رئیس جمهور شب گذشته به تماشای فیلم سینمایی «غریب» با بازی بابک حمیدیان در نقش شهید بروجردی نشست.
به گزارش سینمای خانگی، فیلم سینمایی «غریب» ساخته محمدحسین لطیفی و محصول سازمان هنری رسانه‌ای اوج که در جشنواره فیلم فجر مورد تحسین اصحاب رسانه، منتقدان و مردم قرار گرفت، شب گذشته جمعه ۲۱ بهمن مخاطبانی ویژه داشت؛ رییس جمهور با همراهانش برای دیدن غریب در سالن وزارت ارشاد به تماشا فیلم نشسته‌اند. به گفته یکی از مدیران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سیدابراهیم رئیسی آن را تحسین کرده و بسیار مناسب شرایط امروز جامعه خوانده است. در کنار تحسینی که «غریب» به نویسندگی و تهیه کنندگی حامد عنقا، از سوی منتقدان و اهالی رسانه دریافت کرد اما این فیلم جایی در میان نامزدهای بهترین فیلم نداشت. «غریب» تنها فیلمی است که رئیس جمهور در میان مشغله‌هایش در شب سالگرد پیروزی انقلاب موفق به تماشای آن شده است. همچنین در نظرسنجی ۱۲ منتقدان و خبرنگار در ایرنا، فیلم «غریب» با میانگین ۳ ستاره به عنوان بهترین فیلم جشنواره چهل و یکم فجر انتخاب شد.
چهلویکمین جشنواره فیلم فجر امروز در حالی با برگزاری آیین اختتامیه و معرفی برگزیدگان به کار خود پایان می‌دهد که حضور ابراهیم حاتمی‌کیا در ترکیب هیأت داوران این رویداد از نکات قابل توجه است.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از مهر، «مهر سیمرغ» عنوان بسته خبری-تحلیلی روزانه‌ای است که به مرور متن و حاشیه چهلویکمین جشنواره فیلم فجر می‌پردازد.
هر روز می‌توانید با «مهر سیمرغ ۴۱» در جریان آخرین تحولات بزرگ‌ترین رویداد سینمایی کشور، در تازه‌ترین دوره برگزاری قرار بگیرید.
امروز شنبه ۲۲ بهمن‌ماه و در آستانه برگزاری آئین اختتامیه چهلویکمین جشنواره فیلم فجر در برج میلاد تهران با یازدهمین شماره از «مهر سیمرغ ۴۱» همراه شوید.
چهره روز؛ ابراهیم حاتمی‌کیا
بالاخره روز گذشته و همزمان با برگزاری نشست معرفی نامزدهای بخش‌های مختلف چهلویکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر توسط مجتبی امینی دبیر این جشنواره، از ترکیب هیأت داوران هم رونمایی شد؛ ترکیبی که از میانه برگزاری جشنواره کنجکاوی‌ها و گمانه‌زنی‌ها درباره آن به اوج رسیده و بر اساس فهرست نهایی اعلام شده حتی می‌توان گفت، فهرست داوران لو رفته بود!
پرویز شیخ طادی، مجید اسماعیلی، ابراهیم حاتمی‌کیا، محمود رضوی، محمدرضا شریفی‌نیا، محمد تقی فهیم و مسعود نقاش‌زاده هفت سینماگری هستند که داوری آثار این دوره از جشنواره را برعهده داشته‌اند که در این ترکیب بی‌تردید مهمترین چهره ابراهیم حاتمی‌کیا است.
پیش‌تر و در روزهایی که نام حاتمی‌کیا به‌عنوان یکی از گزینه‌های احتمالی داوری جشنواره در محافل رسانه‌ای مطرح شده بود، در مهر سیمرغ به این گزاره پرداختیم که آیا او حساسیت خود را نسبت به قبول داوری کنار می‌گذارد و آیا این بار دعوت برگزارکنندگان فجر را می‌پذیرد؟
حاتمی‌کیا در دهه ۶۰ و ۷۰ و در دوره‌های هشتم، نهم، دهم و سیزدهم جشنواره فیلم فجر داوری در دو بخش فیلم‌اولی‌ها و بخش اصلی را تجربه کرده بود و به نوعی چهره‌ای پرتکرار در ترکیب داوران جشنواره به حساب می‌آمد. او در دهه هشتاد اما تنها در دوره بیست‌وهفتم این مسئولیت را پذیرفت و از آن سال تا به امروز علیرغم دعوت مکرر دبیران دوره‌های مختلف فجر، او دیگر حاضر به پذیرش داوری فجر نشده بود.
او پس از ۱۴ سال بار دیگر تکیه بر کرسی داوری جشنواره فیلم فجر را در حالی پذیرفته است که برگزاری این رویداد و احتمالاً رونمایی از آرای داوران درباره برگزیدگان بخش‌های مختلف عاری از حاشیه نخواهد بود.
کارگردان فیلم‌های ماندگاری همچون «دیده‌بان»، «آژانس شیشه‌ای»، «بوی پیراهن یوسف» و «به رنگ ارغوان» حالا بیشتر از همیشه در معرض توجه رسانه‌ها قرار دارد؛ او که در یک دهه گذشته در واکنش به آرای هیأت داوران درباره آثار خود، به زبانی صریح لب به گلایه و انتقادات آتشین می‌گشود و حتی از انحراف جشنواره فجر از اهداف اصلی و اولیه خود می‌گفت، حالا خود در مقام قضاوت قرار گرفته و باید دید آیا می‌تواند تصویری ایده‌آل از آنچه برای فرآیند داوری در جشنواره فیلم فجر در ذهن داشته است را ارائه دهد؟
حضور محمد خزاعی که پیش‌تر تهیه‌کنندگی فیلم «به وقت شام» ابراهیم حاتمی‌کیا را برعهده داشته است، در مقام رئیس سازمان سینمایی احتمالاً در پذیرش این مسئولیت از سوی این کارگردان باسابقه و معتبر سینمای ایران بی‌تأثیر نبوده است اما هنوز برای مشاهده نتایج داوری و البته کیفیت حضور آقا ابراهیم در اختتامیه جشنواره فجر امسال کنجکاویم؛ آیا او همچون دیگر دوره‌هایی که به‌عنوان برگزیده برای دریافت سیمرغ روی سن اختتامیه حاضر می‌شد، امشب و در برج میلاد به‌عنوان داور پشت تریبون خواهد رفت؟ او آیا بعد از مدت‌ها سکوت درباره حواشی این روزهای سینمای ایران موضع‌گیری خواهد کرد؟ امشب ابراهیم حاتمی‌کیا بیش از همیشه در معرض توجه قرار دارد.
حاشیه روز؛ «غریب» چرا غریب ماند؟
رونمایی از فهرست نامزدهای بخش‌های مختلف جشنواره فجر از نگاه هیأت داوران هر ساله با حاشیه‌ها و قضاوت‌هایی در محافل رسانه‌ای همراه می‌شود و طبیعتاً جشنواره چهل‌ویکم هم نمی‌توانست از این قاعده مستثنی بماند.
شب گذشته مجتبی امینی فهرست نامزدهای جشنواره فیلم فجر در بخش‌های مختلف را در یک نشست رسانه‌ای اعلام کرد؛ فهرستی که مهمترین ویژگی آن در نگاه اول تعداد بالای نامزدها در هر بخش بود. برخلاف قاعده مرسوم در ادوار جشنواره فجر برای معرفی ۵ نامزد برای هر جایزه، داوران جشنواره امسال در اکثر بخش‌ها ۷ نامزد و در مواردی حتی بیشتر را اعلام کرده‌اند که باید منتظر ماند و دید آیا هیأت داوران در بیانیه پایانی خود توضیحی در این زمینه ارائه خواهند کرد یا خیر؟
از نکات مهم در فهرست آرای داوران جشنواره چهل‌ویکم توجه ویژه آنها به تنها انیمیشن حاضر در جشنواره یعنی «بچه زرنگ» است؛ براساس قوانین جشنواره در نبود حداقل دو انیمیشن در ترکیب آثار جشنواره اهدای سیمرغ بهترین انیمیشن خودبه‌خود لغو شده است اما داوران انیمیشن «بچه زرنگ» را در بخش‌های مهمی همچون بهترین تدوین، بهترین صدا، بهترین موسیقی، بهترین فیلمنامه، بهترین کارگردانی و بهترین فیلم شایسته نامزدی سیمرغ بلورین تشخیص داده‌اند. این اتفاق بسیار مهمی برای جریان انیمیشن‌سازی سینمای ایران محسوب می‌شود که گویی دیگر نمی‌توان آنها را در جریان اصلی سینمای ایران نادیده گرفت.
درخشش بابک حمیدیان در نقش شهید بروجردی از نگاه هیأت داوران نادیده ماند!
در میان فیلم‌های بخش سودای سیمرغ فیلم «سینمامتروپل» به کارگردانی محمدعلی باشه‌آهنگر با نامزدی در ۱۳ بخش رکورددار است و پس از آن هم فیلم «اتاقک گلی» ساخته محمد عسگری در ۱۱ بخش بیشترین تعداد نامزدی را به دست آورده است. فیلم «شماره ۱۰» به‌کارگردانی حمید زرگرنژاد هم با نامزدی در ۱۰ بخش حضور موفقی در جلب توجه داوران داشته است.
در این میان اما عجیب‌ترین سرنوشت را فیلم «غریب» تازه‌ترین ساخته محمدحسین لطیفی داشت؛ فیلم که به‌عنوان محصول جدید سازمان سینمایی اوج از مدت‌ها قبل از جشنواره فجر به‌عنوان مهمترین پروژه امسال سینمای ایران توصیف می‌شد و رونمایی از آن هم با واکنش مثبت اصحاب رسانه همراه بود. غیبت نام این فیلم در فهرست نامزدهای بخش‌های اصلی به‌خصوص بخش «بهترین فیلم» از عجیب‌ترین نکات فهرست داوری امسال به‌حساب می‌آید.
عجیب‌تر از نادیده گرفتن خود فیلم، چشم‌پوشی بر درخشش غیرقابل کتمان بابک حمیدیان در نقش شهید محمد بروجردی است که به‌نظر می‌رسد داوران باید توضیح قانع‌کننده‌ای برای آن دست و پا کنند! فیلم «غریب» البته در بخش‌هایی همچون جلوه‌های ویژه، بازیگران مکمل و بهترین کارگردانی نامزد دریافت سیمرغ شده است اما توجه به نقش‌آفرینی بازیگرانی همچون مهران احمدی، فرهاد قائمیان و پردیس پورعابدینی در این فیلم و همزمان نادیده گرفتن نقش‌آفرینی بابک حمیدیان با منطق سینمایی قابل توضیح نیست!
نکته روز؛ بخش «بین‌المللی» و سوالات بی‌پاسخ
حالا دیگر روز پایانی جشنواره را هم پشت سر گذاشته‌ایم و تا ساعتی دیگر آئین اختتامیه چهلویکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر در برج میلاد برگزار می‌شود تا برگزیدگان بخش‌های مختلف این رویداد معرفی شوند اما همچنان شرایط برگزاری بخش بین‌الملل این رویداد که بعد از چند سال باردیگر با بخش ملی ادغام شده است با ابهامات بسیاری مواجه است.
فهرست فیلم‌های راه‌یافته در بخش‌های مختلف بین‌الملل اعم از «جلوه‌گاه شرق» و «سینمای سعادت» هنوز به‌صورت مدون و مشخص رسانه‌ای نشده است و تنها در طول ایام برگزاری جشنواره به‌صورت روزانه جدول اکران آثار این بخش اطلاع‌رسانی می‌شد. در زمینه ترکیب اعضای هیأت انتخاب و داوری هم هنوز اطلاع‌رسانی صورت نگرفته و احتمالاً قرار است در آئین اختتامیه شاهد رونمایی از ترکیب اعضای این هیأت‌ها باشیم.
عکس یادگاری مهمانان خارجی جشنواره چهل‌ویکم فجر با وزیر ارشاد
در زمینه میزبانی از مهمانان خارجی هم همه چیز محدود به برگزاری یک نشست صمیمانه میان مهمانان خارجی و وزیر ارشاد شد و روز گذشته هم تعدادی از این مهمانان خارجی در برابر اصحاب رسانه قرار گرفتند تا از علایق خود نسبت به سینمای ایران بگویند اما بازهم خبری رسمی از فهرست مهمانان بخش بین‌الملل جشنواره مخابره نشده است.
بازار فیلم هم که یکی از بخش‌های مهم بین‌المللی جشنواره به حساب می‌آید از روز ۱۷ بهمن‌ماه در برج میلاد آغاز به کار کرده است اما درباره کمیت و کیفیت برنامه‌های این دوره از بازار فیلم فجر گزارش‌های رسمی هنوز مخابره نشده است.
بخش بین‌الملل جشنواره فیلم فجر طی سال‌های گذشته به‌صورت تفکیک شده از بخش ملی و در قالب «جشنواره جهانی فیلم فجر» در اردیبهشت‌ماه هر سال برگزار می‌شد و از امسال و با تصمیم محمد خزاعی در مقام رئیس سازمان سینمایی این بخش بار دیگر به بخش ملی ضمیمه شده است؛ حالا مجتبی امینی در مقام دبیر جشنواره باید در آئین اختتامیه گزارشی از دستاوردهای این ادغام ارائه کند؛ آیا جشنواره چهل‌ویکم فیلم فجر به معنای واقعی کلمه «بین‌المللی» برگزار شده است.
اسامی نامزدهای بهترین نقش اول مرد در جشنواره چهل ویکم اعلام شد و برخلاف نظر کارشناسان و منتقدان خبری از نام بابک حمیدیان نبود.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از برنا، پرویز شیخ طادی، مجید اسماعیلی، ابراهیم حاتمی کیا،سید محمود رضوی، محمد تقفی فهیم ، مسعود نقاش زاده و محمدرضا شریفی‌نیا آثار بخش رقابتی این دوره از جشنواره را داوری کردند و تقریبا می توان گفت اعلام نظر چیزی شبیه به گمانه زنی های منتقدان و کارشناسان و اهالی رسانه بود والبته مثل همیشه تفاوت سلیقه هایی هم قابل حدس بود که در بحث داوری شاید تا حدودی منطقی هم باشد.
اما کسانی که بازی بابک حمیدیان را درفیلم غریب دیدند به اتفاق او را در خور سیمرغ بهترین بازیگر مرد جشنواره چهل ویکم دیدند که گویا داوران او را در حدنامزد هم ندیدند.
اگر چه تمام نامزد های اعلامی در جشنواره امسال درخشیدند و انتخاب دور از ذهنی برای نامزد شدن نبودند اما نقش شهید بروجردی در فیلم غریب یکی از شاه نقش های جشنواره امسال بود که از سوی داروان دیده نشد.
نقش سخت و پر راکورد بود و با سخت ترین شیوه اجرایی از سوی بازیگر به لحاظ افه ها و اکت ها و لحن خاص به تصویر کشیده شد طوریکه مخاطب عام و خاص کاراکتر را به سرعت باور کردند و در دل فیلم که یک نگاه مستند گونه در کارگردانی دارد او را به لحاظ جایگاه دراماتیک شخصیت در دوره زمانی و حوادث رخ داده در دوران دفاع مقدس حس کردند اما داوران اورا دوست نداشتند تا به انتخاب ذیل برسند.
البته مهران احمدی با بازی عجیب وغریبش که به زودی تحلیل می کنیم در میان نامزد های بهتری بازیگر مرد مکمل حضور دارد.
مهران احمدی حالا در اوج دوران پختگی در بازیگری اش در حال خلق نقش هایی است که شاید در سینما مدلش را کمتر دیده باشیم.
اسامی نامزدهای بخش فیلم کوتاه داستانی چهلویکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر توسط دبیر این رویداد سینمایی اعلام شد.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، نشست خبری اعلام نامزدهای بخش فیلم کوتاه داستانی چهلویکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر توسط مجتبی امینی دبیر این دوره از جشنواره، شامگاه جمعه ۲۱ بهمن‌ماه در پردیس سینمایی ملت برگزار شد.
اسامی نامزدها به شرح زیر است:
نامزد بخش فیلم کوتاه داستانی:
-«برنو» به کارگردانی محمد ثریا و تهیه کنندگی انجمن سینمای جوانان ایران و محمد ثریا -«رنگارنگ» به کارگردانی محمدرضا مرادی و تهیه کنندگی انجمن سینمای جوانان ایران و محمدرضا مرادی -«مریضخانه مرکزی» به کارگردانی وحید نامی و نوید نامی و تهیه کنندگی انجمن سینمای جوانان ایران و نیلوفر زیوردار -«نوشابه مشکی» به کارگردانی محمد پایدار و تهیه کنندگی باشگاه فیلم سوره و محمدجواد موحد
اختتامیه چهلویکمین جشنواره فیلم فجر، فردا ۲۲ بهمن‌ماه ۱۴۰۱ از ساعت ۱۸:۳۰ در مرکز همایش‌های برج میلاد تهران برگزار می‌شود.
یک پرتره دیگر در جشنواره فیلم فجر، از شخصیت‌های دفاع مقدس و همان بحث‌های همیشگی.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از ایسنا، فیلمسازان ایرانی هنگام ساختن پرتره شخصیت‌های ملی، بیشتر تحت تأثیر این رویکرد قرار می‌گیرند که انگار هرچه انتخاب بازیگر و گریم او به شخصیت‌های واقعی تاریخی نزدیک باشد و هرچه رویدادهای واقعی، واقعی به تصویر کشیده شده باشند، کار موفق‌تر است.
این درحالی است که براساس همان مبناهای زیبایی‌شناسانه که می‌بینیم در آثار مشابه و البته موفق خارجی هم به خوبی مورد توجه قرار می‌گیرند، فیلمی موفق‌تر است که پرداخت دراماتیک موفق‌تری داشته باشد. در اینگونه آثار اتفاقا یک بخش فرعی از داستان تاریخی است که نبض اصلی قصه را به دست می‌گیرد و با به کارگیری چاشنی خیال، واقعیت‌های وجود شخصیت اصلی و واقعی داستان، زیر چتر همان داستان فرغی، با قدرت درام خوب، پرداخته می‌شوند.
اما در فیلم «غریب» که در چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد، برعکس است؛ فیلمی که کاملا تحت تاثیر حضور، گریم و نقش‌آفرینی قابل پیش‌بینی «بابک حمیدیان» در نقش شهید «محمد بروجردی» فرمانده سپاه غرب کشور و معروف به «مسیح کردستان» – است و از فقر قصه رنج می‌برد.
در حدود یک ساعت ابتدایی این اثر سینمایی بیش از ۲ ساعته، فیلم از یک سرگشتگی و پراکندگی رنج می‌برد که در جریان ایجاد تشتت، ارتباطی بین مخاطب با فیلم برقرار نمی‌شود. پرداخت شخصیت‌های عجولانه و ردیف کردن نام تعدادی از شخصیت‌های مشهور و موثر در سال‌های ابتدایی بعد از انقلاب، آن‌هم در چند جمله و دیالوگ گذرا، به ایجاد این فضا دامن زده است.
کلیت قصه نیز سوای به‌کارگیری سکانس‌های متعدد تیراندازی، مفهوم مهمی را برای مواجهه و دریافت بیننده، فراهم نمی‌کند. این درحالی است که موضوع «کردستان» با وجود گذر چند دهه ، همچنان آنقدر اهمیت دارد که به دغدغه ذهنی تمامی مردم جامعه تبدیل شود.
به هر روی هرچند برخلاف فیلم «های پاور» – دیگر فیلم حاضر در این جشنواره با موضوع زندگی شهید «منصور ستاری» – از سطح کیفی متوسطی برخوردار است که دست‌کم قابل ارایه به مخاطبان در جایگاه‌هایی است اما واقعیت مهم و قابل تامل این است که درباره شهید «محمد بروجردی» هم فیلمی ساختیم که شایستگی و تاثیرگذاری مطلوب را ندارد؛ با وجود آنکه به هر حال کارگردانش از تجربه و توان لازم برخوردار بوده و ظاهراً سرمایه هم فراهم بوده است.
یکی از وجه های قابل تامل فیلم «غریب» مواجهه‌اش با ادبیات بوده است. در پایان فیلم و در تیتراژ، با صدای بابک حمیدیان (شهید بروجردی) غزلی از «وحشی بافقی» خوانده می‌شود که با وجود چند لغزش در خوانش، اقدامی تاثیرگذار و قابل تحسین است اما شاید اگر ادبیات در دیگر جاهای فیلم نیز حضور داشت، ازجمله در دیالوگ‌نویسی ها و اصل قصه نیز از مشاوره یک داستان‌نویس بهره گرفته می‌شد، حاصل کار قطعا بهتر بود. واقعا چه اشکالی دارد چنین فیلم‌هایی از مشاوره نویسندگان و حتا شاعران استفاده کنند؟
«جشنوارهٔ فیلم فجر» مهمترین و بزرگ‌ترین رویداد سینمایی در ایران است که از سال ۱۳۶۱ در میانهٔ بهمن‌ماه هر سال زیر نظر بنیاد سینمایی فارابی و وزارت ارشاد برگزار می‌شود. «فجر» نیز مانند دیگر جشنواره‌ها برای معرفی، پوسترِ مخصوص‌به‌خود را دارد. پوسترها به‌نوعی ویترینِ هر رویداد فرهنگی و هنری هستند.
به گزارش ایسنا، تاکنون و در طول ۴۱ دوره برگزاری، پوسترهای مختلفی توسط طراحان و گرافیست‌های ایرانی برای جشنوارۀ فیلم فجر که تقریباً پرطرفدارترین رویداد فرهنگیِ کشور محسوب می‌شود، طراحی شده است. گرافیست‌های شناخته‌شده و مطرحی همچون «ابراهیم حقیقی» که رکورد طراحی پوستر جشنواره‌های فیلم فجر را در دست دارد، آنها را طراحی کرده‌اند. «محمدرضا دادگر»، «رضا عابدینی»، «صادق بریرانی»، «علی وزیریان»، «مرتضی ممیز»، «مسعود دشتبان»، «سیامک فیلی‌زاده»، «حسین خسروجردی»، «مهدی محمدی»، «اسدالله یونسی»، «محمدمهدی عسگرپور»، «وحید تقی‌پور»، «محسن سیدیوسفی»، «بهزاد خورشیدی»، «میراندا انصاری»، «الهام عیوضی»، «حمیدرضا بیدقی»، «سیدحمید شریفی آل‌هاشم»، «بیژن جناب»، «مهدی سعیدی»، «طاها ذاکر»، «مجید برزگر»، «بزرگمهر حسین‌پور»، «مسعود نجابتی» که طراح پوستر جشنوارۀ چهل‌ویکم نیز هست، از دیگر گرافیست‌ها و طراحان پوسترهای این جشنواره هستند.
در تمام این سال‌ها پوسترهای جشنواره فیلم فجر به تناسب شرایط روز و پدیده‌ها و وقایع مختلف طراحی شده‌اند. هر کدام از این آثار یادآور اتفاقی خاص هستند با این همه تقریباً در اغلب این پوسترها المان هایی مشابه از جمله «سیمرغ» معروف جشنواره، همچنین «نقوش اسلیمیِ ایرانی» و رنگ «آبی» به‌کار رفته است.
پوستر سی‌ویکمین جشنواره فیلم فجر
پوستر سی‌ویکمین جشنوارۀ فجر با دیگر پوسترها کمی متفاوت است. گویی با ورود به دهۀ ۹۰ و آغاز عصر تحول در تجهیزات و امکانات سینما، تغییر رویکرد در پوستر نیز نمایان شده است. بیژن جناب دربارۀ رویکردش در طراحی این پوستر گفته بود: دیدگاه و ایدۀ اصلی من برای پوستر جشنواره، ورود به عرصۀ چهارم سینما و نمایش آن در پوستر بود. رنگ پوستر، فضای تاریک سالن سینما را تداعی می‌کند. او دربارۀ نمایش گذشت سه دوره از جشنواره در پوستر نیز این‌طور توضیح داده بود: گذرِ سه دوره از جشنواره به‌صورت ریتم و فلو استفاده شده و از روشنایی و نور نیز به‌صورت خاص سینمایی آن بهره برده شده است. در انتهای پوستر نیز شروع دهۀ چهارم پیداست و در بخش وسط آن، نور پروژکتور آپارات را خواهیم دید. نورِ موجود در پوستر، نورِ سالن سینما را تداعی کرده که آرم جشنواره (سیمرغ) را منعکس می‌کند.
پوستر سی‌ودومین جشنواره فیلم فجر
پوستر سی‌ودومین جشنواره تلفیقی از رنگ‌های فیروزه‌ای و طلایی با نقوش ترکیبی با خط نستعلیق است. این پوستر، سیمرغ سینمای ایران را نشان می‌دهد که از خط فارسی به‌عنوان نماد فرهنگ ایرانی برخواسته و سر به آسمانی به رنگ‌های اسطوره‌ای دارد و نماد پیروزی و حضور در دنیایی آزاد و رها است. مهدی سعیدی، طراح آن دربارۀ این پوستر این‌طور توضیح داده بود: از آن‌جایی‌که بخش اصلی جشنواره، «سودای سیمرغ» نام نهاده شده، در تلاش بودم فضایی خاص، اسطوره‌ای و هماهنگ با این عنوان طراحی کنم. بنابراین جهت پرواز سیمرغ را ازچپ به راست تغییر دادم و پیکره‌ی اصلی سیمرغ را نیز با استفاده از کلمۀ «فجر» به خط شکسته نستعلیق خوشنویسی کردم. همچنین در قسمت پس‌زمینۀ پوستر از خط فارسی استفاده کردم، این نوشتار نیز ارجاعی است به همان اسطورۀ آشنای سیمرغ عطار، همان‌گونه که مرغان از بهم‌پیوستگی، معنای سیمرغ می‌یابند، تکرار خطوط خوش‌نویسی‌شده و بهم‌پیوسته فارسی نیز این معنا را القا می‌کند.
پوستر سی‌وسومین جشنواره فیلم فجر
سیمرغِ شکل‌گرفته از نوارهای رنگی، مضمون اصلی این پوستر را شکل می‌دهد. طاها ذاکری طراح این پوستر، همان‌گونه که خود نیز جوان بود، این پوستر را بر مبنای شور و هیجان طراحی کرده است.
پوستر سی‌وچهارمین جشنواره فیلم فجرپوستر سی‌وپنجمین جشنواره فیلم فجر
در پوستر جشنواره‌های سی‌وچهارم و سی‌وپنجم برای اولین‌بار از تصویر هنرمندان استفاده شده است. «خسرو شکیبایی» و «علی حاتمی» دو تن از بزرگانِ تأثیرگذار سینمای ایران هستند که پیش از برگزاری این رویدادها درگذشته بودند و طرح چهره‌های‌شان در پوسترها به‌نوعی ادای دین و زنده نگه داشتنِ یاد آنها بوده است. نقاشی این پوسترها از بزرگمهر حسین‌پور و بر اساس عکس‌هایی از امیر عبادی و عزیز ساعتی بوده و مجید برزگر نیز طراحی آن ها را بر عهده داشته است.
پوستر سی‌وششمین جشنواره فیلم فجر
پوستر سی‌وششمین جشنواره فیلم فجر با الهام از طرح پخش شدنِ قطرات آب در هوا به شکلِ سیمرغ در طیف رنگارنگی طراحی شده است. حمیدرضا بیدقی که تا آن زمان چندین‌بار دیگر پوستر جشنواره فیلم فجر را طراحی کرده بود، دربارۀ این طرح و انتقاداتی که به آن شده بود این‌طور توضیح داده بود: زمانی‌که می‌خواستم این پوستر را طراحی کنم، بعد از صحبت با مسئولان جشنواره، بنا شد با یک نگاه جدید روی سمبل جشنواره کار کنیم. اتودهای زیادی زدیم تا در نهایت «آب» را پیشنهاد دادم و آنها هم قبول کردند. برخی تصور می‌کنند که باید می‌آمدیم هزینه‌های زیادی می‌کردیم تا از قطرات آب که به هوا پرتاب می‌شود، عکاسی کنیم. اگر این کار را هم می‌کردیم باعث می‌شد عده‌ای بگویند چقدر هزینه‌ها زیاد شده و چرا در گوگل سرچ نکردید. به هرحال باید تصاویر پاشیدن آب را از گوگل سرچ می‌کردیم و آنجا هم تصاویر «استوک» است و کار طراح، چیدن این تصاویر کنار هم است. طراح با گذاشتن یک‌سری عناصر کنار هم، کارش را انجام می‌دهد. مثل کاری که یک معمار انجام می‌دهد و با گذاشتن سیمان و آهن خانه می‌سازد. حالا یک نفر بیاید و بگوید سیمانی که شما در خانه‌تان استفاده کردید ما هم استفاده کردیم. خب این درست نیست ما با آن سیمان و آجر شکل جدیدی را ساختیم.
پوستر سی‌وهفتمین جشنواره فیلم فجر
پوستر سی‌وهفتمین جشنواره فیلم فجر نیز مشابه سال قبل از آن، توسط حمیدرضا بیدقی طراحی شده بود. همچنین از نظر مفهومی و طراحی نیز شباهت زیادی با طرح سال گذشته‌اش داشت؛ «سیمرغ رنگین‌بالی که به‌سوی آسمان می‌شتافت.»
جشنواره فیلم فجر در اطلاعیه ای اعلام کرد که در سینمای برخی استانها امروز ۲۲ بهمن ماه، بلیت جشنواره فجر بصورت نیم بها خواهد بود.
به گزارش سینمای خانگی، در اطلاعیه روابط عمومی جشنواره فجر آمده است : به اطلاع می‌رساند، نظر به درخواست اقشار مختلف مردم در استانها مبنی بر ارائه‌ی تخفیف بلیط فیلم‌های چهل و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر با همکاری مدیران سینماها و مدیران استانی و ستاد جشنواره در استانها و سینماهای ذیل تا ساعت ۲۴ روز ۲۲ بهمن ماه ۱۴۰۱ بلیط‌های جشنواره با وارد نمودن کد تخفیف fajr۴۱ از طریق سامانه‌های ایران‌تیک (irantic.com)، (iticket.ir) و (gisheh۷.ir) به صورت نیم‌بها به فروش می‌رسد. ۱. خراسان رضوی (سالن آفریقا ۱ و سیمرغ ۵) ۲. خراسان شمالی (سالن عمیق ۱ و گلشن) ۳. اردیبل (سالن انقلاب و قدس) ۴. کردستان (سالن بهمن ۱ و بهمن ۲) ۵. چهارمحال بختیاری (سالن غدیر ۱ و بهمن ۱) ۶. کهکیلویه و بویراحمد (سالن هنر) ۷. خوزستان (سالن ساحل اصلی، اکسین ۱ و فردسی سالن اصلی) ۸. بوشهر (شهید آوینی) ۹. گلستان (پردیس کاپری ۱ و ۲، عصر جدید مهر / گلستان) ۱۰. سیستان و بلوچستان (سالن هلال) ۱۱. گیلان (تالار مرکزی رشت و سالن سپیدرود) ۱۲. هرمزگان (سالن ستاره شهر و ستاره جنوب) ۱۳. سمنان (سالن یادمان) ۱۴. مرکزی (سالن فرهنگسرای شهر)
در صورت اضافه شدن استانها و سینماهای جدید به فهرست اضافه می‌شود.
یکی از ویژگی‌های جشنواره فیلم فجر امسال که پس از پایان این رویداد، برای مخاطبان روشن شد، تنوع مضامین و گونه‌ها است.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از سینمایی ایرنا، جشنواره فیلم فجر در برخی از ادوار اخیر خود، به این مورد متهم می‌شد که نتوانسته تنوع‌بخشی مضمونی خوبی برای تولیدات سینمایی کشور بیافریند. به همین دلیل، در بسیاری از دوره‌ها، مخاطب شاهد درام‌های آپارتمانی بود که نمی‌توانستند در مقام داستان‌گو، مخاطب خود را سرگرم نمایند.
فارغ از این اتفاق، جشنواره به آثار یکدستی تبدیل می‌شد که لوکیشن عموم آنها در تهران بود و این سبک زندگی، مغایرت‌هایی را با سبک‌های زندگی دیگر مردم سرزمین داشت.
اتفاق خوبی که در فجر امسال رخ داد، وجود فیلم‌هایی با تنوع مضامین و گونه‌ها در ویترین جشنواره است. لوکیشن فیلم‌ها، در چهار گوشه ایران قرار دارد و همین تنوع جغرافیایی، سوژه‌های بکری را در مسیر طراحی داستان و روایت آفریده است.
درواقع علیرغم زیبایی‌شناسی بصری که فیلم‌های این دوره دارند، می‌توان به تاثیرگذاری این مولفه بر روی داستان نیز اشاره کرد. وقتی درام‌های خانوادگی و اجتماعی، محصور در آپارتمان شدند، طبیعی است که سوژه نیز آبشخوری کلیشه‌ای پیدا کرده و نمی‌تواند جذابیت‌های بصری چندانی را برای مخاطبانشان بیافریند.
البته که برخی از سینماگران با درک این موضوع، تلاش کردند تا با تنوع‌بخشی در مضمون و اعجاز لوکیشن، به‌نوعی سوژه و داستان خود را مهندسی کرده و روایت‌گری‌های جدیدی را نزد مخاطب داشته باشند.
در شکل‌گیری و تحقق این مسیر، نمی‌توان به طراحی هوشمندانه و هدفمند سازمان سینمایی اشاره نکرد. سازمان سینمایی یا چند رویکرد، زمینه‌ساز این تنوع‌بخشی بود. نخست آنکه دست فیلمسازانی که تلاش کردند تا با مهندسی جدید، راوی سوژه‌های بکری در یک فضاسازی نوین باشند را باز گذاشت و در موارد بسیاری، کمک‌های فراوانی به آنها کرد.
در مرتبه دیگر، این سازمان تلاش کرد تا خط‌دهی درستی برای فیلمسازانی که درصدد تغییر در مهندسی محتوا و فضاسازی بودند، به عمل آورد. مواردی از این تلاش‌ها، در آثار جشنواره امسال نمود داشته و موارد بیشتر، خود را در اکران سال آینده نشان می‌دهند.
برخی دیگر از این رهیافت‌ها اما در سفرهای استانی رئیس سازمان سینمایی تحقق پیدا کرد. در این سفرها، یکی ازمهم‌ترین مسائلی که مورد توجه قرار می‌گرفت، تسهیل کار برای فیلمسازان مربوط به آن خطه و استفاده از توانمندی‌ها و ظرفیت‌های مختلف آن منطقه بود.
مجموع این موارد سبب شده تا پوسته تولیداتی سینمای ایران با تغییرات خوبی مواجه شود. در سینمایی که به باور بسیاری از کارشناسان، مشکل عمده از فیلمنامه می‌آید، طبیعی است که سوژه‌های جدید، مشتریان بسیاری پیدا می‌کنند. وقتی تمام تمرکز سینمای ایران روی پایتخت قرار گرفته است، باید با یک برنامه‌ریزی درست، دوربین را به دیگر مناطق کشور برد و از فیلمسازان شهرستانی نیز حمایت ویژه‌ای را به عمل آورد.
مجموعه این حمایت‌ها را که بنگریم، متوجه می‌شویم که بسیاری از کارگردانان نسل جدید، از شهرستان آمده‌اند و توانسته‌اند خود را تا اندازه‌های یک فیلم‌ساز تراز اول بالا بکشند. بنابراین هوشمندی سازمان سینمایی در گسیل منابع و نیروها به خارج ازتهران، علاوه بر تغییر پوسته ظاهری تولیدات سینمای کشور، کشف استعدادهای جدید و تسریع در ورود نسل فیلمسازان آینده‌دار است که جشنواره فیلم فجر امسال می‌تواند نخستین سکوی پرتاب برخی از این چهره‌ها شد.
«سینما متروپل» عنوان یکی از سخیف‌ترین تولیدات سینمایی به نمایش گذاشته شده در «بخش سودای سیمرغ چهل و یکمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر» است.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از سینماپرس، «سینما متروپل» عنوان یکی از سخیف‌ترین تولیدات سینمایی به نمایش گذاشته شده در «بخش سودای سیمرغ چهل و یکمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر» است. اثری که با ظاهرسازی و معرفی منافقانه خود در «ژانر دفاع مقدس» توانسته میزان قابل توجهی از بودجه نامعلوم و غیر شفاف فیلمسازی مقرر برای تولید چنین آثاری را چپاول نماید.
«سینما متروپل» به وضوح از کارکرد «هجو انقلاب اسلامی» برخوردار است و عمق جهت‌گیری خود را بر روی ناکارامدی «حاکمیت جمهوری اسلامی» تنظیم نموده و در مقابل به صورتی تمام قامت به «ستایش سینما» می‌پردازد و «سینمای عصر پهلوی» را تا به آن میزان متعالی و موجه جلوه می‌دهد که حتی بقایای برجای مانده از آن توانست ملجا و پناه جامعه جنگ زده و تحت محاصره «آبادان» گردد. و این همه را با فراغتی کامل و در مدت زمانی بسیار طولانی و درحدود دو ساعت و نیم (۱۵۰ دقیقه) به عمق وجود مخاطب خود حقنه می‌سازد.
فیلم سینمایی «سینمامتروپل» داستان راه‌اندازی سینمای متروکه «متروپل آبادان» در دل جنگ و دقیقا در شرایط محاصره شهر آبادان است که توسط جوانکی عشق سینما به نام «رضا» صورت می‌پذیرد. جوانی که به همراه دوستش «سیاوش» از نوجوانی به سینما آمده و در این میان از هیچ کاری حتی دزدی و قمار و … صرف نظر نمی‌کردند. دو نوجوانی که به صورتی همزمان عاشق «فرانک» دختر آپاراتچی سینما می‌شوند و این دختر تا هنگام اخراج و رفتن «نادر آپاراتچی» به لاله‌زار تهران آنها را در رسیدن آسان به سینما همراهی می‌کند. اما حالا پس از سال‌ها این سه نوجوان عاشق در اوج جوانی خود به یکدیگر می‌رسند و هر یک در بخشی از ساختار تبلیغاتی جنگ مشغول به فعالیت می‌شوند. سه نوجوان که در نهایت تمام هم و غمشان معطوف راه‌اندازی مجدد «سینما متروپل» می‌شود و در نهایت با اخذ مجوز اکران فیلم سینمایی «قیصر» از مامور سانسور جمهوری اسلامی است که می‌توانند به «رستگاری» برسند و …
کارکرد «سینما متروپل» تنها در نگرش «ضد دفاع مقدسی» آن خلاصه نمی‌شود و از این جهت است که این اثر عمدا و یا سهوا تمایلی به تمام شدن ندارد. در این میان اگر چه ممکن است که بخشی از این عدم تمایل مربوط به بودجه‌خواری و فاکتورسازی برای مبلغ کلان اختصاص یافته به آن و آوردن توجیه برای خرج چنین سرمایه‌ای باشد؛ اما از منظر دیگری می‌توان این عدم تمایل به تمام شدن و شهوت تصویرسازی را محصول نوع روایتگریاین فیلم به سبک «فیلمفارسی» قلمداد نمود. شهوتی که می‌خواهد ملغمه‌ای از صورت‌سازی بر «عشق» در گونه‌های مختلف بشری گردد. عشق‌هایی که در بنای «سینما» شکل می‌گیرد و تا به آنجا پیش می‌رود که حتی از ترسیم «عشق مثلثی» هم صرف‌نظر نمی‌کند. البته این میل و شهوت به ادامه دار بودن به نحو ویژه‌ای با تمایلات سیاسی گره می‌خورد و غرض‌ورزی اثر برای ترسیم ناکارآمدی «حاکمیت جمهوری اسلامی» کاملا هم‌خوانی دارد. تمایلی مغرضانه که در نهایت فرجام «سینمای مقاوم» و تخریب نشده در طول هشت سال جنگ و زیر باران موشک و … را به تخریب و جایگزین شدن «برج‌های دوقلوی متروپل» پیوند می‌دهد و با آوردن کپشن پایانی و ثبت ماجرای فروریختن این بناهای احداث شده در «جمهوری اسلامی» بر پرده نقره‌ای سینما به پایان می‌رسد.
قداست بخشیدن به «سینما» و ادای دین به نمادهای برجسته «سینمای عصر پهلوی» و معرفی «سالن سینما» به عنوان پناه‌گاه و آخرین امید مردم برای خلاصی از جنگ و شناسایی عوامل نفوذی و جاری نمودن عشق در جامعه و «رسیدن به رستگاری» و … بستر اصلی روایت «سینما متروپل» است که با فاکتور گرفتن تعمدی از فجایع و مفاسد عدیده جاری و ساری در سینمای قبل از انقلاب همراه می‌شود و این حقیقت را عمدا فراموش می‌کند که سینمای ایران اساسا از بعد از انقلاب دومرتبه احیا شد و هرچه دارد از «انقلاب» دارد!
در مجموع فیلم سینمایی «سینما متروپل» سندی قابل ارایه برای فهم حضور موثر «بانیان وضع موجود» در مدیریت‌میانی و بالاخص در گلوگاه‌های فرهنگی و اجرایی کشور است. طیفی بی‌ریشه که با تغییر چهره و گذاشتن ریش‌هایی بُلند همچنان بر سیطره خود در زیرمجموعه ها و شوراهای اقماری سازمان سینمایی ادامه داده و با حفظ همان رویکرد پیشین و البته با توجیهاتی مورد پسند «مدیران فرهنگی دولت سیزدهم» و با اغفال ایشان اقدام به تصویب آثاری همچون «سینما متروپل» نموده و بیت‌المال مردم مظلوم ایران را خرج تولید چنین آثاری کرده‌اند.
رئیس بنیاد مستضعفان پس از دیدن فیلم سینمایی «غریب» گفت: فیلم غریب توانست گوشه‌ای از مجاهدت شهید سرافراز محمد بروجردی و مردی که او را بواقع می‌توان مسیح کردستان نامید به نمایش درآورد و باید بابت این موفقیت که در قالب هنر والا و انقلابی به دست آمد، خدا را شکر کنیم.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از فارس، سید پرویز فتاح شب گذشته با حضور در خانه جشنواره، فیلم سینمایی غریب را در کنار تعدادی از فرزندان شهدا مشاهده کرد.
رئیس بنیاد مستضعفان با تبریک به تهیه کننده، کارگردان و عوامل فیلم غریب گفت: خوشبختانه تلاش عوامل فیلم غریب توانست گوشه‌ای از مجاهدت شهید سرافراز محمد بروجردی و مردی که او را بواقع می‌توان مسیح کردستان نامید به نمایش درآورد و باید بابت این موفقیت که در قالب هنر والا و انقلابی به دست آمد، خدا را شکر کنیم.
وی با تاکید بر نمایش جنبه‌های روحی مختلف شهید بروجردی در این فیلم گفت: من از نزدیک افتخار آشنایی و سربازی این مجاهد شهید و استاد مسلم اخلاق را داشتم از دیدن صحنه‌های زیبای این فیلم که توامان جسارت، اخلاق، فرماندهی و شجاعت این مرد بزرگ را مطابق واقعیات آن زمان نشان داد، متاثر شدم و اطمینان دارم سایر بینندگان فیلم هم از این زیبایی، فیض و توشه خواهند داشت.
فتاح با ابراز خرسندی نسبت به رضایت خانواده شهید بروجردی از فیلم غریب افزود: بعد از فیلم «موقعیت مهدی» که راوی مجاهدت و زندگینامه شهیدان سرافراز مهدی و حمید باکری بود، امیدواریم این فیلم هم بتواند نظر بینندگان و داوران جشنواره امسال را جلب کند. به گزارش فارس فیلم سینمایی غریب، محصول سازمان فرهنگی رسانه‌ای اوج است که با مشارکت شرکت سینمایی نور تابان تهیه و تولید شده است.
