برچسب: اوج

در ادامه روند توسعه زیرساخت‌های سینمایی، پردیس سینمایی زیما مال عصر امروز یکشنبه اول بهمن در تهران افتتاح شد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از اداره کل روابط عمومی سازمان سینمایی، پردیس سینمایی زیمامال با حضور رییس سازمان سینمایی، مدیران، تهیه‌کنندگان و سینماداران عصر امروز اول بهمن ماه افتتاح شد.

سازمان سینمایی حمایت های خود را تداوم دهد

در ابتدای این مراسم محسن خباز بهره بردار پردیس سینمایی زیمامال گفت: گروه سینمایی هنر شهر آفتاب از سال ۹۴ با همکاری هنرمندان شیراز فعالیت خود را آغاز کرده و امیدوارم این گروه بتواند خدمت خود را به سینمای کشور ادامه دهد. امسال سال گشایش اقتصادی است و امیدوارم در بخش توسعه سینمایی، تولید و اکران آثار ارزشمندی به سینما ارایه شود. امروز پردیس سینمایی زیمامال با ۴ سالن سینما و ۳۳۸ صندلی طی ۱۰ سال، ساخته شده است. از رییس سازمان سینمایی تقاضا دارم روند حمایتش را در بخش سیاست گذاری و توسعه سینمایی کشور ادامه دهد چرا که در بخش توسعه ساخت‌ها ما خود را شناسانده ایم. تبدیل این پردیس به سینما ظرفیتی برای فرهنگ و سینماست و از لحاظ فرهنگی و مادی مستلزم نگاه سخاوتمندانه‌ای از جانب مدیران سینمایی است.

همراهی بخش خصوصی نیاز به نگاه حمایتی حاکمیت دارد

در ادامه سیدجمال ساداتیان نماینده تهیه‌کنندگان گفت: هر پرده سینمایی را باید قدر بدانیم چرا که از لحاظ استاندارد نمایشی بسیار عقب هستیم. اراده بخش خصوصی در این فعالیت، نوعی همت است که مستلزم همراهی دولت است. در دولت های گذشته حمایت های گسترده ای از توسعه فرهنگی سینما نشده است ولی طی ۲ سال اخیر شاهد همراهی و حمایت خوبی از سوی سازمان سینمایی هستیم. خوشبختانه امسال از لحاظ اقتصاد سینما و رونق گیشه با وجود چند فیلم به درصد خوبی از استقبال جامعه رسیده ایم.مهمترین سرگرمی در کشور، موسیقی و سینماست که باید زیر ساخت های آن فراهم شود.

وی اظهار کرد: همراهی بخش خصوصی نیاز به نگاه حمایتی حاکمیت دارد. آمار سرانه صندلی ها و سالن های سینمایی خوب است اما رونق آن مستلزم فیلم های خوب و جذب مخاطب نیز، است. با فیلم‌های مطلوب، سینما نیاز به حمایت دولت نخواهد داشت و مستقل می‌شود.

نیاز به تقویت ژانر آثار اجتماعی داریم

حبیب اسماعیلی نماینده پخش کنندگان نیز در این مراسم گفت: در سال های گذشته برای اکران فیلم به دلیل محدودیت سالن های سینما دچار مضیقه بوده‌ایم و امروز با سیاست درست سازمان سینمایی به نقطه اوج رسیده ایم و در این زمینه بخش خصوصی تاثیر بسیاری داشته است و به جای سرمایه گذاری در واحدهای تجاری، به سینما بها داده است.

وی توضیح داد: در زمینه مباحث مالیاتی و برخی هزینه های عمومی باید به اهالی سینما کمک شود. از لحاظ آماری در تولید فیلم در سطح خوبی هستیم ولی در جذب مخاطب همچنان نیاز به مطالعه و آسیب شناسی داریم. در شرایط امروز فیلم های کمدی مخاطب پسند است اما نیاز به تقویت ژانر آثار اجتماعی داریم تا در ژانرهای مختلف شاهد تولید آثار خوبی برای سینما و مخاطبان باشیم.

قدردان سرمایه گذاری بخش خصوصی هستیم

محمد خزاعی رییس سازمان سینمایی کشور در بخش دیگر این مراسم گفت: امروز خیلی خوشحال هستم که سالن دیگری به سالن‌های کشور اضافه شد و شخصاً قدردان سرمایه‌گذاران بخش خصوصی هستم که اگر در کنار بخش دولتی نباشند ما نمی‌توانیم به صورت جدی به توسعه در کشور فکر کنیم. روزی که بنده به سازمان سینمایی آمدم، سینمای بی‌جانی را تحویل گرفتم که با تنفس مصنوعی ادامه حیات می‌داد.

وی افزود: بعد از دوران کرونا، ریزش جدی و قهر مخاطب سینما و وضعیت نامناسب تولید، منجر به نگرانی همه اهالی و خانواده سینما و ناامیدی شده بود که ادامه آن ورشکستگی در پی داشت.

خزاعی عنوان کرد: مراجعه سرمایه‌گذاران به پلتفرم‌ها و تلاش برای ساخت و آثار در این حوزه مطرح شده بود. امروز به همت بخش خصوصی و سینماگران شاهد رونق سینمای ایران هستیم و اگر مراجعه و پشتوانه مردم به سالن‌ها، تولید آثار قابل قبول و بخش خصوصی نبود سینما به این مرحله پیشرفت و توسعه نمی رسید.

وی بیان کرد: امروز با سیاست گذاری و بنیان گذاری افق های جدید شاهد تولید فیلم در ژانرهای مختلف هستیم. آثار متنوع در ژانر کمدی، کودک، پلیسی، دینی و فانتزی جریان پیدا کرده است در حالی که در گذشته تنها فیلم اجتماعی و دفاع مقدس داشته ایم. در کنار توسعه و رونق سالن ها، فصل جدیدی برای تولید سینما آغاز شده است.

سینماگران کنج عزلت گزیده به صحنه برگردند

رییس سازمان سینمایی بیان کرد: در سال ۱۴۰۳ با توجه به روند تولیدی که شکل گرفته، مجوزهای صادر شده و همراهی بخش های خصوصی، ارگانی و دولتی وضعیت مطلوب و قابل قبولی پیش‌بینی می‌شود. همین جا، از سینماگران خوبی که کنج عزلت گزیده‌اند، دعوت می‌کنیم باتوجه به فضای رونق و همدلی‌ای که در جامعه شکل گرفته برای تولید اثر وارد عرصه شوند تا شاهد محصولات آن ها باشیم و مردم از این آثار بهره‌مند شوند. البته علت عدم حضور برخی از سینماگران حوزه اجتماعی شرایط عمومی کشور در سال گذشته بوده که امروز این شرایط تغییر کرده است و می‌توان این نوید را بدهیم که سال آینده شاهد آثار درخشانی بر پرده سینما باشیم.

احیای اقتصاد سینما اولویت نخست سازمان سینمایی بود

وی افزود: بی‌تردید خانواده سینما طی ۲ سال اخیر با چالش های سنگینی مواجه بوده اند و سینمای کم جان پساکرونا نیاز به احیا داشت که امروز اتفاق افتاده است قطعاً در شرایط سخت اقتصادی و بحرانی یک‌ خانواده نمی‌توان قصه شاهنامه گفت بلکه احیای اقتصاد سینما اولویت نخست ما بوده است که خوشبختانه با همت و همراهی مردم و سینماگران محقق شد.

خزاعی توضیح داد: طبیعی است که بعد از این‌ رونق و احیا است که می‌توان درباره سایر اولویت‌های سینما از جمله نیازهای فرهنگی و اجتماعی برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری کرد.
سینما دچار بحران‌های عمیقی بوده است که نخست ناچار به مدیریت این بحران‌ها بوده‌ایم. سازمان سینمایی، شورای صنفی و فعالان این حوزه دست به دست هم داده‌اند تا امروز شاهد شکوفایی و جهش مجدد و رونق اقتصاد سینمای ایران باشیم. این در حالی است که در ابتدای سال ۱۴۰۲ با توجه به وضعیت موجود و اقتصاد پیش‌رو این وضعیت موجود قابل پیش‌بینی نبود ولی با همدلی و همگرایی همکاران و صنوف سینمایی این فضای امیدبخش رقم خورد که منجر به توسعه زیرساخت های سینمایی و جهاد سینماسازی شده است.

وی عنوان کرد: البته در این راستا همت بخش خصوصی و مصوبات شورای عالی سینما و ورود جدی دولت به حوزه توسعه سینماها نیز امید تازه‌ای را رقم زد.

توسعه زیرساخت نیازمند اقدامات فراگیر ملی است

رییس سازمان سینمایی با اشاره به اینکه در حال حاضر به رغم روند فعلی توسعه، همچنان در زمینه زیرساخت نیازمند اقدامات فراگیر ملی هستیم، ادامه داد: با توجه به نیروی انسانی و رشد جمعیت به بیش از ۳ هزار سالن نیاز داریم که امیدواریم در آینده نیز این رونق با همیاری بخش خصوصی ادامه یابد. طی ۲ سال اخیر بالغ بر ۱۶۰ هزار صندلی به ظرفیت سینمای کشور اضافه شده که بیش از ۵۰ هزار صندلی به استان تهران و بیش از ۱۱۰ هزار صندلی نیز مربوط به سایر استان‌هاست. در حالی که حداقل نیاز سینمای ایران ۳ هزار سالن است که با توجه به برنامه‌ریزی سازمان سینمایی، تفاهم‌نامه‌ها و مصوبات شورای عالی سینما امیدواریم در دولت بعدی این عدد به ۲ هزار سالن رسد.

خزاعی همچنین خبر داد: تا پایان سال‌جاری نیز بیش از ۴۰ سالن اضافه خواهد شد و براساس وعده‌ای که داده‌ایم تعداد سالن‌های سینما تا پایان دولت سیزدهم به ۱۰۰۰ سالن خواهد رسید.

توسعه فقط سالن سازی نیست / لزوم توجه به سایر اولویت‌های زیرساختی

خزاعی در پایان تاکید کرد: توسعه سینما نباید محدود به سالن‌های سینما باشد بلکه سال آینده باید سایر اولویت‌های سینمایی همانند کیفیت نمایش و فناوری‌های نوین سینمایی و محتواهای مطلوب و مناسب‌تر مورد توجه قرار گیرد تا مردم بتوانند با بهترین شرایط و رضایتمندی فیلم ببینند، چرا که نیاز فرهنگی مردم بزرگ‌ترین دغدغه امروز ماست.

قادر آشنا، اصغر فارسی، یزدان عشیری، محمدقاصد اشرفی، غلامرضا فرجی، جمال ساداتیان، علی سرتیپی، سعید خانی، حبیب اسماعیلی، علی حسینی، محمدحسین فرحبخش، علیرضا اسماعیلی، محمدرضا فرجی و … از حاضران در این مراسم بودند.

 در ترکیب جوایز جشنواره فجر، یکی از مهمترین جایزه‌ها «سیمرغ بهترین فیلم» است که به نام تهیه‌کننده ثبت می‌شود؛ از میان تهیه‌کنندگان «فجر۴۲» کدام‌یک سابقه بیشتری برای حضور در صف مدعیان این سیمرغ داشته‌اند؟

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، حالا دیگر کمتر از دو هفته به آغاز بزرگ‌ترین رویداد سالانه سینمای ایران زمان باقی ماند است و عوامل فیلم‌های راه‌یافته به جشنواره در تکاپو برای طی کردن آخرین مراحل پس‌تولید برای رساندن آثارشان به جدول اکران فجر هستند. مدیریت این فرآیند پرفشار هم بیش از هر فرد دیگری بر دوش «تهیه‌کننده» است.

تهیه‌کننده یک فیلم، برخلاف تصور اشتباهی که در مقطعی نسبت به این جایگاه شکل گرفته بود، فراتر از ماموریت «تامین بودجه»، اصلی‌ترین سکان‌دار هدایت جریان تولید یک فیلم محسوب می‌شود و به همین دلیل هم سیمرغ «بهترین فیلم» در هر دوره از جشنواره فجر، مانند دیگر رویدادهای معتبر سینمایی، به «تهیه‌کننده» تعلق می‌گیرد.

در فهرست ۲۲ فیلم راه‌یافته به بخش «سودای سیمرغ» در چهل‌ودومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر، هستند تهیه‌کننده‌هایی که در دوره‌های گذشته هم سابقه حضور در این رویداد را داشته‌اند و برخی حتی در این زمینه رکورددار محسوب می‌شوند.

عبور از دوران «تهیه‌کننده-کارگردان‌ها»؟

یکی از چالش‌های دیرپای سینمای ایران که زمانی سوژه پیگیری اصحاب رسانه‌ هم قرار می‌گرفت، اصرار کارگردانان سرشناس برای تکیه همزمان بر کرسی «فیلمنامه‌نویسی» و «تهیه‌کنندگی» بود. کم نیستند فیلم‌نامه‌نویسان باسابقه‌ای که در مقطعی نسبت به این اصرار معترض بودند و فراتر از ماجرای تالیف محتوایی یک فیلم، بر مستقل بودن تخصص فیلم‌نامه‌نویسی تاکید می‌کردند.

در زمینه فرآیند تولید هم طبیعتا «تهیه‌کننده» هویت و نقشی تخصصی دارد که در دوره‌ای کمتر به آن توجه می‌شد و غالب فیلمسازان سرشناس، با عنوان «تهیه‌کننده و کارگردان» در تیتراژ معرفی می‌شدند. در دوره‌های مختلف جشنواره فجر هم کم نبوده‌اند آثاری که نامی مشترک در بخش تهیه‌کنندگی و کارگردانی داشتند.

از میان ۲۲ فیلم راه‌یافته به بخش سودای سیمرغ جشنواره امسال، چهار فیلم همین شرایط را دارند؛ حسین نمازی در «شه‌سوار»، مرتضی آتش‌زمزم در «دروغ‌های زیبا»، داریوش یاری در «شور عاشقی» و کاوه سجادی‌حسینی در «نبودنت» چهار کارگردانی هستند که همزمان تهیه‌کنندگی آثار خود را هم برعهده داشته‌اند.

بخش عمده آثار راه‌یافته به این رویداد اما شاهد حضور مستقل تهیه‌کنندگانی هستند که برخی باسابقه و برخی کار اولی محسوب می‌شوند. در ادامه گزارش سراغ بازخوانی کارنامه چهره‌های باسابقه رفته‌ایم.

تهیه‌کنندگان رکورددار حاضر در «فجر۴۲»

در یک نگاه کلی به فهرست تهیه‌کنندگان حاضر در جشنواره چهل‌ودوم فیلم فجر، علی قائم‌مقامی، حبیب والی‌نژاد، علی سرتیپی، علی اوجی و کامران حجازی پنج تهیه‌کننده‌ای هستند که در یک دهه اخیر سابقه حضور پررنگ‌تری در دوره‌های مختلف جشنواره فجر داشته‌اند.

علی قائم‌مقامی که در این دوره از جشنواره به‌صورت مشترک با فتح‌اله جعفری جوزانی، تهیه‌کنندگی فیلم «بهشت تبهکاران» به کارگردانی مسعود جعفری‌جوزانی را برعهده دارد تا به امروز در چهار دوره جشنواره فیلم فجر، به‌عنوان تهیه‌کننده حضور داشته است.

«کفش‌هایم کو؟» در دوره سی‌وچهارم، «تیغ و ترمه» در دوره سی‌وهفتم و «پرونده باز است» در دوره چهل‌ویکم، سه فیلم از زنده‌یاد کیومرث پوراحمد بودند که با تهیه‌کنندگی قائم‌مقامی به جشنواره فجر رسید. این تهیه‌کننده «جشن دلتنگی» به کارگردانی پوریا آذربایجانی را هم در جشنواره سی‌وششم داشت. حالا «بهشت تبهکاران» پنجمین فیلم او در ویترین فجر محسوب می‌شود.

حبیب والی‌نژاد دیگر تهیه‌کننده پرسابقه در جشنواره فجر امسال است که اتفاقا در همین دوره با دو فیلم مهم حاضر است. «احمد» به کارگردانی امیرعباس ربیعی و «آسمان غرب» به کارگردانی محمد عسکری، دو فیلم شاخص جشنواره امسال هستند که حبیب والی‌نژاد تهیه‌کنندگی هر دو را برعهده داشته است.

والی‌نژاد پیش از این «ایستاده در غبار» ‌به کارگردانی محمدحسین مهدویان را در جشنواره سی‌وچهارم داشت. او در جشنواره سی‌وهشتم با دو فیلم «لباس شخصی» ‌ به کارگردانی امیرعباس ربیعی و «خروج» به کارگردانی ابراهیم حاتمی‌کیا حضور داشت و دو سال پیش در جشنواره چهلم هم «موقعیت مهدی» به کارگردانی هادی حجازی‌فر را ارائه کرد.

دیگر چهره نام‌آشنا در میان تهیه‌کنندگان حاضر در جشنواره امسال علی سرتیپی است که تاکنون در چهار دوره، سابقه حضور در این رویداد را داشته است. فیلم «شکاف» به کارگردانی کیارش اسدی‌زاده در دوره سی‌وسوم، فیلم «سونامی» به کارگردانی میلاد صدرعاملی در دوره سی‌وهفتم، فیلم «ستاره‌بازی» به کارگردانی هاتف علیمردانی در دوره سی‌ونهم و «شهرک» به کارگردانی علی حضرتی در دوره چهلم، چهار فیلمی بوده‌اند که به تهیه‌کنندگی سرتیپی فرصت حضور در جشنواره فجر را به دست آوردند.

سرتیپی امسال در یک همکاری کنجکاوی‌برانگیز، تهیه‌کنندگی فیلم تازه بهروز شعیبی را برعهده داشته و با «آغوش باز» به استقبال سیمرغ جشنواره چهل‌ودوم آمده است.

علی اوجی و کامران حجازی هم دو تهیه‌کننده جوان‌تر سینما به حساب می‌آیند که در دوره چهل‌ودوم قرار است سومین حضور خود در جشنواره فجر را تجربه کنند.

علی اوجی پیش از این «روزی روزگاری آبادان» به کارگردانی حمیدرضا آذرنگ را در دوره سی‌ونهم داشت و در دوره چهلم هم دو فیلم «خائن‌کشی» به کارگردانی مسعود کیمیایی و «بی‌مادر» به کارگردانی مرتضی فاطمی را روانه پرده کرد. این تهیه‌کننده در دوره چهل‌ودوم با فیلم «تابستان همان سال» به کارگردانی محمود کلاری حضور دارد.

کامران حجازی هم بعد از فیلم «مرد بازنده» به کارگردانی محمدحسین مهدویان در دوره چهلم و فیلم «کت چرمی» به کارگردانی حسین میرزامحمدی در دوره چهل‌ویکم، امسال با فیلم «تمساح خونی» به کارگردانی جواد عزتی سومین حضور پیاپی خود در جشنواره فیلم فجر را تجربه می‌کند.

تهیه‌کنندگان پرکار در سودای یک «سیمرغ»

با نگاهی مجدد به فهرست تهیه‌کنندگان راه‌یافته به جشنواره چهل‌ودوم فیلم فجر، این نکته هم قابل‌توجه است که حبیب والی‌نژاد تنها تهیه‌کننده حاضر در این فهرست است که سابقه شکار سیمرغ «بهترین فیلم» را داشته است. این تهیه‌کننده یک بار برای فیلم «ایستاده در غبار» ساخته محمدحسین مهدویان و یک بار برای فیلم «موقعیت مهدی» ساخته هادی حجازی‌فر موفق به دریافت این سیمرغ شده است و همان‌طور که اشاره شد امسال هم با دو فیلم مهم «احمد» و «آسمان غرب» از شانس‌های اصلی دریافت این جایزه محسوب می‌شود.

مروری‌بر ویترین جوایز یک دهه گذشته جشنواره فجر حکایت از آن دارد که محسن علی‌اکبری، سیدجمال ساداتیان، تقی علیقلی‌زاده، بیتا منصوری، سید محمود رضوی، سعید ملکان، محمدحسین قاسمی، امیر بنان، محمدرضا مصباح و سید حامد حسینی تهیه‌کنندگان توفیق‌یافته در شکار سیمرغ «بهترین فیلم» ‌بوده‌اند که در این دوره از جشنواره فجر غایب هستند.

از منظر تعدد حضور در جشنواره فجر، طی یک دهه گذشته هم جواد نوروزبیگی با ۱۰ فیلم، سعید سعدی با ۶ فیلم و منصور لشگری قوچانی با ۵ فیلم از تهیه‌کنندگان پرکار حاضر در این رویداد محسوب می‌شوند که در دوره چهل‌ودوم فیلمی ندارند.

علی قائم‌مقامی و کامران حجازی را هم می‌توان تنها تهیه‌کنندگانی دانست که در دو دوره اخیر جشنواره فیلم فجر حضور پیاپی را تجربه می‌کنند.

سیدمصطفی سیدالحسینی کارگردان مستند «هفت سال اینجا» عنوان کرد این مستند روایت یک شهروند عراقی است که به اسارت صدام درآمد.

به گزارش سینمای خانگی، سیدمصطفی سیدالحسینی کارگردان مستند «هفت سال اینجا» از آثار راه‌یافته به چهاردهمین جشنواره مردمی فیلم «عمار»، در گفت‌وگو با ایرنا، درباره این اثر توضیح داد: این مستند یک اثر نیمه‌بلند در قالب داکیودرام است که به ماجرای اسارت یک عراقی به دست عراقی‌ها می‌پردازد. پیش‌تر با همین مستند در بخش آثار نیمه‌بلند جشنواره سینماحقیقت هم حضور داشتم که توانست تندیس بهترین کارگردانی به دست آورد و مورد توجه قرار گرفت.

وی درباره جرقه شکل‌گیری ایده این مستند، ادامه داد: در سال ۹۴ مشغول تولید یک پروژه تاریخ شفاهی درباره اسرای عملیات خیبر بودیم که این مستند در حوزه هنری خراسان جنوبی در حال تولید بود. در این مستند به گفت‌وگو با برخی از بازماندگان عملیات خیبر می‌پرداختیم تا خاطرات و روایت‌های آن‌ها از این عملیات را ثبت کنیم. در مسیر آن مستند بود که با این سوژه آشنا شدم.

سیدالحسینی ادامه داد: در همان سال ۹۴ یک کار کوتاه با نام «مجنون» درباره این ایده کار کردم که در جشنواره «عمار» همان سال هم حضور داشت و توانست کاندیدای دریافت جایزه هم بشود. از آنجایی که احساس می‌کردم آن سوژه پتانسیل بالایی دارد و می‌توان کار بهتری درباره آن ساخت، دو سال پیش مجدد سراغ آن رفتم و بعد از یک سال کار، مستند «هفت سال اینجا» تولید شد. این سوژه ظرفیت بسیار بالایی برای روایت در قالب یک اثر ویژه‌تر داشت و تلاش کردم در این مستندداستانی، ابعاد بیشتری از آن را روایت کنم.

این مستندساز در توضیح بیشتر درباره شخصیت محوری مستند خود گفت: این فرد و خانواده‌اش از خانواده‌های عراقی مخالف رژیم بعث و شخص صدام بودند. پدر خانواده جزو نیروهای مقاومت بود و همکاری‌هایی هم با حزب‌الدعوه داشت و کل خانواده هم در این فعالیت‌ها با او همکاری نزدیک داشتند. به همین دلیل فعالیت‌های این خانواده زیر ذره‌بین استخبارات قرار می‌گیرد. طی اتفاقی این خانواده متوجه شک نیروهای بعث، نسبت به خودشان می‌شوند و به همین دلیل تصمیم به فرار به سمت ایران می‌گیرند. حین فرار یکی از برادران در این خانواده شهید و باقی آن‌ها هم زخمی می‌شوند.

افزود: وقتی این خانواده به ایران می‌رسند، هر یک به سمتی می‌روند و شخصیت اصلی مستند ما، بعد از آموزش‌هایی که می‌بیند، در قرارگاه سری نصرت جذب می‌شود. این همان قرارگاهی است که فرماندهی‌اش برعهده شهید علی هاشمی بوده است و مسئولیت‌شان فعالیت‌های اطلاعات و شاسایی بود. محصول فعالیت دو ساله این قرارگاه هم منجر به عملیات خیبر می‌شود. این فرد در عملیات خیبر به‌عنوان راهنما با سه گردان همراه می‌شود و بعد از محاصره، به اسارات عراقی‌ها درمی‌آید. او دو سال بعد از فرار از عراق، به دست حزب بعث عراق، اسیر می‌شود.

سیدالحسینی درباره اینکه این شخصیت چه سرنوشتی پس از آزادی و حضور مجدد در ایران پیدا کرد، ادامه داد: این فرد بعد از طی دوران اسارت، اقامت خود در ایران را ادامه می‌دهد و تا سال ۸۳ که هنوز صدام روی کار بود، در ایران می‌ماند. بعد از سقوط صدام آن‌ها به کشور خود بازمی‌گردند. در طول دوران حضور در ایران، او جذب سپاه بدر شده بود. وقتی به عراق بازمی‌گردد، با درجه ستوان دومی، او را به راهنمایی و رانندگی عراق می‌فرستند. او همچنان هم در راهنمایی و رانندگی کشور عراق مشغول فعالیت است.

این فرد بعد از طی دوران اسارت، اقامت خود در ایران را ادامه می‌دهد و تا سال ۸۳ که هنوز صدام روی کار بود، در ایران می‌ماند

این مستندساز افزود: این فرد در تمام دوران اسارت خود، هویتش را از نیروهای بعث پنهان نگه داشته بود چرا که اگر متوجه هویت عراقی او می‌شدند، خانواده‌اش را هم اعدام می‌کردند. به خصوص که در آن‌ سال‌ها حتی برخی ایرانیان هم به او مشکوک بودند و در آن شرایط به هرکسی نمی‌توانست اعتماد کند. به همین دلیل او مجبور می‌شود از اسرای دیگر فاصله بگیرد. به‌واسطه رفتارهای عجیب و غریبش، دیگران بیشتر اعتماد خود را نسبت به او از دست می‌دهند. در عین حال در همان شرایط بیشترین فشار را از سوی نیروهای بعث متحمل می‌شد.

کارگردان مستند «هفت سال اینجا» با اشاره به اینکه هیچ مصاحبه‌ای در این مستند وجود ندارد، گفت: قالب این اثر داکیودرام یا مستند داستانی است و به همین دلیل تصمیم گرفتیم سراغ مصاحبه نرویم. حتی باوجود دیدار با شخصیت اصلی مستند، با او هم مصاحبه‌ای نداشتیم و برای روایت آن از میزانسن‌های تئاتری استفاده کرده‌ایم. در لابه‌لای روایت برخی تصاویر آرشیوی هم داریم و در مجموع روایت فیلم با ترکیبی از تصاویر تولیدی و آرشیوی، شکل گرفته است.

وی در پایان در تشریح بیشتر ساختار روایی این مستند داستانی، توضیح داد: این مستند سه روای دارد که یکی از آن‌ها شخصیت اصلی است و دو کاراکتر فرعی هم بخش‌هایی کوتاه از اتفاقات را روایت می‌کنند. به معنای دیگر به‌صورت منولوگ، سه راوی اول شخص داریم که تنها یکی از آن‌ها از زبان شخصیت اصلی صحبت می‌کند. تلاشم این بود که در روایت این مستند، کاملا داستان‌گو باشیم و با توجه به ظرفیت‌های دراماتیک، قصه‌ای را برای مخاطب تعریف کنیم تا به‌واسطه آن در جریان اوج و فرودهایی که کاراکتر اصلی تجربه کرده است، قرار بگیرد.

چهار انیمیشن در بخش ویژه چهل و دومین جشنواره فیلم فجر به نمایش درمی‌آیند تا ببینیم کدام یک می‌توانند بعدها و در زمان اکران مخاطبان را با خود همراه کنند.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، اگر همین حالا سری به سامانه فروش فیلم‌های سینمایی بزنید، احتمالا فروش یک فیلم کودک برایتان تعجب‌برانگیز باشد، فیلمی در قالب انیمیشن که اتفاقا در این سال‌ها به پای ثابت گیشه‌ها تبدیل شده‌اند و حضورشان در چرخه اکران متضمن بخشی از فروش است.

انیمیشن «بچه زرنگ» که حالا فروش ۵۶ میلیاردی را در گیشه تجربه می‌کند، مسئولان سینمایی و حتی وزیر ارشاد را بر آن داشته تا سازندگانش را هر بار در محافل سینمایی تحسین کرده و در مقابل انتقادات نسبت به فروش قابل‌توجه کمدی‌ها، بر فروشش تکیه بزنند و به آن استناد کنند. این اما مسیری نیست که با «بچه زنگ» آغاز شده باشد، گذرگاهی است که پیش از آن «پسر دلفینی»، «لوپتو»، «فیلشاه»، «شاهزاده روم» و… از آن عبور کرده‌اند تا عدد و رقم عایدی‌شان چشم اهالی سینما را به گونه‌ای دیگر از فیلم‌ها هم روشن کند، تا این گزاره برایشان پررنگ شود که می‌شود بر نوع متفاوتی از فیلم‌ها هم سرمایه‌گذاری کرد و اتفاقا نتیجه هم گرفت.

فرصتی برای جذب‌ «خانواده‌ها»

انیمیشن‌ها حالا رقیبی جدی برای جدی‌ترین فیلم‌های سینمایی به حساب می‌آیند که می‌توانند همزمان با آنکه کودکان را با خود همراه کنند، پای بزرگسالان را هم به سینما باز کنند. انیمیشن‌ها گرچه پیش از این در اذهان عمومی به‌عنوان آثاری برای گروه سنی کودکان تعریف می‌شدند و البته هنوز هم بارقه‌های همین تصور را می‌توان در صحبت‌های سینمادوستان درباره این آثار دید، اما این گونه‌ای است که به واسطه حضور گروه‌های سنی متفاوت در سینماها و مشخصا جذب «خانواده‌ها» توانسته جایگاهی در میان سینماداران هم پیدا کند.

این اما صنعتی است که بزرگترین کمپانی‌های جهان را به خود اختصاص داده، عظیم‌ترین سرمایه‌گذاری‌ها را به سمت خود سوق می‌دهد و آورده‌ای بلندبالا را در پی دارد. صنعتی که برای گروه بزرگی از متخصصان، قوه اشتغال‌زایی و خلاقیت را بارور می‌کند، اما حالا در ایران هم یک قطب فیلمسازی را با خود همسو کرده و باعث شده بیش از پیش بر لزوم توجه به آن تاکید شود.

این مسیر البته به‌راحتی طی نشده و سینماگران هربار با ساخت اثری تازه آن را تسهیل و تصحیح کرده‌اند، کافی است یک دهه گذشته را مرور کنید تا با انبوهی از اظهارنظرها از فعالان انیمیشن‌سازی مواجه شوید، هنرمندانی که نسبت به اقبال کم مسئولان سینمایی به این محصولات گلایه و گاه این گزاره را مطرح می‌کردند که دیر و دور نیست تا برای برخورداری از شرایط بهتر، کشور را به مقصد دیگری ترک کنند. همه این مسائل دست به دست هم داد تا برای اولین‌بار بنیاد ملی پویانمایی تاسیس شود و حالا شاهد حضور ۴ فیلم انیمیشن در جشنواره فیلم فجر باشیم و این صنعت نوپا یک بخش از این رویداد ملی را به خود اختصاص دهند.

«ببعی» به کارگردانی حسین صفارزادگان و میثم حسینی، «رویاشهر» به کارگردانی محسن عنایتی، «ساعت جادویی (سفربه تاریکی)» به کارگردانی محمدعلی بصیری‌نیک و «شمشیر و اندوه» به کارگردانی عماد رحمانی و مهرداد محرابی، چهار انیمیشن سینمایی هستند که در چهل‌ودومین جشنواره فیلم فجر حضور دارند و قرار است برای کسب سیمرغ بلورین بهترین انیمیشن با یکدیگر به رقابت بپردازند.

در این گزارش به معرفی این چهار انیمیشن می‌پردازیم؛

ببعی/ حسین صفارزادگان و میثم حسینی

اگر از آن دسته از مخاطبانی که باشید کودکی در خانه دارید، احتمالا تا حالا چند قسمت از آن را از شبکه پویا دیده باشید، انیمیشنی که موفقیتش در نسخه سریالی، سازندگانش را بر آن داشت تا نسخه سینمایی از آن را هم تولید کنند

اگر از آن دسته از مخاطبانی که باشید کودکی در خانه دارید، احتمالا تا حالا چند قسمت از آن را از شبکه پویا دیده باشید، انیمیشنی که موفقیتش در نسخه سریالی، سازندگانش را بر آن داشت تا نسخه سینمایی از آن را هم تولید کنند. «ببعی» را حسین صفارزادگان و میثم حسینی در مقام کارگردان و محمدمهدی مشکوری در مقام تهیه‌کننده به پشتیبانی سازمان اوج ساخته و روانه فجر کرده‌اند، نکته جالب درباره «ببعی» اما این است که سازندگانش در دوره پیشین این رویداد، فرم حضور در جشنواره را پر کرده بود و با نزدیک شدن به ایام جشنواره حتی خبر از آماده شدن این فیلم مخابره می‌شد، اما حالا در دوره پیش روی این رویداد حضور دارد.

انیمیشن «ببعی» پس از دو تجربه «فهرست مقدس» و «پسر دلفینی» سومین انیمیشن سینمایی است که با تکنیک سه بُعدی در سازمان اوج تولید شده است.

در خلاصه داستان این فیلم آمده است: «ببعی که همیشه مجلات جغد قهرمان درباره پرواز را می‌خواند در سر رویای پرواز دارد و می‌خواهد مانند یک پرنده پرواز کند ولی چون پرنده محسوب نمی‌شود با مشکلاتی مواجه است…»

رویاشهر/ محسن عنایتی

محسن عنایتی و مصطفی حسن‌آبادی به‌عنوان کارگردان و تهیه‌کننده «رویاشهر» پیش از این و در سال ۹۷ انیمیشن «بنیامین» را در ویترین جشنواره فیلم فجر داشتند. دو سینماگری که این فیلم را در کاشان ساخته بودند و قبلترش آن را در جشنواره فیلم کودک و نوجوان رونمایی کرده بودند. «بنیامین» در دوره سی و هفتم جشنواره فیلم فجر قدر دید و نامزد دریافت جایزه بهترین انیمیشن شد، فیلمی که بعدها هم به لطف پخش چندین و چندباره تیزرهای تبلیغاتی‌اش از تلویزیون، در گیشه روزهای پراقبالی به خود دید و توانست بر صدر گیشه فروش فیلم‌های کودک بنشیند.

این تیم حالا بعد از ۵ سال سراغ «رویاشهر» رفته‌اند فیلمی که محصولی از سازمان سینمایی سوره و اداره کل فرهنگی شهرداری تهران است و داستان ماجراجویانه پسربچه‌ای به نام آرات را روایت می‌کند که تصمیم دارد قهرمان «رویاشهر» شود. این اثر نگاهی به آینده دارد و امیر هوشنگ زند سرپرست گویندگان آن است.

ساعت جادویی (سفربه تاریکی)/ محمدعلی بصیری‌نیک

محمدعلی بصیری‌نیک و محمدمهدی نخعی‌راد انیمیشن سینمایی «ساعت جادویی (سفربه تاریکی)» را پیش از این در جشنواره فیلم کودک و نوجوان رونمایی کرده بودند و معتقدند این فیلمی است که می‌تواند با مخاطبان ۹ تا ۱۵ سال ارتباط برقرار کند. انیمیشنی که در سال ۹۸ تولید و فرآیند فنی آن از سال ۹۹ پیگیری شد. با آنکه سازندگانش «ساعت جادویی (سفربه تاریکی)» را اثری مستقل توصیف می‌کنند اما کارگردانش یک بار عنوان کرده کار ساخت این اثر ابتدا به صورت مستقل آغاز شده اما بعدها حسینیه هنر در مسیر تولید از آن حمایت کرده است.

داستان این فیلم از جایی آغاز می‌شود که یک پسربچه به واسطه هدیه‌ای که از پدربزرگ خود دریافت می‌کند، موفق به سفر در زمان می‌شود و به دوران کودکی مادربزرگ خود می‌رود. در این سفر، این پسربچه شغل خانوادگی خودشان یعنی نمدمالی را از نزدیک می‌بیند که در گذشته رونق بسیاری داشته است. این سفر در زمان مصادف با قیام گوهرشاد می‌شود و اشاره‌هایی به فرهنگ پوشش در آن زمان هم می‌شود. این پسربچه‌ بخشی از حوادث تاریخی را به چشم خود می‌بیند.

شمشیر و اندوه/ عماد رحمانی و مهرداد محرابی

تاریخ اسلام مملو است از قصه‌هایی که ظرفیت‌های زیادی برای تصویر شدن دارند، این قصه‌ها گاه در قالب فیلم‌های رئال منعکس شده‌اند اما انیمیشن‌سازان گروهی هستند که از این فرصت به‌صورت جدی‌تر استفاده کرده‌اند و تولیدات زیای با همین مضامین به سرانجام رسیده‌اند

همین چند ماه پیش بود که سازمان سینمایی خبر از دریافت مجوز یک انیمیشن داد، «شمشیر و اندوه» به کارگردانی عماد رحمانی و مهرداد محرابی و تهیه‌کنندگی مهدی جعفری عنوان انیمیشنی بود که مجوز ساخت گرفت و حالا در این دوره از جشنواره قرار است رونمایی شود. ساخت این اثر نزدیک به دو سال به طول کشیده و نزدیک به ۲۰۰ نفر در این پروژه درگیر کار بوده‌اند.

تاریخ اسلام مملو است از قصه‌هایی که ظرفیت‌های زیادی برای تصویر شدن دارند، این قصه‌ها گاه در قالب فیلم‌های رئال منعکس شده‌اند اما انیمیشن‌سازان گروهی هستند که از این فرصت به‌صورت جدی‌تر استفاده کرده‌اند و تولیدات زیای با همین مضامین به سرانجام رسیده‌اند. همین چند سال پیش هم بود که انیمیشن «ناسور» در نسخه‌ای سینمایی با محوریت واقعه کربلا تولید و در جشنواره فیلم فجر دیده شد حالا چند سال بعد از آن قرار است بار دیگر ویترین فجر شاهد انیمیشنی با همین محوریت باشد.

«شمشیر و اندوه» اثری ۹۲ دقیقه‌ای است که برهه‌ تاریخی بعد از شهادت امام حسن مجتبی(ع) تا ورود امام حسین(ع) به کربلا را روایت می‌کند. روایت این اثر از زاویه‌ دید یک ایرانی است که در شهر مداین زندگی می‌کند و منجر به پیوستنش به قافله‌ امام حسین (ع) خواهد شد. مخاطب این انیمیشن نوجوان و جوان در نظر گرفته شده و در خلاصه داستان آن آمده است: «کارن کودکی ۶ ساله که برای تحقق آزادی مبارزه می‌کند…»

فیلم سینمایی «پرویزخان» به کارگردانی علی ثقفی روایتی از زندگی پرویز دهداری است که آخرین مراحل فنی خود را برای حضور در جشنواره فیلم فجر طی می‌‎کند.

به گزارش سینمای خانگی، فیلم سینمایی پرویز خان به نویسندگی و کارگردانی علی ثقفی و تهیه کنندگی عطا پناهی مراحل پایانی فنی خود را می‌گذراند.

این فیلم سینمایی که محصول سازمان هنری رسانه‌ای اوج است درخصوص پرویز دهداری یکی از متفاوت‌ترین مربیان بزرگ تیم ملی فوتبال ایران است.

سعید پورصمیمی، مریم سعادت، خسرو احمدی، حمیدرضا پگاه، بهنام تشکر، علی باقری، المیرا دهقانی، مهدی قربانی، یاسین مسعودی، محمد صادق ملک، نیما نادری، یدالله شادمانی، مهدی فریضه، روزبه رئوفی، منوچهر علیپور، امیر دانشجو، سید ابوالفضل موسوی، نصیر ساکی، امیرمهدی کوشکی، اسکندر کوتی بازیگران این فیلم سینمایی هستند.

پس از پیروزی انقلاب و در دهه ۶۰، نام پرویز خان دهداری با سرمربی‌گری تیم ملی فوتبال دوباره بر سر زبان‌ها افتاد. سال‌هایی که دهداری تیم ملی را برای حضور در بازی‌های آسیایی۱۹۸۶ سئول آماده کرد. داستان اختلاف با ستاره‌های نامدار تیم ملی هم از اینجا شروع شد. وقتی تیم ملی از سئول باز می‌گشت نامه‌ای توسط ۱۴بازیکن امضا شده بود که پس از رسیدن به فرودگاه مهرآباد، به بمب خبری تبدیل شد. استعفای ۱۴بازیکن از حضور در تیم ملی جنجالی‌ترین رخداد فوتبالی دهه ۶۰ بود.

دهداری تیم ملی تازه‌ای با جوانان گمنام تشکیل داد که از میان‌شان تعدادی جزو ستاره‌های بزرگ فوتبال شدند. از احمدرضا عابدزاده و مجتبی محرمی تا جواد زرینچه و صمد مرفاوی. تیم جوان دهداری پس از کسب مقام سومی در جام ملت‌های آسیا، آماده رقابت‌های مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۰ می‌شد که حاشیه‌های دیدار دوستانه ایران و ژاپن در استادیوم آزادی، پرونده حضور دهداری در تیم ملی را بست.

دهداری در اوایل دهه ۷۰ از دنیا رفت و حالا قرار است زندگی و زمانه‌اش در یک فیلم قصه گو با نام فیلم پرویز خان در چهل‌ودومین جشنواره فیلم فجر به نمایش در بیاید.

سایر عوامل «پرویز خان» به شرح زیر است:

مدیر تولید: رضا زنجانیان، مدیر فیلمبرداری: وحید ابراهیمی، مدیر صدابرداری: میثم یاردیلو ، طراح صحنه: محسن خدابخشی، طراح لباس: آزاده قوام، طراح چهره پردازی: امید گلزاده، تدوین: حسن حسندوست، طراح جلوه های بصری: سید هادی اسلامی، صداگذار: حسین قورچیان، آهنگساز: بامداد افشار، اصلاح رنگ ونور: فربد جلالی، دستیار اول کارگردان: علی غیاثوند، مدیر تدارکات: امیر مرایی، برنامه ریز: سحر زرندی، عکاس: حبیب مجیدی، مجری طرح: استودیو بادبان

نخستین تصویر از مهران غفوریان در فیلم سینمایی «آبی روشن» منتشر شد که در بخش سودای سیمرغ چهل‌ و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر حضور دارد.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، با نزدیک شدن به چهل‌ و دومین جشنواره فیلم فجر، نخستین تصویر از مهران غفوریان در فیلم سینمایی «آبی روشن» به کارگردانی بابک خواجه‌پاشا و تهیه‌کنندگی سیدمحمدحسین میری منتشر شد.

«آبی روشن» در بخش سودای سیمرغ چهل‌ و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر حضور دارد و این روزها آخرین مراحل پس‌تولید خود را سپری می‌کند.

در این فیلم سینمایی بازیگرانی همچون مهران احمدی، مهران غفوریان، سارا حاتمی، مرتضی امینی‌تبار، روح‌الله زمانی، علی‌اکبر اصانلو و کاظم هژیرآزاد، سامان مهکویه به ایفای نقش می‌پردازند.

بابک خواجه پاشا پیش از این با فیلم سینمایی «در آغوش درخت» در چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر حضور داشت که موفق به دریافت سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه و دیپلم افتخار بهترین کارگردانی شد.

این اثر اولین محصول مشترک سازمان هنری رسانه‌ای اوج و فارابی است که نویسندگی آن را امیر ابیلی و داود گنجوی به صورت مشترک برعهده داشته‌اند.

سایر عوامل اصلی «آبی روشن» عبارتند از: مجری طرح: وحید معدنی، مدیر فیلمبرداری: پیمان عباس‌زاده، تدوین: حسین جمشیدی‌گوهری، موسیقی: فرید سعادتمند،طراح صحنه: امیر زاغری، مدیر تولید: سید مقصود میرهاشمی، طراح چهره پردازی: کامران خلج، طراحی و ترکیب صدا: آرش قاسمی، ،مدیرصدابرداری: اشکان پورتاجی، طراح لباس: الهام ترکمن، مدیر برنامه ریزی: امید همتی‌فراز ،دستیار اول کارگردان: امیر رونقی، طراح جلوه های ویژه میدانی: ایمان کرمیان، طراحی جلوه های بصری: امین پهلوان‌زاده،منشی صحنه: آرزو قربانی، عکاس: صمد قربان‌زاده، روابط‌عمومی: الهام عرشی‌زاده.

بابک خواجه پاشا کارگردان فیلم سینمایی «آبی روشن» ضمن بیان اینکه این فیلم در مرحله اصلاح رنگ است، عنوان کرد که مخاطبان از کیفیت بازی مهران احمدی در «آبی روشن» متعجب خواهند شد.

به گزارش سینمای خانگی، بابک خواجه‌پاشا کارگردان فیلم سینمایی «آبی روشن» از فیلم‌های راه‌یافته به بخش سودای سیمرغ چهل‌ودومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر در گفت‌وگو با ایرنا، درباره این فیلم توضیح داد: فیلم در حال حاضر در مرحله پس‌تولید قرار دارد و این روزها اصلاح‌رنگ، آهنگسازی و صداگذاری در حال انجام است. امیدوارم طی روزهای آینده، این مراحل هم به اتمام برسد. تصویربرداری فیلم «آبی روشن» در ۵۰ جلسه انجام شد و پیش از آن هم چیزی در حدود ۲ ماه پیش‌تولید داشتیم.

وی درباره نسبت کیفی فیلم تازه خود با فیلم اولش یعنی «در آغوش درخت» که در جشنواره فجر سال گذشته رونمایی و تجلیل شد، گفت: تلاشم بر این بوده است که این فیلم را هم متناسب با باورهای درونی خودم بسازم. اینکه سال گذشته برخی دوستان فیلم «در آغوش درخت» را پسندیدند و نسبت به آن لطف داشتند هم چیزی نبود که پیش از ساخت فیلم به آن فکر کرده باشم. اینگونه نبود که نیت کرده باشم فیلمی بسازم که بابت آن برایم دست بزنند.

این کارگردان جوان تأکید کرد: اولین پیش‌شرط ساخت فیلم خوب این است که با صداقت وارد میدان ساخت آن شوید و با صداقت فیلمنامه‌ای را در دست بگیرید. مهم این است که آیا مضامین فیلم در لایه‌های درونی شما جریان دارد، یا خیر. «در آغوش درخت» برای من واجد این شاخصه بود و وقتی فیلمی چنین شاخصه‌ای داشته باشد، منجر می‌شود که مخاطب با آن ارتباط برقرار کند.

کارگردان «آبی روشن» ادامه داد: در فیلم تازه‌ام هم تلاش داشته‌ام، این صداقت را لحاظ کنم. سعی کردم فیلم پارامترها و شاخص‌هایی که برای من واجد ارزش است، مانند خانواده و دیگر ارزش‌های اجتماعی را در دورن خود داشته باشد.

وی در پاسخ به اینکه آیا تجربه دوم نسبت به فیلم اول پیشروتر بوده است هم گفت: احساس من این است که فیلم خوبی ساخته شده است و اینکه چه قدوقامتی خواهد داشت و چقدر آن را خواهند پسندید، بستگی به بازخوردهای مخاطب بعد از اکران فیلم دارد. آن زمان است که می‌توانم بگویم چقدر کارم را درست انجام داده‌ام. امیدوارم که مخاطبان این فیلم را هم بپسندند.

خواجه‌پاشا درباره حضور مرتضی امینی‌تبار و سارا حاتمی که پیش‌تر در سریال «زخم کاری» همکاری مشترکی داشتند، در مقام بازیگران فیلم «آبی روشن» توضیح داد: معتقدم هر دو این بازیگران جوان، بازیگران توانمند و هنرمندان خوبی هستند و در عین توانمندی بسیار هم بااخلاق هستند. همکاری آن‌ها در پروژه‌ای دیگر، لااقل برای من در مقام کارگردان موضوعیت نداشته و آنچه برایم حائز اهمیت بود، تناسب داشتن با نقش‌های‌شان در فیلم بود. به همین دلیل از آن‌ها دعوت کردیم و بعد از گفت‌وگو توانستیم در خدمت‌شان باشیم. معتقدم هر دو از بازیگران آینده‌دار سینمای ایران هستند.

وی با اشاره به حضور مهران احمدی در فیلم ادامه داد: آقای احمدی بازی بسیار خوبی در فیلم «آبی روشن» دارند و من از همکاری با او بسیار راضی هستم. مطمئنم این نقش، در کارنامه ایشان یکی از نقش‌هایی است که مخاطبان با دیدن آن از توانمندی بالای‌شان در بازیگری، متعجب خواهند شد.

این کارگردان درباره تجربه همکاری‌اش با سازمان رسانه‌ای اوج هم گفت: امسال در این پروژه هم سازمان اوج و هم بنیاد فارابی را به‌عنوان حامی در کنار خود داشتیم و توانستیم فیلم را به سرانجام برسانیم. به‌نظرم جنس حمایت هر دو ارگان از فیلم «آبی روشن» بسیار درست و به اندازه بود و به‌عنوان کارگردان خیلی از این همکاری راضی هستم.

کارگردان «آبی روشن» با اشاره به اینکه داستان فیلم حول محورهای اخلاقی، فرهنگی و اجتماعی روایت می‌شود، درباره حضور در جشنواره فجر توضیح داد: از نگاه من، مهمترین اتفاق، نفس برگزاری جشنواره فیلم فجر است. اینکه این رویداد سینمایی با چنین مختصاتی، در کشور ما برگزار می‌شود، واقعا اتفاق ارزشمندی است. اگر فقط کشورهای همسایه را مدنظر داشته باشیم، خواهیم دید تنها یک یا دو کشور هستند که امکان برگزاری چنین رویدادی را دارند و واقعا هم جشنواره‌های‌شان به گرد پای جشنواره‌های ما هم نمی‌رسد. اینکه این جشنواره امسال برگزار می‌شود و من هم سهمی در برگزاری آن دارم، اتفاق بسیار خوشحال‌کننده‌ای برای من است.

وی در پایان مطرح کرد: ارگان‌ها و جریانات خصوصی‌ای که کمک می‌کنند این رویداد سینمایی همچنان جان داشته باشد و برگزار شود، واقعا عملکردشان قابل تقدیر است. از دست دادن سینما، کار بسیار راحتی است، ما به راحتی می‌توانیم بگوییم دیگر نمی‌خواهیم کاری تولید کنیم و سینمایی که سال‌ها برای آن زحمت کشیده شده است، به یک‌باره نابود می‌شود. اما شکر خدا تعدادی از هنرمندان و افرادی که دغدغه فرهنگ این کشور را دارند، هنوز پای این سینما ایستاده‌اند و برای سرپا ماندن آن تلاش می‌کنند.