رسانه سینمای خانگی- «دنیا، منم فوعه» تمام شد

فیلم کوتاه «دنیا، منم فوعه» ساخته مصطفی آقامحمدلو آماده نمایش شد.

به گزارش سینمای خانگی از روابط عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، فیلمبرداری فیلم کوتاه «دنیا، منم فوعه»، به نویسندگی و کارگردانی مصطفی آقامحمدلو و تهیه کنندگی فرهاد حاجی عباسی در شهرک سینمایی غزالی در هفته‌های پیش به پایان رسید و این اثر پس از پایان مراحل پس‌تولید، هم‌اکنون آماده نمایش شده است.

این فیلم کوتاه با همکاری مشترکِ انجمن سینمای جوانان ایران، باشگاه فیلم سوره، سازمان هنری رسانه‌ای اوج و موسسه آوینی تولید شده است.

در خلاصه داستان این فیلم کوتاه آمده است: «اُمّ‌علی زنی اهل فوعه است که به همراه همسرش در حال رسیدگی به شیعیان رنج دیده، اما ایستاده در حصار است؛ خبر تبادل به فوعه می‌رسد. لیست خروج تنها چهار نفر جا دارد و اکنون زمان یک انتخاب سخت است.»

حسین پوریده، ابتسام بغلانی، سیدجواد حسینی، مهسان خداکرمی، امین محمودی، پوریا سلطان‌زاده، حمیدرضا شاه‌پسند، پروین شایگان، نازنین رضوانی، آیلین جاهد، محمدمبین موسی‌لو و گرشا بیات، ترکیب بازیگران این فیلم کوتاه را تشکیل داده‌اند.

این فیلم روایت محاصره چهار ساله مناطق فوعه و کفریا در کشور سوریه است که به عنوان سخت‌ترین محاصره تاریخ، آبستن رویدادهای ناگفته و تکان‌دهنده‌ای بوده است. نویسنده و کارگردان اثر، سال‌ها با تبادل‌شدگان و افراد در محاصره در ارتباط مستقیم بوده و ایده اولیه فیلم را حین تولید یک مستند با موضوع این محاصره به دست آورده است.

عوامل و بازیگران دنیا منم فوعه عبارتند از:

تهیه کننده: فرهاد حاجی‌عباسی، نویسنده و کارگردان: مصطفی آقامحمدلو، مدیر پروژه: بابک کشن فلاح، مدیر تولید: سعید ملکی، تدوین: پویا عاقلی زاده، اصلاح رنگ: شیرین اخلاصی، مدیر فیلمبرداری: پیمان عباسی زاده، مدیر صدابرداری: مسیح حدپور سراج، طراحی و ترکیب صدا: آرش قاسمی، آهنگساز: مسعود صالحی، منشی صحنه: صفورا برسان، طراح صحنه، لباس و چهره‌پردازی: بابک کشن فلاح، دستیار اول کارگردان: مارال شکری، طراح جلوه‌های ویژه میدانی: حمید رسولیان تولید شده در باشگاه فیلم سوره، انجمن سینمای جوانان ایران، سازمان هنری رسانه ای اوج و موسسه شهید آوینی.

رسانه سینمای خانگی- کیارستمی و مهرجویی چگونه از تفکر چپ جدا شدند؟

فریدون جیرانی با اشاره به تاثیرات تفکر چپ در آثار هنرمندان ایرانی بیان کرد: کیارستمی اولین فیلم‌سازی است که از قید این تفکر رها می‌شود. به طور مثال در فیلم «کلوزاپ» این اتفاق رخ می‌دهد، مهرجویی هم در فیلم «هامون» این شرایط برایش رخ می‌دهد و معتقد است رهایی از تفکر چپ مهمترین اتفاق زندگی‌اش بود.

به گزارش سینمای خانگی از روابط عمومی گروه سینمایی هنر و تجربه، در ادامه‌ی نمایش‌های ویژه‌ی فیلم‌های هنری و تجربی، این نشست اولین برنامه از سری اولِ «سینما، پرتره» در گروه سینمایی هنروتجربه بود که به تحلیل سینمای ایتالیا، آثار فدریکو فلینی Federico Fellini و تاثیر آن بر سینمای جهان و ایران پرداخته شد.

در این نشست فیلم مستند «فلینی هرگز پایان نمی‌یابد» پس از اکران با حضور فریدون جیرانی به عنوان کارشناس مهمان، امیر قادری کارشناس نشست و علی زادمهر در پردیس سینمایی ملت نقد و بررسی شد.

در ابتدای نشست فریدون جیرانی با بیان اینکه من به عنوان مخاطب به دوره دوم فیلمسازی فلینی برخوردم یعنی از زمان فیلم «زندگی شیرین» گفت: فیلم‌های قبل از آن در سینمای ایران نمایش نداشتند و دوبله نشده بودند فیلمی که به شدت قبل از زندگی شیرین بر روی ما تاثیر می‌گذارد فیلم «جاده» است که آنتونی کویین در آن بازی می‌کند. هشت و نیم، رم، آمارکورد را هم در سینما و دوبله شده دیدم.

این کارگردان درباره سبک روایی فیلم‌های فلینی توضیح داد: آثاری که بعد از «زندگی شیرین» ساخته است روایت ندارند و ضد روایت و همه خرده پیرنگ یا ضد پیرنگ هستند. مثل فیلم «هشت و نیم» که ضد پیرنگ است اما با این حال ما را جذب می‌کنند و ما عاشق فیلم «رم» یا «ساتیریکون» می‌شویم. او از جمله کسانی است که فیلمسازی‌شان هم بر روی سینما و منتقدین تاثیر می‌گذارد.

چون ریشه روشنفکری در تفکرات چپ است، سینمای مورد پسند منتقدین می‌شود سینمای اروپاجیرانی تاکیدکرد: تمام زمینه روشنفکری که در این دوران هست زیر سلطه تفکر چپ قرار دارد اما «زندگی شیرین» سعی می‌کند از زیر یوغ این تفکر خارج شوند. فلینی در مصاحبه‌ای می‌گوید زندگی واقعی فقط برای من همان زندگی اجتماعی نیست بلکه واقعیت معنوی و واقعیت زندگی هم هست.

این منتقد درباره نزدیکی تحولات و ساختار سینمای ایتالیا با سینمای ایران، معتقد است: سینمای دهه ۶۰ ایتالیا با دهه ۴۰ ما تطبیق بسیار خوبی پیدا می‌کند به این معنی که در دهه ۴۰ ما روشنفکری رواج پیدا می‌کنند و چون ریشه روشنفکری در تفکرات چپ است، سینمای مورد پسند منتقدین می‌شود سینمای اروپا! به همین دلیل گدار و فلینی مطرح می‌شوند.

او افزود: در دوره‌ای یک تفکر چپ وجود دارد که سینمای همه دنیا را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد و نمی‌توانی فیلمسازی پیدا کنی که در آثارش از این تفکر نیامده باشد. اما از زمان فروپاشی شوروی این تفکر کمرنگ می‌شود.

این کارگردان با اشاره به تاثیرات تفکر چپ در آثار هنرمندان ایرانی همچون کیارستمی و مهرجویی بیان کرد: کیارستمی اولین فیلم‌سازی است که از قید این تفکر رها می‌شود. به طور مثال در فیلم «کلوزاپ» این اتفاق رخ می‌دهد. او در دهه ۸۰ از این تفکر رها می‌شود و حتی خودش هم این را می‌گوید، مهرجویی هم در فیلم «هامون» این شرایط برایش رخ می‌دهد و معتقد است رهایی از تفکر چپ مهمترین اتفاق زندگی‌اش بود.

سینمای ایران از سینمای ایتالیا تاثیر گرفته است

در بخش دیگر نشست، امیر قادری کارشناس و مجری این رویداد، درباره ساخت مستندهای پرتره‌ گفت: مستند پرتره به دلیل گسترش یوتیوب و شیوه‌های نوین نمایش فیلم در سال‌های اخیر بسیار زیاد شده است.

این کارشناس سپس درباره فدریکو فلینی Federico Fellini فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان ایتالیایی توضیح داد: فلینی در یکی از مصاحبه‌هایش می‌گوید زندگی انگار از قبل چیده شده است و من مانند قطار و فیلم‌هایم ایستگاه‌های آن بودند. من در آن لحظات باید پیاده می‌شدم و میوه را برمی‌داشتم و گویی مختار نبودم. او همچنین می‌گوید که هنر من این است که پذیرا باشم.

قادری درباره بهترین اثر و اوج دوران حرفه‌ای و هنری فلینی بیان کرد: بهترین دوران فلینی برای من دوره‌ای است که «ولگردها» و «جاده» را ساخت و اگر بخواهم یک فیلم را از بین تمام آثارش انتخاب کنم فیلم «ولگردها» است.

او در ادامه افزود: نکته دیگر در ساخت فیلم‌های او این است که اگر آثار او را ببینید در ابتدا فکر می‌کنید کارگردان یک بالماسکه ساخته است اما در پشت صحنه تمام حرکات را فلینی به بازیگران می‌گوید و در لحظه لحظه آنها را روایت می‌کند. به ماستریونی‌ بازیگر فیلم‌های او می‌گویند فلینی جلوی دوربین! بدین معنا که او کسی است که از خودش می‌گذرد و آدم کارگردان می‌شوند.

سینمای ایران تحت تاثیر فیلم‌های تجاری ایتالیایی بوده است. اما چون سینمای ایتالیا اعتبار سینمای آمریکا را نداشته است هیچ وقت مستقیم به آن اشاره نشده استقادری با اشاره به تغییرات و تحولاتی که در دهه ۶۰ میلادی در جهان سینما و هنر و همچنین سیاست و دنیا رخ داد، بیان می‌کند: در دهه ۶۰ در دنیا اتفاقات مهمی افتاد و در سینما باعث شد مفهومی به نام «کارگردان ستاره» داشته باشیم که پیش از آن چیزی به این مضمون نداشتیم و حتی هیچکاک را هم به عنوان یک صنعتگر می‌شناختند. اما از آن زمان حتی اسم فلینی همراه با نام فیلم‌هایش می‌آمد. از دیگر اتفاقاتی که در این دوران افتاد پول زیادی وارد سینما شد و از طرف دیگر مردم برای دیدن فیلم‌ها باید مبلغی پرداخت می‌کردند. همین موضوع تغییرات محسوسی را در فیلمسازی رقم زد.

او همچنین معتقد است سینمای ایران از سینمای ایتالیا تاثیر گرفته است. از همین رو بیان می‌کند: سینمای ایران تحت تاثیر فیلم‌های تجاری ایتالیایی بوده است. اما چون سینمای ایتالیا اعتبار سینمای آمریکا را نداشته است هیچ وقت مستقیم به آن اشاره نشده است.

او در پایان صحبت‌های خود درباره فدریکو فلینی Federico Fellini بیان می‌کند: فلینی انگار چند فیلمساز است در یک فیلمساز، او فیلمسازی است که به شدت به خودانگیختگی اعتقاد دارد و در عین حال بازیگران او را مانند دیکتاتوری در سر صحنه می‌دانند. او فیلمنامه را هم بدون توضیح به بازیگران می‌داده و حتی خودش می‌گوید بازیگران برای من مانند عروسک‌هایی سر صحنه هستند.

این رویداد، به نمایش مستندهای جذاب و دیدنی درباره‌ی سینماگران بزرگ تاریخ سینما اختصاص دارد و تا پنجشنبه از ساعت ۱۹ این مستندها به نمایش در خواهند آمد. پس از نمایش فیلم، نشست نقد و بررسی اثر، در کنارِ گفت‌وگو درباره‌ی چهره‌ی سینمایی مورد بحث برگزار می‌شود.

در این رویداد فیلم‌های مستندِ کمیابِ «فیلنی هرگز پایان نمی‌یابد» به کارگردانی یوجینو کاپوچو، مستند «جانگو و جانگو – سرجو کوربوچی» به کارگردانی لوکا رنا، مستند «روح پیتر سلرز» به کارگردانی پیتر مداک، مستند «لینچ- اوز» به کارگردانی الکساندر او فیلیپ، مستند «فورمن در برابر فورمن» به کارگردانی هلنا ترشتیکوا و یاکوب هینا و مستند «چشمان اورسن ولز» به کارگردانی مارک کوزینز با زیرنویس فارسی، به نمایش در می‌آیند.

فریدون جیرانی، بهروز افخمی، احمد الستی، فرزاد موتمن و علیرضا رئیسیان به عنوان کارشناسان مهمان در این نشست‌ها حضور خواهند یافت.

این رویداد توسط گروه سینمایی هنر و تجربه و با همکاری مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، جشنواره سینماحقیقت، وبسایتِ کافه سینما و پردیس سینمایی ملت برگزار می‌شود.

رسانه سینمای خانگی- فیلمسازی دفاع مقدس، بازی با رنگ و لعاب نیست

تعدادی از سینماگران و کارشناسان فرهنگی کشور متذکر شدند: آدم هایی که بلد نیستند حتی یک قصه ساده را تعریف کنند نباید تولید فیلم هایی با محوریت شهدا و دفاع مقدس را در دست بگیرند.

به گزارش سینمای خانگی از سینماپرس، تعدادی از سینماگران و کارشناسان فرهنگی کشور در پی دیدار اخیر مقام معظم رهبری با جمعی از خانواده شهدا و گلایه ایشان نسبت به کم کاری در خصوص شهدا و تأکیدشان مبنی بر اینکه خاطره‌های شهدا باید باز زبان هنر زنده نگه داشته شود متذکر شدند: آدم هایی که بلد نیستند حتی یک قصه ساده را تعریف کنند نباید تولید فیلم هایی با محوریت شهدا و دفاع مقدس را در دست بگیرند؛ مدیران سینمایی و فرهنگی تنها شعار حمایت از سینمای دفاع مقدس را می دهند و به عمد ما را از این عرصه کنار گذاشته اند و بنده با ضرس قاطع عرض می کنم که این اتفاق صد در صد عمدی است و دست هایی در کار است تا سینمای دفاع مقدس به نابودی کشیده شود.

رهبر معظم انقلاب اسلامی صبح یکشنبه چهارم تیرماه در دیدار صدها نفراز پدران، ‌ مادران و همسران شهدا، شهیدان را قهرمانان برتر تاریخ کشور خواندند و با تبیین جایگاه عالی خانواده شهدا از زاویه‌های مختلف «قرآنی»، «جهادی»، «انسانی» و «اجتماعی»، اهالی هنر و رسانه را به تلاش هرچه بیشتر در زنده‌ نگه‌داشتن هنرمندانه یاد شهدا و الگوسازی برای نسل جوان فراخواندند.

ایشان در بخشی از این دیدار فرمودند: «من یک خطابی بکنم به کسانی که اهل هنرند، اهل رسانه‌اند، اهل نگارشند، قلم به دستند، شاعرند، نقاشند، هنرمندند. این خاطره‌ها را با زبان هنر بایستی نگه دارند. البته کارهای خوبی در این سالهای آخر اتفاق افتاده است، انجام گرفته است، خوب است این کتابها و بعضی از فیلمها، بعضی از کارهای هنری که انجام گرفته با ارزش است باید سپاسگزاری کنیم اما نسبت به آنچه که باید اتفاق بیفتد کم است ما تعداد شهدایمان زیادند هر کدام از اینها یک دنیایی هستند، هر کدام از اینها موضوع یک کار هنری با ارزشند، یا موضوع کار چند کار هنری؛ می شود فیلم ساخت، میشود کتاب نوشت، میشود نقاشی کرد درباره‌ی اینها، اینها را معرفی کرد به نسل جوان. این وظیفه‌ی ماست. شما همسران شهید، پدر شهید، مادر شهید، اگر مراجعه کردند و خواستند که شما مصاحبه کنید امتناع نکنید.»

با توجه به اینکه معظم له طی سال های اخیر به کرات در خصوص اهمیت تولید آثار فرهنگی و هنری به ویژه فیلم های ارزشی تأکید کرده اند اما شاهد هستیم که مدیران فرهنگی و هنری و سینمایی همچنان فرهنگ و هنر و بالاخص سینما را در کجراهه هدایت می کنند! همچنان سینمای کشور در اختیار آثار فوق العاده نازل و بی ارزش به اسم سینمای کمدی است و یا از سوی دیگر فیلم های سیاه و تلخ به اسم سینمای اجتماعی تولید می شوند.

بسیاری از سینماگران متعهد و دغدغه مند و ارزشی سال ها است جایی برای کار و فعالیت در سینما ندارند و به ناچار خانه نشین شده اند اما از سوی دیگر برخی روشنفکرمآبان در حال جولان دادن در این سینمای نگون بخت هستند! در همین راستا با ۱۰ تن از سینماگران و کارشناسان فرهنگی برجسته کشور آقایان: جواد اردکانی، محمدرضا اسلاملو، علیرضا اسحاقی، مهدی فقیه، عبدالرحمن شلیلیان، محسن علی اکبری، محرم زینال زاده، ولی منصوریان، رضا ایرانمنش و سیدجلال دهقانی اشکذری گفتگو داشتیم که ماحصل نظرات ایشان برای اطلاع بیشتر مخاطبان گرامی سینماپرس در ذیل نقل شده است.

جواد اردکانی کارگردان سینما در پی دیدار اخیر مقام معظم رهبری با جمعی از خانواده شهدا و گلایه ایشان نسبت به کم کاری در خصوص شهدا و تأکیدشان مبنی بر اینکه خاطره‌های شهدا باید باز زبان هنر زنده نگه داشته شود گفت: با کلی گویی و حرف های تکراری هیچ اتفاق مثبتی در خصوص تولید بیشتر آثار هنری در خصوص شهدا صورت نمی گیرد؛ ما امروزه نیازمند یک راهکار و چاره اساسی برای رفع این بحران و نقصان هستیم و باید همگان اهتمام جدی داشته باشند تا به یک چاره مشترک برسیم. همیشه یک کلیاتی در حد شعار تکرار می شود و هیچ حرف تازه و راه جدید و پیشنهاد گره گشایی بیان نمی شود در حالی که وقتی یک بیماری قدیمی و مزمن می شود به درمان دقیق تر و با دقت بیشتری نیاز دارد.

علیرضا اسحاقی بازیگر و کارگردان سینما و تلویزیون نیز در این باره اظهار داشت: نکته بسیار مهمی وجود دارد و آن این است که ما نباید با ساخت آثار ضعیف و نازل شهدا را یک بار دیگر به دست خودمان شهید کنیم. آدم هایی که بلد نیستند حتی یک قصه ساده را تعریف کنند نباید تولید فیلم هایی با محوریت شهدا و دفاع مقدس را در دست بگیرند. این اتفاق قطعاً سبب بی ارزش شدن و واژگونی این آثار می شود. مدیران و سیاست گذاران سینما باید تدبیری جدی در این زمینه داشته باشند و تنها از افراد باتجربه و کاربلد برای تولید این آثار بهره بگیرند.

محمدرضا اسلاملو کارگردان سینما گفت: کسانی که بر مسند مدیریت نشسته اند به باطن عرفانی و نورانی دوران دفاع مقدس باور ندارند و به همین علت است که در زمینه تولید آثار مبتنی بر ارزش های دفاع مقدس و زندگی شهدا کم کاری جدی وجود دارد. کسانی که با باطن دفاع مقدس آشنایی ندارند آن را درک نمی کنند و به ظاهرسازی بسنده می کنند. ما نباید به اسم دفاع مقدس آثاری را در سینما تولید کنیم که باطن و عمق ندارند و به ابعاد معنوی و عرفانی و روحانی آن اشاره نمی کنند.

مهدی فقیه بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون در گفتگو با سینماپرس خاطرنشان کرد: تولید فیلم با محوریت دفاع مقدس و خاطرات شهدا از نان شب خوردن هم واجب تر است؛ این بالاتر از نیاز است و یک ضرورت برای جامعه محسوب می شود اما افسوس که اصلاً کسی به فکر نیست! از وزارت ارشاد گرفته تا تهیه کنندگان همه دنبال کارهای کمدی و خنده دار هستند! آن ها بهانه شان این است که مردم حال شان خوب نیست و با دیدن این کارها شادمان می شوند در صورتی که آن ها اصلاً به فکر مردم نیستند و تنها به پول و منافع مادی خود می اندیشند.

عبدالرحمن شلیلیان کارگردان سینما و تلویزیون در پی دیدار اخیر مقام معظم رهبری با جمعی از خانواده شهدا و گلایه ایشان نسبت به کم کاری در خصوص شهدا و تأکیدشان مبنی بر اینکه خاطره‌های شهدا باید باز زبان هنر زنده نگه داشته شود گفت: فضای فرهنگی کشور ما سال ها تحت اشغال لیبرال مسلکان بوده و آن ها با هر نوع اندیشه ارزشی مقابله کردند و میانه ای با ارزش ها و آرمان های انقلاب اسلامی و دفاع مقدس و شهدا نداشتند از این رو نیاز است که ما این نقیصه را جبران کنیم و بخش اعظم تولیدات سینمایی و تلویزیونی را به فیلم ها و سریال های دفاع مقدسی اختصاص دهیم. تولید فیلم های دفاع مقدسی بسیار پر هزینه است و باید نهادهای ذی ربط پشتیبان فیلمسازان برای تولید این قبیل آثار باشند و برای آن ها تأمین منابع کنند و قطعاً تا این اتفاق رخ ندهد نمی توانیم شاهد تحول مثبت و اساسی برای تولید فیلم های ارزشی باشیم.

محسن علی اکبری تهیه کننده سینما و تلویزیون در این راستا خاطرنشان کرد: متأسفانه مدیران فرهنگی در دولت های مختلف بیانات رهبری را نشنیده گرفتند و آنطور که باید و شاهد به فرمایشات مهم معظم له توجه نکردند و نکات ظریفی که ایشان اشاره می کردند برایشان ملاک کار نبوده است. حقیقتاً بنده نمی دانم علت این سهل انگاری ها از سوی مدیران فرهنگی چیست؟ آیا دشمن در پشت پرده این مباحث را مدیریت می کند؟ یا مدیران از روی جهل این کار را انجام می دهند و درک درستی از اوضاع ندارند؟

محرم زینال زاده کارگردان و بازیگر سینما و تلویزیون به سینماپرس گفت: بنده سال های متمادی برای سینمای دفاع مقدس در مقام بازیگر و کارگردان تلاش کردم اما هیچ گاه تلاش هایم مورد توجه قرار نگرفت با این حال همچنان پای کار سینمای دفاع مقدس هستم و طرح و فیلمنامه آماده کار هم دارم اما کسی از بنده و امثال بنده حمایت نمی کند! بدیهی است که حضور پیشکسوتان می تواند باعث رشد و ترقی سینمای دفاع مقدس شود اما همچنان برای من روشن نشده که چرا و به چه دلیلی رسماً پیشکسوتان نادیده گرفته می شوند.

ولی منصوریان روزنامه نگار فرهنگی تأکید کرد: به‌نظرم برخورد مدیریت فرهنگی کشور با بیانات رهبری سطحی است لذا نتیجه آن می‌شود که روایت سینما از شهدا برای بیلان‌کاری از آب درمی‌آید و فیلم‌ های دم دستی، بدون مخاطب و گیشه و تنها برای ارائه گزارش در دستور کار قرار می‌گیرد. ما در تاریخ ۴۳ سال انقلاب درباره شهدا و در موضوع دفاع مقدس آثار موفق و جریان‌سازی را شاهد هستیم اما مدیریت فرهنگی سینما تمام تلاش خودش را انجام داده تا این آثار تکثیر نشوند و این تلاش با سنگ‌اندازی‌ها متعدد در مسیر تولید و نمایش صورت گرفته است.

رضا ایرانمنش بازیگر سینما و تلویزیون به سینماپرس گفت: مدیران سینمایی و فرهنگی تنها شعار حمایت از سینمای دفاع مقدس را می دهند و به عمد ما را از این عرصه کنار گذاشته اند و بنده با ضرس قاطع عرض می کنم که این اتفاق صد در صد عمدی است و دست هایی در کار است تا سینمای دفاع مقدس به نابودی کشیده شود. یکی از مهمترین معضلات و مسائل سینمای ایران رانت و تبعیض قائل شدن میان اهالی هنر است. تا زمانی که این ۲ اتفاق در سینما وجود داشته باشند ما از هر ناحیه ای جز صدمه و لطمه چیز دیگری نخواهیم دید. سینمای دفاع مقدس در دهه ۶۰ و ۷۰ به اوج خود رسیده بود اما عده ای خواستند مانع از رونق بیشتر این سینما شوند و از همان دوران تلاش خود را به کار بستند تا این سینما روز به روز کوچک و کوچک تر شود. در آن روزگار فیلم های دفاع مقدس در کنار فیلم های سایر ژانرها تولید و اکران می شد و هر فیلمسازی بنا به دغدغه خود کار خودش را می کرد اما برخی افراد به عمد موجبات کوچک سازی این سینما را فراهم آوردند.

سیدجلال دهقانی اشکذری کارگردان سینما در پی دیدار اخیر مقام معظم رهبری با جمعی از خانواده شهدا و گلایه ایشان نسبت به کم کاری در خصوص شهدا و تأکیدشان مبنی بر اینکه خاطره‌های شهدا باید باز زبان هنر زنده نگه داشته شود گفت: برخی فیلم های دفاع مقدس فقط رنگ و لعاب دارند اما عمق خوبی ندارند چرا که فیلمسازان شان فضای جبهه و جنگ را درک نکرده اند و تا وقتی فیلمساز فضا را درک نکرده باشد قطعاً نمی تواند اثری تولید کند که به مذاق مخاطبان خوش بیاید.

رسانه سینمای خانگی- از فیلم مدیری چه خبر؟

فیلمبرداری فیلم سینمایی «ساعت ۶ صبح» به نویسندگی و کارگردانی مهران مدیری تهیه کنندگی به پایان رسید.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، «ساعت ۶ صبح» به نویسندگی و کارگردانی مهران مدیری و تهیه کنندگی علی اوجی مضمونی ملتهب و اجتماعی دارد.

فیلمبرداری فیلم سینمایی «ساعت ۶ صبح » به پایان رسید و در حال حاضر این فیلم در حال تدوین و صداگذاری است.

سمیرا حسن پور، مهرداد صدیقیان، مونا فرجاد، تینو صالحی، سعید زارعی، مهران مدیری و جمعی از بازیگران تئاتر و سینما در این فیلم به ایفای نقش پرداخته اند.

مدیر فیلمبرداری «ساعت ۶ صبح» مسعود سلامی است.

این فیلم، قبل از این «بن بست»نام داشت که به «ساعت ۶ صبح» تغییر نام یافت.

رسانه سینمای خانگی- برد پیت هم به اعتصاب پیوست

برد پیت برای نشان دادن حمایت از اعتصابات فعلی بازیگران و نویسندگان هالیوود، فیلمبرداری فیلم جدیدش «Apex» را متوقف کرده است.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روزنامه سان، این ستاره سینما از کناره‌گیری اتحادیه بازیگران سینمای آمریکا (SAG) و انجمن نویسندگان آمریکا حمایت کرده و در حالی که چند هفته‌ای از آغاز فیلمبرداری فیلم فرمول یک «Apex» (اوج) نمی‌گذرد، فیلمبرداری را متوقف کرده است.

«برد پیت» که تهیه‌کنندگی این فیلم سینمایی را بر نیز بر عهده دارد، موافقت کرد که فیلمبرداری‌های رزرو شده را تمام کنند اما تولید برنامه‌ریزی شده تا دو ماه آینده را به تعویق انداخته است.

فیلمبرداری این فیلم در شهر بوداپست مجارستان در جریان بود و حالا پس از توقف فیلمبرداری گفتگوها در مورد زمان شروع مجدد ساخت ادامه دارد، اما به احتمال زیاد در ماه نوامبر ساخت این فیلم از سر گرفته خواهد شد و تیم سازنده برای فیلمبرداری برخی از صحنه ها به لاس وگاس خواهند رفت.

به تعویق انداختن تولید یک پروژه سینمایی بویژه از نظر مالی تصمیم بزرگی است اما «برد پیت» با توجه به نگرانی‌های افرادی که با آنها کار می‌کند، حمایت خود را از این اعتصابات نشان داده است.

درام ورزشی «Apex» توسط «جوزف کوشینیکی» کارگردانی می‌شود و «لوئیس همیلتون» راننده معروف فرمول یک نیز در کنار «برد پیت» یکی از تهیه‌کنندگان این پروژه سینمایی است. «برد پیت » در این فیلم در نقش راننده مسابقه‌ای افسانه‌ای «سانی هیز» بازی می‌کند.

«خاویر باردم»، «دامسون ایدریس»، «کری کندن»، «توبیاس منزیس» و «لوییس همیلتون» دیگر بازیگران این فیلم سینمایی هستند.

هالیوود با اعتصاب انجمن بازیگران سینمای آمریکا – فدراسیون هنرمندان تلویزیون و رادیو آمریکا (SAG-AFTRA) و اتحادیه فیلمنامه نویسان آمریکا در مبارزه برای افزایش دستمزد پایه و تضمین عدم جایگزینی کار آنها با هوش مصنوعی، با چالش بزرگی رو به رو شده است.

اتحادیه بازیگران آمریکا، اولین اعتصاب خود را علیه کمپانی‌های فیلم و تلویزیون در ۴۳ سال گذشته اخیرا آغاز کرده و  مسائل اصلی آنها عبارتند از هوش مصنوعی، سهم از درآمد سامانه‌های نمایش آنلاین و افزایش اساسی حداقل دستمزدها با توجه به تورم.

پیش‌تر، انجمن نویسندگان آمریکا نیز با اعلام اختلافات گسترده با استودیوهای فیلمسازی از ماه می اعتصاب سراسری خود را آغاز کرده است. این انجمن در یک سند طولانی پیشنهادهایی را برای افزایش حقوق و مزایای خود در پروژه‌های سینمایی و تلویزیونی اراده داده بود اما این پیشنهادها از سوی استودیوها پذیرفته نشد و آنها حتی پیشنهاد جایگزینی مطرح نکردند.

این نخستین اعتصاب دوگانه (نویسندگان و بازیگران) در بیش از ۶۰ سال اخیر است و به نظر می رسد تا حد زیادی فعالیت‌های عرصه فیلم و تلویزیون در آمریکا و جشنواره‌های سینمایی را مختل کند.

رسانه سینمای خانگی- اوپنهایمر؛ بزرگترین افتتاحیه هالیوودی

فیلم «اوپنهایمر» به کارگردانی کریستوفر نولان بزرگترین افتتاحیه هالیوودی را در هند رقم زد و به فروش ۱۳ کرور روپیه‌ای(هر کرور یک میلیون روپیه) در روز نخست دست یافت.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، در اوپنهایمر که توسط کریستوفر نولان کارگردانی شده، کیلین مورفی در نقش اصلی (جی رابرت اوپنهایمر) در کنار امیلی بلانت، مت دیمون، رابرت داونی جونیور، رامی مالک، جاش هارتنت و کنت برانا ایفای نقش کرده است.

اوپنهایمر، در سینماهای هند طوفانی به راه انداخته و طبق برآوردهای اولیه Sacnilk، این فیلم در روز افتتاحیه خود در این کشور ۱۳ تا ۱۴ کرور روپیه فروش داشت.

این فیلم با بازی کیلین مورفی در نقش فیزیکدان نظری جی رابرت اوپنهایمر در ۲۱ ژوئیه اکران شد.

در روز نخست اکران، اوپنهایمر با اختلاف قابل توجهی از باربی پیشی گرفت. باربی فقط توانست ۵ تا ۵.۵ کرور روپیه به دست آورد، در حالی که اوپنهایمر امسال بزرگترین افتتاحیه یک فیلم هالیوودی در هند را به خود اختصاص داد و حتی از تام کروز ماموریت غیرممکن – حساب مرده قسمت اول که در روز افتتاحیه ۱۲.۵ کرور به دست آورد، پیشی گرفت.

فیلم باربی به کارگردانی گرتا گرویگ

علاوه بر این، فیلم کریستوفر نولان حتی از Fast X Vin Diesel که در ۱۹ می در هند با ۱۲.۵ کرور روپیه عرضه شده بود، بهتر عمل کرد.

اوپنهایمر وقایع تاریخی در طول جنگ جهانی دوم را بازگو می کند، زمانی که سپهبد لزلی گرووز، جونیور اوپنهایمر را به رهبری پروژه فوق سری منهتن منصوب کرد. اوپنهایمر با همکاری تیمی از دانشمندان متعهد، سال‌ها وقت صرف توسعه و طراحی نخستین بمب‌های اتمی جهان کرد. اوج تلاش آنها در ۱۶ ژوئیه ۱۹۴۵ بود، زمانی که آنها شاهد نخستین انفجار هسته ای جهان بودند که مسیر تاریخ را برای همیشه تغییر داد.

در متاکریتیک، ۴۵ منتقد نظر خود درباره فیلم Oppenheimer اعلام کردند که در مجموع آن‌ها، این اثر به نمره فوق‌العاده خوب ۹۱ دست یافته است. در راتن تومیتوز نیز تاکنون ۶۳ نقد درباره فیلم نولان منتشر شده که در مجموع آن‌ها امتیاز ۹.۱ (۹۷٪) به دست آمده است.

این فیلم تاکنون با واکنش‌های بسیار مثبت منتقدان و صاحب‌نظران سینما مواجه شده است. به عنوان نمونه و به نوشته پل شریدر کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس و نویسنده چند فیلم مهم مارتین اسکورسیزی مانند راننده تاکسی و گاو خشمگین، «اوپنهایمر، بهترین و مهم‌ترین فیلم این قرن. اگر امسال یک فیلم را در سینما دیدید، باید اوپنهایمر باشد.»

کریستوفر نولان کارگردان اوپنهایمر

اوپنهایمر نخستین فیلم زندگی‌نامه‌ای نولان است که فیلمنامه آن را بر اساس کتاب پرومته آمریکایی، پیروزی و تراژدی جی رابرت اوپنهایمر نوشته و برای نخستین بار در تاریخ سینما، بخشی‌هایی از فیلم به صورت آیمکس سیاه و سفید فیلمبرداری شده و روی پرده بزرگ رفته است.

یونیورسال اعلام کرد که ساخته نولان، ۱۰.۵ میلیون دلار در نخستین روز اکران خود به دست آورده است.

فیلم Barbie ساخته گرتا گرویگ که در آن مارگو رابی در نقش باربی و رایان گاسلینگ در نقش کن ظاهر شده‌اند، نیز در نخستین روز اکران خود ۲۲.۳ میلیون دلار فروش داشت.

این عظیم‌ترین فروش روز نخست در بین تمام فیلم‌های سال ۲۰۲۳ است و رکورد قبلی با فروش ۱۷.۵ میلیون دلاری در اختیار Guardians of the Galaxy Vol. ۳ بوده است.

برای تمام روزهای پایان هفته، انتظار می‌رود که باربی در آمریکا ۱۰۰ میلیون دلار یا بیشتر فروش داشته باشد و این میزان برای اوپنهایمر حدود ۵۰ میلیون دلار پیش‌بینی شده است.

بودجه باربی ۱۴۰ میلیون دلار گزارش شده و نولان برای ساخت فیلم خود حدود ۱۰۰ میلیون دلار هزینه کرده است.

رسانه سینمای خانگی- آیا «حوا» موفق به بازتعریف نقش زنان در سینما خواهد شد؟

نخستین جشنواره بین‌المللی حوا در وهله اول، ضرورت بازتعریف تصویر به جا، کامل و صحیح از زنان به عنوان نیمی از جامعه را به همه ما یادآوری می‌کند و از زاویه دیگر تلنگری‌ست برای مدیران و اصحاب هنر، قلم و رسانه در باب لزوم بازنمایی و روایت زیبا و درست این کنشگران در قاب سینما و رسانه.

به گزارش سینمای خانگی از روابط عمومی نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم حوا؛ مهدیه سادات محور دبیر نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم حوا در آستانه برگزاری این رویداد در پیامی این جشنواره را تاکیدی بر نقشِ مهم زنان بر حفظ، تقویت، رشد خانواده و جامعه بالنده دانست.

در متن این پیام آمده آمده است: «زنانِ ایستاده بر فراز قله‌های افتخار، زنانِ نجواگر لالایی‌های مادرانه‌، زنانی با آغوش گشاده برای تربیت فرزندان آینده سازشان، زنانِ مدال آور و قهرمان، زنانِ پشتیبان و حامی دفاع مقدس، زنانِ پیشران در عرصه علم و دانش، زنان در اوج هنر و خلاقیت، همه این‌ها را وقتی در مدیوم سینما و روایت، تصور می‌کنیم، آرایه‌های زیبایی را نظاره‌گر هستیم که متعهدانه، مسئولانه و با اشتیاق، موتور پیشران خود، خانواده و جامعه هستند و با انگیزه و توان شگرف، سعی دارند طرحی نو در اندازند.

نخستین جشنواره بین‌المللی حوا، روایت‌های ارزشمندی را از زنان در ایران و جهان معرفی می‌کند که بسیار برایمان آشنایند؛ تصاویر اثرگذار که تاکیدی است بر نقشِ با اهمیت زنان بر حفظ، تقویت و رشد خانواده و جامعه بالنده.

روایت‌هایی که در وهله اول، ضرورت بازتعریف تصویر به جا، کامل و صحیح از زنان به عنوان نیمی از جامعه را به همه ما یادآوری می‌کند و از زاویه دیگر تلنگری‌ست برای مدیران و اصحاب هنر، قلم و رسانه در باب لزوم بازنمایی و روایت زیبا و درست این کنشگران در قاب سینما و رسانه.

این جشنواره نه تنها پیشکشی به همه زنان ایران و جهان است که متعلق به همه کسانی است که سهم و جایگاه زنان در خانواده و جامعه را بی بدیل و بی‌همتا قلمداد می‌کنند.»

نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم‌ «حوا» به همت بنیاد بین‌المللی گوهرشاد تا ۲۳ تیرماه سال جاری در سطح کشور و از ۲۰ تا ۲۳ در تهران برگزار می‌شود. این رویداد محوریت موضوع زنان و خانواده را در دستور کار خود دارد و با همکاری مراکز و سازمان‌های فرهنگی مختلف فعالیت خود را دنبال می‌کند.

رسانه سینمای خانگی- انتظار «بی‌مادر» به سر رسید

فیلم سینمایی «بی‌مادر» به زودی اکران می‌شود.

به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، در جلسه روز یکشنبه، ۱۸ تیرماه شورای صنفی نمایش قرارداد سرگروهی فیلم «بی‌مادر» ثبت شد.

 ‌قرارداد سرگروهی این فیلم به کارگردانی سیدمرتضی فاطمی و تهیه‌کنندگی محمدرضا مصباح توسط دفتر پخش «بهمن سبز» در گروه سینمایی پردیس آزادی ثبت شده است.

امیر آقایی، میترا حجار، پژمان جمشیدی، پردیس پورعابدینی، علی اوجی، سارا محمدی، بیتا عزیزاوقلو، شیرین ضابطیان و فاطمه میرزایی ترکیب کامل بازیگران این فیلم را تشکیل می‌دهند.

در خلاصه داستان این فیلم آمده است: “انسان چیزی به دست نمی‌آورد، مگر چیزهایی از دست بدهد…” 

«بی‌مادر» نخستین ساخته سینمایی سیدمرتضی فاطمی در مقام کارگردانی است که در چهلمین جشنواره فیلم فجر در سال ۱۴۰۰ رونمایی شد.

رسانه سینمای خانگی- ویژگی مشترک همه زنان فیلمساز چیست؟

مریم بحرالعلومی که با فیلم «شهربانو» در نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم حوا حضور دارد، می‌گوید: زیست زنانه از نگاه یک فیلمساز زن موشکافانه‌تر و واقعی‌تر به‌تصویر کشیده می‌شود و این ارتباطی به نگاه فمینیستی ندارد.

به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، مریم بحرالعلومی، کارگردان فیلم «شهربانو» به‌بهانه برگزاری نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم حوا به ‌تشریح ویژگی‌های فیلمسازی توسط زنان پرداخت و با بیان اینکه «نباید در خلق آثار هنری جنسیت افراد را مد نظر قرار داد» گفت: البته فیلمسازان زن در آثار به جزئیات، روابط و شخصیت‌ها که بنیان فیلمنامه در آثار نمایشی را شامل می‌شود، توجه بیشتری دارند. همچنین به‌خاطر عواطفی که زنان دارند سینمای زنان به‌لحاظ حسی شاید هم‌ذات‌پندارانه‌تر و احساس‌برانگیزانه‌تر از سینمای مردانه باشد.

او درباره نگاهی که در سینما دنبال کرده است، افزود: من سینمای اجتماعی زنان را باتوجه به علاقه و دغدغه‌های شخصی دنبال کرده‌ام و به معضلات اجتماعی که گریبان‌گیر زنان و خانواده‌ها هست، واکنش بیشتری داشته‌ام و فیلم‌هایی هم که کارگردانی کرده‌ام عمدتا پیرامون همین موضوعات بوده و می‌توان گفت درباره چالش‌هایی بوده که زنان با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند.  

بحرالعلومی درباره ادامه مسیر فیلمسازی خود بیان کرد: طبیعتا چون شخصا دغدغه‌مند پرداختن به مسائل زنان هستم علاقه‌ دارم ادامه مسیر فیلمسازی‌ام را در همین فضا سپری کنم تا به‌نوعی ادای دین به زنانی سرزمینم کرده باشم که در روزگار گذشته، حال و آینده باوجود معضلات و مشکلات اجتماعی و چالش‌ها اما در خانواده‌ها زیستی قدرت‌مند دارند و به پیش می‌روند.  

این فیلمساز شناخت زنان از جنس خودشان را نسبت به فیلمسازان مرد کامل‌تر دانست و با بیان اینکه علم روانشناسی و جامعه‌شناسی تاییدکننده این نظریه است، گفت: طبیعی است که زیست زنانه از نگاه یک فیلمساز زن خیلی موشکافانه‌تر و واقعی‌تر به‌تصویر کشیده می‌شود؛ البته که این موضوع هیچ ارتباطی با نگاه فمینیستی ندارد هرچند در موارد بسیاری فیلمسازان مرد در پرداختن به مسائل زنان موفق عمل کرده‌اند.  

او تاکید کرد: به‌نظر می‌رسد سینمای زنانه می‌تواند در پرداخت به فیلم‌هایی که زنان و خانواده محور آن هستند، موفق‌تر عمل کند. «شهربانو» فیلم دوم من است که ابتدای سال ۱۳۹۹ به‌تولید رسید و در جشنواره‌های بین‌المللی متعددی حضور داشته و جوایز زیادی هم دریافت کرده است. در جشنواره بین‌المللی فیلم فجر و جشنواره فیلم شهر نیز حضور داشت. این فیلم به نظرم در حوزه اجتماعی موفق بوده و خودم آن را دوست دارم. با شخصیت شهربانو به‌عنوان یک مادر مدت‌های طولانی زندگی کردم و از پرداخت شخصیت تا برای به‌روی پرده رفتن آن مرارت‌های بسیاری کشیدم.  

بحرالعلومی درباره فضایی که در جشنواره بین‌المللی حوا برای دیده شدن فیلمش فراهم شده است، گفت: نمایش این فیلم در جشنواره برایم جای خوشحالی دارد چراکه «شهربانو» به یکی از مهم‌ترین معضلات زنانه و مادرانه می‌پردازد و حضور آن در جشنواره‌ای که مشخصا درباره زن و خانواده است می‌تواند یک اتفاق خوب باشد تا بیشتر درباره این معضل گفته شود.  

کارگردان «شهربانو» ادامه داد: اینکه یک جشنواره به طور مشخص با موضوع و محوریت زن و خانواده و با نگاه ویژه به فیلمسازان زن شروع‌ به کار کرده، برای من جالب است چرا که تعداد فیلمسازان زن ما زیاد نیست اما همین افراد قطعا دلگرم خواهند شد تا ما بتوانیم آثار این حوزه را به‌ نوعی از داخل کشورمان در رقابت و در معرض توجه قرار دهیم.

او اکران آثار جشنواره در سطح استان‌ها را یک اتفاق قابل توجه برای سینمای ایران دانست و ادامه داد: این مسئله مخصوصا برای شهربانو که در اکران آنلاین بوده و به ‌دلیل کرونا فرصت اکران در سینما را نداشت، یک اتفاق خوب خواهد بود تا مردم در استان‌های دیگر هم بتوانند پای این فیلم بنشینند. امیدوارم جشنواره حوا استمرار داشته باشد و آثار چالش‌برانگیز و دغدغه‌مند درباره زنان را میزبانی کند.  

بحرالعلومی تاکنون فیلم‌های «پاسیو»، «شهربانو» و «قطع فوری» را کارگردانی کرده است. در «شهربانو» فرشته صدرعرفایی، بهناز جعفری، گلاره عباسی، یوسف تیموری، بهرنگ علوی، سامان صفاری و مه‌لقا باقری بازی کرده‌اند.

رسانه سینمای خانگی- وقتی مستند قرائتی هم سانسور شد

صادق داوری‌فر کارگردان مستند «شیخ شوخ کاشی» درباره چالش‌های ساخت این مستند درباره حجت‌الاسلام قرائتی و دلایل تبدیل آن به مستند «شرح شیخ کاشان» توضیحاتی ارائه کرد.

به گزارش سینمای خانگی از مهر، صادق داوری‌فر کارگردان مستند «شرح شیخ کاشان» به بهانه پخش تلویزیونی این مستند همزمان با برگزاری آئین بزرگداشت حجت‌الاسلام قرائتی در سازمان صداوسیما، در گفتگو با مهر، درباره این مستند توضیح داد: من مستند «شیخ شوخ کاشی» را در سال ۹۱ ساخته‌ام و حالا در سال ۱۴۰۲ نسخه‌ای از آن با نام «شرح شیخ کاشان» از تلویزیون پخش شده است که نسخه کاملی نیست. بعد از اولین نمایش این مستند در جشنواره فجر، عده‌ای از اطرافیان حاج‌آقای قرائتی با ایشان تماس گرفتند و گفتند این اثر در شأن شما نیست. آن هم در حالی که من رضایت کتبی از حاج‌آقا بابت نسخه نهایی داشتم و ایشان در محفل خصوصی فیلم را دیده و با دستخط خودشان بابت مستند تشکر کردند. حتی اسم فیلم هم در این دستخط ذکر شده است.

وی ادامه داد: بعد از اکران فیلم در جشنواره فیلم فجر به‌واسطه همان واکنش اطرافیان، شخص حاج‌آقای قرائتی با من تماس گرفتند و گفتند نمی‌خواهم فیلم را پخش کنید. سراغ داماد ایشان رفتم که کمک بسیار زیادی به ساخت این فیلم کرده بود و به پیشنهاد او سراغ یک حکم رفتیم که حاج‌آقا هم او را قبول داشت. به پیشنهاد او یکی دو پلان را جابه‌جا کردیم و مجدد برای بازبینی آن را به منزل حاج‌آقا ارسال کردیم. مجدد بابت این نسخه دوم هم دستخط رضایت گرفتم. به دلیل گزارش نامناسب اطرافیان اما مجدد با حاشیه‌هایی مواجه شدیم.

وحید جلیلی نوشت این بهترین مستند فجر بود!

این مستندساز افزود: کار به جایی رسید که روزی یک تماس از طرف فردی داشتم که با ادبیات تهدیدآمیز خواست که فیلم دیگر در هیچ کجا پخش نشود و ما هم عطای آن را به لقایش بخشید و فیلم به محاق توقیف رفت! البته اکران فیلم در فجر واکنش‌هایی خیلی خوبی گرفته بود. خاطرم هست وحید جلیلی که امروز قائم‌مقام صداوسیما شده است، همان زمان در نشریه‌اش یادداشتی نوشت و این مستند را بهترین فیلمی معرفی کرد که در جشنواره فجر آن سال دیده بود.

فیلم در توقیف ماند تا حدود ۶ یا ۷ سال بعد که اگر خاطرتان باشد ماجرای آقای دوربینی و واکنش آقای قرائتی به او پیش آمد. ناگهان تصمیم به پخش مستند گرفتند و من همان موقع اعلام کردم این تصمیم اشتباه است. چرا ما همیشه عادت کرده‌ایم در مقام دفاع عمل کنیم؟ وی ادامه داد: به‌واسطه همین بازتاب‌ها سازمان اوج یک ماه بعد از جشنواره فجر با من تماس گرفت و گفت ما این مستند را می‌خواهیم. از طرف دیگر مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی هم خواستار فیلم بود. در آن مقطع احساس کردم اگر فیلم را به اوج بسپارم شرایط بهتری برای عرضه پیدا می‌کند. به دوستان اوج گفتم من دو دستخط از آقای قرائتی بابت تأیید فیلم دارم اما در جریان باشید که در حال حاضر او راضی به پخش مستند نیست. آن‌ها گفتند نگران آن نباش و با همین شرایط، فیلم را به اوج واگذار کردم.

داوری‌فر گفت: بازهم فیلم در توقیف ماند تا حدود ۶ یا ۷ سال بعد که اگر خاطرتان باشد ماجرای آقای دوربینی و واکنش آقای قرائتی به او پیش آمد. ناگهان تصمیم به پخش مستند گرفتند و من همان موقع اعلام کردم این تصمیم اشتباه است. چرا ما همیشه عادت کرده‌ایم در مقام دفاع عمل کنیم؟ به‌واسطه آنکه جریانی در فضای مجازی به دنبال تخریب آقای قرائتی بودند، دوستان ما در مقام دفاع تصمیم به پخش این مستند گرفتند. هم تأکید کردم در آن مقطع پخش نکنند و هم گفتم مطمئنم که شما نسخه کامل را از تلویزیون پخش نمی‌کنید! همان هم شد، با حذف چند صحنه فیلم روی آنتن رفت. حتی پیامک آن مدیر را هنوز دارم که از من عذرخواهی کرد و گفت تو راست می‌گفتی!

این مستندساز گفت: اتفاق بدتر این بود که بعد از این پخش، به تواتر فیلم را از شبکه‌های مختلف پخش کردند و واقعاً این کار هم اشتباه بود. در همین یک هفته گذشته چندین نفر بابت دیدن این مستند از شبکه‌های مختلف به من پیامک زده‌اند!

کارگردان مستند «شیخ شوخ کاشی» در ادامه درباره انگیزه ساخت این مستند هم توضیح داد: در مقطعی تهیه‌کننده تلویزیون بودم اما از برنامه‌سازی‌های روتین برای مدیران تلویزیون خسته شده بودم. تصمیم داشتم از آن مدل کار فاصله بگیرم و دغدغه مستندسازی پیدا کردم. جلسه‌ای پیش آمد که به عنوان برنامه‌ساز نزد آقای قرائتی رفتیم تا برای آیتم‌های مناسبتی ماه رمضان، صحبتی با ایشان داشته باشیم. در تمام مدت جلسه توجهم به آقای قرائتی بود و با خودم می‌گفتم چقدر شخصیت جذاب و جالبی دارد.

حاج‌آقا سه بار استخاره گرفت و هر سه بار خوب آمد!

وی افزود: در همان جلسه به آقای قرائتی گفتم می‌خواهم درباره شما یک فیلم بسازم. سه بار استخاره گرفتند و احساسم این بود که می‌خواستند نتیجه استخاره بد بیاید! عین سه بار اما جواب استخاره خوب آمد و گفتند با فلانی صحبت کنید. سراغ این رابط رفتیم و گفتم نمی‌خواهم فیلمی درباره جلوت آقای قرائتی بسازم چرا که آن را همه در «درس‌هایی از قرآن» دیده‌ایم، گفتم می‌خواهم خلوت ایشان را به‌تصویر بکشم تا مردم پشت صحنه زندگی یک طلبه را ببینند. او هم خیلی خوشش آمد و کار را شروع کردیم.

داوری‌فر با ذکر خاطره‌ای گفت: در مسیر ساخت مستند، روزی در ماشین بودیم که ناگهان جلوی مسجدی متوقف شدند تا حاج‌آقا به آنجا برود. ما برای فیلمبرداری پیاده شدیم که حاج‌آقا گفتند، «کجا؟ همین که شما همراه من بیایید دیگران فکر می‌کنند که حالا قرائتی چه برنامه‌ای برای خودش دارد که دارند فیلم تبلیغاتی‌اش را می‌سازند!» من هم نمی‌خواستم یواشکی فیلمبرداری کنم. فیلمبرداری که همراهم بود خطاب به من گفت، این مستندی است که باید تنهایی آن را بسازی، دوربینی برایم خرید و گفت با همین می‌توانی کارت را انجام دهی. از همان زمان من به مدت دو سال با دوربین و تجهیزات صدا، به‌صورت انفرادی همراه حاج‌آقا بودم. همه اطرافیان حاج‌آقا هم به من اعتماد پیدا کرده بودند.

وی افزود: طی این دو سال در سه نوبت حاج‌آقای قرائتی نسبت به فعالیت و حضور من معترض شد و من هم می‌پذیرفتم و می‌رفتم. بعدها هم خودم مستند «فیه ما فیه» را با همین موضوع ساختم که چرا روحانیت با دوربین مشکل دارد!؟ خلاصه بعد از دو سال به این نتیجه رسیدم که به اندازه کافی فیلمبرداری کرده‌ام و بعد از تدوین، نسخه نهایی را به جشنواره فجر ارائه کردم. این شد اولین تجربه من در مستندسازی و بعد از آن در همین مسیر کارم را ادامه دادم.

صادق داوری‌فر

قرائتی اصلاً جلوی دوربین نقش بازی نمی‌کند

کارگردان این مستند درباره تفاوت تصویر ارائه شده از حجت‌الاسلام قرائتی در این مستند، نسبت به آنچه پیش‌تر مردم در تلویزیون دیده بودند، گفت: واقعیت این است که همه آدم‌ها خاکستری هستند و نمی‌توان آن‌ها را سفید یا سیاه مطلق روایت کرد. در نسخه اولیه مستند من هم تصویری که از حاج‌آقا ارائه شده بود، کاملاً خاکستری بود. اما در نسخه فعلی که به نام «شرح شیخ کاشان» در تلویزیون در حال پخش است، تلاش شده کاراکتری کاملاً سفید به تصویر کشیده شود. بالاخره باید بپذیریم که جذابیت شخصیت آقای قرائتی در جمیع جوانب شخصیتی ایشان است. آقای قرائتی به رغم آنکه سال‌ها در مقابل دوربین تلویزیون بوده است، اصلاً جلوی دوربین نقش بازی نمی‌کند و به معنای واقعی زندگی‌اش جریان دارد.

هر جا دوربین‌های رسمی روشن بود، دوربین من خاموش بود. اگر جایی دوربینم را روشن می‌کردم می‌خواستم پشت‌صحنه‌ها را ثبت کنم. تلاشم هم این بود که یک آدم معمولی را به تصویر درآوردم که پیشه‌اش تبلیغ دین است

وی افزود: خاطرم هست زمانی که به یک نمایشگاه کتاب رفتیم و آقای قرائتی متوجه شد درباره همه موضوعات در نمایشگاه کتابی وجود دارد، غیر از موضوع نماز، چنان عصبانی و برافروخته شد که من واقعاً جا خوردم. این عصبانیت هم کاملاً برآمده از یک باور و ارادت قلبی بود، اما تصویر چنین مواجهه‌ای را در مستند فعلی شما نمی‌بینید. این‌طور نیست که شما تصور کنید حاج‌آقای قرائتی همواره در حال شوخی کردن است.

گفتند چطور ثابت کنم این باغ و ویلا برای من نیست؟

داوری‌فر تأکید کرد: شوخی و بذله‌گویی جزو ویژگی‌های شخصیتی کاراکتر آقای قرائتی است. من در مراوداتی که با ایشان داشتم، متوجه شدم این رفتار شوخ و مطایبه‌گر را در همه جا دارند. در خانه دراز که می‌کشید، می‌گفت چرا از دراز کشیدنم فیلم می‌گیری! یا زمانی که پرتقال می‌خورد، می‌گفت چرا از پرتقال خوردنم باید فیلم بگیری!؟ ایشان خیلی از این جنس فیلم گرفتن‌های من خوشش نمی‌آمد و در چند نوبت هم عصبانی شدند که من همان‌ها را هم در مستند گذاشتم، اما حذف کردند! حتی در یکی از سکانس‌ها که دارم از خوابیدن‌شان فیلم می‌گیرم، به دوربین می‌گویند، «گربه هم می‌خوابد، از خوابیدن من چرا باید فیلم بگیری!؟» یا در نوبت دیگر که به یک باغ رفته بودیم، گفتند؛ «فیلم نگیر، این‌ها را ضبط می‌کنی و پخش که می‌شود مردم فکر می‌کنند این باغ و ویلا متعلق به من است! من چطور ثابت کنم مال من نیست؟»

این مستندساز گفت: آنچه من در این مستند به دنبال آن بودم، به‌تصویر درآوردن خلوت آقای قرائتی بود و به همین دلیل هم سراغ برادران ایشان، محله کودکی و حتی داخل خانه‌شان رفتم. در این فضا هم مشخصاً چالشی که ایشان با برادرهایشان داشتند برایم بسیار جالب بود و پرداختن به برخی از نظرات برادرهای‌شان هم بعدها مشکل‌ساز شد! من اما به دنبال روایت همین‌ها بودم و این نکات برایم جذاب بود. هر جا دوربین‌های رسمی روشن بود، دوربین من خاموش بود. اگر جایی دوربینم را روشن می‌کردم می‌خواستم پشت‌صحنه‌ها را ثبت کنم. تلاشم هم این بود که یک آدم معمولی را به تصویر درآوردم که پیشه‌اش تبلیغ دین است. بعدها چند مستند دیگر را هم با همین رویکرد ساختم تا نشان دهم طلبه‌ها هم مانند اقشار دیگر جامعه، زندگی روزمره‌ای دارند که به هر دلیلی تا به امروز به آن‌ها پرداخته نشده است.

وی در پایان اظهار کرد: بعد از این تجربه سفارش مجموعه‌ای ۲۰ قسمتی را با همین موضوع به من دادند که از آن تعداد من در مقام تهیه‌کننده، ۷ قسمت را تولید کردم و ساختم اما هیچ‌کدام پخش نشد! این مستندها درباره آدم‌های بزرگی هم بود که بعدها خبر فوت آن‌ها با آب و تاب از بخش‌های خبری پخش می‌شد و من افسوس می‌خوردم که پرتره‌ای که درباره آن‌ها ساخته‌ام اجازه پخش نگرفته است.

خروج از نسخه موبایل