و علوم فیلم سینمایی یا خدمات برجسته به آکادمی اعطا می‌شود.
«آنجلا باست» بازیگر کهنه‌کار آمریکایی بیش از ۴۰ سال است که در سینما و تلویزیون یک چهره محبوب محسوب می‌شود. او نخستین نامزدی اسکار خود را برای بهترین بازیگر زن برای بازی خیره‌کننده در نقش تینا ترنر در فیلم «به عشق چه ربطی دارد؟» دریافت کرد.
او اخیرا به خاطر بازی در نقش ملکه راموندا در «پلنگ سیاه: واکاندا برای همیشه» (۲۰۲۲)، دومین نامزدی خود را برای بازیگر نقش مکمل زن کسب کرد و به‌عنوان اولین بازیگر در آثار استودیو مارول و اولین زن ابرقهرمان، تاریخ‌ساز شد.
بسیاری از فیلم‌های برجسته او به تاریخ آکادمی گره خورده است، مانند «پسرا و محله» (۱۹۹۱)، که برای آن «جان سینگلتون» اولین فیلمساز سیاه‌پوست و جوان‌ترین فرد تاریخ شد که نامزد بهترین کارگردانی شد. «مالکوم ایکس» (۱۹۹۲)، «ماموریت: غیرممکن – فال اوت» (۲۰۱۸) و «روح» (۲۰۲۰) از جمله دیگر فیلم‌های مهم «باست» محسوب می‌شوند.
«باست» که هفت بار نامزد جایزه امی شده است، در عرصه تلویزیون با نقش‌آفرینی در سریال‌هایی چون«جکسون‌ها: رویای آمریکایی»، «داستان رزا پارکز» و «داستان ترسناک آمریکایی» شناخته می‌شود. او امسال نیز با دو فیلم در جوایز امی حاضر است؛ به عنوان بازیگر نقش اول درام «۱-۱-۹» و راوی مستند «شب به‌خیر اوپی».
«مل بروکس» کارگردان، تهیه‌کننده، نویسنده، ترانه‌سرا و بازیگر افسانه‌ای است که کار خود را با نوشتن برای برنامه‌های تلویزیونی و ساخت سریال کلاسیک «باهوش باش» آغاز کرد. او در سال ۱۹۶۷ با فیلم کمدی «تهیه‌کنندگان» که کارگردانی و نویسندگی آن را بر عهده داشت، موفق به کسب اسکار بهترین فیلمنامه اصلی شد. این کمدی موزیکال پس از آن در تئاتر برادوی اقتباس شد و رکورد بیشترین جایزه تونی (۱۲ جایزه) را که سه جایزه آن به «مل بروکس» رسید، ثبت کرد. از دیگر کارهای برجسته او در هالیوود می‌توان به فیلم‌های «زین‌های شعله‌ور» و «فرانکنشتاین جوان» در سال ۱۹۷۴ اشاره کرد که برای آنها نامزد جایزه ترانه اصلی و فیلمنامه اقتباسی شد.
«ژان-لوک گدار»، «استیو مارتین»، «ژان-کلود کریر»، «هایائو میازاکی»، «اسپایک لی»، «جکی چان»، «فردریک وایزمن»، «دونالد ساترلند»، «انیس واردا»، «دیوید لینچ»، «ساموئل ال. جکسون»، «لیو اولمان» و «پیتر ویر» از جمله چهره‌هایی هستند که در دو دهه اخیر جایزه افتخاری آکادمی اسکار را دریافت کرده‌اند.
همزمان با ادامه اکران فیلم «مصلحت» و فروش سه میلیارد تومانی ْآن دومین پوستر این فیلم سینمایی رونمایی شد.
به گزارش سینمیا خانگی به نقل از مشاور رسانه‌ای پروژه، اکران فیلم سینمایی «مصلحت» به کارگردانی حسین دارابی و تهیه کنندگی محمدرضا شفاه که با گذشت حدود یک ماه از آغاز اکران سه میلیارد و ۱۰۰ میلیون تومان فروش کرده است، با انتشار پوستری جدید و با طرحی از خانه طراحان انقلاب اسلامی ادامه دارد.
درباره این فیلم آمده است: این فیلم سینمایی که در چند سال گذشته موفق به گرفتن پروانه نمایش نشده بود، روایتی از یک پرونده مشکوک و پررمز و راز است که مصلحت سیاسی نظام، مسیر رسیدگی به آن را با فراز و نشیب‌های مختلفی روبه‌رو میکند و تاکنون حدود ۷۵ هزار نفر مخاطب در سینماها داشته است.
فیلمنامه «مصلحت» که در ژانر معمایی – سیاسی به نگارش درآمده به ماجرایی در اوایل دهه ۶۰ می‌پردازد و در خلاصه داستان آن آمده است: “پسر یکی از مقامات عالی‌رتبه کشور در یکی از درگیری‌ها مقابل دانشگاه تهران مرتکب قتل می‌شود، اما پیوند خانوادگی و مصلحت سیاسی کشور، این پرونده مشکوک و پُررمز و راز را وارد موازنه‌ای پیچیده و سخت میکند…”
فرهاد قائمیان، وحید رهبانی، نازنین فراهانی، مهدی حسینی‌نیا، مجید نوروزی، امیر نوروزی، سهی‌بانو ذوالقدر و… ترکیب بازیگران اصلی «مصلحت» را تشکیل می‌دهند.
پخش «مصلحت» را موسسه بهمن سبز برعهده دارد و این فیلم محصول مشترک سازمان سینمایی سوره و مرکز فیلم سریال سازمان اوج است.
بنیاد سینمایی فارابی به نمایندگی از سینمای ایران در اجلاس «فروم ۲۰۲۳ روسیه» حضور پیدا کرد و در این اجلاس ضمن بیان سخنانی درباره تحریم ۴۵ ساله کشورمان، تفاهم‌نامه‌ای در حوزه توسعه سینما منعقد شد.
به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، در چند روز گذشته گزارشی از سوی خبرنگار واحد مرکزی خبر در روسیه منتشر شد که نشان از حضور مهرداد بذرپاش وزیر راه و شهرسازی و سیدمهدی جوادی مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی در مهمترین رویداد ایده محور اقتصادی جهان بود. رویدادی با نام «فروم روسیه» که همه ساله در شهر سنت‌پترزبورگ با سخنرانی ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه و حضور بسیاری از رهبران و وزیران کشورهای مختلف برگزار می‌شود.
نکته قابل اهمیت در خصوص رویداد «فروم ۲۰۲۳ روسیه» حضور سیدمهدی جوادی مدیرعامل و علیرضاحقیقی معاون توسعه اقتصادی بنیاد سینمایی فارابی به دعوت اتحادیه سینماگران و تهیه کنندگان سینمای روسیه بود. اتحادیه‌ای که ریاست آن برعهده نیکیتامیخالکوف سینماگر سرشناس روس است و ظاهرا بعد از برگزاری روزهای فیلم روسیه در ایران توسط بنیاد سینمایی فارابی به دنبال گسترش روابط سینمایی و فرهنگی با ایران هستند.
اما حضور مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی در اجلاس بزرگ فروم روسیه و سخنرانی او در باب تبادلات فرهنگی و سینمایی ایران با دیگر کشورها یکی از اتفاقات مهم این دوره فروم ۲۰۲۳ محسوب می‌شود. اجلاسی که سخنران افتتاحیه آن ولادیمیر پوتین بود و طبق اطلاعات به دست آمده امارات متحده عربی اسپانسر اصلی این دوره بوده و همین نشان از اهمیت استراتژیک حضور در چنین رویدادی به خصوص برای کشورهای همسایه و رقیب منطقه‌ای ایران دارد.
مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی در این اجلاس و با حضور در نشست که بسیاری از مدیران فعال در عرصه تولید محتوا حضور داشتند از نکته‌ای صحبت کرده است که دلیل دعوت از نماینده ایران و برگزاری نشست فوق‌العاده در اجلاس فروم ۲۰۲۳ روسیه بوده است: «توسعه سینما و محصولات تصویری زیر سایه تحریم‌ها».
سیدمهدی جوادی در این نشست با تاکید بر اینکه من از انتهای مسیر ۴۵ ساله تحریم با شما صحبت می‌کنم، می‌گوید؛ «آن چیزی که امروز دو سال است گرفتار آن شده‌اید، ما ۴۵ سال است که با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنیم و من با شما در حال صحبت از انتهای مسیر ۴۵ ساله تحریم هستم».
براساس این گزارش، اجلاس فروم روسیه که در دایره مهمترین رویدادهای تجاری – اقتصادی اورآسیا قرار می‌گیرد، در آخرین دوره گردهمایی بزرگ خود مظروف نشست‌ها و اتفاقات مهمی بود که «حمایت از تولید فیلم و سریال زیر سایه تحریم»، «امضای سند همکاری در مسیر تولیدات مشترک»، «دیدار با سفیر ایران در روسیه» و «امضای توافق‌نامه با کمپانی‌های بزرگ تولید کشور روسیه» از جمله رداسکوئر و اتحادیه سینماگران این کشور و دیدار با وزیر فرهنگ جمهوری تاتارستان» را می‌توان از جمله مهمترین آنها خواند. حالا امروز و بعد از رصد کوتاهی بر آنچه در روسیه گذشت نگاهی خواهیم داشت به دست‌آوردهای فرهنگی-سینمایی «فروم» که از مهمترین اجلاس‌های اقتصادی-تجاری جهان خوانده می‌شود.
نشست تولید فیلم و سریال متاثر از تحریم‌ها (حمایت زیر سایه تحریم) از مهمترین برنامه‌های این رویداد بود که با حضور مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی در ذیل فروم بزرگ اقتصادی سنت پترزبورگ برگزار شد.
درس‌هایی که پس دادیم
در این نشست تخصصی که مدیران ارشد شرکت‌های تولید فیلم و سریال از سرتاسر جهان حضور داشتند در مورد چگونگی و راهکارهای همکاری‌های فی‌مابین و آخرین شیوه‌های تولید فیلم و سریال ناشی از تحریم‌های موجود گفت‌وگو و تبادل نظر صورت گرفت.
این نشست که مورد توجه مدیران رسانه‌ها و شرکت‌های تولیدکننده قرار گرفت، از جدی‌ترین برنامه‌های فروم سنت‌پترزبورگ است که همه ساله به میزبانی روسیه و با سخنرانی ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور این کشور افتتاح می‌شود.
سیدمهدی جوادی مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی در اجلاس بزرگ فروم روسیه و مشخصا نشست تولید فیلم و سریال تحت تاثیر تحریم‌ها، با تاکید بر اینکه من از انتهای مسیر ۴۵ ساله تحریم با شما صحبت می‌کنم، سخنان خود را اینگونه آغاز کرد؛ «آن چیزی که امروز شما به عنوان تحریم درباره آن صحبت می‌کنید و دو سال است گرفتار آن شده‌اید، ما ۴۵ سال است که با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنیم و من با شما در حال صحبت از انتهای این مسیر ۴۵ ساله هستم».
جوادی سپس سخنان خود را با اشاره‌ای به تاریخ سینمای ایران و وضعیت پیش از انقلابش ادامه داد؛ «در سال ۱۹۷۷ به تایید تمامی کتب تاریخ سینما، علاوه بر اینکه سینمای ایران تحریم نبود و فیلم‌های سینمای جهان به وفور روی پرده اکران قرار می‌گرفت، هنر هفتم در ایران به عنوان یک سینمای ورشکسته شناخته می‌شد که در ادامه با وقوع انقلاب اسلامی سال ۱۹۷۸، سینماهای ما خالی از فیلم‌های خارجی شد و همه سینمای ایران را تمام‌شده می‌دانستند اما نه تنها سینمای ایران ورشکسته نشد بلکه به موفقیت‌های بین‌المللی بسیاری نیز دست یافت و ساخت فیلم‌هایی عدد و رکورد فروش را جابه‌جا کرد».
مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی با بیان اینکه ما یاد گرفته‌ایم تا چگونه روی پای خودمان بایستیم، اعتماد به تولید و شرکت‌های داخلی را از مهمترین آورده‌های تحریم برای سینمای ایران خواند؛«تحریم‌ها موجب شد تا شرکت‌های کوچک تولیدی ما از زیر سایه سینمای هالیوود خارج شوند و جرات رشد پیدا کنند تا آنجا که زیست‌بوم سینمای ایران، امروزه یک زیست‌بوم کامل تعریف می‌شود. ایران امروز چرخه تولید، اکران و سرمایه‌گذاری کاملی دارد، برای نمونه فارغ از افتخارات کسب‌شده در مهمترین رویدادها و فستیوال‌های سینمای جهان، امروز شرکت‌های تولید انیمیشن ما حرفهای بسیاری برای گفتن دارند».
توصیه جوادی به همتایان روسی و سایر حاضران در این نشست، پایان‌بندی سخنان او در این رویداد مهم بود؛ «توصیه من به دوستان و مدیران فرهنگی-هنری کشور روسیه این است که واهمه‌ای از تحریم نداشته باشند و بدانند با همه مشکلات و مصائبی که در مسیر تحریم‌ها سد راه می‌شود، به حتم آورده‌هایی نیز قرار می‌گیرد که اعتماد به شرکت‌های داخلی و جوانان خود از مهمترین آنها تعریف می‌شود. همچنین ایجاد همبستگی و بسترهای مشترک بین کشورهایی که به لحاظ استراتژیک هدفی واحد را دنبال می‌کنیم، می‌تواند سبب‌ساز ایجاد بازار بزرگی شود تا به واسطه آن بتوانیم تا حد ممکن بازار ازدست‌رفته ناشی از تحریم‌ها را جبران کنیم».
از امضای تفاهم‌نامه با رداسکوئر تا ملاقات با سایوزمولت‌فیلم
امضای تفاهم‌نامه میان مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی با شرکت رداسکوئر از کمپانی‌های بزرگ تولید در روسیه،بازدید از کمپانی انیمیشن‌سازی سایوزمولت‌فیلم روسیه، بازدید از ساختمان رادیو تلویزیون این کشور و همچنین برگزاری نشست با برخی دیگر از شرکت‌های تولید فیلم و سریال از دیگر آورده‌های حضور در اجلاس فروم سنت‌پترزبورگ بود.
بررسی آخرین تکنولوژی‌ها و تجهیزات تولید در شاخه انیمیشن و تعامل در راستای استفاده از ظرفیت‌های فنی سینمای روسیه برای پیشبرد سینمای کودک ایران، بخش دیگر از برنامه‌های سینمایی جوادی در روسیه بود.
همچنین شبکه‌سازی میان سینماگران دو کشور، گسترش محتوا، تولید مشترک، توزیع و بازاریابی و راه‌اندازی دوره‌های آموزشی از مفاد تفاهم‌نامه نهاد ملی سینمای ایران با کمپانی رداسکوئر است.
دیداری برای تبیین راهبردها
دیدار جوادی مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی با کاظمجلالی سفیر ایران در روسیه از دیگر ملاقات‌های سفر چندروزه وی به روسیه بود که بررسی راهکارهای ارتباط مستمر سینمایی و بیش از پیش ایران و روسیه و چگونگی اجرایی شدن توافقات پیشین و تفاهم‌نامه‌هایی که در خلال اجلاس فروم به امضا رسید از مهمترین موضوعات مورد گفت‌وگوی این دو به شمار می‌رفت.
همچنین در این دیدار جلالی ضمن تشکر از اقدامات خلاقانه فارابی از کمک و همراهی در راستای اجرایی شدن توافقات خبر داد.
امضای سندی در مسیر گسترش جغرافیای سینمایی
همچنین در جریان سفر به روسیه، بنیاد سینمایی فارابی ایران و اتحادیه سینماگران روسیه، یک سند گسترش همکاری‌های سینمایی به امضا رساندند که حاصل آن تولید مشترک فیلم و سریال، میزبانی تهران و مسکو از رویدادهای مرتبط با حوزه هنر هفتم و تبادل تجربیات بین دو کشور خواهد بود.
این سند در مسکو به امضای سیدمهدی جوادی، مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی و نیکیتا میخالکوف رئیس اتحادیه سینماگران روسیه رسید.
در همین زمینه جوادی از تجارب بین فعالان صنعت سینمای ایران و روسیه گفت؛ «گسترش همکاری بین سینماگران ایرانی و روسی، برگزاری جشنواره‌ها و هفته‌های فیلم مشترک از مفاد این تفاهم‌نامه است. بنابراین از این به بعد شاهد تبادل تجارب بین فعالان صنعت سینمای ایران و روسیه، به‌عنوان دو کشور صاحب‌سبک در سینمای جهان خواهیم بود».
میخالکوف رئیس اتحادیه سینماگران روسیه نیز درباره سند به امضا رسیده اینگونه توضیح داد؛ «این تفاهم‌نامه درباره همکاری فعالان سینمای ایران و روسیه است که با توجه به مفاد آن بناست با شناسایی نقاط مشترک فرهنگی دو کشور، از ابزارهای موجود استفاده حداکثری شود. همچنین بنا داریم تا جشنواره‌ای جدید با حضور روسیه، ایران، بلاروس، چین، هند و کشورهایی که دارای مشترکات زیادی با یکدیگر هستند و ارزش‌های اخلاقی را زیر پا نمی‌گذارند، پایه‌گذاری کنیم».
یوری کالاسوف رئیس اداره امور بین‌الملل اتحادیه سینماگران روسیه نیز با اشاره به اینکه فیلم‌های ایرانی سال‌هاست در خانه سینما و جشنواره‌های بین‌المللی روسیه به نمایش درمی‌آید، اینگونه ادامه داد؛ «با امضای این تفاهم‌نامه، مرزهای همکاری و جغرافیای سینمای ایران در روسیه گسترش خواهد یافت».
در این مراسم که مسعود احمدوند رایزن فرهنگی سفارت کشورمان و اعضای هیئت‌های سینمایی دو کشور نیز حضور داشتند، جلالی سفیر جمهوری اسلامی ایران بر ضرورت بهره‌گیری از زبان هنر و سینما برای تقویت مناسبات ملت‌های ایران و روسیه تاکید کرد؛ «همکاری مشترک سینماگران ایران و روسیه در تولید محصولات فاخر به نفع هر دو کشور است و به انتقال پیام ارزش‌های انسانی دوملت به جهانیان کمک خواهد کرد».
سیدمهدی جوادی مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی و مهرداد بذرپاش وزیر راه و شهرسازی، میهمانان ایرانی حاضر در این رویداد بودند.
رویداد سالانه «هفته برگمن» که برای یادبود «اینگمار برگمن» کارگردان بزرگ سینمای جهان برگزار می‌شود، امسال میزبان اصغر فرهادی به عنوان میهمان افتخاری و نمایش فیلم «درباره الی» خواهد بود.
به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، هفته فیلم برگمن از فردا ۲۶ ژوئن (۵ تیر) در جزیره فارو در کشور سوئد آغاز می‌شود و تا ۳۰ ژوئن ۲۰۲۳ ( ۹ تیرماه) ادامه خواهد داشت. امسال اصغر فرهادی فیلمساز شناخته‌شده ایرانی در عرصه بین‌المللی میهمان این رویداد سالانه خواهد بود.
«اینگمار برگمن» در دهه ۱۹۶۰ به جزیره کوچک فارو (فره) در کشور سوئد نقل مکان کرد و «هفته برگمن» به پاس هنر او در این مکان برگزار می‌شود که با نمایش فیلم، سخنرانی و گفت‌وگوهایی همراه است.
امسال فیلم «درباره الی» ساخته فرهادی یکی از آثاری است که در این رویداد نمایش داده می‌شود که با حضور کارگردان و معرفی فیلم نیز همراه است. همچنین فیلم «شرم» ساخته «برگمن» در سال ۱۹۶۸ به انتخاب فرهادی و با معرفی او به نمایش گذاشته می‌شود.
علاوه بر اصغر فرهادی کارگردان برنده دو جایزه اسکار، «اوبری پلازا» بازیگر آمریکایی و «آدری دیوان» کارگردان فرانسوی، «ایزابلا اکلوف» کارگردان سوئدی و میلاد عالمی سینماگر ایرانی-سوئدی، «کاله لیند» روزنامه‌نگار، «ایریس ویلجانن» موسیقیدان و «ماریان ماتیاس» کارگردان آمریکایی و برنده جایزه «اینگمار برگمان برای فیلم اول» در جشنواره فیلم گوتنبرگ از دیگر میهمانان این رویداد هستند.
«اینگمار برگمن» از چهره‌های برجسته تاریخ سینمای جهان بود که در طول شش دهه فعالیت هنری، ۹ بار نامزد جایزه اسکار شده بود و در توصیف شرایط زندگی انسانی از مایه‌های کمدی، امید، یاس و ناامیدی بهره می‌گرفت.
او در طول سال‌ها فعالیت سینمایی در مجموع ۶۲ فیلم ساخت که فیلمنامه بسیاری از آنها را نیز خودش نوشته بود و علاوه‌بر آن، کارگردانی ۱۷۰ نمایش تئاتر از او یک چهره درخشان در عرصه این هنر نمایشی ساخته بود.
کارگردانان بسیاری آثار برگمن را الهام‌بخش حیات سینمایی خود دانسته‌اند که از آن جمله می‌توان به «روبرت آلتمن»، «وودی آلن»، «مارتین اسکورسیزی»، «استنلی کوبریک»، «دیوید لینچ»، «پل شریدر»، «وس اندرسون»، «فرانسوا اوزون»، «فرانسیس فورد کاپولا»، «ایناریتو»، «کوراساوا»، «میشائیل هانکه» و … نام برد.
از مهمترین فیلم‌های این فیلمساز تاثیرگذار می‌توان به «پرسونا»، «فریادها و نجواها»، «مهر هفتم»، «توت‌فرنگی‌های وحشی»، «لبخندهای یک شب تابستانی»، «همچون یک آینه»، «چراغ زمستانی»، «سکوت»، «آستانه زندگی»، از «مردی با یک چتر»، «سرزمین آرزو»، «آینده با من است»، «زندان»، «رازهای زنان»، «تابستانی با مونیکا»، «درسی در عشق»، «چشم شیطان» و «صحنه یک ازدواج» نام برد. «برگمان» در دسامبر ۲۰۰۳ از دنیای سینما کناره گرفت و روز سی‌ام جولای ۲۰۰۷ در سن ۸۹ سالگی در جزیره فارو درگذشت.
سیدضیاء هاشمی تهیه کننده سینما گفت: متاسفانه این روزها شاهد فیلم سوزی همکاران مان در اکران عمومی هستیم.
به گزارش سینمای خانگی، سیدضیاء هاشمی تهیه کننده سینما در خصوص اجرای عدالت در سینما به ویژه در حوزه اکران گفت: ما زمانی می توانیم از عدالت دم بزنیم که بستر عادلانه ای برای تمامی فیلم ها در اکران فراهم کرده باشیم. بطور مثال بگوییم همه فیلم ها از ۱۵ سالن سینما و ۴ هفته اکران برخوردار هستند، همه فیلم ها از این تعداد تیزر تلویزیونی و تبلیغات شهری و امثالهم برخوردارند. آن وقت درحالی که توامان کف فروش فیلم را دولت تضمین کرده که به صاحبان سینما ها خسارتی وارد نشود در تبلیغات نیز بالسویه از فیلم ها حمایت کند.
رئیس جامعه صنفی تهیه کنندگان در گفتگو با سینماپرس، در پاسخ به این پرسش که این روزها شاهد اکران گسترده فیلم ها که عملاً منجر به فیلم سوزی شده هستیم، در این شرایط وظیفه مدیران سازمان و ارشاد برای صیانت از سرمایه گذاران و تهیه کنندگان فیلم ها چیست؟ اظهار داشت: در ابتدا باید بر پیش فرض سوال شما صحه بگذارم، بله متاسفانه این روزها شاهد فیلم سوزی همکاران مان در اکران عمومی هستیم. اما چرا؟ معتقدم بعد از بحران کرونا که منجر به شرایط سخت اقتصادی برای همه مشاغل شد سینمای ایران نیز دستخوش همین وضعیت قرار گرفت و ازآنجایی که مثل الباقی مشاغل در کشور وابسته به سیاست ها و دستورالعمل های دولتی بود؛ به دلیل آنچه من، بی تجربگی، عدم درایت و نبود شناخت از مسائل و مشکلات سینما می نامم، آثار تخریبی این بحران همچنان سایه اش بر سینمای ایران حاکم مانده و متاسفانه نتایج تخریبی آنرا نیز این روزها شاهدیم.
وی ادامه داد: متولیان وقت آن دوران و بعدها مدیران فعلی نتوانستند آنچنان که باید با اتخاذ راهکارهای مطمئن، ضریب این خسارات را پایین بیاورند. یکی از مصادیق عدم کفایت تدبیرها، تغییر صرفاً شکلی ساختار شورای صنفی اکران است. تصور دوستان در سازمان سینمایی این بود که با تغییر شکلی ساختار شورای صنفی می توانند در خروجی های شورا نیز تغییر ایجاد کنند لذا با تدوین آیین نامه ای جدید و ایجاد شورایی بالادستی برای شورای صنفی درصدد تغییراتی برآمدند ولی غافل از آنکه صرفا ماهیت صنفی بودن شورا را به دولتی تغییر داده اند و بدون در نظر گرفتن شرایط زمانی و مکانی سینما، بر همان سیاق گذشته حرکت کردند.
هاشمی در همین راستا متذکر شد: این شد که شورای صنفی بدون در نظر گرفتن وضعیت بغرنج سینما، انتظار بیش از صدها فیلم در نوبت اکران و ظرفیت محدود سالن ها، با همان فرم و سیاق گذشته مبادرت به تصمیم گیری و اکران فیلم ها نمودند. این شد که صاحبان فیلم ها به دلیل عدم مشوق های تاثیر گذار و واقعی، انگیزه ای برای اکران فیلم های شان نداشتند و به ناچار فیلم هایی که در شرایط عادی از مجال و فرصت کمتری برخوردار بودند پیشتاز اکران شدند، این فیلم ها نه در مخاطب ایجاد انگیزه می کرد نه چراغ سینما را روشن نگه می داشت، لذا با استمرار وضعیت انفعال با بحران های جدی تری در چرخه اقتصادی سالن های سینما روبرو شدیم تا جایی که صاحبان سالن ها حتی در تامین حق الزحمه کارمندان خود هم به تنگنا افتادند. طبیعی بود وقتی مقادیر زمان و مکان را در تصمیم گیری هایمان نادیده می گیریم و دولت بجای مشوق های جدی و تضمین امنیت اکران ، صرفا در بعد نظارتی و اعمال سلیقه بسنده می کند، باید شاهد چنین وضعیتی می بودیم.
تهیه کننده فیلم های سینمایی «شوکران» و «روز فرشته» در پاسخ به این پرسش که با اینکه در هفته های اخیر حدود ۱۰ فیلم جدید به چرخه اکران اضافه شده اند اما همچنان شاهدیم که بخش اعظمی از سالن های سینما تنها به یک فیلم خاص که زمستان سال گذشته روی پرده رفته اختصاص دارد، چرا مدیران سینمایی علیرغم شعارهایی که در خصوص عدالت طلبی می دهند از اجرای عدالت در اکران عاجز مانده اند؟ تصریح کرد: ببینید ما تا مادامی که در اکران فیلم های سینمایی از نسخه های نخ نما شده بی تاثیر پیروی کنیم و سراغ طرحی نو که نفس تازه به فضای سینما بدهد نرویم، در برهمان پاشنه اکران سنتی خواهد چرخید. تصور می کنیم با فروش چشمگیر یک فیلم چرخه اقتصادی سینما را به حرکت در آورده ایم، در صورتی که این آمارها فقط برای ارائه در جلسات مدیران به مقامات بالادستی کارکرد دارد و ولا غیر. کجا با یک گل بهار شده که در سینما شود؟
وی خاطرنشان کرد: ما بدون توجه به وضعیت عمومی سینما نمی توانیم شاهد رشد و توسعه پایداری باشیم. فیلم هایی مثل «دینامیت» و «فسیل» تنها منجر به تعطیل نشدن سالن های سینما شد و این به معنای استمرار حیات سالن های سینما نیست. این به معنای رشد اقتصادی در سینما نیست؟ این به معنای رونق چرخه اکران نیست؟ از قضا زنگ خطری ست که اگر درست و آگاهانه و مدبرانه شنیده نشود، از خطری بزرگ خبر آورده. خبری که حکایت از حذف و فیلم سوزی های گسترده می کند. این یعنی در سال ۲ تا ۳ فیلم پرفروش و الباقی شکست در اکران را تجربه خواهند کرد.
هاشمی تأکید کرد: و اما عدالت که در سوال شما مطرح شده در این چرخه معیوب کجاست؟ معتقدم این نگاه دستوری در حوزه فرهنگ یا باید در همه شئون متجلی شده و از طرفی هزینه فرهنگ دستوری را هم دولت برعهده بگیرد یا باید اجازه بدهیم مبتنی بر اقتصاد آزاد در کنار اقتصاد حمایتی جریان سینما به حیات خودش ادامه دهد. این وضعیت آشفته بازار از هیچ الگو و مدل اقتصادی پیروی نمی کند. نه صدردصد دولتی ست و نه تماماً خصوصی. تلفیقی شلخته که به قواره این سینما نمی آید.
این تهیه کننده پیشکسوت ادامه داد: ما زمانی می توانیم از عدالت دم بزنیم که بستر عادلانه ای برای تمامی فیلم ها در اکران فراهم کرده باشیم. بطور مثال بگوییم همه فیلم ها از ۱۵ سالن سینما و ۴ هفته اکران برخوردار هستند، همه فیلم ها از این تعداد تیزر تلویزیونی و تبلیغات شهری و امثالهم برخوردارند. آن وقت درحالی که توامان کف فروش فیلم را دولت تضمین کرده که به صاحبان سینما ها خسارتی وارد نشود در تبلیغات نیز بالسویه از فیلم ها حمایت کند.
تهیه کننده فیلم های سینمایی «پرونده هاوانا» و «عروس» در همین راستا افزود: از اینجا به بعد فیلم، محتوای فیلم و خوش ساختی و شناخت از سلیقه مخاطب است که تعیین کننده استمرار اکران فیلم خواهد بود. در غیر این صورت در وضعیت فعلی حاصلی جز هدررفت سرمایه های همکاران مان را بدست نمی آید. پس به صرف شعار و تبلیغات و سخنرانی و پوستر نه عدالت، نه رفع تبعیض و نه حذف رانت محقق نخواهد شد. معتقدم دولت باید بجای اینکه تمام سرمایه گذاری خود را معطوف به تولید فیلم های هم راستا با اهدافش کند، باید به عنوان متولی و مسئول سینمای کشور حمایت و سرمایه گذاری اصلی را از مخاطب سینما بعمل آورد. در مدلی که تماشاگر تشویق به سینما رفتن شود و درعین حال هزینه های مالی سینما رفتن برای او کاهش یافته باشد. نمی توان همه ی بار را روی دوش سینما گر و سالن سینما و مخاطب سینما گذاشت و دولت تنها در موفقیت ها سهیم باشد.
وی در پاسخ به این پرسش که اگر وضعیت اکران با همین منوال ادامه پیدا کند چه چشم اندازی را برای آینده سینمای کشور متصور هستید؟ گفت: من ترجیح می دهم به آینده امیدوار و خوش بین باشم اما به شرطها و شروطها؛ به نظرم فرهنگ موضوع مهمی برای دولت و حکمرانی ست و این اهمیت باعث شده با مداخلات ریز و درشت وضعیت فعلی را حاکم کند. وضعیتی که نه اهالی فرهنگ از آن راضی هستند و نه انتظارات و هدف گذاری های حکمرانی در کشور را تامین کرده است. لذا دولت ها باید در یک تعامل جدی با حکمران و تعیین انتظارات و خط مشی های واقعی و به رسمیت شناختن استقلال هنرمندان، به یک راهبرد مشخص و متقن برسند که هم هنرمندان و هم دولت برسرآن به وفاق برسند.
هاشمی تأکید کرد: حکمرانی فرهنگی تا مادامی که عرصه فرهنگ را دستوری و هنرمندان را کارمندان دولت بداند، ما شاهد وضعیت بهتری که نخواهیم بود هیچ روز به روز شاهد انفعال در این حوزه هم خواهیم بود. سینمای ایران هم جزئی از همین تغییر نگرش است. متاسفانه سینمای ایران نه تماما دولتی است و نه تماماً خصوصی ست. ممکن است آقایان سینمای مستقل، خصوصی و توانمند و عزت مدار در عرصه های داخلی و بین المللی نمی خواهند خب چه ابایی از اعلام آن دارند؟ این بلاتکلیفی حاصلی جز انفعال و بی انگیزگی و ناامیدی نخواهد داشت. لااقل یک طرف موازنه از خروجی راضی خواهد شد. این سیاست یکی به نعل و یکی به میخ در حوزه فرهنگ منجر به ناکارامدی در همه شئون می گردد.
این تهیه کننده در پایان این گفتگو افزود: به قول فقها و حقوق دان ها، اذن در شی ء اذن در لوازم آن هم هست. یعنی اگر دوستان معتقد به سینمای صددرصد دولتی هستند باید به ابزار و لوازم آن هم پایبند باشند. باید هزینه آنرا هم بپردازند.
نشست صمیمی رئیس سازمان سینمایی کشور با هنرمندان و سینماگران استان سمنان برگزار شد.
به گزارش سینمای خانگی از روابط عمومی سازمان سینمایی، نشست صمیمی هنرمندان و سینماگران استان سمنان با حضور رئیس سازمان سینمایی کشور، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان سمنان امروز ۳۱ خرداد ماه در این استان برگزار شد.
در ابتدای این نشست محمد خزاعی رئیس سازمان سینمایی کشور گفت: سمنان، بیستمین سفر استانی مدیران سینمایی به منظور بررسی و پیگیری مشکلات سینمایی است در حالی که پیش از دولت سیزدهم، مأموریت‌های سازمان در این سطح تعریف نشده، سفرهای استانی و حضور میدانی مسئولان سینمایی در استان‌ها با رویکرد عدالت محوری بوده است، مضافاً اینکه این موضوع یکی از دغدغه‌های شخصی من محسوب می‌شود. توجه به استان‌ها در حوزه زیرساخت، آموزش و توسعه منابع انسانی یک شعار نیست و قطعاً اتفاقات مهمی در حال شکل‌گیری است.
خزاعی با اشاره به فقدان سینما در بیش از ۲۰۰ شهر دارای جمعیت ۵۰ هزار عنوان کرد: متأسفانه ظاهراً، سینما خیلی در اولویت برنامه‌های توسعه کشور نبوده است در حالی که سینما و سالن نمایش، توسعه فرهنگی و شاخصه توسعه محسوب می‌شود. در حال حاضر مطالبه‌ای جدی در تهران و شهرستان برای ساخت سینما اتفاق افتاده است.
به گفته وی، از آغاز دولت سیزدهم ۲۰۰ سالن سینما به بهره برداری رسیده و تا سه‌ماهه آینده (تا پایان شهریورماه) ۵۰ سالن دیگر نیز به بهره‌برداری خواهد رسید و با خود عهد کرده‌ام تا پایان دوره چهار ساله دولت (۱۴۰۴) این تعداد را به ۱۰۰۰ سالن رسانده و به وعده‌هایمان جامه عمل خواهیم پوشاند.
رئیس سازمان سینمایی درباره تجهیز سالن‌های سینما اظهار کرد: در زمینه تجهیز نیز شعار نمی‌دهیم و در اولین مصوبه شورای سینما ۱۸۰ میلیارد برای تجهیز مراکز سینمای جوان قطعی شده و زیرساخت این بودجه در حال فراهم شدن است و اطمینان می‌دهم تا پایان سال به این بخش اختصاص یابد.
وی با بیان اینکه تعبیر برخی هنرمندان نسبت به وجود سدی بر سر راه سینماگران شهرستانی و کوچ اجباری آنها به تهران، درست است، تاکید کرد: در سازمان سینمایی درصدد برنامه‌ریزی برای ایجاد برخی مزیت‌ها و ساختارها در استان‌ها هستیم و در این زمینه در نظر داریم ایجاد بستر معرفی تهیه‌کننده‌های استانی از ظرفیت‌های استانی بیشتر استفاده کنیم و با بهره‌مندی از عوامل استانی و بومی حتی در مراحل پخش و اکران، کادرسازی و تغییر ساختار در عرصه سینمای استانی را اجرایی کنیم. در طرح باشگاه فیلم اولی‌ها ضریب و سهمیه اصلی متعلق به استان است. همچنین در حوزه بازیگری نیز سامانه‌ای در بنیاد سینمایی فارابی در حال آماده‌سازی است.
خزاعی آموزش رایگان فیلمسازی در تعدادی از استان‌ها، برنامه‌ریزی برای حضور گسترده‌تر سینماگران استانی در جشنواره‌های ملی و بین‌المللی کشور را از دیگر مشوق‌های حمایتی در این حوزه عنوان کرد و گفت: سینما در دنیا در حال تحول و پوست‌اندازی است. با ورود متاورس و هوش مصنوعی، انقلابی در حوزه سینما و تکنولوژی تصویر در حال وقوع است که در این صورت فیلمسازی و جنس آن در آینده نزدیک عوض خواهد شد. سینما در آینده با بهره‌گیری از فناوری‌های نوین و ظرفیت هوش مصنوعی وارد دنیای جدیدی می‌شود، باید سینمای کشور را برای مواجهه با پدیده‌های نوین آماده کنید، در حال حاضر جریان سوم سینما باید خود را برای انقلابی جدید در حوزه سینما آماده کند.
وی در این نشست از راه‌اندازی سرور ملی سینما خبر داد و تصریح کرد: به همت سینماشهر و با کمک شرکت‌های دانش بنیان و تکنسین‌های داخلی، سرور ملی در حال آماده شدن است که روند ایجاد و راه‌اندازی آن بیش از یکسال طول کشیده است و منجر به حذف هارد و پخش با تکنولوژی فیبر نوری خواهد شد.
خزاعی اظهار کرد: با توجه به افزایش ناگهانی قیمت‌ها و فقدان بازار رقابت در عرضه سرور سینمایی، سازمان سینمایی‌نسبت به ورود چندین سرور با کیفیت بالاتر و قیمت‌های به صرفه‌تر به‌منظور حمایت از سینماداران شریف را در دستور کار قرار داده است. و در این زمینه شرکت‌های دانش بنیان و تکنیسین‌های داخلی با کمک سینماشهر به دستاوردهای رسیدند که اخبار آن به زودی اعلام خواهد شد.
رئیس سازمان سینمایی ادامه داد: سازمان تبلیغات و بازرگانی سینمایی به منظور تأمین هزینه در راستای حمایت‌های مالی و تبلیغات برای سینماهای کشور در حال حاضر در دستور کار سازمان سینمایی است چرا که این ظرفیت با جذب تبلیغات و تأمین مالی و منابع کاربردی می‌تواند حامی خوبی برای سالن داران سینمایی در سطح کشور بویژه، استان‌ها باشد.
وی پیگیری برای راه‌اندازی بنیاد ملی انیمیشن را از برنامه‌های مهم سازمان سینمایی عنوان کرد که به زودی محقق خواهد شد.
خزاعی افزود: انیمیشن صنعتی پول ساز، جذاب و موقر در توسعه فرهنگ و دیپلماسی ارتباطی است و توجه به این صنعت از اولویت‌های سازمان سینمایی است که منافع ملی و بین‌المللی زیادی را در پی خواهد داشت. ایجاد پاتوق‌های فیلم‌کوتاه در استان‌ها، فضای جدیدی را در سینما ایجاد خواهد کرد.
رئیس سازمان سینمایی کشور احیای شورای سینمای استان‌ها را از جمله اقدامات در جهت شناسایی و حمایت منافع سینما در استان‌ها دانست. فیلمسازی متکی صرف بر امکانات نیست بسیاری از فیلم‌های مطرح در جهان بدون امکانات ساخته شده‌اند. مشکل امروز سینما، در نوع تفکر و نگاه است و این مسئله‌ای که سینمای‌ما را رنج‌می دهد، نبود معنویت است.
در ادامه این نشست، فرشید فلاح مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان سمنان، ساختار سینمایی در ادارات فرهنگ و ارشاد اسلامی استان‌ها را ضعیف دانست و گفت: این ساختار در سمنان به مراتب ضعیف‌تر است.
وی افزود: ساختار سینمایی در سمنان تنها با یک نیرو اداره می‌شود و این ساختار برای توسعه و ترویج سینما نیازمند حمایت و تقویت بیشتر است. سازمان سینمایی در سال ۱۴۰۱ تنها معاونت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود که حمایت‌های آن به طور کامل اجرا شد و با این حمایت‌ها برنامه‌های مختلفی در عرصه سینما در استان سمنان شکل گرفت.
فلاح به تشریح ظرفیت‌های سینمایی و جغرافیایی استان سمنان پرداخت و گفت: این استان با دارا بودن ظرفیت‌های طبیعی از جمله رود خانه، جنگل، کویر و … به راحتی می‌تواند در تولید فیلم‌های سینمایی مورد استفاده قرار گیرد. این استان چهره‌های بنام سینمایی را به ایران عرضه کرده و نشان از توانمندی استان سمنان در عرصه هنر سینما است.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان سمنان به برگزاری کنگره سرداران و سه هزار شهید استان سمنان در سال ۱۴۰۳ نیز اشاره کرد و گفت: تولید ۱۰ فیلم کوتاه با موضوع دفاع مقدس و یک فیلم بلند سینمایی در این حوزه در برنامه قرار دارد که نیازمند حمایت از سوی معاونت سینمایی است.
در این سفر محمدرضا سوقندی مدیرکل حقوقی، مجلس و استان‌های سازمان، یزدان عشیری مشاور رئیس سازمان و مدیرکل روابط عمومی سازمان سینمایی، مهدی آذرپندار مدیرعامل انجمن سینمای جوانان ایران و هاشم میرزاخانی مدیر عامل سینما شهر، رئیس سازمان سینمایی را همراهی کردند.
در جلسه روز سه‌شنبه که به ریاست دکتر سید ابراهیم رئیسی برگزار شد، به بحث درباره سیاست‌ها و ضوابط حوزه صوت و تصویر فراگیر پرداخته شد و ماده واحده «تعیین الزامات ساماندهی حوزه صوت و تصویر فراگیر» را به‌تصویب رساند.
به گزارش پایگاه خبری سینمای خانگی به نقل از سایت شورای عالی انقلاب فرهنگی؛ بر اساس این ماده واحده، حیطه اختیارات و وظایف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی در این حوزه مشخص و برای فعالان بخش خصوصی به‌ویژه در پلتفرم‌های پخش صوت و تصویر فراگیر و شبکه نمایش خانگی معین شد که در چه بخش‌هایی باید از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و در چه بخش‌های دیگری باید از سازمان صدا و سیما مجوز اخذ کنند. همچنین بند دیگری از این الزامات که اصول و سیاست‌های ساخت و پخش صوت و تصویر فراگیر و شبکه نمایش خانگی را به شکلی دقیق‌تر مشخص میکند، به تصویب رسید. در این جلسه مقرر شد در حوزه سیاست‌ها و ضوابط ساخت و پخش صوت و تصویر فراگیر و شبکه نمایش خانگی، مقررات لازم برای ساماندهی این عرصه با عنایت به سیاست‌ها و اصول تعیین شده از سوی شورای‌عالی انقلاب فرهنگی، از سوی مسئولان مربوط به شکل لایحه تهیه و برای تصویب به عنوان قانون به مجلس شورای اسلامی ارسال شود. بر اساس مصوبه امروز شورای‌عالی انقلاب فرهنگی، وظیفه نظارت در حوزه سکوهای صوت و تصویر فراگیر و شبکه نمایش خانگی طبق قانون اساسی و قوانین موضوعه، بر عهده سازمان صدا و سیما قرار دارد.
نخستین نمایش جهانی فیلم اکشن «مامویت غیرممکن» به کارگردانی «کریستوفر مک‌کوری» با حضور «تام کروز» در شهر رُم ایتالیا با استقبال مخطبان و منتقدان همراه شد.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از ورایتی، «مأموریت غیرممکن: روزشمار مرگ» سرانجام در یک اکران جهانی پرستاره عصر روز دوشنبه در شهر رُم و در سالن نمایش دلا کانسیلیازونه در چند قدمی واتیکان رونمایی شد.
این نمایش با بیش از ۹۰ دقیقه تعویق آغاز شد زیرا «تام کروز» در حال برگزاری یک جلسه با «جورجیا ملونی» نخست‌وزیر ایتالیا در مقر دولت بود و سرانجام این نمایش با حضور کارگردان «کریستوفر مک کوری» و گروه بزرگی از عوامل فیلم از جمله «ربکا فرگوسن»، «سایمون پگ»، «ونسا کربی» و البته «تام کروز» برگزار شد.
«ماموریت غیرممکن: روزشمار مرگ بخش اول» دنباله وقایع قسمت ششم «ماموریت غیرممکن: فال اوت» را دنبال میکند، جایی که اتان هانت (تام کروز) و دیگر ماموران مخفی جهان را از یک آخرالزمان هسته‌ای نجات دادند. قسمت ششم از سری فیلم‌های «ماموریت غیرممکن» در سال ۲۰۱۸، پردرآمدترین فیلم در این سری فیلم بود که نزدیک به ۸۰۰ میلیون دلار در گیشه جهانی کسب کرد.
در این فیلم جدید «کروز» یک بار دیگر در کنار «وینگ ریمز»، «سایمون پگ»، «ربکا فرگوسن»، «هنری چرنی» و «ونسا کربی» ایفای نقش میکند. از تازه‌واردان قسمت هفتم نیز می‌توان به «هیلی آتول»، «پوم کلمنتیف»، «کری الوز»، «راب دیلینی»، «ایندیرا وارما»، «شی ویگام»، «مارک گاتیس»، «اسای مورالس» و «چارلز پارنل» اشاره کرد.
همان‌طور که انتظار می‌رفت، این فیلم به دلیل بدلکاری‌های چشمگیرش توجه زیادی را از اولین نمایش خود جلب کرد. یکی از برجسته‌ترین اقدامات مرگ‌بار که صحنه‌هایی از آن شبکه‌های مجازی منتشر شد، جایی است که «تام کروز» سوار بر موتورسیکلت از لبه یک صخره می‌پرد.
هفتمین فیلم از سری «ماموریت غیرممکن» از تاریخ ۱۲ جولای از سوی کمپانی پارامونت در آمریکا اکران خود را آغاز خواهد کرد. این فیلم در ابتدا قرار بود در سال ۲۰۲۱ اکران شود اما نمایش آن چند بار به تعویق افتاد.
نخستین نمایش این فیلم در ایتالیا با بازخوردهای مثبتی همراه شده است و منتقدان این فیلم را یکی از موفق‌ترین قسمت‌های این مجموعه، اثری جذاب و عالی توصیف کردند.
میثم مرادی نویسنده و کارگردان فیلم کوتاه «لاری» که به طرح یکی از آسیب‌های اجتماعی مرتبط با کودکان بی‌سرپرست می‌پردازد، به ارائه توضیحات درباره تجربه ساخت این فیلم پرداخت.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از مهر، در همین سال‌هایی که سینمای بلند داستانی ایران شرایط چندان ایده‌آلی را در جذب مخاطب و فروش در گیشه تجربه نمی‌کند و فرآیند عرضه محصولات نمایشی در آستانه ورود به دورانی تازه به‌واسطه فراگیر شدن بسترهای عرضه جدید در فضای مجازی قرار دارد، «سینمای کوتاه ایران» انگیزه بالایی برای یافتن مخاطبانی تازه برای خود دارد.
«فیلم کوتاه» یکی از محصولات بصری مهم و جریان‌ساز در دنیای جدید محسوب می‌شود و به همین دلیل دیگر به‌سختی می‌توان تولیدات این حوزه را نادیده گرفت.
«لاری» سوژه‌ای خاص درباره یکی از پدیده‌های تلخ اجتماعی در مناطق حاشیه‌ای شهرهای بزرگ دارد که تلاش کرده است این آسیب اجتماعی را در قالبی سینمایی به تصویر درآورد.
آنچه می‌خوانید حاصل گفتگوی مهر با میثم مرادی کارگردان و مهدی رضایی مدیر فیلمبرداری فیلم کوتاه «لاری» است.
* بد نیست از اینجا شروع کنیم که چطور به چنین ایده خاصی برای فیلم «لاری» رسیدید و چقدر این پدیده مصداق واقعی دارد؟
میثم مرادی: این پدیده را ابتدا از زبان چند نفر از اهالی محله‌ای که مادربزرگ خودم در آنجا زندگی میکند، شنیدم. اتفاقاً فیلمبرداری این فیلم را هم در همان منطقه انجام دادیم. آنجا بود که از اهالی شنیدم واقعاً چنین مکان زیرزمینی‌ای به نام «حیاط نشاط» در محل وجود دارد که به‌صورت غیرقانونی و در قالب شرط‌بندی و قمار، بچه‌های بی‌سرپرست را به جان هم می‌اندازند و از مبارزه آنها پول درمی‌آورند. زمانی که خودم برای اولین‌بار درباره این موضوع شنیدم، شوکه شدم و با خودم گفتم مگر امکان دارد؟
مرادی: اولین کاری هم که کردم این بود که سراغ یکی از نهادهای متولی در حوزه آسیب‌های اجتماعی رفتم و از آنها خواستم تا برای تولید این فیلم همراهی کنند، اما در پاسخ گفتند، فکر می‌کنید خودمان از وجود این مراکز خبر نداریم! بعد که پیگیر شدم دیدم پیش از من یکی دو خبرنگار هم روی این موضوع کار کرده‌اند و گزارش‌هایی هم درباره آن منتشر شده بود. حدود ۵ ماه پیگیر تحقیق برای اطلاع از واقعیت ماجرا وقت گذاشتم و از جایی به بعد احساس کردم که حتماً خودم باید به چشم ببینم. نمی‌توانستم به چیزهایی که دور می‌شنیدم قناعت کنم.
وقتی بیشتر پیگیر شدم دیدم نه فقط در آن محله که در حاشیه محله‌های دیگری مانند شوش و هرندی هم این حیاط‌های نشاط وجود دارند! حتی مطلع شدم که در یکی از این حیاط‌ها دو پسربچه نوجوان و بدسرپرست، مرده‌اند! یکی نامش مهران بود و دیگری عباس.
* واقعاً در قالب همین شرط‌بندی‌ها جان‌شان را از دست داده بودند؟
مرادی: بله. این بچه‌ها را با مواد و مشروبات از خود بی‌خود می‌کنند و به جان هم می‌اندازند! در بافت فرهنگی آن مناطق که خودم هم مدت‌ها در آنجا زندگی کرده‌ام، خیلی این مفهوم برای بچه‌ها جا افتاده که راه بزرگی کردن، همین دعوا و کتک‌کاری است. خلاصه تلاش کردم تا از نزدیک هم بخشی از واقعیت‌ها را ببینم و بعد از آن بود که برای ساخت این فیلم مصر شدم.
اولین کاری هم که کردم این بود که سراغ یکی از نهادهای متولی در حوزه آسیب‌های اجتماعی رفتم و از آنها خواستم تا برای تولید این فیلم همراهی کنند، اما در پاسخ گفتند، فکر می‌کنید خودمان از وجود این مراکز خبر نداریم! با تعجب گفتم خب بالاخره باید جلوی این پدیده گرفته شود.
همین مسئله انگیزه شد که نزدیک دو سال و نیم روی نگارش فیلمنامه و تأمین سرمایه این فیلم زمان بگذارم. بدون تعارف و اغراق، شخصاً خیلی برای به سرانجام رسیدن این فیلم تلاش کردم و دوست داشتم کار به‌گونه‌ای باشد که صدای این بچه‌ها هم شنیده شود. به‌گونه‌ای ساخت این فیلم برایم حیثیتی شده بود.
میثم مرادی
* فکر نمی‌کنید در فیلم، مراودات موجود میان آدم‌های بزرگ‌سال، به‌زور به روابط میان کودکان تحمیل شده است؟ دو بچه‌ای که جثه کوچکی هم دارند، چطور می‌شود که برای آدم‌بزرگ‌هایی که خودشان اهل نقشه کشیدن و سواستفاده از دیگران هستند، نقشه بکشند؟
مرادی: چه خوب که این سوال را مطرح کردید چرا که یکی از مسئولان انجمن سینمای جوانان هم پیش‌تر این مسئله را درباره فیلم مطرح کرده بود. نمی‌دانم شما چقدر مسیرتان به این مناطقی که در فیلم نشان داده‌ام، افتاده،،کافی است فقط دو روز به‌صورت گذری از این مناطق عبور کنید تا متوجه شوید که اتفاقاً حرف‌ها و اعمال این بچه‌ها به‌گونه‌ای است که شاید شما از یک فرد ۵۰ ساله ساکن مرکز شهر هم توقع نداشته باشید. حتی یکی از دوستان معتقد بود که فضای فیلم واقعی و باورپذیر نیست.
* این همان مشکلی است که من هم دارم و احساس می‌کنم فضا فیک و مصنوعی شده است.
مرادی: شاید اصلاً تماشای همین فیلم این دغدغه را برای شما به‌وجود بیاورد تا بروید و از نزدیک هم این فضاها را ببینید. متأسفانه همه این‌ها واقعیت دارد و ما اتفاقاً خیلی از جزئیات و کلمات را در فیلم نمی‌توانستیم به کار ببریم و امکان نمایش خیلی از اتفاقات را هم نداشتیم. واقعاً شاید برای ما باورپذیر نباشد که فردی دختر ۹ ساله خود را در قمار ببازد.
مرادی: تا از نزدیک این فضاها را ندیده باشید، نمی‌توانید آن را درک کنید. من خودم با وجود اینکه سال‌ها در آن مناطق زندگی کرده بودم و مادربزرگم ساکن همین مناطق است، تا زمانی که وارد این جمع‌ها نشدم و از نزدیک ندیدم، نتوانستم واقعیت را باور کنم * اتفاقاً این مشکلی است که پیش‌تر با فیلم «بچه‌خور» محمد کارت هم داشتم! واقعاً چرا باید چنین تصویری از شرط‌بندی روی یک دختر بچه در فیلم بازنمایی شود؟
مرادی: چون واقعیت دارد و شما هم تا از نزدیک این فضاها را ندیده باشید، نمی‌توانید آن را درک کنید. من خودم با وجود اینکه سال‌ها در آن مناطق زندگی کرده بودم و مادربزرگم ساکن همین مناطق است، تا زمانی که وارد این جمع‌ها نشدم و از نزدیک ندیدم، نتوانستم واقعیت را باور کنم. آنچه هم که در فیلم به تصویر کشیدیم، روایتی بسیار سانسورشده از واقعیت جاری در این مناطق بود.
* البته در برخی نماها، تلاش‌هایی برای ارجاع به برخی اتفاقات غیرقابل نمایش داشتید.
مرادی: تلاش کردیم در حد امکان اشاره‌هایی بکنیم اما نکته مهم این است که متأسفانه باید بپذیریم که این واقعیت‌ها وجود دارد.
* اینکه واقعیت است درست اما اجازه دهید مثالی بزنم. در مستند «مشق امشب» که یکی از مستندهای خوب دوره‌های اخیر جشنواره «سینماحقیقت» بود، شاهد حضور پسربچه‌ای مقابل دوربین بودیم که به معنای واقعی مرد بود و مانند یک مرد بزرگ هم صحبت می‌کرد. مشخص بود که به اجبار شرایط سخت حاکم بر زندگی‌اش وارد مراودات زندگی بزرگ‌ترها شده، تصویر آن کودک و بزرگی‌اش باورپذیر است و فیک نیست اما اینجا ردونشانی از رنجی که این بچه‌ها را بزرگ کرده باشد، نمی‌بینیم.
مرادی: واقعاً تنها جوابی که می‌توانم بگویم این است که این حس بستگی به تجربه مشاهده از نزدیک شرایط این بچه‌ها دارد. شاید خیلی از شرایط اجتماعی که امروز ما با پوست و خون‌مان تجربه می‌کنیم و برای‌مان حتی عادت هم شده است، شنیدنش از طرف یک فرد خارجی که در محیط اجتماعی ما زندگی نکرده است، باورپذیر نباشد.
* بخش‌هایی از فیلم «لاری» به‌شدت مخاطب را به یاد سریال «یاغی» می‌اندازد. این تشابه را قبول دارید؟
مرادی: اتفاقاً من سریال «یاغی» را از قصد، ندیدم.
* این البته پاسخ خوبی نیست که کارگردانان معمولاً در مقابل این نقد می‌گویند فلان کار را اصلاً ندیده‌ایم!
مرادی: واقعاً ندیدم. متن این فیلمنامه را هم تقریباً سه سال پیش در بانک فیلمنامه ثبت کرده بودیم. این موقعیت از آن موقعیت‌هایی است که هر کارگردان و یا حتی مستندسازی می‌تواند به آن بپردازد. به این دلیل تصمیم گرفتم که کار محمد کارت را نبینم که وقتی برای برخی از دوستان داستانم را مطرح کردم گفتند، سریال او هم چنین فضاهایی دارد. سریال «یاغی» خودش براساس یک کتاب بود که نویسنده آن کتاب هم برداشت خودش از این مدل قمار و شرط‌بندی را روایت کرده بود. فضای کلی شاید شباهت‌هایی داشته باشد اما فکر می‌کنم متن و زیرمتن فیلم من متفاوت از آن سریال باشد.
* یک نکته دیگر شباهت فضای کلی فیلم و حتی برخی دیالوگ‌ها با فیلم‌های دهه ۵۰ و ۶۰ و مشخصاً سینمای مسعود کیمیایی در آن سال‌ها است. واقعاً تحت‌تأثیر سینمای کیمیایی بودید؟
مرادی: اگر فیلم کوتاه قبلی‌ام را دیده باشید می‌دانید که اساساً خیلی تحت‌تأثیر فیلمساز دیگری نیستم. کمااینکه فیلم قبلی‌ام اساساً مسیری متفاوت از این فیلم داشت. تلاشم این است که براساس یافته‌ها و پژوهش‌های که داشته‌ام فیلمنامه بنویسم و فیلمم را بسازم. خیلی به‌دنبال آن نیستم که بخواهم از روی دست فیلمساز دیگری نگاه کنم و ایده بگیرم.
* یکی از ویژگی‌های مثبت فیلم‌کوتاه «لاری» جنبه فنی و مشخصاً فضای بصری آن است. جناب رضایی بد نیست شما هم توضیحاتی درباره این جنبه از فرآیند تولید فیلم بدهید.
مهدی رضایی: بد نیست از همین ماجرای شباهت فیلم با حال و هوای فیلم‌های کیمیایی که شما آن را مطرح کردید شروع کنیم. واقعیت این است که ما قصه‌ای داشتیم که با هر پرداختی که سراغ آن می‌رفتیم، بالاخره بخش‌هایی از آن یادآور سینمای آن سال‌ها می‌شد. این اولین تجربه همکاری من با میثم مرادی بود و نکته‌اش هم این بود که این مدل اتفاقات، پیش‌تر سوژه فیلم‌های دیگری شده بودند اما از همان جلسات اولیه یکی از دغدغه‌ها این بود که خروجی کارمان شبیه کارهای دیگر نشود. حتی در قاب‌بندی‌ها و مشخصاً سکانس‌های مربوط به دعوا و درگیری تلاش کردیم که متفاوت عمل کنیم. تلاش‌مان این بود که به حد ممکن به کاراکترها نزدیک شویم. شاد راحت‌ترین تصمیم برای هر کارگردانی این باشد که همه چیز را خیلی ساده برگزار کند اما ما در جزئیات کار هم سخت‌گیری‌هایی داشتیم.
* مثل نورپردازی که در فضاسازی‌ها بسیار مؤثر است.
رضایی: بله. می‌خواستیم در همان تایم ۱۵ دقیقه‌ای فیلم هم همه چیز شبیه به هم و تکراری نباشد. در نورپردازی به این نکته توجه داشتیم که رنگ‌هایی را استفاده کنیم که با زیرمتن‌های قصه ارتباط داشته باشد. مثلاً در سکانسی که در حمام مشغول کار است، رنگ‌هایی را استفاده کردیم که در سکانس درگیری وجود نداشت. در عین حال می‌خواستیم نورهایی را استفاده کنیم که در واقعیت هم وجود داشته باشد. قصه برای من چالش‌هایی داشت اما مهمترین نکته برایم نگاه کارگردان به این سوژه بود.
مهدی رضایی
* جریانی در سینمای کوتاه به‌وجود آمده است که ضمن تمرکز بر سوژه‌های اجتماعی، تلاش بسیار زیادی هم برای واقع‌نمایی اغراق‌شده دارد. قاب‌بندی‌ها و تصاویر در «لاری» اما بسیار سینمایی بود و برخی اجزا در قاب، به‌صورت باسلیقه‌ای چیده شده بود که این ویژگی فیلم را از آن جریان رئالیسم اغراق‌شده، متمایز میکند.
رضایی: واقعیت این است که همواره حتی در زندگی شخصی خودم هم تلاش می‌کنم نظمی حاکم باشد. با همین نگاه وقتی سراغ دوربین روی دست در یک فیلم می‌روم هم معنایش این نیست که دوربین هرجایی دلش خواست برود. بالاخره دوربین روی دست هم برای خودش شخصیتی دارد که باید آن را حفظ کنیم. در فضای فیلم کوتاه معمولاً اولین سوالی که از گروه‌ها می‌پرسم این است که چقدر بودجه برای مسائل فنی در نظر گرفته‌اید؟
رضایی: تلاش کردیم در همه قاب‌ها و نماها، در عمق تصویر شاهد یک نور امید باشیم. این نور نشانه آن است که در هر شرایطی امید به زندگی وجود دارد، حتی اگر برخی جلوی این نور را در زندگی دیگران گرفته باشند
* یعنی خیلی وقت‌ها بودجه در کیفیت یک فیلم کوتاه تعیین‌کننده است؟
رضایی: در بخش ابزار بله اما در زمینه نگاه حاکم بر یک فیلم، خیر. اگر من دوربین ارزان‌تری برای این فیلم در اختیار داشتم شاید کیفیت کار خروجی کمی کم‌تر می‌شد اما نگاهم قطعاً همین بود. نظمی که شما می‌گوئید حتی در پلان‌های روی دست هم وجود دارد، همچنان در کار وجود می‌داشت. در این پروژه از خیلی چیزها زدیم اما در نهایت ابزاری را تهیه کردیم تا به زبان سینما حرف‌مان را مطرح کنیم.
خلاقیت‌مان هم این بود که تلاش کردیم در همه قاب‌ها و نماها، در عمق تصویر شاهد یک نور امید باشیم. این نور نشانه آن است که در هر شرایطی امید به زندگی وجود دارد، حتی اگر برخی جلوی این نور را در زندگی دیگران گرفته باشند. میثم تأکید داشت در عین اینکه نگاه مستند می‌خواهیم به این روایت داشته باشیم، لازم نیست به‌گونه‌ای مستندنمایی کنیم که دوربین هر جایی سرک بکشد و هر چیزی را ثبت کند.
* شما به‌عنوان کارگردان چه نگاهی نسبت به این جنس واقع‌گرایی داشتید؟
مرادی: مهدی‌جان توضیحات اصلی را داد اما آنچه مدنظر داشتیم این بود که به صورت کنترل‌شده به سمت مستندنمایی حرکت کنیم و گرفتار اضافه‌گویی نشویم. به‌خصوص که در کنار مهدی رضایی، همه عوامل فنی ما، افراد کاربلدی بودند و جزو درجه‌یک‌های سینما به حساب می‌آیند. خودم هم در مقام کارگردان تلاش کردم تکنیکی که بلد هستم را به اندازه خرج کنم. نمی‌خواستم با قاب‌های چشم‌نواز و به‌رخ کشیدن توانمندی‌هایم چیزی را ثابت کنم.
* به‌عنوان سوال پایانی می‌خواستم بازگشت دیگری به متن داستان داشته باشیم؛ چرا بچه‌ها در روایت این فیلم هیچ بزرگ‌تری ندارند. چرا شاهد حضور سایه‌ای به نام پدر و مادر در داستان فیلم نیستیم؟
مرادی: در همان پاسخم به سوال ابتدایی به این نکته اشاره کردم که در واقعیت هم قربانی این پدیده کودکان بدسرپرست و بی‌سرپرستی هستند که یا پدر ندارند، یا مادر ندارد و یا هر دو را! اتفاقاً همین بچه‌ها هستند که طعمه امثال نادرخروس‌ها می‌شوند. طبیعتاً سراغ بچه‌هایی نمی‌روند که اگر خراشی روی صورت‌شان بیفتد باید به صد نفر جواب پس بدهند. حرف اصلی فیلم هم توجه به همین کودکان بدسرپرست و بی‌سرپرست است که قربانی این اتفاق می‌شوند.
رضا ارجنگی کارگردان انیمیشن از ساخت انیمیشن کوتاه «قطار در اتاق خواب» با تکنیک ۳ بعدی خبر داد.
به گزارش سینمای خانگی، رضا ارجنگی کارگردان انیمیشن در گفتگو با مهر درباره جدیدترین فعالیت‌های خود گفت: «قطار در اتاق خواب» انیمیشنی با تکنیک ساخت ۳ بعدی تولید مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی است که داستان تداخل زندگی شخصی با کار یک هنرمند را روایت میکند.
وی گفت: این اثر درباره یک کارگردان انیمیشن‌ساز است که داستان زندگی خودش با داستان انیمیشنی که در حال ساخت آن است تداخل پیدا میکند. محل کار انیماتور این داستان با کارگاهش یکی است و در اتاق خوابش کار هم میکند.
این کارگردان درباره علت علاقه‌اش به ساخت چنین موضوعی گفت: من خودم انیمیشن‌ساز هستم و همواره در جایگاه شخصیت اصلی انیمیشن «قطار در اتاق خواب» بوده‌ام. بسیاری از زمان‌ها موضوع کارم با قصه زندگی‌ام تداخل پیدا می‌کرد و هنگام ساخت اثر این تداخل از جلوی چشمانم رد می‌شد. یعنی شاید بتوان گفت که موضوع اثر برآمده از زیست شخصی خود من است. به هر حال هنرمند برای ساخت اثر از همه وقایع اطرافش تاثیر می‌گیرد.
ارجنگی درباره تکنیک ساخت «قطار در اتاق خواب» مطرح کرد: این انیمیشن با تکنیک سه بعدی ساخته شده است. باید بگویم که من ۲۵ سال است که کار ۳ بعدی انجام می‌دهم و درواقع بعد از ادامه تحصیل در رشته کامپیوتر بود که کار با تکنیک ۳ بعدی توجهم را جلب کرد اما مسئله و دغدغه من خود حوزه انیمیشن است و اینکه کار با چه تکنیکی ساخته می‌شود خیلی هم برایم ملاک نیست.
این انیمیشن‌ساز درباره آخرین وضعیت از ساخت انیمیشن «قطار در اتاق‌خواب» گفت: در حال حاضر مرحله انیمیت کردن اثر ادامه دارد و سه انیماتور مشغول کار هستند. کارهایی که با تکنیک سه بعدی ساخته می‌شوند، نیازمند به گروه و کار گروهی هستند و به همین دلیل مشکلات اقتصادی و تورمی در این حوزه ایجاد چالش می‌کنند و کار کردن سخت می‌شود. چالش‌های اقتصادی در ساخت اثر مانع ایجاد می‌کنند و شرایط هر روز سخت‌تر می‌شود. هیچ انیماتوری هم با قیمت‌های پایین حاضر به کار کردن نیست.
ارجنگی در پایان درباره همکاری با مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی اظهار کرد: باید بگویم که از این همکاری بسیار راضی هستم. مرکز گسترش، سازمانی است که همواره بدون چشم‌داشت به فیلم‌سازها کمک میکند و حتی قراردادهایش همیشه به نفع هنرمندان تنظیم می‌شود. بسیاری از اوقات هنرمندان به مرکز گزارش کارکرد هم نمی‌دهند اما مرکز گسترش با صبوری به حمایت خود ادامه می‌دهد.
