کارگردان فیلم «شب‌های روشن» گفت: منتقدان از دل سینمای موج نو آمده‌اند و به شدت با سینمای مدرن بیگانه هستند، این گونه میشود که حمایتی که باید از آثار اقتباسی صورت بگیرد، نمی‌گیرد، مهرجویی اما به ادبیات غربی توجه داشت و از آنها بومی و ایرانی اقتباس می‌کرد و نشان می‌داد چقدر مسائل در دنیا یکسان است.
به گزارش سینمای خانگی، فرزاد موتمن درباره تفاوت وضعیت اقتباس در سال‌های ابتدایی ورود سینما به ایران با کشورهای غربی به ایرنا گفت: اقتباس ادبی یکی از شیوه‌های فیلمسازی از همان ابتدای سینما بوده. در ابتدا نگاه داستان‌گویی قرن هجدهمی به سینما وجود داشته. در نتیجه به طور طبیعی خیلی از متن‌ها ریشه‌های ادبی داشته‌اند. اما بعد از جنگ جهانی دوم شاهد تغییر هستیم.
وقتی سینما جریان ادبی را تغییر داد
این فیلمساز درباره تغییری که وضعیت اقتباس در سینما پس از جنگ جهانی دوم داشت، گفت: از آنجایی که سینما در آمریکا پول‌دار بود، می‌توانست نویسندگانی را استخدام کند که برای فیلم‌ها بنویسند. از یک جایی متن‌های فیلمنامه‌ها به قدری خوب و قوی شدند که حالا این سینما بود که ادبیات را تحت تاثیر قرار می‌داد.
وی ادامه داد: پیش از جنگ جهانی دوم و در دهه‌های اولیه بعد از جنگ، فیلم‌های جنایی و نوآر از روی رمان‌ها و ادبیات جنایی ساخته می‌شدند. از دهه‌های ۷۰ به بعد به آثار نویسندگانی توجه شد که اساسا تحت تاثیر سینمای جنایی می‌نوشتند. این گونه شد که ادبیات و سینما تاثیر متقابلی روی هم گذاشتند.
فرزاد موتمن، کارگردان و فیلمنامه‌نویس
سینمای ایران تمام ویژگی‌های یک سینمای جهان سومی را دارد
موتمن با اشاره به جهان‌سومی بودن سینمای ایران و دیگر کشورها در خاورمیانه گفت: سینما در کشور ما ویژگی‌های یک سینمای جهان سومی و خاورمیانه‌ای را داشت؛ ویژگی‌هایی که فقط منحصر به ایران نیست. ما ویژگی‌های مشترکی را در بین سینمای ترکیه، مصر، هندوستان و ایران می‌بینیم و آن ویژگی، فیلمفارسی ساختن در سینمای ایران است.
کارگردان فیلم شب‌های روشن افزود: ما به جای آن‌که ژانر کار کنیم، فیلم‌هایی می‌ساختیم که همه چیز در خود داشت. یک فیلمفارسی که همزمان هم ملودرام بود و هم کمدی و موزیکال. به علاوه صحنه زدوخورد هم داشت. این ویژگی را فیلم‌های ترکیه و هند و… هم داشت و ما از این قاعده مستثنی نیستیم.
حتی از برادران کارامازوف هم فیلمفارسی ساختیم!
این فیلمساز یکی از دلایل عدم توجه به اقتباس در سینما را کمبود تیراژ کتاب‌ها دانست و افزود:در کشوری که همیشه تیراژ کتاب در آن پایین بوده، متون ادبی محل اقتباس نیستند در کشوری که همیشه تیراژ کتاب در آن پایین بوده، متون ادبی محل اقتباس نیستند. هرازگاهی اقتباس نیز شده اما اصلا شان رمان و قصه رعایت نشده. رمان برادران کارامازوف در ایران در سال ۳۸ در فیلم وسوسه شیطان اقتباس شد؛ فیلمی که یک فیلمفارسی به تمام معناست.
موتمن اظهار کرد: متن یک ارزشی دارد. شان این رمان اصلا در این فیلم رعایت نشده و ما از آن فیلمفارسی ساخته‌ایم. متن‌های ادبی مثل برادران کارامازوف بخشی از تمدن هستند و نمی‌شود هر چه می‌خواهیم بسازیم.
فیلم گاو ساخته زنده یاد داریوش مهرجویی با اقتباس از عزاداران بیل نوشته غلامحسین ساعدی
موج نو نتیجه یک خواست جمعی بود نه اراده فردی
این فیلمساز با اشاره به شرایط ایران در اواخر دهه ۴۰ و گسترش طبقه متوسط در جامعه گفت: موج نو در نتیجه گسترش شهرنشینی است. وقتی شهرها گسترده شدند، طبقه متوسط در جامعه مهم شد. این قشر یعنی قشر طبقه متوسط، نمی‌توانند با فیلمفارسی ارتباط بگیرند و آن را تاب بیاورند. از این رو یک خواست جمعی در جامعه برای ساخته شدن فیلم‌های جدی‌تر موج می‌زد. نسلی از فیلمسازانی شکل گرفت که می‌خواستند فیلم‌های جدی‌تر بسازند.
موتمن اقتباس ادبی را یکی از راه‌های رهایی از فیلمفارسی دانست و افزود: یکی از مشکلات ما همیشه فیلمنامه بوده. اقتباس ادبی به این کمبود کمک می‌کند چراکه حالا یک متن با قصه و ساختمان‌بندی در اختیار فیلمساز است. این طور شد که آقای مهرجویی به نوشته آقای ساعدی توجه کرد. ناصر تقوایی با اقتباسی از یکی از داستان‌های والتاری، فیلم نفرین را ساخت. بعد از موج نو، ناخدا خورشید از روی یکی از رمان‌های همینگوی ساخته شد. بعدتر بهمن فرمان‌آرا با اقتباس از نوشته گلشیری فیلم ساخته است.
مخاطب بالقوه با تیراژ ۷۰۰تایی کتاب شکل نمی‌گیرد
وی در ادامه به افول این موج اشاره کرد و گفت: این نمی‌توانست فراگیر باشد چرا که بعد از انقلاب، تیراژ کتاب به شدت کم شد تا امروز به ۷۰۰ جلد رسیده. عددی که بسیار کم است و هیچ تماشاگری را برای سینما به ارمغان نمی‌آورد.
موتمن با تاکید بر نقش کتابخوانی و افزایش آن در توجه بیشتر به اقتباس گفت: وقتی میخواهند اقتباس ادبی کنند، به یک تماشاچی بالقوه فکر می‌کنند. کسانی که خواننده آن کتاب هستند، وقتی مردم کتاب نخوانند، برای چه خواننده‌ای کار تولید کنیم.
کارگردان فیلم آخرین بار کی سحر را دیدی افزود: تهیه‌کننده‌ها به این نکته اهمیت می‌دهند که آن کتاب چقدر مخاطب داشته. چراکه میخواهند سرمایه‌گذاری کنند. پس ترجیح می‌دهند فقط یک دستمزد به فیلمنامه‌نویس بدهند؛ نه هم فیلمنامه‌نویس و هم نویسنده.
فیلم شب های روشن ساخته فرزاد موتمن با اقتباس از شب‌های روشن اثر داستایوفسکی
مهرجویی نشان می‌داد که مسائل تا چه اندازه در تمام دنیا یکسان است
موتمن با اشاره به فیلم‌های مهرجویی گفت:مهرجویی به ادبیات غربی توجه داشت و از آنها بومی و ایرانی اقتباس می‌کرد مهرجویی به ادبیات غربی توجه داشت و از آنها بومی و ایرانی اقتباس می‌کرد. با اینکه یک وجه جهان وطنی داشت اما نشان می‌داد چقدر مسائل در دنیا یکسان است. وقتی درباره مصائب یک زن صحبت می‌کند با اینکه اقتباس ادبی است اما در ایران هم جواب می‌دهد چون فقط زن ایرانی ستم‌کشیده نیست. زن نروژی هم ستم‌کشیده است چرا که جامعه مذکر و مردانه است.
این کارگردان درباره دیدن نشدن و عدم‌استقبال از آثار اقتباسی افزود: مهرجویی فیلم اشباح را در اواخر عمرش بر اساس نوشته هنریک ایبسن کار کرده بود که آن هم به اندازه‌ای که باید، دیده نشد. من نیز ۳، ۴ سال پیش فیلم سراسر شب را کار کردم که اقتباسی بود و در دوران کرونا اکران شد که سینماها را تعطیل کردند و فیلمی که به شدت وجوه تجربی دارد را به نمایش خانگی فرستادند یعنی جایی که مردم بفرمایید شام می‌بینند.
منتقدان ایرانی سینمای مدرن را نمی‌فهمند
این کارگردان با انتقاد از عدم‌حمایت منتقدان از فیلم‌های اقتباسی گفت: منتقدان هم از دل سینمای موج نو آمده‌اند و فقط نقد مضمونی می‌کنند و به شدت با سینمای مدرن، بیگانه هستند. این گونه میشود که حمایتی که باید از سراسر شب به عنوان یک اثر اقتباسی صورت بگیرد، نمی‌گیرد.
کارگردان سریال نون و ریحون تاکید کرد: منتقدانی مانند گردانندگان برنامه هفت می‌آیند و در برنامه، کتاب فیلمنامه‌نویسی دستشان می‌گیرند. این دوستان نگاه گداری دارند و در فیلم به دنبال شخصیت می‌گردند، چیزی که ذاتا اشتباه است.
موتمن به جداسازی اقتباس از جریان کلی سینما اشاره کرد و گفت: این جداسازی برای مراسم و جشنواره‌ها است. از آنجایی که بسیاری از فیلم‌های آمریکایی اساسا اقتباس هستند نمی‌توانند این را نادیده بگیرند. اسکار نیز به همین شکل است.
وی تاکید کرد: اما در بدنه سینمای ایران که مخاطب کتابخوان به آن اندازه ندارد، ما فیلمی را می‌بینیم و تشخیص نمی‌دهیم اقتباس ادبی است یا خیر. در حقیقت برای مخاطب خیلی تفاوتی نمی‌کند.
سه گانه ارباب حلقه‌ها با اقتباس از رمان مشهور ارباب حلقه‌ها
سینمای ایران فاقد خلاقیت در تهیه و تولید است
این فیلمساز سینمای ایران را فاقد خلاقیت دانست و گفت: در ایران اما همه دنبال این هستند که چه چیزی می‌فروشد، برویم و همان را بسازیم. در نتیجه هیچ خلاقیتی در تهیه و تولید نداریم.
وی ادامه داد: این در مقایسه با سینمای دنیا که اقتباس‌های ادبی مثل ارباب حلقه‌ها صورت گرفته کاملا متفاوت است. اقتباسی که جزو پرفروش‌ترین‌ها بوده، خود کتاب میلیون‌ها خواننده داشته و از ابتدا می‌دانستند با فیلمی پرفروش طرف هستند.
کارگردان فیلم ماندگار شب‌های روشن درباره این فیلم گفت: تصور ما این بود که داریم فیلمی کاملا نفروش می‌سازیم که اکران محدودی هم خواهد داشت و فراموش میشود. خود من باورم نمی‌شود دو نسل با آن زندگی کرده باشند و همچنان دیالوگ‌هایش به اشتراک گذاشته شود.
فیلم سینمایی «برنده‌ها» ساخته حسن ناظر جایزه بهترین فیلم بلند بفتا اسکاتلند ٢٠٢٣ را دریافت کرد.
به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، فیلم فارسی زبان «برنده‌ها» به کارگردانی حسن ناظر موفق به دریافت جایزه بهترین فیلم بلند بفتا در اسکاتلند ٢٠٢٣ شد.
در این مراسم حسن ناظر با حضور روی سن ضمن قدردانی از هیأت داوران، دریافت این جایزه را به عوامل «برنده‌ها» به عنوان تنها فیلم فارسی زبان ایرانی که توانسته تا به حال جایزه بفتا اسکاتلند را دریافت کند، تبریک گفت.
«برنده‌ها» در حالی توانست جایزه بهترین فیلم بلند بفتا اسکاتلند را از آن خود کند که فیلم «افترسان» (نامزد بهترین بازیگری در اسکار ٢٠٢٣) نیز در این رقابت حضور داشت و حضور «برنده‌ها» در این رقابت به دلیل تولید مشترک بودن این فیلم بین ایران و اسکاتلند بود.
جایزه بفتا اسکاتلند زیر مجموعه جوایز آکادمی فیلم و تلویزیون بریتانیا (بفتا) است که از سال ۱۹۸۶ برگزار میشود.
رضا ناجی، حسین عابدینی، ملالی زیکریا، محمود جعفری، پارسا مقامی، هلیا محمدخانی، عزت‌الله رمضانی‌فر، شهرزاد کمال‌زاده، مانی نورمحمدی، ماهان نورمحمدی، محسن فدایی‌باش، رضا مقامی، اصغر سمسارزاده و میرطاهر مظلومی، بازیگرانی هستند که در این فیلم سینمایی به ایفای نقش پرداخته‌اند.
داستان فیلم «برنده‌ها» در یکی از شهرستان‌های ایران اتفاق می‌افند که در آن بچه ها سخت کار می‌کنند تا خانواده هایشان را تامین کنند. روزی یحیی ۹ ساله و دوستش لیلا مجسمه گرانبهایی را پیدا می‌کنند. رئیس یحیی ناصرخان (رضا ناجی) که او نیز به سینما علاقه دارد تصمیم می‌گیرد به آنها کمک کند تا صاحب آن را پیدا کنند.
«برنده‌ها» اولین نمایش جهانی خود را در جشنواره بین‌المللی فیلم ادینبورگ در ماه آگوست تجربه کرد و در آنجا جایزه تماشاگران را از آن خود کرد.
محسن اردستانی مستندساز در خصوص بررسی وضعیت مستندسازی در کشور گفت: ما باید با تولید مستندهای درخشان در فضای رسانه ای اثرگذار باشیم و جلوی شانتاژ شبکه های خزعبلی مانند «بی بی سی»، «وی او ای» و… را بگیریم؛ ما باید فرزند زمانه خویش باشیم و در هر شرایطی وارد میدان شده کار کنیم.
به گزارش سینمای خانگی، کارگردان مستندهای «ناصران عموراء» و «عقاب های گونی به سر» در گفت‌و.گو با سینماپرس افزود: تولید مستندهای بحران و استراتژیک امری ضروری است که هرگز نباید در خصوص آن اهمال کاری شود. من ۳ خاطره از ساخت اولین فیلم مستندم «فاطمیون» دارم که مایلم در اینجا بازگو کنم.
وی ادامه داد: اولین خاطره بنده مربوط به رزمنده ای است که به سوریه آمده بود اما نمی خواست در خط با دشمن مبارزه کند و بعد از تماشای این مستند بود که به خط برگشت؛ خاطره دوم مربوط به یکی از بچه های فاطمیون بود که گفته بود با دیدن این مستند ترغیب شدم به جنگ بروم و خاطره سوم هم مربوط به یکی از رزمندگان دوران دفاع مقدس می شود که با دیدن این مستند ترخیص شده بود.
اردستانی در همین راستا متذکر شد: من این خاطرات را عنوان کردم تا بگویم می شود در فضای رسانه ای اثرگذار بود. ما باید در کشورمان چه در بخش مستندسازی و چه در حوزه خبری همیشه قبل از سایر شبکه های خزعبل خبری که دشمنی و عنادشان با کشور ما ثابت شده وارد میدان شویم و خودمان گوینده اولین خبرها باشیم.
این مستندساز سپس با اشاره به حوادث امروز منطقه و به خصوص غزه اظهار داشت: ما موظفیم در دوران جنگ روی احوالات جنگ اثرگذار باشیم. خطاب من مسئولان سازمان صدا و سیما و مسئولان دولتی هستند! آن ها باید امثال آوینی ها را تربیت کنند و به آن ها بها بدهند. ما هم اینک بیش از ۱۵۰ مستندساز داریم که آماده رفتن به جنگ و ساخت مستند هستند اما افسوس که مسئولان حتی به یک نفر از آن ها زنگ نزده اند و از آن ها نظرخواهی نکرده اند که در این شرایط جنگی چه باید بکنند!
کارگردان مستندهای «لشکر زینبی» و «ملازمان حرم» با بیان اینکه چرا مستندساز برجسته ای مانند آقای برجی باید برای رفتن به غزه و ساخت مستند به مشکل برخورد کند؟ تصریح کرد: آقای برجی را ما باید روی چشم بگذاریم؛ ایشان یکی از افتخارات کشورمان هستند؛ ایشان اگر نه بیشتر که همانند کریستین امانپور به جنگ های مختلف رفته‌اند و روایت های درخشان داشته‌اند؛ چرا ایشان امروز برای رفتن به غزه مشکل دارند و هیچ مسئولی مشکل شان را حل نمی کند؟
وی متذکر شد: بنده و امثال بنده که در مقابل آقای برجی بسیار کوچک هستیم و شاید طبیعی باشد که برای رفتن به غزه مشکل داشته باشیم اما چرا باید برای مرد بزرگی مانند آقای برجی چنین مشکلی به وجود آید؟ افسوس که مدیران و مسئولان حتی جاهایی که راحت تر می شود رفت مانند رفتن به لبنان را نیز از ما دریغ می کنند. ما می گوییم پول هم نمی خواهیم فقط همکاری کنید اما حتی حاضر به همکاری با ما هم نیستند.
اردستانی خاطرنشان کرد: این اهمال کاری مدیران در صورتی است که عزیزانی را به این مناطق اعزام می کنند که هیچ تخصص و کارآیی ندارند و تنها برای کشور هزینه زایی می‌کنند! من واقعاً مسأله و معضلم سازمان صدا و سیما و نهادهای دولتی سینمایی و فرهنگی هستند چرا که سازمان ها و نهادهایی مانند اوج یا روایت فتح هیچ گاه به ما نه نگفتند اما امکان اعزام ما را ندارند و این وظیفه وزیر ارشاد است که معضل ما را حل کند که متأسفانه ما راهی برای دسترسی به ایشان نداریم.
این سینماگر در پایان این گفتگو تأکید کرد: من متعجبم از اینکه حتی از ما درخواست ساخت مستندهای آرشیوی هم نمی کنند. این افراد دم از حمایت غزه می زنند اما در خروجی و عمل شان چنین حمایتی را شاهد نیستیم. مسئولان نباید فراموش کنند که حوزه فرهنگ و هنر در هر جامعه و کشوری بسیار مهم است. فیلم سینمایی «آژانس شیشه ای» بعد از جنگ ساخته شد و تنها یک تیر در آن شلیک شد اما اینک جزو مهمترین فیلم های داستانی سینمای دفاع مقدس است. مستند «معلم» ساخته بنده را سومین شبکه ضد نظام سوریه پخش کرد و در مورد آن تحلیل های بسیار داشت. این ها نشانگر این است که ما هر کار فرهنگی و درستی انجام دهیم اثرگذاری جدی دارد.
محسن اردستانی رستمی، متولد ۱۳۶۸ در تهران، فارغ التحصیل کارشناسی علوم قرآن دانشگاه تهران، کارگردان و مستندساز است و فیلمسازی را از سال ۱۳۸۹ آغاز کرده و در زمینه تدوین، بازیگری، تصویربرداری، تدریس، ساخت کلیپ و تیزر نیز فعالیت دارد. مستند کرار ساخته اوست که در پنجمین دوره جشنواره مردمی فیلم عمار، فانوس بخش بین الملل و بیداری اسلامی را بدست آورد. فیلم های فاتح دل ها، ماموریت خدا، دو پنجره، ردی از یک مرد، قله های برفی، ماجراهای امروز و ملازمان حرم از دیگر تولیدات این مستنساز جوان محسوب میشود.
رئیس شورای سیاست‌گذاری جشنوراه فیلم عمار گفت: غزه به عنوان جایی که دغدغه اسارت انسان در نظم استکباری موجود در جهان را دارد، وارد جهاد شده و تلاش دارد که نوید بخش یک نظم جدید در جهان باشد. جشنواره عمار نیز موضوع محوری خود را با الهام از سخنان رهبر انقلاب نظم نوین جهانی گذاشته و امروز با مجاهدت مردم فلسطین این اتفاق افتاده است.
به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، نشست خبری چهاردهمین جشنواره مردمی فیلم عمار با گرامیداشت یاد شهدای خبرنگار راه بیت‌المقدس امروز یکشنبه-۲۸آبان- در موزه هنرهای معاصر فلسطین برگزار شد. این نشست باحضور سهیل اسعد دبیر چهاردهمین جشنواره مردمی فیلم عمار، سعید خورشیدی رئیس شورای سیاست گذاری جشنواره عمار و خالد القدومی نماینده جنبش مقاومت اسلامی حماس در ایران برگزار شد.
خالد القدومی در ابتدای این نشست با اشاره به اثرات مستقیم و غیر مستقیم جنایات رژیم صهیونستی در جهان گفت: در مساله فلسطین، جنگ بین حق و باطل است. اگر چه میدان آن در فلسطین است اما اثرات آن مستقیم و غیرمستقیم منطقه‌ای و جهانی است.
القدومی ادامه داد: مردم فلسطین شهید دادند، خانه‌هایشان تخریب شد اما نمی‌میرند چرا که شهیداند و راهشان ادامه دارد.
نماینده جنبش مقاومت اسلامی حماس تاکید کرد: در حال حاضر که تعداد زیادی فلسطینی در طوفان الاقصی به شهادت رسیده اند باید سیاست رسانه ای دشمن را ارزیابی کرد. دشمن یک سیاست رسانه ای محرمانه دارد که حقایق را ممنوع می‌کند. خبرنگاران منطقه نمی‌توانند به آنجا بروند. فقط خبرنگارانی از رسانه های جبهه غرب همچون فاکس نیوز و سی ان ان می‌رود.
القدومی ادامه داد: کل جهان می‌گویند ما اصلا کشور یهودی به نام اسرائیل را به رسمیت نمی‌شناختیم؛ حتی خود آمریکا نیز به این اشاره می‌کند. امروز میلیون‌ها یهودی آمریکایی برای حمایت از فلسطین به میدان آمده اند.
وی عنوان کرد: ما باید در راه بازسازی یا ساختن روایت، همیشه به سراغ حقایق برویم. اما اسرائیلی‌ها سراغ بازاریابی می‌روند.
نماینده جنبش مقاومت اسلامی حماس، فلسطینی‌ها را پیروز این جنگ دانست و گفت: امروز روایت فلسطینی‌ها برنده شده نه به دلیل زرنگی و حیله، بلکه انسان درد انسان را می‌فهمد. حتی دموکرات ها در ایالات متحده آمریکا می‌گویند ما نمی‌توانیم این وضعیت مظلوم کشی را تحمل کنیم.
وی با تاکید بر اهمیت حضور رسانه ها در صحنه برای حمایت از فلسطین گفت: در حال حاضر فقط باید به صحنه بیایید و روایت درست را منتقل کنید.
القدومی با اشاره به سخنان سید حسن نصر الله به دروغ‌گو بودن صیهونیست‌ها تاکید کرد و گفت: سید حسن می‌گوید که طبق تحقیقات مقاومت متوجه شدیم که در زمان ورود مجاهدین حماس به شهرک‌های صیهوینسیتی سربازان رژیم و ارتش رژیم تشویش ایجاد کردند. صدها جنایت در این برهه، توسط خود صهیونیست ها اتفاق افتاده. گزارش پلیس اسرائیلی که منتشر شده نشان می‌دهد جنگنده اسرائیلی ۳۰۰ شهروند خود را در کنسرت موسیقی کشته. حماس و مقاومت این کار را نکرده اند.
وی در پایان به پیروزی سیاسی و دیپلماسی تاکید کرد و گفت: وقتی رئیس اپوزوسیون صهیونیست ها می‌گوید جنگ ما علیه فلسطینی‌ها جنگ غیراخلاقی است؛ یعنی پیروزی رقم خورده. پیروزی دیپلماسی نیز وقتی رقم خورد که اسرائیل امروز به سمت انزوای دیپلماسی رفته است. رهبر اسرائیل نمی‌تواند به پایتخت‌های دیگر کشورهای اروپایی سفر کند اما امروز رهبران مقاومت در حال طی کردن مسیر موفقیت در دیپلماسی هستند. عنصر آخر نیز پیروزی در سطح روایت است که این تجمع جهانی علیه صیهوینست‌ها اتفاق افتاده.
سعید خورشیدی رئیس شورای سیاست‌گذاری جشنواره فیلم عمار نیز گفت: این جشنواره از ابتدای شکل‌گیری به صدا و سیمای مردم سانسور شده و نادیده انگاشته شده در قاب رسانه مسلط تبدیل شد و تلاش کرد مسائل این قشر از مردم که دیده نمی‌شوند و رسانه‌های اصلی آن ها را مورد توجه قرار نمی‌دهند را مورد توجه قرار دهد.
خورشیدی ادامه داد: جشنواره عمار یک تریبون و یک رسانه برای هنرمندان جریان مقاومت است. رسانه‌ای برای جریان هنری مسلط در جهان که از سوی جهان مورد حمایت قرار نمی‌گیرد.
رئیس شورای سیاست گذاری جشنواره عمار تاکید کرد: امروز غزه به عنوان جایی که اندیشه و دغدغه اسارت انسان در نظم استکباری موجود در جهان را دارد وارد جهاد شده و تلاش دارد که نظم استکباری مسلط را متزلزل کند و نوید بخش یک نظم جدید در جهان باشد.
خورشیدی به موضوع محوری این جشنواره اشاره کرد: جشنواره عمار در ابتدای این دولت موضوع محوری خود را با الهام از سخنان رهبر انقلاب، نظم نوین جهانی گذاشت و امروز شاهدیم با مجاهدت مردم فلسطین این اتفاق افتاده.
وی ادامه داد: جریانات رسانه ای که در اتفاقات اخیر در فلسطین تلاش داشت در مقابل رسانه های سلطه ایستادگی کند، توانست اقتدار این نظام مسلط را متزلزل کند. چنانچه در اروپا شاهدیم که مردم امروز به صحنه آمدند تا از غزه دفاع کنند.
خورشیدی ضمن تبریک به مناسبت میلاد حضرت زینب (س) به سخنان ایشان در واقعه کربلا اشاره کرد و افزود: ایشان فرمودند جز زیبایی ندیدم. اگر امروز مردم با تأسی از این گفتمان به واقعیت زیبای فلسطین نگاه کنند، زیبایی‌های فلسطین را خواهند دید و ما تکلیف داریم در قاب هنر این زیبایی ها را تصویر کنیم.
رئیس شورای سیاست گذاری جشنواره عمار در پایان گفت: امروز فلسطین به موزه ای برای دیدن جنایات تمدن غرب تبدیل شده و این فرصتی است تا با بازنمایی این واقعیت ها انسان اسیر شده به آزادی برسانند و نوید رهایی بخشی بدهند.
وی همچنین تاکید کرد: جشنواره عمار در دوره های گذشته این افتخار را داشته با همکاری با هنرمندان فلسطینی در غزه هم هفته فیلم و اکران های مردم داشته باشد. امیدواریم با پیروزی مردم فلسطین و غزه شاهد چنین اتفاقاتی در سراسر فلسطین باشیم و هنرمندان فلسطینی بتوانند در کنار هنرمندان مقاومت فعالیت کنند.
در ادامه این نشست سهیل اسعد، دبیر این دوره از جشنواره به انعکاس تصویر ایران در رسانه های غربی اشاره کرد و گفت: تصویری که جمهوری اسلامی ایران در ایران و خارج از کشور دارد انعکاس واقعیت حقیقی ایران نیست. من در سفر اخیر خود به لبنان شنیدم که آنچه از رسانه به عنوان ایران به ما می‌رسد بیشتر نظامی است؛ یعنی فلان موشک ساخته شده و فلان وسیله نظامی را ساخته اند. دوستان گفتند ما تمایل داریم از بافت فرهنگی ایران مطلع شویم. جشنواره عمار همین کمک را می‌کند و تنوع و متعدد الابعاد بودنش مهم است.
اسعد ادامه داد: عمار معمولا به عنوان جشنواره انقلاب و هنر انقلاب معرفی میشود. عمار در فضای اقتصاد نمونه ای را معرفی کرده که اقتصاد، محور اول نیست و اصالت ندارد. امکانات جز کوچکی از معادلات هنر و رسانه و سینما در عمار است. اتحاد تولید کنندگان و مخاطبین مهم است. عمار مجالی داده تا مخاطب هم تولیدکننده و هم تماشاگر باشد.
دبیر جشنواره با اشاره به تحولات ایجاد شده توسط عمار گفت: تحول سوم در مفهوم هنر افتاده. آنچه در جشنواره‌ها مطرح است این است که هنر، تفکر را می‌سازد و هنر در تفکر موثر است. در عمار این معادله عوض شده و تفکر سازنده هنر است.
وی ادامه داد: یک معادله ای بین حاکمیت و هنر در جهان وجود دارد و آن این است که حاکمیت از هنر به عنوان ابزاری برای تاثیر گذاری در افکار عمومی استفاده می‌کند. در عمار معادله عوض شد و این مردم هستند که با هنر خودشان در افکار حاکمیت موثر هستند. عمار واسطه ای بین تولید و مصرف را حذف کرده و مجالی را برای ایجاد گفتمان تفکر انتقادی باز کرده و برای تقویت فرهنگ انتقاد پذیری است.
جشنواره مردمی فیلم عمار در دی ماه سال جاری برگزار خواهد شد.
احمد نیک فرجام مستندساز در خصوص بررسی وضعیت مستندسازی در کشور گفت: یکی از مهمترین مسائل سینمای مستند فقدان توجه کافی به تولید مستندهای بحران است؛ فکر می کنم مسئولان چندان دنبال سندسازی و کشف حقایق نیستند و به همین علت اقبال کمتری برای تولید آثار مستند بحران دارند!
به گزارش سینمای خانگی این مستندساز تقدیر شده در جشنواره مردمی فیلم عمار در گفت‌وگو با سینماپرس، یادآور شد: بنده چند سال قبل برای بحران به وجود آمده در کشور عراق اقدام کردم که مستند بسازم اما مسئولان عقب نشینی داشتند وحمایتی برای ساخت این اثر نکردند.
وی با بیان اینکه مسئولان دوراندیشی ندارند اظهار داشت: سینمای مستند یک سند ماندگار برای تمامی دنیا است. امروزه در دنیا به عنوان سند به فیلم های مستند رجوع می کنند اما افسوس که گویا کسی در کشور ما دنبال سندسازی و کشف حقایق نیست.
کارگردان مستندهای «خراشاد» و «داستان دلدادگی» در خصوص سایر معضلات مستندسازان اظهار داشت: من به شخصه چون اغلب در تلویزیون کار می کنم تا الآن مشکلی در خصوص مشکل مجوز یا… نداشتم اما می دانم که مهمترین مسأله مستندسازان امروزه پخش و اکران است که متأسفانه جدی گرفته نمی شود.
نیک فرجام با تأکید بر اینکه مسئولان و مدیران سینمایی نباید صرفاً به سینمای داستانی توجه کنند متذکر شد: فیلم های داستانی همواره ویترین دارند و دیده می شوند. مسئولان باید همانطور که از اکران فیلم های داستانی حمایت می کنند برای سینمای مستند هم بسته های حمایتی داشته باشند و بستری برای اکران آن ها فراهم کنند.
وی در پایان این گفتگو افزود: از سوی دیگر بودجه تولید آثار مستند به شدت ضعیف است. ۲-۳ سال زمان صرف می شود که یک اثر مستند ساخته شود اما بودجه مناسبی برای تولید این آثار اختصاص داده نمی شود و همین باعث ایجاد مشکل جدی برای مستندسازان شده است.
کمپانی‌های بزرگ فیلمسازی چون دیزنی، وارنر برادرز دیسکاروی و لاینزگیت، تبلیغات در شبکه اجتماعی «X» را به دلیل اظهارات اخیر «ایلان ماسک» متوقف کردند.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از ورایتی، پس از آن که «ایلان ماسک» میلیاردر حوزه فناوری و مالک X (توئیتر سابق) از مطلب یکی از کاربران این شبکه اجتماعی که نوشته بود «یهودیان علیه برخی از اقلیت ها نفرت پراکنی می کنند و در عین حال از جهان میخواهند از نفرت علیه آنها دست بردارند» حمایت کرد چندین کمپانی بزرگ دنیای سرگرمی از جمله دیزنی، وارنر برادرز دیکاروی، پارامونت، اپل و ان بی سی یونیورسال اعلام کردند به دلیل این اظهارات یهودستیزانه تبلیغات خود را در این شبکه اجتماعی متوقف خواهند کرد.
کاخ سفید و کمیسیون اروپا نیز موضع سختی را علیه شبکه اجتماعی «X» اتخاذ کردند. کمیسیون اروپا در بیانیه‌ای گفت: «ما در هفته‌های اخیر شاهد افزایش نگران‌کننده اطلاعات نادرست و سخنان نفرت‌انگیز در چندین پلتفرم رسانه‌های اجتماعی بوده‌ایم، و X مطمئناً در این مورد کاملاً مؤثر است». در بیانیه کاخ سفید نیز آمده است: “ما این ترویج نفرت انگیز نفرت یهودی ستیزانه و نژادپرستانه را به شدیدترین وجه محکوم می کنیم که در تضاد با ارزش های اصلی ما به عنوان آمریکایی است».
پیش از اینکه «ایلان ماسک» شبکه اجتماعی توئیتر را بخرد، تبلیغات حدود ۹۰ درصد از درآمد توییتر را تشکیل می‌داد. ماه گذشته، شرکت «X» اعلام کرد که ارزش این شرکت ۱۹ میلیارد دلار است، این در حالی است که «ماسک» ۴۴ میلیارد دلار برای خرید این پلتفرم هزینه کرده است.
رضا کیانیان با انتشار متنی در یکی از شبکه‌های اجتماعی به جنایات این روزهای رژیم صهیونیستی در نوار غزه واکنش نشان داد.
به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، رضا کیانیان بازیگر سینما و تلویزیون با انتشاری متنی در یکی از شبکه‌های اجتماعی به جنایات این روزهای رژیم صهیونیستی که در امتداد اشغالگری ۷۵ساله صهیونیست‌ها صورت می‌گیرد واکنش نشان داد.
کیانیان با انتشار تصویر یکی از کشتی‌هایی که در حال انتقال پناهندگان یهودی اروپا به فلسطین است نوشت: این عکس در سال (۱۹۴۷ م/۱۳۲۵ ش) در بندر حیفا واقع در شمال فلسطین گرفته شده است. در این عکس ۴۵۰۰ اخراجی یهودی پناهنده به خاکِ فلسطین، با پارچه‌نوشتی که بر روی عرشه کشتی نصب شده. «آلمان خانه و آشیانه ما را نابود کرد، خواهشمندیم شما فلسطینیان، امید ما را نابود نکنید» و فلسطینیان پناه شان دادند. حالا و پس از ۷۶ سال از تاریخ این عکس، همین مهمانان منکر وجودِ سرزمین فلسطین شده و با غصب و تجاوز، کودک کشی، اِشغال و لشکرکشی، بدترین جبران ها را در حق میزبانان خود در سرزمین قدس انجام می‌دهند».
این بازیگر سینما در ادامه این پست و با اشاره به سیاست مظلوم‌نمایی صهیونیست‌ها نوشت: بزرگ ترین نسل کشی تاریخ در امریکا اتفاق افتاد. نسل کشی سرخ پوستان بومی قاره آمریکا، بعد از آن نسل کشی ارامنه، آشوریان و… نسل کشی یهودیان ، در رتبه چندم است. اما به عنوان بزرگ ترین نسل کشی تاریخ در ذهن ما و جهانیان جا افتاده. چرا که رسانه و مدیا دست آن هاست. و زیر سایه ی پرچم این نسل کشی ، دولت آن ها به نسل کشی مردمی می پردازند که روزی آن ها را پناه دادند.
کیانیان در بخش دیگری از مطلب خود با طرح این پرسش که چرا نسل‌کشی یهودیان تنها نسل‌کشی تاریخ به نظر می‌رسد، علت این مظلوم‌نمایی را انگیزه اشغالگران برای قتل عام مردمی دانست که به آنها پناه داده‌اند.
این بازیگر سینما در پایان مطلب خود نوشت: بی تفاوتی ما نشان از چه دارد؟ نشان از بی رحمی؟ یا نشان از دو قطبی گری افراطی در کشور ما؟ که ما را به بی رحمی کشانده است؟.
در نام و نشانی او اثری از «عزت»، «خسرو» و «گوهر» نیست که با ترکیب «سینمای ایران» برای خود لقب دست و پا کند اما نقشی دارد که تجسم چهره مصمم و با اراده بازیگری است که حتی در فیلم کمدی – اجتماعی نیز با «قدرت» ظاهر میشود.
به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، «خوشبختانه همه فرامرز قریبیان را از گذشته می‌شناسند و می‌دانند که اهل صحبت‌های حاشیه‌ای نیستم. فیلم‌های همچون خاک، گوزنها، صلات ظهر و سایه های بلند باد از جمله آثار سنگین و آبرومند پیش از انقلاب محسوب می‌شوند که در آنها ایفای نقش کرده‌ام.»
این خود معرفی کوتاه، برای بازیگری که طی ۶۰ سال سابقه فعالیت حرفه‌ای و پر افتخار در سینما، ۸۱ فیلم بازی کرده، مقابل دوربین کارگردانان شاخص رفته، چند فیلم ساخته و جوایز متعدد سینمایی بدست آورده کافی نیست.
لهجه تهرانی و طنین پر قدرت صدا، شناسنامه فرامرز قریبیان است. متولد ۲۷ آبان سال ۱۳۲۰ کوچه آبشار در خیابان ری.
در مدرسه «ترقی» دوره دبستان را سپری کرد و دیپلم خود را از دبیرستان «بدر» گرفت. همان دبیرستانی که مسعود کیمیایی بچه محل و دوست دوران نوجوانی فرامرز قریبیان، در فیلم «گوزنها» از آن استفاده کرد و قرار بود «سید» در ازای دریافت مواد مخدر مجانی از «اصغر دوا فروش»، از شاگردان مدرسه برای او مشتری جور کند.
فرامرز قریبیان از نوجوانی علاقه مند به سینما بود و رفاقت با مسعود کیمیایی، این دو را در مسیری طولانی و مشترک همکاری قرار داد که ابتدای آن «بیگانه بیا» و ختم آن «رئیس» بود.
سال ۱۳۴۷ مسعود کیمیایی نخستین تجربه کارگردانی خود را با فیلم سینمایی «بیگانه بیا» آغاز کرد. «بیگانه بیا» همچنین آغازی برای ورود فرامرز قریبیان به سینما بود. نقش اول فیلم با فشار تهیه کننده به سوپراستار وقت داده شد و فرامرز قریبیان نقش کوتاهی در آن ایفا کرد.
فیلم سینمایی «سفیر»
فرامرز قریبیان در مورد حضور در این فیلم گفته است: «بیگانه بیا» تجربه ای آماتوری بود زیرا در این اثر دستیار مسعود کیمیایی بودم و به خاطر همین همکاری، نقشی کوتاه را در فیلم پذیرفتم.
پس از «بیگانه بیا» برای ادامه تحصیل سینما به آمریکا سفر کرد. قصد داشت در مدرسه سینمایی «آکتورز استودیو» ثبت نام کند اما بدلیل مشغله فراوان کاری، مدرسه ارزان تری برگزید و حدود سه سال رشته بازیگری را در مدرسه ویژوآل آرت سپری کرد.
پس از بازگشت از آمریکا، همکاری فرامرز قریبیان و مسعود کیمیایی وارد دوره جدیدی شد.
فرامرز قریبیان در مورد این همکاری گفته است: پس از بازگشت از آمریکا، مسعود کیمیایی برای فیلم «زخمی ها» از من دعوت کرد، اما این فیلم به سرانجام نرسید و با کیمیایی به فیلم «خاک» رسیدیم که نخستین کار جدی و حرفه ای من در سینما با این فیلم آغاز شد.
بازی در نقش «مصیب» در فیلم «خاک» فرای تجربه اندوزی، به نوعی دستگرمی برای رسیدن به شاه نقش «قدرت» در «گوزنها» بود.
فرامرز قریبیان پس از «صلات ظهر» به کارگردانی سعید مطلبی در سال ۱۳۵۳، با فیلم «گوزنها» ساخته مسعود کیمیایی روی پرده ظاهر شد.
درخشش «گوزنها» و ایفای نقش «قدرت» چریک شهری و ارائه بازی بدون اغراق و زیرپوستی، موقعیت فرامرز قریبیان را در سینما تغییر داد و محبوبیت فراوانی برای او کسب کرد.
فرامرز قریبیان در خاطره ای از «گوزنها» گفته است: همیشه در اوایلی که فیلم بازی می‌کردم، سرصحنه‌هایی که بازی نداشتم می‌رفتم. در «گوزنها» و در سکانسی که در پایین شهر گوشت تقسیم می‌کردند، حضور داشتم. بیاد دارم وقتی در آن سکانس شیشه خودرو را پایین می‌دادند که گوشت‌ها را بین فقرا تقسیم کنند، مردم چنگ می‌زدند و به چشم خودم دیدم که دست کسانی که گوشت‌ها را تقسیم می‌کردند زخم شده بود. این سکانس در منطقه میدان شوش گرفته شد. در آن محل منازلی بود که وقتی باران می‌آمد پرگل می‌شدند و از سقف خانه ها آب می چکید.
فرامرز قریبیان که به اذعان خود، دوست نداشته در فیلمفارسی های آن دوران بازی کند، گزیده کاری را برگزید و با وجود پیشنهادهای فراوان در سال ۱۳۵۴ و ۱۳۵۵ به ترتیب در فیلم های «وقتی که آسمان بشکافد» و «چشم‌انتظار» بازی کرد.
اما سال ۱۳۵۵، سومین همکاری قریبیان با مسعود کیمیایی در «غزل» رقم خورد. پرونده حرفه‌ای فرامرز قریبیان در قبل از انقلاب اسلامی با بازی در فیلم «سایه‌های بلند باد» به کارگردانی بهمن فرمان آرا بسته شد.
بهمن فرمان‌آرا در کنار فرامرز قریبیان
قریبیان که تجربه بازی در ۱۲ فیلم سینمایی را در پیش از انقلاب داشت، بهترین گزینه فریبرز صالح برای ایفای نقش «قیس ابن مسهر» در فیلم «سفیر» بود و با این اثر، نخستین فعالیت بازیگری قریبیان پس از انقلاب آغاز شد.
وی درباره حضور در فیلم «سفیر» گفته است: پس از انقلاب به مدت دو سال ونیم سینماها تعطیل شد و مجددا به آمریکا رفتم و پس از راه افتادن سینما به کشور بازگشتم و با بازی در فیلم سینمایی «سفیر» کار خود را آغاز کردم. در فیلم «سفیر» پلانی مربوط به گردن زدن وجود داشت. برداشت این پلان بسیار مشکل بود و فیلمبرداری آن ۱۵ روز طول کشید. «سفیر» فیلم خوش ساختی است، اما فینال آن را دوست نداشتم زیرا معتقدم یک اثر سینمایی نباید مطابق اصل قصه ساخته شود. به عنوان نمونه همه می‌دانیم که «اسپارتاکوس» در جنگ کشته میشود اما «دالتون ترومبو» در نسخه سینمایی که «استنلی کوبریک» ساخت، پایان شگفت انگیز و زیبایی خلق می‌کند.
پس از «سفیر»، فرامرز قریبیان از سال ۱۳۶۲ تا ۱۳۶۶ در ۱۱ فیلم شامل «پرونده»، «سناتور»، «پایگاه جهنمی»، «ریشه در خون»، «آوار»، «گردباد»، «سمندر»، «گمشده»، «ترن»، »کمینگاه» و «کانی مانگا» بازی و با کارگردانانی از جمله مهدی صباغ زاده، اکبر صادقی، محمود کوشان، سیروس الوند، سیروس تسلیمی، امیر قویدل و مرحوم سیف الله داد در ژانرهای دفاع مقدس، ملودرام و حادثه ای همکاری کرد.
«کانی مانگا» به کارگردانی مرحوم سیف الله داد یکی از فیلم های تحسین شده در ژانر دفاع مقدس است و برای فرامرز قریبیان یک بار دیگر فرصت حضور در فیلم دفاع مقدسی را پس از «پایگاه جهنمی» فراهم کرد.
فرامرز قریبیان درمورد علت موفقیت «کانی مانگا» در جذب مخاطب گفته است: این فیلم داستانی جاسوسی و ساختار معمایی داشت. در کنار این ساختار، صحنه‌های اکشن نیز به موفقیت کار کمک کرد و فکر می‌کنم همه اینها با هم منجر به اشتیاق و هیجان مردم برای تماشای این فیلم شد.
دهه ۷۰ شمسی، دوره پرکار فرامرز قریبیان بود و در این دهه در ۲۶ فیلم بازی و یک فیلم کارگردانی کرد.
«دو نفر و نصفی» ساخته یدالله صمدی محصول ۱۳۷۰، اولین و آخرین فیلم طنز اجتماعی بود که قریبیان در آن ایفای نقش کرد و اما با وجود پارتنر طنازی مانند علیرضا خمسه، ثابت شد که چهره تراش خورده او برای ایفای نقش های مردان مصمم و با اراده، برای بازی در چنین آثاری خلق نشده است.
در همین سال، همکاری دگر بار فرامرز قریبیان با کیمیایی، ساخت فیلم «رد پای گرگ» شد. فیلمی با دیالوگ های عالی و همان تم های همیشگی کیمیایی؛ رفاقت، خیانت، انتقام … . فرامرز قریبیان در «رد پای گرگ» در نقش «رضا» و تکرار همان شخصیت با صلابت و با اراده، با سکانسی بی نظیر اسب سواری در خیابان های تهران ظاهر شد.
پوستر فیلم سینمایی «رد پای گرگ»
سال ۱۳۷۱ در کنار جمشید هاشم‌پور، در نخستین تجربه فیلمسازی فرامرز صدیقی به نام «طعمه»، به عنوان اثری پلیسی حضور یافت.
دومین همکاری قریبیان و هاشم پور سال ۱۳۷۲ با فیلم اکشن حادثه ای «آخرین خون» رقم خورد و قریبیان پا به پای هاشم‌پور که دگر بار لباس بلوچی که «زینال بندری» فیلم «تاراج» را تداعی می کرد، درخشید.
قریبیان در مورد حضور در فیلم های اکشن گفته است: در آن سال‌ها از فیلم‌های اکشن استقبال زیادی می‌شد و معمولا از من یا جمشید هاشم‌پور برای ایفای نقش‌ها در فیلم دعوت به عمل می‌آمد.
فرامرز قریبیان دهه ۸۰ شمسی را با دو فیلم «رقص در غبار»(۱۳۸۱) و «شهر زیبا» (۱۳۸۲) به کارگردانی اصغر فرهادی آغاز کرد.
وی در مورد همکاری با فرهادی گفته است: از سال ها پیش با جوانان راه می‌آمدم و چنانچه فیلمنامه‌ها را می‌پسندیدم، به آنها کمک و کار می کردم. این اتفاق در دو فیلم اول اصغر فرهادی بوجود آمد و من پیش از این حتی سریال های او را ندیده بودم. وقتی بازی در «رقص در غبار» به من پیشنهاد شد، تشخیص دادم که اصغر فرهادی به این حرفه آگاه است و با وجود کوتاه بودن نقش، در این اثر بازی کردم.
فرامرز قریبیان همچنین در این دهه سنت شکنی کرد و در چهار مجموعه تلویزیونی «روز حسرت» و «آخرین دعوت»(۱۳۸۷)، «پس از سال‌ها»(۱۳۸۷) و «باغ شیشه ای»(۱۳۸۸) به ایفای نقش پرداخت.
وی در مورد بازی در سریال تلویزیونی گفته است: سریال‌هایی بازی کردم تا بتوانم بودجه مورد نظر تولید فیلم «گناهکاران» را تامین کنم؛ بازیگر سریال نبودم، اما در سریال بازی کردم تا فیلمی مستقل بسازم.
دهه ۹۰ شمسی برای فرامرز قریبیان، فصل کم کاری بود و بازی و کارگردانی یک فیلم سینمایی، ایفای نقش در دو مجموعه تلویزیونی و با بازی در سه فیلم پایان یافت.
«خروج»(۱۳۸۹) به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا، آخرین فیلمی بود که فرامرز قریبیان در آن ایفای نقش کرد. وی در «خروج» افزون بر بازی زیرپوستی، سکوت را به اکت خود اضافه کرد و یکی از بهترین بازی های خود را ارائه داد.
اما «خروج» یک حاشیه بزرگ داشت. این فیلم سال ۱۳۹۸ و در سی وهشتمین جشنواره فیلم فجر به نمایش در آمد اما اعلام خداحافظی فرامرز قریبیان از بازیگری در نشست خبری فیلم، همه را بهت زده کرد.
فرامرز قریبیان و ابرایهم حاتمی‌کیا در نشست خبری فیلم سینمایی «خروج»
فرامرز قریبیان در این نشست خبری در مورد علت اعلام خداحافظی از بازیگری گفته بود: دیگر حوصله غرض ورزی مسئولان سینمایی را ندارم. بعد از فیلم «گناهکاران» در جشنواره شرکت نکردم. در هفت سال اخیر هیچ فیلمنامه‌ای را قبول نکردم. دلم می‌خواست با یک فیلمنامه خاص کارم را خاتمه دهم. این آخرین فیلم من است و می‌خواهم از سینما خداحافظی کنم.
ابراهیم حاتمی‌کیا نیز که در این نشست حضور داشت، فاصله گرفتن قهرآمیز قریبیان از سینما را غم‌انگیز دانست و ابراز امیدواری که این حرف خیلی جدی نباشد زیرا حضور وی برای جوانان درس است و می‌تواند نکات و راه‌های جدید به آنها نشان دهد.
جوایزی که قریبیان از سینما گرفت
قریبیان بازیگری باسواد است و هوش بسیار بالایی در بازیگری دارد. وی در مورد شیوه بازیگری خود گفته است: تکنیک من در بازیگری «متد اکتینگ»(بازی شیوه دار) است. من به مدرسه «اکتورز استودیو» نرفتم، اما از تکنیک تعلیمی این مدرسه استفاده کردم. شاید اعتنا به همین شیوع بازیگری، سبب رساندن قریبیان به جایگاه بی بدیلی در سینما شده است.
بازی فرامرز قریبیان از همان ابتدای کار با تحسین روبرو شد. سال ۱۳۵۲ برای بازی در فیلم «خاک» جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل بزرگترین جشنواره سینمایی وقت را گرفت.
سال ۱۳۶۶، ۱۳۷۱ و ۱۳۷۸ به ترتیب برای ایفای نقش در فیلم «ترن»، «بندر مه آلود» و «مرد بارانی» جایزه بهترین بازیگر مرد از سه دوره جشنواره فیلم فجر را دریافت کرد.
برای بازی در فیلم «رقص در غبار» در ۱۳۸۲ موفق به کسب جایزه بهترین بازیگر مرد از جشن خانه سینما شد.
فرامرز قریبیان جوایزی نیز از جشنواره های بین المللی در کارنامه دارد. وی سال ۲۰۰۳ از جشنواره فیلم آسیا پاسیفیک و جشنواره بین‌المللی فیلم مسکو برای بازی در «رقص در غبار» جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را گرفت.
سال ۲۰۰۴ نیز از برای فیلم «شهر زیبا» جایزه ویژه هیئت جشنواره بین المللی فیلم را کسب کرد و با «چشمایش» جایزه بهترین بازیگر مرد جشنواره بین‌المللی فیلم حراره را از آن خود کرد.
کلینت ایستوود، الگوی قریبیان در کارگردانی
قریبیان طی مدت فعالیت در سینما، چهار فیلم شامل «جدال در تاسوکی»(۱۳۶۵)، «قانون»(۱۳۷۴)، «چشم هایش»(۱۳۷۸) و گناهکاران(۱۳۹۰) را کارگردانی کرده است. به جز «جدال در تاسوکی»، در سه فیلم دیگر افزون بر کارگردانی با عنوان بازیگر نیز حضور داشته است.
وی در مورد دغدغه خود برای کارگردانی گفته است: برخی بازیگران در دنیا پس از پا به سن گذاشتن، نقش های فرعی نیز بازی می کنند، اما شخصا دوست ندارم بازیگر نقش های فرعی باشم، از این رو تصمیم گرفتم به کارگردانی و تهیه کنندگی بپردازم. به علت علاقه ای که به سینما دارم به سمت کارگردانی آمدم که مبادا به دلیل کهولت سن مجبور باشم هر نقشی را بازی کنم.
قریبیان همچنین گفته است: خیلی از بازیگران دست به کارگردانی زدند و موفق شدند؛ یکی از الگوهای من برای ورود به عرصه کارگردانی «کلینت ایستوود» بود؛ این بازیگر در سال های پیش دست به کارگردانی زد و خود نیز در آنها بازی می کرد و در اوایل هم فیلم های خوبی نساخت اما با فیلم «نابخشوده» اسکار بهترین کارگردانی را دریافت کرد.
قریبیان و کیمیایی، ۷ همکاری مشترک
از راست: فرامرز قریبیان مسعود کیمیایی و آیدن آغداشلو
قریبیان در فیلم «بیگانه بیا»(۱۳۴۷)، «خاک»(۱۳۵۲)، «گوزنها»(۱۳۵۳)، «غزل»(۱۳۵۵)، «رد پای گرگ»(۱۳۷۰)، «تجارت»(۱۳۷۳) و «رئیس»(۱۳۸۵) به کارگردانی کیمیایی بازی کرده است.
کیمیایی همواره از قریبیان به عنوان بازیگر محبوب خود یاد کرده و گفته او از رابرت دنیرو هم بهتر است.
قریبیان هم در مورد همکاری دیرپای خود با کیمیایی گفته است: سابقه همکاری من با مسعود کیمیایی به فیلم «بیگانه بیا» باز می گردد. در این اثر نقش کوتاهی داشتم و پس از بازی در آن به آمریکا رفتم، زیرا نوع فیلم هایی که در آن زمان ساخته می شد را نمی پسندیدم. در آن زمان فیلمسازانی همچون مسعود کیمیایی و داریوش مهرجویی تازه شروع به کار کرده بودند. مهرجویی و جنس فیلم های او متناسب من نبود و او هرگز به سراغ من نمی آمد و به این موضوع کاملا آگاه بودم. پس فقط مسعود کیمیایی می ماند که در آن شرایط باید منتظر می ماندم تا او فیلمی بسازد و از من در فیلم خود استفاده کند.
وی همچنین گفته است: کیمیایی فیلمسازی است که راهی را در سینمای ایران باز کرد تا بعدها یک عده‌ای دیگر آن را ادامه دهند. سینمای ایران با او پیشرفت کرد و ما با هم همکاری داشتیم. بعد از انقلاب این همکاری کمتر شد البته در «رد پای گرگ»، «تجارت» و «رئیس» بازی کردم و همچنان معتقدم کیمیایی حق زیادی به گردن سینمای ایران دارد.
فرامرز قربیبان مرداد سال ۱۳۹۹ نیز در یادداشتی که مناسبت هفتم مرداد سالروز تولد مسعود کیمیایی در یکی از نشریات منتشر کرد، ضمن تبریک این روز به وی نوشته است: من و مسعود کیمیایی از ۹ سالگی با هم بزرگ شدیم و با هم رفیقیم و به تمام علائق و اندیشه‌ها و تفکرات هم آشناییم. چون در یک محله، یک کوچه و خیابان زندگی می‌کردیم. کار در سینما را با مسعود شروع کردم؛ او نقش‌های خوب و ماندگاری در فیلم‌هایش به من محول می‌کرد. از فیلم خاک و گوزنها و ردپای گرگ گرفته تا تجارت حتی رییس فیلم‌هایی بودند که فیلمنامه و شخصیت‌هایش را دوست داشتم و نقش‌هایی که بر عهده من گذاشته بود با روحیه من همخوانی داشت، ولی پر واضح است که فیلم گوزنها و نقشم در این فیلم (قدرت) را بیشتر از شخصیت‌های دیگری که با او کار کردم، دوست دارم.
وی در این نامه همچنین با اشاره به ابراز علاقه برای بازی در نقش های معترض، بازگشت به سینما بعد از حافظی در سال ۱۳۹۸ را منوط به دعوت مسعود کیمیایی از وی برای یک نقش اعتراضی عنوان و تصریح کرده است: اساسا نقش‌های معترض را دوست دارم. با اینکه در جشنواره فجر اعلام بازنشستگی کردم (نمی‌دانم درست بود یا نه چون من حرف دلم را می‌زنم) ولی اگر دوباره مسعود به من نقش اعتراضی بدهد با جان و دل برایش بازی می‌کنم. ولی به طور کل نقش اعتراضی با روحیه من همخوانی دارد و بازی خواهم کرد. البته بگویم که نه‌تنها من فیلم گوزنها را دوست دارم که این فیلم بارها و بارها از جانب منتقدان بهترین فیلم تاریخ سینمای ایران شناخته شد برای اینکه جایگاه والایی در سینمای ایران دارد.
رابرت دنیرو نیستم
فرامرز قریبیان در کنار پسرش سام قریبیان
فرامرز قریبیان همچنین از اینکه با رابرت دنیرو مقایسه شود، راضی نیست و در این باره گفته است: برخی از من به عنوان «رابرت دنیرو» سینمای ایران نام می برند، البته این نظر من نیست. من ایران متولد شدم و رابرت دنیرو در آمریکا متولد شده است. او فیلم های بزرگ با کارگردانان بزرگ همچون «مارتین اسکورسیزی» کار کرده است. اما ناگفته نماند بسیاری از فیلم هایی که رابرت دنیرو بازی کرده درخور توجه نبوده و فقط برای دستمزد در آنها بازی کرده است. البته دلیلی ندارد همه فیلم های یک بازیگر خوب باشد. جوان تر که بودم فیلم هایی را بازی می کردم که می دانستم آثار خوبی نمی شود اما برای حضور در سینما در آنها بازی کردم و نیز باید زندگی خود را می گذراندم.
فرامرز قریبیان با اینکه خود یک برند در بازیگری است، نظر متفاوتی در مورد «سوپراستار» در سینما دارد.
وی در این باره گفته است: خلق سوپراستار در سینما در اختیار کسی نیست. سوپراستار خود به خود در سینما بوجود می آید و وقتی مردم یک بازیگر را دوست داشته باشند او به سوپراستار تبدیل می شود. سوپراستار در اثر فیلم هایی که بازی می کند به این جایگاه می رسد؛ فیلم های بسیاری در سینمای دنیا وجود دارد که به وجود سوپراستارها نفروخته اند و از طرفی فیلم هایی بدون حضور سوپراستارها فروش خوبی داشته اند و به عنوان نمونه در فیلم سینمایی «تایتانیک» این موضوع کاملا مشهود است. پیش از اینکه دست به کارگردانی بزنم و در زمان بازیگری، معتقد بودم که فروش فیلم ربطی به بازیگر ندارد و فیلمنامه، ساخت و انتخاب درست بازیگران است که در جذب مخاطبان اثر دارد.
به هر روی این بازیگر کهنه کار، نگاهی نیز به جوانان دارد و معتقد است سینما را باید به آنها سپرد اما توصیه های هم برای جوانان دارد.
وی گفته است: حرفه سینما متعلق به جوانان است البته این به این معنا نیست که باید پیشکسوتان را کنار گذاشت. در کشورهای پیشرفته این حرفه به حدی ارزش دارد که میلیون ها جوان سراغ آن می روند و بسیاری از آنان نیز پشت در استودیوها می مانند.
فرامرز به جوانان علاقه‌مند به بازیگری نیز توصیه کرده است: بازیگری راه دشواری دارد و اگر عشق وجود داشته باشد، حتما علاقه مندان به بازیگری به نتیجه می رسند. رفتن به آموزشگاه های سینمایی به تنهایی چیزی را حل نمی کند و این موضوع باید با عشق همراه باشد. همیشه از کلاس درس فراری بودم و اکنون نیز این روحیه را دارم، از این رو دنبال برگزاری دوره های آموزشی نبوده ام زیرا بلد نیستم در عرصه بازیگری تدریس کنم.
چندی پیش فرامرز قریبیان برای رفع شائبه که مرتبط با بازگشت وی به سینما پیش آمده بود، خداحافظی از سینما را بهترین کار زندگی خود عنوان کرده بود.
گرچه این نشان می دهد فرامرز قریبیان از تصمیم خود باز نخواهد گشت، اما نباید فراموش کرد، ردی از او در تاریخ سینمای کشور مانده که قابل پاک شدن نیست.
فرامرز قریبیان چه به روی پرده باشد و چه نباشد یک برند معتبر در سینمای ایران باقی خواهد ماند. بازیگری که با نقش «قدرت» در «گوزنها» درخشید و پس از «خروج» با «قدرت» از سینما خداحافظی کرد.
معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رییس سازمان سینمایی کشور گفت: ۲۳۲ سالن سینما از ابتدای فعالیت دولت سیزدهم تاکنون در استان های مختلف کشور به بهره برداری رسیده است.
به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، محمد خزاعی عصر روز چهارشنبه در آیین افتتاح سینما سیمرغ بوکان اظهار کرد: قبل از شروع فعالیت دولت سیزدهم ۵۷۰ سینما در کشور وجود داشت و ما تصمیم گرفتیم در این دولت، ۴۳۰ سالن به ظرفیت سینماهای کشور اضافه کنیم.
وی اضافه کرد: هم اکنون بیش از ۵۰ شهر با بیش از ۱۰۰ هزار نفر جمعیت در کشور فاقد سینما است.
وی ادامه داد: سعی خواهیم کرد پس از احداث سالن های سینمایی، تجهیز آنها را به سرعت شروع کنیم.
معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی اظهار کرد: احداث سینما یکی از برنامه ها و مصوبات سفر رییس جمهور و هیات دولت به مناطق مختلف کشور است.
خزاعی با اشاره به انجام سفرهای مختلف به شهرستان های کشور از جمله بوکان در آذربایجان غربی گفت: هدف ما از سفرهای استانی برررسی وضعیت، تقسیم امکانات و دیدار و گفت و گو با هنرمندان این مناطق است.
وی افزود: هم اکنون ۵۰ سالن در ۵۰ منطقه محروم کشور در حال ساخت است و این امر یک گام مهم در ترویج فرهنگ سینما در مناطق کمترتوسعه یافته است.
وی در خصوص راه اندازی سینمای جوانان نیز گفت: در ابتدا باید دفتر نمایندگی راه اندازی شود و پس از برگزاری چند دوره و جذب هنرجویان نمایندگی به دفتر ارتقا یابد.
فرماندار بوکان هم در این آیین گفت: با افتتاح سینما سیمرغ گام مهمی در راستای توجه ترویج فرهنگ استفاده از سینما در بوکان برداشته شد.
خشایار صنعتی افزود: افتتاح سینما سیمرغ و پردیس سینمایی در بوکان یک مطالبه عمومی است و بوکان مهد فرهنگ و هنر در جنوب آذربایجان غربی است.
وی اضافه کرد: راه اندازی دفتر سینما جوانان و برپایی کارگاه های فرهنگی و هنری در بوکان یکی از نیازهای جوانان این منطقه است.
سینما سیمرغ بوکان روز چهارشنبه با حضور محمد خزاعی معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رییس سازمان سینمایی کشور در مجتمع فرهنگی هنری سردار شهید حاج قاسم سلیمانی این شهر افتتاح شد.
رئیس سازمان سینمایی حوزه هنری(سوره) با بیان اینکه تمامی ۶ اثر این سازمان برای جشنواره فیلم فجر خواهد رسید، گفت: سه کار هم اینک در نیمه دوم تولید خود قرار دارند، تولید اثر پویانمایی هم تقریبا تمام شده و مراحل نهایی صداگذاری را پشت سر می‌گذارد.
به گزارش سینمای خانگی، حمیدرضا جعفریان در گفت وگو با خبرنگار سینمایی ایرنا اظهار داشت: یکی از تولیدات مرکز سوره در مرحله پس از تولید و اثری دیگر نیز در اوایل تولید است و تصویربرداری این اثر هم که زمان تولید کوتاه تری دارد به همراه دیگر آثار در آذرماه تمام میشود.
توکل ما بر خداست
وی افزود: این که کارها چقدر خوب شدند و یا می‌شوند و میزان استقبال از آنها چقدر خواهد بود، توکل ما بر خداست و هم اینکه دیگران باید قضاوت کنند.
جعفریان همچنین در این باره که سوره چقدر در دور آتی جشنواره فیلم فجر برد خواهد داشت؟ گفت: در هدفگذاری که از ابتدای این دوره جدید (۱۳۹۹) داشتیم و با برنامه‌ریزی‌هایی که به طور خاص برای امسال داشتیم، تمرکز ما بر این بود که با تنوع ژانر و محصول در حوزه‌های مختلف اعم از دفاع مقدس، اجتماعی، تاریخی، آثاری برای مخاطبان متفاوت و همچنین حوزه مخاطب کودک و نوجوان داشته باشیم تا با آنها بتوانند ارتباط برقرار کنند و اینکه در چینش موضوعات، سیاست‌ها و فیلمسازهایی که با آنها همکاری می‌کنیم تنوعی وجود داشته باشد.
وی افزود: تلاش کردیم هم فیلمسازهای جوان و هم حرفه‌ای‌ترها و کارکشته‌های سینما و هم فیلم‌های با بودجه پایین و فیلم‌های با پروداکشن بالا به جشنواره راه یابند تا هم با تنوعی از این جنس، به غیر از امسال، برای سبد اکران سال بعد نیز این تنوع را بتوانیم داشته باشیم و هم اینکه در جشنواره ممکن است ذائقه‌های مختلفی بین داوران و اهالی سینما وجود داشته باشد.
جعفریان درباره حمایت سازمان‌های مختلف از فیلمسازی از جمله سازمان برنامه و بودجه و تبلیغات اسلامی و این که حوزه فیلمسازی در انتهای دولت سیزدهم چه رونقی را شاهد خواهد بود؟ گفت: اتفاق‌های خوبی افتاده است. یکی از سیاست‌هایی که ما در تولید پیگیری می‌کنیم این است که در عین حفظ کیفیت و شاخص بودن آثار و جذابیت آنها برای مخاطب و حرفه ای بودن، در تعداد هم جهشی را در سازمان سینمایی سوره داشته باشیم.
یکی از موانع اصلی ما در سال‌های گذشته منابع مالی بود که در این دو سه سال بویژه امسال اتفاق خوبی را در مشارکت رقم زدیم
رئیس سازمان سینمایی سوره اظهار داشت: یکی از موانع اصلی ما در سال‌های گذشته منابع مالی بود که در این دو سه سال بویژه امسال اتفاق خوبی را در مشارکت رقم زدیم. همکاری و هم‌افزایی با دستگاه‌ها و نهادهای مشابه خود مانند بنیاد فارابی و سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان داشتیم که این کانون نیز به تازگی در فضای تولید فعال‌تر شده است.
وی خاطرنشان کرد: در بخش خصوصی هم نهادهایی را همراه کردیم. این هم‌افزایی و همکاری از مولفه‌هایی است که منجر به تولید آثار بیشتر و رونق میشود.
جعفریان در ارزیابی خود از جشنواره فیلم فجر امسال گفت: در اکران فیلم‌ها از ابتدای امسال اوضاع خوب بوده است اما برای این که اگر بخواهیم نقادانه مطرح کنیم مقداری در چینش فیلم‌ها و تنوع باید تجدید نظر شود تا دیگر فیلم‌ها هم بیشتر دیده شوند، تک ژانری وجود نداشته باشد و عدالتی در توزیع برقرار شود.
جشنواره امسال خیلی پررونق خواهد بود
وی افزود: در سوره تلاش می‌کنیم این کار را انجام دهیم تا در صاحبان آثاری که در زمره دو سه فیلم پرفروش اول نیستند احساس خسران و بی‌توجهی وجود نداشته باشد. چون سانس دادن و تعداد سالن‌هایی که در اختیار فیلم‌ها قرار می گیرد در فروش موثر است.
جعفریان گفت: ممکن است فیلمی فروش زیادی داشته باشد و هر چه سانس بدهند باز هم دیده شود اما این که صرفا به دو سه فیلم مشابه هم توجه شود در بلند مدت به ضرر سینماست. در این سال‌ها فیلم های خوبی تولید شده و جشنواره امسال خیلی پررونق خواهد بود و این مسئولیت ما را در فضای توزیع و نمایش در سال‌های بعد سخت‌تر می‌کند و باید این عدالت را بیشتر برقرار کنیم.
