رییس سازمان سینمایی: باید به سینماگر بگوییم تریبون سیاسی نباشید

رئیس سازمان سینمایی گفت: نمی‌شود در خیابان سینما، یک طرفه رفت. نمی‌شود شما هرچه می‌خواهید بگویید و دستگاه قضا برخوردی نکند. باید به سینماگر بگوییم تریبون سیاسی نباشید.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از خبرنگار فرهنگی ایرنا، محمد خزاعی امشب جمعه ۲۵ آذرماه با حضور درآئین اختتامیه شانزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» به ایراد سخنرانی پرداخت و مواضعی صریح درباره موضع‌گیری برخی سینماگران در حوادث اخیر گرفت.

محمد خزاعی در این بخش گفت: خوشحالم که امشب در آئین اختتامیه جشنواره حضور دارم. امسال جشنواره با شکوه تر نسبت به سال‌های قبل برگزار شد. حضور هنرمندان تهرانی و شهرستانی برای اولین بار از ابتکارات خوب بود از آقای اسماعیلی وزیر محترم ارشاد تشکر می‌کنم که نگاه صمیمانه و پدرانه به حوزه مستند داشتند. شاید برای اولین بار بود که وزیر با فیلم‌سازان صحبت داشتند. من در جریان هستم، بد نیست شما هم بدانید ایشان در هفته حداقل ۶۰ تا ۷۰ نفر از هنرمندان را می‌بینند و به صورت خصوصی پای درد دل‌های آن‌ها می‌نشیند و مشکلات عرصه هنر را بررسی می‌کند. همین باعث شده مشکلات به ما گوشزد شود. این ارتباط باعث دلگرمی ما شده است.

وی ادامه داد: جشنواره امسال باشکوه بود و امشب برگزیدگان جوایز خود را گرفتند. چند دغدغه مطرح شد که بد نیست به آن‌ها بپردازیم. هنرمندان درخواست داشتند آثارشان محدود به برگزاری جشنواره نباشد و آثار آن‌ها دیده شود. پیشنهاد می‌کنم آقای حمیدی مقدم جشنواره‌های منطقه‌ای را برگزار کنند. اجازه رقابت به شهرستان‌ها داده شود به نظرم می‌شود سالن‌های سینما را فعال کرد تا نمایش مستند در کشور جدی‌تر شود. باید فضایی ایجاد کنیم تا آثار منتخب دیده شوند. راه‌اندازی پلتفرمی در حوزه مستند این فرصت را ایجاد می‌کند تا به صورت تخصصی به این موضوع بپردازد. این‌ها دغدغه مشترک بود.

باید در سینما هوشمندانه‌تر عمل کنیم

رئیس سازمان سینمایی افزود: درباره اتفاقات اخیر هم باید بگویم در مرحله سختی هستیم. طبیعتاً باید هوشمندانه‌تر در عرصه سینما عمل کنیم. این روزها گفته می‌شود حال سینما خوب نیست، سینما از رونق افتاده، اقتصاد سینما دچار مشکل شده، من این را در عملکرد خودمان می‌بینم. اتفاقات اخیر را که بررسی می‌کنم ابتدا جنبش «می تو» راه‌اندازی می‌شود و همه حیثیت ایران را زیر سوال می‌برد و هیچکس اعتراض نمی‌کند. وقتی عده‌ای علیه سینما بیانیه می‌دهند انتظار این است که اگر دروغ است، تکذیب کنند و با بانیان برخورد کنند، اما برخورد نشد و افراد گفتند فشار روی ما زیاد است. تهمت‌های این جنبش به خیلی‌ها زده شد و دفاعی از سینما نشد.

وی ادامه داد: مسأله دوم سیاسی بود که ربطی به سینما نداشت و آن بیانیه «تفنگت را زمین بگذار» بود. این مسأله بدون اینکه صنفی باشد عده‌ای بیانیه‌ای دادند و ۱۷۰ نفر امضا کردند از صنوف سوال کردم چرا نگفتید این ارتباطی به صنوف ندارد، ما سینماگران قرار نیست حزب سیاسی باشیم، هنرمند فراتر از حزب سیاسی است. ارتباط هنرمند با مردم می‌تواند مشکل‌گشا باشد.

خزاعی گفت: مسأله سوم اتفاقات امروز است. امروز سه دسته هنرمند داریم؛ عده‌ای تحت تأثیر فضای موجود ابراز همدردی کردند. دسته دوم کسانی هستند که می‌گوید تحت تأثیر مخاطبان هستیم و دسته سوم که اندک هستند رسماً به مبارزه با برخی مبانی می‌پردازند و ما با دسته سوم کار داریم. دسته اول و دوم که در حال پیگیری کارهایشان هستیم، اما با دسته سوم باید چه کنیم؟ نمی‌شود در خیابان سینما، یک طرفه رفت. نمی‌شود شما هرچه می‌خواهید بگویید و دستگاه قضا برخوردی نکند. باید به سینماگر بگوییم تریبون سیاسی نباش!

حق توهین به رهبر و مرشد ما را ندارید

وی ادامه داد: همین حوادث اخیر شگفت‌انگیز بود. بیانیه یکی از بازیگران دیروز خط قرمزها را درنوردید. نمی‌شود هرکسی مبانی

 اصلی را زیر سوال ببرد و ما چیزی نگوییم. شما حق ندارید به رهبر و مرشد ما توهین کنید. عرصه فرهنگ نباید اینقدر بی‌حساب و کتاب شود. اینجا هنوز جمهوری اسلامی است. برخی در توهم هستند. تا کی باید تحت‌تأثیر رسانه‌های شیشه‌ای باشیم؟ تا کی پیاده نظام اینترنشنال و منو تو باشیم؟ یک لحظه به خودمان بیایم. این کشور دو دستی تقدیم کسی نمی‌شود. این کشور روز به روز بالنده می‌شود.

خزاعی تأکید کرد: از هیأت مدیره جدید خانه سینما ممنونم این سینما اگر دچار مشکل است، برخی مربوط به خود سینماگران است، چون اظهارنظر سیاسی می‌کنند. شما باعث شدید خیلی از سینماگران بیکار باشند. سال بعد سال بیکاری سینما خواهد بود. آنهایی که بیانیه می‌دهند جیبشان پر است. شما دارید معیشت همه را زیر سوال می‌برید. مطالبات درست است اما چشمان را باز کنیم.

وی ادامه داد: شما باعث شدید هنرمندان سال بعد بیکار باشند باید پاسخگو باشید ما با خانه سینما جلساتی گذاشتیم تا مشکلات را حل کنیم. مردادماه بیشترین فروش را داشتیم. من حس درد کردم. دو ماه است سکوت کردم و دوستان خواستند سخنی نگویم تا دو دستگی ایجاد نشود، اما به مردمی که خون دادند چه بگویم؟ بگویم من رئیس سازمان سینمایی هستم اما نمی‌توانم کاری کنم؟

تا روزی که من هستم اجازه اکران فیلم بدون حجاب نخواهم داد

وی تاکید کرد: این جریان از ۸۸ شروع شد. احزاب سیاسی وارد سینما شدند، البته تعداد هنرمندان زیاد است. تا روزی که من هستم حجاب را در سینما از دست نخواهیم داد و فیلم بدون حجاب روی پرده نخواهد رفت. ما نیامده‌ایم که به دهه ۴۰ و ۵۰ برگردیم، اینجا سینمای جمهوری اسلامی ایران است و بابت آن خون‌ها داده‌ایم

جشنواره «100» به ایستگاه بندرعباس، شیراز، تبریز و قزوین رسید

شهرهای بندرعباس، شیراز، تبریز و قزوین میزبان دوره‌های جدید کارگاه‌های آموزشی سیزدهمین جشنواره فیلم «۱۰۰» شدند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی سیزدهمین جشنواره فیلم «۱۰۰»، کارگاه‌های آموزشی «از ایده تا تولید» با تدریس هادی مقدم‌دوست، «چگونه یک فیلم ۱۰۰ ثانیه‌ای بسازیم؟» با حضور حسین دارابی، «تولید فیلم ۱۰۰» با حضور محمدرضا خردمندان و «کارگردانی فیلم ۱۰۰» با حضور محمدباقر مفیدی‌کیا به ترتیب در شهرهای بندرعباس، شیراز، تبریز و قزوین برگزار خواهند شد.

در این راستا کارگاه‌های هادی مقدم‌دوست و محمدرضا خردمندان در روزهای ۲۴ و ۲۵ آذر، محمدباقر مفیدی‌کیا در روز ۲۴ آذر و حسین دارابی در روزهای ۲۶ و ۲۷ آذر میزبان علاقه‌مندان به ساخت فیلم‌های ۱۰۰ ثانیه‌ای می‌شوند.

این کارگاه‌ها که در ادامه روند رویکرد فراتهران سیزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم «۱۰۰» در دستور کار این جشنواره قرار گرفته است، تاکنون در شهرهای اصفهان، زنجان، قزوین و مشهد برگزار شده و در ادامه نیز با حضور استادان مطرح سینما در شهرهای یزد، رشت، اهواز و… با همکاری حوزه هنری مراکز استان‌ها برای علاقمندان برگزار خواهد شد.

فراخوان سیزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم «۱۰۰» ابتدای آبان‌ماه منتشر شد و مهلت ارسال آثار برای حضور در بخش‌های رقابتی ملی، بین‌المللی و کودک و نوجوان تا پایان دی‌ اعلام شده است.

این دوره از جشنواره بین‌المللی فیلم «۱۰۰» به دبیری یوسف منصوری و به همت سازمان سینمایی سوره، اوایل اسفندماه ۱۴۰۱ برگزار خواهد شد.

کارگاه آنلاین نستیا کورکیا

کارگاه انتقال تجربه «مواجهه با موضوعات ذهنی؛ هنر» توسط نستیا کورکیا در چهارمین روز از برگزاری جشنواره «سینماحقیقت» به صورت آنلاین در دسترس علاقمندان قرار گرفت.

به گزارش ستاد اطلاع رسانی شانزدهمین جشنواره «سینماحقیقت»، نستیا کورکیا که با فیلم «GES-2» در شانزدهمین جشنواره «سینماحقیقت» حضور دارد، در این کارگاه که با عنوان «مواجهه با موضوعات ذهنی؛ هنر» برای علاقمندان تعریف شده بود، گفت: همیشه رویای این را داشتم که به ایران بیایم و معرفی شدنم در ایران مایه افتخار است. یکی از فیلمسازان و کارگردان‌های قدیمی و مورد علاقه من، عباس کیارستمی بود و خیلی متاسفم که نتوانستم (به دیدارش) بیایم. حداقل خوشحالم که می‌توانم به این صورت، در یک جلسۀ از پیش ضبط شده دربارۀ فیلمم حرف بزنم.

او ادامه داد: مایل نیستم اسم این جلسه را مستر کلاس بگذارم. چون مگر من چه کسی هستم که بخواهم برای شما مستر کلاس برگزار کنم. حداقل می‌توانم بعضی از سوال‌های شما را پاسخ دهم. امیدوارم بتوانم چیزهای جالبی را که دوست دارید، دربارۀ فیلم من بدانید را با شما به اشتراک بگذارم.

این مستندساز در ادامه بیان کرد: وقتی ساخت این فیلم را شروع کردم، یکی از پرسش‌های اصلی که از همان ابتدا داشتم، این بود که هنر و به طور خاص هنر معاصر چیست؟ در مدت پنج سال فیلمبرداری، مدام این سوال خیلی ساده را از همه می‌پرسیدم. چون برایم خیلی مهم بود و عجیب اینکه هر کس از هنر درک خودش را داشت. بنابراین مشخص شد که ارائۀ یک تعریف مشخص از هنر بسیار مشکل است.

کورکیا با بیان اینکه هنر چیزی است که شما را برانگیخته کند، گفت: وقتی یک فیلم قوی تماشا می‌کنین، هم با موضوع جدیدی آشنا می‌شوید و هم در عمق وجود شما، مسئله‌ای بسیار آهسته و با ظرافت شروع به تغییر کرده و شکل‌گیری ایده‌ای جدید در درون شما آغاز می‌شود. وقتی از برانگیختگی حرف می‌زنم اصلاً منظورم احساسات یا هیجانات پرشور نیست؛ گاهی ممکن است نشستن به تماشای یک فیلم حوصله‌ شما را سر ببرد و چندان سرگرم‌کننده نباشد اما حس‌اش با شما می‌ماند. به این ترتیب از خودتان بیرون می‌آیید و دنیا را از زوایه‌ای متفاوت می‌بینید. اگر فیلم یا هر فرم هنری دیگری تغییری در شما به وجود نیاورد، آن زمان پرسش جدی برای من این است که موضوع چیست؟

او با تاکید بر اینکه آدم عملگرایی است که سعی می‌کند به سمت تئوری نرود، بیان کرد: در واقع برداشت‌های مختلف مردم از هنر، من را خیلی حیرت‌زده کرد. فرایند بازسازی آن ساختمان و تبدیل نیروگاه تولید برق به یک موسسۀ هنری برایم شگفت‌آور بود. همان فرایند بازسازی، به نحوی پرفورمنس هنری بود. دست کم برای من که این طور به نظر می‌رسید.

این مستندساز ادامه داد: در طول فیلمبرداری و در طول روز به روش کار کردن کارگرها و امنیت‌شان در منطقۀ کارگاهی فکر می‌کردم؛ به اینکه آنها به آن سازۀ بزرگ فلزی و معلق در آسمان چطور نگاه می‌کنند؟ آیا هنر معاصر همین نیست؟ برای من ترکیبی از احساسات مختلف و جالب بود.

کورکیا در ادامه صحبت‌هایش گفت: ساخت این فیلم پنج سال طول کشید و البته که در این مدت چیزهای زیادی برای من داشت و درکم را نسبت به فیلمسازی تغییر داد. بنابراین، برایم سخت است که فیلمم را در یک مقوله طبقه‌بندی کنم. به نحوی نمی‌توان گفت این فیلم، تجربی است؛ مایلم بگویم فقط یک فیلم است.

او ادامه داد: نمی‌توانم آن را یک مستند مشاهده‌ای معرفی کنم. چون گاهی افراد با دوربین تعامل دارند. نمی‌توانم بگویم مستندی کاملاً مشارکتی است. این اثر ترکیبی از انواع مستندسازی است. روراست بگویم اولش برایم سخت بود، چون می‌خواستم همه‌چیز مرتب و آماده باشد و سبک یکدستی داشته باشد. دربارۀ اینکه به چه روشی این فیلم را بسازم، ایده‌های زیادی داشتم و فکر می‌کنم این خودِ فیلم بود که خودش را به من نشان داد!

این مستندساز در ادامه بیان کرد: این فیلم باعث شد چیزهای بیشتری دربارۀ خودم و فرایند کار یاد بگیرم که برایم بسیار ارزشمند است. برای مثال، صحنه‌هایی که کارگرها در آن حضور دارند و ناگهان رو به دوربین حرف می‌زنند. در آن لحظه‌ها با خودم می‌گفتم ای وای! من این را نمی‌خواستم! نمی‌خواهم آنها با دوربین حرف بزنند؛ چنین تعاملی را نمی‌خواهم. اما راستش بعداً که تصویرها را نگاه می‌کردم به این نتیجه می‌رسیدم که آن تصاویر، زنده‌تر هستند.

کورکیا در ادامه بیان کرد: نمی‌خواستم آدم‌ها انقدر مستقیم باهم حرف بزنن، ولی حقیقتی در آن صحبت‌ها بود؛ که ارزشش فراتر از محتوای مطرح شده است. پس به این نتیجه رسیدم که باید بخشی از فیلم باشد. ادراکات من از اینکه می‌خواهم فیلمم را چطوری بسازم، یک فرایند مستمر بود، به‌خصوص در فرایند تدوین. چون حذف سکانس‌ها و فقط بیان حس خودتان در فیلم کار آسانی است، اما بعد می‌بینید کسل‌کننده‌ شده و حسی از پیچیدگی دنیا و آفرینش به شما نمی‌دهد.

در ادامه این برنامه نیز نستیا کورکیا تجربیات شخصی خود از ساخت مستند را با مخاطبان به اشتراک گذاشت.

شانزدهمین جشنواره «سینماحقیقت» به دبیری محمد حمیدی مقدم تا 25 آذرماه در پردیس سینمایی ملت در حال برگزاری است.

پایان دی‌ماه،آخرین مهلت شرکت در جشنواره فیلم ۱۰۰ ثانیه‌ای

سیزدهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم ۱۰۰ اوایل اسفند ۱۴۰۱ برگزار خواهد شد.

به گزارش سینمای خانگی، سیزدهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم ۱۰۰ به دبیری یوسف منصوری و به همت سازمان سینمایی سوره اوایل اسفند ۱۴۰۱ برگزار خواهد شد.
هر اثر از هنرمندان ایرانی صرفاً می‌تواند در یکی از بخش‌های مسابقه ملی یا مسابقه بین‌الملل شرکت کند. هنرمندان غیرایرانی صرفاً در بخش بین‌الملل مجاز به ارائه اثر هستند.

بخش مسابقهٔ ملی
ارسال آثار در این بخش باید در یکی از قالب‌های ذیل با رویکرد ایران عزیز و حداکثر تا ۱۰۰ ثانیه (با احتساب تیتراژ) باشد.

  • مستند
  • داستانی
  • پویانمایی

بخش مسابقۀ بین‌المللی
ارسال آثار در این بخش باید در یکی از قالب‌های ذیل با رویکرد فیلم‌های اخلاق‌محور و حداکثر تا ۱۰۰ ثانیه (با احتساب تیتراژ ) باشد.

  • مستند
  • داستانی
  • پویانمایی

بخش مخاطب کودک و نوجوان
این بخش ویژۀ آثار تا ۱۰۰ ثانیه‌ای با مخاطب کودک و نوجوان است. ارسال اثر در این بخش از نظر فرم و ساختار محدودیتی ندارد و شرکت‌کنندگان می‌توانند آثار خود را با هر قالب دلخواه در محدودۀ ۱۰۰ ثانیه ارسال کنند. نکته حائز اهمیت در این بخش که فیلمساز را مجاز می‌سازد تا علاوه بر سه قالب مستند،داستانی و پویانمایی از هر قالب تصویری دیگری که مناسب انتقال مضمونش می‌داند، استفاده کند آن است که آثار در این بخش حتماً باید برای مخاطب کودک و نوجوان ساخته شود. آثار ویژه این بخش اگر در هر کدام از سه قالب مستند، داستانی و پویانمایی ساخته شده باشند، علاوه بر بخش کودک و نوجوان، در یکی از بخش‌های مسابقه ملی یا بین‌الملل به انتخاب صاحب اثر شرکت داده خواهند شد.

مهلت ارسال آثار در سه بخش مسابقه ملی، بین‌الملل و مخاطب کودک و نوجوان این جشنواره تا پایان دی ماه خواهد بود.

مواجهه با موضوعات ذهنی هنر در سینما حقیقت

کارگاه انتقال تجربه «مواجهه با موضوعات ذهنی؛ هنر» توسط نستیا کورکیا در چهارمین روز از برگزاری جشنواره «سینماحقیقت» به صورت آنلاین در دسترس علاقمندان قرار گرفت.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ستاد اطلاع رسانی شانزدهمین جشنواره «سینماحقیقت»، نستیا کورکیا که با فیلم «GES-۲» در شانزدهمین جشنواره «سینماحقیقت» حضور دارد، در این کارگاه که با عنوان «مواجهه با موضوعات ذهنی؛ هنر» برای علاقمندان تعریف شده بود، گفت: همیشه رویای این را داشتم که به ایران بیایم و معرفی شدنم در ایران مایه افتخار است. یکی از فیلمسازان و کارگردان‌های قدیمی و مورد علاقه من، عباس کیارستمی بود و خیلی متاسفم که نتوانستم (به دیدارش) بیایم. حداقل خوشحالم که می‌توانم به این صورت، در یک جلسۀ از پیش ضبط شده دربارۀ فیلمم حرف بزنم.

او ادامه داد: مایل نیستم اسم این جلسه را مستر کلاس بگذارم. چون مگر من چه کسی هستم که بخواهم برای شما مستر کلاس برگزار کنم. حداقل می‌توانم بعضی از سوال‌های شما را پاسخ دهم. امیدوارم بتوانم چیزهای جالبی را که دوست دارید، دربارۀ فیلم من بدانید را با شما به اشتراک بگذارم.

این مستندساز در ادامه بیان کرد: وقتی ساخت این فیلم را شروع کردم، یکی از پرسش‌های اصلی که از همان ابتدا داشتم، این بود که هنر و به طور خاص هنر معاصر چیست؟ در مدت پنج سال فیلمبرداری، مدام این سوال خیلی ساده را از همه می‌پرسیدم. چون برایم خیلی مهم بود و عجیب اینکه هر کس از هنر درک خودش را داشت. بنابراین مشخص شد که ارائۀ یک تعریف مشخص از هنر بسیار مشکل است.

کورکیا با بیان اینکه هنر چیزی است که شما را برانگیخته کند، گفت: وقتی یک فیلم قوی تماشا می‌کنید، هم با موضوع جدیدی آشنا می‌شوید و هم در عمق وجود شما، مسئله‌ای بسیار آهسته و با ظرافت شروع به تغییر کرده و شکل‌گیری ایده‌ای جدید در درون شما آغاز می‌شود. وقتی از برانگیختگی حرف می‌زنم اصلاً منظورم احساسات یا هیجانات پرشور نیست؛ گاهی ممکن است نشستن به تماشای یک فیلم حوصله‌ شما را سر ببرد و چندان سرگرم‌کننده نباشد اما حس‌اش با شما می‌ماند. به این ترتیب از خودتان بیرون می‌آیید و دنیا را از زوایه‌ای متفاوت می‌بینید. اگر فیلم یا هر فرم هنری دیگری تغییری در شما به وجود نیاورد، آن زمان پرسش جدی برای من این است که موضوع چیست؟

او با تاکید بر اینکه آدم عملگرایی است که سعی می‌کند به سمت تئوری نرود، بیان کرد: در واقع برداشت‌های مختلف مردم از هنر، من را خیلی حیرت‌زده کرد. فرایند بازسازی آن ساختمان و تبدیل نیروگاه تولید برق به یک موسسۀ هنری برایم شگفت‌آور بود. همان فرایند بازسازی، به نحوی پرفورمنس هنری بود. دست کم برای من که این طور به نظر می‌رسید.

این مستندساز ادامه داد: در طول فیلمبرداری و در طول روز به روش کار کردن کارگرها و امنیت‌شان در منطقۀ کارگاهی فکر می‌کردم؛ به اینکه آنها به آن سازۀ بزرگ فلزی و معلق در آسمان چطور نگاه می‌کنند؟ آیا هنر معاصر همین نیست؟ برای من ترکیبی از احساسات مختلف و جالب بود.

کورکیا در ادامه صحبت‌هایش گفت: ساخت این فیلم پنج سال طول کشید و البته که در این مدت چیزهای زیادی برای من داشت و درکم را نسبت به فیلمسازی تغییر داد. بنابراین، برایم سخت است که فیلمم را در یک مقوله طبقه‌بندی کنم. به نحوی نمی‌توان گفت این فیلم، تجربی است؛ مایلم بگویم فقط یک فیلم است.

او ادامه داد: نمی‌توانم آن را یک مستند مشاهده‌ای معرفی کنم. چون گاهی افراد با دوربین تعامل دارند. نمی‌توانم بگویم مستندی کاملاً مشارکتی است. این اثر ترکیبی از انواع مستندسازی است. روراست بگویم اولش برایم سخت بود، چون می‌خواستم همه‌چیز مرتب و آماده باشد و سبک یکدستی داشته باشد. دربارۀ اینکه به چه روشی این فیلم را بسازم، ایده‌های زیادی داشتم و فکر می‌کنم این خودِ فیلم بود که خودش را به من نشان داد!

این مستندساز در ادامه بیان کرد: این فیلم باعث شد چیزهای بیشتری دربارۀ خودم و فرایند کار یاد بگیرم که برایم بسیار ارزشمند است. برای مثال، صحنه‌هایی که کارگرها در آن حضور دارند و ناگهان رو به دوربین حرف می‌زنند. در آن لحظه‌ها با خودم می‌گفتم ای وای! من این را نمی‌خواستم! نمی‌خواهم آنها با دوربین حرف بزنند؛ چنین تعاملی را نمی‌خواهم. اما راستش بعداً که تصویرها را نگاه می‌کردم به این نتیجه می‌رسیدم که آن تصاویر، زنده‌تر هستند.

کورکیا در ادامه بیان کرد: نمی‌خواستم آدم‌ها انقدر مستقیم باهم حرف بزنن، ولی حقیقتی در آن صحبت‌ها بود؛ که ارزشش فراتر از

محتوای مطرح شده است. پس به این نتیجه رسیدم که باید بخشی از فیلم باشد. ادراکات من از اینکه می‌خواهم فیلمم را چطوری بسازم، یک فرایند مستمر بود، به‌خصوص در فرایند تدوین. چون حذف سکانس‌ها و فقط بیان حس خودتان در فیلم کار آسانی است، اما بعد می‌بینید کسل‌کننده‌ شده و حسی از پیچیدگی دنیا و آفرینش به شما نمی‌دهد.

در ادامه این برنامه نیز نستیا کورکیا تجربیات شخصی خود از ساخت مستند را با مخاطبان به اشتراک گذاشت.

شانزدهمین جشنواره «سینماحقیقت» به دبیری محمد حمیدی مقدم تا ۲۵ آذرماه در پردیس سینمایی ملت در حال برگزاری است.

کدام مستندها در روز پایانی «سینماحقیقت» اکران می‌شوند؟

در پنجمین روز از برگزاری شانزدهمین جشنواره «سینماحقیقت»، ۳۸ مستند نمایش داده می‌شوند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از سینمایی ایرنا، امروز پنجشنبه ۲۴ آذرماه، هفت سالن پردیس سینمایی ملت با اکران آثار راه‌ یافته به شانزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت»، میزبان علاقه‌مندان سینمای مستند است.

براساس جدول اکران فیلم‌ها در روز پنجم جشنواره، سالن شماره یک ملت از ساعت ۱۴ تا ۱۶ میزبان اکران فیلم‌های «دفک» به کارگردانی بهنام بیرم‌وند و «اپوش» به کارگردانی بهمن ابراهیمی در بخش «نیمه‌بلند» مسابقه ملی، ساعت ۱۶ تا ۱۸ فیلم «ردی از یک مرد»به کارگردانی ساسان فلاح فر در بخش «بلند» مسابقه ملی و «جایزه شهید آوینی»، ساعت ۱۸ تا ۲۰ اکران فیلم «برزخی‌ها» به کارگردانی عارف افشار در بخش «بلند» مسابقه ملی، ساعت ۲۰ تا ۲۲ اکران فیلم «برای پس از مرگم» به کارگردانی عبدالرضا نعمت‌اللهی در بخش «بلند» مسابقه ملی و «جایزه شهید آوینی» خواهد بود.

سالن شماره ۲ از ساعت ۱۴ تا ۲۲ در چهار سانس میزبان اکران فیلم‌های مستند شانزدهمین جشنواره «سینماحقیقت» خواهد بود. در سالن شماره ۲ از ساعت ۱۴ تا ۱۶، فیلم «بوچیا» به کارگردانی حسین همایونفر در بخش «خارج از مسابقه» روی پرده می‌رود. همچنین سالن شماره ۲ ساعت ۱۶ تا ۱۸ میزبان سه فیلم «آستان خورشید» به کارگردانی حمیدرضا محروقی، «سرخدار» اثر محسن سخا، «پسر کوهستان» ساخته احسان کمرخانی در بخش «کوتاه» مسابقه ملی است.

ساعت ۱۸ تا ۲۰ نیز فیلم مستند «خیشی که دشت‌ها را شیار زد» به کارگردانی احسان غیبی حاجیور از بخش «نیمه بلند» مسابقه ملی روی پرده سالن شماره ۲ پردیس سینمایی ملت می‌رود. همچنین فیلم‌های مستند «در پس جنگ» به کارگرانی محمدحسین محمودیان و «همه چیز از بالا قشنگ‌تر است» اثر کاوه حدادی از ساعت ۲۰ تا ۲۲ در بخش «جایزه شهید آوینی» جشنواره «سینماحقیقت» روی پرده این سالن می‌روند.

سالن شماره ۹ امروز ۲۴ آذرماه ساعت ۱۸ تا ۲۰ میزبان فیلم‌های «پناه به دریا» اثر کامران رحیمی و «آغازگر یک پایان» ساخته امید حسن‌زاده که در بخش «جایزه شهید آوینی» جشنواره «سینماحقیقت» حضور دارند، است. همچنین فیلم «معجزه بناسان» ساخته حبیب احمدزاده از بخش «خارج از مسابقه» در سالن شماره ۹ پردیس سینمایی ملت به نمایش در می‌آید.

فیلم‌های«ودت» اثر کلودین بوریس و پاتریس چاگنارد، محصول کشور فرانسه ساعت ۱۴ تا ۱۶ در بخش «بلند» مسابقه بین‌الملل،«فرار» اثر نیری آدلین هی، محصول مشترک کشورهای کامبوج و فرانسه ساعت ۱۶ تا ۱۸ در بخش «بلند» مسابقه بین‌الملل،«بخش زندگی ویژه» اثر آدلا کومرزی، محصول جمهوری چک در بخش «نمایش ویژه» ساعت ۱۸ تا ۲۰ و «تکه‌هایی از بهشت» اثر عدنان برکه، محصول مشترک مراکش و فرانسه که در بخش «نمایش ویژه» حضور دارد، ساعت ۲۰ تا ۲۲ در سالن شماره ۱۰ پردیس سینمایی ملت به نمایش در می‌آیند.

همچنین سالن شماره ۶ پردیس سینمایی ملت در روز پنجم از شانزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» از ساعت ۱۴ تا ۱۶، فیلم «پاییز پنجاه سالگی» به کارگردانی محسن اسلام‌زاده در بخش «بلند» مسابقه ملی و «جایزه شهید آوینی» روی پرده می‌رود. همچنین ساعت ۱۶ تا ۱۸ میزبان فیلم «خونه مامان شکوه» به کارگردانی مهدی بخشی مقدم در بخش «بلند» مسابقه ملی و بین‌الملل است. ساعت ۱۸ تا ۲۰ نیز ۲ فیلم مستند «بازمانده» به کارگردانی علیرضا کرمی و «واهگ» ساخته حدیث جان بزرگی از بخش «نیمه بلند» مسابقه ملی روی پرده سالن شماره ۶ پردیس سینمایی ملت می‌رود. همچنین فیلم مستند «دیافراگم» به کارگرانی جواد وطنی از ساعت ۲۰ تا ۲۲ در بخش «بلند» مسابقه ملی جشنواره «سینماحقیقت» روی پرده این سالن می‌رود.

سالن شماره سه ملت از ساعت ۱۴ تا ۱۶ چهار فیلم«آخرین عکس» اثر مهمت آکیف گولر، محصول کشور ترکیه، «خیلی راحت نباش» اثر شیما التمیمی، محصول کشور یمن،«کنسرت بالکنی» اثر دیانا کادلوبوسکا و کریستف کادلوبوفسکی، محصول کشور لهستان و فیلم«محمد ساتو، مسلمان ژاپنی» اثر آتسوشی کادو واکی، محصول کشور ژاپن که در بخش «کوتاه» مسابقه بین‌الملل حضور دارند، روی پرده می‌روند.

همچنین سالن شماره سه از ساعت ۱۶ تا ۱۸ میزبان اکران فیلم «جاده استخوان» به کارگردانی بهروز نورانی‌پور در بخش «نیمه‌بلند» مسابقه ملی، ساعت ۱۸ تا ۲۰ سه فیلم «پرواز بر فراز سرزمین خورشید» به کارگردانی مهدی باقری، «کشیم عاشق» اثر امیر آقاعبدالهی و «ققنوس» ساخته مونا شمس در بخش «کوتاه» مسابقه ملی خواهد بود. ساعت ۲۰ تا ۲۲ نیز فیلم «دنیای وحشی زاگرس» ساخته فرشاد افشین‌پور روی پرده این سالن خواهد رفت.

و در پایان سالن شماره چهار میزبان چهار فیلم خارجی خواهد بود که از ساعت ۱۴ تا ۱۶ فیلم«شعله‌ور» اثر الک مورگان و تیریکی اونس، محصول استرالیا در بخش «پرتره»، از ساعت ۱۶ تا ۱۸ مستند «لینچ- اوز» اثر الکساندر او فیلیپ، محصول آمریکا در بخش «پرتره»، از ساعت ۱۸ تا ۲۰ مستندهای«جای جبران ندارد» اثر لاسلو هالاس، محصول کشور مجارستان و «تنها باد» اثر زوفیا کوالوسکا، محصول کشور لهستان در بخش «نیمه‌بلند» مسابقه بین‌الملل و در نهایت از ساعت ۲۰ تا ۲۲ مستند «جی ئی اس ۲» اثر ناستیا کورکیا، محصول مشترک کشورهای روسیه و ایتالیا در بخش «بلند» مسابقه بین‌الملل روی پرده می‌روند.

شانزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» از امروز کار خود را آغاز کرده و تا ۲۵ آذرماه به دبیری محمد حمیدی مقدم ادامه خواهد داشت

مستندسازی در ایران پشتوانه تحقیقی ندارد

کارگردان مستند نیمه بلند «شهر گمشده» معتقد است مستندسازی در ایران خیلی پشتوانه تحقیقی ندارد و در این زمینه بسیار ضعیف هستیم.

به گزارش سینمای خانگیبه نقل از ایرنا، مهدی افشارنیک که در شانزدهمین دوره از برگزاری جشنواره بین‌المللی سینما حقیقت با مستند ۵۶ دقیقه ای شهر گمشده در بخش مسابقه نیمه بلند ملی حضور دارد در گفت وگو با خبرنگار سینمایی ایرنا فاصله سینمای مستند ایران و جهان را بسیار دانست و افزود: بخش مهم این مسأله آن است که سرمایه‌گذار برای پروژه‌های بزرگ مستند نداریم و اگر هم هست گرایش‌های خاص و ایدئولوژی خاص دارند.

وی تصریح کرد: نکته مهمتر این که مستند در حوصله بسیار زیاد ساخته می‌شود. مستندهای بزرگی که در دنیا ساخته می‌شود سه سال زمان می‌برد و تحقیق و گردآوری آن‌ها خیلی قوی است و ما در ایران در این زمینه خیلی ضعیف و معطوف به نتیجه هستیم و این ضعف مستندسازی ماست و من بیش از همه این ضعف را بر گردنم دارم.

افشارنیک که برای دومین بار است در جشنواره سینما حقیقت حضور دارد و نخستین بار حضور او به سال ۹۷ برمی گردد در ارزیابی کیفی از روند برگزاری این رویداد بین‌المللی در ۱۵ دوره گذشته گفت: در سال ۹۷ آثاری که ارائه شده بود بسیاری قوی بودند که یکی از آن‌ها را عباس کیارستمی کارگردانی کرده بود.

وی اظهار داشت: در دوره‌هایی که این جشنواره طی کرده، سینما حقیقت سینمایی است که فضای مستقل‌تری از دیگر جشنواره‌هایی که در کشور برگزار می‌شود دارد و این استقلال به مشام می‌رسد و بوی خیلی خوبی می‌دهد و به همین خاطر فیلمسازهای خوبی در آن رشد کرده‌اند.

این کارگردان مستندساز می‌گوید امیدوارم امسال این استقلال فیلمسازان مستقل در دور جدید سینما حقیقت برجسته شود و این سینما حقیقت خود را حفظ کند.

وی درباره مضمون مستند شهر گمشده گفت: ماجرای فیلم در آبادان اتفاق می‌افتد و نخستین اعتصابات کارگری هم در این شهر شکل گرفته است.

افشارنیک گفت: آبادان شهری است که در تاریخ مدرن صنعتی ایران شکل گرفته و شکل‌گیری خیلی باشکوهی هم داشته است. بسیاری از پدیده‌های مدرن در ایران اولین بار در آبادان ایجاد شدند؛ از جمله صنعت مدرن که با نفت شروع شد و دیگر صنایع را هم با خود به همراه داشت از آبادان شکل گرفت.

وی اظهار کرد: چیزی که امروز ما از آبادان می‌شناسیم این است که هویتی مدرن دارد و این در ذهن مردم این شهر و در مجموع افکار عمومی ایران وجود دارد که آبادان سابقه خیلی باشکوهی داشته است.

افشارنیک گفت: در مقاطع مهم تاریخی ایران مانند ملی شدن صنعت نفت و مبارزات کارگری و انقلاب اسلامی، آبادان نقش بی‌بدیلی داشته است. با توجه به این تاریخچه، آبادان در کنش اقتصادی و اجتماعی خود وضعیتی پیدا کرده که شکوه آن از بین رفته و اگر این شکوه را از این شهر بگیریم به مثابه آتلانتیس گم شده است.

کارگردان شهر گمشده گفت: دوربین ما و تکاپویی که در این فیلم داشتیم دنبال این شکوه و سؤال بود که چرا آبادان به وضعیت امروز دچار شده و تعلق مردم این شهر یک حس تعلق تاریخی است.

شانزدهمین جشنواره بین‌المللی سینما حقیقت از ۲۰ آذرماه شروع به کار کرد، ۶۳ فیلم ایرانی و ۲۲ فیلم بین‌الملل در این دوره از جشنواره به نمایش درمی‌آیند.

اختتامیه جشنواره فیلم مقاومت در پهنه خلیج‌فارس برگزار می‌شود

دبیر هفدهمین جشنواره  فیلم مقاومت از برگزاری اختتامیه این رویداد بین‌المللی در  پهنه خلیج فارس خبر داد و گفت: رویکرد جشنواره داری ما باید از جنس همان رویداد باشد. از صنعت سینمای مقاومت می‌توان به عنوان رقیب گفتمان غالب سینمای نام برد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از سینمایی ایرنا، جلال غفاری قدیر صبح روز پنجشنبه – ۲۴ آذرماه- در نشست رسانه‌ای هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت که در موسسه شهید آوینی برگزار شد، اظهار داشت: از صنعت سینمای مقاومت می‌توان به عنوان رقیب گفتمان غالب سینمای نام برد.

وی اظهار داشت: تلقی ما این است که رویداد سازی و خبر جشنواره فیلم مقاومت هم باید از جنس گفتمان مقاومت باشد.

دبیر هفدهمین جشنواره فیلم مقاومت ادامه داد: ما یک چالش جدی داشتیم که مقاومت را به سوژه یا موضوع سیاسی تقلیل می‌دهیم درحالی که تقلیل آن به دفاع مقدس یا مقابله با داعش جفا در حق مقاومت است.

غفاری گفت: مقاومت یک کلان گفتمان است و انسان فطری مقاومت جوست و خداوند خواسته که انسان این گونه آفریده شده است.

وی درباره گفتمان مقاومت اظهار داشت: یکی از جلوه های کلام رهبری در سال‌های اخیر تفسیر گفتمان مقاومت و تفاسیری چون اقتصاد مقاومتی است.

دبیر هفدهمین جشنواره فیلم مقاومت گفت: جشنواره مقاومت باید به گونه ای رقم بخورد که فیلمسازی گام دوم انقلاب اسلامی وارد عرصه شوند.

غفاری همچنین افزود: در جشنواره امسال حمایت های ویژه تولیدی خواهیم داشت. باید جنبه جشنواره صرفا مسابقه نباشد و همراه با جریان فیلمسازی باشد.

این مدیر فرهنگی در ادامه گفت: با تدبیری که به عمل آمده هفته‌های فیلم مقاومت در ۱۷ کشور جهان برگزار و آثار برتر در این کشورها به نمایش در می آید.

جشنواره فیلم مقاومت از سال ۶۲ آغاز به کار کرده و امسال هفدهمین دوره آن برگزار خواهد شد. این جشنواره تا ۱۱ دوره با نام دفاع مقدس نامگذاری شده بود و از سال ۸۹ نام آن به جشنواره مقاومت تغییر کرد.

راه ساخت مستندهای صنعتی چیست؟

مستندساز و تهیه‌کننده سینمای مستند در پردیس ملت درباره ظرفیت‌های لایحه مستندنگاری مصوب هیات دولت صحبت کرد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ستاد خبری شانزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت»، نشست تخصصی «فرصت‌ها و ظرفیت‌های لایحه مستندنگاری ملی» با حضور حامد شکیبانیا، چهارشنبه ۲۳ آذر ماه در سالن ۱۲ پردیس سینمایی ملت برگزار شد. در این مراسم مسئولان روابط‌عمومی‌ چند سازمان و ارگان نیز حاضر بودند.


حامد شکیبانیا در ابتدای این نشست گفت: مستندسازی پروژه‌های ملی، شامل دسته‌ای از آثار می‌شود که برای معرفی بیشتر در این نشست درباره آن‌ها صحبت می‌کنیم. حتما همه شما مشاهده کرده‌اید که تعداد زیادی مستند ممکن است توسط نهادهای مختلفی ساخته و در بسترهای مختلفی چون همایش‌ها و حتی تلویزیون پخش شود. این آثار بیشتر با پرداختن به موضوع پروژه‌ها ساخته می‌شوند. بنابراین سالانه تعداد زیادی از چنین آثاری در حال تولید است.

او ادامه داد: هر کدام از نهادها بودجه‌ای را به ساخت این آثار اختصاص می‌دهند. احتمالا بودجه مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، نزدیک به ده میلیارد تومان است اما جالب است بدانید که بیش از ۱۰ یا ۲۰ برابر بخش‌های حرفه‌ای که در فضای مستند به تولید مستند می‌پردازند. مستندهایی از این دست برای نهادهایی ساخته می‌شوند که مشخص نیست کجا هستند. این آثار مستندهای تبلیغاتی هستند.

او گفت: در سال ۹۷، انجمن صنفی تهیه‌کنندگان مستند با وزیر ارشاد درخواست جلسه کرد و در آن گفته شد که بودجه بزرگی که در حوزه مستند وجود دارد به خود مستندسازان نمی‌رسد و آن‌ها در نان شب مشکل دارند. نتیجه آن جلسه به طرح «مستند نگاری پروژه‌های ملی» منجر شد.


شکیبانیا بیان کرد: در شرکت‌های مهندسی که پروژه‌های بزرگ کار می‌کنند، کارکنان با واژه مستندسازی آشنا هستند. اما در آن موارد منظور از مستند ثبت اسناد و گرداوری مدارک مدون از کار در حال انجام است که باید مستند باشد. چنین مستنداتی قابلیت ارجاعی به موضوع و انتقال تجربه را دارند. در پروژه‌های ملی با رعایت اسلوب‌ها و قوانین این چنینی مستند ساخته می‌شود. ولی هیچ‌کدام از این موارد برای هنرمندان معنی «مستند» نمی‌دهد.

او ادامه داد: بعضی از پروژه‌های مهندسی، گروه‌ فیلمسازی هم دارند که معمولا فیلم‌هایی تبلیغاتی با موسیقی حماسی برای تعریف کردن از خود است. البته گاهی این فیلم‌ها، در حوزه مستندهای صنعتی نیز جای می‌گیرند. نمونه‌های بسیاری از مستندهایی که برای سدها، پالایشگاه‌ها، جاده‌ها و…. ساخته شده وجود دارد. اما مهم‌ترین و مشهورترین این مستندها مستند «موج مرجان خارا» ساخته ابراهیم گلستان است.

شکیبانیا گفت: بند چ ماده ۳۷ قانون احکام دائمی برنامه توسعه کشور سازمان‌ها را موظف می‌کند تا یک درصد از اعتبارات هزینه‌ای خود را طی قرارداد مشخص با سازمان‌ «صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران» جهت تولید برنامه‌های فرهنگ‌ساز و اطلاع رسان تخصیص دهند.

این مستندساز با بیان نمونه‌هایی از مستندهای موفق صنعتی ادامه داد: کارگردانان و تهیه‌کنندگان چنین پروژه‌هایی همیشه با این چالش روبه‌رو هستند که فیلمشان تبلیغاتی نشود. بر همین اساس این قانون شکل گرفت که دستگاه‌ها باید موظف شوند، برای پروژه‌های بزرگ، بخشی از بودجه‌هایی که در اختیار دارند را در اختیار مستندسازان تعیین شده بگذارند. این موضوع تبدیل به یک لایحه ۳.۵ صفحه‌ای شد.

او گفت: طرح‌هایی مشمول این قانون می‌شوند که اعتبار کل آن حداقل یکصد برابر سقف حد نصاب معاملات متوسط باشد. یا طرح‌های دانش‌بنیان که به تشخیص دستگاه اجرایی برای اولین بار در کشور اجرا می‌شوند. یا طرح‌هایی که در اجرای آن به تشخیص دستگاه اجرایی از فناوری‌های نوین استفاده شود و یا طرح‌هایی که موجب خودکفایی کشور در تولید یک محصول استراتژیک شود.

شکیبانیا گفت: در این حالت قرار است محصول ما فیلمی مستند غیرتبلیغاتی و خلاقانه باشد. سازمان ناظر و مرجع آن سازمان امور سینمایی و سمعی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است. مجریان آن کارگردانان و تهیه‌کنندگان فیلم مستند دارای شماره نظام سینمایی و افراد تایید شده می‌شوند و مخاطبشان همه وزارت‌خانه‌ها، موسسات دولتی، شرکت‌های دولتی، موسسات یا نهادهای عمومی غیردولتی می‌شود.

او سپس متن آیین‌نامه مستندنگاری و ثبت تصویری طرح‌ها و پروژه‌های کشور را قرائت کرد و حاضران مراسم سوالاتی را پیرامون این موضوع مطرح کردند.

شکیبانیا بیان کرد: از چالش‌های ساخت مستند در این مسیر مقاومت روابط‌عمومی‌های دستگاه‌های اجرایی و تداخل با بند چ، عدم اهتمام جدی سازمان سینمایی و عدم آشنایی کامل مستندسازان با قوانین و مسائل فنی دانست.

او در پایان گفت: آیین‌نامه مستندنگاری و ثبت تصویری طرح‌ها و پروژه‌های کشور فرصت بی‌نظیری برای ثبت تاریخ توسعه کشور و نیز ایجاد فرصت‌های شغلی گران‌بها برای سینمای مستند و مستندسازان است.

شانزدهمین جشنواره «سینماحقیقت» به دبیری محمد حمیدی مقدم از ۲۰ تا ۲۵ آذر ماه در پردیس سینمایی ملت در حال برگزاری است.

داستان‌های بسیاری از جنگ همچنان مغفول مانده است

کاوه حدادی که با فیلم «همه چیز از بالا قشنگ‌تر است» در جشنواره «سینما حقیقت» حضور دارد، می‌گوید داستان‌های زیادی از تاریخ جنگ وجود دارد که مغفول مانده‌اند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از پانا، کاوه حدادی فیلمساز و مدیر انجمن سینمای جوانان ایران-دفتر بروجرد که با مستند «همه چیز از بالا قشنگ‌تر است» در شانزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» حضور دارد،در گفت‌وگو با پانا گفت: داستان‌های زیادی از تاریخ جنگ وجود دارد که مغفول مانده‌اند. «همه چیز از بالا قشنگ‌تر است» از آثار حاضر در بخش جایزه شهید آوینی شانزدهمین جشنواره بین‌المللی سینماحقیقت،است، به نظر من سینماحقیقت جشنواره‌ای ویژه آثار مستند است. مستند «همه چیز از بالا قشنگ‌تر است» پیش از این در سی‌ونهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران حضور داشت اما به جهت جامعیت آن جشنواره از نظر گونه‌های مختلف، به نظرم در سینماحقیقت با مخاطبان تخصصی تری نسبت به سینمای مستند رو به رو خواهد بود.

وی در پاسخ به اینکه آیا تغییراتی را در «همه چیز از بالا قشنگ‌تر است» اعمال کرده است یا نه، بیان کرد: تغییرات کمی را در این مستند ایجاد کرده‌ام البته نه صرفا برای ارسال به جشنواره، بلکه احساس کردم با این تغییرات کیفیت فیلم بهتر می‌شود.

حدادی درباره برنامه‌ریزی برای پخش یا ارسال فیلم به جشنواره‌های داخلی و خارجی توضیح داد: حتما مستند را برای جشنواره‌های خارجی ارسال می‌کنیم. ماجرای این مستند روایت گوشه‌ای از تاریخ بروجرد است و به نظرم حضورش در جشنواره‌ها کمک می‌کند تا دایره گسترده‌تری از مخاطبان را داشته باشیم. همچنین تلاش می‌کنیم فیلم را در باکسی اکران کنیم تا مخاطبان بیشتری بتوانند از ماجرا مطلع شوند.

وی ادامه داد: هنوز بخش‌ها و داستان‌های زیاد و بزرگی از تاریخ جنگ وجود دارد که مردم و به ویژه نسل‌های جدید از آن بی اطلاع هستند، در جریان تحقیقات این مستند متوجه شدم به جز بروجرد در دو شهر دیگر میانه و بهبهان نیز مدارسی موشک باران و دانش‌آموزانش شهید شده‌اند.

مدرس انجمن سینمای جوانان ایران در پایان عنوان کرد: یادم است روزی که دو مدرسه ابتدایی شهید فیاض بخش و امام حسن مجتبی (ع) موشک خورد و ۶۸ دانش آموز شهید شدند، کودک بودم و با وجود اینکه خانه‌مان با مدرسه فاصله داشت، صدای مهیب آن را شنیدم و در خاطرم به عنوان خاطره‌ای تلخ ثبت شد. در واقع همه اهالی شهر متوجه این صدا شدند و آن روزها هر وقت موشک باران صورت می‌گرفت، ما می‌شنیدیم و در جریان قرار می‌گرفتیم. بارها و بارها فکر کرده‌ام به اینکه بچه‌هایی که در جریان این حادثه کشته شدند هم سن و سال آن روزهای من بودند و شاید اگر زنده می‌ماندند، دوستان امروز من بودند، با هم در یک تیم فوتبال بازی می‌کردیم و حیف که زندگی از آن‌ها دریغ شد. در واقع این کانسپت اصلی مستند ما است و یک روایت ریورس و برعکس از یک واقعه را در این مستند شاهد هستیم.

خروج از نسخه موبایل