رسانه سینمای خانگی- تور «ایساتیس» به روسیه رسید

مستند بلند سینمایی «ایساتیس» به کارگردانی علیرضا دهقان به ۲ جشنواره کازان روسیه و جشنواره سبز مونته‌نگرو راه پیدا کرد.

به گزارش سینمیا خانگی به نقل از مشاور رسانه‌ای پروژه، فیلم مستند سینمایی «ایساتیس» به کارگردانی علیرضا دهقان در نوزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کازان روسیه به همراه ۹ فیلم مستند سینمایی دیگر به رقابت خواهد پرداخت. این فیلم مستند، همچنین در نهمین جشنواره سبز مونته‌نگرو نیز حضور خواهد داشت.

جشنواره بین‌المللی فیلم «کازان» با هدف تبادل تجربیات فرهنگی، هنری و سینمایی، با شعار «گفتگوی فرهنگ‌ها و فرهنگ گفتگوها» و با حضور شخصیت‌های برجسته سینمایی و کارگردانان پنج قاره جهان و با نمایش آثار بلند سینمایی، فیلم‌های مستند و انیمیشن و برگزاری برنامه‌های جنبی برگزار می‌شود. این جشنواره همواره در میان فیلم‌سازان ایرانی از محبوبیت زیادی برخوردار بوده است.

نوزدهمین دوره این رویداد رقابتی۱۴ تا ۱۸ شهریورماه مصادف با ۵ تا ۹ سپتامبر ۲۰۲۳ در شهر کازان برگزار می‌شود.

جشنواره سبز مونته‌نگرو با هدف ایده های پایدار در مورد حفاظت از منابع طبیعی کشورها، توسعه و ارتقای سطح آگاهی و مسئولیت پذیری در مورد نیاز مبرم به حفاظت و صیانت از محیط زیست و به طور کلی طبیعت برگزار می‌شود.

نهمین جشنواره سبز مونته‌نگرو ۷ تا ۹ مردادماه مصادف با ۲۹ تا ۳۱ جولای ۲۰۲۳ در پارک ملی دورمیتور مونته‌نگرو برگزار خواهد شد.

مستند «ایساتیس»، پیشتر جایزه بهترین فیلم هفتمین جشنواره جهانی فیلم اوشن سیتی آمریکا، جایزه ویژه دبیر چهاردهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت»، نامزدی سیمرغ بهترین فیلم مستند سی و نهمین جشنواره فیلم فجر، نامزدی بهترین فیلم نتپک سی و هشتمین جشنواره جهانی فجر، تندیس سیمین بهترین مستند از جشنواره بین المللی فیلم رشد، جایزه بهترین فیلم بخش بین‌الملل هشتمین جشنواره بین المللی جشنواره شهر، نامزدی بهترین فیلم و بهترین صداگذاری از جشن مستند سینمای ایران، برگزیده بهترین فیلمبرداری و بهترین موسیقی از جشن مستند سینمای ایران را کسب کرده است.

در خلاصه داستان این فیلم مستند آمده است: «این داستان سفر است. سفری به درازای هزاران سال در دل کویر بی آب و علف، در مرکز این سرزمین کهن. روایتی که راویانش آب، باد، خاک و آتش هستند. این آشنایان ناآشنا، پس گوش دل بسپار که شرحی شنیدنی است.»

برخی عوامل مستند «ایساتیس» عبارت است از: کارگردان: علیرضا دهقان، تهیه کننده: علیرضا دهقان و راحیل صحرایی، مدیر فیلمبرداری: مهدی آزادی، پژوهش: راحیل صحرایی و علیرضا دهقان، تدوین: بهمن کیارستمی و پویا پارسا مقام، آهنگساز : ستار اورکی، صدابردار: اشکان طلوعیان، صداگذار: آرش قاسمی، نویسنده متن: رضا آتشی و علیرضا دهقان، ویرایش متن: همایون امامی، مدیر تولید: محمدحسین افضلی، مدیر هماهنگی: محمدرضا واحدی، دستیار یک و برنامه ریز: محسن شاهنده، دستیار دوم کارگردان: فرامرز جاوید، طراح صحنه: وحید زبرجدی، مدیر صحنه: علی فرخ، طراح لباس: زهرا غیاثی، رنگ‌آمیزی تصاویر: حمیدرضا فطوره‌چیان و برنا جمشیدی، جلوه‌های ویژه بصری: علی نیکوکار، زیرنویس: رضا تاری وردی، ترجمه: حسن شرف الدین، طراح پوستر: مجتبی موسوی، عکاس و فیلمبردار پشت صحنه: امیر جلالی، طراح گرافیک: مازیار علیاری، طراح تیتراژ: بهنام عباسی فر، مشاور رسانه‌ای: آزاده فضلی، مجری طرح: مزرعه فیلم، پخش بین الملل: فیلمار پیکچرز با مسئولیت سونیا سرلک.

رسانه سینمای خانگی- پای مجلس به جشنواره فجر باز می‌شود؟

عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی گفت: جشنواره فیلم فجر انقلاب اسلامی متعلق به اهداف و آرمان های نظام، انقلاب و شهدا است.

به گزارش سینمای خانگی از سینماپرس، حجت الاسلام والمسلمین سیدرضا تقوی عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در پی انتصاب دبیر چهل و دومین جشنواره فیلم فجر در خصوص چالش ها موجود و انتظارات از سازمان سینمایی گفت: جشنواره فیلم فجر انقلاب اسلامی متعلق به اهداف و آرمان های نظام، انقلاب و شهدا است و باید اندیشه های امام (ره) و رهبری باید در آثار جشنواره فیلم فجر نمود عینی داشته باشد.

معاون فرهنگی سابق سازمان تبلیغات اسلامی در گفت‌وگو با سینماپرس، افزود: جشنواره های هنری فجر که همزمان با ایام الله دهه فجر و سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی برگزار می شوند فرصتی هستند تا هنرمندان انقلابی و متعهد بتوانند ذوق و سلیقه و هنر و دانش و اندیشه شان را در آنجا مطرح کنند.

نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر ادامه داد: آثاری که در جشنواره فیلم فجر انقلاب اسلامی به مردم عرضه می شود باید بتوانند در راستای اهداف جریان هنری انقلاب اسلامی باشند. این جشنواره باید فرصتی برای همه کسانی باشد که می خواهند اندیشه های والای خود را که در راستای انقلاب اسلامی است به نمایش بگذارند.

وی خاطرنشان کرد: طبیعتاً وقتی جشنواره با عنوان «فجر» مزین و معرفی شده باید این واژه در جشنواره نهادینه شود؛ باید بدنه جامعه انقلابی در آثار این رویداد دیده شوند و این رویداد باید بیانگر ارزش هایی باشد که مردم برای آن قیام کردند.

حجت الاسلام والمسلمین تقوی تأکید کرد: این اندیشه ناب انقلابی بود که توانست مردم را با یک فضای مناسب هنری و فرهنگی آشنا کند پس مسئولان برگزاری جشنواره فیلم فجر موظف هستند از آرمان های انقلاب که مردم برای آن به پا خاستند صیانت کنند. جشنواره فیلم فجر باید محتوا و تفکر و اندیشه انقلابی را به نمایش بگذارد و آثار ضعیف و یا غیر مرتبط با انقلاب و فجر نباید در این جشنواره ارائه شود. این جشنواره قطعاً نباید محلی برای نمایش و عرضه آثار ضد انقلابی و ضد ارزشی و با محتوای نامناسب باشد.

این کارشناس فرهنگی با بیان اینکه دبیر جشنواره باید آثار با کیفیت و ارزشمند را در این رویداد گردآوری و عرضه کند اظهار داشت: این اتفاق مهم رخ نمی دهد مگر آنکه شخص دبیر خودش دغدغه مند پاسداری از ارزش های نظام و انقلاب باشد. دبیر جشنواره باید خودش انقلابی باشد، باید خودش کسی باشد که هنر را به عنوان بهترین فضای تبلیغ اندیشه های فکری و فرهنگی انقلاب مطرح کند.

وی در بخش دیگری از این گفتگو جشنواره فیلم فجر را محل و فضایی مناسب برای ترویج جهاد تبیین برشمرد و در این راستا متذکر شد: همانطور که مقام معظم رهبری فرمودند و از اندیشمندان و هنرمندان و کسانی که مایه ای دارند دعوت کردند تا به جهاد تبیین بپردازند، جشنواره فیلم فجر در حقیقت باید مفاهیم بلند انقلاب اسلامی و کار بزرگ حضرت امام خمینی (ره) و همه کسانی که فجر را آفریدند بپردازد.

این عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: اگر دبیر معتقد نباشد اثر مناسبی به وجود نمی آید و یا اگر به وجود بیاید مفید نخواهد بود. برگزاری این جشنواره کار مهمی است و باید کسانی که حول و حوش این رویداد فعالیت می کنند و هوای فجر را تنفس می کنند به محتوای فجر و کار عظیم فجرآفرینان بیندیشند و دستاورد آن ها بیانگر انقلابی باشد که امروز دنیا را به حیرت واداشته است.

حجت الاسلام والمسلمین تقوی در پاسخ به این پرسش که آیا مجلس شورای اسلامی نظارت جدی بر روند برگزاری جشنواره، محتوای آثار و… خواهد داشت یا خیر تأکید کرد: کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی قطعاً بر محتوای فیلم ها نظارت خواهد داشت؛ قاعدتاً یکی از وظایف مجلس نظارت است و کمیسیون فرهنگی روی محصولات نظارت خواهد داشت اما روند اجرایی جشنواره با مجریان است و آن ها باید روی اجرای مناسب این رویداد که مبتنی بر ارزش ها باشد نظارت کنند.

رسانه سینمای خانگی-داوری مستند جشنواره حوا به چه کسانی رسید؟

مصطفی رزاق کریمی، مرتضی شعبانی، حامد شکیبا نیا، مهناز مظاهری و محسن یزدی مستندهای راه‌یافته به نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم حوا را داوری می‌کنند.

به گزارش سینمای خانگی از روابط‌عمومی جشنواره بین‌المللی فیلم «حوا»، داوران بخش مستند نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم «حوا» به شرح زیر و به ترتیب حروف الفبا معرفی شدند.

بر همین اساس مصطفی رزاق کریمی، مرتضی شعبانی، حامد شکیبانیا، مهناز مظاهری و محسن یزدی مستندهای حاضر در این رویداد را داوری می‌کنند.

مصطفی رزاق کریمی ساخت مستندهای «خاطراتی برای تمام فصول»، «یاد و یادگار»، «بانو قدس ایران» و فیلم سینمایی «حس پنهان» را در کارنامه کاری خود دارد.

مرتضی شعبانی کارگردانی فیلم‌های کوتاه «دلباخته»، «شهید عاملی»، «شهید الماس»، «نسیم حیات» و تهیه‌کنندگی مستندهای مختلفی از جمله «زنانی با گوشواره‌های باروتی»، «قرار روز شانزدهم»، «قلب عقیق»، «دروازه شرق»، «خط تماس» و… را بر عهده داشته است. مدیرعاملی مرکز مستندحقیقت هم بخشی از فعالیت‌های اوست.

حامد شکیبانیا تاکنون مجموعه‌های مستند «ایران و غرب»، «جنگ به شیوه آمریکایی»، فیلم‌های مستند «دانشمند»، «سیاستمدار و بمب»، «من انرژی هسته‌ای نیستم»، «فیلم ناتمامی برای دخترم سمیه» و…‌ را ساخته است.
شکیبانیا در مقطعی معاون مستند مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی بوده است.

مهناز مظاهری نویسنده، تهیه‌کننده و کارگردان است که انتشار هفته‌نامه «نیلوفرآبی»، راه‌اندازی مرکز فرهنگ و هنر «سپیده تابان» و داوری در شانزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» را در کارنامه دارد.

محسن یزدی مدیر شبکه مستند، پیش از این معاونت هنری حوزه هنری، مدیریت مرکز فیلم مستند سوره و… را بر عهده داشته است. او همچنین فیلم‌های مستند «۹۹درصد»، «مسافر ایران»، «ابرها در راهند»، «روزگار رضاخانی»، «خاطرات خانه متروک» و… را تولید کرده است.

نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم‌ حوا به همت بنیاد بین‌المللی گوهرشاد و به دبیری مهدیه سادات محور تا ۲۳ تیر ماه سال جاری در سطح کشور و از ۲۰ تا ۲۳ در تهران برگزار خواهد شد. این رویداد محوریت موضوع زنان و خانواده را در دستور کار خود دارد و با همکاری مراکز و سازمان‌های فرهنگی مختلف فعالیت خود را دنبال می‌کند.

رسانه سینمای خانگی- «قاتل و وحشی» بالاخره اکران خواهد شد؟

معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی تاکید کرد: اتفاق جدیدی برای فیلم «قاتل و وحشی» حمید نعمت‌الله رخ نداده و این فیلم فقط پروانه نمایش برای خارج از کشور دارد.

به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، در بخش صدور پروانه نمایش سازمان سینمایی درج شده که روز گذشته، به تاریخ ۲۰ تیرماه پروانه نمایش فیلم «قاتل و وحشی» صادر شده است و این گمانه‌زنی به وجود آمد که مشکل نمایش آخرین ساخته حمید نعمت‌الله که بیشتر به‌خاطر سر تراشیده بازیگر نقش اصلی (لیلا حاتمی) است برطرف شده؛ اما معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی این موضوع را رد می‌کند.

حبیب ایل‌بیگی در گفت‌وگویی با ایسنا با اشاره به اعلام سال گذشته سازمان سینمایی درباره صدور پروانه نمایش «قاتل و وحشی» برای خارج از کشور بیان کرد: سال قبل در شورای پروانه نمایش با نمایش این فیلم در خارج از کشور موافقت شده بود اما روال اداری آن برای ثبت در سامانه تکمیل نشده بود که این کار به تازگی انجام شده و الان همان موافقت‌ سال قبل در قالب صدور مجوز اعلام و در سایت درج شده است.

او با رد کردن خبرهایی که درباره برطرف شدن مسئله فیلم برای نمایش در ایران منتشر می‌شود، تاکید کرد: در پروانه نمایش فیلم «قاتل و وحشی» قید شده که این پروانه فقط برای نمایش خارج از کشور صادر شده است.  

حمید نعمت‌الله اواخر تابستان سال ۱۳۹۸ فیلم «قاتل و وحشی» را کلید زد و با وجود دو بار متقاضی شدن در جشنواره فیلم فجر هر بار به دلیلی موفق به رونمایی از فیلمش نشد.

در خلاصه داستان «قاتل و وحشی»  آمده است:  «”زیبا” مهیای عروسی دخترش می‌شود که به‌طور اتفاقی اسیر یک باند گانگستری مخوف می‌شود. او سعی می‌کند از این بند خود را رها کند. وقت زیادی ندارد، چون دخترش نیز بی‌خبر از همه‌چیز عازم همان‌جاست و این اتفاقی است که نباید بیفتد. “زیبا” برای نجات خود و دخترش می‌جنگد».

لیلا حاتمی، امین حیایی، شهرام حقیقت‌دوست، ستاره اسکندری، عزت‌الله رمضانی‌فر، شهرام قائدی، علی اعلائی و سام‌ نوری از جمله بازیگران این فیلم هستند.

رسانه سینمای خانگی- «پسر انسان»، پسری که تابوها را خواهد شکست

سازندگان فیلم «پسر انسان» تاکید کردند، این فیلم تلاش می‌کند تابویی را که در رابطه با تطبیق جنسیت در ایران حاکم است بشکند تا افراد درگیر با این شرایط بدون ترس از قضاوت خانواده و جامعه وضعیت خود را عنوان کنند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی پروژه، جلسه نقد و بررسی فیلم سینمایی «پسر انسان» با حضور سپیده میرحسینی (کارگردان و نویسنده)، وحید دلیلی (سرمایه‌گذار و تهیه‌کننده)، طهماسب صلح‌جو (منتقد)، پریا مردانیان (بازیگر) و شهرام نجاریان (فیلمبردار) یکشنبه ۱۸ مرداد ۱۴۰۲ در پردیس سینمایی چارسو برگزارشد.


کارگردان فیلم «پسر انسان» در ابتدای این نشست باتشکر از حضور بیژن بیرنگ، قربان نجفی، فرید سجادحسینی، سامان ارسطو و امیر زبده درباره اینکه چطور شد به سراغ سوژه تطبیق جنسیت در اولین فیلمش رفته است، گفت: من همیشه به موضوعات خاص علاقه داشته‌ام، هر چند که موضوع تطبیق جنسیت برای من پایان کار نبود. دوست داشتم به این بهانه به این موضوع بپردازم که ما باید فراتر از جنسیت به انسان‌ها نگاه کنیم.

میرحسینی ادامه داد: به سوژه‌ای که دستمایه این فیلم قرار دادم چه در سینمای ایران و چه در سینمای جهان کم پرداخته شده بود. در شکل و فرم فیلم‌برداری هم شخصیت‌ها برایم بسیار مهم‌تر بودند و می‌خواستم مخاطب همذات‌پنداری بیشتری با شخصیت‌ها داشته باشد، به همین دلیل بیشتر نماها کلوزآپ یا اکستریم کلوزآپ است. حتی قاب را طوری انتخاب کردیم تا بتوانیم در فشار و تنگنا بودن شخصیت‌هایمان را منتقل کنیم.

دلیلی، تهیه‌کننده فیلم نیز گفت: پرداختن به مقوله انسانیت فارغ از جنسیت، در حوزه مسئولیت اجتماعی برایم تعریف می‌شد. بعد از این موضوع، ورود به بازار بین‌الملل و رسیدن به اهدافی که در این حوزه برای خودمان ترسیم کرده‌ایم، هدف دوم من است.

او با بیان اینکه موضوع فیلم «پسر انسان» است که آن را متفاوت می‌کند توضیح داد: جدای از مسائل فنی و دیدگاه‌هایی که درباره محتوای فیلم وجود دارد، فیلم به این فرهنگ کمک می‌کند که اگر ما دارای هویت جنسی خاصی هستیم، بدون ترس از قضاوت جامعه بتوانیم آن را عیان کنیم. «پسر انسان» به دنبال این است تابویی را که در رابطه با تطبیق جنسیت در ایران و دیگر کشورها حاکم است بشکند و این مرزبندی‌ها را تغییر دهد. ما هر چقدر بتوانیم در این زمینه کار کنیم می‌توانیم به گسترش این فرهنگ کمک کنیم. بخش محدودی از جامعه با این موضوع درگیر است ولی همین افراد هم به دلیل ترس از قضاوت خانواده و جامعه نمی‌توانند شرایطشان را عنوان کنند. امیدواریم این فیلم بیشتر دیده شود و بتواند به خانواده‌هایی که با همچین مسائلی روبه‌رو هستند، کمک کند تا بیشتر با فرزندانشان همراه شوند.

صلح‌جو با اشاره به اینکه بار دوم است که به تماشای فیلم «پسر انسان» نشسته است، توضیح داد: به نظرم رسید که «پسر انسان» از آن فیلم‌هایی است که باید دوبار تماشا کرد. چون در بار دوم است که بیشتر می‌تواند با مخاطب ارتباط بگیرد. «پسر انسان» فیلم تاثیرگذار اما از نظر ارتباط حسی با تماشاگر فیلم سختی است. علت این اتفاق هم این است که اگر بخواهیم آن را در قواعد ژانر بررسی کنیم، «پسر انسان» یک درام خانوادگی است که با یک بحران خانواده را وارد چالش می‌کند. تماشاگر هم خواه‌ناخواه باید از این حوادث و کشمکش‌هایی که اتفاق می‌افتد به یک نتیجه‌ بگیرد ولی این فیلم با سوژه‌ای که دارد، قواعد ژانر را به‌هم می‌زند چون اتفاقی که این خانواده را دچار بحران می‌کند، در اختیار انسان نیست و نمی‌تواند به تماشاگر راه‌حلی ارائه دهد.

او تاکید کرد: در این فیلم هیچ‌کدام از شخصیت‌ها مقصر نیستند و این تقدیر است. هیچ‌کدام از شخصیت‌ها ضد قهرمان نیستند. این بحران تأثیر بسیار تراژیکی بر خانواده دارد و نمی‌توانیم به آسانی برای آن راه‌حلی پیدا کنیم. شخصیت تراژیک این فیلم هم آرمیتا، دختر خانواده است. چون با اینکه در انتهای فیلم به یک راه‌حل موقت می‌رسیم، ولی اگر حقیقت آشکار می‌شد که جهان او به‌هم می‌ریخت.

نجاریان، فیلمبردار «پسر انسان» هم گفت: باید اعتراف کنم که بعد از خواندن فیلمنامه بود که توجهم به موضوع تطبیق جنسیت جلب شد و به سراغ تحقیق درباره آن رفتم. به عنوان مخاطب عام، هیچ اطلاعاتی درباره این موضوع نداشتم. این فیلم حداقل کاری که انجام داده است، گسترش آگاهی درباره مشکلات جنسیتی این افراد است. «پسر انسان» بدون قضاوت قصه‌ای را بازگو می‌کند تا مخاطب بداند افرادی که نیاز به تطبیق جنسیت دارند، درگیر چه نوع مشکلاتی هستند. ما در ساخت هم به این موضوع توجه کردیم، در این فیلم شخصیت‌ها با هم برابر هستند و در تصویر تلاش کردیم به سمت هیچ‌کدام از شخصیت‌ها نرویم.

پریا مردانیان درباره فیلم «پسر انسان» گفت: نکته‌ای که در مورد این فیلم و شخصیت آرمیتا دوست داشتم، در دیالوگی بود که خود آرمیتا هم بیان می‌کرد، اینکه هر انسانی می‌تواند انتخاب کند که چطور زندگی کند. آرمیتا تنها شخصیتی است که هر سه شخصیت دیگر فیلم را بهم متصل می‌کند. او موزیسین است و به خاطر فضای شادی که دارد می‌تواند فضای فیلم را بشکند. 

 فیلم سینمایی «پسر انسان» در سینماهای منتخب گروه سینمایی هنر و تجربه در حال اکران است.

رسانه سینمای خانگی- برگزیدگان «نهال» مشخص شدند

مراسم اختتامیه نوزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه دانشجویی نهال در سینما فرهنگ برگزار شد.

به گزارش سینمای خانگی از روابط عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، نوزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه دانشجویی نهال که از 10 تا 15 تیر در محل دانشکده کاربردی دانشگاه هنر تهران، در تالار فارابی برگزار شد، پس از اکران نمایش آثار کوتاه ملی و بین‌المللی، شب پنجشنبه 15 تیرماه 1402 با معرفی نامزدها این دوره از جشنواره به کار خود پایان داد.

نامزدهای بخش‌های مختلف نوزدهم نوزدهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه دانشجویی نهال اعلام شد.

نامزدهای بخش‌های مختلف این دوره از جشنواره فیلم کوتاه نهال عبارتند از:

نامزدهای بخش عکس

•بیتا طیبی | تایلندی‌ها
•زهرا جمشیدی | اکت
•امینه مسعودی | کفر
•شهرام جانسوز | خودکشی به سبک نیچه
•محمدامین جعفری | شیتزو
•فرهنگ عابدین‌زاده | همه چیز به نظر آقای کاف بستگی دارد

نامزدهای بخش پوستر

•میثم نادری | ویزر
•حانیه مرتضی زاده | لکه
•مهرداد کریمی | نحسی
•محمد روح‌الامین | خودکشی به سبک نیچه
•رایکا منظم | رنی که دستش را زخمی‌ کرد

نامزدهای بخش بهترین فیلمنامه

•استانیسلاوسکی | متین موسویان
•طالب | امیر صدقی نیر
•زمستان سبز | آوات ساعد پناه
•خوره | آسیه‌الحسانی و ساوه خادمی
•شب دوم، انتقالی | متین طالب‌زاده
•سا‌یه‌های بزرگ ترسناک؛ یا چگونه عضو کنسرسیوم زنان شدم! | علی رادمهر

نامزدهای بخش بهترین جلوه‌های ویژه

•امین انتشاری | استیک
•مصطفی حبیبی | خودکشی‌ به سبک نیچه
•شیرین اخلاصی | چمدان

نامزدهای بخش بهترین فیلم تجربی

•مکتب‌خانه | محمدجواد خواجه
•شهرزاد | علیرضا لطفی
•راننده | امیرحسین خلیلی آبادی

نامزدهای بخش بهترین فیلم مستند

•رو بوم | امیرمحمد حسین زاده
•قطب هم‌نام | سایه‌السادات زارع
•پشت این فیلم‌ها | رضا باستانی

نامزدهای بخش بهترین انیمیشن

•حفره بعدی | فاطمه احمدی
• Biked | طیبه عبدالله‌زاده
•دنیای خاکستری خاکستری | محسن پور محسنی شکیب

نامزدهای بخش بهترین فیلم سال اولی

•بزمیشن | محمدجواد راستگو
•جینکس | محمد عرفان معرف
•یک مرد معرکه | بنیامین خدابنده

نامزدهای بخش بهترین طراحی لباس

•سارا اعظم پناه | مهمانی شام
•لیلا طاهری | تایلندی
•امین جهانی | خودکشی به سبک نیچه
•حامد اصلانی | بالا افتادن
•ملینا عزیزی و مبینا عبدلی | چمدان

نامزدهای بخش بهترین طراحی صحنه

•فراز مدیری | استیک
•ملیکا غلامی | شب توتم
•حسام حسینی | تایلندی
•سارا اعظم پناه | اسید باز
•امین جهانی | خودکشی به سبک نیچه

نامزدهای بخش بهترین صدا

•امین جعفری، عبدالرضا حیدری | استیک
•محمد قاسمی، مصطفی اکبری | اسید باز
•مسیح حدپور سراج، حسین قورچیان | مهمانی شام
•سهراب کرم رودی، امین جعفری | چمدان
•علی ترابی | شلال

نامزدهای بخش بهترین فیلم بین‌الملل

•Close your eyes
•The silent scream
•Tear off

نامزدهای بخش بهترین بازیگر زن

•مریم بختیاری | بالا افتادن
•شبنم دادخواه | آرابسک
•سونیا سنجری | شب توتم
•زیبا حاجیان | کاتوره
•مرجان اتفاقیان | ناپدید

نامزدهای بخش بهترین بازیگر مرد

•صادق برقعی | آرابسک
•نوید نوزی | اسید باز
•رادین رویین‌فر | تایلندی
•رضا عاطفی دانا | فالگوش
•فرشید گویلی | خودکشی به سمت نیچه

نامزدهای بخش بهترین تدوین

•شاهین سپهری | اسید باز
•بهرام عمرانی | همه چیز به نظر آقای کاف بستگی دارد
•سروش طلایی | فالگوش
•شیرین اخلاصی | چمدان
•مرجان طبسی | آبی دوردست

نامزدهای بخش بهترین فیلمبرداری

•حامد بقائیان | تایلندی
•عماد حسینی فرد | اسید باز
•فرزاد شهاب | استیک
•ایمان صالحی | شب توتم
•بهروز بادروج | خودکشی به سبک نیچه

نامزدهای بخش بهترین کارگردانی

•مریم بختیاری | بالا افتادن
•نسیم تهرانی | ناپدید
•کیارش دادگر | استیک
•نگین کامران، حنا عظیمی نیا | شب توتم
•حسام حسینی، عباس حسین زاده | تایلندی
•حسن حکمت روش | همه چیز به نظر آقای کاف بستگی دارد
•امیر علی سی سی پور | شلال

نامزد‌های بخش بهترین فیلمنامه

•فرشاد رضایی | اسید باز
•امیرعلی سی سی پور | شلال
•پیام کردستانی | خودکشی به سبک نیچه
•نگین کامران، حنا عظیمی‌ نیا | شب توتم
•احسان خانی گلستان | آرابسک
•مریم بختیاری | بالا افتادن
•بهنام نوایی، نسیم تهرانی | ناپدید

نامزد‌های بخش بهترین فیلم داستانی

•بالا افتادن | مریم بختیاری
•تایلندی | حسام حسینی، عباس حسین‌زاده
•استیک | کیارش دادگر
•اسید باز | شیرین اخلاصی
•شب توتم | نگین کامران، حنا عظیمی‌ نیا

روز گذشته، جمعه 16 تیرماه 1402، مراسم اختتامیه نوزدهمین جشنواره دانشجویی فیلم نهال از ساعت 16 تا 18 در سینما فرهنگ برگزار شد.

در ابتدای مراسم پس از پخش تیزر این جشنواره، فیلم کوتاهی از حال و هوای این رویداد در طی مدت برگزاری پخش شد. پس از آن گروه موسیقی الکترونیک اهل جنوب به سرپرستی دانیال جوهرزاده به اجرای زنده چند قطعه پرداختند.

سپس نوبت به اهدای جوایز رسید. در بخش بهترین عکس دو دیپلم افتخار اهدا شد و «زهرا جمشیدی» برای فیلم «the act» و «امینه مسعودی» برای فیلم «کفر» این جایزه را دریافت کردند. تندیس و جایزه این جشنواره به «بیتا طیبی» برای فیلم تایلندی اهدا شد.

فروغی مدیر دیدنگار از اسپانسرهای جشنواره نیز جایزه جداگانه‌ای را به طیبی تقدیم کرد.

در بخش پوستر نیز هیئت داوران دیپلم افتخار را به «محمد روح‌الامین» برای فیلم «خودکشی به سبک نیچه» اهدا کردند و جایزه اصلی این بخش نیز به «مهرداد کریمی» برای فیلم «نحسی» تعلق گرفت.

در بخش بین‌الملل «the silent screen» جایزه بهترین فیلم را دریافت کرد.

سپس نوبت به بخش ملی این جشنواره رسید.

رویا نونهالی، مرتضی نجفی، مرتضی فرشیاف، میثم مولایی، بهار کاتوزی و مسعود سفلایی روی سن آمدند.

مرتضی فرشباف در ابتدای این بخش بیان کرد: «از بودن در میان این جمع خوشحالم. باعث افتخار من است که در کنار هیئت داوران حاضر هستم. در این جشنواره فیلم‌هایی وجود داشت که از زبان سینما برای بازتاب عقیده و حقیقت استقاده کردند.»

در میات برگزیدگان بخش‌های مختلف از افراد شناخته شده‌تر به سبب سوابق حرفه‌ای آن‌ها تقدیر شده است.

دیپلم افتخار بخش بهترین صدا به «محمد قاسمی» و «مصطفی اسدی» برای فیلم «اسید باز» اهدا شد.

جایزه اصلی نیز به «امین جعفری» و «عبدالرضا اکبری» برای فیلم «استیک» تعلق گرفت.

با اعلام رویا نونهالی در بخش جلوه‌های ویژه «امین انتشاری» برای فیلم «استیک» تندیس جشنواره را دریافت کرد.

مسعود سفلایی جایزه بهترین طراحی لباس را اعلام کرد که «زهره صادقی» برای فیلم «مهمانی شام» برنده این جایزه شد.

در بخش بهترین طراحی صحنه دیپلم افتخار به «فراز مدیری» برای فیلم «استیک» اهدا شد و ملیکا اعلایی برای فیلم «شب توتم» تندیس را به دست آورد.

جایزه بهترین موسیقی نیز به «احسان صدیق» برای فیلم «ناپدید» اهدا شد، همچنین اعلام شد از طرف پلتفرم ابریاد یکسال اشتراک رایگان به برنده‌ها تعلق می‌گیرد.

میثم مولایی در بخش بهترین تدوین، دیپلم افتخار را به «بهرام عمرانی» اهدا کرد. تندیس اصلی را نیز «شاهین سپری» برای فیلم «اسید باز» کسب کرد.

مولایی ابراز امیدواری کرد حضور نسل جوان بتواند خون تازه‌ای به رگ‌های سینما تزریق کند.

در بخش بهترین فیلمبرداری، مرتضی نجفی از «مسعود امینی تیرانی» برای فیلمبرداری فیلم کوتاه «گوساله» تشکر کرد. دیپلم افتخار را نیز «عماد حسینی فرد» برای فیلم «اسید باز» به دست آورد.

حسینی فرد از عوامل فیلم‌هایی که در آن‌ها حضور داشت و همین‌طور عوامل برگزاری این جشنواره تشکر کرد‌.

تندیس بهترین فیلمبرداری به «ایمان صالحی» برای فیلم «شب توتم» اهدا شد. در بخش بهترین بازیگر زن، رویا نونهالی از بازی درخشان و تاثیر گذار «مریم بوبانی» در فیلم «خودکشی به سبک نیچه» و «نازنین فراهانی» برای فیلم «مهمانی شام» تقدیر کرد.

«مریم بختیاری» برای فیلم «بالا افتادن» و «سونیا سنجری» برای فیلم «شب توتم» به طور مشترک جایزه این بخش را به دست آوردند. مریم بختیاری از خانواده و عوامل فیلم بالاافتادن تشکر کرد و حضور نامش را در کنار دیگر کاندیداها را باعث افتخار خود دانست.

در بخش بهترین بازیگر مرد، هیئت داوران ضمن تقدیر از بازی «حسین فلاح» در فیلم کوتاه «تایلندی»، دیپلم افتخار به «بختیار پنجه‌ای» برای فیلم «خودکشی به سبک نیچه» اهدا کردند.

جایزه بهترین بازیگر مرد هم به «رادین نوری فر» اهدا شد، وی از کارگردانان این فیلم و «حامد بقائیان» که زمینه‌ساز حضورش در این فیلم بود تشکر کرد. نونهالی نیز از بازی درخشان «حسبن فلاح» در فیلم تایلندی تشکر کرد.

در بخش فیلمنامه ساخته نشده دیپلم افتخار به «متین موسویان» برای فیلمنامه «استانیسلاوسیکی» اهدا شد. «علی رادمند» برای فیلمنامه «سایه‌های بزرگ ترسناک» تندیس این بخش را کسب کرد.

دیپلم افتخار بهترین فیلمنامه اقتباسی که برای نخستین بار در جشنواره اهدا می‌شد و «بهنام نوایی» و «نسیم تهرانی» برای «ناپدید» آن را کسب کردند.

مرتضی فرشباف در ادامه این مراسم گفت ناپدید فیلم محبوب من بود و چون تدوین گر آن در هیئت داوران بود، به این اثر ظلم شد.

در بخش فیلمنامه، دیپلم افتخار به «مریم بختیاری» برای فیلم «بالا افتادن» رسید. جایزه این بخش را «نگین کامران» و «حنا عظیمی نیا» برای فیلم «شب توتم» کسب کردند. آن‌ها این جایزه را به دختران و زنان شجاع ایران تقدیم کردند.

در بهترین کارگردانی دیپلم افتخار به «کیارش دادگر» تقدیم شد.

فرشباف گفت برای انتخاب بهترین کارگردانی با چالش روبه‌رو بودیم و شاهد فیلم‌هایی بودیم که محال به نظر می‌رسیدند، اما کارگردانان توانسته بودند آن‌ها را تولید کنند. تندیس بهترین کارگردانی به «مریم بختیاری» برای فیلم «بالا افتادن» از تولیدات انجمن سینمای جوانان ایران اهدا شد.

مسعود سفلایی گفت برای من مهمترین بخش بهترین فیلم سال اولی بود و بحث زیادی درباره آن شد چرا که تجربه نشان داده در سال‌های آتی از آن‌ها بیشتر خواهیم شنید.

دیپلم افتخار این بخش به «محمدجواد راستگو» برای فیلم «بزمیشن» اهدا شد.

تندیس بهترین فیلم سال اولی را نیز «بنیامین خدابنده» برای فیلم «یک مرد معرکه» دریافت کرد.

در بخش بهترین انیمیشن دیپلم افتخار به «فاطمه احمدی» برای انیمیشن «حفره بعدی» تعلق گرفت. تندیس بهترین کارگردانی انیمیشن به «طیبه عبدالله‌زاده» برای فیلم «Biked» اهدا شد.

در بخش بهترین فیلم مستند «رو بوم» به کارگردانی «امیرمحمد حسین‌زاده» جایزه اصلی را به خانه برد.

در بخش فیلم تجربی دیپلم افتخار به «امیرحسین اله‌وردی» برای راننده اهدا شد، در این بخش تندیسی اهدا نشد.

منتخب جایزه ویژه بخش آکادمی به فیلم «همه چیز به نظر آقای کاف بستگی دارد» به کارگردانی «حسن حکمت» روش اهدا شد.

جایزه ویژه هیئت داوران نهال به فیلم «شلال» به کارگردانی «امیرعلی سی سی پور» تعلق گرفت.

جایزه بهترین فیلم داستانی نیز به «اسید باز» به کارگردانی «شیرین اخلاصی» اهدا شد.

شیرین اخلاصی پس از دریافت جایزه خود گفت: برای من داستان زنی که در نبود عدالت خودش آن را برقرار می‌کند دارای اهمیت بود و خوشحالم که زنان ایرانی از حقوق اساسی خود اطلاع پیدا کرده‌اند.

لازم به ذکر است که دو فیلم کوتاه «بالا افتادن» ساخته مریم بختیاری و «همه چیز به نظر آقای کاف بستگی دارد» ساخته حسن حکمت و انیمیشن کوتاه «حفره بعدی» ساخته فاطمه احمدی، از تولیدات انجمن سینمای جوانان ایران هستند.

نوزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه دانشجویی نهال از دهم تا پانزدهم تیرماه 1402 به دبیری منیره امانی در پردیس دانشکده کاربردی دانشگاه هنر تهران، سالن فارابی برگزار شد.

رسانه سینمای خانگی- سینمای ایران وام‌‌دار مادرهایی که همیشه درخشیدند

سینمای ایران اگرچه همچنان از برکت حضور بزرگان و هنرمندانی بهره می‌برد که عمر گرانقدر خود را صرف اعتلای این هنر کرده‌ و قاب‌های ماندگاری را پیش چشم تماشاگرانشان خلق کرده‌اند، اما سوگ فقدان هنرمندانی شریف را که نام‌شان بر حافظه جمعی ما حک شده است، از یاد نمی‌برد.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم حوا با محوریت موضوع زن و خانواده و بازتعریف موقعیت و جایگاه زنان در جامعه و نقش تاثیرگذار سینما در تحکیم بنیان خانواده شاید بهانه خوبی باشد تا مروری بر کارنامه درخشان بازیگران فقیدی داشته باشیم که مادرانگی و اقتدار زنانه را در قاب سینما و حقیقت زندگی زیسته‌اند.

رقیه چهره آزاد/ مادر

رُقیه چـِهره‌آزاد با نام اصلی رقیه فخرالملوک توکلی از همان کودکی به بازیگری علاقه داشت تا جایی که در سنین کودکی برای فامیل و آشنا نمایش اجرا می‌کرد، وقتی ۱۹ ساله شد و دیپلمش را گرفت توانست به گروه تئاتر حرفه‌ای جامعه باربد که زیر نظر اسماعیل مهرتاش بود، بپیوندد. در ۲۴ سالگی برای نخستین بار روی صحنه رفت و تئاتر را با نمایش تأثیر زن در جامعه آغاز کرد. سال ۱۳۴۴ در نمایش پهلوان اکبر می‌میرد نقش مادر را بازی کرد.

در هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم مادر ساخته علی حاتمی، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن در ۸۱ سالگی به وی اعطا شد. در آن زمان او مسن‌ترین بازیگری بود که برندهٔ این جایزه شد. وی در طول حیات هنری خود در آثار مختلفی بازی کرده‌است که از آنها می‌توان به طوفان زندگی، سوته‌دلان، دستکش سفید، پریچهر، ارثیه، مادر، عروس، دلشدگان، الو! الو! من جوجوام و تهران روزگار نو اشاره کرد. چهره‌آزاد همچنین در مجموعه‌هایی تلویزیونی همچون آرایشگاه زیبا، هزاردستان و مزد ترس به ایفای نقش پرداخته‌است. هنگام درگذشت رقیه چهره‌آزاد در 10 دی ماه 1373؛ روزنامه‌ها، نقل قولی از نقش غلامرضا (اکبر عبدی) را در فیلم مادر، تیتر کردند: «مادر مرد. از بس که جان ندارد.»

حمیده خیرآبادی/ پدرسالار

تا مدت‌ها جنس دیالوگ‌گویی‌های او در سریال‌های تلویزیونی تبدیل به ضرب‌المثل و نمادی از مادرانگی‌ها میان اعضای یک خانواده معمولی بود. حمیده خیرآبادی را که مادر ثریا قاسمی دیگر بازیگر دوست‌داشتی سینما و تلویزیون محسوب می‌شود، آنقدر در فیلم‌ها و سریال‌های مختلف در مقام مادر دیدیم که برای خیلی از ما، تعریف مادر و مادرانگی، منطبق بر شمایل دوست‌داشتنی او بود.

در میان آثار خاطره‌سازی که از حمیده خیرآبادی به یادگار مانده است، قطعا می‌توان جایگاه ویژه‌ای برای «پدرسالار» قائل شد. حضور درخشان خیرآبادی در کنار زنده‌یاد محمدعلی کشاورز در نقش اسدالله‌خان هنوز هم برای نسل دهه ۶۰ و ۷۰ یک خاطره فراموش‌نشدنی است.

خیرآبادی حضورهای خاطره‌سازی دیگری همچون فیلم «کلاه‌قرمزی و پسرخاله» و یا سریال محبوب‌ «خانه سبز» را هم در کارنامه خود دارد.

حمیده خیرآبادی ۳۱ فروردین ۱۳۸۹ در سن ۸۵ سالگی دارفانی را وداع گفت.

شهلا ریاحی/ دلشدگان

قدرت‌الزمان وفادوست معروف به شهلا ریاحی، زادهٔ ۱۸ شهریور ۱۳۰۵ در تهران است. او هنرپیشه سینما، تئاتر و تلویزیون بود که با ساخت فیلم مرجان، نخستین کارگردان زنِ سینمای ایران لقب گرفت.

او سینمای حرفه‌ای را سال ۱۳۳۰ با فیلم «خواب‌های طلایی» به کارگردانی معزالدیوان فکری تجربه کرد. با رکود کار تئاتر، ریاحی سال ۱۳۳۵ فیلم «مرجان» را کارگردانی کرد و به این ترتیب نام اولین زن کارگردان سینمای ایران را به خود اختصاص داد. وی گوینده رادیو و تلویزیون و مجری برنامه‌های کودک نیز بود.

ریاحی در بیش از 70 فیلم سینمایی ایفای نقش کرده است که از آن میان می توان به گلنار، در مسیر تندباد، دو فیلم با یک بلیت، دلشدگان، حکیم باشی، سراب، عروسی خون و بسیاری از فیلم های دیگر اشاره کرد. وی همچنین در دهها سریال تلویزیونی و نمایش، ایفای نقش کرده است. شهلا ریاحی که به علت بیماری حدود ۱۰ ماه در بیمارستان بستری بود و زندگی نباتی داشت، شامگاه ۱۰ دی ۱۳۹۸ درگذشت.

جمیله شیخی/ کاغذ بی خط

جمیله شیخی زاده ۹ اردیبهشت ۱۳۰۹، او در ابتدا از شاگردان کلاس آواز فاخره صبا بود که سپس صبا وی را به شاهین سرکیسیان معرفی می‌کند و سپس نزد استادان دیگر تئاتر به آموختن و تمرین تئاتر مشغول شد و اولین فعالیت حرفه ای خود را در سال ۱۳۳۶ با نمایش «پدر» آغاز کرد تا اینکه به استخدام رسمی «اداره تئاتر» درآمد. او برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن از دهمین دوره جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم مسافران ساخته بهرام بیضایی و برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش دوم زن از پانزدهمین جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم لیلا به کارگردانی داریوش مهرجویی شده است. او همچنین در آثار درخشانی همچون کاغذ بی خط، پرنده کوچک خوشبختی، پاییزان، مسافران، ماه و خورشید و ده ها فیلم، سریال و تئاتر دیگر بازیگر کرده است. جمیله شیخی در روز چهارشنبه دوم خرداد ۱۳۸۰ در سن ۷۱ سالگی بر اثر سکته قلبی درگذشت و در روز ۶ خرداد ۱۳۸۰ در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.

هما روستا/ از کرخه تا راین

آنقدر صدایش آرام بود و عمق نگاهش گیرا، که در هر پلانی که از یک فیلم یا سریال حضور پیدا می‌کرد می‌توانست همه نگاه‌ها را به سمت خود جلب کند. هما روستا که از چهره‌های برخاسته از صحنه تئاتر به حساب می‌آمد در ابتدای دهه ۵۰ مقابل دوربین حاضر شد و هم در سینما و هم در تلویزیون حضورهای خاطره‌سازی را رقم زد.

مخاطبان جوان‌تر سینما و تلویزیون شاید او را به‌واسطه حضور در سریال «ترانه مادری» به یاد داشته باشند اما حرفه‌ای‌ترها حتما درخشش او در فیلم «مسافران» بهرام بیضایی در آستانه دهه ۷۰ را فراموش نکرده‌اند.
یکی از حضورهای خاطره‌انگیز روستا در مقابل دوربین که هم در میان اهالی فن و هم در نگاه مخاطبان عام همچنان ماندگار به‌حساب می‌آید، ایفای نقش او در فیلم «از کرخه تا راین» بود. فیلمی از ابراهیم حاتمی‌کیا که روستا در آن نقش خواهر کاراکتر اصلی یعنی سعید را بازی می‌کرد و در آلمان قرار بود میزبان برادر مبتلا به سرطانش باشد.

هما روستا در چهارم مهرماه سال ۱۳۹۴ درست در روز تولد ۷۱ سالگی‌اش تسلیم عوارض بیماری سرطان شد و چشم از جهان فروبست.

پروین‌دخت یزدانیان/ قصه‌های مجید

هنوز با خبر درگذشت کیومرث پوراحمد، یکی از خاطره‌سازترین کارگردانان سینما و تلویزیون کنار نیامده‌ایم. کارگردانی که برای ساخت «قصه‌های مجید» وسواس بسیاری به‌خرج داد تا باورپذیرترین ترکیب بازیگران را گردهم بیاورد و نتیجه همین وسواس و سخت‌گیری برای انتخاب کاراکترهای اصلی، او را برای ایفای نقش «بی‌بی»‌ به مادرش رساند.

پروین‌دخت یزدانیان مادر کیومرث پوراحمد بود که با حضور در این سریال، چنان به کاراکتر «بی‌بی‌» جان بخشید که سال‌ها بعد این کاراکتر به سینما هم راه پیدا کرد و فیلم «مهریه بی‌بی» برمبنای آن در سینما ساخته شد.

وی بعدها در فیلم سینمایی «خواهران غریب» و یا سریال «سرنخ» هم در مقابل دوربین پسرش نقش‌آفرینی کرد و اما چندان علاقه‌ای به ایفای نقش در مقابل دوربین کارگردانان دیگر نداشت.

پروین‌دخت یزدانیان در پنجم فروردین‌ماه ۱۳۹۱ پس از دوره‌ای ابتلا به بیماری آلزایمر، دارفانی را وداع گفت.

فرخ‌لقا هوشمند/ مدرسه مادربزرگ‌ها

از دهه ۳۰ بازیگری در سینما را آغاز کرد و تنوع حضورش در فیلم‌ها و سریال‌های مختلف از مجموعه فیلم‌های «صمد» تا «کوچک جنگلی» را دربر می‌گیرد. فرخ‌لقا هوشمند هم از آن بازیگران دوست‌داشتنی‌ای است که صرف تماشا صورت مهربانش با چشمانی که گویی همیشه در حال خنده بود، حجم عظیمی از خاطرات خوش را در ذهن و قلب‌مان احیا می‌کند.

او که در بالغ بر ۶۰ فیلم سینمایی حضور داشت در سال ۸۰ و در فیلم «غزل» برای آخرین بار روی پرده سینما ظاهر شد اما بخش عمده‌ای از خاطرات ما از او مربوط به تجربه‌های تلویزیونی‌اش می‌شود؛ از «دنیای شیرین دریا» گرفته تا «کوچه اقاقیا».

بی‌شک یکی از جذاب‌ترین خاطرات تلویزیونی هم که فرخ‌لقا هوشمند در کنار جمعی از بازیگران خاطره‌ساز سینمای ایران در آن ایفای نقش داشت، سریال «مدرسه مادربزرگ‌ها» به کارگردانی غلامرضا رمضانی بود.

سریالی که سهم ویژه‌ای در ادای دین خیلی از ما به مادران و مادربزرگ‌های‌مان داشت.

فرخ‌لقا هوشمند ۲۲ تیرماه ۱۳۸۸ در سن ۸۰ سالگی چشم از جهان فروبست.

پروین سلیمانی/ تعطیلات نوروزی

مگر می‌شود از متولدین دهه ۶۰ باشید و بخشی از شیطنت‌های کودکی‌تان را با چنگالی در دست به «طاهره‌خانوم» نسبت نداده باشید؟ سریال «تعطیلات نوروزی»‌ را خسرو ملکان در سال ۷۰ کارگردانی کرد و مخاطبان در نوروز ۷۱ به تماشای آن نشستند؛ همان سریالی که پروین سلیمانی در آن در نقش «طاهره خانوم چنگال به‌دست» معروف شد و تا همین امروز هم سهم عمده‌ای در خاطرات جمعی ده شصتی‌ها از سریال‌های تلویزیونی دارد.

سلیمانی چهره‌ای دوست‌داشتنی و صدایی خوش‌آهنگ داشت که همین ویژگی‌ها سبب شد حضور متعدد و متنوع او در فیلم‌ها و سریال‌ها در حافظه‌ها با شمایل یک مادر مهربان ترسیم و مانگار شود.

او از اوایل دهه ۳۰ تا دهه ۸۰ در بالغ بر ۷۷ فیلم سینمای ایفای نقش کرد و در سریال‌های تلویزیونی هم چیزی در حدود ۴۰ کاراکتر مختلف را بازی کرد.

پروین سلیمانی سرانجام در ۱۲ خرداد ۸۸ در سن ۸۷ سالگی دارفانی را وداع گفت.

ژاله علو/ روزی روزگاری

ژاله علو زادهٔ ۱۴ مرداد ۱۳۰۶ در تهران شاعر، گوینده رادیو، صداپیشه و هنرپیشه تئاتر، سینما و تلویزیون است. او در کودکی آثار ادبی ادیبان ایرانی همچون حافظ و سعدی و مولانا را فرا گرفت. در نوجوانی عضو چند انجمن ادبی و گروه شعرخوانی بود و همین فعالیت‌ها موجبات راهیابی وی به رادیو برای دکلمه شعر و گویندگی در آن را در سال ۱۳۲۷، مهیا کرد. ژاله علو فارغ‌التحصیل دانشسرای مقدماتی تهران سال ۱۳۲۶ و همچنین فارغ‌التحصیل هنرستان هنرپیشگی تهران سال ۱۳۲۹ است. آخرین اجرای تئاتر خود را در سال ۱۳۳۷ و در نمایشی به نام «توپاز»، به کارگردانی نصرت‌الله محتشم، انجام داد. به پیشنهاد اسماعیل کوشان، نقش اول فیلم «افسونگر» را با آنکه نقش منفی بود، پذیرفت و ۳ هزار تومان دستمزد گرفت. او تا اواخر دهه سی خورشیدی ایفا گر نقش‌های اصلی بود اما به تدریج به شمایل مادر در سینمای ایران بدل شد. ژاله علو فعالیت در دوبله را از سال ۱۳۳۱ آغاز کرد و پس از آن در فیلم‌های زیادی به‌جای ستارگان معروف سینمای جهان حرف زده‌است. او آغازگر دوبلهٔ کارتون در ایران بود و دوبلهٔ بسیاری از کارتون‌های والت دیسنی، به سرپرستی وی انجام شده‌است.

وی بعد از انقلاب، بازی در تلویزیون را با مجموعهٔ «امیرکبیر» آغاز کرد. آخرین حضور تلویزیونی اش مجموعهٔ «مختارنامه» بود. شاخص‌ترین آثار ژاله علو در سالهای بعد از انقلاب، یکی مدیریت دوبلاژ سریال محبوب «سالهای دور از خانه» و دیگری، هنرنمایی در مجموعهٔ تلویزیونی «روزی روزگاری» در نقش زن ایلیاتی مقتدری به‌نام خاله لیلا بود که مورد استقبال قرار گرفت. برای این ستاره تکرارنشدنی سینمای ایران، آرزوی سلامتی مدام و عمر طولانی را آرزومندیم.

نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم‌ حوا به همت بنیاد بین‌المللی گوهرشاد و به دبیری مهدیه سادات محور ۱۶ تا ۲۳ تیر ماه سال جاری در سطح کشور و از ۲۰ تا ۲۳ در تهران برگزار خواهد شد. این رویداد محوریت موضوع زنان و خانواده را در دستور کار خود دارد و با همکاری مراکز و سازمان‌های فرهنگی مختلف فعالیت خود را دنبال می‌کند.

رسانه سینمای خانگی- صندلی شورای سیاستگذاری جشنواره حقیقت به چه کسانی رسید؟

اعضای شورای سیاست‌گذاری هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» منصوب شدند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، با حکم محمد خزاعی رئیس سازمان سینمایی، اعضای شورای سیاست‌گذاری هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران، «سینماحقیقت» منصوب شدند.

مهدی مسعودشاهی، محمد داوودی، قادر آشنا، سیدسلیم غفوری، سیدعلیرضا حسینی و محمد حمیدی مقدم اعضای شورای سیاست‌گذاری هفدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» هستند.

مهدی مسعودشاهی مدیر فرهنگی، محمد داوودی مدیر فیلمبرداری، تهیه‌کننده و کارگردان سینمای مستند، قادر آشنا معاون توسعه فناوری و مطالعات سینمایی سازمان سینمایی، سید سلیم غفوری قائم مقام معاونت سیما، سیدعلیرضا حسینی تهیه‌کننده سینما و مستندساز و محمد حمیدی مقدم مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، با حکم رئیس سازمان سینمایی به عنوان اعضای شورای سیاست‌گذاری هفدهمین جشنواره «سینماحقیقت» منصوب شدند.

هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» آذرماه ۱۴۰۲ به دبیری محمد حمیدی مقدم برگزار می‌شود.

رسانه سینمای خانگی- «ننه شهناز»؛ روایت مادر شهیدی که عاشق فوتبال است

عباس عمرانی بیدی کارگردان مستند «دیوارهای نخی» که با موضوع یک مادر شهید علاقه‌مند به فوتبال ساخته شده است، به ارائه توضیحاتی درباره این مستند پرداخت.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از مهر، عباس عمرانی بیدی کارگردان مستند «دیوارهای نخی» از آثار راه‌یافته به نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم «حوا» درباره این اثر توضیح داد: این مستند روایتی از جام‌جهانی روسیه و حضور تیم ملی فوتبال ایران در این رویداد بود که پیش‌تر در جشنواره سینماحقیقت رونمایی شده است. شخصیت محوری این فیلم ننه‌شهناز نام دارد که از عشایر است و هم‌ولایتی‌هایش را در چادرش گردهم می‌آورد تا بازی‌های تیم ملی را تماشا کنند و حس وطن‌دوستی را در آن‌ها تقویت می‌کند.

این مستندساز ادامه داد: شوهر شهناز سال‌ها در عشایر رئیس قبیله بوده و از زمانی که همسرش فوت می‌کند، خودش به‌عنوان یک مادر شهید، تلاش می‌کند حس و حال فرزندش را به دیگران منتقل کند. او به‌نوعی یک لیدر فوتبال در میان عشایر محسوب می‌شود. او استقلالی است اما خودش را حامی تیم ملی فوتبال می‌داند. برای همه بازی‌های مهم تیم ملی هم بچه‌ها و خانواده‌های عشایر را در چادر خود جمع می‌کند تا به تماشای بازی بنشینند. از آنجایی هم که جایگاه و پرستیژ یک رئیس قبیله را دارد، دیگر خانواده‌های عشایر معمولاً به حرف‌هایش گوش می‌دهند. مام عشایر به حساب می‌آید.

عمرانی درباره دلایل علاقه‌مندی این مادر شهید به فوتبال هم توضیح داد: پسر ننه‌شهناز یک فوتبالیست بود که به این موضوع هم در فیلم اشاره می‌شود. زمانی که پسرش به شهادت می‌رسد، به دلیل سابقه ورزشکاری او، مادرش هم به سمت فوتبال گرایش پیدا می‌کند و پیگیر بازی‌ها می‌شود. او خاطرات جالبی را از جام‌جهانی فرانسه که بیست و چند سال از آن می‌گذرد هم به یاد دارد! حتی می‌تواند بازی‌های تیم ملی را تحلیل کند و در نوع خودش با سنی حول و حوش ۷۶ سال، یک پا عادل فردوسی‌پور است!

این مستندساز ادامه داد: این شخصیت واقعاً نگاهی شاد به زندگی دارد و اتفاقاً بسیار هم فرد ثروتمندی است. او اموال بسیاری دارد و در عین حال بسیار هم زندگی شادی را تا به امروز تجربه کرده است.

کارگردان «دیوارهای نخی» درباره حضور این مستند در جشنواره «حوا» و اینکه آیا تاکنون در بازنمایی تصویر یک زن قهرمان در آثار سینمایی و تلویزیونی خود موفق عمل کرده‌ایم؟ گفت: واقعیت این است که سینمای ایران در کلیت خود، خیلی به شخصیت زن وفادار بوده است. اگر بخواهیم سینمای ایران در سال‌های بعد از انقلاب را مرور کنیم، به نقطه اوجی مانند فیلم «مادر» از زنده‌یاد علی حاتمی می‌رسیم اما غیر از این مورد هم ما فیلم‌های زنانه بسیاری داشته‌ایم. هر چه در این سال‌ها جلوتر رفته‌ایم این نگاه ویژه وجود داشته اما چالش اساسی این بوده که همواره این مرد است که در موقعیت تخاصم قرار می‌گیرد و تبدیل به شخصیت منفی داستان می‌شود اما زن‌ها همواره مظلوم به تصویر کشیده شده‌اند.

وی ادامه داد: این جنس از مظلومیت بیش از حد به نظر من در شأن زن ایرانی نیست. ما حتی جشنواره‌های سینمایی داشته‌ایم که نگاه ویژه‌ای به زنان داشته‌اند. به همین دلیل می‌توان گفت سینمای ایران به موضوع زن پرداخته است اما از سوی دیگر باید اذعان کرد که همه ابعاد زن ایرانی در سینمای منعکس نشده است. نشان دادن زن در جایگاه اصلی خودش، وظیفه است که سینما باید به آن توجه داشته باشد. برخی این نگاه را دارند که یک زن باید کارهای مردانه انجام دهد که تبدیل به قهرمان شود، در صورتی که این نگاه غلط است.

رسانه سینمای خانگی- «اکبر عبدی» و تکرار یک اشتباه تکراری

«اکبر عبدی» مصداق بارز بازیگر توانمندی است که متاسفانه با انتخاب‌هایی اشتباه و استمرار این وضعیت، عملا در حال تجربه دوران متفاوتی از کارنامه‌اش است که احتمالا هیچ‌کس ولو خود او، از این وضعیت راضی نیست.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، تاریخ سینما نشان داده که یکی از پارامترهای میزان موفقیت و ماندگاری یک بازیگر، انتخاب‌هایی است که وی در برهه‌های مختلف فعالیت خود، انجام داده است؛ گاهی یک بازیگر با معدود انتخاب‌های درست، توانسته نام خود را در تاریخ سینما ماندگار کند و بازیگری دیگر، با انتخاب‌هایی اشتباه، مسیری دیگر را پیموده که برخلاف توانمندی‌های وی، هیچ حاصلی را برایش به همراه نداشته است.

در چنین ساحتی، اکبر عبدی یکی از بازیگرانی است که برخلاف توانمندی‌ها و ظرفیت‌های پیدا و پنهان بسیار که در بازیگری دارد، بیشترین ضربه را از ناحیه انتخاب‌های اشتباه خورده است و متاسفانه جایگاه و تراز حرفه‌ای خود را با این قبیل انتخاب‌ها، به طرز قابل‌توجهی تنزل داده است.

البته عبدی، بازیگر زیرکی است و خود او نیز می‌داند که تا چه اندازه از این بابت متضرر شده است. او همچنین یک‌بار در یک برنامه تلویزیونی، با پذیرش تلویحی این انتخاب‌های اشتباه، گفت که: ما بعضی وقت‌ها، در یک فیلمی بازی می‌کنیم که خوب هم نیست اما به دلیل گذران زندگی مجبور هستیم که چنین کارهایی را بپذیریم و مردم، خیلی از ما خرده نگیرند.

البته که این سخن عبدی، یک حقیقت درست است که سبب شده تا بسیاری از بازیگران، در برهه‌های مختلف فعالیت خود، دست به چنین انتخاب‌هایی بزنند اما مورد متفاوت عبدی این است که این برهه برای وی، به چندین سال رسیده است و ساحت حرفه‌ای او را نشانه گرفته است. به‌طوری‌که وی هم‌اکنون حدود ۱ دهه است که در کار هیچ کارگردان جریان‌سازی ظاهر نشده و ترجیح داده تا در آثاری با بنیه ضعیف که می‌داند گیشه چندانی هم ندارد، حضور یابد.

حالا اینجا ۲ سوال به ذهن خطور می‌کند: نخست آن‌که: آیا اکبر عبدی، هم‌چنان به دلیل مسائل مالی، بازی در کمدی نازل را می‌پذیرد؟ و دوم آن‌که آیا بهترین پیشنهادهایی که به عبدی در طول سال می‌شود، همین فیلمنامه‌ها است و آیا فیلمنامه بهتر از آن چیزی که می‌بینیم، به وی پیشنهاد نمی‌شود؟

بر روی کاغذ، پاسخ به هیچ یک از این دو سوال، نمی‌تواند مثبت باشد. اکبر عبدی، اکنون قطعا تنگناهای مالی زمان جوانی خود را ندارد و از سوی دیگر، هنوز هم به‌عنوان یک بازیگر حرفه‌ای در چشم کارگردانان، تهیه‌کنندگان و نویسندگان سینمایی مطرح است بنابراین انتخاب‌های این سال‌های او، نمی‌تواند لااقل از حیث این ۲ پرسش، محلی از پاسخ منطقی و قانع‌کننده داشته باشد.

عبدی چندی پیش در ویدئویی، با انتقاد از عنوان پرفروش فیلم نوستالژیک تاریخ سینمای کمدی که به فسیل تعلق گرفته بود، گفت که آیا وی و دیگر امپراطورانی که فیلم کمدی ساخته و یا بازی می‌کرده‌اند، تا حالا کاه‌گل لگد می‌کردند که حالا این فیلم بخواهد عنوان بهترین را از آن خود کند؟

این حرف عبدی، از یک منظر، کاملا درست است اما این بازیگر در همان ویدئو، به شکلی تلویحی پذیرفته که عمده موفقیت دوران کمدی، مربوط به سالیان قبل است و حرف ایشان، ربطی به فعالیت‌های این سال‌های وی ندارد.

خیلی سخت است که بخواهیم این سخنان را در مورد بازیگر کارهای چون محله بروبیا، بازم مدرسم دیر شد، مردی که موش شد، ماموریت، اجاره‌نشین‌ها، ای ایران، سفر جادوئی، ناصرالدین شاه آکتور سینما، مدرسه پیرمردها و آدم برفی بزنیم. شاید نخستین دلیلی که برای پذیرش چنین مسیری از سوی عبدی بخواهیم عنوان کنیم،؛ اصرار او بر پرکاری باشد چرا که این بازیگر در بیش از ۴ دهه فعالیت جدی در سینما و تلویزیون، در بیش از ۱۷۰ فیلم، سریال و تئاتر حضور داشته است که یک آمار خیرکننده به لحاظ پرکاری برای یک بازیگر محسوب شده و طبیعی است که در این عملکرد، کارهای ضعیف بسیاری به چشم بخورد.

اکبر عبدی در یک دوره‌ای به دلیل بازی در سریال زیر آسمان شهر، از مردم عذرخواهی کرد و این عذرخواهی زمانی اتفاق افتاد که وی هنوز به ورطه حضور در هر کاری نیفتاده بود حال آن‌که پس از آن عذرخواهی، عبدی، در کارهای ضعیفی ظاهر شد که به‌مراتب، کم‌مخاطب‌تر از زیر آسمان شهر بودند اما وی برای آنها هیچ‌گاه عذرخواهی نکرد چرا که عملا در این ورطه افتاد و پس از آن نیز حساسیتی برای پذیرش فیلمنامه‌ها، از خود نشان نداد.

اینکه در میان انبوه بازیگرانی که دست به انتخاب‌های اشتباه می‌زنند، اکبر عبدی را سوژه قرار دادیم، قطعا به دلیل ظرفیت‌های بسیار او در این زمینه است. عبدی، بازیگری منحصر در سینمای کمدی نیست؛ او بازیگر مورد وثوق کارگردانان جریان‌ساز و مولفی چون داریوش مهرجویی، علی حاتمی، ناصر تقوایی، مسعود جعفری جوزانی، داوود میرباقری، محمدرضا هنرمند، کیومرث پوراحمد و فریدون جیرانی است بنابراین نمی‌توانیم چنین بازیگری که در درام و کمدی، تجارب گران‌سنگی دارد را در انبوه کمدی‌های نازل مشاهده کنیم که با استقبال بسیار اندکی، در زمانی کوتاه، از پرده پائین کشیده شده و هیچ رهاوردی برای بازیگر شاخص تاریخ سینمای ایران ندارند.

اکبر عبدی اما همواه جنبده و آکنده از ایده‌های بکر است. درست در دوره‌ای که همه فکر می‌کردند، دوره زن‌پوشی به سر رسیده او با حضور در فیلم خوابم میاد، همه را انگشت به دهان گذاشت یا در دوره‌ای که خیلی‌ها تصور می‌کردند دوره اکبر عبدی به پایان رسیده، وی با یک بازی قدرتمند در فیلم رسوایی، نقش حاج یوسف را به یکی از نقش‌های ماندگار تاریخ سینمای ایران تبدیل کرد. این روحیه و پتانسیل بالای عبدی،سبب می‌شود تا ما همواره به او امید داشته باشیم که با انتخاب‌هایی درست، ظرفیت‌های دیگری از هنر خود را به رخ کشیده و همچون آب زلال چشمه، نوآوری‌های خود را مستمرا در پیشگاه مخاطبان انبوه و تاریخ سینمای ایران قرار دهد.

خروج از نسخه موبایل