برچسب: جشنواره فیلم فجر

ابتدای جشنواره عموما زمان می‌برد تا سالن‌ها گرم شود ولی در سرمایی که پایتخت را گرفته، سری که به سینماهای جشنواره بزنید باز مخاطبان خاصی را می‌بینید که بی علقه جناحی می آیند و فیلم می بینند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ایرنا، اول. چرخی عمیق که بزنیم، همه جور مخاطبی هم هست، از میانسالانی که اگر کل سال هم سینما نروند باز فجر را از دست نمی‌دهند تا دهه هفتاد و دهه هشتادی هایی که قبل و بعد از نمایش فیلم در لابی یا خروجی سینماها با صدای بلند افکار خود را خواسته یا ناخواسته با بقیه به اشتراک می‌گذارند.

دوم. جشنواره فجر در روزهای ابتدایی دوربین هم زیاد دیده و به جز بازار سلفی، بازار تصویربرداران و عکسبرداران رسمی هم داغ است تا بیایند و شکاری کنند برای رسانه یا پیج و کانال. فودکورت؟ سالن پرتر است یا فودکورت؟ ساعت به ساعت تفاوت دارد. گرانی و کمبود شارژ هم که مزید علت فودکورت‌بازان! سینمابازان که به همان چای قندپهلو راضی اند و با هر کیفیتی، دست برنمی‌دارند از نقد و زدن پنبه.

چه کسی گفته مخاطب نیست؟ جشنواره فجر تنها جشنواره ای است که نه کرونا تعطیلش کرد و نه جنگ تحمیلی و نه جدایی بین‌الملل. جشنواره فجر هست چون سینما در ایران ولو نازک، ریشه کرده در خانه ها

سوم. چه کسی گفته مخاطب نیست؟ جشنواره فجر تنها جشنواره ای است که نه کرونا تعطیلش کرد و نه جنگ تحمیلی و نه جدایی بین‌الملل. جشنواره فجر هست چون سینما در ایران ولو نازک، ریشه کرده در خانه ها. پس چرا مخاطب نیست؟ مخاطب سینما حتی اگر به سینما نیاید باز در پلتفرم ها فیلم‌ها را دنبال می‌کند. بماند که داون شدن برخی سامانه های پیش فروش بلیت از همان دقایق ابتدایی، معنایی ندارد جز وجود پتانسیل لازم برای آثار جشنواره. اینکه کیفیت آثار امسال و پارسال نسبت به یک دهه قبل بهتر یا بدتر شده، بحثی است جدا.

چهارم. ترافیک سنگین حول و حوش خانه رسانه و خانه جشنواره نیز باز جشنواره‌بازان را منصرف نکرد از پیگیری و دو فیلم افتتاحیه استاد و شماره ده با سالن هایی تقریبا پر اکران رفتند. آه سرد با اینکه یک فرمال هنروتجربه‌ای است باز مخاطبان خود را داشت و اتفاقا برخی آن را تکلیف روشن‌تر دانستند تا یادگار جنوب که معلق بود بین سایکودرام و ملودرام و معما و بازی در بازی. این وسط یک جنگل پرتقال بود که ساده و بی پیرایه و به سبک پاورقی های ر.اعتمادی، داستانش را تعریف کرد و ادای دین ش به ویگن ددریان را به انتها رساند. حالا اینکه مدتهاست به جای جنگل های پرتقال، ویلا سبز شده به ماند برای بعد.

پنجم. سینماهای مردمی را که دور می‌زنی مخاطب هست ولی اثری از ویژه‌نامه‌های جشنواره‌ای رسانه‌ها نیست. فارغ از کیفیت رسانه‌هایی که ویژه نامه کاغذی برای جشنواره منتشر کرده اند، بد نیست دوستان کمی زحمت را بیشتر کنند و روزانه تعدادی از ویژه نامه ها را در سالن‌های مردمی توزیع کنند. این طوری هم از محدوده محدود سالن رسانه خارج می‌شوند و نبضی می‌گیرند از کف جشنواره و هم شاید مخاطبان تازه ای برای رسانه خود این بار در دل مخاطب عام یافتند.

 اولین ویژه برنامه «نقد سینما» با اجرای امیررضا مافی شب گذشته از شبکه چهارم سیما پخش شد؛ سیدرضا منتظری دبیر تحریریه خبرگزاری سینماپرس در این برنامه اظهار داشت: اگر این جشنواره بین المللی است در کلام و واژه نباید بین المللی باشد ودر عمل باید وجهه بین المللی بودن آن را شاهد باشیم.  چرا در پردیس سینمایی ملت به عنوان خانه جشنواره برنامه ای برای نمایش فیلم های بخش بین الملل وجود ندارد؟   

به گزارش سینمای خانگی به نقل از سینماپرس، آرش فهیم دبیر فرهنگی روزنامه «کیهان» در ابتدای این برنامه گفت: طی چند هفته اخیر جشنواره فیلم فجر درست مانند جشنواره تئاتر فجر درگیر یک سری حواشی بود؛ کلید واژه تحریم را در این دوره بسیار شنیدیم اما روز اول شاهد بودیم فیلمسازان و عوامل فیلم ها در جشنواره شرکت کردند.

سپس امیررضا مافی از منتظری سوأل کرد آیا سینمای ایران در حال پوست اندازی است؟ که وی‌در پاسخ گفت: نه فقط سینمای ایران که کلا حوزه فرهنگ و هنر در حال پوست اندازی و دگردیسی است؛ پوست اندازی ناخودآگاه در طول تاریخ اتفاق می افتد و فقط هم به سینما و کشور ما محدود نمی شود و اتفاقا می تواند بسیار خوب و مثبت هم باشد به شرط آنکه سیاست گذاران، ریل گذاران و مدیران فرهنگی بتوانند درست از این فرصت و شرایط بهره برداری کنند.

منتظری ادامه داد: به عنوان نمونه امروز اولین روز برگزاری چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر بود من به عنوان یک فرد رسانه ای هیچ برنامه ای در رابطه با سینمای بین الملل ندارم! نمی دانیم فیلم های بین الملل کجا پخش می شود؟ چه زمانی پخش می شود؟ چه فیلمهایی هست؟ کدام مهمانان از کشورهای خارجی به ایران آمدند؟ اگر این جشنواره بین المللی است در کلام و واژه نباید بین المللی باشد ودر عمل باید وجهه بین المللی بودن آن را شاهد باشیم. چرا در پردیس سینمایی ملت به عنوان خانه جشنواره برنامه ای برای نمایش فیلمهای بخش بین الملل وجود ندارد؟

فهیم نیز در راستای نکات مطرح شده توسط منتظری گفت: تجمیع بخش های ملی و جهانی اتفاق خوبی بود اما استفاده لازم از این ظرفیت نشد. ما نیازمند آن هستیم که در مقابله با جشنواره های سینمایی جهان تدبیری اندیشه کنیم و بر اساس اهداف خودمان جشنواره را جلو ببریم.

منتظری نیز خاطرنشان کرد: دوپاره کردن هنرمندان و خبرنگاران از یکدیگر کار درستی نیست! چرا یک عده باید در برج میلاد فیلم ببینند و یک عده در پردیس ملت؟ این جداسازی اصلا درست نیست؛ کجای دنیا چنین رسمی است که افراد را از هم جدا کنند؟ توجه به همان مسائل به ظاهر جزئی است که می تواند به یک جشنواره اعتبار ببخشد یا اعتبارش را خدشه دار کند. ما باید با اقتدار جلو برویم و این مسأله ای است که باید به آن توجه شود.

۱۱ فیلم منتخب و موفق در رویدادهای بین‌المللی در بخش جشنواره جشنواره‌ها میهمان چهل و یکمین دوره جشنواره فجر خواهند بود.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ایسنا، فیلم «سنت عمر» ساخته «آلیس دیوپ» کارگردانی فرانسوی یکی از فیلم‌هایی است که امسال در جشنواره فجر به روی پرده خواهد رفت، این درام که به تازگی جایزه بهترین فیلم جشنواره پالم اسپرینگز را دریافت کرده، امسال نماینده سینمای فرانسه در شاخه بهترین فیلم بین‌المللی بین‌المللی اسکار ۲۰۲۳ بود و توانست در فهرست اولیه ۱۵ نامزد اولیه هم قرار بگیرد. 

 این فیلم که بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده درباره رمان‌نویسی جوان است که دادگاه یک مادر سنگالی مهاجر متهم به قتل دخترش را پیگیری می‌کند. «کالیج کاکامه»، «گوسلاگی مالاندا»، «والری درویل» و «اوریلا پتی» بازیگران اصلی این فیلم هستند. 

«سنت عمر» نخستین نمایش جهانی خود را در بخش اصلی جشنواره ونیز سال گذشته تجربه کرد و توانست جایزه بزرگ هیات داوران و همچنین چند جایزه دیگر از جمله جایزه شیرآینده (جایزه لوئیجی دی لورنتیس) را برای بهترین فیلم اول یک کارگردان کسب کند. کسب جایزه هوگوی نقره‌ای بهترین فیلمنامه جشنواره شیکاگو، بهترین فیلم جشنواره خنت بلژیک و بهترین فیلم سال از نگاه ۲۰۲۲ از نگاه انجمن منتقدان فیلم تورنتو از دیگر جوایز این فیلم محسوب می‌شود. 

فیلم «آر.ام.ان» ساخته «کریستین مونجیو» کارگردان سرشناس اهل رومانی نیز از آثار بخش بین‌الملل جشنواره فیلم فجر امسال است. این فیلم نیز سال گذشته در بخش مسابقه اصلی جشنواره کن رونمایی شد و در بخش سینمای جهان جشنواره تورنتو نیز نمایش داده شده ست. 

داستان  این فیلم درباره ماتیاس است که چند روز قبل از کریسمس به دهکده‌ی خود «ترانسیلوانیا» برمی‌گردد تا بیشتر مراقبت از پسرش، رودی که اکثرا پیش مادرش است؛ را برعهده بگیرد. او همچنین باید از پدر پیر و بیمار خود مراقبت کند و دیداری هم با عشق سابق،سیلا خود تازه می‌کند. سیلا مدیر یک کارخانه است و با استخدام چند کارگر تازه وارد، آرامش دهکده به هم می‌خورد.

«مارین گریگور»، «جودیت استیت»، «ماکرینا بارلادیانو»، «اورسولا مولدوان»، «آندری فینتی» و «مارک بلنیسی» بازیگران فیلم سینمایی «آر. ام. ان» هستند. 
«کریستین مونجیو» کارگردان شناخته شده در عرصه بین‌المللی در سال ۲۰۰۷ با فیلم «چهار ماه، سه هفته و دو روز» برنده نخل طلای کن شد و در سال ۲۰۱۲ و ۲۰۱۶ نیز با فیلم‌های «آنسوی تپه‌ها» و «فارغ‌التحصیلی» به ترتیب موفق به کسب جایزه بهترین فیلمنامه و کارگردانی کن شده است. 

عادل العربی و بلال فلاح فیلمسازان مسلمان بلژیکی-مراکشی در سال ۲۰۱۵ با فیلم «سیاه» مورد توجه قرار گرفتند که برنده جایزه دیسکاوری جشنواره تورنتو شد. آنها در سال ۲۰۲۰ فیلم «پسران بد برای زندگی» را با بازی lویل اسمیت و lمارتین لارنس کارگردانی کردند که در گیشه جهانی بیش از ۴۲۶ میلیون دلار فروخت. جدیدترین فیلم‌ آنها «شورشی» نام دارد که «ابوبکر بنسایحی»، «لوبنا عزبال» و «تارا عبود» در آن نقش آفرینی کرده اند. 

در خلاصه داستان این فیلم آمده است: تصویری از خانواده ای که به خاطر آینده یک پسر کوچک مسلمان از هم پاشیده شده است.

«شورشی» برنده جایزه بهترین فیلم داستانی جشنواره فیلادلفیا شده و در جشنواره تسالونیکی یونان نیز نمایش داده شده است. 

«کامیلا اندینی» فیلمساز اهل کشور اندونزی فیلم «قبل، اکنون و بعد» را به جشنواره فجر آورده است. این فیلم که سال گذشته در هفتاد و دومین جشنواره برلین رونمایی شد و جایزه خرس نقره‌ای بهترین بازیگر زن را کسب کرد، پرتره‌ای از زنی ارائه می‌دهد که با آسیب‌های جنگ مبارزه می‌کند و می‌جنگد تا خود را از دیکته‌های اجتماعی مردسالارانه دوران خود رها کند.

«لورا باسوکی»، «آرسوندی بنینگ سوارا»، «ریکه دیا»، «ایبنو جمیل»، «آراویندا کیرانا»، «شامپا پوتری» و «سالما شاد» بازیگران این فیلم هستند. 

«قبل، اکنون و بعد» که چهارمین ساخته بلند «کامیلا اندینی» محسوب می‌شود، پیش از این جایزه بهترین فیلم از جوایز آسیا پاسیفیک و همچنین پنج جایزه از جوایز فیلم اندونزی (از جمله بهترین فیلم) را در کارنامه دارد. 

«زندگی عاشقانه» یک فیلم درام ژاپنی-فرانسوی محصول سال ۲۰۲۲ به نویسندگی و کارگردانی «کوجی فوکادا» است. این فیلم در نخستین نمایش جهانی خود در بخش مسابقه اصلی هفتاد و نهمین جشنواره فیلم ونیز به نمایش گذاشته شد. 

«زندگی عاشقانه» درباره زنی متأهل به نام تائکو است که با همسرش جیرو به خوبی زندگی می‌کند. او تصمیم می‌گیرد از پارک، پدر پسرش کیتا، مراقبت کند که ناشنوا، بیمار و بی‌خانمان است. 

«فومینو کیمورا»، «کنتو ناگایاما»، «اَتم سونادا»، «هیرونا یامازاکی» و «میسوزو کانو» از بازیگران این فیلم هستند. 

«برای کشورم» به کارگرانی «راشید حامی» سینماگر الجزایری است که تاکنون در چندین جشنواره بین‌المللی از جمله ونیز و استکهلم به روی پرده رفته است. 

در خلاصه داستان این فیلم آمده است: آیسا، افسر جوان الجزایری الاصل، به طور غم انگیزی جان خود را در طی یک مراسم تشریفاتی در آکادمی نظامی معتبر فرانسه در سنت سیر از دست می دهد. در حالی که مرگ وی خانواده‌اش را درگیر می کند، وقتی ارتش از پذیرفتن مسئولیت امتناع می کند، بحث و جدل بر سر برنامه های تشییع جنازه آیسا به وجود می‌آید.

«کریم لکلو»، «شاین بومدین»، «لوبنا عزبال»، «سمیر گوسمی»، «لوران لافیت»، «ویویان سانگ»، «سلمان دازی»، «سوهاده تمیمی»، «آلیشیا هاوا» و «الیس آگوئیسف» بازیگران «برای کشورم» هستند. 

«ژان پیر داردن» و «لوک دادن» کارگردان مطرح بلژیکی که ساخت فیلم‌های موفقی چون «بچه»، «پسر»، «رزتا»، «دو روز یک شب» را در کارنامه‌اشان دارند در فیلم جدیدشان «توری و لویکتا»t داستان دوستی بین دو جوان آفریقایی را روایت کرده اند که خود را درگیر شرایط بی رحمانه زندگی خود در بلژیک می‌بینند.

«توری و لوکیتا» سال در بخش مسابقه اصلی جشنواره کن ۲۰۲۲، نخستین نمایش جهانی خود را تجربه کرد و جایزه ویژه هفتاد و پنجمین دوره جشنواره فیلم کن را به خود اختصاص داد. 

«پابلو شیلز»، «جولی امبوندو»، «آلبان اوکاج»، «تیمن گوارتس»، «شارلوت دی بروین»، «نادژ اودراگو» و «مارک زینگا» بازیگران این فیلم سینمایی هستند. 

«دفاع شخصی» ساخته «آندریا براگا» سینماگر متولد ایتالیاست که پیش از این در جشنواره فیلم ماردا پلاتای آرژانیتن و جشنواره فیلم گوآ نمایش داده شده است. 

این فیلم اسپانیایی زبان روایتگر داستان یک دادستان است که به زادگاهش بازمی گردد تا یک سری قتل های مرتبط با گذشته اش را حل کند و در آن «آلفونسو تورت»«خاویر درولاس»و «ویولتا اورتیزبرا» ایفای نقش‌های اصلی را بر عهده داشته‌اند. 

سه فیلم بعدی حاضر در بخش «جشنواره جشنواره‌های» چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر به سینماگران ایرانی اختصاص دارد. 

احمد بهرامی پس از موفقیت فیلم «دشت خاموش»، فیلم سینمایی «شهر خاموش» را ساخته است که موفق به کسب جایزه بهترین کارگردانی از جشنواره تالین در کشور استونی شده است. 

در فیلم «شهر خاموش» بازیگرانی چون باران کوثری، بابک کریمی، علی باقری، بهزاد دورانی، محسن مهری دروی، کریم و حبیب شراهی نقش‌آفرینی کرده‌اند و مسعود امینی‌تیرانی نیز به عنوان فیلمبردار و مصطفی وزیری نیز تدوین این فیلم سینمایی را بر عهده دارد.

در خلاصه داستان این فیلم آمده است: بمانی به جرم قتل شوهرش ده سال را در زندان سپری کرده است و فرزندش را به خانواده شوهرش دادند. او که به طور موقت آزاد می شود، بلافاصله به دنبال پسرش می گردد اما متوجه می‌شود فرزندش را به خانواده‌ای ثروتمند فروخته‌اند. 

تورج اصلانی فیلمبردار شناخته شده ایرانی پس از ساخت اولین فیلم بلندش با عنوان «حمال طلا» در دومین تجربه کارگردانی خود فیلم «بی سرزمین» را به عنوان محصول مشترک عراق و سوریه مقابل دوربین برده است. 

داستان این فیلم در مورد زندگی، جنگ، موسیقی، پناهجویی و تولد است. این اثر، اتفاقات بعد از جنگ با داعش را برای مخاطب خود بازگو می‌کند. مردم زیادی برای نجات جان خود و همچنین به دلیل ویرانی و عواقب جنگ، مجبورند که خانه، کاشانه، شهر و دیار خود را ترک کنند و در واقع به دنبال سرزمین جدیدی می‌گردند تا در آنجا با آرامش و آسایش، بقیه زندگی خود را سپری کنند.

در این فیلم ترکیبی از بازیگران سرشناس کشورهای ترکیه، سوریه، عراق و اقلیم کردستان به ایفای نقش‌ پرداخته‌اند که شامل «شوان عطوف»، «جاهیت شاهین یالچین»، «بولت کاسِر»، «ریکیش شهباز»، «بنگین علی»، «به‌روژ ئاکره‌یی»، «نارین محمدی»، «فرمیسک رحیم‌زاده»، «هاکار عبدالقادر محمد»، «طاها عبدالکرم ابوبکر»، «روال نافگوندی» و« ئاسو رفیق» می‌شود. 

«بی سرزمین » تاکنون در چندین رویداد بین‌المللی از جمله جشنواره فیلم دهوک و همچنین جشنواره سینه کوئست آمریکا به نمایش گذاشته شده است. 

فیلم «زندگی و زندگی» ساخته علی قوی‌تن نیز دیگر فیلم ایرانی حاضر در این بخش از جشنواره فیلم فجر ۱۴۰۱ است. 

این فیلم که پیش از این در جشنواره فیلم بوسان کره جنوبی نمایش دادشده است به زندگی آدم‌هایی می‌پردازد که در دوران کرونا با شرایط سردرگمی که به وجود آمده باز هم زندگی می‌کنند و به دنبال اهداف و آرمان‌ها و انسانیت‌ خودشان هستند و زندگی را فراموش نکرده‌اند. 

در این فیلم بازیگرانی جدید حضور داشته‌اند و هدی مقدم منش، مهربان درویش‌زاده، امیرعلی رحمانی و صدرا خرم آبادی از جمله بازیگران اصلی هستند. 

کارگردان «آه سرد» در چهل و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر گفت: این اثر به سلیقه و انتخاب من برمی‌گردد. اصولا به داستان‌هایی که با آرامش تعریف می‌شوند بیشتر علاقه‌مندم.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ایرنا، ناهید عزیزی‌صدیق روز پنجشنبه در نشست مطبوعاتی فیلم سینمایی آه سرد در پاسخ به سوالی درباره ریتم کند فیلم و اینکه مخاطب را اذیت نمی کرد؟ اظهار داشت: ترجیح دادم فیلم را با آرامش روایت کنم.
وی در پاسخ به یک خبرنگار که گفت ایده فیلم می‌توانست در یک فیلم کوتاه خلاصه شود، تصریح کرد: بلند شدن این ایده به سلیقه و انتخاب من برمی‌گردد. این سلیقه می‌تواند بعضی دوستان را درگیر فیلم کند و برخی هم نه.
عزیزی‌صدیق درباره رسالت فیلم هم گفت: موضوعی که سال‌هاست دستمایه خیلی از فیلم‌ها در سینمای ایران شده، دعوت به قضاوت نکردن است. یک جایی باید بپذیریم قضاوت کردن کار آدمی نیست. در واقع موضوع اصلی فیلم تردیدهای یک شخص است برای انتقام گرفتن یا نگرفتن.
وی در پاسخ به دغدغه شخصی‌اش از انتقام و مهاجرت در ساخت این فیلم بیان کرد: در نسخه های قبل‌تر تدوین، زندگی برادر بزرگتر و مسایل دیگر بیشتر نمود داشت. در نسخه‌های بعدی و در تدوین های بعدی به موضوع مهاجرت هم اشاره شده و همین طور مساله مواجهه فرد با شریک زندگی اش مورد بررسی قرار گرفت.
عزیزی‌صدیق در پاسخ به اینکه عنوان اولین فیلم بلند، شرایط ساخت فیلم چقدر دشوار بود و دشوارترین سکانس فیلم چه بود، تصریح کرد: من با تشویق‌ها و حمایت همسرم احمد بهرامی (کارگردان) شروع به کار فیلمسازی کردم. فیلم اول را خودمان سرمایه گذاری کردیم و فیلم دوم را سرمایه گذار پیدا کردم. در این فیلم با بضاعت خیلی کم شروع کردیم.
وی ادامه داد: آقای محقق مشغول پیش تولید شهر خاموش بود که با وی در مورد شرایط‌مان صحبت کردم و احساس می کردم در این کار اشتراکات زیادی داریم و ایشان خیلی زود برای ساخت فیلم، به ما دست یاری دادند.
این کارگردان اضافه کرد: در تمام طول کار، آقای محقق مدام می‌گفت نگران نباش و بسیار برای ساخت فیلم ما را حمایت کرد. در محدودیت‌ها فیلم ساختیم، اما حمایت‌های آقای محقق تهیه کننده کار بسیار زیاد بود. از ابتدا دوست داشتم در مکان کوهستانی فیلمبرداری کنیم، اما زمانی که وارد مرحله تولید شدیم، تازه متوجه شدم چقدر فیلم ساختن در چنین وضعی سخت است‌. شرایط اقلیمی بسیار دشوار و دمای هوا در لوکیشن بسیار پایین بود و جاده‌های پیچ در پیچی وجود داشت.
وی در پاسخ به سوالی مبنی بر این که آیا فیلم را برای داوران ساخته است، گفت: این جمله که فیلمی برای جشنواره یا داوران ساخته شده، سالهاست مطرح است. صادقانه بگویم هدف من این بود که یک مسئله اجتماعی را در قالب یک فیلم سینمایی بیان کنم. قطعاً این فیلم برای خوش آمدن مخاطب زیاد ساخته شده است‌.
هیچ وقت ناامید نیستم
سیدرضا محقق تهیه‌کننده آه سرد هم در پاسخ به اینکه به گیشه امیدوار است یا خیر؟ گفت: من هیچ وقت ناامید نیستم. سعی کردم کار خوب و شرافت مندانه ای برای سینما ساخته باشم و اگر مخاطب اندکی حوصله داشته باشد می تواند با فیلم ارتباط بگیرد.
وی درباره رسالت فیلم توضیح داد: اساسا خشم و جنایت برای هیچ‌کس قابل پذیرش نیست. آن چیزی که برای خودم در این فیلم نمود دارد، نشان دادن انتقام گرفتن یک جوان از نزدیک‌ترین فرد زندگی‌اش است که دچار عذاب‌وجدان می‌شود. زیرا بخشی از ما، عذاب وجدان، فطرت و درون ماست و نشان دادن «گذشت» ارزشمند برای ما است.
تهیه‌کننده آه سرد با اشاره به دغدغه‌های ساخت فیلم‌های هنری گفت: قبل از هر چیزی، از احمد بهرامی تشکر می‌کنم که از سرمایه‌ های سینماست و همچنین از ناهید عزیزی صدیق. زیرا انرژی‌ که از این دو نفر گرفتم من را به ساخت این اثر سوق داد. می‌خواهم تا آخر عمر در خدمت این نوع سینمای هنری باشم و هرکاری بتوانم در راستای این نوع فیلمسازی کوتاهی نخواهم کرد.

وی بیان کرد: سختی ساخت این فیلم را از قبل درک کرده بودم، اما زلفم را به خواست خدا گره زده ام.

ایمان صدیق بازیگر آه سرد هم در پاسخ به این سوال که شما تلاش کردید بازی زیرپوستی انجام دهید، اما موفق نبوده است، اظهار داشت: در مطالعاتی که داشته ام تعریفی از زیرپوستی در هیچ نسخه کتابی و منابع سینمایی ندیدم، ولی درباره فضایی که نزدیک به بازی زیرپوستی بوده باشد، می توان گفت در مورد جزییات بازی ها خیلی با آقای باقری حرف می زنیم.

وی افزود: فیلم را برای اولین بار دیدم در باره اینکه در مورد بازی ام و فیلم چه فکر می کنند خیلی نگرانم. باید تا شب صبر کنم و نتیجه را ببینم.

بازیگر فیلم گفت: من و همبازی ام روی جزییات بسیار کار کردیم. کارگردان پلان به پلانِ روی بازی من دقت کرد. در سینما به بازیگران غیرچهره توجه نمی‌کنند، اما رضا محقق به من اعتماد کرد.

نشست مطبوعاتی آه سرد روز پنجشنبه در سانس اول برای اصحاب رسانه و جامعه منتقدان در سینمای رسانه (پردیس سینمایی ملت) با حضور عوامل فیلم برگزار شد.

در این نشست ناهید عزیزی‌صدیق (کارگردان)، سیدرضا محقق (تهیه‌کننده) و ایمان صدیق (بازیگر) از جمله عوامل فیلم حضور یافتند.

علیرضا سبط احمدی تهیه کننده سینما در خصوص الزامات برگزاری جشنواره در تراز بین المللی گفت: سینما در کشور ما محدود به طیف و تفکر خاصی شده که حتی مخاطب داخلی هم ندارد.

به گزارش سینمای خانگی، تهیه کننده فیلم های سینمایی «مصائب چارلی» و «نغمه» در گفتگو با سینماپرس، گفت: ما وقتی عنوان یک جشنواره، همایش، کنگره و… را بین المللی می گذاریم باید آن مراسم در تراز جهانی و بین المللی باشد؛ هر مسأله ای در هر حوزه ای وقتی عنوان صادرات و بین المللی واقعی پیدا می کند که بتواند به صورت واقعی برای کشور پیشرفت و درآمدزایی داشته باشد و بتواند در حوزه مرتبط محصولات ایرانی را به سراسر جهانیان معرفی کرده و آن ها را ترغیب به استفاده و خریداری محصولات ایرانی کند.

وی ادامه داد: بدیهی است که سینمای ایران سال های سال است منحصر به فضای داخلی کشور خودمان شده و در عرصه جهانی چندان جایگاهی ندارد؛ در این سال ها فیلم هایی که از ایران به جشنواره های جهانی رفته بیش از آنکه بتواند منافعی را برای فرهنگ و هنر کشور در پی داشته باشد نوعی تبلیغات برای خارجی ها بوده و آن ها توانسته اند از این فیلم ها به نفع سیاست های خود بهره برداری کنند.

سبط احمدی یادآور شد: سال ها قبل مهمترین جشنواره واقعاً بین المللی ما در سینمای ایران جشنواره فیلم رشد بود که حقیقتاً در تراز بین المللی برگزار می شد و در حوزه فیلم های آموزشی حرف های جدی برای گفتن داشت اما متأسفانه چند سالی است که این جشنواره در حد یک جشنواره روستایی برگزار می شود که کارکرد داخلی و ملی هم ندارد و این اتفاق به دلیل انتخاب فیلم ها، مهمانان، دست اندرکاران جشنواره و… است. در مورد جشنواره فیلم کودک و نوجوان هم نیز سال های متمادی است با چنین مشکلی روبرو هستیم.

این سینماگر تصریح کرد: مدیران فرهنگی قطعاً خودشان به خوبی می دانند که صرف حضور چند مهمان و یا فیلم خارجی نمی تواند یک جشنواره را بین المللی کند؛ ما زمانی می توانیم ادعای بین المللی جشنواره های سینمایی را داشته باشیم که این رویدادها باعث شوند با دنیا تبادل فرهنگی داشته باشیم و محصولات مان را به راحتی در دنیا به فروش برسانیم.

تهیه کننده فیلم های سینمایی «شیر تو شیر» و «سنگ اول» با بیان اینکه آیا پس از سال ها ادعای بین المللی بودن جشنواره ها ما توانستیم فیلم های مان را به دنیا بفروشیم و تنها به اندازه هزینه یک سال اداره سینمای کشور درآمد کسب کنیم؟ اظهار داشت: در دنیا وقتی آثاری مانند «آواتار» ساخته می شود که فروشش به چند میلیارد دلار می رسد میزان فروش آنقدر است که بودجه برخی کشورهای کوچک در دنیا حتی کمتر از آن میزان بسته می شود! اگر این اتفاق رخ بدهد ما می توانیم ادعای بین المللی بودن داشته باشیم در غیر این صورت هر ادعای بین المللی بودنی بی اساس است.

سبط احمدی تأکید کرد: بی تعارف باید عرض کنم که سینما و فرهنگ کشور ما در جغرافیای روستا خلاصه می شود و حتی در حد و اندازه جغرافیای کشورمان هم نیست و در اثبات این مدعا همین بس که بخش اعظمی از مردم سال های متمادی است میل و رغبتی برای حضور در سینما و تماشای فیلم ها ندارند. آن وقت ما چطور می خواهیم با این فیلم ها و سینمایی که مردم خودمان میلی برای تماشای آن ندارند ادعای بین المللی بودن داشته باشیم؟

این تهیه کننده در پایان این گفتگو افزود: بهتر است به جای اینکه یک اشتباه را چند بار تکرار کنیم از مدیرانی که سال ها آمدند و بخش های ملی و جهانی جشنواره فجر را جدا کردند و برای برگزاری بخش جهانی بودجه مجزا دریافت کردند این پرسش را داشته باشیم که ماحصل آن هم خرج کرد از بودجه بیت المال چه دستاوردی برای سینمای کشور داشت؟ آیا ما با برگزاری این جشنواره توانستیم به حضورمان در مجامع بین المللی مهر تأیید بزنیم یا اینکه سفره ای پهن کردیم و عده ای آمدند و در سفره ذی نفع شدند؟ ما وقتی ادعای بین المللی بودن یک رویداد را مطرح می کنیم بایستی وسعت و ظرفیت بین المللی شدن آن را هم داشته باشیم که متأسفانه در حال حاضر چنین امکانی وجود ندارد.