رسانه سینمای خانگی- اعلام برنامه اکران نخستین جشنواره مستند ۱۷

برنامه اکران آثار نخستین جشنواره فیلم مستند ۱۷ از برنامه‌های جنبی کنگره ۶۰۹۰ شهید استان قم اعلام شد.

به گزارش سینمای خانگی، داود جلیلی مسئول کمیته فنی جشنواره ۱۷ روز سه‌شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، اظهار داشت: اکران فیلم ها از امروز چهارم مهرماه جاری ساعت ۱۶ شروع می‌شود و در این روز در سانس ۱۶ تا ۱۷:۴۵ مستند آرام بی قرار اثر مصطفی خسروی و در سانس ۱۸:۴۵ سر به هوا به کارگردانی مسعود امامی و آخرین نبرد فرمانده از محمد جواد رحیمی و در سانس پایانی روز اول جشنواره نیز و از ساعت ۲۰:۴۵ مستند لوتوس به کارگردانی محمد رضا وطن دوست اکران می شود که از برگزیده های جشنواره حقیقت است.

وی مکان اکران فیلم‌ها را سالن همایش شهید آوینی قم و زمان برگزاری اختتامیه جشنواره را ۱۳ مهرماه عنوان کرد وافزود: فردا پنجم مهر نیز درسانس اول از ساعت ۱۶ سه مستند حلالم کن از مهدی خاکسار، قم بهمن ۶۵ از سید جواد حسینی القمی و به قصد کشت نزنید از علی اصغر فاریابی پخش می‌شود. در سانس دوم نیز از ساعت ۱۸:۴۵ شهیدان محمود نژاد از محمد رضا هاشمی، حسین اثر معصومه مهرنوروزی و شیخ حسن به کارگردانی محمدجوادرجایی و در سانس پایانی و از ساعت ۲۰:۴۵ نیز ۱۸ درصد از مصطفی شبان که از برگزیده های جشنواره حقیقت است اکران می‌شود.

وی با اشاره به برنامه‌های روز سوم جشنواره در ششم مهرماه گفت: در این روز در سانس اول از ساعت ۱۶ مستند رخ ماه اثر میلاد فرشیدنیا ، میدان‌دار به کارگردانی محمد صادق محمدی ، دعای مادر به کارگردانی سلمان ابوطالبی و پرواز از بوسنی اثر سیده مرضیه یثربی و در دومین سانس نیز از ساعت ۱۶ ، او اسماعیل بود اثر جواد یقموری و جمعه دوم آوریل به کارگردانی سمانه رمضانی و در آخرین سانس این روز نیز مستند ۱۸ هزار پا از مهدی شاه محمدی و از برگزیده های جشنواره حقیقت اکران خواهد شد.

جلیلی افزود: جمعه هفتم مهر نیز در سانس اول چشمه‌های زرین مستندی از علیرضا ابراهیمی فردویی، خبری نیست از مظفر عارف و علی صالحی و به رنگ انار از مهدی آخوندی و در دومین سانس نیز از ساعت ۱۸:۴۵ ، مهاجر از محمدحسن خوشرفتار، برای نبل برای الزهرا اثر جواد یقموری و خیابان شهدا اثر مهدی باران طلب و در سانس سوم این روز نیز مکی مردی از اربعین اثر حبیب احمد زاده از برگزیده‌های جشنواره حقیقت پخش می‌شود.

وی ادامه داد: در روز شنبه هشتم مهر در سانس اول و از ساعت ۱۶ مسافر شهر نی‌سواران به کارگردانی افشین بلاغی، رادیو جوب شور اثر محمدحسین قاسمی و سلمان ابوطالبی و میعاد در کانی مانگا اثری از احمد همتیان و پیمان مرادزاده و در دومین سانس نیز آن ۲۳ روز اثر مهدی نعمتی، ناشناس به کارگردانی حسین مختاری و آژیر اثری از سلمان ابوطالبی و در سانس پایانی این روز نیز از ساعت ۲۰:۴۵ مستند اول شخص غایب اثری از امیرحسین نوروزی به عنوان یکی از برگزیده‌های جشنواره حقیقت اکران خواهد شد.

مسوول کمیته فنی جشنواره ۱۷ افزود: یک شنبه ۹ مهر در سانس اول جشنواره مستندهای آخر رفاقت به کارگردانی داود جلیلی و سایه آرامش اثر وحید فتاحی منش درسانس دوم نیز بی منت از محمد حسین سعادتی ، از حجره تا سنگر از مهدی امینی و لبخند سرو اثر علی صالحی و در سومین سانس این روز نیز صدای سکوت به کارگردانی پناه برخدا رضایی از برگزیده‌های جشنواره حقیقت اکران می‌شود.

وی ابراز داشت: در روز دوشنبه دهم مهرماه نیز در سانس اول کمی روشن تر از آبی اثر مصطفی کوچکی، از ناصر تا فاو اثر فاطمه علیزاده فرد و صبر نفس مستندی از محمدمهدی هاشمی پخش خواهد شد. در دومین سانس این روز نیز روی سر روی دست از علیرضا سبحانی و پرده آخر از جلال یقموری اکران می شود. در سانس سوم نیز قرار روز شانزدهم مستندی از محمد احسان اصغرزاده و از برگزیده های جشنواره حقیقت اکران می‌شود.

وی افزود: سه شنبه یازدهم مهرماه و در روز آخر اکران ها،‌ در سانس اول و از ساعت ۱۶ ، AM ردیف ۱۶۰۰ اثر محمود احمدی و ننه حسین به کارگردانی احمد فیضی اکران می شود. در سانس دوم نیز شماره یک مستندی از سیدرضا حسینی، پدر بزرگ ۲۲ ساله اثری از رضا ابوذر و شمع ، شعله ، شاهد اثری از محسن غضنفری و مهراب اکبری اکران می شود. در سومین سانس نیز گلوله باران اثر مشترکی از مرتضی پایه شناس و حسین مومن به عنوان یکی دیگر از برگزیده های جشنواره حقیقت اکران می‌شود.

رسانه سینمای خانگی_غفلت از سینمای دفاع مقدس؟

هفته دفاع مقدس بواقع پاسداشت دوران طلائی ظهور و بروز بصیرت در فرزندان ملتی است که صدها سال طعم حکومت داری عصر بی کفایت پهلوی وخاندان فاسد آنان را چشیده بودند و برای حفظ پرچم، استقلال و شرف خویش با دستان خالی،سلاح ایمان و با عشق به ولایت فقیه به میدان آمدند، میدان نبردی که سینماگران هم با حضور در آن رشادتهای رزمندگان اسلام را با دوربینهای خود به ثبت رساندند تا به عنوان فرزندان خلف خمینی کبیر نامشان در تاریخ دفاع مقدس جاودانه بماند…این ایام فرصتی است تا به بررسی سینما در دوران دفاع مقدس بپردازیم

یادداشت مهدی سرتاج/دفتراصفهان

شروع جنگ تحمیلی و تبلور فرهنگی مکتب امام خمینی

با شروع جنگ تحمیلی طبیعی بود که هنرمندان سینما همپای دیگر رزمندگان برای ثبت لحظات جنگ در این میدان نبرد حضورداشته باشند، در یکی از این روزهای جنگ ،دوربین مستند ساز آرام آرام به رزمنده ای که یک دست نداشت و در دل خاکریز نشسته بود، نزدیک می شود… گزارشگر میگوید خودتون را معرفی کنید.او خود را این چنین معرفی می کند: «سرباز اسلام حسین خرازی…»! حسین خرازی همان فرمانده نامدار و با اخلاص که به سربازانش می‌گفت کار باید برای رضای خدا باشد و خود را نه یک فرمانده که یک سرباز اسلام معرفی می‌کرد. این بیان سرشار از خضوع و گمنانی توسط یک فرمانده بزرگ ، درست همان نقطه ای است که سینما را وارد یک گونه جدید از فیلمسازی می‌کند و در آن گونه، تکنیک جای خود را به مفاهیم انسانی و اخلاقی می‌دهد که در هیچ جنگی تا کنون تجربه نشده، مفاهیم جدید انسانی که فرزندان مکتب خمینی کبیرآن را به ظهور و بروز رسانده بودند سینمائی که براساس فرمایشات راهگشا و روشن گرایانه‌ی حضرت امام(ره) که فرمودند «ما با سینما مخالف نیستیم ما با فحشا مخالفیم…»، در سال‌های بعد از انقلاب، اجازه‌ی ظهور و بروز پیدا کرده بود، و حالا با ورود فیلمسازان آماتور و نیمه حرفه‌ای، در روزهای آغازین جنگ به جبهه‌ها توانست رسالت خود که ثبت مستندات وقایع جبهه‌های حق علیه باطل بود را به انجام برساند.

شکل گیری ژانر سینمای دفاع مقدس

دوران هشت ساله دفاع مقدس و مقاومت رزمندگان اسلام در صحنه های نبرد، تداعی کننده یکی از زیباترین جلوه های تمدن بشر بود که در آن، ایثار، گذشت، جهاد و شهادت، جلوه گر بود. این ویژگی‌های ارزشمند رفتاری، موجب شکل گیری فرهنگ دفاع مقدس شد تا در نهایت ژانری که می توانست سینمای جنگ نامیده شود به واسطه بروز رفتارهای خارق العاده انسانی رزمندگانش به سینمای دفاع مقدس مبدل شود، سینمائی که گونه منحصر بفرد سینمای ایران نام گرفت. ژانر دفاع مقدس با پرداختن به روحیات رزمندگان، باورها و اعتقادات آنها براساس وجوه شخصیتی رزمندگان به تدریج به اوج خود رسید و موجب ارتقای سطح کیفی سینمای دفاع مقدس شد.در این میان، نگاه و رویکرد مسئولین و فیلمسازان به دفاع مقدس در فرایند شکل گیری این گونه سینمائی و ارتقاء سطح آن موثر بوده است که آن را می توان از دومنظر مورد واکاوی قرارداد. رویکرد اول: رویکرد الهی، ارزشی و حماسی است که از بدو انقلاب، ظهور و بروز یافته است و شهید سید مرتضی آوینی را می توان از اصلی‌ترین چهره‌هائی نام برد که در توسعه این فکرموثر بوده است. رویکرد دیگر- که بسیاری از تولیدات سینمای دفاع مقدس و به ویژه تولیدات پس از جنگ را شامل می‌شود- رویکرد انتقادی یا نقادانه به موضوع جنگ است. در این رویکرد، فیلمساز، سراغ معضلات و آسیب هایی می‌رود که زیر خاکسترها و غبارهای جنگ پنهان مانده و عمدتا با پایان جنگ و کنار رفتن غبارها، دوربین سینما به سمت آنها تغییر جهت میدهد.

فراز و فرود سینمای دفاع مقدس در سایه سوء مدیریت

آنچه که در بررسی وضعیت تولید فیلم‌های دفاع مقدس طی 4 دهه پس از انقلاب، نشان میدهد این است که تولید آثار سینمایی و دفاع مقدس با افت و خیزهای فراوانی روبرو بوده است. این ژانر سینمائی به دلیل بی برنامگی، به جای رشد و بالندگی، در مسیر افول حرکت کرده وطی سالهای گذشته به لحاظ کمی و کیفی- مسیر قهقرا را طی کرده است. با نگاهی به چهار دهه فعالیتهای فرهنگی- به ویژه در حوزة سینمای دفاع مقدس- درمی‌یابیم که تاکنون، رویکردهای مختلفی در تولیدات سینمای دفاع مقدس وجود داشته است. هدف همه این رویکردها، بازیابی فرهنگ و ارزشهای نهفته در دفاع مقدس و انتقال آن به نسلهای آینده بوده است ولی رسیدن به این هدف و آرزوی شیرین، مقدماتی را می طلبد که در سایه سوء مدیریت و استراتژی غلط مدیران فرهنگی تحقق پیدا نکرد.

مروری بر تاریخ تولیدات سینمای دفاع مقدس

در سال‌های اولیه جنگ، نداشتن تجربه در ساخت فیلم جنگی و فقدان شناخت از حال و هوای حاکم بر جبهه‌ها باعث شد تا نخستین نمونه‌های این ژانر، آثار قابل‌قبولی از کار درنیایند؛ سال‌هایی که هنوز سینمای جنگ هویت نیافته بود. هرچند از دل همین تجربه‌ها و همین فیلم‌ها، سینمایی قهرمان‌محور پدید آمد که در دهه ۶۰ تماشاگران بسیار داشت. در بررسی سینمای جنگ نقش و اهمیت فیلم‌هایی، چون «عقاب‌ها»، «گذرگاه»، «بلمی به‌سوی ساحل» و «کانی‌مانگا» را نباید فراموش کرد؛ فیلم‌هایی که به جای شخصیت بیشتر به حادثه اهمیت می‌دادند و به گیشه سینما‌ها رونق می‌بخشیدند. آنچه از آن به‌عنوان سینمای دفاع‌مقدس یاد می‌شود با فیلم «دیار عاشقان» آغاز شد، با «پرواز در شب» ادامه یافت و با «دیده‌بان» و «مهاجر» اوج گرفت. در این میان اما باید سهمی ویژه برای مجموعه «روایت فتح» قائل شد. کاری که مرتضی آوینی و گروهش انجام دادند ارائه تصویری بی‌واسطه از فضای حاکم بر جبهه‌ها بود. با تصاویری که اغلب به شیوه دوربین روی دست فیلمبرداری شده بود و با گفتار متن‌هایی که آوینی خود می‌نوشت و می‌خواند، شیوه تازه و بدیعی در مستند‌های جنگی شکل گرفت که بعد‌ها مستند اشراقی نامیده شد؛ مستند‌هایی که سینمای دفاع‌مقدس را وارد فضایی تازه کرد.

سینمای دفاع مقدس در دهه 60 و 70

بهترین فیلم‌های دفاع‌مقدس اغلب پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ ساخته شدند. از «مهاجر» و «هور در آتش» گرفته تا «سفر به چزابه» که همگی در انتهای دهه ۶۰ یا نیمه اول دهه ۷۰ ساخته شدند و جایگاهی تثبیت شده به‌عنوان بهترین‌های سینمای دفاع‌مقدس دارند؛ سینمایی که از نیمه دوم دهه ۷۰ دچار بحران شد. بهترین فیلمسازان این عرصه ترجیح دادند به جای فیلم دشوار جنگی، سراغ گونه‌های دیگر بروند. بیشتر فیلمسازان شاخص سینمای جنگ در دهه ۷۰ سراغ سینمای اجتماعی رفتند. هرچه زمان گذشت، ساخت فیلم جنگی دشوارتر و پرهزینه‌تر شد. خروجی نهاد‌هایی که متولی سینمای دفاع‌مقدس محسوب می‌شدند در اغلب موارد قابل‌قبول نبود و در مواردی به‌نظر می‌رسید فیلمسازان جوان از فیلم جنگی به‌عنوان سکویی برای ورود به سینمای حرفه‌ای استفاده می‌کنند.

دهه هشتاد برای سینمای دفاع مقدس

سینمای دفاع‌مقدس نتوانست از این گنجینه بی انتهای دفاع مقدس بهره ببرد و در ورطه تکرار افتاد و آثاری جلوی دوربین رفتند که اغلب فاقد ارزش‌های سینمایی و بدون حداقل جذابیت برای جذب مخاطب بودند. از نیمه دوم دهه ۸۰ با ورود ده‌نمکی به عرصه و ساخته شدن سری فیلم‌های «اخراجی‌ها» بعد از سال‌ها فیلم‌هایی از سینمای دفاع‌مقدس با اقبال عمومی مواجه شدند.

دهه 90 و سینمای دفاع مقدس

در دهه ۹۰ به‌نظر می‌رسید سینمای دفاع‌مقدس نیازمند تنفس در فضایی تازه است. این اتفاق گاهی با آثاری، چون «ایستاده در غبار» رخ داد و امید‌هایی برانگیخته شد، ولی رویکرد کلی این سینما همچنان با آنچه در دوران طلایی ژانر (در انتهای دهه ۶۰ و ابتدای دهه ۷۰) شاهدش بودیم فاصله بسیار دارد؛ آن هم در شرایطی که هنوز حکایت‌های زیادی از ۸ سال دفاع‌مقدس ناگفته مانده است؛ حکایت‌هایی که نیاز به راویانی خوش قریحه و خلاق و تازه نفس دارد تا مهم‌ترین ژانر سینمای ایران در ۴ دهه اخیر که تولدش را مدیون انقلاب و جنگ است، همچنان رهروانی استوار داشته باشد.

توجه به قهرمانان دفاع مقدس در استانها

مروری کوتاه بر سینمای دفاع‌مقدس نشان می‌دهد مهم‌ترین و هیجان انگیز‌ترین اتفاق‌های سینمای جنگی ایران به سال‌های دور بازمی‌گردد و هر چه به دوران متاخر نزدیک‌تر می‌شویم، سینمای دفاع‌مقدس کمتر توانسته آثاری جالب توجه خلق کند که این مهم، خبر از فقدان اتاق فکری منسجم و کارآمد در این حوزه می دهد. واقعیتی که بدان بایستی اشاره کرد این است که از آنجا که در طول هشت سال دفاع مقدس همه مردم ایران و اقوام ایرانی در این سالها با غیرت و از جان گذشتگی نقش بسزائی در دفاع از این آب و خاک داشتند سینمای دفاع مقدس هم باالطبع بایستی از محوریت تهران خارج شده و گستره تولید خود را به استانها ببرد .استانی همچون اصفهان که با تقدیم 21807شهید در صدر همه استانها بوده و نام آوران زیادی همچون شهید خرازی ،شهید همت،شهید کاظمی،شهیدزرین و… را در دل خود پرورش داده در سینمای ایران نادیده گرفته شده که همین نگاه مغفول مانده از قهرمانان واقعی جنگ سبب فاصله میان تماشاگر و سیاستگذاران سینمای دفاع مقدس و به قهقرا رفتن این گونه سینمائی می شود.در این میان بنیاد فرهنگی روایت فتح در دوره جدید مدیریتی خود با حضور دکتر سید یاشار نادری با راه اندازی معاونت استان‌ها و ساخت فیلم سینمائی تک تیرانداز که برشی از زندگی شهید زرین تک تیرانداز افسانه ای ایران وجهان است نشان داد نگاه جدی به شهدای شاخص استان‌ها دارد انشاء الله این نگاه ارزشمند منجر به تولید آثاری فاخر ازشهدای گرانقدر استانها که همچون ستارگانی بر آسمان ایران می درخشند شود. انشاءالله

رسانه سینمای خانگی- تدارک سینمایی تلویزیون برای هفتۀ دفاع‌مقدس

شبکه‌های سیما به مناسبت چهل و سومین سالگرد آغاز جنگ تحمیلی، فیلم سینمایی، ویژه‌برنامه‌، مستند، روایت تاریخ جنگ و برنامه‌های گفتگو محور، پخش می‌کنند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی سیما، شبکه‌های سیما به مناسبت چهل و سومین سالگرد آغاز جنگ تحمیلی، پخش فیلم سینمایی، ویژه برنامه‌، مستند، روایت تاریخ جنگ و برنامه‌های گفتگو محور را با هدف تبیین تاریخ و فرهنگ دفاع مقدس و یاد و تکریم حماسه‌آفرینان در دستور کار دارد.

شبکه یک سیما

ویژه برنامه «حماسه خوان» یک مجله ترکیبی با حضور فرماندهان، رزمندگان و یادگاران دفاع مقدس است که به بازخوانی عملیات دفاع مقدس، دفاع مقدس در بیان امام (ره) و رهبر معظم انقلاب می‌پردازد.

مینی‌سریال «عاشورا» هم با شروع هفته دفاع مقدس از شنبه یکم مهر تا جمعه هفتم مهر هر شب ساعت ۲۲:۱۵ پخش می‌شود.

برنامه «صبح بخیر ایران» با دعوت از مهمانان مرتبط با هفته دفاع مقدس و پخش سرود و آیتم های مرتبط در هفته دفاع مقدس روی آنتن خواهد رفت.

برنامه «ایران امروز» به شهدای دفاع مقدس می‌پردازد و برنامه «سیمای خانواده» نیز با حضور خانواده شهدای خاص و دارای چند شهید در این ایام روی آنتن می‌رود.

همچنین برنامه «دال» با موضوع عکاسان دفاع مقدس در ۷ قسمت از شنبه یکم مهر ساعت ۱۸:۳۰ و مستند «در لباس سربازی» یکشنبه ۲ مهر ساعت ۱۲:۳۰ پخش خواهند شد.

شبکه دو سیما

مجموعه نمایشی «سیمرغ» به مدت ۴۵ دقیقه در این هفته در ساعت ۱۳:۵۵ روی آنتن می‌رود. این مجموعه تلویزیونی روایت‌گر زندگی و رشادت‌های ۲ تن از خلبانان هوانیروز ارتش جمهوری اسلامی ایران یعنی شهید احمد کشوری و علی‌اکبر شیرودی است.

انیمیشن «سلام بر ابراهیم» در ۱۲ قسمت به مدت ۲۸ دقیقه در ساعت ۱۳:۱۰ به مناسبت دفاع مقدس برای گروه سنی نوجوانان و بزرگسالان در قالب نمایشی پخش خواهد شد.

برنامه ترکیبی «جَنگ دوست‌داشتنی» ساعت ۲۳ روی آنتن این شبکه می‌رود. «جَنگ دوست‌داشتنی» برنامه‌ای گفتگومحور تولید مرکز بسیج سازمان با موضوع زیبایی‌های جنگ است که با داشتن حال و هوای طنز به موضوع دفاع مقدس هم می‌پردازد.

مجموعه «بهترین تابستان من» سریال نمایشی طنز مرتبط با موضوع دفاع مقدس است که هر روز ساعت ۱۷:۳۰ پخش می‌شود.

«نام‌ها» یک کمیک استریپ است که در مدت زمان ۳۰ دقیقه تدارک دیده شده است که هر روز ساعت ۱۹:۵۰ پخش می‌شود و هر قسمت به زندگی‌نامه یکی از شهدای بزرگ هشت سال دفاع مقدس می‌‎پردازد.

«خیلی دور خیلی نزدیک» برنامه ۹ دقیقه‌ای است که ۳۰ دقیقه بامداد روی آنتن می‌رود. این مجموعه با فضای نوستالژی دهه ۶۰ که گلچین تولیدات مطرح سیما در دهه ۶۰ و ۷۰ با موضوع دفاع مقدس است، پخش می‌شود.

مستندهای شاخص در حوزه دفاع مقدس با عناوین «خاطرات موتورسیکلت»، «دستمال سرخ‌ها»، «ننه قربان»، «جهاد در مدار جاده»، «گلدان قاطر ریزه»، «ایستاده بر موج»، «زنان جبهه شمال»، «شهرک دارخوین» هر شب ساعت ۲۳ پخش می‌شود.

به مناسبت هفته دفاع مقدس «جشنواره فیلم‌های داستانی کوتاه» به همت تأمین برنامه شبکه دو سیما، از شنبه اول مهر هر شب ساعت ۲۱:۱۰ در جدول پخش سریال شبانگاهی این شبکه جانمایی شده است.

در این‌جشنواره فیلم‌های کوتاه داستانی که توسط کارگردان‌های مختلف با موضوع دفاع مقدس ساخته شده‌اند انتخاب شده و هر شب چند فیلم در باکس سریال شبکه دو به نمایش درخواهد آمد.

شبکه سه سیما

مجموعه مستند «فرمانده جنگ» روایتی تحلیلی بر مبنای پژوهشی ۲ ساله است که در گروه مستند مرکز بسیج صدا و سیما تولید شده و با انجام مصاحبه با پژوهشگران دفاع مقدس و استفاده از آرشیوهای مرتبط، تصمیمات قاطع و راهبردی حضرت امام (ره) را بررسی و موشکافی می‌کند. دغدغه اصلی ساخت این اثر از آنجایی شکل گرفته که این موضوع همواره از تاکیدات رهبر معظم انقلاب بوده و ایشان از عدم توجه به نقش حضرت امام رضوان‌الله در دوران مقدس گلایه داشتند و پرداختن به این موضوع را از اهالی فکر و هنر مطالبه کردند.

این مجموعه به تهیه‌کنندگی و کارگردانی حمیدرضا حیدری در چهار قسمت تولید شده و در ایام هفته دفاع مقدس از شبکه سه سیما پخش خواهد شد.

برنامه «سلام صبح بخیر» به مناسبت هفته دفاع مقدس با حضور مهمانان کشوری، لشگری و همچنین رزمندگان و آزادگان پخش می‌شود. همچنین در بخش‌هایی از برنامه راویان دفاع مقدس به روایت‌گری این حماسه بزرگ می‌پردازند.

برنامه گفتگومحور «طبیب» نیز منعطف با این ایام هر روز ساعت ۱۱ پخش می‌شود. این برنامه به مناسبت این هفته میزبان رزمندگان و پزشکان دوران دفاع مقدس است.

«خودمونی» نیز در ایام هفته دفاع مقدس هر روز ساعت ۱۹:۳۰ پخش می شود.

شبکه چهار سیما

«چاووش» یک برنامه ترکیبی به مدت زمان ۹۰ دقیقه است که روزهای یکشنبه تا پنجشنبه ساعت ۲۲:۳۰ پخش می‌شود. این برنامه از منظر فرهنگی، اجتماعی و اندیشه‌ای به بازخوانی هشت ‌سال دفاع جانانه مردم ایران از سرزمین‌شان می‌پردازد. این ویژه‌برنامه دفاع مقدس از چهارشنبه ۲۹ شهریور آغاز شده است.

«مرصع» در هفته دفاع مقدس روزهای پنجشنبه ساعت ۱۹ به مدت ۶۰ دقیقه پخش می شود و هنرهای تجسمی از دلاوری رزمندگان را به تصویر می‌کشد.

«نقد سینما» در هفته دفاع مقدس نگاهی به سینمای جنگ و دفاع مقدس خواهد داشت. این برنامه جمعه شب‌ها ساعت ۲۲:۳۰ پخش می‌شود.

از دیگر برنامه‌های ویژه هفته دفاع مقدس می‌توان به پخش فیلم سینمایی «آبادان یازده ۶۰» اشاره کرد که در روز جمعه ۳۱ شهریور ساعت ۲۰:۳۰ از شبکه چهار پخش می‌شود.

همچنین ۲ مستند با عنوان «فرماندهان؛ (شهید زین‌الدین)» و «فرماندهان (شهید فکوری)» جمعه ۳۱ شهریور و جمعه ۷ مهر ساعت ۲۲ به روی آنتن شبکه چهار می‌رود.

شبکه پنج سیما

«رنگ دفاع» عنوان برنامه‌ای ۱۰ قسمتی درباره هنر نقاشی و گرافیک با موضوع دفاع مقدس است که از جمعه ۳۱ شهریور، همزمان با آغاز هفته دفاع مقدس حوالی ساعت ۲۲ به مدت ۱۰ شب از شبکه پنج سیما پخش می‌شود.

مستند «آبروی کوچه‌ها» هم به ذکر خاطرات و صحبت با خانواده و هم‌رزمان شهید می‌پردازد.

برنامه‌های «سلام تهران»، «تهران بیست»، «در شهر»، «در استان» و «به خانه برمی‌گردیم» معطوف به هفته دفاع مقدس روانه آنتن می‌شوند.

شبکه آموزش

مستند «در لباس سربازی» روایتی ویژه از حضور رهبر انقلاب در جبهه‌ها از نخستین روزهای آغاز جنگ تحمیلی تا ترور ایشان در تیر سال ۶۰ است. این برنامه در هفته دفاع مقدس هر شب ساعت ۲۳:۳۰ از شبکه آموزش پخش می‌شود.

مجموعه «سینمای مقدس» با بررسی فنی و هنری فیلم‌های جنگی ایرانی، در هفته دفاع مقدس هر شب ساعت ۲۴ روی آنتن شبکه آموزش سیما می‌رود. در هر قسمت از این برنامه به یک فیلم شاخص سینمای دفاع مقدس پرداخته و در ابتدای هر قسمت درباره فیلم مورد نظر و آثار مشابه آن صحبت می‌شود.

در این مجموعه فیلم‌های «خداحافظ رفیق»، «دیده‌بان»، «هور در آتش»، «پرواز در شب»، «دکل»، «بر بال فرشتگان»، «تونل»، «خلبان»، «سجاده آتش»، «فرزند خاک»، «دوئل»، «شیار ۱۴۳»، «ایستاده در غبار» و «اروند» با حضور و مصاحبه با عوامل فیلم مورد بررسی قرار می‌گیرد.

سینماگرانی همچون سیداحمد میرعلایی، محمدعلی باشه‌آهنگر، شبنم مقدمی، علیرضا زرین‌دست، سعید سعدی، عبدالحسن برزیده، جمال شورجه، رضا ایرامنش، مهدی فقیه، جلیل فرجاد، علی دهکردی و … در این برنامه جلوی دوربین رفته‌اند.

مستند «سنگربان» که به معرفی شهید ایرج دستیاری اولین شهید هشت سال دفاع مقدس در امیدیه می‌پردازد، یکشنبه دوم مهر ساعت ۱۷:۳۰ از شبکه آموزش پخش می‌شود.

شبکه قرآن و معارف سیما

ویژه‌برنامه زنده «شب‌های پر ستاره» به مناسبت هفته دفاع مقدس با روایتگری حاج حسین یکتا و مرور خاطرات دفاع مقدس از گلزار شهدای بهشت زهرا (س) از پنج‌شنبه سی‌ام شهریور تا یکشنبه دوم مهر هر شب ساعت ۲۰:۴۵ روی آنتن شبکه قرآن و معارف سیما می‌رود.

ویژه‌برنامه «کلمه طیبه» در ۷ قسمت ۱۵ دقیقه ای از روز شنبه ۱ مهر ساعت ۱۱ پخش خواهد شد.

شبکه قرآن و معارف سیما با هماهنگی معاونت عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران، به سراغ پیشکسوتان دینی و قرآنی ارتش رفته و پرسش‌هایی در خصوص جایگاه ارتش ایران اسلامی، قبل و بعد از انقلاب اسلامی را مطرح می‌کند که پاسخ‌های این پرسش‌ها محتوای اصلی برنامه را تشکیل می‌دهد.

سری اول این مجموعه، شامل گفتگو با ۷ نفر از امرای ارتش، به نام‌های امیردربندی از نیروی زمینی، جانباز سرافراز ایران‌نژاد از نیروی دریایی سیرجان، استاد سلیمی از نیروی هوایی، امیر ماهینی و امیر باباجانی از نیروی هوایی، امیر جعفری و امیر پولادی از نیروی زمینی، است.

انیمیشن «سلام ابراهیم» به مناسبت ایام هفته دفاع مقدس حوالی ساعت ۱۵:۳۰، از آنتن شبکه قرآن و معارف سیما پخش می‌شود. این انیمیشن با محوریت وقایع و اتفاقاتی که در مناطق جنگی برای شهید ابراهیم هادی، رخ داده است، با قالب داستانی، بیننده کودک و نوجوان را مخاطب قرار می‌دهد.

مستندهای تلویزیونی با موضوع و محوریت زندگی و جانفشانی‌های رزمندگان اسلام در دوران دفاع مقدس روزهای فرد و جمعه حوالی ساعت ۲۳ در ایام هفته دفاع مقدس از شبکه قرآن و معارف سیما پخش می‌شود.

شبکه جام جم سیما

گروه برنامه‌ساز «دل روشنی» در ایام هفته گرامیداشت دفاع مقدس به استان ایلام سفر خواهد کرد. این برنامه هر شب ساعت ۲۲:۳۰ به صورت زنده و به مدت ۹۰ دقیقه از ۳۱ شهریور تا ۵ مهر روی آنتن می‌رود.

«مدافعان بدون مرز» کاری از گروه سیاسی شبکه، که در ۲ قسمت ۲۰ دقیقه‌ای به روایت حضور افراد خارجی و غیر ایرانی در دفاع مقدس می‌پردازد.

ویژه‌برنامه «کنکاش» به دستاوردهای سیاسی دفاعی و اقتصادی دفاع مقدس و تحلیل فرمایشات رهبر انقلاب اختصاص خواهد داشت.

مجموعه «پلاک عاشقی»، در ۷ قسمت ۵۵ دقیقه‌ای به مقوله تاثیر دفاع مقدس و جنگ بر هنرهای هفت‌گانه از جمله سینما، موسیقی، عکاسی، هنرهای تجسمی، شعر و ادبیات، رادیو و تلویزیون و رسانه و تئاتر می‌پردازد.

ویژه‌برنامه‌های تلویزیونی «رادیو فتح» و «قرن ۱۴» با موضوع بازخوانی تاریخ هشت سال جنگ تحمیلی و مصاحبه با سرداران و فرماندهان دفاع مقدس پخش می‌شود.

همچنین سریال «سوران»، مستند «خاطرات موتورسیکلت»، انیمیشن «بچه‌های شهر خرم» و فیلم‌های سینمایی «بید مجنون»، «هور در آتش»، «زخم شانه حوا»، «موقعیت مهدی»، «تونل» و «آبادان یازده ۶۰» برای این ایام تدارک دیده شده است.

شبکه سلامت

شبکه سلامت برای هفته دفاع مقدس ویژه‌برنامه‌هایی را از ۳۱ شهریور به مدت یک هفته برای مخاطبان خود در نظر دارد.

از جمله این برنامه‌ها می‌توان به برنامه «پنجره باز» که هر شب ساعت ۲۳روی آنتن می‌رود اشاره کرد.

این شبکه مستندهایی را نیز آماده پخش دارد. مستند «پاکبازان» که فعالیت‌های پزشکی در ۸ سال دفاع مقدس را نشان می‌دهد، ۲ مهر ساعت ۱۲:۴۵ پخش می‌شود.

«سپید جامگان» از اول مهر تا هفتم مهر هر شب ساعت ۱۹، «هم پدر، هم مادر» روز ۱ مهر ساعت ۱۸:۳۰، «رسم عاشقی» ۲ مهر ساعت ۲۰ از جمله مستندهای ویژه هفته دفاع مقدس این شبکه هستند.

مجموعه «خاطرات ناتمام» که خاطرات پزشکان دفاع مقدس را مرور می‌کند از اول تا هفتم مهر هر روز ساعت ۱۸ روی آنتن شبکه سلامت می‌رود. همچنین برنامه «دوربین سلامت» هر روز گفتگویی با کادر درمان فعال در دفاع مقدس دارد.

فیلم سینمایی «شیدا» با رابط ناشنوایان جمعه ۳۱ شهریور پخش می‌شود و برنامه «مثبت سلامت» هر روز میزبان مسئولان و کادر درمان فعال در دفاع مقدس می‌شود.

شبکه نمایش

همزمان با هفته گرامیداشت دفاع مقدس چندین اثر سینمایی از شبکه‌ نمایش سیما پخش می‌شود.

فیلم‌های سینمایی «دیده‌بان»، «دوئل»، «سرزمین خورشید»، «از کرخه تا راین»، «یدو»، «لیلی با من است»، «اخراجی‌ها» و «تنگه ابوقریب» جمعه ۳۱ شهریور تا جمعه ۷ مهر روی آنتن می‌رود.

شبکه نسیم

«قاب عاشقی» برنامه شبانگاهی این شبکه است که هر شب به مرور فیلم‌های جنگی با حضور عوامل از جمله کارگردان، تهیه‌کننده و … می پردازد. این برنامه از ساعت ۱۹:۳۰ جمعه ۳۱ شهریور پخش می‌شود.

«نسیم آوا» ساعت ۱۹ در این ایام به پخش آهنگ‌ها و موسیقی‌های انقلابی در دوران دفاع مقدس خواهد پرداخت. این برنامه از جمعه ۳۱ شهریور روی آنتن می‌رود.

«جنگ دوست داشتنی»، «نسیما» و «خوش نمک» نیز در این ایام روی آنتن می‌روند.

شبکه امید

در این شبکه برنامه «نورا» و مسابقه «راز جزیره» با موضوع دفاع مقدس پخش خواهد شد. همچنین «مهمان مامان»، «سفر قند»، «بچه اینجا»، «پولیس پولیس»، «لبخند سرو»، «فرزندان روح‌الله»، روایتی از «روایات فتح» و مستندهای «نبرد فانتوم‌ها» و «صیاد» از دیگر برنامه‌های شبکه امید در این ایام است.

همچنین میان برنامه‌ها و کلیپ‌های ویژه دفاع مقدس با عناوین «سیره شهدا»، «روایت سلیمانی»، «نقشی از شهدا»، «رسم شهادت»، «در لباس سربازی»، «رسم جهاد» و … نیز روی آنتن می‌رود.

همچنین پنج قصه از «قصه‌های مجید» نیز از ۱ مهر تا پنجم مهر هر روز ساعت ۱۸ از شبکه امید پخش می‌شود.

شبکه افق

مستند «روایت معیار» در ۵ قسمت ویژه هفته دفاع مقدس از شنبه ۱ مهر ساعت ۲۰ با روایتی معیار و مستند از تاریخچه دفاع مقدس همراه با پخش اسناد منتشر نشده و دست نخورده پخش می‌شود.

مستند «مدیرکل و ما» پنجشنبه ۳۰ شهریور ساعت ۲۰ با بررسی سریال سوری «مدیرکل» و پرداختن به این سریال پرمخاطب سوری در ایران و همچنین گفتگو با عوامل و بازیگران این سریال پرطرفدار و بررسی وضعیت آن‌ها پس از جنگ سوریه پخش می‌شود.

مستند «پرده خوانی سینمای جنگ» در ۴ قسمت پنجشنبه‌ها ساعت ۲۲ پخش می‌شود. این مستند مروری بر تولیدات فیلم های اجتماعی دفاع مقدس از ابتدا تا کنون و تحلیل و بررسی آن‌ها با حضور کارشناسان، کارگردانان و تهیه‌کنندگان این فیلم‌ها دارد.

«رهبران استقلال»، «رویش‌های ما»، «سلام به آینده»، «اینجا آسمان»، «تجربه ماندگار» و «برای تاریخ» از دیگر مستندهای این شبکه برای پخش است.

رسانه سینمای خانگی- میزبانی جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان از چهل کشور

دبیر سی و پنجمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان گفت: بیش از چهل کشور آثار خود را برای شرکت در جشنواره ارسال کردند و همین وجه بین‌المللی بودن باعث می‌شود اصفهان و ایران، خود را به دنیا معرفی کند.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، مجید زین‌العابدین در آیین رونمایی از پوستر سی و پنجمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان که در تالار همایش‌ کتابخانه مرکزی شهرداری اصفهان برگزار شد، اظهارداشت: نمی‌توانم در ابتدای صحبت‌هایم خوشحالی خود را از این بابت که جشنواره پس از چهار سال به اصفهان زیبا و بزرگ برگشته پنهان کنم و امیدواریم بتوانیم انرژی مضاعفی داشته باشیم تا این جشنواره با شور و نشاط و به بهترین شکل ممکن برگزار شود.

وی گفت: ماه مهر مفهوم ویژه‌ای همراه با شور و نشاط و سرزندگی را داراست اما برای کودکان اصفهان، معنای ویژه‌ای دارد و برای آنها بهار هنر و خیال انگیزی سینما و فصل سرزندگی به شمار می‌رود. بهار فصل پرواز پروانه‌هاست اما کودکان اصفهان نشان دادند پرواز پروانه‌ها در فضای خیال انگیز ذهن می‌تواند در پاییز رخ دهد.

زین‌العابدین افزود: ما ایرانی‌ها به داشتن شهری همچون اصفهان افتخار می‌کنیم و در دنیا خود را به واسطه این شهر معرفی می‌کنیم. این جشنواره بین‌المللی است و بیش از چهل کشور آثار خود را برای شرکت در جشنواره ارسال کردند و همین وجه بین‌المللی بودن باعث می‌شود اصفهان و ایران، خود را به دنیا معرفی کند.

دبیر سی و پنجمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان بیان کرد: بچه‌های اصفهان با شور و نشاط ویژه‌ای در حال برگزاری جشنواره هستند. برای داوری آثار بیش از ۸۳۵ کودک و نوجوان نامزد شدند که این عدد نشان از چشم انتظاری مردم اصفهان برای بازگشت جشنواره به این شهر حکایت دارد.

وی اظهارداشت: ۳۷۷ نفر نیز برای خبرنگاری نامزد بودند که ثابت می‌کند بچه‌ها مشتاق برگزاری جشنواره هستند. امیدوارم با همدلی و همکاری دوستان در شهر اصفهان جشنواره خوبی را شاهد باشیم. در حوزه فرهنگ و هنر اصفهان به شایستگی میزبانی را برعهده گرفت و امیدوارم این جشنواره به رشد سینمای کودک کمک کند.

زین‌العابدین گفت: از محمدمهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان سینمایی و مسئولان شهرداری اصفهان و سایر دست‌اندرکاران جشنواره در نصف جهان تشکر می‌کنم که همگی تلاش کردند جشنواره به اصفهان بازگردد. از هنرمندان و بزرگان اصفهانی تشکر می‌کنم که امروز در میان ما حاضر شده‌اند. آنان بچه‌های دیروز هستند و تلاش کردند که امروز ایران قوی داشته باشیم و بچه‌ها باید برای ایران قوی تلاش کنند تا کودکان فردا به آن ببالند.

مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی افزود: مراسم امروز برای رونمایی از پوستر است و فضایی است که بار دیگر جشنواره را معرفی می‌کند. در تلاش هستیم جشنواره از شکل موسمی در اصفهان خارج شود و برای همیشگی در اصفهان و برای مدت یک سال در اصفهان برگزار شود و ارتباط با کودکان به طور مستمر با جشنواره برقرار باشد.

زین‌العابدین با اشاره به شاخصه‌های پوستر این دوره جشنواره بیان کرد: پوستر امسال با راهنمایی کارشناسان و از میان طرح‌های مختلف برگزیده شد. تلاش شد از آبی که رنگ نمادین دارای عقبه فرهنگی و تمدنی ایرانی اسلامی است و با معماری عجیبن است به عنوان رنگ اصلی انتخاب شود. در پوستر به عنصر خیال انگیزی و پرواز برای پیشرفت و تعالی توجه ویژه‌ای شده است و امیدوارم جشنواره پر شور و نشاطی داشته باشیم. همه بچه‌های ایران به ویژه بچه‌های اصفهان در قلب ما هستند.

جامعه ما مشتاق شور و نشاط جشنواره کودک است

کمال حیدری معاون شهردار اصفهان و رئیس سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری اصفهان نیز در این آیین اظهارداشت: امسال کارهای بسیار زیادی پیش رو داریم و امیدوارم بتوانیم با همکاری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، اتفاق بزرگی را در مهرماه رقم بزنیم.

وی گفت: یکی از راه‌های سربلندی ایران، نشاطی است که خداوند مهر آن را در کودکی و تجلی آن را در نوجوانی آدمی قرار داده است. سی و پنج سال از عمر این جشنواره گذشته و این روزها شاهد به بلوغ رسیدن این رویداد هستیم. جامعه ما مشتاق این شور و نشاط است.

معاون شهردار اصفهان ضمن قدردانی از میثم بکتاشیان دبیر اجرایی سی و پنجمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان افزود: امسال با طراحی برنامه‌های محله محور تلاش کرده‌ایم این شور و نشاط را به محله‌های مختلف اصفهان در سطح شهر برده و امیدوارم رسانه‌های مختلف بتوانند به این امر مهم کمک کنند.

حیدری بیان کرد: امیرالمومنین (ع) می‌فرمایند که دوره جوانی، دوره کاشت در زندگی بشر است و امیدواریم این امر برای همه فرزندان ایران به بهترین نحو اتفاق بیفتد. جشنواره فیلم‌های کودک و نوجوان، المپیاد فیلمسازی نوجوانان و برنامه‌های دیگر تدارک‌ دیده‌ شده، دستاوردهایی مهم هستند که کمک می‌کنند تا دوره‌های بعدی این رویداد پربارتر برگزار شوند. امیدواریم با همکاری بخش‌های مختلف بتوانیم یک هفته ماندگار برای اصفهان را رقم بزنیم.

وی اظهارداشت: در ماه مهر رویدادهای مهمی همچون بازگشایی مدارس و دانشگاه‌ها، هفته مقاومت و دفاع مقدس و جایزه نوبل اندیشمندان اسلامی (جایزه مصطفی) را داریم اما زیباترین اتفاق در این ماه، جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان است و امیدواریم بتوانیم با برگزاری این جشنواره، امید و نشاط را به جامعه تزریق کنیم.

رئیس سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری اصفهان با اشاره به مهمانان ویژه این مراسم گفت: کودکان معلول عزیزمان و کودکان کار در سالن حضور دارند و ما می‌خواستیم با این حرکت نمادین، همه اقشار کودکان دیده شوند. آرامش ما زمانی است که نوستالژی‌های دوران کودکی را به یاد می‌آوریم. امیدواریم برنامه‌های امسال ما مورد عنایت حضرت امام عصر قرار بگیرد.

در ادامه میثم احمدی مجری برنامه بیان کرد: باید کودک بمانید تا رستگار شوید. دنیای کودکی دنیایی رازآمیز است و باید قدر آن دانسته شود. اصفهان شهر زندگی است و کودکان با آرامش و آسایش، در اماکن تفریحی مناسب می‌توانند پرورش یابند. کودکان ظرفیت‌های زیادی دارند که باید به آن توجه شود. اصفهان پایتخت فرهنگی و تمدن اسلامی است و بیش از ۶۰ درصد هنرمندان سینمایی اهل اصفهان هستند. همچنین باید از فرصت استفاده کرد و گفت امیدواریم زاینده رود برای همیشه در این شهر جاری و ساری باشد.

همچنین وی از علی قاسم‌زاده شهردار شهر اصفهان برای تلاش‌هایش جهت بازگشت جشنواره به اصفهان تشکر کرد، قاسم زاده در ماموریت کاری حضور داشت اما در پیامی اعلام کرد که از بازگشتن دوباره جشنواره به شهر اصفهان بسیار خوشحال است.

اجرای گروه آوازی «مولا» با دو قطعه با محوریت ایران و نشاط و سرزندگی جوان ایرانی، پخش کلیپ با موضوع مرور پوسترهای جشنواره در ادوار گذشته جشنواره فیلم‌های کودک و نوجوان از دیگر بخش‌های این آیین بود.

در پایان پوستر سی و پنجمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان با حضور مجید زین‌العابدین دبیر جشنواره و مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی، احمد مقیمی مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، منیره جعفری رئیس کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان اصفهان، میثم بکتاشیان مدیر اجرایی جشنواره در اصفهان و وحید ملتجی دبیر المپیاد فیلمسازی نوجوانان و «علی» و «زهرا» فرزندان سردار شهید ابوالفضل علیجانی شهید مدافع حرم اهل درچه اصفهان و جمعی از مسئولان رونمایی شد.

پوستر این دوره از جشنواره توسط بهزاد خورشیدی طراحی شده است که به دلیل از درگذشت مادرش، در این مراسم غایب بود.

سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان با دبیری مجید زین‌العابدین و با مشارکت سازمان سینمایی، بنیاد سینمایی فارابی و شهرداری اصفهان از پانزدهم تا بیستم مهرماه امسال (۷ تا ۱۲ اکتبر ۲۰۲۳) در اصفهان برگزار می‌شود.

رسانه سینمای خانگی- دوران طلایی سینما در همان دهه هفتاد تمام شد؟

دو دهه‌ ۶۰ و ۷۰، سینما و به ویژه تلویزیون آثاری تولید می‌کرد که با اکنون غیرقابل قیاس است. در تشریح برخی از دلایل آن باید گفت آن زمان عرصه تولید فیلم و سریال، صحنه بازتاب واقعیات جامعه بود.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، به این چند جمله که برگرفته از دیالوگ‌های مشهور تلویزیون و سینمای ایران است کمی توجه کنید:

در سریال «هزاردستان» ساخته پرآوازه زنده‌یاد «علی حاتمی» و بازی زیبای روانشاد «عزت الله انتظامی» در نقش «خان مظفر» خطاب به مرحوم «جعفر والی» در نقش «کفیل نظمیه تهران» : «… زیاد غلو می‌کنید، شما فطرتا افراطی هستید و علت توفیق شما در امور دولتی همین نقیصه فطری است. اتفاقا اهل حکومت ما مبالغه را می‌پسندند. این مفتش شما چیزی است از قماش علف‌های هرزه، رشدش سریعه اما نه سپیدار میشه و نه گل سرخ! بی کس و کاره، میخواد زور به همه چیز برسه، می‌رسه، البته نه به همه چیز و نه برای همیشه»
 


و یا در سریال زیبای سربداران ساخته «محمدعلی نجفی» و بازی درخشان «علی نصیریان» در نقش «قاضی شارح» به «محمد ابهری» در نقش «امیر محمود»:

«- هرگز سوگواری را در مرگ عزیزش در نهایت تقلا، سخت در آغوش گرفته‌اید امیرمحمود؟

– منظور چیست؟

– هرچه بازوان خود را تنگ‌تر می‌کنید، آرام کردن او دشوارتر است.

– آری!

– خلقی را در نهایت سوگواری چطور؟»
 

آن‌گونه که آینه تصویر را می‌نمایاند، هنر نیز در بازتاب واقعیت می‌تواند هر آنچه را که هست، بنمایاند؛ با این تفاوت که در آثار هنری و به‌صورت عام در هنر، بازتاب‌های زندگی اجتماعی، سطحی نیستند


این دو تنها بخش کوچکی بود از محتوای سریال‌ها و فیلم‌های سینمایی ساخته شده به دست کارگردانان نامی ایران که دست بر قضا هیچ ادعایی نداشته و به ویژه در زمانی ساخته و نمایش داده شدند که کشورمان در شدیدترین تنگناها به واسطه شرایط جنگ تحمیلی قرار داشت؛ درست در زمانی که فعالان عرصه هنر با کمترین سرمایه و بالاترین ریسک‌ها مانند عدم بازگشت سرمایه، روبرو بودند.

در کنار سربداران از محمدعلی نجفی و هزاردستان از علی حاتمی، آثاری چون «بوعلی‌سینا» ساخته روانشاد «کیهان رهگذار»، «روزی روزگاری» از «امرالله احمدجو»، «پهلوانان نمی‌میرند» از «حسن فتحی» و… که پرداختن به هرکدام شاید ساعت‌ها وقت نیاز داشته باشد، تنها بخشی از تولیدات برجسته هنری ایران بود که دیگر در تاریخ سینما و تلویزیون ایران تکرار نشد. اما چرا؟

نظریه بازتاب و آثار هنری

برای یافتن پاسخ این چرایی می‌شود به نظریه بازتاب متوسل شد؛ یکی از نظریاتی که زیرمجموعه جامعه‏‌شناسی سینما قرار می‏‌گیرد و از دیدگاهی به مقوله سینما می‌‏نگرد که وجود ارتباط تنگاتنگ و گسست‌ناپذیر بین فیلم‏‌های تولیدشده در یک بافتار اجتماعی با خود آن بافتار به طور عام و نهادهای سازنده آن، به طور خاص را اجتناب ناپذیر می‏‌داند.

به استناد نظریه بازتاب در جامعه‌شناسی هنر که به بررسی پیامدهای مختلف تحولات و واقعیات جامعه بر چگونگی شکل‌گیری آثار هنری می‌پردازد، آثار هنری بازتاباننده جریان‌های موجود در جامعه هم‌عصر خویش هستند. رویکرد بازتاب، معطوف به فهم جامعه است و از شیوه‌های تحلیل و مطالعه آثار هنری در صدد دستیابی به زبان جامعه انعکاس‌یافته در عصر خود است. آن‌گونه که آینه تصویر را می‌نمایاند، هنر نیز در بازتاب واقعیت می‌تواند هر آنچه را که هست، بنمایاند؛ با این تفاوت که در آثار هنری و به‌صورت عام در هنر، بازتاب‌های زندگی اجتماعی، سطحی نیستند. به این ترتیب لایه‌های درونی در پدیده‌ها به وسیله رمزنگاری‌های نمادین، نشانه‌گذاری می‌شوند. از این نظر، هنر در جامعه به دنبال کشف کدهایی است که بتواند با آن‌ها، واقعیت‌های پنهان در بسترهای زیرین حیات جمعی را به سطح آورده و آشکار سازد.

طبق رویکرد بازتاب، هنر بازتاب دهنده ذات جامعه است یا به تعبیری دیگر، ذات هنر ملهم از داده‌های اجتماعی است. نکته مهم در این رویکرد فهم جامعه است و از این منظر به تفکرات مبتنی بر شناسایی زیربناها و روبناها در جامعه ارتباط می‌یابد؛ از این منظر که جامعه انسانی از دو بخش تشکیل شده‌است؛ زیربنا و روبنا. زیربنا شامل نیروها و روابط تولید است که در آن انسان‌ها به تولید ضروریات و نیازهای زندگی می‌پردازند. این روابط، دیگر روابط و همچنین اندیشه‌های جامعه را معین می‌کنند که به آن‌ها روبنا می‌گویند. روبنای یک جامعه شامل فرهنگ، نهادها، ساختارهای قدرت سیاسی و … می‌شود. «کارل مارکس» معتقد است، ادبیات بازتاب دهنده مسایل اقتصادی و زیرساخت جامعه است.

گذشته از این نظریه‌پردازی‌ها باید گفت یک اثر هنری، مثل یک تابلوی نقاشی که مولفه‌های زندگی یک دوره یا بخشی از شرایط تاریخی و اجتماعی را مستند می‌سازد می‌تواند در فرایند یک تحلیل تفسیری به ویژگی‌های بر جسته درحیات مادی دوره مربوط به خود اشاره کند. این ویژگی‌ها می‌توانند علاوه بر نشان دادن واقعیات زندگی، اطلاعات و داده‌های مهمی را در چارچوب ساختارهای جامعه در صور نشانه‌ها و نمادهای غیر مادی نیز به تصویر در آورد.

دلیل این که در فضای دهه‌های ۶۰ و ۷۰، سینما و تلویزیون ایران در میانه تنگناهایش به شدت رشد کرد، این است که خواست و نیاز جامعه یا به عبارتی خودِ جامعه را منعکس می‌کرد

سینما و تلویزیون در دهه ۶۰ و ۷۰، بازتاب زندگی اجتماعی بود

با داشتن این رویکرد، درک فضای سینما وتلویزیون دهه ۶۰ و ۷۰ بسیار آسان‌تر و بهتر است. دلیل این که در فضای این دو دهه، سینما و تلویزیون ایران در میانه تنگناهایش به شدت رشد کرد، این است که خواست و نیاز جامعه یا به عبارتی خودِ جامعه را منعکس می‌کرد. این که دیالوگ‌های ماندگار در سریال بوعلی‌سینا بر زبان شخصیت‌های این اثر ماندگار جاری می‌شود و مردم نیز آن را درک کرده و می‌پذیرند، دقیقا به همین دلیل است.

در فضای دهه ۶۰ موسسات آموزش عالی تحت نظر وزارت «فرهنگ و آموزش عالی» فعالیت داشتند. استادان این دوره در جرگه بهترین‌ها و نخبگان بزرگ دانشگاهی و هنری بودند. فضای دانشگاهی همچنان تحت تاثیر منش و روش چهره‌هایی چون «عبدالحسین زرین‌کوب»، «غلامحسین یوسفی»، «مهرداد اوستا» و … قرار داشت. به همین ترتیب، حوزه آموزش و پرورش نیز مملو از دبیران و معلمانی بود که مستقیم و غیرمستقیم تحت تاثیر آموزش این افراد بودند. قدرمسلم دانش‌آموزی هم که به دست این دبیران و معلمان آموزش دیده، جامعه‌ای را تشکیل می‌دهد که از نظر ادبی و هنری در جایگاه شایسته‌ای قرار دارد، ولو آن که در شرایط جنگی، زندگی کند. نتیجه چنین فضایی هم می‌شود سینمای روح‌نواز، غنی و سرشار از مفاهیم مهم اجتماعی و فرهنگی که بازتابی از شرایط جامعه بوده و هنوز هم بعد از سه دهه می‌تواند برای مخاطب، دلنشین، جذاب و حتی کارآمد باشد.
 

مدرسان دانشگاهی در دوره طلایی سینما و تلویزیون در جرگه بهترین‌ها و نخبگان بزرگ دانشگاهی و هنری بودند. فضای دانشگاهی و به تبع آن عرصه هنر همچنان تحت تاثیر منش و روش چهره‌هایی چون «عبدالحسین زرین‌کوب»، «غلامحسین یوسفی»، «مهرداد اوستا» و … قرار داشت


به این دیالوگ زیبا در سریال «بوعلی سینا» دقت کنید؛ مربوط به زمانی است که پدر بوعلی به دلیل بیماری درگذشته و او نتوانسته به موقع برای معالجت پدر به نزد او بازگردد و به همین دلیل دچار یک شوک و سرخوردگی درونی است. اما پیرمردی که در نقش یک فرد جاافتاده است، برای دلداری او و مواجه وی با مادر عزادار چنین می‌گوید: «مرگ پدر تلخ است برای فرزند اما همواره سرآغاز دوران دیگری است. وقتی مادر را می‌بینی، مردی متین و کامل باش، مواجه با مرگ سپری جز متنانت نمی‌طلبد!»

این جمله را زمانی که در قالب یک اثر هنری مانند فیلم تاریخی بوعلی‌سینا ببینید، هم قدرت اثرگذاری آن بیشتر است و هم در مواجه با یکی از مسایل پرابهام و رمزآلود بشر یعنی «مرگ»، بهترین راهکار را دارد.

مواردی از این دست را می‌توان در فیلم‌ها و سریال‌های شاخص آن دوران به وضوح دید. نمونه دیگر آن در سریال «روزی روزگاری»، ساختهامرالله احمدجواست که در اوایل دهه هفتاد از شبکه یک سیما روی آنتن می‌رفت. در این سریال به خوبی نحوه مواجه با طبیعت و به نوعی تعامل با آن، چنان زیبا و لطیف به مخاطب آموزش داده می‌شد، که شاید در هیچ کتابی نمی‌توان نظیری برای آن یافت. در دیالوگی که بین «خاله لیلا» (ژاله علو) و «مراد بیگ» (مرحوم خسرو شکیبایی) بر سر بریدن یک شاخه از درخت بیابانی رخ می‌دهد تامل کنید:

مراد بیگ پایش را روی یک بوته بیابانی به ظاهر خشک می‌گذارد تا تنها یک شاخه از آن ببرد. در این هنگام با واکنش شدید خاله لیلا که زن مسن اما بسیار باتجربه‌ای است روبرو می‌شود:

خاله لیلا: میخوای برای یک شاخه، بوته را به کل نابود کنی؟

مرادبیگ: نترس کوه پر این بوته‌هاست، صد خروارش را هم که آتش بزنی باز هم هست!

خاله لیلا: مگر هرچی تو دنیا فراوون بود مال باباته که آتیشش بزنی؟ تحفه طلا؟
 

دیالوگ‌های سریالی چون روزی روزگاری، یکی از بهترین آموزش‌ها در تعامل انسان با محیط‌زیست و حفظ آن را ارائه می‌داد


به جرات می‌توان گفت این دیالوگ یکی از بهترین آموزش‌ها در تعامل انسان با محیط‌زیست و حفظ آن است.

در جایی دیگر که خاری در انگشت مراد بیگ فرو می‌رود و بی‌تابی می‌کند و می‌خواهد آن را در بیاورد، خاله لیلا به او می‌گوید، با سوزن درش بیار. مراد بیگ هم می‌گوید سوزن ندارم، اما خاله لیلا می‌گوید تو کلاهت را نگاه کردی؟‌ در درون کلاه مرادبیگ یک سوزن قرار داده شده و او از وجودش بی خبر است. پاسخ خاله لیلا شنیدنی است:

«آدمی که از توی کلاهش خبر نداره، اینقدر پرمدعایی نمی‌کنه تحفه طلا!»

نمونه‌های این دست در فیلم «کمال الملک» و «مادر» علی حاتمی و یا سریال «پهلوانان نمی‌میرند» از حسن فتحی پرشمار است. همه آن‌ها به زبان هنری و به فصاحت، شرایطی از جامعه را بازتاب می‌دهند که جامعه به درستی آن را درک کرده و با ادبیات آن آشناست.

شاید بتوان اکنون پاسخ پرسشی را که در ابتدای این گزارش مطرح شد را این‌گونه داد: اگر در دو دهه ۶۰ و ۷۰ آثار فاخری در حوزه سینما و تلویزیون ساخته شد، به این دلیل بود که فعالان عرصه هنر با یک جامعه فرهیخته روبرو بودند آن هم به دلیل حضور استادان برجسته در حوزه ادبیات و علوم اجتماعی و نقش آنان در پرورش یک نسل فرهیخته. دوم آن‌که تمام سعی و تلاش آن فعالان هم در بازتاب شرایط اجتماعی جامعه بود؛ رابطه دوسویه‌ای که اکنون نمود چندانی از آن به چشم نمی‌آید.

رسانه سینمای خانگی- فراخوان جشنواره فیلم فجر منتشر شد

فراخوان چهل‌ و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر به دبیری مجتبی امینی منتشر شد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی جشنواره فیلم فجر، فراخوان چهل‌و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر به دبیری مجتبی امینی منتشر شد و طبق زمان‌بندی انجام شده ثبت نام بخش بین‌الملل از اول مهر و بخش ملی از اول آبان آغاز می‌شود و تا پایان آبان ادامه خواهد داشت.

این دوره جشنواره هم‌زمان با چهل و پنجمین سالگرد پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، با هدف معرفی و تقدیر از آثار برگزیده سینمای ایران و جهان در ۲ بخش ملی و بین‌الملل، ۱۲ الی ۲۲ بهمن ۱۴۰۲ برگزار خواهد شد و فراخوان آن به شرح ذیل اعلام می‌شود.

اهداف:

سینمای نوین ایران به عنوان پرتو درخشانی از فرهنگ ایرانی و اسلامی، همواره در سراسر جهان با ارزش‌های انسانی، اخلاقی، انقلابی و معنوی شناخته شده است. جشنواره فیلم فجر با تکیه بر این کلان ارزش‌ها و با هدف حمایت از سینمای اخلاق مدار، آگاهی بخش و امید آفرین به منظور معرفی آثار برگزیده یک سال سینمای ایران و تقدیر از تلاش هنرمندانه سینماگران خلاق و فراهم آوردن زمینه رشد و اعتلای آثار سینمایی بر پایه هویت ملی و دینی برگزار می‌شود.

۱) بخش ملی:

الف: سودای سیمرغ (مسابقه سینمای ایران)

ب: مستند بلند

ج: کوتاه داستانی

فیلم‌های بلند داستانی که دارای پروانه ساخت یا نمایش از سازمان امور سینمایی و سمعی بصری باشند و تا قبل از بهمن ۱۴۰۲ اکران عمومی نشده و در سامانه‌های نمایش درخواستی به صورت آنلاین و رسانه ملی به نمایش درنیامده باشند، مجاز به حضور در این بخش خواهند بود.

تبصره ۱: تمامی فیلم‌های بخش ملی که نسخه کامل آن در ادوار گذشته مورد بازبینی هیات انتخاب قرار گرفته است، مجاز به حضور نخواهند بود.

تبصره ۲: هیات داوران تمام آثار واجد شرایط حضور در جشنواره اعم از فیلم‌های حرفه‌ای و فیلم اول کارگردانان را در همه بخش‌ها مورد داوری قرار می‌دهد.

تبصره ۳: فیلمساز یا کارگردان اول، به هنرمندی اطلاق می‌شود که برای ساخت یا نمایش فیلم سینمایی خود برای نخستین بار، مجوزهای لازم و قانونی را از سازمان امور سینمایی و سمعی بصری کسب کرده باشد و پیش از این اثری از وی به عنوان فیلم سینمایی اکران عمومی نشده باشد.

تبصره ۴: داوری در بخش سینمایی پویانمایی مشروط به حضور حداقل دو فیلم در این قالب خواهد بود.

تبصره ۵: فیلم‌های متقاضی شرکت در بخش «مسابقه فیلم‌های مستند بلند» باید دارای پروانه نمایش از سازمان امور سینمایی و راه‌یافته به بخش مسابقه هفدهمین دوره جشنواره سینما حقیقت بوده و دارای مدت زمان نمایش حداقل ۷۵ دقیقه باشند.

تبصره ۶: فیلم‌های متقاضی شرکت در بخش «مسابقه فیلم‌های کوتاه داستانی» باید دارای پروانه نمایش از سازمان امور سینمایی و راه یافته به بخش مسابقه چهلمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم‌کوتاه تهران بوده و دارای مدت زمان نمایش حداقل ۳ و حداکثر ۲۰ دقیقه باشند.

تبصره ۷: در صورتی که اولین ساخته سینمایی کارگردانان (کار اول) از لحاظ کمی و کیفی به حد نصاب قابل قبولی برسد، با نظر شورای سیاست گذاری، بخش نگاه نو به بخش ملی اضافه شده و تندیس سیمرغ بلورین به بهترین کارگردان اول اهدا خواهد شد.

جوایز:

اعضا هیات داوران متشکل از سینماگران و صاحب نظران فرهنگی هنری، از میان تمام آثار واجد شرایط حضور در جشنواره، جوایز را به شرح ذیل اهدا خواهند کرد.

سیمرغ زرین بهترین فیلم از نگاه ملی (جایزه ویژه سردار شهید سلیمانی)

سیمرغ بلورین بهترین فیلم

سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی

سیمرغ بلورین جایزه ویژه هیات داوران

سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه

سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اصلی زن

سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اصلی مرد

سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن

سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد

سیمرغ بلورین بهترین فیلمبرداری

سیمرغ بلورین بهترین تدوین

سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن

سیمرغ بلورین بهترین صدا (صدابرداری – صداگذاری)

سیمرغ بلورین بهترین طراحی هنری (صحنه – لباس)

سیمرغ بلورین بهترین چهره‌پردازی

سیمرغ بلورین بهترین جلوه‌های ویژه میدانی

سیمرغ بلورین بهترین جلوه‌های بصری‌

سیمرغ بلورین بهترین فیلم پویانمایی

سیمرغ بلورین بهترین فیلم اول سینمایی

سیمرغ بلورین جایزه ویژه جشنواره

سیمرغ بلورین فیلم برگزیده تماشاگران

سیمرغ بلورین بهترین فیلم مستند بلند

سیمرغ بلورین بهترین فیلم کوتاه داستانی

تبصره ۱: سیمرغ بلورین بهترین فیلم پویانمایی، مستند بلند، کوتاه داستانی و فیلم اول به کارگردان فیلم اهدا خواهد شد.

ضوابط و مقررات بخش ملی:

تمامی فیلم‌های متقاضی شرکت در هر یک از بخش‌های جشنواره، باید در سامانه (fajrfilmfestival.com) ثبت‌نام کنند.

مهلت ثبت‌نام، از تاریخ ۱۴۰۲/۰۸/۰۱ الی ۱۴۰۲/۰۸/۳۰ خواهد بود

فقط تهیه‌کنندگان حقیقی و حقوقی می‌توانند با مراجعه به سامانه جشنواره، مراحل ثبت‌نام فیلم خود را تکمیل و اطلاعات و مستندات فیلم (تصویر پروانه ساخت یا نمایش) را ثبت و بارگذاری کنند. مسئولیت صحت و دقت اطلاعات مندرج و تبعات آن، تماماً به عهده تهیه‌کننده فیلم خواهد بود. دبیرخانه جشنواره از پذیرش فیلم‌های فاقد پروانه ساخت یا نمایش معذور است.

تهیه‌کننده فیلم باید پس از تکمیل مراحل ثبت‌نام، نسخه کامل فیلم را به صورت فایل استاندارد فنی نمایش (DCP) برای بازبینی تا تاریخ ۱۴۰۲/۰۹/۱۵ به دبیرخانه جشنواره تحویل کند.

هیأت انتخاب مسابقه بخش ملی، بازبینی فیلم‌های متقاضی حضور در جشنواره را از تاریخ ۱۴۰۲/۰۹/۱۵ شروع خواهند کرد.

هیأت انتخاب مسابقه بخش ملی، حداکثر تا تاریخ ۱۴۰۲/۱۰/۱۵ از میان تمامی فیلم‌های واجد شرایط حضور در جشنواره، اسامی فیلم‌های منتخب را اعلام خواهند کرد.

تهیه‌کنندگان فیلم‌های منتخب، باید حداکثر تا تاریخ ۱۴۰۲/۱۰/۲۵ نسخه نهایی فیلم با زیرنویس انگلیسی و استاندارد فنی نمایش (DCP)، عکس‌های صحنه و کارگردان، پوستر، تیزر و یا حداکثر سه دقیقه از فیلم خود را برای استفاده تبلیغاتی در رسانه‌ها، به دبیرخانه تحویل دهند. ثبت‌نام در سامانه به منزله پذیرش و رعایت کامل مفاد فراخوان و مقررات جشنواره و ضوابط تولید و نمایش فیلم در ایران، از سوی صاحبان قانونی فیلم‌ها است.

در صورت عدم ارائه نسخه نهایی فیلم تا تاریخ مقرر (۱۴۰۲/۱۰/۲۵) به دبیرخانه جشنواره، نام فیلم از فهرست متقاضیان شرکت در جشنواره خارج و فیلم یا فیلم‌های رزرو هیأت انتخاب، با نظر دبیر جایگزین خواهد شد.

پس از اعلام نظر هیات انتخاب و راه‌یابی آثار به جشنواره‌، تهیه‌کننده باحضور در دبیرخانه، فرم دستور العمل و ضوابط حضور اثر در جشنواره را رویت و متعهد به رعایت ضوابط و مقررات مندرج در آن می‌گردد، در غیر این صورت فیلم‌های رزرو جایگزین خواهد شد.

هیأت داوران جشنواره، حداکثر ۲۴ ساعت قبل از مراسم پایانی، نامزدهای دریافت جوایز را معرفی خواهد کرد.

نمایش فیلم‌ها در جشنواره، مطابق با ضوابط و مقررات سازمان امور سینمایی و سمعی بصری خواهد بود.

دستورالعمل و شرایط حضور سینماهای متقاضی میزبانی جشنواره از سوی دبیرخانه جشنواره اعلام خواهد شد.

درآمد حاصل از نمایش فیلم‌های شرکت‌کننده در جشنواره پس از کسر هزینه‌ها در وجه مالک سینما و صاحب فیلم براساس پروانه مالکیت پرداخت خواهد شد.

تفسیر و رفع ابهام از مفاد و مقررات فراخوان و موضوعات پیش‌بینی‌نشده بر عهده دبیر جشنواره است.

د: مسابقه تبلیغات سینمای ایران

فراخوان بخش مسابقه تبلیغات سینمای ایران آذر ماه ۱۴۰۲ اعلام خواهد شد.

۲: بخش بین الملل

این بخش با هدف شناسایی آثار ارزشمند سینمای ایران و جهان و تقویت و تشویق به تولید آثار همسو و هم تراز با سینمای ایران در تاریخ ۱۲ الی ۲۲ بهمن ماه ۱۴۰۲ (۱ فوریه الی ۱۱ فوریه ۲۰۲۴) در دو بخش رقابتی سینمای سعادت، جلوه‌گاه شرق و بخش غیررقابتی جام جهان‌نما (جشنواره جشنواره‌ها) برگزار می‌شود.

الف: سینمای سعادت

در این بخش فیلم‌های سینمایی در الویت قرار خواهد گرفت که به موضوعاتی نظیر ظلم ستیزی وعدالت خواهی، مبارزه با اسکتبار و تروریسم جهانی، پرهیز از خشونت و افراطی‌گری، بیداری اسلامی‌، سبک متعالی زندگی، خانواده گرایی‌، حقوق بشر، اشاعه آموزه‌های اخلاقی – دینی و معنوی‌، رفع تبعیض‌، فرهنگ و تمدن با بیانی هنری پرداخته باشند و همت خود را بر این گمارند تا انسان معاصر را به سوی سعادت رهنمون سازند.

جوایز:

هیات داوران در این بخش از میان آثار منتخب جوایز زیر را اهدا خواهند کرد.

سیمرغ بلورین بهترین فیلم

سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی

سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه

سیمرغ بلورین جایزه ویژه هیات داوران

سیمرع بلورین بهترین دستاورد هنری

ب: جلوگاه شرق (مسابقه سینمای کشورهای آسیایی – اسلامی)

در این بخش فیلم‌های سینمایی از کشورهای آسیایی – اسلامی برگزیده می‌شوند که بتوانند به اعتلای سینمایی با رویکرد متعالی در جهان کمک کنند.

جوایز:

هیات داوران در این بخش از میان آثار منتخب جوایز زیر را اهدا خواهند کرد.

سیمرغ بلورین بهترین فیلم

سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی

سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه

سیمرغ بلورین جایزه ویژه هیات داوران
سیمرع بلورین بهترین دستاورد هنری

ج: جام جهان‌نما (جشنواره جشنواره‌ها)

در این بخش منتخب فیلم‌های ایرانی و خارجی حاضر در جشنواره‌های بین‌المللی به صورت غیر رقابتی به نمایش در خواهند آمد.

د: بخش جنبی بین‌الملل

۱) جایزه بهترین فیلم بین الادیان

تندیس و دیپلم افتخار (به کارگردان) برای بهترین اثر در تقریب مذاهب و ادیان

۲) جایزه مقاومت

تندیس و دیپلم افتخار (به کارگردان) برای بهترین اثر در محور مقاومت و بیداری اسلامی

۳) نمایش‌های ویژه

مروری بر آثار سینمایی سایر کشورها

۴) بازار فیلم

فراخوان این بخش متعاقباً منتشر خواهد شد.

ضوابط و مقررات بخش بین‌الملل:

آغاز ثبت‌نام در سامانه جشنواره (fajrfilmfestival.com) از سوی تهیه کننده یا پخش کننده قانونی فیلم و تحویل آثار از تاریخ ۱۴۰۲/۷/۱ تا ۱۴۰۲/۰۸/۳۰ برابر با (۲۳ سپتامبر تا ۲۱ نوامبر ۲۰۲۳)

– نسخه قابل پذیرش با زیرنویس انگلیسی در فرمت Apple ProRes ۴۴۴۴ – Full HD ۱۹۲۰ x ۱۰۸۰ – MP۴ H۲۶۴

– تاریخ تکمیل مراحل تولید فیلم برای بخش‌های رقابتی از سال ۲۰۲۲ به بعد

– مدت زمان فیلم حداقل ۷۵ دقیقه

– عدم اکران عمومی آثار متقاضی در ایران تا زمان برگزاری جشنواره

– مسئولیت انتخاب و دعوت رسمی از تمام فیلم‌ها بر عهده دبیر جشنواره است.

– فیلم‌های ایرانی متقاضی در بخش ملی نیازی به ثبت‌نام مجدد در بخش‌های بین‌المللی نداشته و مورد ارزیابی قرار خواهند گرفت.

– آثار منتخب پس از اعلام رسمی جشنواره و تایید تهیه کننده یا پخش کننده قانونی فیلم، اجازه خروج از جدول نمایش را نخواهند داشت.

دبیرخانه جشنواره:

نشانی دبیرخانه: تهران، خیابان ولیعصر (عج)، بالاتر از پارک ساعی (رسیده به توانیر)، نبش کوچه لنکران، پلاک ۲۴۵۴

تلفن تماس: ۸۸۱۹۴۲۳۵

نشانی سامانه :(fajrfilmfestival.com)

رسانه سینمای خانگی- «رد» در لندن دیده شد

فیلم کوتاه «رد» به کارگردانی آرین لطفعلیان در دومین حضور جهانی خود به بیست و هشتمین دوره جشنواره پورتوبلو لندن راه یافت.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی پروژه، فیلم کوتاه «رد» به کارگردانی آرین لطفعلیان پس از حضور در بیست و یکمین دوره جشنواره ایسکیا ایتالیا در دومین حضور جهانی خود به بیست و هشتمین دوره جشنواره پورتوبلو Portobello Film Festival لندن راه یافت.

این جشنواره از سال ۱۹۹۶ در واکنش به وضعیت رو به اضمحلال صنعت فیلم در بریتانیا ایجاد شد تا انجمنی برای فیلم‌سازان نوظهور تشکیل دهد و فیلم‌هایشان را به نمایش بگذارد.

بیست و هشتمین دوره جشنواره پورتوبلو در ماه سپتامبر آغاز و تا ۱۷ سپتامبر برابر با ۲۶ شهریور ادامه خواهد داشت.

در خلاصه داستان این فیلم کوتاه آمده است: ببین دختر، وقتی آنقدر باهوشی که المپیادی باشی، حتما می‌فهمی الان صیغه باشی خیلی بهتره تا …

عوامل «رد» عبارتند از نویسنده: رویا محقق، کارگردان: آرین لطفعلیان، بازیگران: آناهیتا اقبال‌نژاد، سارینا ترقی، یاسمن میرزایی، روژان کردنژاد و نیکا ادیبی، مدیر فیلمبرداری: بهروز بادروج، مدیر صدابرداری: فرزین زند، تدوین: محمدرضا تک‌زارع، طراحی و ترکیب صدا: محمدمهدی جواهری زاده، طراح صحنه: فائزه محمدی، طراح چهره‌پردازی: مسعود سمنانی، طراح لباس: نوشین مختارپور، طراح پوستر: میلاد زارع، دستیار اول کارگردان و برنامه‌ریز: مصطفی دشتی زاده، دستیار کارگردان: نادره نادری، منشی صحنه: آیدا پالیزگر، عکاس: نفیسه صالح‌آبادی، دستیار اول فیلمبردار و نورپرداز: بهتاش کمه‌زری، استدی کم: بهروز صیفی، سایر دستیاران: فردین صلاحی، اسماعیل برجلو، نیما نساجی، علی شیخی، مهدی محمدی، میلاد مرادی
دستیار صدابردار: نیما خدادی، گروه صحنه: نگار نوراد، علی علیرضایی، پدرام برزگر کرکرق، پرستو دادخواه، حمیدرضا ایمانی، دستیار گریم: فاطمه قربانی، دستیار لباس: حریر حقیقی، مدیر تولید: امیرمهدی صادقی، جانشین تولید: احمد صداقت منش، مدیر تدارکات: حمیدرضا ایمانی با تشکر از سعید صفایی، خدمات: رضا مردانلو، مسئول هنروران: مجید دهقان، هنروران: نگین گلستان، ریحانه برج‌علی‌لو، شبنم نیکوبخت، مسئول برق: کریم جهانبخش سفید کمر، سینه موبیل: سعید عابدی، پشتیبانی فنی: ۳۵ میلیمتری، حسین جلیلی، تهیه کننده: آرین لطفعلیان، رضا لطفعلیان، پخش بین‌الملل: کمپانی سینه‌راما/ نشاط باقری، محصولی از خانه هنر مولف/ استودیو مولف.

رسانه سینمای خانگی- تولید فیلم سیاسی لازم است اما…

مدیرعامل انجمن سینمای جوانان و دبیر چهلمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران با تاکید بر اینکه فیلم کوتاه نباید تحت‌تاثیر فضای اجتماعی زرد و ترندها قرار گیرد گفت: امیدوارم در جشنواره امسال درباره حوادث سال گذشته فیلم داشته باشیم و من هم حتما دفاع می‌کنم چون اگر فیلمساز به ما اعتراض سیاسی داشته باشد خیلی پذیرفتنی‌تر است تا اینکه اعتراضش وارد شاخه‌های اخلاقی و هنجارهای اجتماعی و خانوادگی شود.

به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، دو سال قبل که مهدی آذرپندار از گروه فیلم و سریال شبکه سه سیما به انجمن سینمای جوانان ایران آمد، اهدافی را در مراسم معارفه خود برشمرد که یکی از مهم‌ترین آن‌ها تاکید او بر هدایت چگالی بودجه انجمن به سمت تولید آثار بود؛ روندی که همچنان از محوری‌ترین برنامه‌های او به شمار می‌رود و  اعتبار آن را در کل سال‌های فعالیت این انجمن قابل اعتنا می‌داند.

او در گفت‌وگویی با ایسنا با تشریح این هدف خود از جسارتی گفت که میان بسیاری از فیلمسازان برای ساخت فیلم کوتاه در زمینه‌های مختلف همچون سیاسی وجود ندارد و به جای آن گله‌مند شد از سوژه‌هایی که آنقدر فراگیر می‌شوند که انگار بیشتر بر اهدافی خاص متمرکز هستند.

آذرپندار که به همراه میکاییل دیانی (معاون ارتباطات و بازرگانی انجمن سینمای جوانان ایران) به ایسنا آمده بود، تاکید کرد که همکاری با فیلسازانی از تمام سلایق مدنظر انجمن است از جمله فیلمسازان مومنِ انقلابی ولی حتما قرار نیست این گروه جای سلیقه‌های دیگر را تنگ کند.

 در ادامه مشروح این مصاحبه را می‌خوانید:

شما در صحبت‌های ابتدایی خود پس از انتصاب به عنوان مدیرعامل انجمن بر تولید تاکید داشتید. این تصمیم برچه اساسی بوده و تاکنون به چه نتیجه‌ای رسیده است؟

انجمن سینمای جوانان ایران در شیوه اداره مجموعه، سه، چهار سَبک مدیرعامل به خود دیده است؛ مثلا ممکن است یک مدیرعامل اهتمام خود را روی آموزش بگذارد چون انجمن بزرگترین مدرسه سینمایی ایران و یکی از بزرگترین‌ها در دنیاست، یا مدیرعامل دیگری می‌تواند روی تولید متمرکز باشد که در این مورد هم انجمن در ایران و در بین بسیاری از کمپانی‌های تولید فیلم کوتاه در دنیا منحصربفرد است. ممکن است مدیر دیگری بر اهداف لجستیکی و عمرانی در انجمن تمرکز کند؛ چرا که در وزارت ارشاد کمتر مجموعه‌ای هست که ۵۸ دفتر در سطح کشور داشته باشد و چنین گستردگی فیزیکی داشته باشد که حتما نیازمند رسیدگی عمرانی و تجهیز لجستیکی است. شاید هم یک نفر اهتمام جدی روی جشنواره‌ها و به خصوص جشنواره فیلم کوتاه تهران داشته باشد که البته معمولا این را اعلام نمی‌کنند، چون مورد انتقاد قرار می‌گیرند.

 من که از گروه فیلم و سریال شبکه سه سیما و از وسط تولید به انجمن آمده بودم و عادت نداشتم مدیر کارتابل و امضا باشم، نگران بودم کار اداری مرا زیادی درگیر کند. پس، از ابتدا تکیلفم با خودم مشخص بود که تمرکزم باید روی تولید باشددر کنار این سبک‌های مدیریتی، یک نکته مهم این است که انجمن یک مجموعه بزرگ از انبوه کارهای اداری است و من که از گروه فیلم و سریال شبکه سه سیما و از وسط تولید آمده بودم و عادت نداشتم مدیر کارتابل و امضا باشم، نگران بودم این کار اداری من را زیادی درگیر کند. پس، از ابتدا تکیلفم با خودم مشخص بود که تمرکزم باید روی تولید باشد و استدلالم این بود که با تمرکز بر تولید، کیفیت آموزش در دفاتر را هم می‌توان محک زد چون معتقدم ویژگی آموزش در انجمن این است که باید به تولید ختم شود. بحث‌های عمرانی هم البته در انجمن همیشه مغفول مانده اما نمی‌تواند استراتژی اصلی اداره یک مجموعه فرهنگی، تجهیز و کار عمرانی باشد.

بگذارید در باب اهمیت تولید در انجمن مقدمه‌ای بگویم. در دولت قبل در برهه‌ای بحث ادغام یا انحلال انجمن جدی شد. استدلال اصلی هم این بود که سینمای ایران در دهه ۶۰ نیازمند تزریق نیروی جدید بوده تا متناسب با تغییر فضا نیروهای جدید دغدغه‌مند و متفکر وارد سینما شوند و در نبود آموزشگاه‌ها و دانشگاه‌های هنری به تعداد کافی، انجمن این کار را بر عهده گرفت اما امروز بالفرض اگر نیازمند به نیروی جدید باشیم، دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌های خصوصی این وظیفه را برعهده می‌گیرند و نیازی به انجمن نیست. البته انجمن سینمای جوانان یک خانواده ریشه‌دار است و انحلال آن یک شوخی است و مشخص بود که آن ایده به نتیحه نمی‌رسد و این استدلال‌ها اشتباه است. مصداق تاکیدم بر اشتباه بودن چنین تصمیمی، این است که سال قبل خیلی از شرکت‌کننده‌ها در آزمون دوره‌های آموزشی جامع انجمن، جزو کسانی بودند که در آموزشگاه‌های سینمایی دوره دیده بودند یا دانشجوی سینما در دانشگاه بودند و حتی در مواردی به توصیه اساتید خود به انجمن آمده بودند. سوال اصلی اینجاست که چرا وقتی اساتیدی مثل فرهادی، مکری، کیمیایی و … در آموزشگاه ها تدریس می‌کنند، هنرجو بعد از دیدن دوره این‌ها به انجمن می‌آید؟

این را گفتم که برگردم به بحث تولید؛ درواقع مزیت انجمن صرفا در آموزش و اساتیدش نیست، بلکه نکته مهم آن اتصال آموزش انجمن به مرحله تولید است و این نکته‌ای است که در هیچ آموزشگاه یا دانشگاهی پیدا نمی‌کنید. در این زمینه یک نکته مهم این است که تولیدات انجمن از بیرون ارزان‌تر و به عبارت دقیق‌تر شدنی است و من به عنوان کسی که از بیرون وارد انجمن شدم، کاملا این موضوع را درک می‌کنم. بنابراین به نظرم رسید که باید این مزیت را تقویت کرد؛ در این راستا من هم بر تولید تاکید کردم آن هم با تکیه بر رونق تولید شهرستان‌ها. سال اولی که من به انجمن آمدم مقارن بود با شیوع کرونا و سال آخر دولت دوازدهم و با مجموعه‌ای روبرو شدم که قرار بود منحل یا ادغام شود و شرایط بودجه‌ای خوبی نداشت. یعنی مدیرعامل پیشین شرایط خیلی سختی داشت و حفظ انجمن از سوی ایشان به تنهایی دستاورد بزرگی محسوب می‌شد. تمام این‌ها سبب شده بود انجمن سینمای جوانان با حجمی از تولیدات مصوب شده از سال ۱۳۹۸ روبرو باشد، آن هم در شرایطی که بهمن ۱۳۹۹ پورتال تولید بسته شده بود و سال ۱۴۰۰ که من مسئولیت انجمن را برعهده گرفتم، پنج میلیارد تومان تعهد مالی با میانگین ۱۵ میلیون تومان برای هر پروژه را داشتیم. ببینید چه حجمی از پروژه می‌شود. امروز تقریبا تمام این تعهد با مساعدت آقای خزاعی (رییس سازمان سینمایی) تسویه شده و مابقی را یا خود فیلمساز پیگیری نکرده یا پروژه به پایان نرسیده است.

یکی از اقدامات ما در بخش تولید، فعال کردن پیچینگ در استان‌ها برای رونق تولید بود. در سال ۱۴۰۱ حدود ۱۰ میلیارد تومان هزینه بابت تولید پرداخت کردیم و حدود ۱۷ میلیارد تومان هم تعهد تولید دادیم که بیش از ۶۰ درصد آن مربوط به شهرستان‌ها است که این‌ها اعدادی کم‌سابقه در انجمن هستند. کار دیگری که باید به آن اشاره کنم تشکیل باشگاه فیلم اولی‌ها در این دوره است که سبب شد آموزش به تولید متصل شود و ما اگرچه از کیفیت و توانایی فیلمسازی متقاضیان به علت فیلم اولی بودن چیزی نمی‌دانیم، اما این ریسک را می‌کنیم که حتی با رقمی کم، از پروژه‌ها حمایت شود؛ هر چند رقم حمایت در مقیاس کشوری از یکصد فیلمساز تازه‌کار قابل توجه است.

در چنین شرایطی روسای دفاتر انجمن می‌دانند که ملاک ارزیابی من تولید است؛ بویژه آنکه خودم تمام فیلم‌ها را می‌بینم و فیلمی در انجمن نیست که تسویه و آرشیو شود بدون آنکه خودم آن را دیده باشم.

قبل از تسویه حساب فیلم‌ها را می‌بینید؟

ما در مرحله تصویب، به استان‌ها تفویض اختیار کردیم ولی در تهران در شورای عالی تولید و فیلمنامه عضو هستم و از ابتدا در جریان تولیدات قرار می‌گیرم و آثاری را که از شهرستان‌ها باشند در مرحله تسویه می‌بینم. با این حال در مواردی هم پیش آمده که از اثر تولید شده‌ای که لزوما سلیقه و بر مبنای سیاست‌گذاری ستاد نبوده ولی مصوبه پیچینگ استانی ما را داشته، حمایت کرده‌ایم.

با وجود اینکه نوع نگاه حمایتی شما ارزشمند است اما این دغدغه هم وجود دارد که با توجه به اتفاق‌هایی که از سال گذشته تاکنون در جامعه رخ داده، مراقبت‌هایی در پروسه تولید صورت گیرد تا احیانا فیلمی در انجمن تولید نشود که مغایر با اهدافش باشد؛ به هر حال شما با نسلی مطالبه‌گرتر از گذشته روبرو هستید.

دیانی: ما برای تولید ساختار طراحی کرده‌ایم، فیلمساز اساسا بصورت مستقیم با ستاد طرف نیست، در پرتال ثبت نام می‌کند، شورای فیلمنامه که از دل فیلمسازان سراسر کشورند، در پرتال فیلمنامه‌ها را می‌خوانند و به آن نمره می‌دهند و اگر نمره لازم را کسب کرد به پیچینگ دعوت می‌شود؛ یعنی در پروسه تولید چهارچوبی وجود دارد که سلیقه‌ای با آثار مواجه نشویم.

آذرپندار: دغدغه‌ای که مطرح کردید حتی در مورد بدهی پنج میلیاردی هم به وجود نیامد؛ بدهی‌ای که اصلا متعلق به من نبود و شاید بجز دو پروژه، من هیچ پروژه‌ای را نگه نداشتم. آن دو فیلم هم کاملا متفاوت از فیلمنامه‌ای ساخته شده بودند که به انجمن ارائه شده بود و این مسئله‌ای است که هر مدیری نسبت به آن گارد می‌گیرد. همین الان هم فیلم‌هایی ساخته می‌شوند که باب سلیقه من یا حتی شورا نیستند ولی جلوی آن‌ها گرفته نمی‌شود. در چنین شرایطی به نظرم دو راه وجود دارد؛ یا باید تولید را کم کنیم و همه فیلم‌ها را در یک چارچوب بگنجانیم یا اینکه باید تولید را افزایش دهیم و مسئولیت خطا را هم قبول کنیم. حتما فیلمسازی هست که خلاف مصوبه فیلم می‌سازد یا حتی ممکن است شورا در صدور مصوبه ساخت به اولویت‌های ما مثل تاکید بر ژانر یا اتمسفر بومی فیلم‌های تولیدی شهرستان‌ها توجه نکرده باشد. این‌ها جزو خطاهایی می‌شود که باید مسئولیتش را پذیرفت.

تاکید روی این سیاست بومی‌گرایی هم بی دلیل نیست. شما ببینید یکی از موفق‌ترین دفاتر انجمن در این دوره‌ها رفسنجان بوده که در دوره‌های اصلاح طلب و اصولگرا بیشترین جوایز را کسب کرده چون در آثارشان زیست‌بوم رفسنجان را می‌بینید. برعکس آن را هم داریم؛ در یکی از شهرهای مذهبی، فیلمی درباره یک گروه موسیقی زیرزمینی ساخته شد. من فیلمنامه را رد نکردم ولی به سازنده آن گفتم که مطمئن هستم فیلم خوبی نمی‌شود چون در آن شهر این مسئله، اگر هم باشد آنقدر کم است که هیچ تجربه‌ زیسته‌ای از آن وجود ندارد. در نهایت فیلم ساخته شد و ابایی ندارم که بگویم فیلم خوبی هم نشد.

به نظر می‌رسد به طور کلی وضعیت تولید فیلم کوتاه در چند ماه اخیر نسبت به دیگر بخش‌های سینما بهتر باشد. چون آمار تولید فیلم‌های کوتاه در رسانه‌ها نیز خیلی زیاد است.

دیانی: با توجه به نیم نگاهی که فیلمسازان به جشنواره فیلم کوتاه تهران دارند، پیک تولید فیلم کوتاه معمولا از فروردین تا انتهای تیر است. البته با وجود شرایطی که سال قبل پیش آمد امسال تراکم تولید بیشتر هم شد و مجبور شدیم جشنواره را تمدید کنیم.

آذرپندار: ما در سال گذشته ۳۷۰ قرارداد تولید داشتیم که از ابتدا تا انتهای ۱۴۰۱ بود، ولی امسال این رقم خیلی بیشتر شده است. البته در یکی دو استان‌ به علت حوادث سال گذشته  آمار تولید انجمن کمتر شد. از جمله کردستان که سال گذشته اوضاع ملتهبی داشت و به هر حال باید یک آرامش روانی برای فیلمسازی وجود داشته باشد.

وقتی در مورد واقعیت امروز جامعه ایران بین برخی فیلمسازان و ما مدیران‌ اختلاف‌نظر وجود دارد، فکر کردیم به این فیلمسازان یک پیشنهاد سینمایی بدهیم که می‌شود واقع‌نگاری و فیلمسازیِ صرفا رئال را کنار گذاشت و در ژانرها فیلم ساختوزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بارها بر ریل‌گذاری جدید سینما و ورود فیلمساز و نیز گسترش سینمای انقلابی تاکید کردند. خود شما هم در این مدت در بخش تولید بر تنوع ژانری تاکید داشتید. ماموریت شما در ریل‌گذاری جدید سینما چیست؟ تربیت فیلمساز یا تولید آثار متفاوت؟

من فکر می‌کنم تاکید من بر ژانر در کادرسازی سینمای ایران در آینده تاثیر دارد. در سال‌های گذشته چه آن وقت که دولت اصلاح‌طلب بر سر کار بود و چه وقتی که اصولگرایان بودند، همه بر مقوله امید تاکید داشتند اما بخشی از فیلمسازان می‌گویند ما امیدی نمی‌بینیم. ما  فکر کردیم وقتی در مورد واقعیت امروز جامعه ایران بین برخی فیلمسازان و ما مدیران‌ اختلاف‌نظر وجود دارد، به این فیلمسازان یک پیشنهاد سینمایی دهیم و بگوییم که به جای بحث‌های جامعه‌شناختی یا بحث درباره اینکه واقعیت این است یا آن، می‌شود واقع‌نگاری و فیلمسازیِ صرفا رئال را کنار گذاشت و در ژانرها فیلم ساخت. این پیشنهاد خدا را شکر اجماع بیشتری در پی داشته و بسیاری از این فیلمسازانِ منتقد امروز به فیلمسازی در ژانر مشغول هستند. البته درام‌ اجتماعی همچنان بیشترین ژانری است که در انجمن متقاضی دارد اما در ژانرهای دیگر رشد خیلی خوبی داشته‌ایم. مثلا در دو سال گذشته، به اندازه تمام این سال‌ها فیلم ژانر وحشت ساخته شده که بعضا فیلم‌های خیلی خوبی هم هستند؛ یا به اندازه تمام این سال‌ها فیلم فانتزی تولید شده که در جشنواره‌های مختلف داخلی و خارجی جایزه گرفته و می‌گیرند. پس با اطمینان می‌گویم که تمام سلایق فیلمسازی می‌توانند با انجمن کار کنند و جای کسی را تنگ نمی‌کنیم.

من بر این باورم سیاست ژانر، فضای آزادتری را در جشنواره‌ها ایجاد می‌کند. مثلا اگر در سبد جشنواره مجموعه‌ای متنوع از همه ژانرها و سلائق داشته باشید، می‌توانید جسورانه‌تر تصمیم بگیرید. در برخی دوره‌ها یکی از مشکلات جشنواره این بوده که در بعضی سبدها هیچ فیلمی وجود نداشته و در سبدی دیگر انبوهی فیلم با یک مضمون مشخص بوده و دقیقا همانجا مشکل ممیزی پیش آمده است؛ یعنی دبیر جشنواره می‌بیند که نمی‌تواند ۲۰ فیلم با موضوع خودکشی داشته باشد پس مجبور به حذف بعضی از آن‌ها می‌شود در حالی که هیچ کدام به تنهایی مشکلی ندارند. سال قبل حضور فیلم دفاع مقدسی مثل «نوشابه مشکی» که خوش ساخت هم بود، سبب شد که در چند مورد دیگر بتوانم جسورانه‌تر تصمیم بگیرم. این اتفاق در جشنواره فجر هم رخ می‌دهد و دبیری که «هناس» و «موقعیت مهدی» و «ضد» را دارد، راحت‌تر می‌تواند «ملاقات خصوصی» و «بی رویا» را هم در سبدش پذیرش کند.

بنابراین در پاسخ به سوال شما می‌توانم بگویم که حتما سهم حضور برخی دغدغه‌های کلان نظام در انجمن افزایش یافته و در  کنار آن فیلم‌های انتقادی و از ژانرهای گوناگون هم تولید شده است. حتما مدنظر ما است که انجمن با همه سلایق از جمله با بچه‌های مومن انقلابی کار کند ولی اصلا حضور آن‌ها جای کسی را تنگ نمی‌کند. من امیدوارم که عملکرد ما در این زمینه، جشنواره به جشنواره قضاوت شود ولی متاسفانه فیلم‌ کوتاه در بین جامعه فیلم کوتاه هم گاهی دیده نمی‌شود و خیلی‌ها نمی‌دانند که چه آثاری تولید شده است؛ این در حالی است که معتقدم “ژانر” یک پیشنهاد به سینمای ایران است. ما در عرصه فیلم کوتاه تجربه کردیم که در ژانر، می‌توان مسائل را با فضای بازتری مطرح کرد در صورتی که همان مسئله در فضای رئال می‌تواند ایجاد شائبه‌ کند. این‌ می‌تواند برای آینده سینمای ایران هم مفید باشد. ما می‌پسندیم که سینمای کوتاه، پیشنهاددهنده به سینمای بلند باشد. در دوره‌های طلایی فیلم کوتاه، همین وضعیت وجود داشت. از دوره‌ای به بعد، اقبال فیلمسازان برای ساخت فیلم بلند باعث شد فیلم‌های کوتاه شبیه فیلم‌های سینمای بلند ایران باشد. فرضا اگر آقای فرهادی موفق بوده، کلی فیلم کوتاه شبیه آثار او با دوگانه‌هایی در مسائل اخلاقی یا شبیه فیلم‌های سعید روستایی و هومن سیدی و محمد کارت با حال و هوای جنوب شهر ساخته شده است. در حالی که شأنیت فیلم کوتاه این است که خودش پیشنهاددهنده باشد و بازار نباید برای آن تعیین‌کننده باشد. درواقع با ژانر، هم می‌توان استقلال فیلم کوتاه را از سینمای بلند حفظ کرد و هم اینکه آینده‌ای را در سینمای حرفه‌ای برای آن فیلم‌ کوتاه‌ساز متصور بود.

شما بارها در نشست‌های خبری جشنواره خط قرمزهای خودتان و جشنواره را مشخص کردید. برای این دوره و به طور کلی تولید در انجمن، خط قرمزها پس از اتفاق‌های اخیر جامعه تا کجاست؟ اصلا شما چه پیشنهادهایی برای فیلمسازی دارید که جسارت ساخت آن وجود داشته باشد؟

اول این را بگویم که شرایط اصلا اینطور نیست که ما با تقاضای زیادی برای ساخت فیلم سیاسی مواجه باشیم یعنی متاسفانه و با صراحت، تاکید می‌کنم که فیلمسازها سراغ ساخت این نوع فیلم‌ها نمی‌روند. الان معنای جسارت این شده که درباره LGBT و رختخواب فیلم ساخته شود؛ این‌ها که جسارت نیست. سال قبل حداقل ‌دو، سه تا فیلم سیاسی در جشنواره داشتیم و هر کسی که آن‌ها را دیده می‌داند که من چه می‌گویم.

شخصا بیشتر از این از دستم برنمی‌آید چون بعضی از آن‌ها هم تولید خود ما در انجمن بود اما یک تصور ذهنی وجود دارد که درباره مسائل سیاسی نمی‌توان فیلم ساخت که این اشتباه است و امیدوارم درباره حوادث سال گذشته حتما در جشنواره امسال فیلم داشته باشیم و من هم حتما دفاع می‌کنم. حال ممکن است فیلم درباره اتفاقات پارسال موضع حمایتی داشته باشد، ولی اگر موضع اعتراضی هم داشته باشد، حتما پذیرفتنی‌تر است. چون به نظرم اگر فیلمساز، اعتراض سیاسی به ما داشته باشد پذیرفتنی‌تر است تا اینکه اعتراضش وارد شاخه‌های اخلاقی و هنجارهای اجتماعی و خانوادگی شود.

من نمی‌دانم چرا در مورد بعضی موضوعات مثل اینکه فرضا یک فرزند از رابطه زناشویی پدر و مادرش مطلع می‌شود، اینقدر فیلم ساخته می‌شود؟ آیا این جسارت است؟ اصلا چه چیزی را ثابت می‌کند؟ یا مثلا فیلم ساختن درباره ترنس‌ها. پرداختن به این موضوع‌ها به خودی خود اشکالی ندارد چون به هر حال قوانین کشور در این زمینه مشخص است ولی من پای این نمی‌ایستم که کسی بخواهد فیلمی با این موضوع بسازد و بعد ابتدای فیلمش ۲۰ تا لوگوی جشنواره‌های مختلف را بزند، انگار که خیلی فیلم مهمی است؛ چون درباره این موضوع  یک دوپینگ جشنواره‌ای در حال رخ دادن است. در حالی که قبلا هم از این نوع فیلم‌ها ساخته می‌شد و خدا بیامرزد خانم طائرپور را که یک فیلم تر و تمیز (آیینه‌های روبرو) در این زمینه ساخت. اینکه شما با این موضوع فیلم بسازید و در ۲۰۰ جشنواره خارجی شرکت کنید و بعد هم فکر کنید فیلمساز خیلی خوبی هستید، رویه درستی نیست بخصوص آنکه الان در دنیا هم این اعتراض است که چرا اینقدر به این موضوع پرداخته می‌شود؟!

درباره کودک‌کشی هم چنین اتفاقی را شاهد هستیم و از آنجا که من تمام فیلم‌ها را می‌بینم، برایم سوال است که چرا در فیلم‌های کوتاه ما این همه کودک می‌میرد؟ آیا آماری در این رابطه وجود دارد؟ خیلی دردناک است. حرف من این است که اگر می‌خواهید فیلم اعتراضی بسازید درباره امروز بسازید. بچه یعنی فردا. درباره فردا پیش‌بینی نکنید. بگذارید بچه‌ها بزرگ شوند و خودشان کارشان را انجام دهند. شاید توان بیشتری داشتند و جامعه بهتری ساختند. شما فرضا حتی اگر اپوزوسیون هم باشید نباید بگویید هیچ امیدی به آینده نیست. پس چه کسی قرار است در این کشور کاری انجام دهد؟ در سینمای دنیا بچه نماد آینده است و با او این کار را نمی‌کنند. به نظرم در کشورهای دیگر هم وقتی بخواهند درباره این موضوعات حرف بزنند داستان را در ژانرهای دیگر مثل وحشت روایت می‌کنند نه در رئال‌ترین شکل ممکن که در اینجا اتفاق می‌افتد.

امیدوارم فیلم کوتاه تحت تاثیر ترندهای توییتر و امثالهم نباشد و فیلمسازان کوتاه خودشان را از فضای زرد اجتماعی جدا کنند و عمق بیشتری داشته باشندزمانی از انجمن سینما جوانان، فیلمسازانی مثل رضا میرکریمی و اصغر فرهادی و سعید روستایی بیرون آمدند اما نسل امروز با آن‌ها خیلی فرق دارد. این کار شما را سخت نمی‌کند؟

چرا گاهی خیلی متفاوت هستند. اولا به نظرم افراد مستعد در بین آن‌ها خیلی زیاد است. گروهی از آن‌ها بسیار صادق هستند و آنقدر “خودشان” هستند که ما تعحب می‌کنیم چون حتی در جلسات پیچینگ که با  حضور مدیر انجمن برگزار می‌شود، منظور فیلم‌شان را به سادگی توضیح می‌دهند ولی بعضی دیگر اصلا اینطور نیستند تا جایی که فیلمساز کشف حجاب کرده‌ای داریم که با مقنعه پیش من می‌آید. بنابراین همه را با یک عنوان مشترک نمی‌توان دید.

با این حال نقدا می‌توان گفت به لحاظ تکنیکی فیلم کوتاه از دهه‌های قبلی جلوتر است و امیدوارم فیلم کوتاه تحت تاثیر ترندهای توییتر و امثالهم نباشد و فیلمسازان کوتاه خودشان را از فضای زرد اجتماعی جدا کنند و عمق بیشتری داشته باشند. نکته مهم این است که فیلمساز مسئله خود را از فضای مجازی نگیرد بلکه مسئله خودش را دنبال کند. بسیاری از این بچه‌ها مطالبه‌گر هستند، ولی چون خیلی دوست دارند فیلم بلند بسازند گاهی محتاط می‌شوند که این کاملا برخلاف تصور جاری است. البته فضا برای اینکه اشتباه کنند هم زیاد است؛ مثلا در مورد خانم‌های فیلمساز، که تعداد زیادی از آن‌ها هر سال در جشنواره کوتاه تهران حضور دارند ولی همان سال در فجر یکی دو فیلمساز خانم بیشتر نیست؛ درواقع تعداد زیادی از آن‌ها به مرحله بعدی نمی‌رسند. بخشی از این اتفاق به دلیل تصمیم‌های اشتباه است و تداومی که در کار خود ندارند.

ما فیلمساز خانم زیادی داریم که دو فیلم ساخته و الان کانادا هستند. آن‌ها باید فکر کنند که آیا می‌خواهند فیلم بسازند یا اینکه با فیلم‌هایشان می‌خواهند پاسپورت و ویزا بگیرند؟ تا جایی که من می‌دانم اگر شما فیلم کوتاهی ساختید و جایزه گرفتید مانعی برای ساخت فیلم بعدی نبوده مگر اینکه یکسری تصمیم احساسی بگیرید که متاسفانه این موضوع در بین فیلمسازان خانم جدی است و زودتر ناامید می‌شوند و زودتر تصمیم به مهاجرت می‌گیرند یا حتی اصلا فیلمسازی را کنار می‌گذارند. یکی از دغدغه‌های من است که چرا این اتفاق می‌افتد و آن‌ها با اولین مانع ناامید می‌شوند در حالی که فیملسازی واقعا کار سختی است و برخی فیلمسازانی که شما نام بردید مثل سعید روستایی اصلا در فضای فیلم کوتاه هیچ گاه جایزه نگرفتند. به نظر می‌رسد تاب و تحمل سیر طولانی برای مسیر فیلمسازی وجود ندارد و نوعی عجله مشهود است. این را در باشگاه فیلم اولی‌های فارابی هم می‌بینیم که یک نفر دو فیلم ساخته و حالا سریع می‌خواهد فیلم بلند بسازد.

آدم‌ها وقتی مهاجرت می‌کنند باید زندگی خود را به شکلی بگردانند و عده‌ای مسیر وطن‌فروشی را برای کسب درآمد انتخاب کرده‌اند. آن‌ها خود را فیلمسازان سینمای ایران معرفی می‌کنند ولی بعد از دو سه سال عیار همه چیز مشخص می‌شود که چه کسی فیملساز است و چه کسی تاجر. این روزها درباره منع پذیرش فیلم‌های ایرانی از سوی برخی جشنواره‌های مطرح دنیا مطالبی شنیده می‌شود. چقدر این موضوع در فیلم کوتاه هم جدی است؟

چند جشنواره مطرح و الف دنیا یک تصمیم کلی گرفته‌اند که شامل فیلم کوتاه هم می‌شود و تحت تاثیر جریانی هستند که آن طرف شکل گرفته است. به هر حال آدم‌ها وقتی مهاجرت می‌کنند باید زندگی خود را به شکلی بگردانند و عده‌ای مسیر وطن‌فروشی را برای کسب درآمد انتخاب کرده‌اند. آن‌ها خود را فیلمسازان سینمای ایران معرفی می‌کنند ولی بعد از دو سه سال عیار همه چیز مشخص می‌شود که چه کسی فیلمساز است و چه کسی تاجر. البته ابعاد کلی این عدم پذیرش یا تاثیر جریان‌های سیاسی، در برخی موارد آنطور که می‌گویند نیست مثل سال قبل که عده‌ای می‌گفتند جشنواره فیلم کوتاه تهران دیگر مورد تایید آکادمی اسکار نیست در حالی که اینطور نبود و اتفاقا سال قبل ویدیوها و بازخوردهایی از برگزیده‌های خارجی جشنواره و خوشحالی آن‌ها گرفتیم که از بچه‌های خودمان نگرفتیم.

به هر حال جشنواره فیلم کوتاه در سال ۱۴۰۱ اولین رویدادی بود که بعد از ناآرامی‌های جامعه برگزار می‌شد.

آذرپندار: بله، و خیلی هم سخت بود.

دیانی: الان فیلم‌های سینمای ایران در حوزه کوتاه خیلی مورد استقبال هستند و اینطور نیست که ایران تحریم شده باشد؛ بخشی از همین انبوه اخباری که شما می‌گویید از فیلم کوتاه منتشر می‌شود، ناظر به حضورهای جهانی فیلم کوتاه‌های ایران است که در این میان تعداد فیلم‌های تولید انجمن هم زیاد است که با لوگوی انجمن و با اعتبار انجمن مورد توجه قرار می‌گیرند.

آذرپندار:‌ ما از سال قبل پس از چند سال وقفه در انجمن، دوباره بخش مربوط به پخش فیلم را فعال کردیم و این کار را طبیعتا با اسم و لوگوی انجمن انجام می‌دهیم و بر خلاف شایعات، در رویدادهای زیادی هم موفق بودیم. تا الان و در همین مدت کم، دو فیلم «جناکات» و «بالا افتادن» توسط پخش انجمن، به دو جشنواره اسکار کوالیفای یکی در بلغارستان و دیگری در امریکا راه پیدا کرده‌اند.

یک سوال دیگر در حوزه فعالیت‌های انجمن این است که انجمن سینمای جوانان در بخش آموزش چقدر به‌روز شده است؟

در حال حاضر در خیلی از شهرها بهترین‌های این حوزه مشغول تدریس هستند و البته در بعضی شهرها جوان‌های بدون اسم و رسمی را هم داریم که تدریس می‌کنند و خروجی بسیار قابل توجهی هم دارند. مزیت انجمن در این زمینه حتما در مورد اساتید و طرح درس‌هاست و قصد داریم که دوره‌های تخصصی را هم افزایش ‌دهیم. در این مورد یک سند پنج ساله نوشته‌ایم که علاقه‌مندیم براساس آن قضات شویم. ما یک دوره جامع داریم و نیز یکسری دوره‌های تک درس که سعی کردیم برخی حیطه‌ها را در یک بازه زمان‌بندی شده تخصصی کنیم مثل عکاسی که برای اولین بار دوره جامع آن پس از یک سال کار مداوم راه‌اندازی شده است. تا پیش از این عکاسی یک تکدرس در انجمن بود اما الان یک دوره جامع عکاسی داریم. تلاش می‌کنیم این دوره منجر به خروجی شود تا حتی هنرجو بتواند شغل پیدا کند. دوره جامع فیلمنامه‌نویسی هم الان در مرحله طرح درس‌ نویسی است و از سال بعد اجرایی می‌شود و ایضا طراحی دوره جامع مستندسازی هم از سال آینده آغاز می‌شود. نکته مهم این است که در تمام این‌طرح‌ درس ها، تدریس با مطالب و متدهای روز انجام خواهد شد.

در بخش نمایش فیلم‌های کوتاه چقدر حضور پلتفرم‌ها جدی شده است؟

دیانی: عدم وجود بستر مناسب پخش فیلم کوتاه پیش از این باعث شده بود ‌اصولا خیلی از بچه‌ها در حوزه فیلم کوتاه برای جشنواره‌ها اثر تولید ‌کنند. ما برای رونق نمایش فیلم‌ها از سال گذشته پاتوق فیلم کوتاه را که در دوران کرونا و قبل از آن تعطیل شده بود، دوباره در کل کشور راه‌اندازی کردیم و در کنار آن فیلم‌هایی را که از فرایند جشنواره جا مانده بودند و اتفاقا فیلم‌های خوبی هم بودند و به هر دلیلی از جمله سلیقه داوران امکان حضور در جشنواره را نداشتند، در این پاتوق‌ها روی پرده اکران کردیم که همچنان هم ادامه دارد. در کنار این‌ها پلتفرم‌ها را برای نمایش فیلم کوتاه فعال‌تر کردیم و بیش از ۱۰۰ فیلم را روی پلتفرم‌های هاشور و تیوال نمایش دادیم. همچنین توانستیم پلتفرم‌های بزرگتر را قانع کنیم که در این حوزه سرمایه‌گذاری کنند چون آن‌ها براساس تایم تماشا (watch time) به فیلم‌ها امکان پخش می‌دهند. با این حال توانستیم یک باکس ۱۰ تایی در فیلیمو ببندیم و آنقدر استقبال خوبی از آن شد که از طرف دیگر پلتفرم‌ها هم ادامه تقاضای نمایش مطرح شد. جدا از این‌ها الان برنامه سینماجوان در شبکه مستند تلویزیون ویژه نمایش و تحلیل آثار کوتاه روی آنتن است.

حرف آخر؟

بسیار امیدوارم جشنواره چهلم را با یک اجماع برگزار کنیم، چون این سرمایه ۴۰ ساله پدیده‌ای است که همه فیلمسازان در آن دخیل بودند و امیدوارم آن‌ها براساس انتخاب شخصی خود تصمیم بگیرند که با جشنواره مواجه شوند، نه با آن چیزی که در دایرکت‌شان اتفاق می‌افتد. البته در نهایت هر تصمیمی بگیرند قابل احترام است ولی فکر می‌کنم در جامعه فیلم کوتاه با کسانی مشکل داریم که در سینمای بلند موفق نشدند و برگشتند و لیدری جریان فیلم کوتاه را برعهد گرفتند. امیدوارم بچه‌های فیلم کوتاه متوجه شوند که بعضی‌ها دورهای خود را می‌زنند و در نهایت می‌بینند که اینجا می‌توانند قهرمان‌بازی دربیاورند. این ناراحت‌کننده است که برخی چنین استفاده‌ای را از فضای فیلم کوتاه می‌کنند. سال قبل برخی با بغض تماس می‌گرفتند و از جشنواره انصراف می‌دادند هرچند چون انصراف‌شان مکتوب نبود ما فیلم‌ها را نمایش دادیم. حوزه فیلم کوتاه شاید تنها جایی باشد که یک نفر می‌تواند در شرایطی که ۱۵ سال است فیلم کوتاه نساخته و از تیزرسازی برای تلویزیون امرار معاش می‌کند، ژست مستقل بودن بگیرد و کارگردان‌های فیلم کوتاه را تحت فشار بگذارد که انصراف دهند؛ بدون آنکه خودش مطلقا هیچ و هیچ و هیچ هزینه‌ای بدهد. من خیلی صریح می‌گویم که امیدوارم فیلم کوتاه از شر این افراد خلاص شود.

رسانه سینمای خانگی- این سینما پاسدار فرهنگ نیست

جبار آذین گفت: این وظیفه مدیران فرهنگی است تا تدبیری اندیشه کنند و حداقل در حوزه آموزش محتوای سالم و مناسب اهتمام به خرج داده و سینما را از این وضعیت بحرانی نجات دهند.

به گزارش سینمای خانگی از سینماپرس، جبار آذین منتقد و مدرس سینما در خصوص فقدان آموزش اصولی و حرفه ای در سینمای ایران گفت: در جامعه ای که آثار هنری اش محتوای شایسته ندارند نمی توان مدعی پاسداری از فرهنگ و ارزش ها بود؛ این وظیفه مدیران فرهنگی است تا تدبیری اندیشه کنند و حداقل در حوزه آموزش محتوای سالم و مناسب اهتمام به خرج داده و سینما را از این وضعیت بحرانی نجات دهند.

وی در گفتگو با سینماپرس، افزود: تعهد محتوا محوری و توجه به ارزش های اجتماعی باید اولویت ابتدایی مسئولان فرهنگی و سینمایی باشد. این می تواند کاربرد هنر را در جامعه پررنگ کند. دانش و تخصص منهای رفاقت بازی می تواند به نگاه فاخرتر و افق گسترده تر مسئولان بینجامد تا آن ها با گزینش محتوای شایسته به جامعه خدمت کنند.

آذین ادامه داد: دو مسأله سال ها است که فرهنگ و هنر کشور نادیده گرفته شده و به جای آن ها از عناصری مانند رفاقت و منافع و سیاست و تجارت استفاده شده است. آن دو عنصر اساسی و تعیین کننده که می تواند یک مدیر فرهنگی یا هنرمند را در صف پیشتازان پاسداری از فرهنگ و هنر کشور قرار دهد و به عنوان پیشگام در امور فرهنگی آن ها را جلودار کند عناصر دانش و تخصص است.

این منتقد سینما با بیان اینکه سال ها است ما افرادی که دارای دانش و تخصص در امور فرهنگ و سینما باشند در فضای اداره فرهنگ و هنر به خصوص سینما و دیگر هنرها نمی بینیم تصریح کرد: دلیل این اتفاق آن است که اهمیتی به دانش که ابزار اصلی نگره اجتماعی و فرهنگی است مورد غفلت واقع شده و کسانی که باید به این امور بپردازند و دست جامعه را بگیرند خود دارای تخصص در این امور نیستند. در واقع کسانی در مصدر امور قرار گرفته اند که شناخت و سنخیتی از حوزه زیر مجموعه شان ندارند.

وی خاطرنشان کرد: در دولت های مختلف با توجه به نگاه ابزاری برخی از آن ها به فرهنگ و هنر کارکردهای هنری و فرهنگی در خدمت ارزش ها و آرمان ها و اجرایی کردن سبک های زندگی مناسب با فرهنگ ایرانی-اسلامی در آثار سینمایی و تلویزیونی مشاهده نمی شود.

آذین تأکید کرد: این در شرایطی است که ده ها مرکز و سازمان وابسته و غیر وابسته به ارشاد و صدا و سیما و نهادهای قدرتمند وجود دارند که عنوان تعلیم دهی به علاقمندان هنر و سینما را به یدک می کشند اما در واقعیت امر خروجی این نوع جریان ها و دستگاه ها هیچ گاه به نفع فرهنگ جامعه نبوده است. کسانی را سراغ نداریم که از این نوع آموزشگاه ها که هنر و فرهنگ را یک جانبه تزریق می کنند بیرون آمده باشند و توانسته باشند مشکلی از مشکلات سینما را حل کنند. روز به روز اوضاع سینما خراب تر شده و بی فرهنگ ها و آن ها که وابسته به منافع هستند جایگزین اهالی به حق و لایق فرهنگ و هنر برای اداره این بخش های مهم شده اند.

وی با اشاره به اینکه سکان داران فرهنگ، هنر و سینما اهل تخصص و دانش نیستند متذکر شد: البته بی تردید بخشی از کسانی که امروزه سکان دار فرهنگ و هنر و سینما هستند دارای نیت های خیر بوده و حتی آدم های مثبت اندیشی به شمار می روند اما این ها اهل تخصص نیستند و دانش لازم را ندارند. مدیریت فرهنگی بلد نیستند و معطل مانده اند.

آذین تأکید کرد: اگر هدف تجارت و سیاست نبود وخدمت به جامعه اولویت مسئولان بود امروز وضعیت سینمای بیمار ما این گونه نبود. بی شک یک بازنگری اساسی در چگونگی وجود این تشکل ها و موسسات باید صورت بگیرد. ساختارها از نو برای آن ها چیده شود. افرادی که می توانند دست مستعدها را بگیرند وارد کارزار شوند و این ها صرفاً جنبه کلاسی و تئوری نباید داشته باشد و باید جنبه کاربردی بگیرد.

این کارشناس فرهنگی در پایان این گفتگو افزد: کسی که از این نوع موسسات فارغ التحصیل می شود باید جذب کار شود و خدمت کند. ما هنرمندان بی شماری داریم فارغ التحصیل هستند اما مسافرکشی و دستفروشی و بقالی می کنند! کار از بنیان دچار اشکال است. باید تحولات اساسی و بنیادین صورت بگیرد. باید جایگاه دانش و تخصص معین شود و تشنگان خدمت به جامعه از طریق هنر و فرهنگ و سینما وارد این عرصه شوند. مسئولان اگر می خواهند دست جامعه را بگیرند باید به بلوغ چنین مراکزی فعال باشند.

باز نشر رسانه سینمای خانگی – قبیله گرایی؛ سمّ مهلک عرصه فرهنگ و هنر

با توجه به استقبال مخاطبان گرامی از این یادداشت، و تأثیراتی که بحمدالله این مطلب در میان برخی از مسئولان فهیم کشور در عرصه فرهنگ، هنر، سینما، و تلویزیون از خود به یادگار گذاشت؛ مجدداً روی صفحه پایگاه خبری سینمای خانگی قرار گرفت. امید است مطالبی از این دست بتواند شرایط مدیریت این حوزه بسیار مهم و استراتژیک را بیش از پیش به سوی قرارگرفتن در سطح و شأن انقلاب اسلامی هموار سازد.

تردیدی نیست که سمّ مهلک عرصه فرهنگ، تکیه بر دیدگاه های قبیله ای و عشیره ای است؛ جنبه ای ویرانگر که در گستره ملی و ایران وطنی به شکلی انحصاری و ناشی از تفکر خودی و ناخودی مورد توجه ویژه قرار گیرد. به نظر می رسد، آنچه در نگاه به عملکرد بخش داخلی برخی افراد و نهادهای اجتماعی و حاکمیتی، به پیکره ی فرهنگ ایران بزرگ و انقلابی  آسیب وارد نموده و همچنان لطمه می زند، بیش از هر چیز به وجود نگرش، گرایش، و رفتار تک بعدی مدیرانی معطوف می شود که به جای داشتن دغدغه های جامع، مانع، و فراگیر برای صیانت از ارزش های انقلاب، نظام، و کشور تنها به پیشبرد اهداف جناحی و باندی خود می پردازند. منویات و بیانات رهبری نظام جمهوری اسلامی که به راحتی قابل دسترسی، مطالعه، و بررسی است، حاکی از افق دید پیشرو و پیش برنده ی ایشان در وسعتِ فرهنگ، هنر، و رسانه کشور است. اما، به واقع زمانی می توان امیدوار بود که خواسته های رهبری در عرصه فرهنگ و هنر به طرزی مؤثر و رو به کمال در سطح کشور پیاده گردد و نتایج با ارزش و مفید آن به راحتی دیده شود، که عملکرد مدیران مربوطه در تمامی سطوح ملی، منطقه ای، و محلی از دیدگاه های باندی و جناحی خالی بوده، تنها دغدغه، توجه به انجام کارها و فعالیت های عمیق، مفید، و مؤثر در راستای تقویت اهداف مطلوب مردم سالاری دینی در کشور باشد.

نگارنده قصد نادیده گرفتن نمونه­ های بسیار زیاد مصادیق آثار و افعال ارزشمند و مفید موجود در کارکرد مدیران این عرصه را ندارد؛ اما از زاویه ی انصاف و با نگاهی منصفانه نمی توان اذعان نکرد که در مقایسه با سطح بسیار بالا و والای کمی و کیفی مطلوب در خصوص اقدامات ریز و درشت فرهنگی، هنری، و رسانه ای در نظام جمهوری اسلامی، حجم و کیفیت مجموعه فعالیت های انجام شده اعتبار چندانی ندارد. با وجود این و در همین محدوده ی موجود، اگر نگاه قبیله ای و باندی این بخش قابل توجه از مدیران کنار گذاشته شود و هر سیاست، یا تصمیم، و اقدامی در این زمینه با توجه به الزامات فراگیری، گستردگی، و آینده نگری آن صورت پذیرد، به طور قطع مشکلات و مسائل عرصه فرهنگ به کمترین سطح ممکن کاسته خواهد شد، اتحاد و یکپارچگی مسئولان، اندیشمندان، فرهنگیان، هنرمندان، و مردم، چنان نتیجه ی قدرتمندی را در زمینه آثار و افعال فرهنگی و هنری پدید خواهد آورد که ضمن تأمین منافع حداکثری مردم، مسئولان و هنرمندان در تمامی سطوح فردی، اجتماعی، و ملی؛ بی هیچ تردیدی حیرت و تحسین جهانیان را نیز به دنبال خواهد داشت، و صد البته باعث الگوپذیری آزادگان و مستضعفان جهان برای رسانیدن خود به سبک زندگی اسلامی (و ایرانی) خواهد گردید. برای نمونه به تجربه های “دفاع مقدس”، “دفاع از حرم و ایجاد جریان جهانی مبارزه با داعش”، “مقابله با بیماری منحوس و تروریستی کرونا”، “پیشرفت های علمی در زمینه های دفاعی، هوافضا، سلول های بنیادین”، و امثال آن اشاره می شود که نمونه های تأیید شده ی ایرانی اسلامیِ مردم و مسئولان در نتیجه ی کنار گذاشتن آن نگاه مخرّب است.

با کمال تأسف، این روزها شاهدیم که عده ی زیادی از افراد دغدغه مند نظام و انقلاب و ملت ایران اسلامی، علی رغم آن که از جان و دل برای حفظ ارزش ها و آرمان های انقلاب اسلامی مایه گذاشته اند تنها به دلیل وجود نگاه های جناحی و قبیله ای خانه نشین شده و به اجبار و اکراه، و بهانه های واهی از حضور موثر در عرصه های گوناگون فرهنگ، هنر، و رسانه کنار رفته، یا کنار گذاشته شده اند. اما، درست در نقطه مقابل، افرادی در پشت نقاب جوانگرایی در رأس امور و فعالیت های فرهنگی، هنری، و رسانه ای قرار گرفته اند، که چه بسا بودجه های هنگفتی را از جیب بیت المال برای تولید آثار بی ارزش و بعضاً منافی با ارزش های انقلاب و نظام تلف می کنند، و بدتر آن گاهی متفاوت از نظام و ملت فکر می کنند، و شاید دیدگاه های شبه روشنفکرانه و براندازانه ای هم دارند. اگر بدبینانه هم نبینیم، هیچ گاه در طول تاریخ دیده نشده است که مثلا در حوزه پزشکی و درمانی فردی بدون داشتن تخصص مرتبط با علوم طب، به مسئولیت داروخانه، بیمارستان، یا درمانگاهی گمارده شده باشد، در حالی که معکوس آن در ساختارهای فرهنگی، هنری، رسانه ای به وفور دیده می شود و کسانی بر صندلی های این مدیریت تکیه می زنند که هیچ تجربه یا دانش مؤثری در این زمینه نداشته اند. خاصیت و نمود مدیریت در این عرصه سهل و ممتنع بودن آن است که بر اساس ضرب المثل، از دور دل می برد و از نزدیک زهره می دَرَد! چرا که تصمیم گیری در عرصه فرهنگ، هنر، و رسانه بسیار بسیار دشوارتر از سایر عرصه ها است.

فاجعه آن گاه شکل جدّی تری به خود می گیرد که همین افراد نالایق و نادان، نگاه باندی و جناحی هم داشته باشند!بنابراین برای تحقق دیدگاه های رهبری نظام که بی تردید برای پیشرفت و تعالی کشور تعریف شده، به نظر می رسد باید ابتدا تجدید نظری جدی و اساسی بر روی افرادی که در رأس امور فرهنگی، هنری، و رسانه ای کشور فعالیت می کنند، صورت پذیرد تا تنها آنانی که ضمن داشتن تخصص و تجربه لازم، نگاه باندی و جناحی در حوزه مسئولیت خود نداشته باشند به کارشان ادامه دهند؛ آنگاه سپهر مشاوران مدیران نیز مورد بررسی واقع گردد تا افراد کج اندیش، کوته فکر، باندباز، فاسد، و ترسو نتوانند مدیران توانمند و شجاع را احاطه کرده، قدرت تصمیم گیری او را محدود به ناتوانی خود بنمایند.

خروج از نسخه موبایل