رسانه سینمای خانگی- آغوشم برای کار با جوان‌ها باز است

موزه سینمای ایران به مناسبت زادروز رضا کیانیان بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون بخش‌هایی از گفتگوی این هنرمند را منتشر کرده است.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی موزه سینما، موزه سینمای ایران در ادامه انتشار سلسله برنامه‌های تاریخ شفاهی خود به مناسبت زادروز رضا کیانیان بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون بخش‌هایی از گفتگوی این هنرمند را منتشر کرده است که در زیر می‌خوانید.

رضا کیانیان درباره فیلم «باغ فردوس ۵ بعدازظهر» ساخته سیامک شایقی، گفت: این فیلم قصه عاشقانه‌ای داشت و با اینکه تاثیرگذار بود مخاطب را نیز با خود همراه می‌کرد.

وی ادامه داد: بعد از اکران فیلم از برخوردهایی که خانم‌ها با من داشتند متوجه شدم آن را دوست داشتند ضمن اینکه در گیشه نیز فروش خوبی داشت و مورد توجه قرار گرفت. یادم می‌آید به آقای شایقی گفتم دیالوگ‌های شخصیتی که قرار است من بازی کنم که نقش یک آقای دکتر بود را کم کند. او دلیلش را پرسید و من گفتم این کار یک تجربه برای من است تا بتوانم فیلمی را در سکوت بازی کنم و در عین حال برای خود آقای شایقی هم که به دنبال سکوت می‌گشت، خوب بود.

کیانیان با بیان اینکه در «باغ فردوس ۵ بعدازظهر» مثلث عشقی وجود داشت که بسیار مورد توجه جوان‌ها قرار گرفت، بیان کرد: خوشبختانه آقای شایقی پیشنهاد من را پذیرفت و دیالوگ‌هایم را کم کرد تا جایی که گاهی به یک نگاه و اشاره بسنده می‌کردم. این فیلم همچنین با هیجان نیز همراه بود زیرا در جایی دختر می‌خواست خودکشی کند و دکتر چندین طبقه را می‌دوید تا به او برسد که خود را از ساختمان به پایین پرت نکند و این یک هیجان بود که مخاطب آن را دوست داشت همچنین فرار از عشق و مثلث عشقی همه از جمله مواردی بود که تماشاگر را جذب می‌کرد.

وی مطرح کرد: از سیامک شایقی خاطره بدی ندارم، روی کارش بسیار متعصب بود و سر صحنه عصبانی می‌شد اما عصبانیتش برای بهتر شدن کار بود.

کیانیان در ادامه بیان کرد: همیشه دوست داشتم کمدی کار کنم اما کمدی‌هایی را دوست دارم که بیشتر موقعیت‌هایی کمیک داشته باشد که یک تجربه با آقای فرمان آرا در فیلم «دلم می‌خواد» داشتم که درواقع همان نوع کمدی بود که من دوست داشتم.

وی با بیان اینکه علاقه‌مند به کار کردن با کارگردان‌های جوان است، اظهار کرد: کار با کارگردان‌های جوان را دوست دارم به دلیل اینکه من معتقدم سینما برای آنها است اما به هرحال یک مواردی هم مُد می‌شود. به عنوان مثال، تعدادی بازیگر جدید می‌آیند و افرادی هم به عنوان نابازیگر وارد سینما می‌شوند اما چهره خوبی دارند تا آنجا که مردم و دوربین هم آنها را دوست دارد.

کیانیان توضیح داد: همچنین در سن و سال من هم افرادی وارد سینما می‌شوند که قبلاً بازی نکردند اما چهره و بازی خوبی دارند و تماشاگر هم آنها را دوست دارد که به نظر من اتفاق خوبی است و من نه تنها نسبت به این موضوع جبهه‌گیری ندارم بلکه آغوشم هم برای کارکردن با جوان‌ها باز است.

رسانه سینمای خانگی- واقعیت گیشه سینما از زبان فهیم

فهیم منتقد سینما نوشت: گیشه داشتن و فروش بالای فیلم قاعدتا باید مایه مباهات و خوش حالی باشد، اما دراین فقره فرق می‌کند چون که دقیقا وقتی فیلمی نازل در اجرا و بی‌مایه در محتوا است از آن تحت عنوان فیلم گیشه‌ای یاد می‌شده و می‌شود.

به گزارش سینمای خانگی از خبرگزاری فارس، طی روزهای گذشته موضوع فروش برخی از فیلم‌های سینمایی، یکی از مهمترین بحث‌های میدان فرهنگ و هنر کشور بوده است. برخی معتقدند فروش مطلوب فیلم و یا حتی پرتماشاگر بودنش معیار خوب یا بد بودن فیلم نیست. منتقدهای این وضعیت می‌گویند نباید چندان به فروش برخی از فیلم‌ها دلخوش کرد و این وضعیت کمک چندانی به کلیت سینمای کشور نمی‌کند. با این همه برخی دیگر فروش و جذب مخاطب را مهم‌ترین موضوع سینمای امروز می‌دانند و تا سرحد ممکن از این رویکرد دفاع می‌کنند.

*70 درصد فروش فقط برای یک فیلم

به طور مثال وقتی موضوع فروش آثار سینمایی در سه ماه گذشته را بررسی می‌کنیم حدود هفتاد درصد درآمد، از آن یک فیلم و سی درصد از آن دیگر فیلم‌ها بوده است. منتقدان معتقدند که فیلم‌های سینمایی باید کیفت داشته باشند و از زیبایی شناسی برخوردار باشند تا بتوانند سلیقه بسازند. آن‌ها فیلم را در کنار ویژگی سرگرم کنندگی، ساحتی از اندیشیدن می‌دانند. صورتی از تولید مفاهیم که می‌تواند خلاقانه و آفرینشگر باشد. در کنار این رویکرد، عده‌ای دیگر هستند که چندان به کیفیت و موضوعاتی مثل ساختار و زیبایی شناسی توجه‌ای ندارند و فقط معتقدند فیلم باید به هر طریقی بفروشد و مخاطبان را به سینما بکشاند. از این رو است که از آثار طنز و کمدی که کیفیت هنری چندانی ندارند دفاع می‌کنند. به این دلیل که این فیلم‌ها کمک می‌کنند که سینما زنده بماند و به بقای خود ادامه دهد.

*سرگرمی وجه مهم سینما است

در این بین یکی از منتقدان شناخته شده سینما نظر و نگاه دقیق و روشنگرانه‌ای به موضوع دارد. محمد تقی فهیم بین دو گونه فیلم، اول فیلم‌هایی که توسط ارگان‌های دولتی ساخته می‌شوند و از حمایت مالی برخوردارند، دوم فیلم‌های طنز که توسط بخش خصوصی معطوف به فروش و برای گیشه ساخته می‌شوند. فهیم طیف دوم را به روح سینما نزدیک‌تر می‌داند چرا که این فیلم‌ها مبحث سرگرمی را در نظر می‌گیرند و  تلاش می‌کنند برای مخاطب جذابیت داشته باشند. از نظر فهیم مشکل اصلی فیلم‌هایی که طی سال‌های اخیر با حمایت دولتی ساخته شده‌اند این است که مخاطب را پس می‌زنند و بیشتر تبدیل به بیانه و مقاله می‌شوند و از روح سینما فاصله می‌گیرند. شاید از همین رو است که عموم این فیلم‌ها در گیشه شکست می‌خورند و یا حتی به اکران نمی‌رسند.

*گلایه از اکران، میرکریمی تا فرحبخش

جدا از بحث فروش آثار طنز عدالت در اکران نیز یکی از دیگر موضوعاتی است که بسیار مورد بحث بوده است، به طور مثال میرکریمی کارگردان فیلم «نگهبان شب» از سانس‌های نامرغوب فیلمش در سینماها گله کرده بود. از سوی دیگر حسین فرحبخش تهیه‌کننده فیلم در حال اکران «شهر هرت» با انتقاد از شرایط نابرابر اکران، گفت: «اتفاقات عجیبی در حال رخ دادن است که نمونه آن را در چهل سال فعالیت گذشته خود ندیده‌ام و آنچه شاهدش هستیم یک جور مهندسی اکران به نفع یک فیلم خاص است که در عید بدون رقیب جدی به نمایش درآمد و امروز بعد از سه ماه اکران و با اضافه شدن فیلم‌های قابل توجهی که از هفته پیش اضافه شدند همچنان مانند روز اول می‌فروشد.»

محمد تقی فهیم  در دوشنبه نوشته‌های خود که هر هفته عموما معطوف به مباحث روز سینما و فرهنگ و هنر کشور نوشته می‌شوند با عبور از بحث‌های کلیشه ای و پرتکرار تلاش کرده است با طرح موضوع مهمی مانند تمایز رونق گیشه سالن سینما و پرتماشاگر شدن فیلم‌ها نگاهی دیگر به لایه‌های پنهان موضوع مورد بحث داشته باشد. 

*جنجال‌های اکران مبتذل شده است

فهیم نوشت: «احتمالا در جریان جنجال‌های چند روز گذشته فضای سینما پیرامون فیلم‌های درحال اکران هستید، اگر هم نیستید حتما با آن برخورد کرده‌اید ولی بی تفاوت از کنار آن گذشته‌اید چونکه این کشمکش‌ها دیگر از فرط تکرار مکرارات، پیش‌پا افتاده و مبتذل شده است. قرار نیست به خبر این قضایا بپردازم، بلکه مقصود طرح موضوع مهمی مانند تمایز رونق گیشه سالن سینما و پرتماشاگر شدن فیلم‌ها است.

اینکه اطلاق فیلم گیشه‌ای ناپسند و نوعی توهین است، ولی پرتماشاگر شدن یک فیلم، اعتبار و سرمایه تلقی می‌شود، مربوط به این سال‌ها نیست و اتفاقا از طول تاریخ سینما می‌آید و دلیلش هم برخی باندبازی‌ها و دور زدن‌ها تا گرفتن اکران و سپس دست به اقدامات ناپسند در مقطع اکران از سوئی است و تقابل و جنجال ازسوی دیگر که مثلا تبلیغی برای فیلم‌ها بشود و غیره.

هیچ وقت هم این به اصطلاح افشاگری‌ها و به هم پریدن‌ها در نهادهای صنفی و قانونی مورد رسیدگی و منتج به نتیجه نشده است وگرنه وقتی به آسانی می‌شود ادعای خرید فله‌ای بلیط سالن‌ها برای نگه داشتن فیلم روی پرده را ثابت کرد یا برعکس اگر اتهام است، گوینده را بازخواست کرد، چرا انجام نمی‌شود خود موضوع قابل بررسی است.

*گیشه‌ای که مایه مباهات نیست

همواره در مذمت گیشه و فیلم گیشه‌ای گفته و نوشته شده است. حتی استفاده از فیلم گیشه‌ای وارد ادبیات محاوره‌ای تماشاگران انبوه هم شده است. یعنی آثاری که برای مخاطبان انبوه ساخته شده است بعضا از سوی آنان با عنوان گیشه‌ای مورد نقد قرار گرفته و سازندگانشان مورد عتاب و سرزنش قرار گرفته‌اند. چرا؟ گیشه داشتن و فروش بالای فیلم قاعدتا باید مایه مباهات و خوش حالی باشد، اما دراین فقره فرق می‌کند چون که دقیقا وقتی فیلمی نازل در اجرا و بی‌مایه در محتوا است از آن تحت عنوان فیلم گیشه‌ای یاد می‌شده و می‌شود.

وجود آدم‌هایی نه از جنس سینما (و قبل‌تر ازآن نه از جنس هنر) در عرصه تولید فیلم، شعبه‌ای ایجاد کرده بودند(وهستند) که همانند دیگر بنگاه‌های اقتصادی مبتنی سود به هر قیمتی، فقط به فکر جیبشان بودند و لذا در بدنه فیلمفارسی برای فروش‌بیشتر، از مقطع تولید تا اکران دست به هر جنگولک بازی می‌زدند مثلا برای فروش فیلم‌های وارداتی بنجل‌شان در موقع پخش صحنه‌های رقص کافه‌ای مونتاژ می‌کردند و یا در میانه فیلم‌های ساخته خودشان که ضعیف بود صحنه‌های رقص عربی وصله می‌کردند و ازاین دست اقدامات تا نفوذ در جریان شبکه نمایش، صله دادن و رشوه گرفتن، طراحی پوستر مبالغه‌آمیز، آنونس‌های غیرواقعی، شایعه سازی و پشت هم اندازی تا بلکه بااین تمهیدات فیلم‌هایشان فروش کند که بعضا موفق هم می‌شدند خصوصا اگر جریانات روشنفکری در کنارشان قرار می‌گرفتند مثلا برایشان فیلمنامه می‌نوشتد، پیشنهاد ابتذال بیشتر در گرایش محتوایی می‌دادند، تیتر و موضوع سخنرانی جنجالی و مصاحبه می‌ساختد و …

*گیشه‌ای سازان با خلاقیت فاصله دارند

بی تردید فیلم‌هم مانند هر‌کالای دیگری در جهان متکثر کنونی نیازمند تبلیغات است. هر نوع معرفی خلاقانه و ترغیب کننده مخاطب برای فیلم قابل تایید و حمایت است ولی در روندی معمول، پشت فیلم‌های گیشه‌ای افراد (تهیه‌کنندگان)ی بودند و هستند که با اندیشه و خلاقیت فاصله داشته و حتی به لحاظ ریخت شناسی و بیان، اساسا متعلق به محیط فرهنگی نبوده و نیستند، برای همین فیلم را «نون دونی» می‌دانند و فرقی میان فروش خودرو و فیلم قائل نیستند.

محمد خزاعی، ریس سازمان سینمایی، چند روز قبل در هرمزگان بدرستی از شعار  اخلاق و هویت سینمای ایران گفت. اخلاق تنها در محتوا و گرایش مضمونی فیلم‌ها تجلی نمی‌یابد بلکه یک روی سکه آن در پشت صحنه و مراودات فیمابین اهمیت پیدا می‌کند. تردید نکنید که بی‌اخلاقی‌های اکران عنصری قابل تعمیم به مضامین آثار است چون سرچشمه نشر آنها یکی است. هفته آینده درباره هویت خواهم نوشت.»

رسانه سینمای خانگی- روایت سینماگر بالیوود از دیدار با مجید مجیدی

«هیمانشو مالیک» بازیگر و کارگردان سینمای هند در مصاحبه‌ای درباره تلاش فراوان برای نشان دادن فیلمش به مجید مجیدی صحبت کرد.

به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، «هیمانشو مالیک» بازیگر، فیلمنامه‌نویس و کارگردان بالیوود در بخش‌هایی از مصاحبه‌اش با سایت خبری بالیوود بانگاما، ماجرای تلاش برای نشان دادن فیلم جدیدش «چیتراکوت» به مجید مجیدی را روایت کرده است.

او در پاسخ به این سوال که فیلم «چیتراکوت» را کجا و چگونه به مجید مجیدی فیلمساز مطرح ایرانی نشان داده، توضیح داد:

شریک سازنده این فیلم، اکبر عربیان، اهل ایران است و ارتباط خوبی با صنعت سینمای ایران دارد. آقای مجیدی به عنوان رئیس هیات داوران جشنواره بین‌المللی فیلم کرالا در هند حضور داشت. اکبر با او ارتباط برقرار کرد. به ما گفتند که آقای مجیدی از دیدار من خوشحال می‌شود اما نمی‌تواند قول دیدن فیلم را بدهد. یک روز ساعت ۱۱ صبح، اکبر با من تماس گرفت و گفت قرار است ملاقات کوتاهی با مجیدی داشته باشد  و مطمئن نیست او فیلم را ببیند یا نه. وظیفه من بود که او را متقاعد کنم. آقای مجیدی به عنوان یک فیلمساز سرسخت شناخته می‌شود. با این حال، تصمیم گرفتم برای این کار اقدام کنم. در عرض چند ساعت، من در پرواز به سمت تریواندروم مرکز ایالت کرالا بودم.

 آن روز باران زیادی بارید. پرواز تاخیر داشت. قرار بود ساعت ۱۸:۳۰ با او ملاقات کنم اما ساعت ۲۰:۳۰ رسیدم. او داشت شام می‌خورد و برای پنج دقیقه بیرون آمد تا با من ملاقات کند. دیدار کوتاه اما بسیار خاطره‌انگیزی بود. مترجمی حضور داشت و آقای مجیدی به فارسی سوال‌های خود را مطرح می‌کرد، مترجم به انگلیسی ترجمه می‌کرد و از من می پرسید. من به زبان انگلیسی پاسخ می‌دادم و قبل از اینکه جوابم را تمام کنم، سوال بعدی را می‌پرسید! این اتفاق بارها و بارها افتاد. سرانجام او به مترجم گفت که صبح روز بعد ساعت ۱۰:۳۰ صبح فیلم من را تماشا خواهد کرد.

روز بعد، مجید مجیدی رسید. من، او و مترجم در سالن نمایش بودیم. او کل فیلم را دید در حالی که مترجم هر سطر را برایش ترجمه می‌کرد! بعد از تمام شدن فیلم کف زد و گفت که فیلم را دوست داشته است. او سپس من را صدا کرد زیرا می‌خواست واکنش فوری خود را درباره فیلم به اشتراک بگذارد. درباره صحنه‌هایی که احساس می‌کرد درست نیستند صحبت کرد و افزود که در شب بازخورد مفصلی درباره فیلم خواهد داد. برای یک فیلمساز تازه‌کار، داشتن چنین تجربه‌ای یک لذت مطلق است. بازخوردی که او به من داد، هیچ‌کس به من نداده بود. او در مورد تدوین، زاویه دوربین و غیره صحبت کرد و من با نکته‌های او موافق بودم. این فوق‌العاده است که شخصی مثل او فیلم شما را تماشا کند و در مورد آن با شما بحث کند.

فیلم «چیتراکوت» که اولین ساخته بلند «هیمانشو مالیک» در قامت کارگردان است، در منظره‌های سرسبز غرب هند در طول فصل باران‌های موسمی مقابل دوربین رفته است و زندگی سالونی، شان، دبو، آلیشا و کیم را در هم می‌آمیزد که همگی در تقاطع‌های مختلف زندگی به هم نزدیک می‌شوند و معنای عشق، احساسات شکسته‌شده، حسرت عاشقانه و لحظات زودگذر را کشف می‌کنند.

مجید مجیدی در سال ۱۹۹۹ به عنوان نخستین کارگردان ایرانی با فیلم «بچه‌های آسمان» به جمع نامزدهای نهایی شاخه بهترین فیلم خارجی جوایز اسکار راه یافت. او ساخت فیلم‌هایی چون «رنگ خدا»، «باران»، «بید مجنون»، «آواز کنجشک‌ها»، پروژه بزرگ «محمد رسول‌الله» با حضور عوامل خارجی از جمله «ای. آر. رحمان» آهنگساز هندی برنده اسکار، «آن‌سوی ابرها» و «خورشید» را در کارنامه دارد.

رسانه سینمای خانگی- فارابی «پلان زندگی» را برپا می‌کند

بنیاد سینمایی فارابی در ادامه برپایی سلسله برنامه‌های خود، برگزاری رویدادی با عنوان «پلان زندگی» با محوریت بازنمایی خانواده در سینمای ایران را برگزار می‌کند.

به گزارش سینمای خانگی از روابط عمومی بنیاد سینمایی فارابی، در نخستین جلسه از سلسله نشست‌های «پلان زندگی»، ضمن نمایش و نقد و بررسی فیلم سینمایی «کت‌چرمی» از منظر خانواده، علاوه‌ بر استادان عرصه فرهنگ و رسانه، دکتر ابوالفضل اقبالی دبیر علمی جشنواره بین‌المللی گوهرشاد نیز به عنوان سخنران حضور خواهد داشت.

این رویداد سینمایی خانواده محور که با اکران فیلم سینمایی «کت‌چرمی» همراه است، از ساعت ۱۶ تا ۱۹ در سالن زنده‌یاد عباس کیارستمی نهاد ملی سینمای ایران برگزار می‌شود.

رویداد بازنمایی خانواده در سینمای ایران در ادامه سلسله برنامه‌های این بنیاد در روز چهارشنبه، سی‌ویکم ماه جاری برگزار می‌شود.

صیانت از کانون خانواده، اهمیت و جایگاه خانواده در سینمای ایران و بررسی سبک زندگی و توجه به آن در ادوار گوناگون حیات را از جمله اهداف برگزاری این رویداد می‌توان خواند

رسانه سینمای خانگی- دوره آکادمی «افسانه زندگی» بر گزار می‌شود

رییس ششمین دوره آکادمی «افسانه زندگی» بزرگترین رویداد مستقل سینمای ایران از معرفی هفت فیلم مطرح سال سینمای ایران به همراه بهترین بازیگر آکادمی در روز ۱۴ تیر خبر داد.

به گزارش سینمای خانگی، سجاد اصغری در گفت و گو با خبرنگار سینمایی ایرنا، اظهار داشت: جریان‌سازی که ما به صورت معکوس در سینمای ایران بنیان‌گذاری کردیم در چارچوب پیشرفت و پویایی کلیات سینمای ایران است، امسال هم قصد داریم به مانند پنج دوره پیشین هفت فیلم مطرح سال سینمای ایران را معرفی کنیم.

او اظهار داشت: ۱۲ فیلم از بین تولیدات یکساله سینمای ایران از سال ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۱ انتخاب شده‌اند که پس از بررسی در شورای تخصصی آکادمی افسانه زندگی هفت فیلم مطرح سال سینمای ایران انتخاب و معرفی می شوند.

اصغری گفت: این دوره بنابر شرایط اجتماعی پیرامون سینمای ایران سعی کردیم از تمام زوایا فیلم‌ها را بررسی کنیم تا بهترین انتخاب را داشته باشیم. همچنین بخش معرفی بهترین بازیگر و بهترین فیلمبردار و بخش چهره ماندگار به یاد عباس کیارستمی با اهدای نمادین تندیس آکادمی افسانه زندگی برگزار می‌شود.

او افزود: داریوش بابائیان تهیه کننده و پخش‌کننده سینما این دوره نیز به عنوان دبیر بخش معرفی هفت فیلم کوتاه سال و امیر خانزاده مدیر روابط عمومی مراسم است.

اصغری خاطرنشان کرد: ۱۴ تیر هفت فیلم مطرح سال سینمای ایران در سالن موج نو آکادمی افسانه زندگی معرفی می‌شود.

«در جبهه غرب خبری نیست» به کارگردانی ادوارد برگر از آلمان به‌عنوان بهترین فیلم خارجی زبان بخش بین‌الملل ششمین دوره مراسم آکادمی افسانه زندگی انتخاب و معرفی شد.

رسانه سینمای خانگی- سینمای ایران به تصویری غیرکلیشه‌ای از زن نیاز دارد

تهیه‌کننده سینما موضوع زن در سینمای ایران را یک موضوع جدی دانست و با بیان اینکه باید توجه جدی‌تری به این مقوله داشت، گفت: در سینما از فضاسازی کلیشه‌ای و نگاه تخت به جایگاه زن و مادر باید پرهیز کرد.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم «حوا» به دبیری مهدیه سادات محور و با همت بنیاد بین‌المللی گوهرشاد ۱۶ تا ۲۳ تیر ۱۴۰۲ برگزار می شود.

ناصر باکیده به بهانه برگزاری نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم حوا در پاسخ به اینکه آیا سینما می‌تواند ارتقادهنده جایگاه زن و خانواده باشد، گفت: قطعا همین‌طور است؛ سینما با توجه به اینکه گونه‌های متعدد و جذاب و خاص خودش را دارد چنین تاثیرگذاری‌هایی خواهد داشت. اگر نیم‌نگاهی به آثار سینمایی جهان در ژانر خانواده و فیلم‌های خانوادگی در عرصه سینما و تلویزیون داشته باشیم این تاثیرات را خواهیم دید.

او با تاکید براینکه سینما می‌تواند در هر موضوعی که هدف‌گذاری‌هایی صحیح صورت گیرد اثرات مثبت داشته باشد، افزود: طبیعتاً در کشورمان بعد از پیروزی انقلاب اسلامی توجه ویژه‌ای به ژانر خانواده و مضامین خانوادگی در سینما شد.

این تهیه کننده سینما تصریح کرد: موضوعاتی در ژانر خانوادگی وجود دارند که می‌تواند اثرات مثبت اخلاقی داشته باشند؛ ضمن اینکه خانواده شامل ارکان همسر، مادر و فرزندان است لذا در درون این خانواده موضوعاتی در زمینه کودک و نوجوان، زنان و مردان وجود دارد که تجمیع مجموعه این‌ها تنوع موضوعی خوبی برای سینما به‌همراه دارد.

باکیده خاطرنشان کرد: سینما در ذات صنعت و هنر است و از طرفی به‌عنوان رسانه می‌تواند نقش‌آفرینی کند و طبیعتاً می‌توانیم همه این جوانب را در آثار سینمایی که مربوط و منتسب به ژانر خانواده است، ببینیم. از طرفی این آثار باید دارای مضامین اخلاقی و خانوادگی باشند تا مخاطب و خانواده‌ها را جذب کند لذا این ژانر سینمایی باید تمام این خصوصیات را در خود داشته باشد تا تاثیرگذاری نهایی را محقق کند.

او درباره جشنواره بین‌المللی فیلم حوا و محوریت قرار دادن زن و خانواده در این رویداد گفت: زن و خانواده در فرهنگ ایرانی‌اسلامی ما نقشِ بسزایی دارند؛ کلمه‌ی مادر و نقش مادر در مباحثی مختلف تربیتی، اخلاقی و حتی اقتصادی محوری و اساسی است. یکی از ارکان اصلی و نقش‌محوری در خانواده را مادر برعهده دارد و بازی می‌کند که تجربه شیرین انعکاس نمونه‌های به‌شدت تاثیرگذار آن را در سینمای خودمان داشته‌ایم.

این تهیه کننده سینما افزود: زنانی که وجهه قهرمانانه و نقش مادر در سینمای ایران داشته‌اند بسیارند که در این زمینه می‌توان به فیلم «مادر» زنده‌یاد علی حاتمی اشاره داشت که ابعاد یک خانواده را به‌شدت مورد کندوکاو قرار می‌دهد تا مخاطب به‌نقش محوری مادر پی ببرد.

باکیده موضوع زن در سینمای ایران را یک موضوع جدی دانست و با بیان اینکه باید توجه جدی‌تری به این مقوله داشت، ادامه داد: در سینما از فضاسازی کلیشه‌ای و نگاه تخت به جایگاه زن و مادر باید پرهیز کرد.

او درباره برگزاری جشنواره‌های موضوعی گفت: معتقدم برگزاری این‌گونه جشنواره‌های موضوعی که توجه ما را به یک موضوع خاص متمرکز می‌کند از دو جهت به‌شدت اثرگذار است؛ اولین بحث ارتباط و تمرکزی است که منجر به شناخت درباره موضوع جشنواره در سطح جامعه می‌شود یعنی با انتخاب و برگزاری جشنواره عموم جامعه درباره یک مفهوم تامل می‌کنند. سپس این جشنواره‌ها فضاسازی مثبتی را برای هنرمندان سینما صورت می‌دهند که می‌تواند زمینه‌ساز یک‌سری تولیدات فاخر را فراهم آورد.

باکیده به‌فضاسازی رسانه‌ای علیه جایگاه زن و خانواده پرداخت و تصریح کرد: درباره موضوع خانواده و زن تعابیر مختلفی وجود دارد؛ رسانه‌های معاند به‌شدت تلاش دارند زن ایرانی را دچار خلط مبحث کنند و او را از نقش‌آفرینی اصلی دور کنند که برگزاری چنین جشنواره‌هایی می‌تواند حرکت رو به جلویی ایجاد کند.

باکیده در پاسخ به‌اینکه تصویر سینمای ایران از زن ایرانی چقدر صحیح است، گفت: به‌نظرم نگاه مثبت به زن ایرانی در سینما کمتر دیده و تجربه شده است. بخش مهمی از انعکاس نقش و جایگاه زن می‌تواند در سینمای مستند صورت گیرد. باتوجه به تاریخ ۴۳ ساله‌ی انقلاب نمی‌توانیم چشممان را نسبت به زنان در هشت سال دفاع مقدس و یا همسران و مادران شهدا ببندیم درحالی که در روایت نقش آفرینی آن‌ها در ایجاد ایثارگری‌ها و جانفشانی‌های این زنان کم‌کاری شده است و باید با نگاه خاص‌تر این موضوع جبران شود.

او درباره نقش زنان در هشت سال دفاع مقدس گفت: قطعا نقش تجهیز روحی و روانی رزمندگان دوران دفاع مقدس که فرزندان و همسرانِ زنانِ این سرزمین بودند برای حضور در جبهه‌ها برعهده زنان بود؛ این زنان امروز نیز در جایگاه مادران و همسران شهیدان مدافع حرم نقش‌آفرینی می‌کنند و این مفاهیم به‌شدت می‌تواند مورد توجه هنرمندان سینما باشد.

این تهیه کننده سینما به پیشینه جشنواره‌های سینمایی با موضوع زن در کشورمان پرداخت و با بیان اینکه در گذشته جشنواره فیلم پروین اعتصامی با محوریت زنان برگزار می‌شد که ادامه‌دار نبود، گفت: جشنواره بین‌المللی فیلم حوا بخاطر توجه به زن و خانواده و قالب‌هایی را که شامل می‌شود و ابعاد بین‌المللی آن دارای نوآوری و جذابیت است که امیدوارم استمرار داشته باشد.

رسانه سینمای خانگی- ماجراجویی «وقفه» در آلمان

فیلم کوتاه «وقفه» ساخته مانا پاک سرشت نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم بخش زنان جشنواره NCIFF آلمان شد.

به گزارش سینمای خانگی از روابط عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، پنجمین جشنواره nepal cultura international film festival که در ۱۸ تا ۲۲ سپتامبر در هامبورگ آلمان برگزار می‌شود، بخشی با تمرکز به موضوع زنان دارد و فیلم کوتاه «وقفه» ساخته مانا پاکسرشت، به جشنواره راه پیدا کرده است و بهترین فیلم این بخش مستقیم در فستیوال هامبورگ که مورد تایید آکادمی اسکار است داوری خواهد شد.

«وقفه» تنها نماینده سینمای ایران است که با دو فیلم از آلمان رقابت می‌کند.

فیلم کوتاه «وقفه» پیش‌تر در سی‌و‌نهمین جشنواره فیلم کوتاه تهران حضور داشته که کاندیدای بهترین بازیگر جشنواره برای بازی مانا پاک سرشت و موفق به کسب جایزه ویژه دبیر، برای نگاه متفاوت به مسائل زنان شده بود.

این فیلم منتخب چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر بود.

در خلاصه داستان فیلم آمده است: «برو هروقت پاک شدی برگرد، خدا رو چه دیدی، شایدم رفتی و دیگه برنگشتی… .»

مانا پاک سرشت، عرشیا زینعلی، مسعود بدرطالعی و اسماعیل حاجتی، بازیگرانی هستند که در این فیلم کوتاه نقش‌آفرینی کرده‌اند.

عوامل فیلم کوتاه «وقفه» عبارت است از:

نویسنده و کارگردان: مانا پاک سرشت، تصویربردار: آرمین یوسف‌زاده، تدوین‌گر: البرز پورصیاد، جلوه‌های ویژه بصری: حسام کنفی، صدابردار: علیرضا دریادل، صداگذاری: حسن سنگاچین، آهنگساز: میلاد حجتی، میکس و مستر: هومن آراد، اصلاح رنگ: سحر جامع ، کسری جامع، طراح صحنه و لباس: مانا پاک سرشت، عکاس و فیلمبرداری پشت صحنه: مجتبی نجفی، مدیر تولید: سیامک حسین پور، گروه تصویر: نعیم اسمی، عرفان پندار، گروه صحنه: پرهام کاظمی، شایان معینی، دستیاران: محمد مهربخش، امیرحسین عباسی و تهیه کننده: انجمن سینمای جوانان ایران و البرز پورصیاد.

رسانه سینمای خانگی- عصر بیانیه نویسی: همه مقصرند جز من!

ظاهرا انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی سرانجام پس از ماه ها بایکوت فضای سینمایی کشور و به نوعی همراهی با «فتنه مهرماه ۱۴۰۱» سرانجام از حالت «سایلنت» درآمده و حالا رییس این انجمن در اظهار نظری به مدیران سینما پیشنهاد داد تا فیلم‌های جدید را با یک نمودار هرمی وارد چرخه اکران کنند.

به گزارش سینمای خانگی، جعفر گودرزی رییس انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در یادداشتی نوشت: کشورهای توسعه‌یافته یک عادت فرهنگی پسندیده دارند. آن‌ها وقتی متوجه می‌شوند در یک ساختار یا شیوه مدیریتی شکست خورده‌اند آن را می‌پذیرند، حتی جشن و مراسم می‌گیرند، و این می‌شود آینه عبرت. آن‌ها نقشه راه را می‌پذیرند و از مسیر «شکست» برمی‌گردند و راهی نو می‌پیمایند. آن‌ها از شکست، شکوهی دوباره می‌سازند.

اما اینجا معانی و درک موضوعات کاملا متفاوت است!

در خودروسازی شکست خورده‌ایم، اما کیست که بپذیرد!؟

کمپانی‌های خودروساز کماکان مشغول جذب پول از مردم هستند و در سقوط آزاد کیفی، شتاب هم گرفته‌اند!

در مدیریت آب دچار بحرانیم و در عین حال شاخص‌های مصرف را آموزش نداده‌ایم و مردم در هزاره سوم و جهانی کم‌آب و بی‌آب، هنوز با آب شُرب استحمام کرده و حتی ماشین می‌شویند! در مقابل سازمان آب به جای حل بحران قضیه را به انتقال تانکرهای آب در مناطق شهر تنزل داده و هیچ مدیری پاسخگوی وضع اسف‌بار این روزهای پایتخت نیست.

شاهد همین نوع از مدیریت در سینما نیز هستیم!

اینکه فیلم‌های ایرانی در چه ترازی از سینمای جهانی قرار دارند، موضوع صحبتم نیست که همین فیلم‌های نه‌چندان درخشان در نهایت مردم را با سینما آشتی داد، چرا که ذائقه مخاطب در آخر به میل فیلمساز تغییر کرد. اما حتی این‌بار به این موضوع هم نمی‌پردازم.

با یک ترکیب متفاوت، چراغ اقبال فیلم‌ها روشن است و کاری را که مدیران به‌اصطلاح سینمایی کشور در طول حداقل این دو سال نتوانستند انجام دهند، سینماگران انجام داده‌اند و رونقی نسبی به سالن‌های سینما برگشته و سینمای بیمار و رو به موت، در حال خروج از کُما است و گویا اتفاق‌های روشنی پیشاروی صنعت سینماست. اما درست در همین برهه که سینما به شوک و تنفس مصنوعی جواب مثبت می‌دهد، سر و کله حضرات پیدا می‌شود تا دوباره شاهد معجزه مدیریتی آنان باشیم!

آقایان!

شما که برنامه ندارید، طول و عرض مدیریت‌تان هم که با حذف و بگیر و ببند بسته شده، به همین چند فیلم فیلم رحم کنید!

به مردم، به سینمادار.

به «سینما» رحم کنید!

باور کنید اگر بگذارید چرخه به شکلی طبیعی خودش را پیدا می‌کند، اما شما کاری می‌کنید که تهیه‌کننده و کارگردان با هزار خواهش و تمنا و ارتباط و ریش گرو گذاشتن، برای فیلم‌شان سئانس بگیرند و پنبه همکارشان را بزنند!

در چنین نوع از مدیریتی‌ست که اصطلاحا زیرآب‌زنی و چوب لای چرخ گذاشتن باب می‌شود و این ابدا زیبا نیست.

در مدیریت آشفته شما همین بس که یکی دو فیلم را نُه ماه در اکران نگه می‌دارید و بعد یک‌باره هشت فیلم جدید را همزمان وارد سیکل اکران می‌کنید!

‌فاصله اکران فیلم‌های موفق قبلی فقط یک ماه و اندی است. بعد پشت‌بند فیلم‌های موفقی که کسری‌های شما را جبران می‌کنند، هشت فیلم را یکباره و همزمان راهی اکران می‌کنید!؟ ماحصل چنین تصمیم غلطی به جان هم انداختن سینماگران و پشیمانی سرمایه‌گذاران از ورود به صنعت سینما و مخلص کلام، سوزاندن فرصت است. شاید نمی‌دانید که با چنین رویکرد مدیریتی‌ِ اشتباهی تیشه به ریشه سینما می‌زنید؛ که من آرزو می‌کنم ندانید! که غم ندانستن شما از زهر عمدی بودن تصمیمات اشتباه‌تان قابل تحمل‌تر است! هر چند نتیجه در نهایت اسف‌بار خواهد بود.

این فیلم‌ها با سرمایه خصوصی ساخته شده و برخی سرمایه‌هایشان سال‌هاست که خوابیده و حالا که بعد از کوران کرونا و ناآرامی‌های اجتماعی، فرصت اکران یافته‌اند و در نهایتِ حیرت مردم هم استقبال خوبی نشان داده‌اند، پایتان را از گلوی فیلم‌ساز و سرمایه‌گذار بردارید. بگذارید سینما کمی نفس بکشد. با سرمایه و نقدینگی مردم نجنگید. چه اصراری به این‌همه اعمال نظر دارید!؟

مخاطب این سینمای پر از محدودیت و سانسور، مردم هستند. حال که آن‌ها با وجود همه این محدودیت‌ها و با وجود فیلم‌های نه‌چندان قوی چراغ سینما را روشن نگاه داشته‌اند شما هم دست از اعمال سلیقه در دایره مدیریت عجیب و غریب‌تان بردارید!

تداوم اکران فیلم‌هایی که از نُه ماه پیش روی پرده هستند، نامش هرچه هست مدیریت نیست! و اوج این خلاقیت و مدیریت هم البته اکران یکباره هشت فیلم با هم است!

در تفسیر چنین تصمیمی آنچه بیش از همه رخ می‌نمایاند، عناد با فیلمساز و به یغما بردن سرمایه روحی، معنوی و مالی اوست.

سازندگان این فیلم‌ها اگرچه چندان نام‌آشنا نیستند، اما حضورشان به مثابه همان نفس تازه‌ای‌ست که در کالبد نیمه‌جان سینما دمیده است. نتیجه کارشان در نهایت رونق صنعت رو به احتضاری‌ست که ما سال‌هاست برایش نگرانیم و فریاد وااسفا سر داده‌ایم.

مدیریت اکران سینما کار چندان پیچیده‌ای نیست که در نهایت مجبور شویم شاهد اشتباهات فاحش شما در این چرخه معیوب باشیم.

فیلم‌های جدیدتر را با یک نمودار هرمی وارد چرخه اکران کنید؛ آهسته، پیوسته و صبورانه و در مقابل برای ادامه اکران فیلم‌های موفق پیشین چند درصد از ظرفیت سینماها را حفظ کنید.

با مدیریت آنی فقط به جریان توفنده رودخانه لطمه می‌زنید.

به جای برخوردهای دفعی و ساخت دیوار، پل‌ها و ظرفیت‌ها را بالا ببرید. راهی جز این نیست.

رسانه سینمای خانگی- آیا ایران و ونزوئلا اثر مشترک میسازند؟

ساخت اثر سینمایی مشترک توسط سینمای ایران و ونزوئلا نشان از آغاز یک مسیر جدید در گسترش همکاری‌های فرهنگی و رسانه‌ای میان تهران و کاراکاس دارد، فیلمی که قرار است سوژه‌ای ملتهب و واقعی را روایت کند.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، اواخر سال ۹۸ و در اوج تحریم‌های ظالمانه اقتصادی آمریکا علیه ونزوئلا و ایران بود که ۵ نفتکش ایرانی مسیر طولانی خلیج فارس تا کارائیب را برای صادرات بنزین ایران به ونزوئلا پیمودند. مجموعه تهدیدات امنیتی همانند امکان اشغال این نفتکش‌ها از سوی آمریکا باعث شد تا حرکت چندماهه کشتی‌ها تبدیل به یک سفر پرمخاطره شود.

حرکت نفتکش‌های حامل سوخت ایرانی را می‌توان یکی از دشوارترین مبادلات تجاری ایران و ونزوئلا دانست که نهایتا با موفقیت به سرانجام رسید. جنبه نمادین این سفر دشوار تبدیل به یکی از مهمترین نقاط روابط دوستانه ۲کشور شد. حالا و پس از سفر رئیس جمهور به ونزوئلا احتمالا این سفر پرماجرا تبدیل به سوژه نخستین پروژه مشترک سینمای ۲ کشور می‌شود.

هفته گذشته و در جریان سفر رئیس جمهور به آمریکای لاتین، محمدمهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز آیت‌الله رئیسی را در سفر به ونزوئلا همراهی کرد. امضای تفاهمنامه‌های فرهنگی میان تهران و کاراکاس توسط وزیر فرهنگ از جمله دستاوردهای این سفر به حساب می‌آید که نشان از عزم جزم دولت برای تقویت مناسبات فرهنگی و رسانه‌ای ۲کشور در سایه روابط سیاسی و اقتصادی دارد.

تبادلات فرهنگی میان ایران و ونزوئلا در ماه‌های اخیر افزایش چشمگیری پیدا کرده است. اسفندماه سال گذشته بود که از ترجمه اسپانیایی کتاب «سلول شماره۱۴» حاوی خاطرات مقام معظم رهبری از دوران تبعید، زندان و مبارزاتشان در دوران ستمشاهی به همراه تقریظ ایشان در پایتخت ونزوئلا رونمایی شد. در اردیبهشت ماه سال جاری نیز تهران شاهد رونمایی از ترجمه فارسی کتاب «آوریل در کودتا» نوشته ارنستو ویلگاس پولژاک وزیر فرهنگ ونزوئلا بود.

گسترش همکاری‌های فرهنگی و رسانه‌ای با جوامع دوست و همسایه، یکی از راهبردهای دولت سیزدهم در ۲سال گذشته به حساب می‌آید. مساله‌ای که می‌تواند به شکست انحصار رسانه‌ای استکبار جهانی و قدرت‌های غربی کمک کند. تجربه سیما و سینمای ایران در تولید آثار فاخری که طیف گسترده مخاطب را در دیگر کشورها (و به خصوص همسایگان) برای خود جذب کرده است نشان از یک ظرفیت بالقوه برای افزایش نفوذ فرهنگی ایران دارد.

رسانه سینمای خانگی- بهار سینمای ایران چطور گذشت؟

عملکرد سینمای ایران طی فصل بهار نشان می‌دهد که این سینما با انتخاب‌هایی نسبتا درست، موفق شد تا مخاطبان زیادی را جذب کرده و آن را در مسیر صحیحی از صنعتی‌شدن قرار دهد.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، سینمای ایران در فصل بهار، برخلاف آن‌چه که انتظار می‌رفت، روند روبه‌رشد و در برهه‌ای، طلایی داشت. در شرایطی که گمان برده می‌شد که تعداد مخاطبان سینما به دلیل افزایش ۳۳درصدی قیمت بلیت، تاحدودی با ریزش مواجه شود، اما در استقبالی چشم‌گیر، سینمای ایران در همان فروردین‌ماه موفق شد تا به نزدیک‌ترین زمان نسبت به پیش از آغاز کرونا برسد که این اتفاق، در پیش‌بینی بسیاری از کارشناسان اشاره نشده بود.

چنین این انتظار وجود داشت که اکران فروردین به دلیل تلاقی آن روزها با ماه مبارک رمضان، با افول چشمگیری مواجهاما سینماها در ماه رمضان امسال، نه‌تنها با رکود مواجه نشد بلکه یکی از طلایی‌ترین ماه‌ رمضان‌های یک دهه اخیر سینماها را رقم زد و سانس‌های روزانه و شبانه این ماه، با استقبال بسیار خوبی همراه شد.

این ۲ غافلگیری سبب شد تا فصل بهار با بیش از ۳۰۰ میلیارد تومان فروش همراه باشد که یک آمار خوب محسوب می‌شود.

اکران نوروزی

وقتی بسته اکران نوروز ۱۴۰۲ رسانه‌ای شد، انتقادهای بسیاری متوجه این انتخاب‌ها شد. البته که ماه رمضان از سومین روز ماه رمضان آغاز می‌شد و این تلاقی، چیزی نبود که تهیه‌کنندگان و پخش‌کنندگان از آن استقبال کنند بنابراین انتخاب نخست آنها، اکران در عیدفطر بود. اکران نوروزی، با چنین پیش‌فرضی بسته شد.

در همان روزهای نخست، کمدی فسیل توانست تا حدود بسیاری، خود را از مابقی فیلم‌ها بالا کشیده و در ادامه، به رکوردهایی دست پیدا کند که برخی از آنها در طول سالیان اخیر، شکسته نشده بود. فسیل موفق شد با عبور از تعداد مخاطبان مطرب، خود را به تعداد مخاطبان کمدی هزارپا نزدیک کند که این مهم، طی روزهای نخست تیرماه رقم می‌خورد و کمدی فسیل با عبور از تعداد مخاطبان هزارپا و مطرب، به پرمخاطب‌ترین فیلم یک دهه اخیر سینمای ایران تبدیل می‌شود. فارغ از این افتخارآفرینی، فسیل جا دارد تا با افزایش مخاطب، طی تیرماه، حتی خود را در زمره ۵ فیلم پرمخاطب سینمای پس از انقلاب ایران نیز جا دهد که یک رکورد خارق‌العاده محسوب می‌شود.

با این آمار، فسیل، جور دیگر فیلم‌های اکران نوروز را کشید تا این اکران، که پرفروش‌ترین آنها پس از فسیل، عروس خیابان فرشته و غریب بود، با میانگین بسیار خوبی همراه باشد به‌طوری که در تعطیلات نوروزی امسال، حدود ۱ میلیون و ۱۰۰ هزار به سینما رفتند و گیشه نیز بیش از ۵۵ میلیارد تومان فروخت.این اکران نوروزی با این راندمان که ۴۳درصد، پروارتر از نوروز سال گذشته بود، نوید روزهای خوبی را برای سینمای ایران می‌داد.

اکران عیدفطر

اگرچه انتظار می‌رفت که شورای صنفی نمایش، تمام تخم‌مرغ‌های خود را در سبد اکران فطر قرار داده، اما اعلام فیلم‌های این اکران مهم، رضایت چندانی را به همراه نداشت. منتقدان این انتخاب، بر این باور بودند که کمدی فسیل، به‌تنهایی جور اکران نوروزی را کشیده و موفقیت سینماها در فروردین‌ماه، ربطی به انتخاب‌های شورای صنفی نمایش نداشته و فسیل در فضایی بدون رقیب موفق شده است که سینمای ایران را در نخستین ماه سال، به چنین آمار و ارقامی برساند.

همچنین این انتظار وجود داشت که دفاتر پخش، به دلایلی که مهم‌ترین آنها تلاقی ماه رمضان با نوروز امسال بود، اکران فیلم خود را تا عیدفطر به تعویق بیندازند اما اعلام اسامی بسته اکران فطر نشان داد که این آثار در بهترین حالت، فیلم‌های متوسطی هستند که نمی‌توانند اتفاق چندانی را در گیشه رقم بزنند. ضمن اینکه در این انتخاب، توجه چندانی به آثار کمدی نشده بود تا این شائبه قوت بگیرد که زمینه برای فروش بهتر و بیشتر فسیل فراهم شده تا این فیلم در فضایی که رقیب چندانی برایش وجود ندارد، حسابی بتازد و آمارها و رکوردهای بیشتری را به نام خود بزند.

همین‌طور هم شد و از میان فیلم‌های اکران فطر، ۲ فیلم آهنگ دونفره و سه کام حبس موفق شدند تا فروش خود را از مرز ۱۰ میلیارد تومان عبور دهند. فسیل هم در چنین فضایی، حسابی تاخت و رکوردهای بیشتری را به نام خود ثبت کرد. کاملا طبیعی است که اگر ۱ یا ۲ فیلم گیشه‌پسند در ترکیب اکران فطر گنجانده می‌شد، قطعا اتفاق‌های بهتری در گیشه اردیبهشت و خرداد رقم می‌خورد و اکنون با گیشه داغ‌تری به‌نسبت آن‌چیزی که وجود دارد، مواجه بودیم.

اکران فیلم‌های ۱۴۰۱

یکی از دلایلی که سبب شد تا سینمای ایران بتواند پس از ناآرامی‌های پائیز، اکران را به شیوه نرمال خود بازگرداند، اضافه کردن این بند در اکران زمستان بود که فیلم‌های روی پرده به شرط حفظ مخاطب، در اکران نوروز نیز نمایش داده خواهند شد.

بر اساس این بند، فیلم‌های بخارست، ملاقات خصوصی، خط استوا، لوپتو و چپ، راست توانستند اکران خود را طی ۲ماه ابتدایی امسال حفظ کنند. البته ملاقات خصوصی، هم‌چنان به روی پرده بوده و با اقبال خوبی نیز مواجه شده است.

این اتفاق، سبب شد تا اولا، گیشه، تنوع خوبی را شاهد باشد و دست مخاطب برای تماشای فیلم موردعلاقه خود باز بوده و حق انتخاب بیشتری داشته باشد. ثانیا آن‌که، نمایش این آثار سبب شد تا گیشه، پروارتر شود به‌گونه‌ای که تداوم اکران این آثار در گیشه سال جدید، بیش از ۳۲ میلیارد تومان به گیشه واریز کرد که آمار خوبی برای نمایش این آثار محسوب می‌شود.

اکران خرداد

بسته جدید اکران که پس از تعطیلات نیمه خرداد به روی پرده رفت، قوی‌ترین بسته اکران امسال محسوب می‌شود. در این بسته، کمدی پرمخاطبی چون شهر هرت قرار دارد که در همان روزهای نخست توانست موی دماغ فسیل شده و به فروش خوبی دست یاید به‌گونه‌ای که این فیلم در متی کوتاه موفق شده فروش خود را از مرز ۱۰ میلیارد تومان عبور دهد.

همچنین کت چرمی و عروسی مردم، آثاری هستند که توانستند مخاطبان خوبی را جذب کنند. باقی فیلم‌ها شامل نگهبان شب، تصور و مصلحت نیز عملکرد نسبتا خوبی در گیشه داشتند و حداقل آن‌که سبب شدند تا هیچ انفعالی در بسته جدید اکران دیده نشود.

خروج از نسخه موبایل