مدیر مرکز انیمیشن سوره بیان کرد: اگر آدم‌ها به دیدن مستند عادت کنند، بخش زیادی از نیاز به مطالعه در آنها مرتفع می‌شود، چون یکی از مهم ترین شکل‌های مطالعه تماشای مستند است.
به گزارش سینمای خانگی، امیررضا مافی در حاشیه حضور و بازدید از جشنواره سینما حقیقت در پردیس سینمایی چارسو در گفت‌وگو با ایرنا، درباره اهمیت سینمای مستند بیان کرد: مستند مهم ترین گونه تصویری ما است. در روزگاری که مطالعه شکل‌های مختلفی پیدا کرده است، که یکی از مهمترین آنها مستند است و افراد اگر به دیدن مستند عادت کنند، بخش زیادی از نیاز به مطالعه در آنها مرتفع می شود.
وی افزود: جهان هم به این سمت رفته است و فرم های جدید ساخت مستند هم نشان می دهد که اهمیت این گونه بیش از پیش است و اگر این مسیر در ایران هم جا بیفتد و مردم ایران هم اهمیت دیدن مستند و ملاقات با حقایق را درک کنند، بخش زیادی از نیاز ما به سرانه مطالعه مرتفع خواهد شد. این گونه حتی از گونه داستانی هم مهم تر است و تا می توانیم باید آن را جدی بگیریم. زیرا در مباحث مختلف فرهنگی امروز با تاثیری که مستند در تغییر نگرش های ما ایجاد کرده، مواجه هستیم.
امروز اگر به جنگ نرم قائل هستیم، مهم ترین توپخانه ما ساختن مستند استمافی درباره اهمیت و لزوم برگزاری جشنواره «سینماحقیقت» توضیح داد: جشنواره «سینماحقیقت» جزو جشنواره های مهم و معتبر ما است و در تمام این سالها جایگاه خود را پیدا کرده است. «سینماحقیقت» جشنواره با ثباتی است. ازطرف دیگر نیز می توان اینگونه تحلیل کرد که چون هنوز برخی از مدیران به این درک نرسیده‌اند که مستند چقدر مهم است آن را دست کاری نکرده اند.
وی تاکید کرد: جشنواره «سینماحقیقت» مهمترین جشنواره مستندما است اما آیا تنها جشنواره ما باید باشد؟ هرچقدر که ما برای جشنواره حقیقت و امثال آن جشنواره های پشتیبان ایجاد کنیم، اهمیت مستند بیشتر دیده می شود و آدم ها برای ساخت بیشتر مستند ترغیب می شوند. امروز اگر به جنگ نرم قائل هستیم، مهم ترین توپخانه ما ساختن مستند است.
این پندار که مستند صرفا یعنی حیات وحش محصول یک دوره ای است که در تلویزیون اتفاق افتاده است که هربار در تلویزیون درباره مستند صحبت شده است، حیات وحش پخش شده استاو افزود: اخیرا هم در جایی نوشته ام که کسانی که با ایران مساله دارند مهم ترین توپخانه‌شان روایت سازی از دل مستند است. جشنواره هایی باید پدیدار شود، حالا جشنواره های ژانری یا موضوعی باشد که مستندسازان را برای ساختن فیلم های بیشتر و با پشتوانه های پژوهشی بیشتر و بهتر ترغیب کند. جشنواره حقیقت به تنهایی نمی‌تواند بار همه این ها را به دوش بکشد، اگرچه معتقدم که جشنواره «سینماحقیقت» امروز در یک موقعیت استاندارد است و آینده درخشانی هم برای آن می بینم اما کافی نیست.
مدیر مرکز انیمیشن سوره درباره راهکار خود برای شناخت بیشتر مستند به عموم مردم توضیح داد: این پندار که مستند صرفا یعنی حیات وحش محصول یک دوره ای است که در تلویزیون اتفاق افتاده است که هربار در تلویزیون درباره مستند صحبت شده است، حیات وحش پخش شده است. روایت های جدید در مستند که در چند سال اخیر زیاد هم شده است به گونه ای که ما مثلا در تولیدات نتفلیکس، اچ بی او می بینیم که درک کرده اند که مدیوم تلویزیون جای دیدن مستندهای سریالی است و بعد از مدتی میزان بازدید مستندهای سریالی برای آن ها بالا رفت که تولید انبوه می شود.
وی افزود: مخاطب امروز تشنه روایت قصه های واقعی است. اگر ما در تلویزیون خودمان این خرق عادت را کنیم و به جای سریال هایی که پخش می کنیم، مستند قصه دار جذاب پخش کنیم، چشم مخاطب را به دیدن مستند سریالی جذاب عادت دهیم، آن وقت نمونه های سینمایی مستند هم برای مخاطب جا پیدا می کند.
خانه مستند، تلویزیون است
مافی گفت: معتقدم که خانه مستند، تلویزیون است و مستند را عموم مردم باید در تلویزیون ببینند. مهم ترین راهکار هم این است که باید در روایت و یافتن قصه و مسیر آن در مستند تلاش کرد. مخاطب امروز تشنه قصه است و مستندهایی که قصه دارند حتما پربیننده می شوند. این باید در لایه تولید انجام شود و در لایه سیاست گذاری هم باید جسارتی پدید بیاید که نه فقط شبکه مستند تلویزیون بلکه سایر شبکه ها هم به طور متناوب مستند سریالی غیر حیات وحش در ساعات طلایی تلویزیون پخش کنند.
هفدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» به دبیری محمد حمیدی مقدم از ۲۷ آذرماه شروع شده و تا دوم دی ماه ادامه دارد.
احمد ضابطی‌جهرمی، مسعود نقاش‌زاده، پروین صدر ثقه‌الاسلامی، مانی میرصادقی، فرشاد محمدی، بهروز نورانی‌پور و مهدی شامحمدی به‌عنوان هیات داوران بخش مسابقه ملی هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» معرفی شدند.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، احمد ضابطی جهرمی مستندساز و استاد دانشگاه متولد ۱۳۳۰ در جهرم، دانش‌آموخته کارشناسی سینما و دکترای پژوهش هنر است. عضو هیات علمی دانشگاه صداوسیما، مدرس، مترجم، مولف و پژوهشگر سینما و تلویزیون، دبیر دومین دورهی جایزهی پژوهش سینمای ایران، تجلیل به عنوان اولین استاد سینمای ایران از سوی فرهنگستان هنر، مولف کتاب‌های فیلم مستند دورگه، شکل‌شناسی و گونه‌شناسی فیلم مستند، نظریه‌ها و گفتمان‌های سینمای مستند، همبستگی علم و هنر در سینمای مستند، زیبایی‌شناسی و تاریخ تدوین فیلم در کارنامه این مستندساز دیده می‌شود.
مسعود نقاش‌زاده کارگردان و مدرس دانشگاه متولد ۱۳۴۴ در شیراز است و کارشناسی ارشد سینما و دکترای پژوهش هنر دارد. معاون آموزش و پژوهش خانه سینما، معاون پژوهش دانشگاه صداوسیما، معاون تولید و مشاور عالی سیمافیلم، داور سیزدهمین جشنوارهی بین‌المللی فیلم مقاومت، داور بخش بین‌الملل جشنواره فیلم رشد، دبیر چهلمین جشنواره فیلم فجر از مسئولیت‌های این فیلمساز است.
پروین صدر ثقه‌الاسلامی مدیر فرهنگی و استاد فرهنگی متولد ۱۳۲۰ تهران، دانش‌آموخته کارشناسی ادبیات فارسی از دانشگاه تهران و دکترای روانشناسی تربیتی از دانشگاه تربیت معلم تهران است. سیزده سال مدیر کاخ موزه گلستان، عضو هیات علمی و استاد دانشگاه تربیت معلم تهران، بیست‌وپنج سال مدیر و رییس کتابخانه مرکزی دانشگاه تربیت معلم از سابقه کاری این مدیر است.
مانی میرصادقی مستندساز متولد ۱۳۴۷ تهران، دانش‌آموخته کارشناسی ارشد بیولوژی دریا است، ساخت مستندهای حیات وحش ایران، نگین تتیس، سفری به هنگام، جان مرجان، عضو هیات داوران سی‌وسومین جشنواره فیلم فجر، برنده جایزه جشنواره جهانی حیات‌وحش و محیطزیست انگلستان از دستاوردهای او به شمار می‌رود.
فرشاد محمدی مدیر فیلمبرداری متولد ۱۳۵۱ در شیراز، دانش‌آموخته کارشناسی ارشد سینما است، نامزدی دریافت ۶ سیمرغ بلورین و برنده سیمرغ بلورین، بهترین دستاورد فنی و حرفه‌ای از جشنواره فیلم فجر، مدیر فیلمبرداری فیلم‌های سینمایی عرق سرد، قاتل اهلی، ملاقات خصوصی، نهنگ عنبر، رگ خواب در کارنامه کاری او دیده می‌شود.
بهروز نورانی‌پور کارگردان و مستندساز متولد ۱۳۶۰ در سنندج و دانش‌آموخته کارگردانی سینما است. برنده جایزه ویژه هیات داوران در بخش بین‌الملل جشنواره سینماحقیقت، برنده سیمرغ بهترین مستند سی‌وچهارمین جشنواره فیلم فجر، برنده بهترین مستند جشنواره بین‌المللی واچداکس لهستان از دستاوردهای این فیلمساز محسوب می‌شود.
مهدی شامحمدی تهیه‌کننده و مستندساز متولد ۱۳۶۲ شهرری، دانش‌آموخته، کارشناسی ارشد سینما است. او مدیرعامل و موسس کارگاه سینمایی امروز فیلم، عضو هیات انتخاب جشنواره سینما حقیقت، داور جشنواره مستند شبکه مستند، داور بخش مستند جشنواره جام‌جم و داور بخش مستند سینما حماسه را در کارنامه کاری خود دارد.
هفدهمین جشنواره بین‌المللی سینماحقیقت، فردا دوم دی ماه به پایان می‌رسد.
در سومین روز از هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» ۴۹ مستند اکران و ۳ کارگاه برگزار می‌شود.
به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، هفدهمین جشنواره بین المللی سینما حقیقت امروز و در سومین روز برگزاری از ساعت ۱۱ تا ۲۴ در سالن‌های مختلف پردیس سینمایی چارسو و سالن سینماتوگراف موزه سینما، میزبان علاقمندان و اصحاب رسانه خواهد بود.
سالن ۱ پردیس چارسو
مستند بلند «عراق چگونه اراک شد» به کارگردانی سعید شاه‌حسینی در بخش مسابقه ملی از ساعت ۱۳ تا ۱۵ نمایش داده می‌شود.
از ساعت ۱۵ تا ۱۷ هم مستند بلند «آوار» به کارگردانی عبدالخالق طاهری در بخش مسابقه ملی اکران خواهد شد.
مستند بلند «آخرین کوسه نهنگ» به کارگردانی رامتین بالف در بخش مسابقه ملی از ساعت ۱۷:۳۰ تا ۱۹:۳۰ نمایش داده می‌شود.
در این سالن مستند بلند «احمد» به کارگردانی مصطفی رزاق کریمی در بخش مسابقه ملی و جایزه شهید آوینی از ساعت ۱۹:۳۰ تا ۲۱:۳۰ و «پدگر» به کارگردانی محمدرضا خوش فرمان از ساعت ۲۱:۳۰ تا ۲۳:۳۰ در بخش مسابقه ملی و بین‌الملل اکران می‌شوند.
سالن ۲ پردیس چارسو
مستند بلند «در رکاب حضرت عشق» اثر اوویدیو سالازار محصول آمریکا در بخش مسابقه بین‌الملل از ساعت ۱۱ تا ۱۳ نمایش داده خواهد شد.
مستندهای «برای دیدن پلنگ برفی» اثر آنا گانشینا محصول روسیه و مستند کوتاه «متحدین خوش آمدید» اثر شکیب اسرار و تولین ترنت محصول آمریکا در بخش مسابقه بین‌الملل از ساعت ۱۳ تا ۱۵ به نمایش در می آیند.
همچنین مستند «یک آتشفشان مسکونی» اثر دیوید پانتالئون و خوزه ویکتور فوئنتس محصول اسپانیا در بخش نمایش‌های ویژه و مستند نیمه‌بلند «تجارت به روش همیشگی» اثر چیندوم ایرگبو محصول نیجریه در بخش مسابقه بین‌الملل از ساعت ۱۵ تا ۱۷،مستند «تجلیل یک دختر از پدرش: سلیمان سیه» اثر فتو سیسه محصول کشور مالی در بخش پرتره و مستند کوتاه «خانه موقت» اثر کامیل بمبنیستا محصول لهستان در بخش مسابقه بین‌الملل از ساعت ۱۷:۳۰ تا ۱۹:۳۰،مستند «در شهر ما جایی برای شما نیست» اثر نیکولای استفانوف محصول بلغارستان در بخش نمایش‌های ویژه اکران خواهند شد.
مستند کوتاه «حقوق از دست رفته» اثر محمد مصلی محصول لیبی در بخش مسابقه بین‌الملل از ساعت ۱۹:۳۰ تا ۲۱:۳۰ و مستند «کسوف» اثر ناتاشا اوربان محصول مشترک نروژ و صربستان در بخش نمایش‌های ویژه و مستند کوتاه «با آغاز جنگ ۲۰۰۸ در نوار غزه» اثر محمدحسین مجد محصول فلسطین در بخش مسابقه بین‌الملل از ساعت ۲۱:۳۰ تا ۲۳:۳۰ اکران خواهد شد.
سالن ۳ پردیس چارسو
مستند بلند «زیبا، لذیذ، مبتذل» به کارگردانی امیررضا جوادی در بخش مسابقه ملی از ساعت ۱۳ تا ۱۵، مستند بلند «ددرس» به کارگردانی مشترک صادق داوری‌فر و نفیسه ظهیری ثانی در بخش مسابقه ملی از ساعت ۱۵ تا ۱۷، مستند بلند «تکثیر در اسارت» به کارگردانی مهدی ایمانی شهمیری در بخش مسابقه ملی از ساعت ۱۷:۳۰ تا ۱۹:۳۰، مستند بلند «پرونده تمرد من» به کارگردانی مسعود دهنوی در بخش مسابقه ملی از ساعت ۱۹:۳۰ تا ۲۱:۳۰ و مستند بلند «راز عیسی» به کارگردانی آبتین شمیلی در بخش مسابقه ملی در سالن ۳ پردیس چارسو اکران خواهند شد.
سالن ۴ پردیس چارسو
سالن ۴ پردیس چارسو در سومین روز جشنواره از ساعت ۲۰ تا ۲۲ میزبان اکران مستند «جاده سامونی» ساخته استفانو ساوونا محصول سال ۲۰۱۸ ایتالیا و فرانسه خواهد بود. مستند «در گرو عشق» به کارگردانی مینا قاسمی زواره هم در بخش نمایش‌های ویژه از ساعت ۲۲ تا ۲۴ اکران می‌شود.
همچنین کارگاه «فرآیند ساخت مستند کوتاه» لقمان خالدی از ساعت ۱۰ تا ۱۲، کارگاه «روایت مستند» شهید العلم از ساعت ۱۳ تا ۱۵ و کارگاه «سمینار کارگاهی: تک نگاری در سینمای مستند» فرهاد ورهرام، ساعت ۱۵ تا ۱۷ در این سالن برگزار خواهد شد.
از ساعت ۱۸ تا ۲۰ در سالن ۴ پردیس چارسو آیین بزرگداشت اصغر بختیاری با حضور همکاران و خانواده این مستندساز سینمای ایران برگزار خواهد شد.
سالن ۵ چارسو
مستندهای نیمه‌بلند «مهدکودک» به کارگردانی حانیه یوسفیان و «همنوایی عاشقانه» به کارگردانی آذر مهرابی در بخش مسابقه ملی از ساعت ۱۳ تا ۱۵ نمایش داده می‌شود.
مستندهای «آخرین زنگی زمانه» به کارگردانی مهرداد خاکی و «پلی که نیست» به کارگردانی محمدرضا حاج محمد حسینی در بخش جایزه شهید آوینی از ساعت ۱۵ تا ۱۷ اکران خواهد شد.
در سالن ۵ چارسو همچنین مستند «تفنگداران جنوب» به کارگردانی علی بلند نظر در بخش جایزه شهید آوینی از ساعت ۱۷:۳۰ تا ۱۹:۳۰ اکران می‌شود.
سه مستند کوتاه «محمد قاضی به روایت گوستاو دوره» به کارگردانی حنیف شهپر راد، «گیریشمن» به کارگردانی پژمان مظاهری‌پور و «دختر کوه نور» به کارگردانی جابر بادیاد در بخش مسابقه ملی از ساعت ۱۹:۳۰ تا ۲۱:۳۰ اکران می‌شود. دو مستند نیمه‌بلند «جمال الدین» به کارگردانی مشترک امیر روئینی و علی کوشا و «می ۱۹۶۸» به کارگردانی احسان امی هم در بخش مسابقه ملی از ساعت ۲۱:۳۰ تا ۲۳:۳۰ اکران می‌شود.
سالن ۶ چارسو
در این سالن دو مستند کوتاه «ترانه‌های رود» به کارگردانی مهدی رخشانی و «سال‌های سرخ» به کارگردانی میلاد محمدی «سگ خور» به کارگردانی مشترک فتح‌الله امیری و نیما عسگری در بخش مسابقه ملی از ساعت ۱۳ تا ۱۵ به نمایش در می‌آیند.
همچنین از ساعت ۱۵ تا ۱۷ مستندهای کوتاه «آخرین خداحافظی» به کارگردانی احسان صبوری، «تیمو» به کارگردانی رضوان بوستانی و «هزار و یک شب بلدیه» به کارگردانی احمد صراف یزد در بخش مسابقه ملی اکران خواهد شد.
مستندهای نیمه‌بلند «جویندگان» به کارگردانی مجید فتحی و «آقای خاص» به کارگردانی سجاد ترابی هم از ساعت ۱۷:۳۰ تا ۱۹:۳۰ در بخش مسابقه ملی اکران می‌شود.
مستندهای «داستان بارانی» به کارگردانی حسین نژادموسی و «برار انیسه» به کارگردانی سید صادق کاظمی در بخش جایزه شهید آوینی از ساعت ۱۹:۳۰ تا ۲۱:۳۰ و دو مستند نیمه‌بلند «من محمدحسن را دوست دارم» به کارگردانی سید محمد محمدی‌سرشت و «مقدس نما» به کارگردانی امیرعباس کنعانی هرندی در بخش مسابقه ملی از ساعت ۲۱:۳۰ تا ۲۳:۳۰ اکران خواهد شد.
سالن سینماتوگراف موزه سینما
مستند بلند «پدگر» به کارگردانی محمدرضا خوش فرمان در بخش مسابقه ملی و بین‌الملل از ساعت ۱۴ تا ۱۶، مستند «بی‌خوابی» اثر اسماعیل فیفی آنوبیل و نانا یا آنوبیل محصول انگلستان در بخش پرتره از ساعت ۱۶ تا ۱۸، مستند بلند «خانواده خلج» به کارگردانی مشترک مریم الهامیان و مصطفی حاجی قاسمی در بخش مسابقه ملی و بین‌الملل از ساعت ۱۸ تا ۲۰ و مستند بلند «رزیدنت» به کارگردانی امیرمحمد کوچک‌زاده در بخش مسابقه ملی از ساعت ۲۰ تا ۲۲ اکران خواهد شد.
هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» به دبیری محمد حمیدی مقدم ۲۷ آذر تا ۲ دی ۱۴۰۲ در پردیس چارسو برگزار می‌شود.
اولین نمایش مستند سینمایی «جمال‌الدین» که برشی از زندگی سیدجمال‌الدین اسدآبادی است، امروز ۲۸ آذرماه در جشنواره «سینماحقیقت» رقم خواهد خورد.
به گزارش سینمای خانگی از ایرنا همزمان با دومین روز از برگزاری هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت»، مستند سینمایی «جمال‌الدین»، محصول مرکز مستند سوره، به تهیه‌کنندگی امیر روئینی و کارگردانی امیر روئینی و علی کوشا رونمایی می‌شود.
این اثر برشی از زندگی و فعالیت‌های مبارزاتی سیدجمال‌الدین اسدآبادی اندیشمند سیاسی است که با مرور اتفاقات رخ داده در ایران آن روز، داستان خود را تا نهضت توتون و تنباکو برای مخاطب به تصویر می‌کشد.
«جمال‌الدین» که از طریق فراخوان «سینماحماسه» و با رویکرد ساخت مستند از شخصیت‌های حماسی ایران در فرایند تولید قرار گرفت، سه‌شنبه- ۲۸ آذرماه- سانس ۱۷:۳۰ تا ۱۹:۳۰ در سالن ۶ و چهارشنبه- ۲۹ آذرماه- سانس ۲۱:۳۰ تا ۲۳:۳۰ در سالن پنج پردیس سینمایی چارسو به نمایش درمی‌آید.
همچنین از تیزر و پوستر این اثر که ساخت و طراحی آن به ترتیب برعهده صادق شاهسون و مهدی قلی زاده بوده است، رونمایی شد.
سایر عوامل این پروژه عبارتند از؛ فیلمنامه و تحقیق: امیر روئینی، تدوین: محمد کریم‌پور، نویسنده گفتار متن: امیرمحمد کوچک‌زاده، صداگذار: محمد درگاهی، گفتار متن: فخرالدین صدیق شریف و سعید مقدم‌منش، مدیر فیلمبرداری: رضا دیدار، فیلمبردار: رسول تنهایی، طراح گریم: محسن دارسنج، طراح صحنه و لباس: حمید بخشی، جلوه‌های ویژه بصری: حمید شب‌خیز، مجری طرح: حرکت گستر کوشا؛ پرویز کاظم‌لو، مدیر تولید: پرویز کاظم‌لو، دستیار کارگردان: شادی محمدی لوئی، منشی صحنه: پریوش سلطانی، عکاس: محمد جوانشیر و محمد طاهری، مدیر تدارکات: حسین رحیمی.
پژمان مظاهری‌پور کارگردان مستند «گیرشمن» از آثار راه‌یافته به جشنواره «سینماحقیقت» ضمن ارایه توضیحاتی درباره این مستند، از شرایط اقتصادی حاکم بر سینمای مستند انتقاد کرد.
به گزارش سینمای خانگی، پژمان مظاهری‌پور کارگردان مستند «گیرشمن» از آثار راه‌یافته به هفدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» در گفت‌وگو با مهر، درباره این مستند توضیح داد: «گیرشمن» سومین قسمت از سه‌گانه‌ای درباره تاریخ مطالعات باستان‌شناسی در شوش دانیال است که به کاوش‌های رومن گیرشمن باستان‌شناس فرانسوی می‌پردازد. او قبل از جنگ دوم جهانی و در زمان رضاشاه به همراه همسرش تانیا در سال ۱۳۱۱ وارد ایران می‌شود. ابتدا به نهاوند می‌رود، تپه گیان را کاوش می‌کند، سپس به تهران و بعد کاشان می‌رود، در کاشان تپه‌های سیلک را کاوش می‌کند و در ادامه به کاوش در بی شاپور می‌پردازد، در آنجا موزاییک‌های معروف ساسانی را پیدا می‌کند و آثار معماری مهمی به دست می‌آورد.
وی افزود: جنگ جهانی دوم که آغاز می‌شود گیرشمن در ایران می‌ماند، سپس به افغانستان می‌رود و بعد دهلی نو و پس از آن مصر. بعد از پایان جنگ دوم جهانی باز هم به بی شاپور بازمی‌گردد و متوجه می‌شود که بخش مهمی از آثار موزاییکی که پیدا کرده بود، از بین رفته است او در نهایت به شوش دانیال می‌رود و شروع به کاوش می‌کند. در شهر شاهی، ترانشه (فرورفتگی‌های مصنوعی) وسیعی باز می‌کند و شهر پانزدهم را پیدا می‌کند، پیدا شدن شهر پانزدهم در زمان خودش به‌عنوان واقعه‌ای مهم در باستان‌شناسی ایران تعریف می‌شود اما یافته‌ها و تئوری‌های او درباره شهر پانزدهم بعدها مورد انتقاد باستان‌شناسان قرار می‌گیرد.
این مستندساز ادامه داد: کاوش‌های او در هاله‌ای از ابهام قرار می‌گیرد و باستان‌شناسان انتقادهایی نسبت به عملکرد او داشته‌اند. مهم است که بدانیم گیرشمن اشیای زیادی را بدون اجازه دولت ایران از کشور خارج کرده است. هنگام کاوش در شوش است که کار کاوش در چغازنبیل را آغاز می‌کند، او زیگورات معروف چغازنبیل را از زیر خاک خارج کرد.
روایت سرگذشت آقای باستان‌شناس از نگاه همسرش
مظاهری‌پور درباره شیوه روایت‌گری خود در این مستند هم توضیح داد: مستند «گیرشمن» به مجموعه فعالیت‌های این باستان‌شناس از زبان همسرش می‌پردازد، کسی که او را در تمام طول مسیر همراهی می‌کند و ما در واقع در این مستند با راوی دوم شخص روبه‌رو هستیم. سعی کرده‌ایم که راوی ما قصه‌ای را تعریف کند؛ قصه‌ای که خاطرات خودش درباره ورود به ایران به همراه همسر باستان‌شناسش است. همسر گیرشمن باستان‌شناس نیست اما این موضوع را تجربه می‌کند پس با یک قصه طرف هستیم، نه یک نریشن به‌عنوان عقل کل مطلق و برای اینکه تنها به اطلاعات خشک باستان‌شناسی و تاریخی بسنده نکنیم، به وقایع تاریخی موازی با این قصه مثل به قدرت رسیدن نازی‌ها در آلمان و جنگ دوم جهانی، وقایع ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، شهریور ۱۳۲۰ و … هم اشاره کرده‌ایم. ما در «گیرشمن» تاریخ را از سال ۱۹۳۲ شروع می‌کنیم و قصه‌مان تا سال ۱۹۶۸ ادامه می‌یابد یعنی زمانی که گیرشمن بازنشسته می‌شود و از ایران می‌رود.ما فیلم تاریخی داریم اما فیلم باستان‌شناسی نداریم. تفاوت باستان‌شناسی با تاریخ این است که تاریخ، گذشته را روایت می‌کند و باستان‌شناسی دروغ‌ها و واقعیت‌های تاریخ را هویدا می‌کند. درواقع باستان‌شناسی با واقعیت‌های خود به ما می‌گوید که تاریخ کجا دروغ می‌گوید و کجا صحت دارد
این مستندساز درباره حضور پررنگ باستان‌شناسان خارجی در ایران و فقدان باستان‌شناس معتبر ایرانی در زمینه پژوهش‌های تاریخی بیان کرد: بخشی از این مساله به حوزه باستان‌شناسی باز می‌گردد که برای مردم ناشناس است، بخشی دیگر به باستان‌شناسان مربوط است که باید باستان‌شناسی را معرفی کنند، بخشی دیگر به سینمای مستند برمی‌گردد که کم‌تر به موضوع باستان‌شناسی می‌پردازد. ما فیلم تاریخی داریم اما فیلم باستان‌شناسی نداریم. تفاوت باستان‌شناسی با تاریخ این است که تاریخ، گذشته را روایت می‌کند و باستان‌شناسی دروغ‌ها و واقعیت‌های تاریخ را هویدا می‌کند. درواقع باستان‌شناسی با واقعیت‌های خود به ما می‌گوید که تاریخ کجا دروغ می‌گوید و کجا صحت دارد.
وی افزود: باستان‌شناسی در ایران خیلی دیر شروع می‌شود. با آغاز دهه ۴۰، مرحوم عزت‌الله نگهبان آموزش باستان‌شناسی نوین را در دانشگاه تهران شروع می‌کند و ما شاهد حضور باستان‌شناسانی هستیم که در محوطه‌های بزرگ باستانی همراه با خارجی‌ها کاوش می‌کنند. باستان‌شناسان ایرانی آنقدر تجربه نداشتند که یک سایت باستانی را در اختیارشان قرار دهند، تازه در دهه ۴۰ و ۵۰ است که می‌بینیم باستان‌شناسانی مثل عزت‌الله نگهبان، میرعابدین کابلی، یوسف مجیدزاده، اسماعیل یغمایی و مرحوم حاکمی و دیگر باستان‌شناسان ایرانی وارد محوطه‌های باستانی می‌شوند و به کاوش می‌پردازند.
مظاهری‌پور تاکید کرد: باستان‌شناسان ایرانی همیشه در کنار خارجی‌ها کاوش می‌کرده‌اند که ایرادی هم نداشته چراکه هیأت‌های علمی مشترک همیشه در باستان‌شناسی چه در ایران و چه در جهان مرسوم بوده است. البته که در سال‌های گذشته باستان‌شناسی ایران به قدرت امروز نبوده و انتقال تجربه انجام می‌شده است. در سال‌های اخیر است که باستان‌شناسی ما از نظر علمی به قدرتی رسیده است که به شکل مستقل کاوش می‌کنند و البته کاوشگران خوبی هم داریم. در سال‌های اخیر هم که گروه‌های باستان‌شناسی خارجی به طرز مشهودی از باستان‌شناسی ایران حذف شده‌اند.
وی در توضیح اینکه چرا مستندهایی که به باستان‌شناسی می‌پردازند کم‌تر از مستندهای تاریخی است؟ گفت: ارتباط رسانه‌ها و سینمای مستند و به‌طور کلی سینمای ما با باستان‌شناسی ارتباط کامل و گسترده‌ای نیست و ما کم‌تر شاهد حضور باستان‌شناسان در فیلم‌های داستانی یا به طور کلی حوزه سینما هستیم. بعد از انقلاب، باستان‌گرایی به شکل ناملموس و غیرمستقیم با حکومت پیش از انقلاب ارتباط پیدا می‌کرد، چراکه حکومت پهلوی علاقه خاصی به باستان‌شناسی و باستان‌گرایی داشت. طبیعتاً برای حفظ امور باستانی کشور و برای اینکه این امر به یک امر ضدانقلابی تبدیل نشود، باستان‌شناسی در سکوت و سکون فرو می‌رود.
مغز میراث فرهنگی یک کشور، باستان‌شناسی است
این مستندساز تاکید کرد: البته دلایل مختلف دیگری هم وجود دارد مثلاً ما وارد جنگ با عراق می‌شویم و طبیعتاً مسائل کشور به سمت جنگ می‌رود. بحث بازسازی کشور، هزینه‌ها و … در اولویت‌های کشور قرار می‌گیرند و باستان‌شناسی در این اولویت وجود ندارد. به نظرم، الان، وقت پرداختن به باستان‌شناسی از جنبه‌های مختلف رسیده است. حفظ فرهنگ کشور، حفظ تاریخ و همچنین امور اقتصادی مثل گسترش گردشگری از جمله این جنبه‌هاست. مغز میراث فرهنگی یک کشور، باستان‌شناسی است یعنی این حوزه متریالی را برای گردشگری و سایر حوزه‌ها تولید می‌کند.
وی درباره تأثیر ضعف باستان‌شناسی در زمینه جذب گردشگر هم گفت: باستان‌شناسی یک اتاق فکر خیلی جدی است و از آن جایی که این اتاق فکر ارتباطش را با بدنه فرهنگی کشور ضعیف‌تر کرده است و ما این ارتباط را کم‌تر می‌بینیم در نتیجه به نظر می‌رسد که از امکاناتی که می‌توانیم برای رسیدن به یک جامعیت در امور فرهنگی داشته باشیم، دور شدیم. هر چقدر بیشتر بتوانیم به باستان‌شناسی به ویژه در ایران که شامل سایت‌های باستانی، محوطه‌های باستانی، اشیای باستانی، شهر، بافت‌های باستانی و … است، بها دهیم و آن را جدی بگیریم، می‌توانیم تولیدات علمی‌مان را در عرصه‌های مختلف گسترش دهیم و از باستان‌شناسی در عرصه‌های مختلف استفاده کنیم.
کارگردان «گیرشمن» درباره زمان صرف شده برای تولید این مستند توضیح داد: کارهای تحقیقاتی «گیرشمن» پیش از همه‌گیری ویروس کرونا یعنی در سال ۱۳۹۸ آغاز شد؛ از فرزانه ابراهیم‌زاده تشکر می‌کنم که کار پژوهش اثر را انجام داد و ما براساس پژوهش او، اطلاعات‌مان را تکمیل کردیم. همچنین پیش از سال ۱۳۹۸ مصاحبه‌هایی انجام داده بودیم، در ادامه در سال ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ آنها را کامل کردیم.
از آنجایی که باستان‌شناسی برای مردم به‌طور عامه مترادف با گنج‌یابی شده و ارتباط درستی بین باستان‌شناسی و جامعه شکل نگرفته است، فیلمسازان هم با ساخت اینگونه آثار آشنایی ندارند و شاید بهتر باشد بگویم کم‌تر آشنایی دارند
وی افزود: فیلمبرداری «گیرشمن» هم پاییز سال ۱۳۹۹ انجام شد، پس از آن وارد کار تدوین شدیم؛ فیلم‌های باستان‌شناسی تدوین طولانی‌ای دارند، البته این بخش از کار دیده نمی‌شود، پیدا کردن آرشیوها، تطبیق تصاویر، مطابقت وقایع با یکدیگر و مصاحبه‌هایی که باید تکمیل شوند، فیلم‌های باستان‌شناسی را به یک پازل تبدیل می‌کنند این مسائل باعث می‌شود تدوین فیلم سه یا چهار ماه یا حتی بیشتر به طول انجامد. در مستند «گیرشمن» یک فیلمنامه تحقیقاتی و یک فیلمنامه برای فیلمبرداری داشتیم که با آن فیلمبرداری را آغاز کردیم، یک فیلمنامه تدوین داشتیم که با آن تدوین‌مان را انجام دادیم و بعد از آن فیلمنامه نهایی که گفتار متن ماست و فیلم به پایان رسید.
این مستندساز درباره حضور کم‌رنگ مستندهای باستان‌شناسی در جشنواره‌های سینمایی عنوان کرد: از آنجایی که باستان‌شناسی برای مردم به‌طور عامه مترادف با گنج‌یابی شده و ارتباط درستی بین باستان‌شناسی و جامعه شکل نگرفته است، فیلمسازان هم با ساخت اینگونه آثار آشنایی ندارند و شاید بهتر باشد بگویم کم‌تر آشنایی دارند. از طرف دیگر باستان‌شناسان هم وارد فضای تازه‌ای می‌شوند؛ آنها شاید ندانند که با یک مستندساز چگونه برخورد کنند، شاید ندانند تفاوت یک فیلمساز مستند با خبرنگار چیست و چگونه باید با هر کدام از آنها ارتباط ایجاد کرد.
وی افزود: از طرف دیگر بحث بودجه و سرمایه‌گذاری‌ها وجود دارد. ما می‌دانیم که در حوزه محیطزیست سرمایه‌گذاری وسیعی وجود دارد یعنی مستند محیط زیست آنقدر جای خود را پیدا کرده است که سیاست‌گذاری سرمایه‌گذاران به آن سمت می‌رود و مردم هم از آن استقبال می‌کنند اما مردم و سیاست‌گذاران سینمایی با بحث بافت‌ها، بناها، مطالعات باستان‌شناسی، محوطه‌های باستانی چندان آشنا نیستند. به همین دلیل فکر می‌کنم برای ساخت مستندهای باستان‌شناسی باید سیاست‌گذاری داشت، فرهنگ‌سازی درباره باستان‌شناسی موجب می‌شود تا عواقب ناخوشایندی محوطه‌ها، اشیا و بناهای باستانی را تهدید نکند و بعدها موجب تأسف همه ما نشود. محوطه‌های باستانی کشور ما به دلیل فرهنگ اشتباه مردم در معرض تهدید جدی قرار دارند.
ورود فیلمسازان جدید به میدان «سینماحقیقت»
مظاهری‌پور درباره حضور مستند «گیرشمن» در جشنواره هفدهم «سینماحقیقت» هم گفت: امسال فیلمسازان جدیدی وارد جشنواره «سینماحقیقت» شده‌اند، این اتفاق مهمی است، این واقعه به ما می‌گوید که قطار سینمای مستند به حرکت خود در مسیرش ادامه می‌دهد، اتفاق خوبی است که فیلمسازهای ما تکرار نشوند البته با احترام به پیشکسوت‌ها و البته تنوع و تکثر در آثار وجود داشته باشد. اما از نظر اقتصادی به شدت نگران سینمای مستند هستم؛ سینمای مستند ما مرزهای ورشکستگی را درنوردیده و بسیاری از مستندسازان که شغل‌شان مستندسازی است، ورشکسته هستند یعنی درآمدشان از طریق مستندسازی، کفاف زندگی‌شان را نمی‌دهد.
وی افزود: این نکته مهمی‌ست که متولیان امر چه در تلویزیون و چه در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید خیلی به آن دقت کنند که آتیه این مستندسازان مهم است و با سرنوشت سینمای این کشور گره خورده است، هم اینکه تولید آثار مستند دیگر با بودجه‌های موجود امکان‌پذیر نیست.
این کارگردان مستند در پایان تاکید کرد: این صحبت‌ها غر زدن نیست بلکه اتفاقی است که در عرصه اقتصاد سینمای ایران می‌افتد؛ ما از زمانی که قرارداد کاری را می‌بندیم، تا زمانی که می‌خواهیم تولید آن را شروع کنیم، اعتبار اختصاص یافته و پول دریافتی به یک دوم یا یک چهارم ارزش ریالی خود می‌رسد که این به معنای فاجعه است.
برنامه کارگاه‌های هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» اعلام شد.
به گزارش سینمای خانگی از روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، هفدمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران؛ سینماحقیقت برای علاقه‌مندان به سینمای مستند کارگاه‌های آموزشی را در پنج روز برگزار می‌کند که به شرح زیر است:
دوشنبه ۲۷ آذر، روز اول جشنواره برنامه سینمای مستند در قاب حقوق ایران با تدریس وحید آگاه، ساعت ۱۸ تا ۲۰ مدیر برنامه: علیرضا حسینی (کارگاه انجمن صنفی تهیه کنندگان سینمای مستند)
سه‌شنبه ۲۸ آذر، روز دوم جشنواره کارگاه مستند انیمیشن (پویانمایی) با تدریس اینا ساهاکیان، ساعت ۱۰ تا ۱۲ کارگاه خلاقیت و نوآوری در مستند حیات وحش توسط مهدی نورمحمدی، ساعت ۱۳ تا ۱۵ کارگاه پژوهش تصویری و پژوهش برای تصویر با تدریس شهاب‌الدین عادل، ساعت ۱۵ تا ۱۷
چهارشنبه ۲۹ آذر، روز سوم جشنواره کارگاه فرآیند ساخت مستند کوتاه توسط لقمان خالدی، ساعت ۱۰ تا ۱۲ کارگاه روایت مستند از ساعت ۱۳ تا ۱۵ کارگاه سمینار کارگاهی: تک نگاری در سینمای مستند با تدریس فرهاد ورهرام، ساعت ۱۵ تا ۱۷
پنج‌شنبه ۳۰ آذر، روز چهارم جشنواره کارگاه تجربه‌های جدید من در فیلمسازی مستند با حضور مهرداد اسکویی، ساعت ۱۵ تا ۱۷
جمعه اول دی، روز پنجم جشنواره کارگاه غیر حضوری مستند علمی با تدریس پائو فاوس از اسپانیا، ساعت ۱۰ تا ۱۲ کارگاه اخلاق در سینمای مستند توسط هانا پولاک کارگردان لهستانی، ساعت ۱۳ تا ۱۵
هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینما حقیقت» به دبیری محمد حمیدی مقدم ۲۷ آذر تا ۲ دوم دی در پردیس چارسو برگزار می‌شود.
مراسم رونمایی از فیلم مستند «آخرین قرار» با حضور سازندگان، سینماگران و ورزشکاران و جمعی از پیشکسوتان باشگاه پرسپولیس در پردیس سینمایی چارسو برگزار شد.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی گروه سینمایی هنر و تجربه، در ابتدای این مراسم سعید چاری (کارگردان) با تشکر از شرایطی که برای نمایش این فیلم فراهم شده است گفت: من مستندهای زیادی ساخته‌ام اما این اولین مستندی بود که برای یکی از دوستان خودم ساختم و بیشتر یک کار دلی بود تا یاد علی انصاریان را زنده نگه داریم و مطمئنم که علی انصاریان ما را امروز می‌بیند.
سردار محمد رویانیان، مدیرعامل سابق باشگاه پرسپولیس نیز با تشکر از سازندگان مستند «آخرین قرار» بیان کرد: علی انصاریان ورزشکار و هنرمندی مردمی بود که در دل جامعه با مردم بود و یک انسان ویژه بود و افرادی مانند علی انصاریان ویژگی‌ها داشت که قطعا من و بسیاری دیگر از افراد نداریم و به نوعی آنها جز مفاخر و الگوهای جامعه هستند.
وی ادامه داد: در دنیا ما را به نام ورزشکاران و هنرمندانمان می‌شناسند و ساخت مستندهایی مانند «آخرین قرار» باعث می‌شود که به یاد و شناخت چنین افرادی عمق بیشتری داده شود و کار بسیار ارزشمندی است زیرا آن هنرمند و ورزشکار کارهای خودش را کرده و نوشته است و با ساخت چنین مستندهایی این ما هستیم که در حال بازخوانی آن نوشته‌ها هستیم.
رویانیان با طلب آمرزش برای ورزشکاران و هنرمندان از دنیا رفته مانند علی انصاریان و مهرداد میناوند تاکید کرد که باید قدر هنرمندان و ورزشکاران پیشکسوت را بیشتر بدانیم.
فیلم مستند «آخرین قرار» به تهیه‌کنندگی و کارگردانی سعید چاری با نگاهی به زندگی علی انصاریان ساخته شده است.
دبیر هفدهمین جشنواره بین‌المللی «سینما حقیقت» گفت: در ایران مستند تولید و خودمان مصرف می‌کنیم. در صورتی که هدف و جریان‌سازی اصلی ما رخنه این آثار در بازارهای دنیاست که به صورت عملی درخواهد آمد.
به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، نشست خبری هفدهمین جشنواره بین‌المللی «سینما حقیقت» یکشنبه- ۱۹ آذرماه با حضور محمد حمیدی مقدم دبیر جشنواره در سالن حقیقت مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی برگزار شد.
حمیدی مقدم در این نشست درباره ویژگی‌های بارز جشنواره اظهارداشت: امسال سال متفاوتی را گذراندیم. شاهد رشد و استقبال متقاضیان در حوزه فیلم مستند بودیم و با توجه به اتفاقات و هزینه‌های بالای سینما فکر می‌کردیم که ساخت مستند فروکش کند اما شگفت زده شدیم، وقتی به آمار حدود ۶۴۰ فیلم متقاضی حضور در جشنواره مواجه شدیم که بیش از چهار سال گذشته است.
حضور ۶۰ فیلمساز زن در جشنواره
دبیر هفدهمین جشنواره بین‌المللی «سینما حقیقت» درباره تعداد فیلم های حاضر در جشنواره گفت: ۶۴۰ فیلم متقاضی حضور در جشنواره بودند. ۲۲۳ فیلم نیز در بخش شهید آوینی متقاضی شدند. در این بین ۶۰ فیلمساز زن در جشنواره داشتیم.
وی اظهارداشت: ۳۸۹ فیلم از شهرستان‌ها درخواست حضور در جشنواره را داشتند که از این بین حدود ۳۸ فیلم از ۲۳ شهر انتخاب شده است. این تنوع و تکثر استانی در ایران عزیز ما زیبنده و زیباست به صورت قطعی ۲۰ استان در جشنواره حضور دارند.
جشنواره امسال متنوع و متکثر از چهره‌های جدید است. نوزایی محتوایی و دگرگونی ساختار و محتوا در فیلم‌ها رخ داده و کشف چهره‌های جدید در کنار فیلمسازان پیشکسوت و قدیمی در این دوره به چشم می‌خورددبیر هفدهمین جشنواره بین‌المللی «سینما حقیقت» در پاسخ به یکی از خبرنگاران درباره حضور بی‌پروای موضوعی مستندسازان در جشنواره گفت: برخی از تهدیدها سینمای مستند را از یک درگاه کشف عبور داده است. در استان‌ها به یک کشف خوب رسیدیم. استان‌ها برای ما حیات سینمای ایران هستند. هنوز با فرم‌های رنگ‌آمیزی شده و سفارشی خارجی بزک نشده است. استان‌ها هنوز درگیر قواعد جشنواره‌های خارجی نشده‌اند. از این رو وارد حوزه جدیدی شده‌ایم که فرصت خوبی را برای ما فراهم خواهد کرد.
حمیدی مقدم افزود: نکته قابل توجه در جشنواره امسال با سال گذشته این است که در حوزه مشاوران حضور چشمگیری داشتیم. از سال گذشته گروه مشاوران در کنار دبیر رای می‌دادند و تکثر بیشتری شکل گرفت و به شکل جمعی و آکادمیک نزدیک شده بود. حدود ۲۵ مشاور در کنار ما بودند و در کنار دبیر برای انتخاب فیلم‌ها قرار داشتند.
دبیر جشنواره درباره موضوعات مستندات حاضر در جشنواره بیان کرد: گوناگونی و رنگ آمیزی بسیار خوبی در ترکیب فیلم‌های مسابقه ملی و آوینی و بخش‌های دیگر جشنواره وجود دارد. امسال تفاوت بزرگی با سال‌های قبل داریم که تنوع مضمونی بسیار خوبی رخ داده است. در حوزه اجتماعی، خانواده، حیات وحش، چهره نگاری، مقاومت و پایداری، انقلاب اسلامی، جنگی، تاریخی، ورزشی و محیط زیست این تنوع در بخش های مختلف رخ داده است. مطالبه‌گری و از پا ننشستن را در فیلم های امسال خواهیم دید.
دبیر جشنواره سینما حقیقت حضور فیلمسازان جوان را در این جشنواره به فال نیک گرفت و گفت: جشنواره امسال متنوع و متکثر از چهره‌های جدید است. نوزایی محتوایی و دگرگونی ساختار و محتوا در فیلم‌ها رخ داده و کشف چهره‌های جدید در کنار فیلمسازان پیشکسوت و قدیمی در این دوره به چشم می‌خورد.
محمد حمیدی مقدم
۱۸۳۹ فیلم متقاضی حضور در بخش بین الملل
حمیدی‌مقدم با اشاره به بخش بین‌الملل جشنواره افزود: یکهزار و ۸۳۹ فیلم از ۱۱۳ کشور جهان متقاضی حضور در بخش بین الملل بود. در این بین یکهزار و ۲۹۸ فیلم کوتاه و ۴۱۶ فیلم بلند داشتیم. این فیلم‌ها در بخش‌های ویژه‌ای حضور خواهند داشت. فیلم‌های پرتره و نمایش های ویژه در این بخش منتخب آثار جهانی هستند. به علاوه در بخش بین‌الملل جشنواره، بخش ویژه غزه را خواهیم داشت تا مهمترین فیلم های مستند درباره غزه به نمایش گذاشته شوند.
با توجه به ظرفیت آموزش آنلاین همچنین از اسفندماه کارگاه‌های آنلاین به صورت تئوری و عملی برگزار خواهد شددبیر جشنواره افزود: یک نگاه تحلیلی در مستند بحران داریم و دو پنل ویژه در این باره خواهیم داشت. مهمانانی از کشورهای مختلف دنیا داریم و کارگاه‌هایی در نظر گرفته شده‌اند. مستندسازان ایرانی و خارجی کارگاه‌هایی را خواهند داشت. این کارگاه‌ها ضبط خواهد شد و در درگاه اینترنتی مرکز گسترش قرار خواهد گرفت.
وی اظهارداشت: با توجه به ظرفیت آموزش آنلاین همچنین از اسفندماه کارگاه‌های آنلاین به صورت تئوری و عملی برگزار خواهد شد. به علاوه کارگاه‌های ویژه‌ای درباره تجربه‌های شخصی اساتید و مستندهایی که ساختند خواهیم داشت.
حمیدی مقدم درباره مستندهای حیات وحش و توجه به آنها گفت: امسال شاهد رشد و بروز این نوع مستند در جشنواره خواهیم بود و دو سه فیلم قدرت‌مند در این جشنواره خواهیم داشت.
دگرگونی در فیلم برای معرفی حیات وحش در جشنواره شکل گرفته است
دبیر هفدهمین جشنواره بین‌المللی «سینما حقیقت» به موضوع آب و جمعیت نیز اشاره کرد و گفت: پیش‌بینی می‌شد که تولید در این حوزه وجود نداشته باشد اما شاهد بودیم که اتفاقات خوبی رخ داده است. از این رو این موضوع را به صورت تحلیلی و محتوایی و جهشی در جشنواره خواهیم داشت و به صورت اهداف مهم حقیقت باقی خواهد ماند. اگر با این روند پیش برویم بخش‌های ویژه این دو بخش می‌توانند به عنوان ضمیمه بخش‌های ویژه جشنواره حضور داشته باشند.
وی درباره نکوداشت های این دوره از جشنواره افزود: امسال سه بزرگداشت خواهیم داشت و جشنواره را با فیلم تاراز یکی از آثار مهم و ماندگار در سینمای مستند کشور آغاز خواهیم کرد. افتتاحیه با یاد فیلمبردار فقید این فیلم مرتضی پور صمدی صورت خواهد گرفت. به علاوه دیگر بزرگ‌داشت‌ها به اصغر بختیاری و مهرداد ضابطیان تعلق خواهد گرفت.
حمیدی مقدم بیان کرد: آثار و پلان‌های دیده نشده از برخی از سینماهای مستند کشور را در افتتاحیه خواهیم دید. همچنین پذیرای بسیاری از دانشجویان و محصلان آکادمیک سینما هستیم، اتفاق بسیار خوبی که باعث شد مخاطبانی به ما اضافه شوند.
جایزه بهترین فیلم از نگاه تماشاگران با همراهی صنف تهیه‌کنندگان سینمای مستند انجام خواهد گرفتدبیر جشنواره سینما حقیقت درباره رزرو بلیط برای تماشای فیلم‌ها اظهارداشت: با توجه به سامانه سمفا همه می توانند تماشای فیلم را رزرو کنند. همچنین تلاش می‌کنیم که آرا تماشاگران به شکل صحیح و درست به سینما حقیقت برگردد.
وی در این باره افزود: جایزه بهترین فیلم از نگاه تماشاگران با همراهی صنف تهیه‌کنندگان سینمای مستند انجام خواهد گرفت. باید یکی از صنوف این مساله را به عهده بگیرد تا به بهترین شکل ممکن آرا تماشاگران را دریافت کنیم.
حمیدی مقدم درباره اکران آنلاین فیلم‌ها در جشنواره بیان کرد: برگزاری جشنواره به صورت آنلاین یک اتفاق متناسب در زمان کرونا بود. جشنواره به حضور فیزیکی وابسته است و باعث می‌شود بحث‌های مکمل رقم بخورد. در آن زمان تهدید کرونا باعث شد که جشنواره سینما حقیقت پیشتاز حضور به صورت آنلاین باشد که این به جنشواره‌های دیگر هم سرایت پیدا کرد. یکی از اتفاقات خوب این بود که وقتی این فیلم‌ها به صورت آنلاین پخش شد و به حوزه‌های مردمی راه پیدا کرد نمایش آنها تا محل تصویربرداری سوژه‌ها رخنه پیدا کرد.
تا نتوانیم وارد بازار جهانی شویم نمیتوانیم فروش خوبی داشته باشیم و دیده شویموی افزود: از آنجایی که فروش باید با سرمایه‌گذار تناسب پیدا کند، هدف را فروش قرار داده‌ایم. فعلا که مستند فروش ندارد تا به یک بازار برسیم. امسال با توجه به درخواست فیلمسازان و با توجه به نیاز، برای فیلمسازانی که تمایل به اکران آنلاین دارند، هزینه‌ای برای کار تشویقی در نظر گرفتیم و خودمان به عنوان خریدار این رویه را پیش گرفتیم.
دبیر هفدهمین جشنواره بین‌المللی «سینما حقیقت» در ادامه فروش فیلم مستند را یکی از ملاک‌های مهم دیده شدن‌ها دانست و گفت: تا نتوانیم وارد بازار جهانی شویم نمیتوانیم فروش خوبی داشته باشیم و دیده شویم. ما در ایران تولید می‌کنیم و خودمان مصرف می‌کنیم. در صورتیکه جریان سازی اصلی ما رخنه مستند در بازارهای دنیاست و اصلی‌ترین هدف ماست که به صورت عملی درخواهد آمد.
امسال و در هفدهمین جشنواره «سینماحقیقت» علاوه بر پردیس چارسو که خانه جشنواره است، آثار جشنواره در «موزه سینما» روی پرده خواهند رفت.
این انتخاب به دلیل گسترش مخاطبان سینمای مستند و ایجاد دسترسی و امکانات بیشتر برای علاقه‌مندان، انجام شده است. شرایط حضور در این سینما به زودی اطلاع رسانی خواهد شد. این سینما، سینمای مردمی هفدهمین جشنواره «سینماحقیقت» است.
هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» در بخش‌های مسابقه ملی، مسابقه بین‌الملل، جایزه شهیدآوینی، بخش‌های جنبی ملی و بین‌الملل و بزرگداشت برگزار می‌شود.
جشنواره در این دوره می‌کوشد ضمن بازنمایی تاریخ و فرهنگ جامعه ایرانی اسلامی، تصویری واقعی از آنچه بشر امروز در عرصه‌های زندگی فردی و اجتماعی با آن روبه روست ارائه دهد. با این نگاه، تمرکز ویژه این دوره از جشنواره بر دو چالش ملی و بین‌المللی بحران آب و مساله جمعیت است.
«لقمان خالدی» کارگردان سینمای مستند در هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت»، کارگاه فرایند ساخت مستند کوتاه برگزار می‌کند.
به گزارش سینمای خانگی از مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، لقمان خالدی یکی از استادان ایرانی کارگاه‌های هفدهمین جشنواره بین‌المللی سینماحقیقت است که کارگاه «درام با طراحی ساختار در مستند کوتاه» را برگزار می‌کند.
لقمان خالدی کارگردان، مستندساز و تدوینگر سینما و متولد سال ۱۳۵۷ در کرمانشاه است. خالدی فیلمسازی خود را از انجمن سینمای جوان کرمانشاه آغاز کرد. از مهمترین آثار وی می‌توان به فیلم کوتاه «فوکوس» و مستندهای «و من مسافرم»، «خصوصی»، «مشترک موردنظر»، «کمی بالاتر»، «نسا»، «فصل هرس» و … اشاره کرد.
هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» به دبیری محمد حمیدی‌مقدم از ۲۷ آذر تا دوم دی امسال در بخش‌های مسابقه ملی، مسابقه بین‌الملل، جایزه شهیدآوینی، بخش‌های جنبی ملی و بین‌الملل و بزرگداشت در پردیس چارسو برگزار می‌شود.
جشنواره در این دوره می‌کوشد با بازنمایی تاریخ و فرهنگ جامعه ایرانی اسلامی، تصویری واقعی از آنچه بشر امروز در عرصه‌های زندگی فردی و اجتماعی با آن روبه روست ارائه دهد. با این نگاه، تمرکز ویژه این دوره از جشنواره بر ۲ چالش ملی و بین‌المللی بحران آب و مساله جمعیت است.
امسال علاوه بر پردیس چارسو که خانه جشنواره است، آثار جشنواره در «موزه سینما» روی پرده خواهند رفت. این سینما، سینمای مردمی هفدهمین جشنواره سینماحقیقت است.
صداپییشه پیشکسوت گفت: جوان‌های علاقه‌مند زیادی هستند که در حوزه دوبله فعالیت می‌کنند، اما توسط تعدادی از واسطه‌ها استثمار می‌شوند.
به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، از شبکه مستند، مراسم پاسداشت ناصر ممدوح صداپییشه، مدیر دوبلاژ و بازیگر ایرانی و رونمایی از مستند «سرانجام رعفت»، پرتره پیشکسوت هنر دوبله شادروان رعفت هاشم پور شامگاه گذشته، دوشنبه ۱۳ آذر با حضور اهالی دوبله و دوستداران هنر در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد.
ممدوح: اکنون فیلم هایی که دوبله می شود، تک گوینده است. این موضوع ضعف به شمار می رود
ممدوح در این مراسم با انتقاد از شرایط دوبله گفت: از زمانی که کرونا آمد، کار ما دچار فراز و نشیب های زیادی شد و متاسفانه همه چیز را به هم ریخت. اکنون فیلم هایی که دوبله می شود، تک گوینده است. این موضوع ضعف به شمار می رود.
وی افزود: سال های قبل اگر از من می پرسیدند که می خواهی چه کاره شوی؟ پاسخ می دادم: دوبلور. اما اگر اکنون چنین سوالی را از من بپرسند، متاسفانه این پاسخ را نمی دهم. البته جوان های علاقه مند زیادی هستند که در این حوزه فعالیت می کنند، اما توسط تعدادی از واسطه‌ها استثمار شده‌اند. پلتفرم های نمایش آنلاین، فیلم های خود را به تعدادی از واسطه‌ها می دهند تا دوبله کنند که این موضوع باعث تاسف است.
ممدوح گفت: باید اعتراف کنم که به شدت تحت تاثیر محبت های شما قرار گرفتم و برای همه شما آرزوی موفقیت و خوشبختی دارم.
در ادامه ناهید امیریان پیشکسوت هنردوبله درباره ناصر ممدوح گفت: جایگاه استاد آنقدر برای من بالاست که ایشان را به عنوان یک پدر، یک همراه و یک رفیق می دانم و از ایشان می آموزم و درس یاد می گیرم.
مراسم پاسداشت ناصر ممدوح صداپییشه
تواضع، اخلاق و مردم دوستی رمز موفقیت ممدوح
در بخش دیگری از این مراسم مدیر تولید شبکه مستند در وصف هنرمند دوبله گفت: امروز وقتی درباره استاد ممدوح و کار ایشان فکر می کردم به یاد جمله ای از او افتادم که ۵-۶ سال پیش در یک جمعی بیان کردند. ایشان آن زمان می گفتند که من کارم را دوست دارم، مردم را دوست دارم و کار برای مردم را هم دوست دارم. به ذهنم رسید که چرا یک نفر بعد از ۶۰ سال فعالیت در عرصه دوبله، می گوید من کارم را دوست دارم؟ چند درصد از ما که در مشاغل مختلف هستیم، از کارمان راضی هستیم؟
ابوالقاسم ناصری ادامه داد: برای پاسخ به این سوال به یاد سخنانی از خودشان افتادم که در این مستند بیان شده است. او تعریف می کند که چگونه وارد این عرصه شده است؛ فیلمنامه ای که داشتند، آشنایی ایشان با آقای کاملی و تستی که پیش او می دهد باعث می شود که وارد این عرصه شود.
مراسم پاسداشت ناصر ممدوح صداپییشه
او گفت: وقتی کسی می گوید من از کارم راضی هستم، یعنی دو تاثیر دارد؛ اول اینکه در آن شغل رشد پیدا می کند و دوم آنکه آرامش روحی و روانی در زندگی اش حکمفرما خواهد بود. این دو موضوع بسیار مهم است. به نظرم استاد ممدوح این فرصت را داشت تا کاری که دوست دارد را انجام دهد و در برابر این نسیم زیبا مقاومت نکرد و خودش را در مسیر آن قرار داد و از این فرصت استفاده کرد. آقای ممدوح حتما ویژگی هایی دارد که باعث شده او در کارش موفق شود. به نظرم این ویژگی ها داشتن تواضع، اخلاق و مردم دوستی بوده است.
در این برنامه عباس مطمئن زاده نیز گفت: گرمی و طنین خاصی که در صدای آقای ممدوح وجود دارد باعث می شود که ایشان را متفاوت از بقیه بدانیم. ممدوح در کارهایش درک بسیار خوبی از نقش دارد و آنچنان فضای نقش را خوب درک می کند که بتواند آن شخصیت را برای شنونده باورپذیر کند.
این پژوهشگر و صداپیشه افزود: عمده کارهایی که از ایشان به یاد دارم، مجموعه های تلویزیونی است که دوبله کرده است. ظرافت صدای ایشان باعث می شد که شخصیت ها بسیار بهتر در ذهن ما جای بگیرند و ماندگار شوند. خاطرم هست ایشان یک نقش منفی را دوبله می کرد که بسیار سخت بود اما به خوبی آن را انجام داد و وقتی صدای شخصیت را شنیدم، منفی بودن آن را واقعا احساس کردم. همه اینها نشان دهنده خلاقیتی است که آقای ممدوح در کارهایش به خرج می داده است.
لبخند آقای ممدوح پیوند خورده با قلب اوست
ابوالفضل توکلی درباره ساخت مستند «مرد لبخند» گفت: سال ۱۳۹۶ این افتخار را داشتیم که برای فیلم «مرد لبخند» خدمت آقای ممدوح باشیم. آن زمان نشد هماهنگی کنیم تا مراسمی برای رونمایی فیلم برگزار شود، شبکه هم می خواست فیلم را پخش کند. در نهایت، مراسمی در خود شبکه مستند برگزار و فیلم رونمایی شد. در ادامه می خواستیم مراسم بزرگتری را بگیریم که مصادف با دوران کرونا شد. اکنون بهترین فرصت بود که از یک عمر زحمات ایشان قدردانی کنیم.
وی ادامه داد: باید از ایشان تشکر کنم که هر زمان که می خواستم فیلمی درباره هنرمندان دوبله بسازم با کمال میل پذیرفتند و جلوی دوربین من آمدند، همیشه هم می گفتند که این عزیزان همکاران من هستند و باید کمک کنم تا هنرشان بیان شود.
مراسم پاسداشت ناصر ممدوح صداپییشه
او درباره نامگذاری مستند خود گفت: وقتی برای فیلم ها می خواهم نامی انتخاب کنم، چالشی بین خودشان و کارشان را برمی‌گزینم اما تنها فیلمی که تنها براساس کاراکتر خود شخصیت انتخاب شد، همین فیلم است. آقای ممدوح، مردی است که همیشه لبخند دارد و به همین دلیل این نام را برگزیدم. لبخند آقای ممدوح پیوند خورده با قلب اوست و از مهربانی او برمی‌آید.
در پایان این مراسم با اهدای تندیس شبکه مستند و لوح تقدیر از بیش از نیم قرن فعالیت هنری ناصر ممدوح قدردانی و مستند «سر انجام رعفت» رونمایی شد.
تولید جدید شبکه مستند به تهیه کنندگی و کارگردانی ابوالفضل توکلی روایتی از سالها فعالیت هنری زنده یاد رعفت هاشم پور است.
