دسته: پیشنهاد سردبیر

سینمای خانگی: محمدرضا کریمی راد تهیه کننده مستند «سنگر هفت تپه» در گفتگوی اختصاصی خود با سینمای خانگی در خصوص اهمیت تولید آثار مستند با مضامین عدالت خواهانه سخن گفت.

به گزارش سینمای خانگی محمدرضا کریمی راد به خبرنگار سینمای خانگی گفت: ساخت آثاری با مضامین عدالت خواهانه می تواند باعث ایجاد امنیت فکری در جامعه شود.

وی با اشاره به تولید مستند با مضمون و محتوای عدالت خواهی گفت: وقتی حرف از عدالت خواهی میزنیم، باید به اصل ماجرای آن که عدالت است توجه کنیم؛ عدالت زیربنای یک جامعه است و وجود آن باعث استحکام جامعه می شود.

این هنرمند افزود: «سنگر هفت تپه» مصداقی است که در آن عدالت و عدالت خواهی به تصویر کشیده شده است و برای اینکه بتوانیم عدالت بیشتری در جامعه داشته باشیم باید به مصادیقی مانند موضوع هفت تپه و آثاری مانند «سنگر هفت تپه» توجه بیشتری کنیم.

کریمی راد در ادامه مطرح کرد: نبود آثاری با محوریت عدالت خواهی می تواند باعث ایجاد ناامنی فکری برای مردم و جامعه شود و ممکن است مردم به این موضوع فکر کنند که شاید اصلا عدالتی وجود ندارد؛ به همین خاطر به تصویر کشیدن عدالت میتواند باعث ایجاد امنیت در جامعه شود چون هم خود عدالت را به ما نشان می دهد و هم مصداق آن را برای ما به نمایش می گذارد.

تهیه کننده مستند «سنگر هفت تپه» در خصوص امضای طومار با مضامین مختلف در راستای تحقق اهداف عدالت خواهانه تصریح کرد: در مسیری که به سمت عدالت خواهی حرکت میکنیم، گام های زیادی برای برداشتن وجود دارد که یکی از آنها می تواند امضای طومار و جمع آوری امضا برای رسیدن به خواسته مدنظر باشد که می تواند ما را با سرعت بیشتری با سمت تحقق عدالت و توجه مسئولین برای این امر پیش ببرد.

سینمای خانگی: داور بخش «میراث‌بانان آینده» سومین جشنواره بین‌المللی چندرسانه‌ای میراث‌فرهنگی معتقد است که ما باید حرف اول را در زمینه جشنواره‌های فرهنگی در جهان بزنیم و دست به دست هم دهیم، مواظبت کنیم و اجازه دهیم که این فضای فرهنگی و هنری رشد کند و بچه‌هایمان را با این رشد آشنا کنیم.

مهتاب ناصری داور بخش «میراث‌بانان آینده» سومین جشنواره بین‌المللی چندرسانه‌ای میراث‌فرهنگی در گفت‌وگو با خبرنگار سینمای خانگی درباره ضرورت برگزاری این جشنواره برای جامعه ایرانی گفت: من این روزها زیاد با جشنواره ها همراه نیستم، در گذشته بیشتر استقبال می‌کردم و احساس می‌کردم در راستای اهداف و آن نگاهی که نسبت به فرهنگ دارم و آن فضای هنری است که دوست دارم، ولی الان مدت‌هاست که این قبیل رویدادها را پیگیری نمی‌کنم، چون احساس می‌کنم که آن نگاهی که به آن جشنواره‌ها می‌شود خیلی گذراست و اغنا و سیرابم نمی‌کند. 

وی ادامه داد: جشنواره ها در همه جا یک هویت خاص و یک حال و هوای به محل برگزاری‌شان می‌دهند و این هویت برای همه بالنده است. برای همه شهرها و کشورها این احساس جذاب است و یک شوری را ایجاد می‌کند که کمتر دیده می‌شود، ولی امیدوارم آن نکاتی که اول گفتم در آنها لحاظ شود. با این دید می‌توان گفت جشنواره ها به نوعی باعث می‌شوند که رشد سطح هنری، دیدگاهی و فرهنگی همه را افراد در سطح کشور بالا برود. 

داور بخش «میراث‌بانان آینده» درباره تاثیر این جشنواره بر درک بهتر مردم از میراث‌فرهنگی و ارزش‌های میراثی بیان کرد: وقتی در فیلم‌ها با موزه‌ها یا فضاهایی که فکر می‌کنیم به فرهنگ و سنت‌هایمان ربط دارد، مواجه می‌شویم، اگر آن حقیقت و آن نگاه به درستی رعایت شده باشد، به واقع باعث می‌شود که مردم در هر وضعیت و موقعیتی که هستند از هر فاصله دور و نزدیک به این موضوعات بیشتر توجه کنند، باعث می‌شود که بچه‌هایمان به این حوزه وصل شوند و در این زمین ریشه بدهند و رها نباشند. 

وی تاکید کرد: ما باید به این رهاشدگی توجه ویژه داشته باشیم. به نظر من جشنواره‌ها را باید جدی و با آن منظر و حقیقتی که در درون آن فرهنگ هست، برگزار کنیم، نه اینکه یک برنامه‌ای فقط به صورت نمایشی برگزار شود؛ اما متاسفانه من خیلی از جشنواره‌ها را اینطور می‌بینم. 

ناصری اظهار کرد: این اولین بار است که در جشنواره چندرسانه‌ای میراث‌فرهنگی شرکت می‌کنم ولی فکر می‌کنم اگر آن حقیقت فرهنگ و هنر رعایت شود، آن جمع‌شدگی ریشه‌مان که انگار تشنه است دوباره گسترده می‌شود؛ خصوصا جوانان و کودکانمان را سیراب می‌کنیم و آنها هم به شاخه این درخت فرهنگی ما وصل می‌شوند.

داور بخش «میراث‌بانان آینده» برای گسترده‌تر و بین‌المللی‌تر برگزار شدن این جشنواره پیشنهاد داد: برای پپیشرفت باید کار خوب و با عشق و مهر انجام دهیم و حواسمان باشد که وقتی ما در مورد فرهنگ صحبت می‌کنیم، یک جاهایی می‌رویم که بیراهه است؛ سعی کنیم این بیراهه‌ها را بپوشانیم، سعی کنیم نگاه حقیقی و واقعی به فرهنگ و هنر داشته باشیم و ببینیم نیازها کجاست و بعد زمان بیشتری بدهیم. 

وی ادامه داد: کمی به آن شهرها یا مکان‌هایی که قرار است کارها را اجرا کنند و به ما تحویل دهند، اجازه دهیم که بفهمند لایه‌های فرهنگی متفاوت است تا بتوانند قشنگ‌تر و در زمان کوتاه‌تر با امکاناتی که دارند کار را پیش ببرند. ممکن است مثلاً در یک جایی دوربین خوب یا کارگردان و معلمی که بتواند این‌ها را راهنمایی کند، نباشد؛ یک سری امکانات اولیه به آنها بدهیم تا پله پله بتوانند رشد کنند.

ناصری افزود: ما باید حرف اول را در این زمینه در جهان بزنیم. حقیقتاً بدون در نظر گرفتن آن عرق ایران‌دوستی که همه ما داریم، باید بگویم که باید تک تک ما دست به دست هم دهیم، مواظبت کنیم و اجازه دهیم که این فضای فرهنگی و هنری رشد کند و بچه‌هایمان را با این رشد آشنا کنیم و اجازه دهیم در سطحی باشند که جهان هم در همان سطح حرکت می‌کند. در عین حال حرفمان را ارائه دهیم.

سینمای خانگی: سومین جشنواره بین المللی چند رسانه ای میراث فرهنگی طی ساعات آینده در شیراز، شهر ادب، هنر و فرهنگ آغاز به کار خواهد کرد؛ درست در زمانه ای که به واسطه جنگ نرم و تهاجم فرهنگی بیگانگان، پاسداشت و حراست از میراث فرهنگی به ویژه برای شناسایی این گنجینه گرانبها به نسل های جوان تر بسیار ضروری به نظر می رسد. 

به گزارش سینمای خانگی حفاظت از میراث فرهنگی یک فرآیند پیچیده و چندوجهی است؛ این اتفاق مستلزم تلاش‌های مشترک از سوی دولت‌ها، سازمان‌های بین‌المللی، هنرمندان و فرهنگیان و به خصوص افراد دغدغه مند در هر حرفه ای است. 

میراث فرهنگی که به دو بخش مادی ‌و معنوی تقسیم می شود بخشی از هویت جامعه بشری است؛ بدیهی است که مسئولیت حفاظت از این میراث بر عهده همه ما است چرا که میراث فرهنگی به ما این امکان را می‌دهد تا تاریخچه‌ خود را بازشناسایی کرده و همچنین به عنوان منبعی برای نوآوری و خلاقیت در عرصه‌های مختلف فرهنگی و هنری عمل کنیم.

نقش هنرمندان در حفظ و حراست و شناساندن این گنجینه ارزشمند بیش از سایر افراد است؛ هنرمندان می توانند با زبان شیوا ‌و شیرین هنر و با خلاقیت و نوآوری اهمیت حفاظت و حراست از این میراث کهن را به مخاطبان آثارشان یادآوری کنند؛ سینما، تئاتر، موسیقی، ادبیات و… همگی نقش مهمی در راستای صیانت از این میراث ارزشمند دارند.

این میراث‌ نه تنها برای زمان حاضر، بلکه برای آینده نیز اهمیت دارند و باید با دقت و مسئولیت از آن‌ها مراقبت شود.ارزش‌ها، آداب و رسوم، زبان، هنر و سایر جنبه‌های فرهنگی و معنوی جامعه ما همگی بخشی از این میراث ارزشمندند که اینک شیراز، شهر شکوه و تمدن ایران؛ تجلی بخش هویت ملی در سومین جشنواره بین المللی چند رسانه ای میراث فرهنگی شده است.

طبیعی است که ما با حفظ و نگهداری از میراث فرهنگی معنوی و طبیعی، می‌توانیم به حفظ هویت فرهنگی و طبیعی جامعه و پیشرفت مستدام کمک کنیم.

چنین جشنواره ای علاوه بر شناساندن میراث فرهنگی به نسل جوان، گسترش تعاملات فرهنگی در سطح بین‌المللی را نیز با خود به همراه دارد.

توجه وزارت میراث فرهنگی و گردشگری به این مقوله و دغدغه مندی دبیر این رویداد قابل احترام است و به ویژه نگاه ملی به این جشنواره به شدت ستودنی است چرا که یکی از ویژگی‌های برجسته جشنواره چندرسانه‌ای میراث‌فرهنگی، برگزاری آن به صورت منطقه‌ای است. این رویکرد باعث می‌شود که هر منطقه با میراث فرهنگی خاص خود معرفی شود و در نتیجه ریشه‌های مشترک فرهنگی در جوامع مختلف کشف و تقویت گردد و علاوه بر این گامی در راستای تحقق وفاق ملی باشد.

میراث فرهنگی و تمدن‌ انسانی همانند ریشه درختی است که شاید دیده نشود، اما بدون تردید حیات یک جامعه و تمدن بستگی تام و تمامی به آن دارد و امید است زین پس تمامی دستگاه ها و نهادهای متولی فرهنگی و هنری توجه ویژه تری به چنین جشنواره هایی داشته باشند.

سینمای خانگی: داور بخش «نماهنگ» و «نماهنگ تلویزیونی» سومین جشنواره بین‌المللی چندرسانه‌ای میراث‌فرهنگی رویدادهایی همچون جشنواره چندرسانه‌ای میراث‌فرهنگی را مجلی دانست که به ما تلنگر می‌زند تا بدانیم چه میراث ارزنده‌ای داریم.

به گزارش سینمای خانگی محمد مناجاتی داور بخش «نماهنگ» و «نماهنگ تلویزیونی» سومین جشنواره بین‌المللی چندرسانه‌ای میراث‌فرهنگی در گفت‌وگو با خبرنگار سینمای خانگی درباره اهمیت برگزاری جشنواره میراث‌فرهنگی گفت: بودن این جشنواره‌ها فرصت و پنجره رخشانی به فرهنگ و هنر، شعر و موسیقی، ادبیات ایران زمین است و در این روزگار غریب که بین فرزندان ایران و نسل جوان‌تر کمی فاصله افتاده با این گنج پر رنج میراث‌فرهنگی ضروری است که در هر مجالی و به هر بهانه‌ای به داشته‌های خود بپردازیم. 

وی درباره راه‌های گسترش و بین‌المللی شدن جشنواره گفت: امروزه توجه به هر آن چیزی که به ایران مربوط است، می‌تواند دستمایه اهالی فرهنگ و هنر قرار گیرد. گاهی ما می‌بینیم که اقوام ایرانی پرهیز دارند که با گویش شیرین محلی خودشان صحبت کنند، گاهی می‌بینیم که اقوام عزیز ایرانی از پوشیدن لباس قومیت خود پرهیز دارند، در صورتی که این می‌تواند شخصیت بدهد و اهمیت دارد که من بختیاری خودم قدر این گنج را بدانم و بتوانم این میراث را به دیگران منتقل کنم. 

مناجاتی افزود: چقدر می‌تواند حائز اهمیت باشد که دوربین، فضاهای بصری، نمایشگاه‌های عکس، آرتیست‌های مختلف در حوزه نقاشی، ساخت ویدیو و خیلی از این دستمایه‌هایی که می‌تواند معرف داشته‌های ما باشد، برگرفته از میراث‌فرهنگی باشد. میراث‌فرهنگی امروز فقط یک بنا نیست و حتی لهجه و گویش یک قوم می‌تواند پاره‌ای از میراث‌فرهنگی باشد. 

داور بخش «نماهنگ» و «نماهنگ تلویزیونی» سومین جشنواره بین‌المللی چندرسانه‌ای میراث‌فرهنگی تصریح کرد: باید بپذیریم که ما سال‌هاست در حوزه تبلیغات ضعیف کار کردیم. مجال‌های رسانه‌ای از اهالی فرهنگ و هنر کمتر شده است و صحنه‌ای هم برای نمایش دادن به طور جدی وجود ندارد. شاید همین جشنواره‌ها فرصت طلایی برای این باشد که پنجره‌ای نو به هر آنچه عطر و بوی پیراهن مادرمان ایران را می‌دهد، گشوده شود. 

وی درباره چگونگی تاثیر این جشنواره در انتقال ارزش‌های میراث‌فرهنگی به نسل جدید بیان کرد: امروز ما نسلی را داریم که شاید همه چیز را فست فودی دوست دارند که در یک مدت زمان کوتاه همه چیز منتقل شود. حمایت از گنجینه‌هایی چون ثبت ملی عود، ثبت ملی خوشنویسی ایرانی و… مجال‌هایی است که در لحظه می‌تواند در جوانان این نسل انقلابی به پا کند. 

مناجاتی ادامه داد: فرصتی که من به عنوان یک فیلمساز، بازیگر یا پژوهشگر در حوزه میراث‌فرهنگی در این جشنواره‌ها دارم، این مجال را به می‌دهد که بتوانم یک آینه‌ای درست کنم که هرکسی بتواند خویشتن را در آن ببیند. بین ما و این تجلی از خوشنویسی، معماری، موسیقی یا حتی لباس که هیچ کم از بناهای ارزشمند میراث‌فرهنگی نیست، فاصله افتاده است و این مجال‌ها می‌تواند به ما تلنگر بزند که چه میراث ارزنده‌ای داریم و چه گنج پر رنجی به ما رسیده است و باید قدرشناس باشیم.

سومین جشنواره بین‌المللی چندرسانه‌ای میراث‌فرهنگی با شعار «ایران ما، میراث ما؛ میراث ما، ایران ما» ۱۵ تا ۱۸ آبان‌ماه، به دبیری علیرضا تابش از سوی وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و به میزبانی استانداری فارس، در شیراز برگزار می‌شود.