هوشنگ حریرچیان درگذشت

سینمای خانگی: حسن اکلیلی در ساعات اولیه بامداد ۳۰ مرداد در صفحه شخصی‌اش در فضای مجازی خبر درگذشت هوشنگ حریرچیان را منتشر کرد.

به گزارش سینمای خانگی هوشنگ حریرچیان که مرداد ماه ۱۳۱۱ به دنیا آمد در مرداد ماه ۱۴۰۳ در حالی در سن ۹۲ سالگی از دنیا رفت که دوست داشت، ۱۰۰ سال دیگر زنده باشد.

هوشنگ حریرچیان هنرمند پیشکسوت اصفهانی متولد ۲۰ مرداد ۱۳۱۱ بود.

حریرچیان در سال ۱۳۴۸ اولین تجربه تلویزیونی خود به نام «عکاس باشی» را انجام داد و فعالیت سینمایی خود را با بازی در فیلم «جعفر خان» به کارگردانی زنده یاد علی حاتمی آغاز کرد.

گفته می شود که او فعالیت هنری خود را از دی ماه ۱۳۲۶ در تئاتر اصفهان با مدیریت زنده‌یاد استاد ناصر فرهمند آغاز کرد. در شهریور ۱۳۳۲ به تئاتر سپاهان با مدیریت علی صمدی پیوست و از سال ۱۳۳۸ رسما در رادیو اصفهان به عنوان هنرپیشه، گوینده، تهیه کننده، گزارشگر، کارگردان و مجری برنامه های تفریحی-هنری شروع به کار کرد. 

این بازیگر قدیمی در آثار سینمایی چون «عزیز میلیون دلاری»، «قاعده بازی»، «یک بوس کوچولو»، «فرش باد»، «گاهی به آسمان نگاه کن»، «جعفرخان از فرنگ برگشته» و… بازی کرده است.
 
مجموعه‌های تلویزیونی چون «خاتون»، «آشپزباشی»، «ساختمان پزشکان»، «سایه سلطان»، «پژمان»، «تفنگ سرپر»، «یکی بود یکی نبود»، «هشت، بهشت» و.. از او به یادگار مانده است.

حسن اکلیلی اعلام کرده است که زمان مراسم خاکسپاری هوشنگ حریرچیان متعاقبا اعلام می‌شود.

«پپرونی برای دیکتاتور» به سالن اصلی تئاتر شهر رسید

سینمای خانگی: نمایش «پپرونی برای دیکتاتور» به کارگردانی علی احمدی برای اجرا در سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه خواهد رفت.

به گزارش سینمای خانگی و به نقل از دفتر رسانه اداره کل هنر‌های نمایشی، نمایش «پپرونی برای دیکتاتور» به کارگردانی علی احمدی و تهیه‌کنندگی خسرو احمدی مطابق با جدول زمان‌بندی این مجموعه از روز پنجشنبه ۱۵ شهریورساعت ۲۰:۳۰ در سالن اصلی روی صحنه خواهد رفت.

در این نمایش خسرو احمدی، رویا میرعلمی، پژمان جمشیدی، محسن کیایی، حدیث بیابانگرد، علی احمدی و با حضور افتخاری فریده سپاه منصور (به‌صورت ویدیویی) به ایفای نقش می‌پردازند.

در خلاصه نمایش آمده است: «در یک مهمانی خانوادگی، مرد از نام عجیبی که برای فرزندش انتخاب کرده صحبت می‌کند که با مخالفت همه اعضا مهمانی مواجه می‌شود و درگیری‌هایی بین آن‌ها شکل می‌گیرد که باعث افشا شدن راز‌هایی می‌شود و زندگی همه را دگرگون می‌کند.»

مجری طرح: امیرسپهر تقی لو، سیدعماد عامری، بازنویس متن: علی احمدی (بر اساس فیلم فرانسوی به نام «اسم»، ماتیو دولاپرت، الکساندر دولاپتولیر/ مترجم: فرامرز زنگنه)، دستیار کارگردان، برنامه ریز، مدیرتولید: سجاد باقری، مدیر اجرایی: آریان امیرخان، مدیر پروژه: مهبد عبقری، طراح صحنه: علی احمدی، نیما نصر، مشاور هنری: نیما نصر، مبلمان: برند رُست، طراح لباس‌: (زنانه) برند تیپتو، طراح لباس‌: (مردانه) برند بازلی، طراح پوستر و بروشور: وحید میثاقی، مدیر تبلیغات: محمدرضا اشرفی، مدیر هنری تبلیغات: فرشید عسگری، موشن دیزاین: احسان ندرخانی، دستیار دوم کارگردان، منشی صحنه: مرتضی احمدی، مدیران صحنه: مریم پور احمدی، ارمین عباس‌زادگان عواملی هستند که در این پروژه حضور دارند.

علاقه‌مندان برای تهیه بلیت این اثر نمایشی می‌توانند به سایت گیشه تئاتر و تیوال مراجعه کنند.

نصیریان: بزرگترین سرمایه کشور ما، انسان ها هستند به ویژه آنها که آفریننده و خلاق هستند

سینمای خانگی: علی نصیریان با بيان اينکه بزرگترين سرمايه کشور ما، انسان ها هستند، گفت: صندوق اعتباری هنر کار درخشانی انجام مي دهد که نه تنها در تهران بلکه در سراسر ايران از کساني که عمر خود را در راه اعتلای فرهنگ و هنر صرف مي کنند، تجليل مي کند.

به گزارش سینمای خانگی و به نقل از روابط عمومی صندوق اعتباری هنر علی نصیریان در مراسم نکوداشت نامداران و پيشکسوتان فرهنگ و هنر استان سمنان که در مجتمع فرهنگي هنري کومش- سالن تئاتر شهر این استان برگزار شد، گفت: بسیار خرسند و خوشبختم که امشب در این مجمع و محفل حضور دارم و سعادت بزرگی است که برای تجلیل از هنرمندان این خطه به استان شما سفر کرده ام.


این هنرمند نامدار کشور گفت: زمانی که نام هنرمندان این خطه که از گذشته تاکنون در رشته های مختلف فرهنگی و هنری فعالیت می کنند را شنیدم، به فکر فرو رفتم که عجب کشوری داریم که یک استان آن، این تعداد سرمایه فرهنگی و هنری دارد.


نصیریان ادامه داد: بزرگترین سرمایه کشور ما، انسان ها هستند به ویژه آنها که آفریننده و خلاق هستند. فرهنگ و هنر بخصوص هنر که بخش جذاب فرهنگ است یک جوشش درونی معنوی است.

وی خاطرنشان کرد: درباره واقعه کربلا بسیار روایت شده است. اما چرا تعزیه درست شد؟ چون هنر تعزیه، این واقعه را از طریق تجسم و تصویرسازی بازتاب می دهد.


این هنرمند سینما، تئاتر و تلویزیون در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت: فرهنگ و هنر غذای جان و روح جامعه است و بر روی افراد تأثیر به سزائی دارد اما این حوزه در پایین ترین سطح دریافت امکانات و اعتبارات ملی قرار دارد.


نصیریان ادامه داد: در حالیکه فرهنگ و هنر غذا و روح یک جامعه است و بدون آن به سمت و سویی دیگر خواهیم رفت. باید درباره غذای روح و جان که همان فرهنگ و هنر است بسیار حرف زده شود. بخصوص در این زمانه تلخ که دو جنگ بزرگ در جریان است، فرهنگ و هنر می تواند فضا را تلطیف کند و دریچه ای برای هوای تازه باشد.


این هنرمند سینما، تئاتر و تلویزیون دربخش دیگری از سخنان خود نکوداشت مفاخر، نامداران و پیشکسوتان فرهنگ وهنر ذیل سفر هفت بحر هنر از سوی صندوق اعتباری هنر را کاری مهم عنوان کرد و افزود: صندوق اعتباری هنر کار درخشانی انجام می دهد که نه تنها در تهران بلکه در سراسر ایران از کسانی که عمر خود را در راه اعتلای فرهنگ و هنر صرف می کنند، تجلیل می کند.


وی در ادامه افزود: هر چند ذات این کار ارزشمند است اما هنرمندان خلاق برای تجلیل کار نمی کنند چرا که این یک موهبت است که خداوند در وجود یکسری انسان ها نهاده است. طبیعت او خلاق است و این موضوع بهترین لذت را به او می دهد.


نصیریان با اشاره به مردمان خوب استان سمنان ، تاکید کرد: من از وجود این همه انسان خلاق و هنرمند در استان حیرت زده شدم. این استان هنر پرور ، فرهنگ پرور دارای تاریخ درخشانی ست.


وی در خاتمه از بانیان برگزاری مراسم نکوداشت مفاخر و نامداران فرهنگ و هنر سمنان تشکر و قدردانی کرد.

«جان آپرا» درگذشت

سینمای خانگی: جان آپرا بازیگر «پدرخوانده قسمت دوم» و «فول هاوس» در ۸۳ سالگی درگذشت.

به گزارش سینمای خانگی و به نقل از ورایتی، جان آپرا بازیگر فیلم‌های «پدرخوانده قسمت دوم» و «فول هاوس»، امروز دوشنبه در لس‌آنجلس درگذشت. او ۸۳ ساله بود.

آپرا که سال ۱۹۴۱ در خانواده‌ای از مهاجران ایتالیایی در نیوجرسی به دنیا آمد، بخشی از سال‌های اولیه زندگی‌اش را پیش از استقرار کامل خانواده‌اش در آمریکا، در ایتالیا گذراند. در اوایل دهه ۱۹۶۰ او در نیویورک وارد کلاس‌های بازیگری جاشوا شلی که استاد میا فارو و جان وویت نیز بود، شد و اولین بار در سال ۱۹۶۸ در فیلم کلاسیک «بولیت» استیو مک‌کویین در نقش قاتل بازی کرد.

آپرا پس از بازی در سریال تلویزیونی «مانیکس» در دهه ۱۹۷۰، فیلم «ملخ» دهه ۱۹۷۰ و فیلم سینمایی «گرمای قفس» اولین فیلم بلند جاناتان دمی در سال ۱۹۷۴ به چهره شناخته شده‌ای بدل شد، اما زندگی حرفه‌ای وی زمانی شروع شد که برای ایفای نقش تسیوی جوان در فیلم «پدرخوانده قسمت دوم» فرانسیس فورد کاپولا انتخاب شد.

وی بازیگر نقش اصلی سریال کمدی «مونته فوسکوها» در سال ۱۹۷۵ بود و از سال ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۷ در سریال «مت هاستون» شبکه ای‌بی‌سی بازی کرد و پس از آن ۶ سال در نقش شخصیت لوکاس کاستیلیانو در سریال «دنیای دیگری» کار کرد.

وی بازیگر «فول هاوس» هم بود و در بازسازی آن در نتفلیکس نیز در نقش همان شخصیت ظاهر شد. وی بازیگر سریال «سوپرانوها» و «سی‌اس‌آی» هم بود.

انتشار پوستر نمایش «بی‌پایانی…»

سینمای خانگی: در آستانه شروع اجراهای نمایش «بی‌پایانی…» به نویسندگی و کارگردانی صحرا فتحی، پوستر نمایش با طراحی امیرحسین ‌ستوده‌نسب منتشر شد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از مشاور رسانه پروژه، نمایش «بی‌پایانی…» با طراحی، نویسندگی و کارگردانی صحرا فتحی و تهیه‌کنندگی رها جهانشاهی از فردا سه‌شنبه ۳۰ مرداد ساعت ۱۸:۱۵ در سالن سایه مجموعه تئاتر شهر روی صحنه می‌رود.

پوستر نمایش «بی‌پایانی…» در آستانه شروع اجراها با طراحی امیرحسین ‌ستوده‌نسب منتشر شد.

در این اثر نمایشی، الهام شعبانی، حدیث میرامینی، مهسا طهماسبی به‌عنوان بازیگر به ایفای نقش می‌پردازند.

«بی‌پایانی…» قصه سه دوست قدیمی است که بعد از مدت‌ها دور هم جمع می‌شوند و دست تقدیر سرنوشت‌شان را زیر و رو می‌کند.

با صدای: محمد چناری، مجری طرح: یوسف ‌میراحمدی، مدیر پروژه: عدنان کاپوسیان، مدیر اجرایی: وحید جوادی، مدیر تولید: کاظم ‌بابایی، آهنگساز، مهندسی صدا: بابک ‌کیوانی، طراح گرافیک، ساخت تیزر، عکاس: محمدصادق ‌زرجویان (کت ‌استودیو)، پوستر و موشن: امیرحسین ‌ستوده ‌نسب (کت ‌استودیو)، دستیار کارگردان و برنامه ریز: محسن ‌خسروی، مجیر ‌معینی، مدیر صحنه: علی مرادی، میلاد ‌رازی، مدیر تبلیغات: نوید ‌آغاز، مشاور رسانه‌ای : علی ‌کیهانی، با همراهی: آموزشگاه هشت ستاره عواملی هستند که صحرا فتحی را در این اثر نمایشی همراهی می‌کند.

علاقه‌مندان به تماشای نمایش «بی‌پایانی…» می‌توانند به سایت تیوال، سینما تیکت، گیشه تئاتر و یا گیشه مجموعه تئاتر شهر مراجعه کنند.

معرفی طراحان و عوامل نمایش «من و گربه‌ پری»

سینمای خانگی: همزمان با انتشار پوستر نمایش «من و گربه‌ی پری» طراحان و عوامل این نمایش معرفی شدند.

به نقل گزارش سینمای خانگی و به نقل از روابط عمومی پروژه، همزمان با انتشار پوستر نمایش «من و گربه‌ پری» به نویسندگی سیمین امیریان و تهیه‌کنندگی و کارگردانی شهره سلطانی با طرحی از مهدی دوایی، دیگر طراحان و عوامل این نمایش معرفی شدند.

مجتبی رجبی‌معمار، بهروز پناهنده و شهره سلطانی بازیگران این اثر نمایشی هستند که از پنجشنبه یکم شهریور ساعت ۱۸ در سالن چهارسو مجموعه تئاترشهر روی صحنه می‌رود.

در خلاصه داستان این نمایش آمده است: «ساسان و پری که زندگی خوبی با یکدیگر دارند، زندگیشان با ورود گربه دگرگون می‌شود.»

شیوا حسینی طراح صحنه، سوسن سلطانی طراح لباس، کامبیز معماری طراح گریم، رضا خضرایی طراح نور و مهدی دوایی به عنوان طراح پوستر و بروشور در این پروژه سلطانی را همراهی می‌کنند.

دیگر عوامل این نمایش عبارتند از مجری طرح: اردشیر مهرآبادی، عکاس: رضا جاویدی، مدیر تولید، برنامه‌ریز و دستیار کارگردان: کهرام تاراج، منشی صحنه: باران زرین اقبال، دستیار تولید: اشکان میرچی، مدیر صحنه: امیرمحمد بحیرایی، دستیاران صحنه: راتا سلطانی و رضا سعیدا، مدیر روابط عمومی و تبلیغات: نگار امیری، تولید محتوای تبلیغاتی: جاوید علیپور و فرزین شکاری، عکاس پشت صحنه: معصومه اکرامی، انتخاب موسیقی: شهره سلطانی، میکس موسیقی: اشکان میرچی، ساخت دکور: مجید محمدی.

علاقه‌مندان برای تهیه بلیت این نمایش که با حمایت انتشارات کتاب مجازی از پنجشنبه یکم شهریور، هر شب به جز شنبه‌ها ساعت ۱۸ در سالن چهارسو اجرا می‌شود، می‌توانند به سایت تیوال و گیشه تئاتر مراجعه کنند.

«پتتیک» به جشنواره‌‌ای در کرواسی راه یافت

سینمای خانگی: انیمیشن کوتاه «پتتیک» ساخته نرگس ذاکری (تولید مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی) به هفدهمین جشنواره زمرد کرواسی راه یافت.

به گزارش سینمای خانگی و طبق اعلام روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، انیمیشن «پتتیک» به کارگردانی نرگس ذاکری به هفدهمین دوره جشنواره زمرد SEFF – Smaragdni eco film festival راه یافت.

این جشنواره از تاریخ ۲۵ تا ۲۹ سپتامبر (۴ تا ۸ مهرماه) برگزار می‌گردد. این جشنواره بر ارتباط انسان و اکوسیستم تمرکز دارد.

«پتتیک» نام یکی از سونات‌های بتهوون است، شخصیت اصلی داستان هم یک پیانیست است. «پتتیک» به معنای غم‌انگیز است و موضوع این انیمیشن درباره فروپاشی روانی یک انسان است که منجر به خلق اثر هنری می‌شود.

انیمیشن کوتاه «پتتیک» تولید مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی است.

مدیرعامل کانون پرورش فکری: «درآغوش درخت» پیام‌آور صلح و ‌دوستی ایرانیان است

سینمای خانگی: «در آغوش درخت» می‌تواند در آن‌سوی مرزها پیام صلح و انسان‌دوستی ایرانیان را به جهانیان منتقل کند و در معتبرترین جشنواره‌های سینمایی به نمایش گذاشته شود.

به‌ گزارش سینمای خانگی و به نقل از اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، مدیرعامل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان درباره فیلم سینمایی «در آغوش درخت» به کارگردانی بابک خواجه پاشا و تهیه‌کنندگی محمدرضا مصباح و سجاد نصراللهی‌نسب، محصول کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و سازمان سینمایی سوره که این روزها روی پرده سینماهای سراسر کشور است، بیان کرد: کانون پرورش فکری از زمان تاسیس خود تاکنون تلاش کرده است، آثاری را خلق کند که هم در داخل کشور برای همه مخاطبان کودک و نوجوان ایرانی ارزش قائل باشد و همچنین در آن سوی مرزها نیز با نگاه و زبان بین‌المللی پیام صلح و انسان دوستی را از سوی ایران دنبال کند.

حامد علامتی ادامه داد: در همین راستا یکی از آثاری که ما هم‌اکنون روی پرده سینماهای سراسر کشور داریم، فیلم سینمایی «در آغوش درخت» است که برای اولین بار در چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر ۴۱ حضور یافت و با نامزدی در ۷ بخش و دریافت سیمرغ بلورین بهترین فیلم‌نامه، فیلم محبوب منتقدان و اهالی رسانه نام گرفت. این اثر تلاش دارد به انسانِ تنهایِ دنیایِ مدرنِ امروز راه‌های زیست مسالمت آمیز و بازگشت به مسیر زندگی و کانون گرم خانواده را آموزش دهد و این موضوع را یادآوری کند که باید قدر داشته‌ها و گنجینه نهفته در دل سنت و خانواده را بدانیم و از یاد نبریم.

مدیرعامل کانون در این زمینه تاکید کرد: از آن‌جایی که مساله فاصله و انسان مدرن مساله‌ای جهانی و چه بسا چالش انسان دنیای مدرن است و حتی بیرون از مرزها بهتر درک می‌شود، «در آغوش درخت» می‌تواند گزینه ایران برای شرکت در جشنواره‌های مختلف سینمایی باشد و خاطرات خوش حضور کانون پرورش فکری را در جشنواره‌های سینمایی زنده کند.

علامتی توضیح داد: «در آغوش درخت» با حضور در بخش مسابقه جشنواره‌های معتبر خارجی از جمله بیست‌ونهمین دوره جشنواره تلویزیونی شانگهای چین و همچنین فیلم آغازین جشنواره جهانی فیلم کازان روسیه توانسته است خودی نشان دهد. این فیلم به زودی نیز در بخش رقابتی جشنواره ایرانیان زوریخ و جشنواره کودک شارجه به رقابت خواهد پرداخت.

 وی در پایان گفت: ناگفته نماند توجه به قومیت‌ها و تصاویر و نماهای بکر، زیبا و چشم نواز از کشور عزیزمان ایران که فرهنگ غنی در خود دارد، از جمله ویژگی‌های بسیار مهم این فیلم است که می‌تواند تصویر دیگری از ایران پیش روی جهانیان قرار دهد و از این جهت گزینه‌ای شایسته برای نمایش در جشنواره‌های بزرگ سینمایی در جهان باشد.

نمایش عمومی «در آغوش درخت» به کارگردانی بابک خواجه پاشا و تهیه‌کنندگی محمدرضا مصباح و سجاد نصراللهی‌نسب، محصول کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و سازمان سینمایی سوره به تازگی در سینماهای کشور آغاز شده است.

راه‌یابی فیلم‌های کوتاه «آبی» و «ردپا» به یک جشنواره آلمانی

سینمای خانگی: فیلم کوتاه «آبی» به کارگردانی رضا زارع جوان و «ردپا» به کارگردانی مصطفی اعلمی به بخش مسابقه جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه (International Short Film Festival Detmold (ISFF)) راه یافتند.

به گزارش سینمای خانگی و به نقل از روابط عمومی سوره فیلم کوتاه «آبی» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی رضا زارع جوان تولید حوزه هنری سیستان و بلوچستان و فیلم کوتاه «ردپا» به کارگردانی مصطفی اعلمی تولید باشگاه فیلم رویش و محصول مرکز فیلم جوان سوره به بخش مسابقه بیستمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم (International Short Film Festival Detmold (ISFF)) کشور آلمان راه یافتند.

این جشنواره ۱۹ تا ۲۵ آگوست برابر با ۲۹ مرداد تا ۴ شهریور سال جاری در شهر دتمولد کشور آلمان برگزار می‌شود.

جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه Detmold که هر ساله میزبان بیش از ۳ هزار فیلم کوتاه از حدود ۸۰ کشور جهان است، رویدادی‌ست سالانه که در شهر دتمولد برگزار و در آن، طیف متنوعی از فیلم‌های کوتاه باکیفیت از سراسر جهان به نمایش گذاشته می‌شود. 

این جشنواره، با هدف اینکه هر انسانی حق مشارکت در زندگی فرهنگی را دارد، برگزار می‌شود و فیلم‌ها را بدون محدودیت برای همه بازدیدکنندگان و فیلمسازان دارای اختلال شنوایی یا بینایی نمایش می‌دهد و به این ترتیب امکان شرکت آن‌ها در زندگی فرهنگی را فراهم می‌کند. توصیفات صوتی و درج زیرنویس‌ها امکان حضور افراد دارای معلولیت را برای همراهی در جشنواره فراهم می‌کند.

پخش بین‌المللی این ۲ فیلم کوتاه برعهده مرکز بین‌الملل سوره است.

آخرین جلسه «پاتوق فیلم کوتاه» برگزار شد

سینمای خانگی: نوزدهمین جلسه از فصل نهم پاتوق فیلم‌کوتاه، به‌عنوان آخرین جلسه از این فصل، با اکران و بررسی فیلم‌های «نقره‌ای»، «بابَردوو»، «پاسپورت بریتانیایی» و «صیاد» در سینما بهمن تهران برگزار شد.

به گزارش سینمای خانگی و به نقل از روابط‌عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، نوزدهمین جلسه از نهمین فصل پاتوق فیلم کوتاه، روز یکشنبه ۲۸ مردادماه ۱۴۰۳ با نمایش ۴ فیلم کوتاه در پردیس سینمایی بهمن برگزار شد.

در این جلسه از فصل نهم پاتوق که به همت انجمن سینمای جوانان ایران برگزار شد، فیلم‌های کوتاه «نقره‌ای» به کارگردانی حمید صابری، «بابِردوو» به کارگردانی سیاوش ساعدپناه، «پاسپورت بریتانیایی» به کارگردانی محمود پوینده و «صیاد» به کارگردانی مهدی زمانپور کیاسری و منّان جانبَراری روی پرده رفت و در ادامه محمدرضا مقدسیان نویسنده، منتقد سینما به همراه محمد صابری به‌عنوان مجری‌کارشناس برنامه با کارگردانان این آثار به گفت‌وگو نشستند و به نقد و بررسی آن‌ها پرداختند.

در ابتدا مقدسیان با یادی از آلن دلون، ستاره فقید سینما فرانسه بیان کرد: امروز آلن دلون را از دست دادیم و نبود او در سینما باعث افسوس است، آلن دلون واقعاً شمایل جدی سینما در دورانی بود که سینما بیش از امروز معنی داشت و می‌شد به آن تکیه کرد. امیدوارم برگردیم به عقب و در جریان تنبل‌کننده اینستاگرام که در پی آن همه چیز به راحتی در اختیار ماست، دوربین در دست ماست و… تجدیدنظر کنیم، فیلم‌های خوب را ببینیم و درباره آن صحبت کنیم.

وی افزود: متأسفانه امروز برخی دانشجویان سینمایی را داریم که فیلم‌های قبل سال ۲۰۰۰ را ندیده‌اند! گویی همه ما درگیر نوعی آماده‌خوری شده‌ایم و می‌خواهیم خیلی زود و با یک قرص تبدیل به کوبریک و نولان شویم!

مقدسیان با بیان اینکه این روزها مخرج مشترک عوامل تأثیرگذار بر کیفیت همه فیلم‌ها «عجله» است، توضیح داد: این اما مشکلی است که همه ما درگیرش هستیم. در نوشتن فیلمنامه، ساخت سوژه و بازیگری هم همین جریان وجود دارد. باید بدانیم سینما یا هنر یعنی چه؟ سینما به‌عنوان صنعت یعنی چه؟ باید بدانیم معنی سینما در ذهن ما چیست؟ تفاوت ساخت یک فیلم اینستاگرامی با فیلم سینمایی که روایت‌گر یک فرم و یک جهان جدید است، چیست؟

این منتقد سینما ادامه داد: انگار برای ما فقط مهم این است که خیلی زود و سریع کاری را انجام دهیم، این اتفاقی است که هنر و سینما را به‌ویژه در کشور ما به کالاهای شانه تخم‌مرغی تبدیل کرده است به طوری که چنین فیلم‌هایی، الان در کشور ما رکورد فروش را می‌زنند. بدی ماجرا اما این است که همین‌ها تبدیل به الگو می‌شوند. در حالی که مکث و طمانینه از وظایف یک فیلم‌ساز است. کسی که می‌خواهد کار هنری انجام دهند باید به حرفی که می‌خواهد بزند فکر کند، درباره‌اش مطالعه کند.

سپس محمود پوینده کارگردان «پاسپورت بریتانیایی» هم روی صحنه آمد و درباره این فیلم‌کوتاه گفت: این فیلم را در سال ۱۴۰۰ به‌عنوان پروژه پایان دوره‌ام، ساختم. پیش از ساخت آن هم با چند پناهجو در لندن صحبت کردم تا نسبت به این جنس از فرار از کشور، اطلاعات کاملی به دست بیاورم. «پاسپورت بریتانیایی» سومین فیلم من بود و بعد از آن هم یک فیلم دیگر ساختم. نام این فیلم را هم برای این انتخاب کردیم که خوب در جشنواره‌ها می‌چرخید.

وی ادامه داد: «پاسپورت بریتانیایی» از نظر تولیدی برای ما خیلی سخت بود مثلا تمام پلان‌های فرودگاه را در پنج ساعت گرفتیم چون ما را به فرودگاه راه نمی‌دادند و خیلی با تأخیر توانستیم از یک روز آفیش‌مان استفاده کنیم.

در ادامه مقدسیان مطرح کرد: در شروع صحبت گفتم که ما اصولاً یک‌سری چیزها را درست نفهمیده‌ایم؛ یعنی نه مدیر و نه فیلم‌ساز از برخی موضوعات فهم درستی ندارند، در حالی که همه مدعی هستیم که می‌فهمیم. هروقت می‌گوییم چرا فیلم‌ها متنوع و نگاه‌ها متکثر نیست، فوری می‌گوییم ساخت برخی موضوعات دستوری است و اجازه ساخت برخی موضوعات را نمی‌دهند! البته من منکر محدودیت‌ها نیستم ولی بیاید یک بار مویه و زاری نکنیم و پشت این موضوعات قایم نشویم.

وی افزود: مگر چند درصد این فیلم‌های اجتماعی سال‌های اخیر تحفه‌ای هستند؟ چرا فقط به سمت فیلم‌های اجتماعی می‌رویم؟ در جامعه ما روزی صدها اتفاق وحشتناک می‌افتد چرا همان‌ها را در ژانر وحشت تعریف نمی‌کنیم، چرا ما بلد نیستیم در سینمای وحشت یک موضوع اجتماعی را تعریف کنیم و بسازیم؟ چون همه بی‌سوادیم. امروز چهار فیلم دیدیم که سه فیلم از آن درباره زنان بود در حالی که به نظرم سازندگانش اصلا مسأله زنان را درک نکرده بودند. مدام نگوییم فلان مدیر نمی‌گذارد ما فیلم خود را بسازیم، این سوال را از خودتان بپرسید که شما چقدر بلد بودید، چقدر تلاش کردید؟

در ادامه پوینده با اشاره به اینکه برای این فیلم پنج روز آفیش و تجهیزات داشته است گفت: من فیلم‌ساز شعاری نیستم. حتی این فیلم من را انجمن نپذیرفت. این قصه عیناً از داستان واقعی استاد من در مقطع کارشناسی ارشد نشات گرفته بود.

سپس سیاوش ساعدپناه کارگردان «بابِردوو» روی صحنه آمد و بیان کرد: نام این فیلم به معنای باد است. یعنی زندگی بر باد رفته یک پیرزن. «بابردوو» سومین فیلم کوتاه من است و من مدرس سینما و مدرس انجمن سینمای جوانان ایران هستم.

وی در ادامه در پاسخ به اظهار نظر یکی از حاضران که گفت این فیلم باورپذیر نیست، توضیح داد: باورپذیری وقتی پیش شکل می‌گیرد که شما با فرهنگ آن جامعه ارتباط برقرار کنید و ما مجموعه‌ای از آداب و رسوم و سنت‌ها را داریم. برای ساخت این فیلم من پدیده کودک‌همسری را بررسی کردم و فیلم‌های سال‌های قبل را هم دیدم. «بابِردوو» در یک فصل خیلی سرد ساخته شده ضمن اینکه کار با بچه‌ها بسیار سخت است.

وی ادامه داد: در جامعه ما هنوز پدیده کودک‌همسری وجود دارد که شاید یکی از دلایل آن معضلات اقتصادی باشد، مثلا در استان‌های جنوبی این موضوع را زیاد می‌بینیم. ابن یک پدیده سنتی است و ما فیلم‌سازان نمی‌توانیم این مسأله را ریشه‌کن کنیم. مطمئن باشید باز هم کودک‌همسری ادامه پیدا می‌کند.

ساعد پناه درباره ضعف صداگذاری این اثر اظهار کرد: این فیلم سال ۹۷ ساخته شده است. اما تصویربرداری خوبی دارد اما بله من هم صداگذاری فیلم را قبول ندارم.

مقدسیان هم گفت: وقتی با یک اثر هنری مواجه می‌شوم در لحظه اول می‌گویم ما چه می‌خواهیم بگوییم؟ گفتن این حرف چه ضرورتی دارد؟ از چه زاویه‌ای باید به آن نگاه کنیم؟ اگه همه این مراحل وجود داشت که هیچ اما اگر قرار است درباره سینما حرف بزنیم باید بتوانیم جهانی خلق کنیم. من این فیلم را اصلا دوست نداشتم.

ساعدپناه توضیح داد: ما یک هفته برای «بابردوو» فیلمبرداری داشتیم و اساسا فیلم‌ها را با هزینه شخصی خودم می‌سازم. این را هم باید بگویم که برخی از یک فیلم خوششان می‌آید و برخی هم نه. البته من هم از این فیلم خوشم نمی‌آید اما آن را برای دل پیرزن داخل فیلم ساختم. من از پول مدرسی خودم استفاده کردم و فیلم را ساختم. این فیلم ۶۰ جایزه جهانی و ۱۰ جایزه ملی دارد. من این جوایز را از دست آدم‌های بزرگ گرفته‌ام.

سپس مهدی زمانپور کارگردان «صیاد» پشت تریبون قرار گرفت و بیان کرد: من بیشتر مستندساز هستم تا داستانی‌ساز. «صیاد» اولین فیلم کوتاه من بود و آمده‌ام که یاد بگیرم.

مقدسیان عنوان کرد: وقتی قرار است وارد جزییات شویم و فیلم را تحلیل کنیم باید چیزی در آن فیلم باشد که آن تحلیل کنیم. وقتی فیلم نمی‌داند چه می‌خواهد بگوید من نمی‌توانم درباره شیوه کارگردانی و دکوپاژ آن صحبت کنم. اگر ما خودمان ندانیم در یک فیلم چه می‌خواهیم بگوییم نه تعریف تمجیدهای منتقدان در رسای آن فیلم و نه جوایز فستیوال‌ها هیچ‌کدام هیچ ارزشی ندارند، تاکید می‌کنم چه هیچ فستیوالی هیچ ارزشی ندارد. حتی فستیوال‌های الف دنیا تنها پول جذب می‌کند تا برگزار شوند و چند جایزه بدهند، اگر یک زمان دلمان را به چند جایزه و چند نقد خوش کردیم در واقع اشتباه کردیم چون مهم مخاطب است.

این منتقد عنوان کرد: وقتی می‌خواهیم درباره موضوعی مانند آلزایمر، حقوق زنان، کودک‌همسری و… صحبت کنیم، باید ببینیم فیلم ما چه چیزی به داشته‌های قبلی مخاطب اضافه می‌کند؟ گرچه این فیلم دغدغه مهمی دارد اما روایتش خوب نیست، تاکید می‌کنم که «صیاد» دغدغه مهمی داشته که تبدیل به فیلم نشده است بلکه می‌شد آن را در قالب یک توییت ارائه دهیم.

زمان‌پور هم مطرح کرد: فیلم «صیاد» یک سکانس‌پلان است و چون قرار بود ما در طول فیلم جلوتر از سوژه حرکت نکنیم و قرار بود او را آرام آرام کشف کنیم این چنین ساخته شد، «صیاد» در واقع ادای دینی به آلزایمری‌هاست، ما با آلزایمری‌ها زندگی کردم و تحقیقاتی انجام دادیم. پس باید گیج بودن کاراکتر را نشان می‌دادیم. این نکته را هم عنوان کنم که ما در ابتدای راه فیلم‌سازی هستیم. پس باید یاد بگیریم و پیش برویم.

وی با بیان اینکه همیشه فیلم‌هایش را با هزینه شخصی خود می‌سازد، عنوان کرد: از نویسنده کار تشکر می‌کنم. ضمن اینکه ما یک روز ساعت ۶ کار فیلم‌برداری را شروع و ۶ غروب آن را تمام کردیم ولی واقعا فیلم‌سازی کار سختی است.

خروج از نسخه موبایل