رسانه سینمای خانگی- فیلم کوتاه می‌تواند ر وند سینمای بلند را تغییر دهد

مهرداد خوشبخت نویسنده و کارگردان سینما که کار خود را از دوره‌های فیلمسازی انجمن سینمای جوانان ایران آغاز کرده معتقد است سینمای کوتاه و فیلمسازانش همواره در سینمای بلند جریان‌ساز بوده‌اند.

به گزارش سینمای خانگی از ستاد خبری چهلمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران، مهرداد خوشبخت کارگردان سینما که در آخرین تجربه سینمایی خود فیلم «گل‌های باوارده» را به جشنواره فیلم فجر آورده بود از دانش‌آموختگان انجمن سینمای جوانان ایران است که از استان خوزستان وارد دوره‌های انجمن شده است. او درباره ورودش به این نهاد سینمایی گفت: سال 1359 که جنگ شروع شد خانواده ما جنگ‌زده شد؛ ما از آبادان به چند شهر رفتیم و در نهایت در اهواز ماندیم.

او افزود: اولین دوره سینمای جوان بعد از انقلاب در اهواز سال 1364 راه افتاد. ما اولین گروهی بودیم که در این دوره شرکت کردیم و امتحان دادیم و گزینش شدیم. البته من به شخصه به دلیل شرایط جنگی آن ایام نتوانستم دوره سینمای جوان اهواز را کامل سپری کنم.

این کارگردان سینما عنوان کرد: اما خودم مراوداتی داشتم که همواره در مسیر اهواز ـ تهران تردد می‌کردم. سال 1368 یک فیلم کوتاه 16 میلی‌متری به‌نام «نان‌آور» در مرکز گسترش سینمای تجربی کار کردم؛ تجربه تدوین فیلم‌های 8 میلی‌متری هم داشتم ولی فیلم «نان‌آور» اولین کار جدی‌ام بود که متاسفانه با مشکلاتی روبرو شد. باند صدای فیلم گم شد و کار چندسالی عقب افتاد و در نهایت سال 1378 آماده شد. در این فاصله سال 1373 دوباره عزم‌ خودم را جزم کردم تا یک کار بومی بسازم؛ با بچه‌های خوزستان فیلمی به اسم «جنایت موجه» تولید کردیم. این فیلم که درباره مسائل بومی خوزستان بود، سکوی پرتاب من به فیلمسازی حرفه‌ای در تهران شد.

خوشبخت به تشریح اتفاقات فیلم «جنایت موجه» پرداخت و ادامه داد: فیلم جنایت موجه پیرامون موضوع قتل‌های ناموسی بود و در جشنواره‌های مختلفی جایزه گرفت و دیده شد. این فیلم باعث شد من دوباره یک فیلم کوتاه 35 تولید کنم که متعلق به مرکز گسترش بود و توقیف شد. معتقدم سینمای کوتاه می‌تواند بر روند سینمای بلند تاثیر بگذارد چراکه این اتفاق برای من رقم خورد. زمانی آقای خسرو سینایی فیلمم را در یک جشنواره دیده بود، من را دعوت کرد و دیداری کردیم و باب آشنایی با او برای من باز شد. او با نگاهی به فیلم «جنایت موجه»، فیلم«عروس آتش» را ساخت. خسرو سینایی واقعاً شخصیت بزرگی داشت در مقدمه کتاب فیلم‌ خود نیز اشاره کرد که جرقه‌ اولیه «عروس آتش» از فیلم «جنایت موجه» زده شده است.

او در پاسخ به اینکه آیا کارگردانان فیلم کوتاه را می‌توان با فیلمسازان بلند مقایسه کرد، گفت: فیلم کوتاه دو کاربرد دارد؛ یک کاربرد همان بعُد آموزشی است یعنی فیلمسازی را با هزینه کم‌تر با فضای کوچکتر تجربه می‌کنیم و این باعث می‌شود فیلمساز جوان تجاربی کسب کند و رزومه‌ای داشته باشد تا وارد فیلم بلند شود؛ این یک نگاه به فیلم کوتاه است که آن را پلکان می‌داند. نگاه دیگری وجود دارد که فیلمسازی کوتاه را به‌عنوان یک حرفه دنبال می‌کند. آدم‌های زیادی وجود دارند که با وجود تجارب زیاد و اینکه شاید 60 سال از سن آن‌ها می‌گذرد اما همچنان فیلم کوتاه می‌سازند و به شکل حرفه‌ای کار می‌کنند.

کارگردان «گل‌های باوارده» تصریح کرد: اینکه الزاماً هر کسی فیلم کوتاه می‌سازد باید روزگاری فیلم بلند بسازد، درست نیست. عده‌ای فضای فیلم بلند را دوست ندارند و مسیر فیلم کوتاه را ادامه می‌دهند و اشکالی ندارد چراکه بسیاری از موضوعات وجود دارند که پرداختن به آن در فیلم کوتاه نتیجه موفق‌تری خواهد داشت.

خوشبخت با اشاره اینکه ورود فیلمسازان کوتاه به سینمای بلند تجربه موفقی بوده است، گفت:فیلمسازان فیلم کوتاه به ویژه کارگردانان انجمن سینمای جوانان ایران در سینمای بلند همیشه موفق بوده‌اند؛ چراکه انجمن گستره وسیعی دارد و ارتباط آن با سینمای حرفه‌ای زیاد است. استادان انجمن افرادی حرفه‌ای هستند لذا ارتباط این بچه‌های جوان با آدم‌های حرفه‌ای خیلی کمک کننده خواهد بود که فیلمسازان خوبی تربیت شوند. ما در عرصه سینمای بلند افراد زیادی را داریم که با وجود تحصیلات مرتبط، در دوره‌های سینمای جوان شرکت داشته‌اند. شهرام مکری، سعید روستایی و خیلی‌های دیگر وجود دارند که با وجود اینکه دانشگاه هم رفته‌اند اما از فیلم کوتاه وارد سینمای بلند شده‌اند.

او به تفاوت‌های دوره‌های فیلمسازی در استان‌ها و مرکز پرداخت و با بیان اینکه این شرایط خیلی متفاوت است، افزود: در شهرستان‌ها سطح آموزش پایین‌تر است و معمولا مدرسان بهتر در تهران ساکن هستند. سال گذشته یک اقدام خوب صورت گرفت و گروه‌ها به اردوهای آموزشی اعزام می‌شدند؛ این اقدام خیلی خوبی بوده است.

باید این دوره‌های فشرده آموزشی را با حضور افراد حرفه‌ای برگزار کنند تا هنرجویان با روش‌های فیلمسازان حرفه‌ای آشنا شوند.

این کارگردان گفت: اتفاق دیگری که در شهرستان‌ها وجود دارد عدم پیگیری بچه‌های فیلمساز جوان است؛ سال گذشته ما در آبادان فیلم «پالایشگاه» را کار کردیم. تیم ما سه‌ماه و نیم در آبادان بود. همچنین سال 1398 یک ماه به دلیل ساخت فیلم «آبادان یازده 60» در آبادان بودیم اما با وجود اینکه شخصاً اعلام کرده بودم بچه‌ها می‌توانند کنار ما در پروژه تجربه‌اندوزی کنند اما حتی یک‌بار بچه‌های اهواز و آبادان حضور پیدا نکردند. این درحالی است زمانی که ما جوان بودیم، برای تجربه کردن پشت صحنه فیلم‌های سینمایی تلاش زیادی می‌کردیم و قدر این فرصت‌ها را می‌دانستیم.

رسانه سینمای خانگی- جشنواره فیلم اقوام برای اثرگذاری نیازمند استمرار است

کارگردان فیلم سینمایی «آبادان یازده ۶۰» با تاکید براینکه جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی می‌تواند بسیار جذاب و مخاطب‌پسند باشد، گفت: این رویداد برای تاثیرگذاری و جریان‌سازی باید استمرار و دبیرخانه ثابت داشته باشد و متناسب با موضوع آن تولید صورت بگیرد.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، مهرداد خوشبخت که در آخرین تجربه سینمایی خود «گل‌های باوارده» را به چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر آورده بود، درباره جشنواره‌های موضوعی به ایرنا گفت: جشنواره‌ها در ذات اتفاقات خوبی هستند؛ ما جشنواره‌ها را برای دیده شدن و تشویق سینماگران جوان موثر و مهم می‌دانیم.

وی به جشنواره‌ها موضوع‌محور موفق دنیا اشاره کرد و افزود: جشنواره حتی اگر موضوع‌محور و مناسبتی هم باشد، خوب است. این اتفاق در تمام دنیا مرسوم است و سالانه صدها جشنواره با این رویکردها برگزار می‌شود چراکه یکی از راه‌های پرداختن به هر موضوع خاص و برجسته‌کردن آن پرداختن به آن از طریق جشنواره است. مثلاً اگر بخواهیم فرش ایرانی دیده شود حتماً باید جشنواره با رویدادی با این موضوع برپا کنیم.

شاید جشنواره ملی فیلم ایرانی در قدم اول میزبان فیلم‌های شاخص و فاخری نباشد و در دوره اول نوعی گردآوری و رصدی از آثار موجود با محوریت اقوام صورت بگیرد اما این جشنواره باید برای موفقیت تداوم پیدا کند؛ مشکل ما همواره تداوم در برگزاری جشنواره‌ها بوده است

کارگردان «عقاب صحرا» به راه‌اندازی جشنواره فیلم اقوام ایرانی اشاره و بیان کرد: این جشنواره می‌تواند جذاب و مخاطب‌پسند باشد و درباره رسوم اقوام و ابعاد مختلف آن خواهد بود؛ در این جشنواره سینمایی هر اثری با این موضوع ساخته شده است، دیده می‌شود که این امر دو کارکرد دارد. اولاً عوامل سازنده فیلم دیده و تشویق می‌شوند. ثانیاً موضوع مهم اقوام ایرانی و اتحاد و همبستگی آن‌ها مورد توجه قرار می‌گیرد.

خوشبخت گفت: شاید جشنواره ملی فیلم ایرانی در قدم اول میزبان فیلم‌های شاخص و فاخری نباشد و در دوره اول نوعی گردآوری و رصدی از آثار موجود با محوریت اقوام صورت بگیرد اما این جشنواره باید برای موفقیت تداوم پیدا کند؛ مشکل ما همواره تداوم در برگزاری جشنواره‌ها بوده است. گاهی موضوعات مختلفی محور جشنواره‌های فیلم شده که نمونه آن جشنواره فیلم رشد بوده است. جشنواره برای تاثیرگذاری و جریان‌سازی باید استمرار داشته باشد پس باید دبیرخانه ثابت داشته و برای تولید در حوزه موضوعی جشنواره تلاش صورت گیرد. باید درباره این موضوع تبلیغ و پژوهش انجام شود، حمایت مالی باشد تا در نهایت شاهد برگزاری رویدادهای اثرگذار باشیم.

وی عنوان کرد: جشنواره‌های موضوعی مختلفی در دنیا وجود دارند؛ این جشنواره یا به دلیل جایگاه و اعتبارشان مورد توجه قرار می‌گیرند یا اینکه جوایز درخوری پرداخت می‌کنند. معتقدم جشنواره‌های موضوعی زمانی می‌توانند فیلمسازان را ترغیب کنند که جایزه‌های خوبی پرداخت کنند. برای مثال می‌توان به ‌جای جوایز مختلف چند جایزه ویژه در راستای تولید فیلم پرداخت کرد.

کارگردان «گل‌های باوارده» با تاکید براینکه اقوام ایرانی موضوع جذابی برای فیلمسازی است که می‌تواند سال‌ها برای آن جشنواره برپا کرد، گفت: اقوام ایرانی از موضوعات جذابی برای سینماست که قابلیت برگزاری استمرار یک جشنواره سینمایی را دارد. ما به چنین جشنواره‌هایی نیاز داریم تا بتوانیم همواره رسم و رسوم خود را نو کنیم و آن‌ها را به دنیا نشان دهیم و همچنان آن را به مردم خودمان تذکر دهیم تا فراموش نکنند از چه فرهنگی برخوردار هستند. اتفاقاً جشنواره اقوام، رویدادی است که جای آن خالی بود و برگزاری جشنواره برای آن باید وجود داشته باشد.

مهرداد خوشبخت – کارگردان سینما

خوشبخت در پاسخ به اینکه توجه سینما به خرده‌فرهنگ‌ها در اقوام ایرانی چقدر می‌تواند برای مخاطب جذابیت داشته باشد، گفت: حتماً اگر یک فیلم با موضوعی که مردم به آن علاقه دارند به اقوام ایرانی بپردازد، موفق خواهد شد. شاید یک فیلم با موضوع اقوام در ژانر کمدی ساخته شود، اشکالی ندارد و باید از آن استقبال کرد؛ این نوع نگاه باعث فروش بیشتر خواهد شد. برای موفقیت یک فیلم در فروش و استقبال مخاطب تنها موضوع فیلم تعیین کننده نیست بلکه ژانر فیلم در آن نقش مهمی دارد.

حتماً اگر یک فیلم با موضوعی که مردم به آن علاقه دارند به اقوام ایرانی بپردازد، موفق خواهد شد. شاید یک فیلم با موضوع اقوام در ژانر کمدی ساخته شود، اشکالی ندارد و باید از آن استقبال کرد

وی به تجارب خود در فیلمسازی پرداخت و ادامه داد: من یک استاد به اسم آقای رحیم‌زاده داشتم که ایشان به من یک راهنمایی کرد و من آن جملات را به همه می‌گویم. ایشان توصیه می‌کردند نسبت به موضوعی که شناخت دارید، فیلم بسازید. این توصیه یعنی مثلاً اگر من درباره قتل‌های ناموسی در آبادان فیلم می‌سازم، چون این فرهنگ را می‌شناسم در فضای آن بزرگ شده‌ام پس فیلمساز باید در شرایطی که شناخت دارد، با موضوعی که شناخت دارد فیلمسازی کند.

کارگردان «آبادان یازده ۶۰» بیان کرد: این روزها خیلی از بچه‌هایی که فیلم کوتاه کار می‌کنند آثارشان را برای من ارسال می‌کنند. خیلی از این بچه‌ها در فیلم کوتاه دارند ادای فیلم بلند را در می‌آورند. من می‌گویم این فیلم بلند را بخاطر اینکه می‌خواهید تمرین فیلمسازی کنید، کوتاه نکنید.

خوشبخت خاطرنشان کرد: شما درباره موضوعی که نسبت به آن شناخت دارید فیلمی بسازید تا تاثیرگذار باشد. مثلا فیلم درباره ازدواج و طلاق در تهران ساخته می‌شود درحالی که کارگردان اهل زاهدان است! من همیشه به فیلمسازان حوان می‌گویم فیلمی را بسازند که کسی درباره موضوع آن اطلاعی ندارد.

نخستین جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی به دبیری کمال تبریزی و به همت موسسه فرهنگی هنری فصل هنر آبان ۱۴۰۲ در تبریز برگزار خواهد شد.

رسانه سینمای خانگی- آیا نسل جدید سنخیتی با سینمای جنگ دارد

کارگردان فیلم سینمایی «آبادان، یازده ۶۰» گفت: نسل جدید سنخیتی با سینمای جنگ ندارد و با آن آشنا نیست و بعضاً تصورشان از فیلم جنگی، فیلمی با صحنه‌های خونریزی و خسته کننده است.

به گزارش سینمای خانگی، مهرداد خوشبخت در گفت وگو با خبرنگار سینمایی ایرنا، در توضیح فعالیت های متاخر خود بیان کرد: این روزها درگیر آماده کردن نسخه نهایی فیلم سینمایی گل‌های باوارده (۱۴۰۱) بودم که اسم آن به پالایشگاه تغییر کرد.

وی افزود: زمان جشنواره این فیلم را بسیار سریع و با عجله آماده کردیم به همین دلیل هم اصلاح رنگ ما آماده نبود و هم بخش های ویژوال افکت. حتی میکس صدا را مجدد انجام دادیم و همه این موارد مرتفع شد و فیلم رفت تا آماده اکران شود.

کارگردان فیلم سینمایی تک تیرانداز (۱۳۹۹) در پاسخ به این پرسش که آیا همانگونه که زمزمه‌هایی در ایام جشنواره به گوش رسید هدف از تغییر زمان اکران این فیلم به بهانه آماده نبودن جنسی حواشی برای بیشتر دیده شدن این فیلم بود، بیان کرد: نه این گونه نبود فیلمبرداری ما دیر شروع شد و به تبع آن کارهای انجام فیلم تاخیر داشت و دیر انجام شد و زمان کم داشتیم. هرکسی فیلم را روی پرده دید متوجه شد که مشکلات تصویری و اصلاح رنگ و … برای فیلم وجود دارد.

خوشبخت تاکید کرد: لزومی نداشت که این کار را کنیم. خداراشکر با همه این موارد نقد بدی روی فیلم نبود و همه کسانی که فیلم را دیدند می گفتند که این فیلم واقعاً سینماست.

کارگردان دوم فیلم سینمایی به وقت شام (۱۳۹۶) در مورد علت نامگذاری گل‌های باوارده تصریح کرد: اسم فیلمنامه ما پالایشگاه بود و یک سکانس به آن اضافه شد که در منطقه باوارده در آبادان رخ می داد که در مورد گلهای کاغذی حرف زده می شد و بار عاطفی داشت و به دلیل عرقی که به آبادان داشتم دوست داشتم که اسم گل های آن منطقه یعنی باوارده روی فیلم گذاشته شود اما وقتی فیلم را در جشنواره نمایش دادیم خودم هم مانند دیگران دیدم که سخت با این اسم ارتباط برقرار می کنم.

وی ادامه داد: بعد از آن فکر کردیم که این موضوع ممکن است روی تبلیغات فیلم هم اثر بگذارد. البته دلیل نامگذاری قبلی فیلم هم این بود که به نظرم رسید که اسم پالایشگاه برای مضمونی که فیلم قصد انتقال آن را دارد زیادی صنعتی است.

این کارگردان در توضیح وضعیت کنونی فیلم سینمایی پالایشگاه یادآور شد: این فیلم برای ارسال به برخی از جشنواره ها زیرنویس و کارهایش انجام شده و احتمالاً در هفته دفاع مقدس و پس از شهریور اکران می شود.

کارگردان فیلم سینمایی عقاب صحرا (۱۳۹۱) اظهار داشت: ما دور روز آخر در جشنواره بودیم و سانس ظهر فیلم ما پخش و دیده شد و در عمل تنها یک سانس فرصت داشتیم و همان تعداد مخاطبان کمی که فیلم را دیدند برایشان جالب و برخوردشان همانند فیلم آبادان، یازده ۶۰ (۱۳۹۸) بود. همچنان که آبادان یازده ۶۰ تا انتها جزو ۵ فیلم مردمی بالا آمد آن هم بدون هیچ تبلیغ و هزینه بالایی؛ آبادان یازده ۶۰ فیلم ارزانی بود اما این فیلم گران و بزرگ بود و سینما بود و موضوعش موضوعی مردمی بود.

خوشبخت بیان کرد: فیلم سینمایی پالایشگاه مانند آبادان یازده ۶۰ که رادیو نفت را نشان می داد، قصه ای واقعی داشت و درباره آدم های پالایشگاه و برای مردم بسیار جالب بود.

کارگردان فیلم سینمایی صدای پای من (۱۳۸۹) در پاسخ به این پرسش که چرا فیلم های دفاع مقدسی فروش موفقی در گیشه ندارند، بیان کرد: زمان قدیم داشته ایم. مثلاً آبادان یازده ۶۰ که فیلم کوچک و ارزانی هم بود هزینه خودش را درآورد؛ یک اکران کوچک سینمایی داشت و بعد به دلیل همزمانی با کرونا آن را اکران آنلاین کردیم که خرج خودش را درآورد و اگر اثر خوب و جذاب باشد پیش می آید که خوب بفروشد و موفق باشد.

وی ادامه داد: مردم ارتباط زیادی با فیلم جنگی برقرار نمی کنند و طبیعی هم هست. نسل جدید سنخیتی با سینمای جنگ ندارد و با آن آشنا نیست و بعضاً تصورشان از فیلم جنگی، فیلمی با صحنه های خونریزی و خسته کننده است.

خوشبخت در پاسخ به این پرسش که بر این اساس چرا فیلم های دفاع مقدس به شکلی که برای مخاطبان جذاب باشند ساخته نمی شوند، گفت: این موضوع به ما فیلمسازان برمی‌گردد مثلاً من سوژه ای مانند آبادان یازده ۶۰ را پیدا و کار کردم یا پالایشگاه را ساختم که اگرچه جنگی است اما در شهر اتفاق می افتد و هیچ تانک و توپ و خاکریزی ندارد و همه چیز داخل شهر است و قهرمانانی دلچسب و واقعی دارد.

کارگردان فیلم سینمایی جای او دیگر خالی نیست (۱۳۸۴) با تاکید بر اهمیت ساخت آثار دفاع مقدس، بیان کرد: دفاع مقدس جزئی از تاریخ ماست. من بسیار تلاش کردم تا این دو فیلم را بسازم چون اگر این اتفاقات به تصویر در نمی آمد و ثبت نمی شدند این واقعیات رو به فراموشی می‌رفت. اینها تاریخ شفاهی ای بودند که باید ثبت می شدند. یک قصه در بستر دراماتیک است که اثر می گذارد.

وی افزود: بچه های جوانی که آبادان یازده ۶۰ را می دیدند همه وقتی از سالن بیرون می آمدند می پرسیدند که مگر جنگ این گونه هم بوده است؟ و این اتفاقات برایشان جالب بود.

کارگردان مجموعه تلویزیونی گشت پلیس (۱۳۹۷) در پاسخ به این پرسش که اگر فیلم دفاع مقدسی دیده نمی‌شود چرا ساخته شود، تصریح کرد: چرا دیده می شوند. به هرحال سلیقه های مختلف وجود دارد. نباید هرچیزی صرفاً بفروشد که ما تولیدش کنیم. بخشی حمایت های فرهنگی است و دولت باید حمایت کند و اینها باعث می شود که سلیقه های مختلف درنظر گرفته شوند. فیلم اجتماعی بفروش هم زیاد نیست اما ساخته می شود.

خوشبخت در توضیح اینکه آیا فیلم بعدی وی هم در ژانر دفاع مقدس خواهد بود، گفت: از اول این فیلم ها سه قصه بود آبادان یازده ۶۰، پالایشگاه و سومی درباره جنگ ذوالفقاری در آبادان. جنگ ذوالفقاری ماجرایی مردمی واقعی است که مردم جنگیدند و نگذاشتند که آبادان به دست عراقی ها بیفتد. فیلمنامه این فیلم آماده است اما مسئله این است که امروز شرایط فیلم سازی جنگی سخت شده است.

خروج از نسخه موبایل