سینمای خانگی: برگزاری جشنواره ها علاوه بر رونق تولید آثار در حوزه نمایش، برای آحاد مردم به لحاظ معرفی آثار برگزیده از جذابیت خاصی برخوردار است که همین موضوع زمینه تولید کیفی آثار را به دنبال دارد.
به گزارش سینمای خانگی در جامعه امروز بخش عمده ای اوقات فراغت خانواده ها از طریق آثار تولید شده توسط پلتفرم های نمایش خانگی پر می شود و بخش اعظمی از مردم مخاطب این آثار هستند. این گستردگی مخاطب لزوم برگزاری جشنواره تولید آثار در این بخش از بیش از پیش نمایان کرد.
کانون تهیه کنندگان رسانه های دیداری با درک اهمیت این موضوع برگزاری جشنواره اختصاصی برای بررسی آثار این پلتفرم ها را در دستور کار قرار داد و جشنواره «دیدار» کلید خورد، جشنواره ای که قرار است برای نخستین بار آثار پخش شده در پلتفرم های نمایش خانگی را داوری و آثار برگزیده را معرفی کند.
در این جشنواره شورای سیاست گذاری متشکل از افراد صاحب نام در حوزه تولید آثار نمایشی حضور دارند که علیرضا تابش یکی از آنها است. در گفت و گویی با وی نظرش را در خصوص برگزاري نخستين جشنواره آثار شبكه نمايش خانگي«ديدار» جویا شدیم.
تابش با اشاره به اینکه جشنواره می‌تواند رابط بین ایده‌ها و تولیدکنندگان باشد، گفت: من در جلسه شورای سیاست‌گذاری اين جشنواره نیز گفتم جای این رویداد در بین رویدادهای فرهنگی هنری و رسانه‌ای کشور بسیار خالی بود.»
وی تاکید کرد:«دراقتصاد امروز با دو موضوع مهم مواجه هستیم؛ اقتصاد دیجیتال و اقتصاد خلاق. جشنواره «دیدار» پل ارتباطی و محل ملاقات این دو اقتصاد است. مخاطب نیز تشنه چنین رویدادی است.»
مدیرعامل سابق بنیاد فارابی اضافه کرد:«سکوهای نمایش خانگی (پلتفرم‌ها) از محبوب‌ترین سکوهای نمایش هستند. به این دلیل که به خصوص بعد از بحران کرونا، شاهد استقبالی روزافزون و ویژه خانواده‌ها و نسل‌های متمادی در کنار هم ازاین پلتفرم‌ها و محصولات شان بودیم.»
او تصریح کرد:«یکی از ریشه‌های این کار در اقتصاد دیجیتال است؛ به این معنا که ما محصول را بر پایه تعدادی پلتفرم‌ِ پایه‌گذاری‌شده در دنیای دیجیتال می‌بینیم. نکته دیگر، تولیدکنندگان محتوا هستند که به‌نوعی در حوزه اقتصاد خلاق هنر خود را نمایش می‌دهند. جشنواره می‌تواند رابط بین ایده‌ها و تولیدکنندگان باشد.»
تابش در ادامه پیشنهاد داد:«به نظرمن، یکی از نکاتی که این جشنواره می‌تواند در دستور کار جدی خود قراردهد، بخش مردمی و استقبال از ایده‌های مردم درتولید محتوای سریال‌ها و فیلم‌ها است. ایده‌های فراوانی وجود دارد که به دلیل عدم دسترسی به سرمایه و تهیه‌کننده عملاً هیچوقت دیده نمی‌شوند و مورد ارزیابی قرار نمی‌گیرند. اما این جشنواره می‌تواند سکویی برای دریافت ایده‌های بیشمار مردم و مخاطبان گمنام باشند.»
وی در توضیح این پیشنهاد گفت: «مردم می‌توانند ایده‌های خود را به این جشنواره بفرستند. از سوی دیگر، یک رویداد پیچینگ برگزار شود، صاحبان ایده‌های برتر در چند دقیقه به معرفی ایده خود بپردازند؛ تهیه‌کننده و سرمایه‌گذار نیز ایده مورد پسند خود را انتخاب کند و به سمت تولید برود. به‌عبارتی جشنواره واسطه‌ای بین ایده‌ها با پلتفرم‌ها، تهیه‌کننده‌ها و سازندگان آثار باشد و ایده‌های کسب و کاری را توسعه دهد.همچنین به نظر من، این جشنواره می‌تواند به افزایش کیفیت آثار نمایشی در پلتفرم‌ها کمک بیشتری کند.»
تابش در پایان گفت:«به نظرم جای این جشنواره خیلی خالی بود. اگر نخستین سال این جشنواره سیاست‌گذاری درستی داشته باشد، درادامه شاهد یک رویداد متفاوت مردمی خواهيم بود که در سپهر فرهنگ و هنرحرف‌های جدیدتری خواهد زد».
جشنواره «دیدار» نخستین جشنواره آثار نمایش‌خانگی است که با هدف معرفی آثار برگزیده به همت کانون رسانه های دیداری و توسط موسسه عصر تکنولوژی پویا برگزار می‌شود.
سینمای خانگی: مراحل فنی فیلم کوتاه «از رقص تا جنون» به پایان رسید.
به گزارش سینمای خانگی و به نقل از مشاور رسانه‌ای پروژه، نسخه نهایی فیلم کوتاه «از رقص تا جنون» به تهیه‌کنندگی و کارگردانی بابک برجسته به تازگی آماده نمایش شده و سازندگان این فیلم در حال حاضر مشغول رایزنی با چند پخش‌کننده خارجی هستند. تدوین و صداگذاری این فیلم به ترتیب توسط جواد بالقدر و سید محمود موسوی‌نژاد انجام شده است.
سام قریبیان، شاهد احمدلو، حمید خندان، یلدا صرافی، بهاره خلیلی، حسنا قبادی، کامران پورناجی، هستی گلکار، مرضیه دهقان‌پور، پریسا تاجیک، مرجان مشاط‌زادگان، منیره ربیعی بازیگران این فیلم هستند.
«از رقص تا جنون» مضمونی اجتماعی دارد و در خلاصه داستانش آمده: در یک مهمانی خانوادگی همه چیز خوب پیش می‌رود تا اینکه اتفاقی همه چیز را به هم می‌ریزد… .
دیگر عوامل اصلی این پروژه عبارت هستند از: نویسنده: علیرضا قاسمی، مدیر تولید: منیژه فرجی، طراح صحنه و لباس: شیرین بوریائی‌دوست، مدیر فیلمبرداری: رحیم بشارت، طراح گریم: نسرین تازه‌نام، مدیر صدابرداری: مهرداد دادگری، مشاور رسانه‌ای: امین اعتمادی‌مجد، مشاور پروژه: داود پیرانی، مدیر مالی: بهاره خلیلی، منشی صحنه: عسل روستائی، دستیار تهیه: هادی یاس، برنامه‌ریز و دستیار یک: بهادر شاه‌کرمی، دستیار دوم: سالار مولاوردی، دستیار یک فیلم‌بردار: حامد شادمانی، دستیار دو : پارسا حسنی، اپراتور دوربین: میلاد ابراهیمی، دستیار صحنه: افشین بیاناتی، دستیار لباس: نیان فراهانی، مجری گریم: زهرا امیدفر، دستیار صدا: کیوان امرالهی، تدارکات: شروین مهدوی، عکاس و فیلم‌بردار پشت صحنه: جواد بلقدر.
سینمای خانگی: مریم پیرکاری مدیرعامل موسسه تصویر شهر در خصوص کارهای آینده این نهاد و همچنین مقوله ترویج خشونت در آثار نمایش خانگی با سینمای خانگی به گفتگو نشست. پیرکاری علاوه بر اینکه یکی از معدود بانوان مدیر در سینمای کشور است سال ها در قامت بازیگر، تهیه کننده و کارگردان نیز فعالیت داشته و دیپلم افتخار بهترین فیلم جشنواره فیلم کودک و نوجوان با عنوان «پسرم رسول» را نیز دریافت کرده است.
*سینمای خانگی: نظر شما در خصوص محتوای آثار شبکه نمایش خانگی و نسبت این آثار با زیست شهری چیست؟
-شما اگر مروری به آثار شبکه نمایش خانگی داشته باشید به خصوص از این ۳ پلتفرمی که روی بورس هستند با دیدن تولیدات شان به این نتیجه می رسید که تهران شهر قاتلان و متجاوزان و دزدها و اراذل و اوباش است! شهری به شدت ترسناک و خطرناک متشکل از افرادی که از هیچ قانونی در شهر پیروی نمی کنند که حتی اگر در جنگل زندگی می کردند باید از یک سری قواعد طبیعی پیروی می کردند اما حالا در شهر زندگی می کنند و از قواعد طبیعی و غریزی مثل نوع دوستی و فداکاری و همراهی و همدلی و هیچ قانونی پیروی نمی کنند.
*سینمای خانگی: یعنی همه آثار نمایش خانگی این چنین هستند؟
-یکی از بهترین تولیدات نمایش خانگی «پوست شیر» بود که مبتنی بر انتقام شخصی ساخته شده و همیشه مأمور قانون چندین قدم عقب تر از کسانی است که درگیر ماجرا هستند. من به عنوان کسی که در تصویر شهر سمت دارم و در این مجموعه آثار فرهنگی تولید می کنم برایم عجیب است این شهری که در این آثار به نمایش درآورده می شود کجا است؟ کاش سازندگان این سریال ها یک بازدیدی برای ما بگذارند و برویم و این افراد را از نزدیک ببینیم. در جامعه آماری من این تعداد قاتل و دزد و تبهکار نمی بینم. مسأله دیگری که برایم جای سوأل دارد این است که یک مبحثی در روانشناسی است به نام یادگیری مشاهده ای؛ آلبرت بندورا می گوید دنیا یک زمانی به سمت طراحی بازی های خشن رایانه ای رفت تا برای نوجوان کاهش خشم داشته باشد ولی مشاهده خشم باعث خشمگین تر شدن نوجوانان شد. خشم جزو احساساتی است که با بروز نادرستش باعث فروکش نمی شود و بالعکس باعث تشدید می شود. خشم مثل غم نیست که فرد با گریه کردن سبک شود. اگر مدیریت خشم نباشد فاجعه شکل می گیرد. ما نباید فراموش کنیم که انسان همواره در حال یادگیری است حالا چه به صورت خودآگاه و یا ناخودآگاه. انسان از دوران نوزادی یاد می گیرد واکنش هایی را انجام دهد. با این مسیرهای نورونی که در مغز ساخته می شود شما به افراد یاد می دهید اگر عصبانی شدی کارد را بردار و دیگری را بکش و او را بزن و نقشه قتلش را بکش و بعد هم توجیه می کنیم این افراد یا مواد یا مشروبات الکلی مصرف می کردند و اختیاری از خود نداشتند.
*سینمای خانگی: در واقع شما معتقدید که به نوعی از اراذل و اوباش در این آثار حمایت می شود؟
– ببینید این آثار همه جوره به یک جوان یاد می دهند که چطور زندگی کند. من حرفم این است که نمایش خانگی مگر نباید تنوع ژانر داشته باشد؟ چرا همه کارها یک سمت و سو است؟ چرا فقط به ژانر جنایی و معمایی توجه داریم؟ آیا باید جوانان و نوجوانان برای تماشای یک فیلم یا سریال آنقدر با خطر ترس روبرو باشند؟ الآن نتفلیکس هم کار تولید می کند اما این میزان خشونت در آن نیست و مهمتر از همه اینکه آثارشان با رده بندی سنی پخش می شود. ما هم اینجا نهایتاً می زنیم فلان سریال مثبت ۱۵ است که این اتفاق خودش نوعی از سر باز کردن است. ما باید از خودمان بپرسیم مسئولیت اجتماعی ما در قبال مخاطب چیست؟ آیا ما به این فکر کرده ایم که این آثار بعد از این ماجرا راحت در فضای مجازی منتشر می شود؟ جداً چه شخص یا ارگانی مسئول این فجایع است؟ ساترا مسئول است؟ مدیران پلتفرم مسئولند؟ خود هنرمندان مسئول هستند؟ برای من جای سوأل شده که چرا عنوان یک اثر باید سرشار از خشونت باشد؟ این ترویج خشم تا کجا ادامه خواهد داشت؟
*سینمای خانگی: شما مدیرعامل موسسه تصویر شهر هستید؛ پرسش بنده این است که این موسسه چه قدمی برداشته برای اینکه در تضاد این رفتار مبادرت به تولید اثر کند؟ شما در جشنواره فیلم فجر گذشته فیلمی را حمایت کردید که درونمایه اش بسیار تلخ بود و باز هم همین اتفاقات تلخ و روابط پشت پرده دختر و پسر و قتل را نشان می داد؛ چرا شما برعکس کار نکردید و مقابله با این جریان که به آن منتقد هستید نداشتید؟
– فیلم «بی بدن» خشونت را به تصویر نمی کشد. نه چگونگی قتل را نشان می دهد و نه ترویج خشونت می کند؛ آنچه برای ما مهم بود بحث فضای مجازی بود. اینکه مثلاً یک مادر بخواهد فردی را ببخشد یا نبخشد چقدر فضای مجازی می تواند این شرایط را تشدید کند. حرف ما در «بی بدن» این بود. اتفاق فیلم «بی بدن» هم واقعی بود. ما در «بی بدن» مسائل خیلی مهمتر را مطرح کردیم. ما در «بی بدن» قانون و بازپرس و قوه قضائیه ای داشتیم که محکم پشت این ماجرا بود؛ چه برای بخشیده شدن پسر یا آرامش خانواده. آیا ما پلیس را حذف کردیم؟ حتی موقعی که مادر تهدید می شود که عکس دخترش پخش شود به بازپرس متوسل می شود و اقدام شخصی نمی کند. ما تلاش کردیم صحنه خشونت آمیز نداشته باشیم و تنها خواستیم که برداشت منصفانه ای داشته باشیم از اینکه آیا این خانواده حق داشت پسر را قصاص کند یا نه؟ آیا مردم باید خویشتن داری می کردند یا نه؟ ما می خواستیم مردم بعد از تماشای فیلم از خودشان سوأل کنند که ما چقدر در اعدام آن جوان سهم داشتیم؟ ما در این فیلم بحث فضای مجازی را نشان دادیم که چقدر می تواند اثرگذار باشد. شما بهتر می دانید در شرایطی که دنیا به این سمت می رود که رسانه ها مفاهیم را قلب می کنند چقدر تأثیر فضای مجازی مهم است. مثلاً در سال ۹۶ درختان خیابان ولیعصر (عج) تهران قطع شد و اینک در فضای مجازی آن را منتسب به دوران فعلی شهرداری می کنند. فضای مجازی با روح و روان مردم این کار را می کند. ضمن اینکه اثربخشی یک فیلم سینمایی با سریال به شدت متفاوت است. ما می گوییم یک بازیگر اگر می خواهد معروف شود باید نقش اصلی یک سریال را بازی کند چون کارش مداومت دارد و هر هفته با آن درگیر است. در کمترین حالت یک سریال ۸ هفته مخاطب خود را درگیر می کند. ۸ هفته مداومت کجا و یک فیلم سینمایی یک ساعت و نیمه کجا؟!
*سینمای خانگی: البته خیلی از چهره ها هستند که دقیقاً برعکس این نظریه شما با یک فیلم معروف شدند.
بحث بنده روی کارکرد سریال است؛ من می گویم اصولاً کاری که سریال می کند و اثرگذار است را یک فیلم سینمایی نمی کند. شما به یاد بیاورید که در دوران پر فروغ صدا و سیما شهاب حسینی با سریال «پلیس جوان» طرفدار پیدا کرد. چهره هایی مانند میترا حجار، جواد عزتی، مصطفی زمانی و… را مرم با سریال های مطرح شان شناختند. الآن هم آثار نمایش خانگی را مردم بیشتر از سینما می بینند. مخاطب سریال عام تر است و تأثیرگذاری جدی دارد.
*سینمای خانگی: آیا با توجه به کارکرد سریال موسسه تصویر شهر در آینده اقدامی برای سریال سازی خواهد داشت؟
موسسه تصویر شهر قطعاً در سریال سازی ورود خواهد کرد؛ تصویر شهر سال ها تولید جدی نداشت؛ همزمان با ورودم مشغول ساماندهی اوضاع سینماهای موسسه و مسائل مالی و بدهکاری ها شدم و به همین خاطر ورودمان به تولید کمی زمان بر شد اما امسال قصد ورود جدی به حوزه سریال سازی داریم.
*سینمای خانگی: نگاه شما برای ورود به این اتفاق چیست؟
-من انتقادم به پلتفرم ها نیست، انتقادم به همه مان است. من می خواهم روزی برسد که ژانر در پلتفرم ها وجود داشته باشد. همه ما در این اوضاع باید دست به دست هم بدهیم و کمک کنیم و به تنوع ژانر در سریال های خانگی برسیم. باید بدانیم قرار نیست همه تولیدات تنها به یک سمت برود. ببینید سریال «در انتهای شب» پلتفرم فیلم نت چقدر مورد پذیرش مخاطب قرار گرفت و مخاطب آن را دوست داشت. چون مخاطب با فضای آن بیگانه نبود. یا سریال «افعی تهران» که بنده شخصاً نسبت به آن نقد داشتم و این سوأل برایم پیش آمده بود که چرا کاراکتر مثبت سریال که کتاب می خواند و ارتباط خوبی با همسایه و بچه اش دارد خودش قاتل است؟ در مجموع سریالی بود که شهر و آدم ها را مثبت نشان می داد. آدم ها در این سریال جنس شان واقعی بود و شما به عنوان مخاطب آن ها را می پذیرفتید اما در مجموع «افعی تهران» سریال خوبی بود و شهر در این سریال زیبا بود. اما از سوی دیگر برخی کاراکترها در سریال ها وجود دارند که مخاطب به هیچ وجه نمی تواند آن ها را درک کند و بپذیرد مثلاً کاراکتر سمیرا در سریال «زخم کاری» و یا کاراکتر عاطفه در «جنگل آسفالت» به شدت عجیب هستند. من از خودم سوأل کردم که این زن ها کجا هستند و چرا اینطور خشمگین هستند؟ قطعاً باید تدبیری جدی در این خصوص اندیشه کرد.
*سینمای خانگی: سال ها قبل زنده یاد داریوش مهرجویی فیلم «طهران، تهران» را ساخت؛ شهر تهران در این فیلم شخصیتی دلنشین داشت و هر مخاطبی را مجذوب این شهر می کرد. ما در عین تلخی های درون فیلمنامه عاشق و شیفته شهر تهران می شدیم. چقدر قرار است در تولیدات آتی موسسه تصویر شهر شاهد آثاری باشیم که شهر تهران را مبنای خودش بگذارد و تصاویر زیبا و به یاد ماندنی از این شهر به مخاطب نشان بدهد تا پلشتی ها را بشورد و ببرد؟
-یکی از اهداف اصلی ما همین است؛ هدف اصلی تولیدات ما زیست شهری است. البته یک سوءتفاهمی برای برخی مدیران و هنرمندان ایجاد شده و فکر می کنند موسسه تصویر شهر باید صرفاً در آثارش خدمات شهری را به تصویر بکشد. مثلاً به زندگی پاکبان های محترم و یا هر آنچه به شهرداری مربوط می شود بپردازد اما هدف اصلی تولیدات ما این است که مفاهیم والایی مانند جوانمردی و فداکاری و همسایگی و عشق را در کنار هم نشان دهیم. برای شکل گیری درام قصه دوست داریم شهر تهران را شهر شیرینی نشان دهیم چون می خواهیم به مردم امید را تزریق کنیم. ما در سینما یک کار مهم داریم که آن را یادمان رفته؛ ما باید در سینما رویا فروشی کنیم و امید را به مخاطب القا کنیم حتی اگر امید وجود نداشته باشد. ما باید به مقوله مهم فضای مجازی نیز توجه داشته باشیم. فضای مجازی به نظرم سرعت تأثیرگذاری اش مثل سرعت نور است. شما فکر کنید ویدیوهای کوتاه و استوری ها تا چه میزان ما را سطحی و شتاب زده کرده؛ همین که در اکسپلور اینستاگرام مان می چرخیم و فیلم ها را تند تند رد می کنیم چقدر ما را شتاب زده کرده؛ فکر کنید این فضا چقدر مسموم است! باید با این فضا مقابله کرد. من فکر می کنم چند شب قبل برای بار هشتم بود که فیلم خوب «جهان با من برقص» را دیدم. چقدر این فیلم دوست داشتنی است. آیا همه چیز را گل و بلبل نشان داده؟ خیر. اما شما به عنوان مخاطب از این فیلم بدت نمی آید، اگر بغضت می گیرد در درونت می گردی چیزی را اصلاح کنی چون فیلم در تتمه اش امید دارد. این جنس فیلم ها کجا هستند؟ این آثار نه تنها سیاه مطلق نیستند که در عین حال حرف های به شدت مهم و عمیق می زنند. همه آدم ها با این آثار ارتباط می گیرند و فیلم را دوست دارند. ایده آل من این نوع فیلم ها و امثال «خسته نباشید» هستند که حال آدم را خوب می کنند یا حتی «نگهبان شب» آقای میرکریمی که به شدت لطیف است و در عین تلنگری که به مخاطب می زند به هیچ وجه سیاه نیست و زندگی در آن جریان دارد.
*سینمای خانگی: شما با توجه به اینکه سالن های سینمایی زیادی را در زیرمجموعه خود دارید وضعیت تولیدات سینمایی را چطور ارزیابی می کنید؟ فکر نمی کنید در سینما وضعیت عجیب است و برعکس شبکه نمایش خانگی این روزها فیلم های کمدی با اقبال زیادی روبرو شده اند؟
-بله ما کمدی ناموفق هم داشتیم؛ فیلم اجتماعی «بی بدن» را هم به عنوان فیلمی پر فروش داشتیم که مردم دوستش نداشتند. این اواخر در سینما برای من فیلم «مست عشق» جالب بود. کسی فکرش را نمی کرد این فیلم بیاید و چنین رکوردی را بزند. نمی دانم کار آماری انجام شد یا نه اما باید پژوهش کنند و ببینند که دلیل دیده شدن این فیلم چه بود؟ بازیگران ترکیه ای؟ تم عرفانی؟ تیم موفق آقای فتحی؟ من هم نمی توانم به قطعیت بگویم دلیل موفقیت این فیلم چه بود اما این فیلم ثابت کرد می شود در عین حال که فکر می کنیم مخاطب فقط به دیدن فیلم کمدی می رود اثری تولید کنیم که در سینما غوغا کند.
*سینمای خانگی: شاید با فروش نسبتاً خوب این فیلم موافق باشم اما دلایل این اتفاق روشن است؛ ترکیب بازیگران مطرح ایرانی و ترک و کارهای شاخص قبلی آقای فتحی باعث شد تا مردم جذب این اثر شوند ضمن اینکه کار اینقدر ضعیف بود که من نوعی در آینده دیگر فریب نمی خورم و هرگز به تماشای چنین فیلمی نخواهم رفت.
-من برخلاف شما معتنقدم هر کسی که کتاب «ملت عشق» را دوست داشت از این فیلم هم راضی بود. در واقع مخاطب عامی که با آن کتاب ارتباط برقرار کرده بود با این فیلم هم ارتباط خوبی برقرار کرد.
*سینمای خانگی: در واقع نظر شما این است که سینما نیاز به این جنس فیلم ها دارد؟
هم این فیلم هم فیلم های دیگر در ژانرهای دیگر؛ ما برای کودک کاری نداریم و برای همین است که یک انیمیشن می آید سالن های سینما غلغله می شود. «ببعی قهرمان» از زمانی که اکران شده سالن های سینماهایش فول می رود چون بچه ها انتخاب دیگری ندارند. ما می گوییم سینما مخاطب ندارد چون مفهوم خانواده را برای مخاطبان مان در نظر نمی گیریم. خانواده یعنی همه افراد از هر سنی بتوانند به سینما بروند و فیلم مختص خودشان را ببینند. من و همسرم باید فیلم خودمان را ببینیم و بچه ها باید فیلم خودشان را داشته باشند. اما وقتی سبد سینما تکمیل نیست مردم در خانه می مانند و آثار نمایش خانگی را با هزینه به مراتب پایین تر می بینند. این روزها مخاطبان سینما یا تازه عروس دامادها هستند یا افراد مسن و یا تین ایجرها! ک سری فیلم ها در حد اکران شدن نیستند و باید مستقیم به اکران آنلاین بروند! چرا مردم باید هزینه کنند و فیلم های بی کیفیت را در این اوضاع اقتصادی در سینما ببینند؟ از سوی دیگر برخی فیلمسازان سینما را تنها در جنوب شهر تهران همراه با قتل و اعتیاد و… تصور می کنند! این اتفاقات نیاز به آسیب شناسی دارد. البته بنده معتقدم اگر همین الآن کسی بخواهد وضعیت سینما را بهبود دهد حداقل ۳ سال زمان می برد چرا که وضعیت سینما به شدت پیچیده شده و تکلیف بسیاری از موارد اصلاً روشن نیست.
سینمای خانگی: نشست رسانه‌ای چهل و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران صبح امروز یکشنبه ۲۲ مهر با حضور مهدی آذرپندار دبیر، جمعی از مدیران این رویداد و اصحاب رسانه در سالن شماره ۱۲ پردیس سینمایی ملت برگزار شد.
به گزارش سینمای خانگی در ابتدای این نشست مهدی آذرپندار مدیرعامل انجمن سینمای جوانان ایران و دبیر این رویداد گفت: یادی می‌کنم از سید الشهدای مقاومت شهید سیدحسن نصرالله و شهید نیل‌فروشان و شهدای مقاومت و امیدوارم در فضای جشنواره هم بتوانیم یادی از این شهدا داشته باشیم.
وی افزود: فرایند آغاز جشنواره فیلم کوتاه تهران از آذر سال گذشته با انتشار فراخوان شصت و هشتمین جشنواره منطقه‌ای ساوالان در مشکین شهر شروع شد بعد از یک دوره فترت در جشنواره‌های منطقه‌ای اصرار داشتیم قبل از جشنواره فیلم کوتاه تهران جشنواره‌های منطقه‌ای را برگزار کنیم که ۳۱ استان را در برمی‌گرفت تا به فیلم‌های استانی یک مسیر میان بر بدهیم این اولین قدم در بهمن ماه سال گذشته در مشکین شهر برداشته شد. زیر برف شدید جشنواره برگزار شد و حتی فرود هواپیمای ما در آن دوره خبری شد. زیر این برف شدید به مدد همکاران خوبمان این جشنواره برگزار شد و دو جشنواره منطقه‌ای دیگر که قرار بود در خرداد و تیر برگزار شود به دلیل شهادت رییس‌جمهور به تعویق افتاد و در شهریور برگزار شد اما خوشبختانه به دلیل تغییر دولت‌ها خللی در آنها ایراد نشد و امروز ۱۴ فیلم از جشنواره فیلم کوتاه تهران از جشنواره‌های منطقه‌ای راه پیدا کرد.
وی خاطر نشان کرد: جشنواره فیلم کوتاه تهران عملا آذر ماه سال گذشته با انتشار فراخوان آغاز شد. خوشحالیم از جشنواره سال ۱۴۰۰ که مورد تایید اسکار قرار گرفت، جشنواره را در تاریخی ثابت برگزار می‌کنیم.
مدیر عامل انجمن سینمای جوانان ایران با اشاره به دستاوردهای جشنواره فیلم کوتاه تهران در سال‌های اخیر بیان کرد: اگر مروری داشته باشید جشنواره چهار سال پیاپی است که از ۲۷ مهر تا ۲ آبان برگزار می‌شود چون فکر می‌کنیم ثبات تاریخ از ضروریات یک جشنواره بین‌المللی است در فراخوان جشنواره آنچه که خیلی مد نظرمان بود شعار جشنواره بود. می‌دانید که در دو سه دوره گذشته ما بحث تنوع ژانرها و بومی گرایی را داشتیم و امسال هم در تداوم همان سیاست شعار جشنواره «جشنواره فیلم کوتاه تهران؛ پذیرای جهان خیال انگیز تو» شد این از یک روند آسیب‌شناسی جشنواره می‌آید. آنچه در آن ضعف داریم سینمای مبتنی بر تخیل است و فکر می‌کردیم اگر بر این بعد از سینما تاکید کنیم، صدای ما به سینماگران می‌رسد و امیدوارم سینمای خیال‌انگیزتری داشته باشیم.
دبیر جشنواره چهل و یکم عنوان کرد: همچنان در برخی ژانرها نظیر ژانر علمی‌تخیلی مشکل داریم. همچنان در فضاهای خیال انگیز مشکل داریم و ذائقه مخاطبان به نوع ایرانی آن عادت ندارد. امروز در بخش فیلم داستانی ۲۶ فیلم واجد عنصر خیال‌انگیزی است. نکته دوم این بود که وقتی بحث از خیال انگیزی می‌شود، بعد تکنولوژی آن اهمیت پیدا می‌یابد. به عنوان اولین جشنواره سینمایی ایرانی برای اولین بار بخش هوش مصنوعی را به جشنواره اضافه کردیم و استقبال خوبی شد. برای اولین بار در این رویداد می‌توانید فیلم‌های ساخته شده با هوش مصنوعی و وی آر را ببینید که عینک های مخصوص خود را دارند. خوشحالیم که تعدادی از آنها فیلم‌های ایرانی هستند. تعداد ۳۴۴ فیلم در این بخش از کشورهای مختلف دنیا دریافت کردیم اما فیلم‌های ایرانی هم حضور دارند. از ۱۱ فیلم پذیرفته شده ۳ فیلم ایرانی است.
وی ادامه داد: در بخش وی آر هم از ۸ فیلم پذیرفته شده یک فیلم، ایرانی است. نکته دیگر بخش عکس بود. در ادوار گذشته جشنواره فیلم کوتاه تهران بخش عکس بسیار جدی بود. این کنار هم برگزار شدن بخش فیلم و عکس به بخش عکس لطمه می‌زد. انجمن وظایفی در حوزه عکس داشت که در دهه ۹۰ به آن چندان نمی‌پرداخت. به همین دلیل ما خواستیم به آن توجه کنیم. امسال برای اولین بار این بخش به شکل جداگانه در قالب یک جشنواره برگزار می‌شود و دبیر جداگانه دارد. این باعث شد در این بخش تعداد عکس‌های دریافتی رشد زیادی داشته باشد. سال گذشته ۸۰۰ عکس به دبیرخانه رسیده بود و امسال تعداد عکس‌های دریافتی ۶۷۲۲ عکس شد و شش برابر دوره قبلی عکس دریافت کردیم. برای مقایسه این وضعیت بهتر است آن را با بخش عکس جشنواره هنر‌های تجسمی مقایسه کنید.
آذرپندار درباره یک تغییر در جشنواره توضیح داد: نکته مهم دیگر این است که چیزی حدود پنج دوره است که بخش مستند جشنواره به دلیل نمایش اول جشنواره سینماحقیقت از کیفیت افتاده بود و اگر فیلمی به جشنواره فیلم کوتاه تهران می‌آمد دیگر نمی‌توانست به جشنواره سینماحقیقت برود که در تعاملی که با آقای حمیدی مقدم صورت گرفت، این موضوع برطرف شد.
وی درباره بخش بین‌الملل نیز گفت: درباره این بخش هم باید بگویم که اتفاق ویژه‌ای را به خود دید. از ۱۵۰ کشور دنیا بالغ بر ۱۳ هزار اثر به ما رسید. نمی‌خواهیم کمیت گرا باشیم اما جشنواره‌های معتبر دنیا را جستجو کنید و ببینید چه تعداد فیلم دریافت می‌کنند. ما در دوره گذشته ۷۲۰۰ فیلم داشتیم و رکورد شکستیم اما امسال دوبرابر آن اثر دریافت کردیم. همکاران ما در بخش بین‌الملل سعی کردند پلتفرم‌های بومی کشورهای مختلف را پیدا کنند مثلا متوجه شدیم چینی‌ها به دلیل ضعف در زبان انگلیسی از پلتفرم خود استفاده می‌کنند. این موضوع را پیدا کردیم و امسال سینماگران چین در حدود ۲۰۰۰ فیلم به ما رساندند. در اسپانیا هم وضعیت به همین شکل بود، هند ۱۰۵۸ فیلم، اسپانیا ۱۰۱۴ فیلم و… برای ما فیلم فرستادند.
دبیر جشنواره بیان کرد: نکته دیگر این است که ثبت نام جشنواره فیلم کوتاه تهران در برخی از بخش‌ها هزینه دارد. وقتی ثبت‌نام رایگان نباشد، این به سود پلتفرم‌هاست. مثلاً یکی از پلتفرم‌های معروف جهان در صدر آثار خود، آثار مربوط به جشنواره فیلم کوتاه تهران را داشت اما همچنان به دلیل تحریم‌ها، ارزان‌ترین جشنواره مورد تایید اسکار هستیم. امسال مدعی هستیم جشنواره جشنواره‌ها را برگزار می‌کنیم. فارغ از اینکه ممکن است برخی فیلم‌ها پدیده شوند تعدادی از فیلم‌های کلرمون، ساندنس و… را به نمایش می‌گذاریم. امسال تعداد فیلم‌های بخش بین‌الملل را افزایش دادیم و در حدود ۱۰۰ فیلم در این بخش داریم که ۸ فیلم متعلق به ایران است.
وی درباره نشست‌های تخصصی “۴۱_۲۰” چهل و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران گفت: در این دوره ۲۰ نشست تخصصی برگزار می‌کنیم. چیزی در حدود ۱۶۰ نفر هم از این ظرفیت استفاده و پکیج خریده‌اند. امسال بلیت‌فروشی هم خواهیم داشت. تاکید می‌کنم کارت‌های شما برای ورود به سالن کفایت نمی‌کند و باید از طریق آن بلیت دریافت کنید. باید صندلی رزرو کنید. امسال همه صاحبان آثار، اهالی رسانه، سینماگران و… باید برای تماشای آثار بلیت رزرو کنند. از روز سه‌شنبه هم بلیت‌فروشی عمومی شروع می‌شود. پیش‌بینی می‌کنیم سال پر استقبالی داشته باشیم.
بخش بعدی این نشست به پرسش و پاسخ اختصاص یافت.
آذرپندار درباره فضاسازی‌ها علیه جشنواره و حضور برخی افراد در هیات انتخاب و به عنوان دست اندرکار جشنواره گفت: برای برخی رسانه‌ها ناراحتم، چون زمانی محترم تر بودند و به نظرم رسانه نباید حیثیت خود را برای مسایل شخصی فدا کند. افتخار ما در انجمن این است که در هر اتاق انجمن یک فیلمساز و عکاس حرفه‌ای داریم. آیا وقتی این ظرفیت هست، باید مانع حضور آنها در عرصه فیلمسازی شویم؟! در دوره‌های اخیر جریان فیلمسازی بیشتر مورد توجه قرار گرفته و تولید بیشتر شده است. افرادی که در داخل انجمن سینمای جوانان ایران، فیلم تولید می‌کنند اصلا فیلم‌شان تولید انجمن نیست و در جای دیگر تولید کرده‌اند. زمانی که من آمدم در جشنواره هیات مشاوران داشتیم، ما هیات انتخاب آوردیم تا شائبه‌ها حل شود. مگر می‌شود من فشاری برای بودن یک فیلم بیاورم و صدای کسی درنیاید؟! آیا در جشنواره رشد و جشنواره فیلم فجر هم من تصمیم گرفتم تا فیلم”مدیر مدرسه” انتخاب شود؟!
وی افزود: مگر مدیر مدرسه چه جایزه‌ای از جشنواره فیلم کوتاه تهران گرفته است؟! این فیلم فقط یک جایزه گرفته است. من فکر می‌کنم اگر کسی با من رفیق بوده است، نباید از فیلمسازی محروم شود و اگر کسی با من دشمنی دارد نباید حیثیت رسانه خود را ببرد. وی خطاب به اصحاب رسانه گفت: شما بهترین قاضی هستید فیلم‌ها را می‌بینید و متوجه می‌شوید اما بهترین گواه این ماجرا این است که به هیات انتخاب زنگ بزنید و روال کار را بپرسید. خواهش می‌کنم درباره میزان دخالت دبیر در این سه سال ورود و پیگیری کنید. سه سال است که وقتی فیلم‌ها را اعلام می‌کنیم، کمترین انتقاد و اعتراض را به ممیزی و انتخاب داریم. اگر اعتراضی باشد حتما صدایش درمی‌آید. به جهت تعداد بالای آثار متقاضی قطعا تعدادی زیادی فیلم پشت در می‌مانند که البته ناراحت کننده است همه دوستان حساس هستند و اگر شائبه ای باشد حتما آن را رسانه‌ای می‌کنند. در حالی که در سال‌های گذشته ۲۰ فیلم داشتیم که دچار مشکلات گوناگون شده بودند.
آذرپندار درباره سهم استان‌ها گفت: در بخش داستانی فیلم‌های استان‌ها افزایش پیدا کرده است اما در بخش پویانمایی و بخش مستند کاهش فیلم داشتیم چون تولیدکننده گسترده پویانمایی نیستیم، این کاهش رخ داده است اما در پویانمایی به نظرم یک زنگ خطر به صدا درآمده است. میانگین آمار جشنواره را این دو بخش به ویژه آثار پویانمایی به هم ریخته است. حتما سعی می‌کنیم سهم خود را افزایش بدهیم.
دبیر جشنواره افزود: با این حال بخش پویانمایی امسال جشنواره بسیار باکیفیت است. اگر نیم نگاهی به این بخش داشته باشید، با فیلم‌های خوب مواجه خواهید شد.
وی درباره رزرو بلیت هم گفت: بچه‌های رسانه همیشه همراهی خوبی با ما داشتند و از همه شما ممنونم. اما بحث نظم را همیشه مدنظر داریم. میزان استقبال اژ جشنواره در ادامه نشان خواهد داد که آیا ما می‌توانیم ظرفیت جداگانه ای را در جشنواره برای خبرنگاران داشته باشیم یا نه. این البته نشان از بی‌وفایی ما نیست که تنها با رزرو کردن بلیت می‌توانید به تماشای فیلم‌ها بنشینید. تقریبا تمام سالن‌های پردیس سینمایی ملت در ایام برگزاری درگیر نمایش فیلم می‌شوند.
وی درباره پوستر جشنواره چهل و یکم نیز توضیح داد: بر مبنای همان شعار خیال انگیزی و چند نکته آسیبی شناسانه، این پوستر طراحی شد. ما سعی کردیم عناصر خیال انگیز در پوستر نمود داشته باشد ضمن اینکه ایرانی بودن پوستر برای ما اهمیت داشت. دانیال رحیمی کاشانی که حالا سه دوره است پوستر را طراحی می‌کند، تلاش کرد از مینیاتور بهره بگیرد. رنگارنگی و تنوع برای ما اهمیت داشت. مثلا در همه باکس‌ها حداقل یک فیلم فانتزی، کمدی، ملودرام و… حضور دارد. خواستیم این موضوع در پوستر هم هویدا باشد.
وی درباره حضور فیلمسازان بین‌الملل در جشنواره نیز گفت: اگر شرایط پروازها دچار خلل نشود، آنها به جشنواره می‌آیند.
وی مطرح کرد: ۳۰ درصد فیلم‌های پذیرفته شده در جشنواره محصول انجمن سینمای جوانان ایران است البته این عدد هر ساله تکرار می‌شود. انجمن امسال ۳۰۱ فیلم در جشنواره و نهایتا حضور ۳۰ درصدی در جشنواره دارد. برای ما در بخش انتخاب هیچ تفاوتی نمی‌کند که فیلم متعلق به جایی هست یا نه. خیلی از فیلم‌های انجمن نیز شرایط‌شان اینچنین است که انجمن بخشی از هزینه ساخت‌شان را تقبل کرده است. انجمن نهایتا ۲۵۰ میلیون پول بابت ساخت می‌دهد و فیلمساز بقیه را باید از جای دیگر جور کند امسال فیلمی در بخش مسابقه داریم که ۱۵ میلیون بابتش پول داده‌ایم اما با همین مبلغ ساخته شده است.
دبیر این رویداد درباره بودجه جشنواره نیز گفت: امسال سازمان سینمایی چیزی در حدود ۱۲ و ۱۳ میلیارد تومان برای جشنواره در نظر گرفته است البته حامیان مالی کوچک و بزرگی هم داریم. این را هم باید بگویم ما سال مالی سختی هم داشتیم، چون دولت‌ها تغییر کردند و در چنین مواقعی شرایط مالی سخت‌تر می‌شود.
سینمای خانگی: نشست خبری ویژه برنامه‌های هفته ملی کودک با شعار «برای کودک برای آینده» با حضور حامد علامتی مدیر عامل کانون پرورشی کودکان و نوجوانان و اهالی رسانه صبح امروز در سالن کنفرانس کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برگزار شد.
به گزارش سینمای خانگی مدیرعامل کانون در ابتدا به نماز جمعه باشکوه تهران به امامت رهبر معظم انقلاب اسلامی اشاره کرد و اظهار داشت: ما در روزها و هفته‌های گذشته اتفاقات مهمی در کشور داشتیم که یکی از آنها برپایی نماز جمعه به رهبری امام خامنه‌ای بود که با کودکان و خانواده‌ها جلوه ویژه‌ای پیدا کرد و در سطح جهان ماندگار شد.
وی سپس به پیشینه هفته کودک اشاره کرد و با بیان اینکه این هفته چهاردهم تا بیستم مهر هر سال در سراسر کشور برگزار می‌شود، افزود: این کودکان هستند که آینده ما را می‌سازند بخاطرهمین سرمایه‌گذاری روی کودک، کار بسیار مهمی است که در اندیشه و کلام رهبر انقلاب به صورت ویژه دیده می‌شود. ما در این هفته به‌دنبال این هستیم که مسئله کودک به یک مسئله جاری در تمام سطوح جامعه تعریف شود.
مدیرعامل کانون با بیان اینکه آنچه از صحبت‌های رهبری به‌دست می‌آید توجه به حوزه کودک و نوجوان در تمامی سطوح وجود دارد، گفت: شعار امسال ما «برای کودکان برای آینده» است؛ هم‌افزایی همه نهاد‌ها در ذیل این شعار تعریف شده و کودکان مظلوم غزه زیرشاخه مورد توجه ما است. فضای اینترنت و شهرسازی ما باید طوری باشد که حقوق کودک در آن لحاظ شود و این سوالات باید پاسخ داده شود. ما تصمیم گرفتیم به جز تهران، تماشاخانه‌های سیار را برای مناطق محروم و بدون دسترسی داشته باشیم و توجه به مناطق محروم جزو اولویت های کانون پرورش فکری است.
علامتی با اعلام این مسئله که مخاطب این رویداد به طور مستقیم خانواده‌ها هستند، گفت: در این هفته هم چنین چیزی مدنظر است؛ دستگاه‌های مختلف از وزارت کشور و استانداران و وزارت فرهنگ، میراث، آموزش و پرورش، وزارت ورزش، صداوسیما، شهرداری تهران، نهاد کتابخانه‌ها، بنیاد بازی‌های رایانه‌ای و … کنشگران این حوزه هستند. ما عنصر مهم خانواده را به سبد فعالیت های اضافه کردیم.
وی از ثبت‌نام رایگان در کانون طی روزهای هفدهم و هجدهم این ماه خبر داد و گفت: اهدای کتاب، اردوها، بازدید‌ها، تئاتر و سینمای کودک، بازدید از دستاوردهای جمهوری اسلامی و … برای کودکان در نظر گرفته شده است. نشست فعالان حوزه کودک و نوجوان، انواع نشست‌های علمی و ترویجی درباره کودک و در حوزه ادبیات کودک و نوجوان و رونمایی‌های کتاب خواهیم داشت.
مدیرعامل کانون از ایجاد کانون علوم و فناوری‌های نوین ایران خبر داد و گفت: در کنار کانون زبان که یک اتفاق ماندگار در کانون است؛ کانون علوم و فناوری‌های نوین ایران نیز به زودی افتتاح خواهد شد و این هم یک هدیه برای کودکان در هفته کودک خواهد بود. همچنین مرکزی خاص برای کودکان مبتلا به سندرم داون نیز بزودی افتتاح خواهد شد.
علامتی روزشمار این هفته را اعلام کرد و گفت: پانزدهم مهر برای محیط زیست کودکان، برای آینده پاک‌تر؛ شانزدهم مهر برای رشد و شکوفایی کشور؛ هفدهم مهر برای آینده مسئولانه شدن کودکان؛ هجدهم مهر برای کودکان و آینده عادلانه‌تر؛ نوزدهم مهر برای آینده روشن‌تر و بیستم مهر برای رفاه کودکان و آینده با کیفیت‌تر نام‌گذاری شده است.
در ادامه نشست فرهاد فلاح درباره رونمایی از عروسک‌های نمایشی «دارا و سارا» که قرار است در این هفته اجرای برنامه داشته باشند، گفت: بعد از ظهر پنجشنبه این هفته، نخستین اجرای نمایشی این عروسک‌ها را در کانون خواهیم داشت. روزهای هفده و هجده مهر در هفته جاری ثبت نام در تمامی مراکز کانون به‌صورت رایگان برگزار می‌شود.
وی درباره دیگر برنامه‌های این هفته گفت: همین امروز اولین نشست علمی با موضوع خانواده و کودک موفق برگزار کردیم و هر روز این نشست‌ها برگزار می‌شود که در فضای مجازی نیز قابل دنبال کردن است. سایت دیجی کانون هم این هفته با ۲۵درصد تخفیف محصولاتش را ارائه می‌کند. همچنین امسال بنا داریم هزار کلاس درس مناطق محروم را مجهز به کتابخانه درسی کنیم و بصورت ویژه در این هفته صد کلاس درس مناطق محروم را تجهیز می‌کنیم. همچنین کانون زبان هم در این هفته تخفیفاتی قرار داده است.
فلاح توضیح داد: فعالان کودک و نوجوان پیش از خطبه نماز جمعه این هفته سخنرانی خواهند داشت. تقدیر از فعالان کودک و نوجوان، نشست بچه‌های دیروز و امروز عضو کانون در شهرهای مختلف، طرح تریبون کودک، برپایی جلسه شورای نوجوان، اختتامیه جشنواره ملی نقاشی کودکان ایران و چین سه شنبه این هفته و… از دیگر برنامه‌های این هفته خواهد بود.
در ادامه کریمی صارمی درباره دیگر برنامه‌های کانون گفت: کارگاه فیلمسازی و پادکست، نمایش فیلم در سینما دانش آموزشی، سفر تماشاخانه سیار به هشت استان، حضور در بیمارستان شهید رجایی و خیریه‌ها، نشست‌های تخصصی در عرصه کتاب و اجرای نمایش عروسکی تیزتک که توسط تعدادی ازجانبازان اعصاب و روان درحال تمرین است را در این هفته خواهیم داشت.
سینمای خانگی: وحیدرضا صادق پور بازیگر و کارگردان تئاتر که این روزها بیشتر در فضای مجازی فعالیت می کند با سینمای خانگی به گفتگو نشست.
سینمای خانگی: وحیدرضا صادق پور هنرمندی جوان و خلاق است؛ شاید برخی افراد او را تنها به واسطه فعالیت در فضای مجازی بشناسند و بر این تصور باشند که وی از طریق حضور در این فضا به شهرت و محبوبیت رسیده در صورتی صادق پور برخاسته از خاندانی هنرمند است و پدرش بهمن صادق پور یکی از پیشکسوتان هنر بازیگری در کاشان است و برخی دیگر از نزدیکان وی نیز سال ها است در این حیطه فعالیت می کنند؛ این هنرمند جوان که فارغ التحصیل ارتباطات است تا کنون توانسته جوایزی را از جشنواره های معتبر به دست آورد که جایزه بهترین بازیگر مرد برای نمایش «روایتی از این ولایت» از جشنواره بسیج استان اصفهان، جایزه بهترین بازیگر نقش دوم مرد برای نمایش «قهوه قجری» از جشنواره تئاتر کمدی، جایزه بهترین کارگردانی برای نمایش «ماسک» از جشنواره دفاع مقدس» و… از جمله افتخارات او محسوب می شوند. این روزها دنبال کنندگان فضای مجازی بیشتر او را با کاراکتر دوست داشتنی و شیرین «ننه سیف الله» می شناسند و صادق پور توانسته با این کاراکتر نزد خاص و عام محبوب شود؛ کار به جایی رسیده که در این اواخر برخی کمدین های شهیر مانند اکبر عبدی نیز به تحسین هنر وی پرداخته اند؛ صادق پور با اینکه به شهرت و محبوبیت رسیده برخلاف بسیاری از هنرمندان خونگرم، گشاده رو و با متانت است؛ به بهانه فعالیت های پیش روی این هنرمند گفتگویی صمیمانه با وی داشتیم و به ویژه از میزان علاقه صادق پور به مدیوم سینما سوأل کردیم که ماحصل گفتگوی ما در ذیل از نظر شما مخاطبان گرامی می گذرد.
*مایلم در ابتدا بدون مقدمه چینی سراغ مهمترین پرسش از شما بروم؛ با توجه به شهرت و محبوبیت زیادی که این روزها در فضای مجازی به دست آورده اید و تعاریف بسیاری از پیشکسوتان سینما و کمدین های محبوب از شما چقدر به حضور در سینما، تلویزیون و یا تولیدات نمایش خانگی فکر می کنید و آیا برای حضور شما در این عرصه پیشنهاد قابل تأملی را دریافت کرده اید؟
راستش من خیلی به مدیوم سینما علاقمند نیستم؛ اصولاً چندان علاقه ای به کار تصویری نداریم حالا خواه در سینما باشد یا تلویزیون و هر فضای دیگری؛ علاقه من تئاتر بوده و هست و خواهد بود و اگر این روزها از بد حادثه به سمت اینستاگرام و فضای مجازی کشیده شده ام به نوعی دست سرنوشت و تقدیر بود چرا که وقتی در سال ۱۳۹۸ کرونا آمد و سالن ها به دلیل کرونا به تعطیلی کشیده شد ما رسماً بیکار شدیم و به نوعی مجبور شدیم در فضای مجازی فعالیت های مان را دنبال کنیم. بعد از مدت اندکی که از حضورم در فضای مجازی گذشت دیدم این محیط می تواند بستری برای تولیدات و کارهای خوب باشد هرچند که بسیاری از کمدین ها به صورت کاملاً سطحی نگرانه با تولیدات پیش پا افتاده سعی دارند خود را در این فضا ماندگار کنند اما من تلاش کردم تا کاری را ارائه دهم که از پیر گرفته تا جوان از زن گرفته تا مرد بتوانم همه را در فضایی به دور از شوخی های زشت و زننده دور هم جمع کنم و لحظاتی آن ها را بخندانم.
*اشاره کردید از بد حادثه به سمت اینستاگرام کشیده شده اید؛ چرا این مورد را «بد» تصور می کنید در صورتی که حضور در این فضا به شما بعدی جهانی داده و باعث شهرت و محبوبیت بیش از پیش شما شده است و قطعاً پیش از آن در تئاتر کاشان مخاطبان بسیار اندکی داشتید که این روزها بدل به مخاطبان میلیونی شده اند؟
اگر می گویم بد حادثه به معنی بد بودن این فضا نیست؛ ببینید من در خانواده ای تئاتری و هنری متولد و بزرگ شده ام و علاقه ام به شدت به تئاتر است؛ پدر بنده یکی از پیشکسوتان تئاتر هستند و اولین بازیگر تاریخ تئاتر مدرن کاشان محسوب می شوند. به علاوه خواهر بنده، همسرم و… نیز همه عقبه ای تئاتری دارند و ما خودمان را متعلق به صحنه و فضای تئاتر می دانیم. بنده با اینکه به تمامی کسانی که در فضای اینستاگرام فعالیت می کنند احترام می گذارم اما عقیده ام این است که آن ها افرادی نیستند که بخواهند به صورت فنی در حوزه بازیگری فعالیت کنند. درست است که استعدادهای خوبی در همین فضای مجازی وجود دارد و اگر کسی کارش خوب باشد دیده می شود اما باز هم اینستاگرام فضایی نیست که بتواند میل و عطش صحنه تئاتر را درون آدم بخواباند. بنده هم قبول دارم که فضای اینستاگرام توانست باعث دیده شدن من بشود و حتی بسیاری از هنرمندان معروف مرا بعد از حضور در این فضا فالو کردند و بازیگران بسیار مطرح و به نامی مانند آقای اکبر عبدی که یکی از کمدین های مطرح تاریخ سینمای کشور هستند حتی شماره تلفن بنده را پیدا کردند و با من تماس گرفتند و گفتند همه تولیدات شما را دنبال می کنم و لذت می برم. همه این ها برای من انرژی مثبت زیادی را در پی داشت و برایم مهم و قابل احترام بود که هنرمندی که سال ها خودش در سینما زن پوش های زیادی را بازی کرده این گونه از کارم تعریف می کند اما راستش فضای مجازی نتوانسته میل حضور روی صحنه را از من سلب کند.
*فکر می کنم باید مجدداً به پرسش اولم رجوع کنم؛ آیا با توجه به اینکه حضور شما در فضای مجازی با واکنش های بسیار خوبی از سوی عموم مردم و هنرمندان مطرح و به نام کشور روبرو شده آیا پیشنهادی برای حضور در تولیدات تصویری دریافت کرده اید؟
راستش تاکنون چند پیشنهاد داشته ام اما هیچ یک از آن ها پیشنهادهای درخور و قابل تأملی نبودند که حتی بخواهم راجع به حضور در آن ها فکر کنم. من قطعاً علاقه دارم شخصیتی که خلق کردم در تولیدات تصویری دیده شود اما خوب شرایط هم باید در این زمینه مهیا باشد. مثلاً حضور در شبکه نمایش خانگی پشتوانه بسیار قوی می خواهد یا در تلویزیون به دلیل محدودیت های شدید صدا و سیما ممکن نیست که بتوان شخصیت زن پوش را بازی کرد؛ در سینما هم تاکنون پیشنهاد دندان گیری نداشته ام.
*یعنی شما تنها در صورتی می پذیرید در تولیدات تصویری کار کنید که کاراکتر «ننه سیف الله» را به تصویر بکشید؟ آیا اگر پیشنهاد حضور شما در قالب و کاراکتر دیگری داده شود حاضر به همکاری با آن پروژه ها نیستید؟
قطعاً حاضر هستم که شخصیت های دیگری را کار کنم؛ این جزو علایق هر بازیگری است که بتواند کاراکترهای مختلف و متفاوت را خلق کند اما متأسفانه نقش هایی که به من پیشنهاد شده اغلب نقش هایی بوده که جایی برای کار و دیده شدن نداشته؛ من بازیگری هستم که در تیپ سازی موفقیت های بسیار کسب کرده ام و هر نقشی به من در تئاتر دادند توانستم به بهترین نحو آن را اجرا کنم اما این نقش هایی که برای حضور در سینما و… به من شد را وقتی خواندم دیدم نقش های دم دستی و معمولی هستند که هر بازیگری و یا هر انسانی که اصلاً شناخت و تجربه ای از هنر بازیگری نداشته باشد نیز می تواند آن ها را ایفا کند؛ به همین علت ترجیح دادم از حضور در سینما، نمایش خانگی و… تا زمانی که پیشنهاد چشمگیر و قابل تأمل نداشته باشم چشم پوشی کنم. شاید باور نکنید اگر بگویم من هر هفته خواب می بینم با مهران مدیری در حال همکاری هستم. پس این اتفاق نشان از آن دارد که علاقه به حضور در آثار تصویری درونم وجود دارد اما هیچ پیشنهاد دندان گیری را در این زمینه نداشته ام.
*برای اجرای صحنه ای نمایش های تان آیا تاکنون تصمیمی برای اجرا در کشورهای دیگر داشته اید؟
خوشبختانه از طرف هم میهنان ایرانی ساکن در کشورهای دیگر دعوت های بسیاری برای حضور بنده و گروهم صورت گرفته؛ به خصوص از کشورهای آلمان، فرانسه و کانادا پیشنهادهای زیادی برای اجرا داشته ام اما حقیقتاً تاکنون تصمیم قطعی برای این اتفاق نگرفته ام؛ اولین دلیل شاید مسأله ویزا باشد که دشوار است و دومین دلیل اینکه صرفاً دعوت هایی که صورت گرفته برای انجام تشریفات اداری بوده و برای اجرا در آن کشورها تهیه کننده ای نداریم و اگر خودم بخواهم سرمایه گذاری این اجراها را بر عهده بگیرم نوعی ریسک محسوب می شود. من بعد از ایران بیشترین دنبال کننده را از کشورهای کانادا و آلمان دارم و انجمن های فرهنگی ایرانیان در این کشورها پیام های زیادی برای من فرستاده اند که فعلاً در حال بررسی این پیشنهادات هستم اما قطعاً به زودی این اتفاق رخ نخواهد داد.
*به نوعی احساس می کنم علاقه شدید شما به زادگاهتان کاشان باعث شده بیشتر فعالیت های هنری خود را معطوف به این شهر بکنید؛ چرا برای تهرانی ها اجرای ویژه ای تدارک نمی بینید؟
چرا حتماً این کار را انجام خواهم داد؛ من پیش از این هم در تهران نمایش های مختلفی را اجرا کرده ام و حتی هنرمندان بسیار مطرح و بزرگی به دیدن نمایش های بنده آمده و از من تعریفاتی کردند و گفتند شما جزو استعدادهای عجیب این حوزه هستید.
*تعجب می کنم که چنین تعاریفی از شما شده و چنین فرصت هایی را داشتید اما هنوز اتفاقی را در این عرصه رقم نزدید!
شاید چون خودم پیگیر نبودم و اصراری برای این اتفاقات نداشتم. البته نقش مافیا را هم دست کم نگیرید؛ در همین تهران یک مافیای بسیار عجیب و غریبی در همین حوزه تئاترهای آزاد وجود دارد که به راحتی به کسی اجازه نمی دهند سالنی را برای اجرا در اختیار بگیرد. مثلاً اگر شما بخواهید سالنی مطرح را بگیرید با یک مافیای پیچیده ای روبرو می شوید که شما را از تصمیم تان پشیمان می کند؛ سایر سالن ها هم چندان به تئاتر طنز بهایی نمی دهند و بیشتر دنبال تئاترهای هنری هستند. به هر صورت اما به تازگی عزم من برای اجرای نمایش در تهران بسیار جدی شده چرا که حدود ۵۶ درصد از دنبال کننده های من از تهران هستند و درخواست های بی شماری از هم میهنان تهرانی برای اجرای نمایش در این شهر داشته ام.
*فکر می کنید استقبال مسئولان هنری از اجرای شما چگونه باشد؟
ما در کاشان که برای اجرا بسیار اذیت می شویم؛ من بعد از هر بار اجرا می گویم دیگر تا ۴-۵ سال کاری را اجرا نمی کنم اما عشق و علاقه به تئاتر مانع می شود و باز هم به سمت اجرا می روم. من می خواهم به نوعی از فرصت استفاده کرده و از طریق تریبون شما یک درخواست از مسئولان فرهنگی و هنری کشور به ویژه مسئولان اداره ارشاد کاشان داشته باشم و به آن بگویم بیشتر حامی هنرمندان باشید تا اتفاقات خوبی در فرهنگ و هنر کشور رخ دهد. وقتی بنده در شهر کاشان نمایشی را روی صحنه می برم که مخاطبان انبوهی از سمنان و مشهد و تهران و اصفهان و قم و سایر شهرها دارد و مردم به شدت از آن استقبال کرده و ساعتی سرگرم می شوند چرا نباید مسئولان اداره ارشاد شهرستان از ما حمایت کنند. چرا با کوچکترین بهانه و اتفاقی دست از حمایت ما می کشند. من با صدای رسا اعلام می کنم که شهر کاشان پتانسیل بسیار بالایی برای اجرای تئاترهای کمدی دارد و به نوعی این اتفاق حتی می تواند در جذب توریست هم موثر واقع شود. امیدوارم مسئولان حمایت شان را از ما بیشتر کنند و تدبیری اندیشه کنند تا هنرمندان بیش از از ادامه کارشان نادم و سرخورده نشوند.
سینمای خانگی: پردیس سینمایی امین تارخ همزمان با سالروز درگذشت این هنرمند فقید با حضور پررنگ هنرمندان سرشناس سینمای کشور، مدیران حوزه هنری و تعدادی از اهالی رسانه در شهر ادب و هنر، شیراز افتتاح شد.
به گزارش خبرنگار سینمای خانگی، نمازی مدیر کل حوزه هنری استان فارس در ابتدای این مراسم با بیان اینکه این مجموعه با همیاری و همراهی دستگاه ها و نهادهای مختلف به سرانجام رسیده متذکر شد: امیدوارم ما شاهد رونق بیش از پیش فعالیت های فرهنگی و هنری در شهر شیراز باشیم.
سپس گروه کر «پارسه» برای حاضران در مراسم قطعات موسیقی اجرا کردند و پس از آن نمایش کوتاهی توسط دو بانوی هنرمند و از شاگردان آموزشگاه بازیگری زنده یاد امین تارخ روی صحنه رفت.
در ادامه این مراسم با حضور خانواده زنده یاد تارخ و هنرمندان پیشکسوت از سردیس این هنرمند فقید رونمایی شد.
همچنین از بهروز شعیبی، افسر اسدی، علی سرتیپی، بهروز افخمی و سیدعماد حسینی نیز توسط مسئولان حوزه هنری تقدیر به عمل آمد.
در بخش دیگری از این مراسم حمیدرضا جعفریان رئیس سازمان سینمایی سوره نیز ضمن تشکر از میزبانان شیرازی اظهار داشت: ما در حوزه هنری بهره بردار این مجموعه هستیم؛ فکر می کنم اینجا سال گذشته افتتاح رسمی داشت اما به دلیل برخی مشکلات بهره برداری اش به تأخیر افتاد. این مجموعه یک مجتمع فرهنگی چند منظوره است و ۵ سالن سینما و ۷۰۰ صندلی دارد؛ این مجموعه یک سالن نمایش تئاتر خوب دارد. یک مجموعه کتاب فروشی در این مجتمع وجود دارد و به زودی بخش گالری نیز تأسیس خواهد شد.
وی افزود: حدود یک سوم اکران های سینمایی توسط حوزه هنری صورت می گیرد و بنا داریم این مسیر را ادامه دهیم و صرفا مختص سینما نباشد.
جعفریان سپس با بیان اینکه به جز توسعه زنجیره ای زیرساختی ما بر مخاطب کودک و نوجوان تمرکز ویژه ای داریم متذکر شد: ما تلاش می کنیم برای مخاطب کودک در سریال های انیمیشن با همکاری شبکه کودک و همچنین تولید فیلم کار ویژه ای صورت دهیم. در این سال ها به مخاطب کودک کم توجهی شده و امیدواریم بتوانیم اتفاقات خوبی را رقم بزنیم.
اسدی، شهردار شیراز دیگر سخنران این مراسم بود؛ وی در بخشی از اظهارات خود گفت: امشب به یاد کسی که نام و یادش زنده است اما در میان ما نیست گرد هم جمع شده ایم؛ سلام و درود به روح این هنرمند و همشهری عزیزمان که از بین ما پر کشید می فرستیم.
وی خاطرنشان کرد: این سینما در جنوب شهر شیراز واقع شده و به دوستداران هنر صفا می دهد. شهرداری فضاهای دیگر فرهنگی را رقم زده و در دستور کار است. دانشنامه شیراز، سمفونی شیراز، سالن های تئاتر رو باز و… را مدنظر خود قرار داده؛ بودجه فرهنگی شهرداری ۱۲ برابر شده و این نشان از اهمیت فرهنگ دارد.
اسدی تأکید کرد: این شهر در طول تاریخ ۴ دوره پایتخت سیاسی ایران بوده؛ شهرداری شیراز به عنوان عضو هیأت مدیره شهرهای تاریخی جهان است. این شهر با چندین شهر در دنیا خواهرخوانده است.
مهدی فقیه، بهروز افخمی، سیدضیاء هاشمی، حبیب رضایی، حسین فرحبخش، علی سرتیپی، بهروز شعیبی، سیاوش طهمورث، سعید خانی، رضا بابک، اصغر همت، افسر اسدی، مرجان شیرمحمدی، مریم پیرکاری، سیدعماد حسینی و… از جمله هنرمندان صاحب نام حاضر در این مراسم بودند.
سینمای خانگی: عصر امروز دوشنبه دوم مهرماه، همزمان با سالروز درگذشت زنده یاد امین تارخ پردیس سینمایی امین تارخ با حضور مدیران سینمایی و سینماگران برجسته در شهر شیراز افتتاح می شود.
به گزارش سینمای خانگی تاکنون هنرمندانی همچون: بهروز افخمی، مرجان شیرمحمدی، سیدضیاء هاشمی، حسین فرحبخش، رضا بابک، افسر اسدی، مسعود کرامتی، اصغر همت، سیاوش طهمورث و… به همت موسسه بهمن سبز برای حضور در این مراسم به شیراز سفر کرده اند.
همچنین چند تن از چهره های مطرح رسانه نیز به شیراز رفته اند و طی ساعات آتی قرار است تعداد دیگری از هنرمندان و مدیران سینمایی به شیراز سفر کنند تا ضمن بزرگداشت امین تارخ، پردیس سینمایی که مزین به نام این هنرمند است در شهر ادب و هنر افتتاح شود.
سینمای خانگی: «بازنده» نام جدیدترین محصول «فیلیمو» سریالی جنایی-معمایی است که پخش آن در آخرین جمعه تابستان آغاز خواهد شد. و دیروز با حضور بازیگران و عوامل در اکران خصوصی برای خبرنگاران به نمایش درآمد.
«تو میدونی پدری که جلوی در غسالخونه منتظر جنازه بچشو تحویل بگیره هزار بار میمیره و زنده میشه؟»
شاید همین دیالوگ تلخی و تاریکی سریال جدید علیرضا کمالی را به ذهن متبادر سازد؛ یک سریال پلیسی که با قتل یک کودک آغاز می‌شود. روز گذشته ۲۶ شهریور ۱۴۰۳، اکران خصوصی سریال «بازنده» جدیدترین محصول شبکه نمایش خانگی به کارگردانی امین حسین‌پور و تهیه‌کنندگی احسان ظلی‌پور با حضور عوامل و اصحاب رسانه برگزار شد. در این مراسم دو قسمت ابتدایی این سریال اکران شد و مورد استقبال اصحاب رسانه قرار گرفت.
سریالی که در ژانر جنایی تولید شده و داستانی از یک خانواده ایرانی را به نمایش می‌گذارد. پیش از این، فیلم و سریال‌های جنایی و پلیسی در ایران بسیار پرطرفدار بوده‌اند، از این رو گمان می‌رود که این سریال نیز یکی از پرمخاطب‌ترین تولیدات شبکه نمایش خانگی شود.
علیرضا کمالی، صدف اسپهبدی، احسان ظلی‌پور، نیما شعبان‌نژاد و پردیس پورعابدینی ازجمله بازیگران نام‌آشنای این سریال هستند که شب گذشته روی فرش قرمز حضور داشتند و در این سریال نقش‌آفرینی می‌کنند.
علیرضا کمالی که در «پوست شیر»، آخرین سریال خود مورد توجه زیاد مخاطبان قرار گرفت، این بار نیز در یک نقش جذاب دیگر ظاهر شده و از همان قسمت اول مشخص است که این بازیگر توانسته نقشش را تمام و کمال برای خود کند و مخاطبان را با خود همراه سازد.
باتوجه به اینکه سریال «بازنده» فضایی رازآلود دارد، بازی صابر ابر و سارا بهرامی نیز تاثیر این فضا را در ذهن مخاطب بیشتر می‌کند. شکل کارگردانی، میزانسن و دکوپاژ این سریال، به‌صورت خودآگاهانه یا ناآگاهانه در برخی لحظات وام‌دار یا یادآور فضای فیلم‌ها و سریال‌های جنایی در سینمای جهان و حتی ایران است که درنهایت این فضا باعث افزایش جذابیت موضوع شده است.
به نظر می‌رسد امین حسین‌پور نویسنده و کارگردان جوان این سریال، با ایده‌ای جدید، بازیگرانش را به درستی انتخاب کرده و درمقابل همدیگر گذاشته است. تقابلی که به زودی اتفاقات جذابی را رقم خواهد زد.
احسان ظلی‌پور تهیه‌کننده، آرش رمضانی مدیر فیلمبرداری، سیاوش کردجان تدوین‌گر، حسین ابوالصدق طراحی و ترکیب صدا، مارال جیرانی طراح لباس، امین حسین‌پور طراح صحنه، پوریا زمانی مدیر تولید، پیام آزادی آهنگساز، محمود کاشانی مدیر صدابرداری، مهدی صیاد طراح چهره‌پردازی، علی مردانه سرپرست گروه کارگردانی، رضا مسعودی دستیار کارگردان، فائزه فرزام منشی صحنه، کامیار شفیع‌پور طراح جلوه‌های بصری، مجید حیدری سرپرست جلوه‌های ویژه میدانی و محمدمهدی دل خواسته عکاس، ازجمله دیگر عوامل این سریال هستند.
سینمای خانگی: نشست خبری رئیس موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره) صبح روز یکشنبه ۲۵ شهریور با حضور حجت الاسلام علی کمساری رئیس موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره) و معاونین نشر در محل این موسسه برگزار شد.
به گزارش خبرنگار سینمای خانگی در نشست خبری رئیس موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، حجت الاسلام علی کمساری در مورد تاریخچه نشر آثار گفت: موسسه در هفدهم شهریورماه سال ۱۳۶۷ به پیشنهاد سید احمد خمینی و با فرمان امام تشکیل شد و سی و شش از عمر این موسسه گذشته است و در ۱۰ سال اول، تمرکز فعالیت موسسه بر گردآوری و حفظ و تنظیم آثار امام خمینی (ره) بود. در حال حاظر صد‌ها هزار سند در اختیار این موسسه است که برخی عادی و برخی محرمانه و سری هستند و آن بخشی که قابل انتشار بوده با نام صحیفه امام به چاپ رسیده است.
وی اظهار کرد: در مرحله دوم، به سمت گردآوری خاطرات یاران امام در قالب تاریخ شفاهی رفتیم. بیش از پانزده هزار ساعت نوار و فیلم وجود دارد که بخشی از آنها هم منتشر شده است. مجموعه عظیم موسوعه امام خمینی (ره) هم در سال ۱۳۹۳ منتشر شد. تاکنون بیش از ۱۲۰۰عنوان‌کتاب با آثار و زندگی و سیره محوریت امام خمینی (ره) در حوزه‌های عمومی و تخصصی منتشر کرده است.
کمساری عنوان‌کرد: در دهه سوم، موسسه به سمت کارهای ترویجی حرکت کرده نمونه آن ایجاد پرتال امام خمینی (ره) است که سایت جامعی است که همه آرا و اندیشه‌های امام را منتشر می‌کند. سایت خبرگزاری جماران و انتشار مجله در حوزه کودک و نوجوان را داشتیم برگزاری جشنواره‌ها و حضور در نمایشگاه‌های معتبر و اصلی کشور و تولیدات هنری هم در این زمینه قابل ذکر است. در این دوره از سه سال و اندی پیش ما رویکرد خودمان را از حوزه پژوهشی به سمت حوزه فرهنگی و ترویجی تقویت کرده ایم و با حفظ کارکرد‌های پژوهشی، این مباحث ترویجی را شتاب داده ایم.
رئیس موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) افزود: در فضای مجازی ۱۴صفحه و کانال داریم و خبرگزاری جماران هم با جدیت و روش‌های جذاب کار خودش را دنبال می‌کند. فردا مراسم رونمایی از نسخه سایت جماران را با تاکید بر داشت. برنامه‌ای را در شبکه یک سیما داشتیم با عنوان «جماران» که یک تجربه همکاری موفق با تلویزیون بود که در قالب بیان خاطره شفاهی تولید شد و یک سال روی آنتن بود و ان شالله سری جدید آن هم در حال برنامه ریزی است.
کمساری گفت: قالب جدیدی را تحت عنوان هفته‌های فرهنگی و هنری در سطح کشور برگزار کرده ایم. این برنامه دوسال پیش از زادگاه امام در خمین هفته فرهنگی «بر آستان آفتاب» را آغاز کردیم. در این هفته، برنامه‌های فرهنگی و هنری و اجتماعی با محوریت نام و یاد امام خمینی و در قالب یک بسته فرهنگی متنوع مثل نمایش فیلم، شب شعر و برنامه‌های کودک و نوجوان برگزار می‌شد. علاوه بر این ها، برنامه‌های رفاهی و اجتماعی مثل ویزیت رایگان بیماران محروم، داروخانه‌های سیار و توزیع غذای گرم و… هم داریم که البته این برنامه‌ها با همکاری مستقیم نهادهای مرتبط رقم می‌خورد.
وی افزود: در امتداد همین برنامه ها، سومین هفته فرهنگی خمین دی ماه امسال و اولین هفته فرهنگی امام خمینی اصفهان در بهمن ماه امسال برگزار می‌شود. در صورت همکاری نهاد‌هایی مثل استانداری و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، امکان برگزاری این هفته فرهنگی در سایر نقاط کشور و حتی خارج از ایران وجود دارد.
کمساری در توضیح تولیدات فرهنگی موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره) نیز عنوان کرد: سال گذشته مستند «دلیل آفتاب» را درباره پاسخگویی به شبهات مربوط به آغاز جنگ داشتیم. این مستند به شکلی بی طرفانه به این شبهه و به نوعی اتهام که نظام جمهوری اسلامی و امام خمینی (ره) با تصمیم‌هایی که داشتند آغازگر جنگ بودند پاسخ بدهند. مستند «دلیل آفتاب» تاکنون اکران‌های خصوصی داشت که قرار است از تلویزیون پخش شود.
وی تاکید کرد: با حمایت از تولید این مستند‌ها ثابت کرده‌ایم که ما خودمان را موظف به پاسخگویی می‌دانیم و نمی‌گوییم که هیچ کس حق پرسش ندارد.
کمساری اظهار کرد: در مستند دیگری که موسسه تولید کرده، شبهه «نقش دولت‌های بیگانه در شکل گیری انقلاب اسلامی» که سال هاست در رسانه‌های فارسی زبان و محافل سلطنت طلب طرح می‌شود را بررسی کرده ایم. پاسخگویی به این ادعا و ماجرای بزرگنمایی شده کنفرانس «گوادلوپ» از زبان کارشان تاریخ و علوم سیاسی رقم خواهد خورد. مستند دیگری هم با عنوان «امام و مردم» در حال تولید است.
رئیس موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره) گفت: کار دیگری که با حمایت این موسسه در حال انجام است اجرای یک تئاتر فاخر با محوریت شخصیت بنیانگذار امام خمینی (ره) است. به نظر می‌رسد بعد از درگذشت امام، و در طول این ۳۶سال هنوز یک اثر نمایشی قابل توجه برای امام خمینی (ره) ساخته نشده است. تئاتر هنری است که به واسطه ایجاد ارتباط حسی با مخاطب تأثیرگذاری بیشتر و ماندگاری دارد.
وی افزود: برای ما مهم بود کسی که می‌خواهد این کار را بنویسد و کارگردانی کند ارتباط فکری و مفهومی با سوژه هم داشته باشد. آقای علیرضا محمدی که هنرمندان تئاتر و مستندساز هستند و پیش از این تئاتر عاشورایی «سنگ سبو» را روی صحنه برده بودند، کارگردانی این تئاتر را بر عهده دارند.
کمساری عنوان‌کرد: این نمایش که حدود ۱۳۰ بازیگر اصلی و فرعی دارد و با طراحی دکور و چهره پردازی و نورپردازی ویژه‌ای همراه است قرار است در بهمن ماه و در ایام دهه فجر در تالار وحدت روی صحنه برود. این تئاتر که نام اولیه آن «امام مردم» است، موسیقی محور بوده و با حضور گروه ارکستر و یک خواننده توانمند روی صحنه می‌رود.
به مناسب سی و ششمین سالگرد تأسیس موسس روز بیست و شش شهریور ماه مراسمی را داریم که در آن مدیران موسسه و شعبات قم، مشهد، خمین و نجف و تعدادی از وزرا و مدیران فرهنگی در آن حضور دارند. در این مراسم، از نسخه جدید پرتال امام‌خمینی (ره)، سایت «دلیل» و نرم‌افزار هوشمند‌سازی آرشیو‌ها رونمایی می‌شود. سایت «دلیل» به منظور پاسخگویی به شبهات و راستی‌آزمایی برخی ادعا‌ها راه اندازی شده است.
