جشنواره چهل و یکم فیلم فجر، با همه حواشی منحصر به فردش به پایان رسید. جشنوارهای که به لحاظ تعدد فیلمهای جدی، بهترین جشنواره بعد از انقلاب بود. فیلمهای جشنواره هرچند نقایص جدیای داشتند، اما فیلم بودند و قابل بحث.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از ایرنا، جز یکی دو فیلم، خبری از ژانر نکبت نبود. کسی برای جشنوارههای خارجی فیلم نساخته بود و انگار فیلمسازان حاضر، بیش از پیش تماشاگر ایرانی را روبهروی خود دیده بودند.
تنوع قومیتی جشنواره بیسابقه بود. برای اولین بار با فیلم «غریب» که فیلمنامه و کارگردانی قابل توجهی داشت، به ماجراهای اوایل انقلاب سنندج پرداخته شد.
قصه عملیات مرصاد از زاویه دید روستاییان کُرد، در بستر یک عاشقانه با «اتاقک گلی» به تصویر درآمد.
سیستانوبلوچستان زیبا که متاسفانه اغلب با فیلمهایی با تم تروریسم روی پرده سینما رفته بود، در «هوک»، با آن فیلمنامه شسته و رفته، از زاویه دیگری نمایش داده شد.
بهترین فیلم جشنواره، «سرهنگ ثریا»، که ظرافتش در ساخت مثالزدنی بود، توانست بهتر از هر فیلم دیگری منافقین را معرفی کند و نقاب از چهره ضدانسانیشان کنار بزند.
«بچه زرنگ» نشان داد که ما چه به لحاظ فنی و چه روایی، در انیمیشن جهش داشتهایم.
«در آغوش درخت» به یک مسئله خانوادگی بی آن که سبک زندگی ایرانی را لگدمال کند، پرداخته بود.
«شماره ۱۰» با وجود همه نقصهایش، نوید پا گرفتن یک ژانر پرطرفدار در سینمای ایران را داد. حتی فیلمهای از دست رفتهای مثل «عطرآلود»، «جنگل پرتقال» و «کاپیتان» میتوانستند با دقت و ظرافت بیشتر در فیلمنامه و ساخت، فیلمهای قابل قبولی باشند.
اما سیاست جشنواره در داوری و اهدای جوایز، همان همیشگی بود. جوایز تقسیم شدند تا کسی ناراضی نباشد. با این هدف حتی جوایز جدیدی اختراع شد تا فیلمهای بیشتری جایزه بگیرند. در این بین فیلمهای خوبی نظیر «سرهنگ ثریا» و «غریب» که میتوانستند جوایز اصلی _بهترین فیلم، فیلمنامه و کارگردانی_ را نصیب خود کنند، به حق خود نرسیدند. بازیهای خوب ژاله صامتی و بابک حمیدیان هم در این دو فیلم دیده نشد.
با این حال اتفاقات مثبت جشنواره چهل و یکم، بر منفیها میچربید. بسیاری از فیلمهایی که در بالا نام بردم، فیلم اولی بودند. کسانی که احتمالا با حضور تحریمکنندگان، هیچوقت به جشنواره راه پیدا نمیکردند. تحریمکنندگانی که مشت نمونه خروارشان بود، مثل کیومرث پوراحمد که «پرونده باز است» را در جشنواره داشت. فیلمی که در رقابتی تنگاتنگ با فیلم سفارشی «هایپاور»، بدترین فیلم جشنواره بود؛ یک فیلمفارسی تمام عیار با کمدی ناخواستههای بیشمار.
هرچند در آینده شاهد بازگشت تحریمکنندگان به سینمایمان خواهیم بود، اما جشنواره چهل و یکم، به واسطه غیبت عدهای، فیلمسازانی را به سینمای ایران معرفی کرد که میتوانیم به آینده فیلمسازیشان امیدوار باشیم.
در آخر اگر بخواهم جشنواره فیلم فجر امسال را در یک جمله توضیح دهم، میگویم: جای هیچکس خالی نبود.
عوامل فیلم کوتاه «بِرنو» که سیمرغ بهترین فیلم کوتاه چهلویکمین جشنواره فیلم فجر را دریافت کردهاند، جایزه نقدی خود را به مردم زلزلهزده خوی اهدا کردند.
بهگزارش سینمای خانگی به نقل از ایسنا، فیلم کوتاه «بِرنو» که بهنویسندگی و کارگردانی محمد ثریا و تهیهکنندگی انجمن سینمای جوانان ایران و محمد ثریا در سال ۱۴۰۱ تولید شده است و تاکنون در سیونهمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران و چهلویکمین جشنواره فیلم فجر و دیگر جشنوارههای سینمایی شرکت کرده است، پس از کسب عنوان بهترین فیلم کوتاه جشنواره فیلم فجر و دریافت سیمرغ بلورین جشنواره، جایزه نقدی خود را برای همراهی با مردم زلزلهزده خوی، به مردم این شهر اهدا کرد.
در خلاصه داستان فیلم کوتاه «بِرنو» که در بخش بهترین فیلمنامه سیونهمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران نامزده شده بود، آمده است: «تفنگ بِرنو، کام مریم و قباد را در شب عروسیشان تلخ میکند.»
عوامل این فیلم کوتاه که جایزه نقدی خود را به مردم خوی اهدا کردهاند، عبارتاند از: کارگردان: محمد ثریا، نویسنده: محمد ثریا و مرتضی شهبازی، تهیهکننده: انجمن سینمای جوانان ایران و محمد ثریا، تصویربردار: بهروز بادروج، تدوینگر: پویان شعلهور، صدابردار: امیرسامان شهامت، صداگذار: علی علیدوستی، طراح صحنه و لباس: اشرف شاهحسینی، جلوههای بصری: بنیامین قچاق، گریم: نوید فرح مرزی، منشی صحنه: مهرناز درودی، برنامهریز: رامین پورعبدالله، عکاس: صالح بهمنآبادی، طراح تیزر تبلیغاتی و پوستر: بهمن قبادی، استوری بورد: مرضیه محتشمیفر و مدیر تولید: علی کشاورز.
همراهی ویژه «رسانههای انقلاب اسلامی» با درخواست متولیان فرهنگی کشور و کمک به ایشان برای برگزاری شکوهمند «چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر» سبب شد تا ضعفها و کاستیهای بعضا تکراری و بسیار گُلدرشت در روند اجرایی این رویداد رسانهای نشود و تمام سوءمدیریتها در طول جشنواره با دید اغماض نگریسته شود تا بهانهای به دست بدخواهان ندهد.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از سینماپرس، همراهی ویژه «رسانههای انقلاب اسلامی» با درخواست متولیان فرهنگی کشور و کمک به ایشان برای برگزاری شکوهمند «چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر» سبب شد تا ضعفها و کاستیهای بعضا تکراری و بسیار گُلدرشت در روند اجرایی این رویداد رسانهای نشود و تمام سوءمدیریتها در طول جشنواره با دید اغماض نگریسته شود تا بهانهای به دست بدخواهان ندهد و خاطر مدیران را مشوش نساخته و خِللی در برگزاری آرام و بدون دغدغه این رویداد سینمایی ایجاد نکند.
اکنون با سپری شدن «جشنواره چهل و یکم» و بسته شدن پرونده اجرایی آن، زمان مناسبی است تا به مرور خطاهای غیرقابل اغماض در فرایند برگزاری این رویداد بپردازیم و اشتباهات فاحش «سازمان سینمایی» و «دبیرخانه جشنواره» را مورد مطالعه قرار دهیم. اشتباهاتی بعضا بزرگ و آنچنان نابخشودنی که عملا وجاهت «جشنواره فیلم فجر» را به سطح یک «جشنپاره» فروکاست داد و صورتی شبه فُکاهی به مهمترین رویداد فرهنگی و سینمایی کشور در «چهل و یک سالگی» خود بخشید.
البته مرور جوانب برگزاری «چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر» و کاستیها و اشکالات ویژه آن، به مصداق «نوشدارو پس از مرگ سهراب» قطعا از تاثیر خاصی برای اعاده حیثیت «جشنواره چهل و یکم» برخوردار نمیباشد؛ اما میتواند چشمانداز روشنی را برای آینده «جشنواره بینالمللی فیلم فجر» در اختیار متولیان فرهنگی کشور قرار دهد و اجازه ندهد تا ارایه گزارشهای غیرواقعی و دستاوردسازیهای کاذب متولیان برگزاری «جشنواره چهل و یکم» به کارتابلهای مسئولان اجرایی کشور راه یابد و یا موجب شود تا سرنوشت «جشنواره چهل و دوم» به دستان بیکفایت طیف موجود سپرده شود و این همه لزوم بازخوانی و مرور چند نکته مهم را ضروری میسازد:
۱/ قطعا فاکتور گرفتن از فضای پیش آمده طی حدود ۵ ماه اخیر امری اشتباه است و تحلیل غلطی است اگر بخواهیم اتمسفر نشات گرفته از وقایع پیش آمده در پس «فتنه مهرماه ۱۴۰۱ هجریشمسی» و تاثیر آن بر رویدادهای مختلف هنری و به ویژه در کم و کیف برگزاری «چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر» را نادیده بگیریم و نخواهیم آن را مورد محاسبه قرار دهیم! اما در اینجا مسئله اصلی آن است که بخشیدن «وزن اضافه» به این واقعیت و توجیه تمام خطاها و اشتباهات «سازمان سینمایی» با این بهانه کار اشتباهی است و اساسا «بحرانی جلوه دادن وضع موجود» میتواند شگردی برای سرپوش گذاشتن بر ناکارآمدی و نابلدی برخی متولیان و بالاخص «دبیر جشنوراه چهل و یکم» قلمداد گردد.
۲/ «فتنه مهرماه ۱۴۰۱» اگر چه از نقشه جامع و برنامهریزی شدهای برخوردار بود، اما با محاسبات غلط همراه گردید و سبب شد تا بیش از هر چیز در فضای غیر واقعی ظهور و بروز یافته و به «براندازی نظام جمهوری اسلامی» در فضای مجازی متمرکز گردد. فتنهای که در واقعیت تنها با پارهای اغتشاشات محدود و پراکنده همراه شد و از این جهت میتوان ادعا نمود که ابعاد و جوانب «فتنه اخیر» بسیار کوچکتر و کمتوانتر از «فتنه ۸۸» بوده و حتی از جهاتی با «فتنه آبان ۹۸» و نظایر آن قابل مقایسه نمیباشد. با این همه کمبضاعتی مدیران «سازمان سینمایی» در «کنترل وضعیت موجود» و یا شاید میل ایشان برای «بحرانی جلوه دادن وضع موجود» و توجیه اقدامات خود به این بهانه سبب شد تا «طیف معدود از سینماگران اغتشاشگر و یا اغتشاشطلب» در فضای پیرامونی این فتنه از توجه ویژهای برخوردار شوند.
۳/ این واقعیتی غیرقابل کتمان است که «بحرانی جلوه دادن وضع موجود» یک شگرد مرسوم برای سرپوش گذاشتن بر ضعف مدیریت و ناکارآمدی مجریان محسوب میشود. اما در این میان عملکرد ضعیف و خودمحورانه «دبیر جشنواره بین المللی فیلم فجر» در کنار میل ویژه ایشان به کارهای نمایشی از جمله اصلیترین عواملی است که سبب شد تا «جشنواره چهل و یکم» از تجارب برگزاری موفق دو جشنواره تخصصی و سینمایی بسیار مهم «سی و نهمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران» و «شانزدهمین جشنواره بینالمللی سینماحقیقت» استفاده چندانی نکند و اجازه ندهد تا از موقعیت ویژه عدم حضور اقلیت محدود و البته پُرکار و همیشه طلبکار سینمای ایران به عنوان یک فرصت مغتنم و در مسیر «بازسازی انقلابی ساختارهای سینمایی کشور» استفاده صحیح و هوشمندانهای صورت پذیرد.
۴/ در این مجال به کم و کیف آثار و انتقادات موجه پیرامون تولیدات عرضه شده در «جشنواره فیلم کوتاه» کاری نداریم! اما توجه به این نکته اهمیت دارد که به همان میزان که سالنهای شلوغ «پردیس سینمایی ملت» و برگزاری بانشاط «جشنواره فیلم کوتاه تهران» در روزهای پایانی مهرماه امسال و دقیقا در اوج درگیریهای فضای مجازی و اغتشاشات پراکنده خیابانی و …، از جمله اتفاقاتی بود که به شکسته شدن تکصدایی در فضای سینمایی کمک نمود و نشان داد که طیف «اپوزیسیون» در عرصه هنر و سینمای ایران، اقلیتی با صدای بُلند هستند! اما در مقابل عدم برنامهریزی برای برگزاری شکوهمند «جشنواره چهل و یکم» و دو تکه نمودن بدون منطق این رویداد در دو مکان دور از یکدیگر از جمله اتفاقاتی بود که با انعکاس سالنهای به شدت خالی «پردیس ملت» و مخابره تصاویر بیرونق از «برج میلاد» و … همراه بود و سبب شد تا حیثیتی ویژه به «اقلیت شاهنشین» در صنعت سینمای ایران ببخشد.
۵/ یادمان نرفته که «بیست و هشتمین جشنواره بینالمللی فیلم فجر» در شرایطی از ۵ تا ۱۵ بهمن ۱۳۸۸ هجریشمسی برگزار شد که تنشهای اجتماعی حول «فتنه ۸۸» و اغتشاشات پیرامون آن از خردادماه در کشور آغاز و تقریبا از عمری ۸ ماهه برخوردار بود. بازه زمانی نسبتا گستردهای که اگرچه بخش عمدهای از عمر و وقت فیلمسازی در شرایط فنی آن زمان را گرفت اما به سبب توانمندی مدیران وقت سینمایی کشور و تلاش دبیرخانه جشنواره فیلم فجر آن سال، ۸۱ فیلم فرم شرکت در جشنواره را تکمیل کردند و از این میان ۶۹ فیلم به دبیرخانه فرستاده شدند تا مورد بازبینی قرار بگیرند! آماری قابل توجه که در حد ادعا باقی نماند و در واقعیت نیز به حضور ۲۶ فیلم در «بخش مسابقه سینمای ایران» و ۲۳ فیلم در «بخش مسابقه نگاه نو» و همچنین نمایش ۱۰ فیلم در «بخش خارج از مسابقه» انجامید. این گونه بود که از جمع ۲۶ اثر حاضر در «بخش مسابقه سینمای ایران» با ۱۷ فیلم غیر مشترک موجود در «بخش مسابقه نگاه نو» و همچنین ۱۰ فیلم به نمایش گذاشته شده در «بخش خارج از مسابقه» میتوان به عدد ۵۳ فیلم سینمایی به نمایش گذاشته شده در «بیست و هشتمین جشنواره بینالمللی فیلم فجر» رسید. عدد تقریبا بزرگی که نه تنها با آمارهای ارایه شده مطابقت دارد؛ بلکه با بضاعت آن زمان سینمای ایران و شرایط تکنیکی پیرامون تولید فیلمهای ۳۵ میلیمتری و … کاملا موجه محسوب شده و در مجموع سبب گردید تا شرایط «فتنه ۸۸» نتواند «جشنواره فیلم فجر» را از رونق خود بیاندازد.
۶/ اگر چه توجه به میزان تولیدات به نمایش گذاشته شده در «بیست و هشتمین جشنواره بینالمللی فیلم فجر» به هیچ عنوان به معنی تایید محتوای این تولیدات نبوده و نافی میزان سیاهی و مفاهیم مغرضانه ارایه شده در برخی از این تولیدات نمیباشد و نمیتواند به عنوان توجیهکننده عملکرد غلط شوراهای نظارتی و اشتباهات مدیریتی نشات گرفته از عدم توجه و هدایت صحیح محتوای آثار در آن مقطع زمانی محسوب شود؛ اما با این همه توجه به این آمار ثابت میکند که مدیریت سینمایی آن زمان در ابعاد تاکتیکی و اجرایی به خوبی توانست «ویترین سینمای ایران» را رونق ببخشد و سناریوی «تحریم حاکمیت جمهوری اسلامی توسط هنرمندان» را در ظاهر «تحریم جشنواره فیلم فجر» به موضوعی طنز مبدل سازد.
۷/ قطعا ریاست کنونی «سازمان سینمایی» به خوبی وقایع سال ۱۳۹۰ هجریشمسی را به خاطر دارند و فراموش نکردهاند که فضای سینمایی کشور در آن مقطع زمانی چگونه تحت تاثیر اقدامات غیرقانونی «خانه سینما» دچار تشنج گردید و در این میان رسانهای شدن ماجرای «انحلال خانهسینما» در ۴ دی ماه سال ۱۳۹۰ هجریشمس و دقیقا یک ماه پیش از برگزاری رسمی «سیامین دوره جشنواره بینالمللی فیلم فجر» چگونه فضای روانی جشنواره را متاثر از خود ساخت و …؛ اما با این همه به سبب هوشمندی و تلاشهای شبانه روزی «دبیر جشنواره سیام» ، این رویداد سینمایی در موعد مقرر خود از ۱۲ تا ۲۲ بهمنماه برگزار شد و در کمال نظم و انضباط اجرایی و با پذیرش ۳۲ فیلم بلند سینمایی در «بخش مسابقه سینمای ایران» توانست به عنوان یکی از شلوغترین ادوار جشنواره مبدل گردد.
۸/ یادمان باشد که حکم دبیر «چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر» دقیقا در اوج اقتدار «دولت سیزدهم» و در ۱۷ فروردین ۱۴۰۱ هجریشمسی صادر شد و از آن زمان تا مقطع مهرماه و بروز «شرایط فتنه» ، تقریبا ۶ ماه فاصله است! شش ماهی که برای سامان پیدا کردن ساختار «دبیرخانه فیلم فجر» آنچنان کافی است که دبیر این رویداد بتواند در فراغت کامل و با زمانی مبسوط به چینش افراد کارآمد حول خود و در بخشهای مختلف اجرایی بپردازد و با سامان بخشیدن به امور و استفاده از صاحبنظران اقدام به تنظیم برنامه این رویداد نماید. رویدادی که قرار بود پس از چند سال با تلفیق «بخش ملی» و «بخش بینالملل» همراه باشد و از این جهت به عنوان جشنوارهای پُربار در کارنامه عملکرد «دولت سیزدهم» بدرخشد؛ اما معالاسف چنین نگشت!
۹/ صدور حکم «مدیر روابط عمومی جشنواره چهل و یکم» در نیمه شهریورماه ۱۴۰۱ هجریشمسی و دقیقا ۵ ماه پس از صدور حکم «دبیر جشنواره» هیچ معنی و مفهومی ندارد، جُز آنکه یا جناب دبیر از تخصص لازم برای مدیریت یک رویداد این چنین مهم فرهنگی و سینمایی برخوردار نبود و یا آنکه در این پنج ماه از آنچنان مشغلههای فراجشنوارهای برخوردار بود که اساسا نمیتوانست به این موضوع ابتدایی و حداقلی توجه کند که «دبیرخانه یک رویداد هنری» با «روابط عمومی» است که موجودیت پیدا میکند!
۱۰/ انتصاب «مدیر روابط عمومی» اگر چه بسیار دیر و در ۲۱ شهریورماه اتفاق افتاد؛ اما باید توجه داشت که حضور «مسعود نجفی» با سابقه پنج سال مدیریت نسبتا موفق در «جشنواره فیلم فجر» و کاربلدی او در کنار تجربه و تعامل ویژهاش با سه دبیر مختلف این رویداد به خوبی میتوانست جبران زمان از دست رفته را نماید و به ترمیم سریع عقبافتادگی ایجاد شده در پی «ناکارآمدی روابط عمومی فجر چهلم» و ناپیدا بودن «مدیر روابط عمومی سازمان سینمایی» برآمده و «فجر چهل و یکم» را سامان بخشد و …؛ اما متاسفانه فضای آشفته «دبیرخانه» و جو بیمسئولیتی و بدون مسئول بودن بخشهای مختلف این رویداد آنچنان گسترده بود که حتی چنین نیروی توانمندی را ناتوان نموده و با عدم استفاده از تجربههای متعدد اجرایی او طی سالیان متمادی جشنواره، عملا این فرد پرتوان و آزمون پس داده را به عنصری ناکارآمد در «دبیرخانه فجر چهل و یکم» مبدل ساخت!
۱۱/ باید توجه داشت که شیوه «خودگویم و خود خندم» حداقل درباره «چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر» هیچ مشکلی را حل نمیکند و تنها موجب میشود تا از منظر کارشناسان امر، کاستیها به حساب ناتوانی مدیریت فرهنگی کشور در «دولت سیزدهم» گذاشته شود. این در حالی است که بزرگترین مشکل «جشنواره چهل و یکم» در ضعف دبیرخانه و حضور مدیران تازه به دوران رسیدهای بود که بیش از هر چیز به فکر آینده شغلی و به دنبال برجسته نمودن خود بودند.
۱۲/ عدم «پاسخگویی دبیر فجر چهل و یکم» ودر کنار آن برخوردهای تعجببرانگیز «دبیرخانه» و به همراه اتخاذ «سیاست غافلگیر ساختن اهالی رسانه» و … از جمله موضوعات غیرمرتبط و نچسب به «بحرانی جلوه دادن شرایط» میباشد که مستقیما به کمتوانی «سازمان سینمایی» در برگزاری آبرومند این رویداد مهم سینمایی باز میگردد.
۱۳/ فهرست ضعفها و کاستیهای ویژه «چهلمین جشنواره فیلم فجر» بسیار بُلند بالاست و در این میان شاید بتوان به موارد زیر به عنوان مهمترین از آنها اشاره نمود:
• عدم پایبندی به جدول زمانبندی مندرج در «فراخوان جشنواره چهل و یکم» و شلختگی ویژه و زمانبندیهای غیرمنطقی در روند برگزاری جشنواره
• عدم اختصاص مدیر اجرایی کارآمد و عدم تشکیل تیم حرفهای برای برگزاری آبرومند «بخش بینالملل»
• بیتوجهی در اختصاص و معرفی مدیر اجرایی توانمند و موجه در میان اهالی سینما، برای برگزاری شکوهمند «بخش ملی»
• یله و رها ساختن «بخش بازار» به حال خود و افتتاح کمرمق و عملا بیخاصیت آن در بازه زمانی سه روز مانده به پایان «جشنواره چهل و یکم» !
• عدول از ضوابط مندرج در «فراخوان جشنواره چهل و یکم» و عدم انتشار فراخوان و تعیین مقررات برای «بخش بازار فیلم»
• عدم برگزاری پنلهای گفتگو به سبک مرسوم در جشنوارههای معتبر سینمایی در عرصه بینالملل
• مخفیکاری در انتشار لیست و فهرست ۷۵ فیلمهای متقاضی حضور در «جشنواره چهل و یکم» که دبیرخانه جشنواره ادعای ثبتنام این آثار در بازه زمانی یکماهه آبانماه را مطرح کرده بود.
• عدول از ضوابط مندرج در «فراخوان جشنواره چهل و یکم» و تعویق بیش از یک ماهه انتشار ضوابط برای حضور در بخش «مسابقه تبلیغات سینمای ایران»
• مخفیکاریهای در معرفی «هیات انتخاب جشنواره»
• فرعیانگاری و کماهمیت شمردن «بخش بینالملل جشنواره» و عدم چینش مناسب و طراحی برنامهای صحیح به همراه تهیه فهرستی درست از سینماگران خارجی برای دعوت و حضور در «جشنواره بینالمللی فیلم فجر»
• عدم ارایه گزارش در زمینه گزینش و نحوه پذیرش آثار و مذاکره با تولیدکنندگان آن برای حضور در «بخش بینالملل»
• حذف بدون توضیح «جایزه محمد امین (ص)» از «بخش جنبی بینالملل» با وجود درج آن در «فراخوان جشنواره چهل و یکم»
• حذف بدون توضیح «نمایشهای ویژه» از «بخش جنبی بینالملل» با وجود درج آن در «فراخوان جشنواره چهل و یکم»
• نادیده گرفتن پتانسیل «سینمای محور مقاومت» و عدم دعوت از سینماگران مطرح در محور مقاومت برای حضور و رونق بخشیدن به «بخش بینالمللجشنواره چهل و یکم»
• بیاطلاعی و یا بیتوجهی متولیان برگزاری «جشنواره چهل و یکم» نسبت به تولیدات موجه سینمایی لبنان و سوریه و مصر و …
• مخفیکاری در معرفی فیلمهای حاضر در «بخش سودای سیمرغ» تا موعد شش روزمانده به برگزاری رسمی جشنواره
• مخفیکاریهای و تاخیر کمنظیر در معرفی «هیات داوران جشنواره» تا روز پایانی و چند ساعت مانده برگزاری مراسم اختتامیه جشنواره!
• برنامهریزی نامناسب و ارایه جدول اکران آثار در محل استقرار اهالی رسانه در «پردیس ملت» دقیقا روز قبل از برگزاری جشنواره!
• برنامهریزی نامناسب و ارایه جدول اکران سینماهای مردمی جشنواره در موعد دو روز مانده برگزاری جشنواره!
• عدم برگزاری مراسم قرعهکشی و رونق بخشیدن به ابعاد خبری جشنواره با تعیین سانس و زمان اکران آثار به شیوه متداول در سالهای اخیر!
• ممانعت از شکلگیری یک فضای گرم و همراه با شور و نشاط آن هم به سبب جداسازی اهالی رسانه و میهمانان از یکدیگر و عدم تجمیع ایشان در «برج میلاد» به عنوان «خانه اصلی جشنواره» !
• رونمایی از هیات داوری و ۱۱ اثر حاضر در «بخش فیلم کوتاه جشنواره چهل و یکم» آن هم در موعد یک روز پس از شروع به کار رسمی جشنواره!
• اعلام اسامی هیات داوران و ۶ اثر حاضر در «بخش مستند جشنواره چهل و یکم» دقیقا روز قبل از شروع رسمی جشنواره در ۱۲ بهمنماه!
• افتضاح پخش بدون رضایت و همراهی کارگردانان فیلمهای خارجی در «بخش بین المللجشنواره چهل و یکم»
• اقدام بیسابقه معرفی داوران بخش «مقاومت» ، «بینالادیان» ، «جلوهگاه شرق» و «سینمای سعادت» در روز برگزاری اختتامیه «جشنواره چهل و یکم» !
• عدم انتشار و ارایه «کتاب جشنواره» به عنوان سند هویتی و شناسنامه آثار راه یافته به جشنواره چهل و یکم در بخشهای مختلف ملی، بین المللی، کوتاه و مستند و…
• داوریهای بدون توجیه و افتضاح رسانهای شدن ماجرای قرار گرفتن «نسخه چکنویس و بدون امضای دبیر» در برخی از لوحهای تقدیر اهدا شده در مراسم اختتامیه «جشنواره چهل و یکم» !
آیین تجلی ملی اراده ملی چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر روز سه شنبه ۲۵ بهمن ماه در هتل پارسیان آزادی برگزار شد.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از ستاد خبری چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر، آیین اهدای جوایز نهادها و تشکلها به برگزیدگان بخش تجلی اراده ملی چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر سهشنبه ۲۵ بهمن ماه ساعت ۱۹:۳۰ در هتل پارسیان آزادی برگزار شد.
در ادامه مجتبی امینی دبیر چهل و یکمین جشنواره بینالمللی فیلم فجر گفت: به لطف و عنایت خانواده محترم سینمای ایران شاهد روشنایی این دوره از جشنواره فیلم فجر بودیم. امسال با وجود همه دشواریها قطار جشنواره به مقصد رسید و خداوند را شاکریم. این دوره جشنواره سختی بود و به لطف خدا دشمن شاد نشدیم و خانواده سینما دست به دست داد تا چرخه سینما به حرکت دربیاید.
او افزود: بعد از سه سال شرایط سخت ویروس منحوس برای سینما، به لطف خدا چراغ جشنواره روشن شد و به امید خدا در آینده پیش رو شاهد اکران موفق سینما خواهیم بود تا مخاطبان به سینما باز گردند. در این دوره خواهران عزیز پا به پای برادران به ویژه در بخش بینالملل زحمت کشیدند و در شرایط جنگی حوزه بین الملل را زنده نگه داشتند تا همه کسانی که نمیتوانستند حوزه بین الملل را ببینند، ناکارآمد بمانند و همه دسیسهها به خودشان برگشت و این حوزه پررنگ و پر فروغ مسیرش را ادامه داد و شاهد سینماگران خارجی در سطح جشنواره بودیم.
امینی ادامه داد: عزیزانمان در بخش ملی نیز شبانه روز زحمت کشیدند. امسال در ستاد جشنواره فیلم فجر شاهد مودت و همدلی بودیم و من دست تک تک خانواده ستاد برگزاری جشنواره فجر را میبوسم. از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی هم سپاسگزارم که پای جشنواره ایستاد. در هیچ دورهای، وزیر فرهنگ این طور که آقای اسماعیلی برای این دوره انرژی گذاشت، نگذاشتند. از رییس سازمان سینمایی و مدیران این حوزه و همه دست اندر کاران سینما هم به ویژه اسپانسرها سپاسگزارم.
دبیر چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر با بیان اینکه خدا را شاکریم که شرمنده نشدیم و امانتی که در دوره چهل و یکم به دست ما رسید به سر منزل مقصود رسید و جشنواره فیلم فجر برگزار شد، گفت: این جشنواره با همراهی خانواده محترم سینما جشنواره شد، تهیه کنندگان عزیزی که غیرتمندانه جنگیدند تا فیلمها را به جشنواره برسانند. امسال تمام فشارهایی که از سوی رسانههای غربی به خانواده سینما وارد شد، ناکارآمد ماند. به امید روشنایی جشنواره چهل و دوم.
سپس علی مرادخانی مدیر بخش تجلی اراده ملی بیان کرد: امسال میزبان ۱۴ ارگان و نهاد هستیم که در کنار آیین اختتامیه تجلی اراده ملی چهل و یکمین جشنواره ایستادند.
در ادامه جوایز اهدا شد.
برگزیدگان آستان قدس رضوی
جایزه بهترین فیلم به فیلم سینمایی «بچهزرنگ» به تهیه کنندگی حامد جعفری تعلق گرفت.
جایزه مشترک بهترین کارگردانی و نویسندگی به هادی مقدم دوست و حسین حسنی برای فیلم سینمایی «عطرآلود» تعلق گرفت.
سپس هیات داوران بانک ملت متشکل از حمید یادروج، محمدرضا شهیدی فرد و سیاوش حقیقی جوایز برگزیدگان را اهدا کردند.
برگزیدگان بانک ملت:
جایزه بهترین کارگردانی به لیلی عاج برای فیلمهای سینمایی «سرهنگ ثریا» و محمدحسین لطیفی برای «غریب» تعلق گرفت.
جایزه بهترین تهیهکنندگی به حامد جعفری برای فیلم «بچه زرنگ» اهدا شد.
در ادامه عباس صالح مدرسهای، بهمن حبشی، امیر عباس قلیچلو و محمد رضا اسلاملو داوران بخش معاونت قرآنی ارشاد جوایز این بخش را اهدا کردند.
برگزیدگان معاونت قرآنی ارشاد:
جایزه بهترین نویسندگی به حامد عنقا و بهترین بازیگر به بابک حمیدیان برای فیلم سینمایی «غریب» رسید.
سپس امید رضایی فر، علیرضا زراسوندی، خیرالله رهسپار فرد داوران بخش پارک علم و فناوری جوایز این بخش را اهدا کردند.
برگزیدگان پارک علم و فنآوری استان قم:
جایزه بهترین کارگردانی فیلم به هادی مقدمدوست برای فیلم سینمایی «عطرآلود» رسید.
جایزه بهترین تهیهکنندگی به سعید سعدی برای فیلم «گلهای باوارده» تقدیم شد.
در ادامه مونا انصاری فر، حمیدرضا کریمی، امیر محمد پرهام فرد داوران بخش ستاد مبارزه با قاچاق کالا جوایز را اهدا کردند.
برگزیده ستاد مبارزه با قاچاق کالا:
جایزه بهترین فیلمنامه به حسین حسنی برای فیلم سینمایی «عطرآلود» اهدا شد.
در ادامه داوران بخش معاونت زنان متشکل از فرناز هوشیار پارسیان، انسیه شاه حسینی و مریم جلالی جوایز این بخش را اهدا کردند.
برگزیدگان معاونت زنان:
در این بخش جایزه بهترین فیلم به بابک لطفی خواجهپاشا برای فیلم سینمایی «در آغوش درخت» رسید.
همچنین جایزه بهترین کارگردانی به محمدحسین لطیفی برای فیلم سینمایی «غریب» اهدا شد.
هیات داوران بخش بنیاد تعلیم و تربیت برهان متشکل از علیرضا فیروزمند، محمد رئوف زارعی و فاطمه سادات بکایی جوایز این بخش را اهدا کردند.
برگزیده بنیاد تعلیم و تربیت برهان:
جایزه بهترین فیلم (به نام جایزه ویژه معلم) در این بخش به سیدصابر امامی برای تهیه کنندکی فیلم «کاپیتان» اهدا شد.
سپس احسان جعفری، سیدمحمدجواد حسینی، عباس حق شناس هیات داوران بخش سازمان بهزیستی کشور جوایز این بخش را اهدا کردند.
برگزیدگان سازمان بهزیستی کشور:
این سازمان جایزه بهترین فیلم را به کامران حجازی برای فیلم سینمایی «کت چرمی» اهدا کرد.
مهدی صالحی، علی زارع و احمد عبدالله زاده داوران بخش شورای فرهنگ عمومی کشور هم به همراه سید مجید امامی دبیر شورای فرهنگ عمومی جوایز خود را اهدا کردند.
برگزیدگان بخش شورای فرهنگ عمومی کشور:
جایزه ویژه بهترین فیلم (تحت عنوان جایزه پاسداشت ملی) به محمدحسین لطیفی برای فیلم سینمایی «غریب» اهدا شد.
هیات داوران بخش فراکسیون محیط زیست متشکل از مجید قاسمی، علیرضا غمخوار و مهدی صاحبی هم جوایز خود را اهدا کردند.
برگزیدگان فراکسیون محیطزیست:
سه جایزه بهترین فیلم در این بخش به حامد جعفری برای پویانمایی «بچهزرنگ»، حسین ریگی برای فیلم سینمایی «هوک» و محمدرضا رحمانی تهیهکننده و کارگردان «آنها مرا دوست داشتند» اهدا شد.
سپس یونس صباحی، ابراهیم زاهدی فر و میرولی الله مدنی هیات داوران بخش انجمن مدیران تولید جوایز این بخش را اهدا کردند.
برگزیدگان بخش انجمن مدیران تولید:
این انجمن جایزه بهترین مدیریت تولید را به رحیم عربامینی مدیر تولید فیلم سینمایی «متروپل» اهدا کرد.
هیات داوران بخش وزارت امور اقتصاد و دارایی متشکل از حجت احمدی زر، محمدرضا شفیعی و سیاوش حقیقی نیز جوایز را اهدا کردند.
برگزیدگان بخش وزارت امور اقتصاد و دارایی:
جایزه بهترین فیلم سینمایی به جلیل شعبانی تهیهکننده و لیلی عاج کارگردان فیلم سینمایی «سرهنگ ثریا» اهدا شد.
جایزه مشترک بهترین فیلم و کارگردانی به حامد عنقا نویسنده و تهیهکننده و محمدحسین لطیفی کارگردان فیلم سینمایی «غریب» رسید.
جایزه ویژه کارگردانی به بابک لطفیخواجهپاشا برای فیلم سینمایی «در آغوش درخت» اهدا شد.
بابک خواجه پاشا کارگردان فیلم سینمایی «در آغوش درخت» بعد از دریافت جایزه خود طی سخنانی عنوان کرد: من و تهیه کننده این کار زمانی که «در آغوش درخت» را میساختیم، آرزو داشتیم که حتی روی یک خانواده در شرف طلاق اثر بگذارد، بنابراین از عوامل بهزیستی درخواست میکنم، لطف کنند این فیلم را برای خانوادههایی متقاضی طلاق که جهت مشاوره مراجعه میکنند، پخش کنند تا شاید روی یک خانواده اثر بگذارد و از طلاق منصرف شوند، اگر این فیلم روی یک خانواده تاثیر بگذارد برای من از صد سیمرغ مهمتر است.
هیات داوران وزارت کار و امور اجتماعی متشکل از مجتبی نورانی، سعید سبحانی و محسن تقیانی نیز جوایز خود را اهدا کردند.
برگزیدگان بخش وزارت کار و امور اجتماعی:
سعید سعدی تهیهکننده فیلم سینمایی «گلهای باوارده» جایزه بهترین فیلم را در این بخش دریافت کرد.
سید باقر میرعبداللهی، محمدرضا اسفاری، سمیه عظیمی به عنوان هیات داوران بخش نهاد کتابخانههای عمومی نیز جوایز خود را اهدا کردند.
برگزیدگان نهاد کتابخانههای عمومی:
در این بخش جایزه بهترین فیلم به ابراهیم اصغری برای فیلم سینمایی «شماره ۱۰» اهدا شد.
جایزه هیئت داوران فیلمهای قرآنی چهل و یکمین جشنواره بینالمللی فیلم فجر به خالق فیلمنامه و بازیگر نقش شهید بروجردی در فیلم غریب اختصاص یافت.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از مهر، هیئت داوران قرآنی برای پنجمین سال متوالی، برای انتخاب آثار الهام گرفته از مفاهیم و مضامین قرآنی بعد از تماشا و بررسی فیلمهای چهل و یکمین جشنواره بین المللی فیلم فجر، حامد عنقا را به خاطر نگارش فیلمنامه قرآنیِ «غریب» و بابک حمیدیان را برای بازی بسیار تأثیر گذار و بدون اغراق در فیلم «غریب» در خلق شخصیت والای شهید محمد بروجردی که اخلاق و خلق عظیم قرآنی حضرت محمد (ص) را در خاطرهها بیدار میکند را به عنوان اثر قرآنی برگزیدند و جوایز خود را به آنها اختصاص دادند.
در بیانیه هیأت داورانِ فیلمهایِ قرآنی چهل و یکمین جشنواره بین المللیِ فیلم فجر آمده است:
«از این رو است که معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چندی است مصمم گشته تا به یاری خدا و قرآن بشتابد و دٌر گرانبهای حقایق قرآنی مهجور و پنهان شده در صدف نادانی آن را بیرون کشیده و از تلالو انوارش، ظلمت جهل را از عقول به خواب رفتهانسانها بزداید.
شایان ذکر اینکه فیلم قرآنی صرفاً در گونه تاریخی نمیگنجد، زیرا قرآن هم مانند خالق یکتای بی همتایش بینهایت وسیع و عمیق است و هم نه تنها فراتر از گونهها بلکه فراتراز همه اندیشهها، زمانها، مکانها و حتی جهانهاست. بنابراین هر گونهای از فیلمهای سینمایی که محتوا و مضمون آن یادآور الله، پیامبران، ائمه اطهار و مفاهیم قرآن باشد، یک اثر قرآنی به حساب میآید.»
این بیانیه میافزاید: «اینک با توجه به اهمیت تولید فیلمهای قرآنی و به منظور تشویق هنرمندان جهت ترویج فرهنگ قرآن در سینمای ایران و جهان، امسال پنجمین سال متوالی است که هیأت داوران معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ضمن سر فرود آوردن بر آستان مقدس قرآن کریم، از تک تک اصحاب هنر سینما و تمامی مسئولان برگزاری چهل و یکمین جشنواره بین المللی فیلم فجر سپاسگزار است و از کلیه هنرمندانی که در راستای معرفی قرآن مجید و ارتقا هنر سینمای قرآنی سعی و تلاش میکنند نهایت قدردانی را به عمل میآورد.»
اعضای هیأت داورانِ فیلمهایِ قرآنی چهل و یکمین جشنواره بین المللیِ فیلم فجر به شرح زیر است:
یاسوج- شبکه استانی دنا برای دومین سال متوالی سیمرغ بهترین مستند جشنواره بین المللی فیلم فجر را کسب کرد تا کهگیلویه و بویراحمد خود را به عنوان یکی از قطب های فیلم مستند در کشور معرفی کند.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از مهر، پس از آنکه در سال گذشته فیلم «احتضار» ساخته برادران طاهری و از تولیدات صدا و سیمای کهگیلویه و بویراحمد توانست تندیس بهترین فیلم مستند جشنواره فجر را ازآن خود کند، امسال نوبت به مستند دیگری از شبکه دنا رسید تا سیمرغ برترین مستند جشنواره بین الملی فیلم فجر را کسب کند.
فیلم مستند «دنیای وحشی زاگرس» به کارگردانی «فرشاد افشین پور» از تولیدات صدا و سیمای کهگیلویه و بویراحمد توانست سیمرغ بلورین بهترین مستند چهل و یکمین جشنواره بین الملی فیلم فجر را از آن خود کند تا بار دیگر به ظرفیت بالای تولیدات این استان صحه بگذارد.
مدیرکل جوان صدا و سیمای کهگیلویه و بویراحمد که حضور وی در مدیریت این مرکز با کسب موفقیتهای کیفی همراه بوده است، رمز این موفقیت و جهشهای کیفی این رسانه را در اعتماد به برنامه سازان استانی و توجه به زیست بوم این استان میداند.
امیر رئوف در این خصوص گفت: مستند “دنیای وحشی زاگرس” مستندی ۷۵ دقیقهای است که آقای “فرشاد افشین پور” کارگردان این مستند، زیست پیدا و پنهان جانداران حیات وحش رشته کوه زاگرس را از کرانههای دریاچه وان در کشور ترکیه تا سواحل دریای عمان، به تصویر کشیده است.
وی افزود: در این مستند علاوه بر استفاده از جدیدترین تکنیکهای تصویربرداری حیات وحش، ابتکارات و خلاقیتهایی هم در تصویربرداری لحاظ شده است که نتیجه آن خلق تصاویری بی بدیل از طبیعت بکر زاگرس شده است که تا پیش از این در مستندهای حیات وحش این خطه کمتر دیده شده بود.
وی زیست بوم زاگرس را یکی از بزرگترین سرمایههای ملی کشور دانست و تصریح کرد: در استانهای زاگرس نشین این طبیعت با زیست انسانی و اجتماعی آمیخته و عناصر طبیعی زاگرس به بخشی از هویت این مردمان تبدیل شده است. متأسفانه توسعه کشاورزی و زندگی شهرنشینی این طبیعت را تهدید میکند و لازم است که رسانه در راستای مسئولیت اجتماعی خود بیشتر ویژگیهای این سرمایه ملی را بازنمایی کند تا حفاظت از این عرصهها به یک پویش ملی تبدیل شود.
وی تاکید کرد: مستند «دنیای وحشی زاگرس» یکی از دهها مستندی بود که شبکه استانی دنا با همین هدف تولید کرده و اتفاقاً مستند اختضار که سال گذشته سیمرغ بهترین مستند جشنواره فجر را دریافت کرد نیز به تهدید جنگلهای زاگرس و مصائب جنگلبانی و زیست اجتماعی زاگرس نشینان پرداخته بود هم همین هدف را پیگیری میکرد.
وی بیان کرد: البته تولیدات مستند زیست محیطی به این دو مستند ختم نمیشود و شبکه استانی دنا به عنوان یکی از مراکز برتر در تولیدات مستند، تولیدات متنوعی را داشته و هم در دست تولید دارد.
مدیرکل صدا و سیمای کهگیلویه و بویراحمد همچنین به دیگر موفقیتهای این مرکز اشاره کرد و گفت: سیمای مرکز دنا براساس آخرین ارزیابیهای ستادی در جایگاه دوم کشور بالاتر از بسیاری از مراکز بزرگ و پرسابقه صدا و سیما قرار دارد و خبر این شبکه هم جز سه مرکز برتر و رادیو دنا هم جز پنج مرکز برتر در کشور است.
وی لطف الهی واعتماد به نیروهای توانمند استان را از مهمترین علل موفقیتهای اخیر این مرکز عنوان کرد و گفت: برنامه سازان و هنرمندان استان کهگیلویه و بویراحمدی از بی ادعا ترین و خلاقترین های این عرصه هستند که اگر زیرساختهای لازم برای آنها فراهم شود به سرعت خود را به قلههای پیشرفت میرسانند.
رئوف تصریح کرد: رویکرد رسانه ملی و در ذیل آن شبکه استانی دنا هویت محوری و عدالت گستری است و این رسانه در سپهر رسانهای هم در رقابت است و هم جلودار عرصه مقابله با جنگ رسانهای دشمنان قرار دارد.
وی گفت: در این عرصه بی شک ما نمیتوانیم متوقف به این وضع شویم چراکه پا به پای ما دیگر رسانهها همواره در تلاش هستند. در این شرایط رسانه بی توجه به فضای بیرونی نیست و با رویکری چالاک براساس تغییرات افزایش مصرف رسانههای اجتماعی، سبک زندگی و تغیر ساعات فراغت و ذائقه مخاطبان رسالت هدایت گری خود را برنامه ریزی میکند.
رئوف تاکید کرد: در راستای نیل به اهداف و رسالتهای این مرکز، در صدا و سیما به روی همه هنرمندان دلسوز، متعهد و خلاق به ویژه هنرمندان هم استانی باز است.
هیئت داوران نهاد کتابخانههای عمومی کشور جایزه بخش «تجلی اراده ملی» چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر را به فیلم سینمایی «شماره ۱۰» اهدا کرد.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از مهر، آئین اهدای جوایز نهادها و تشکلها به برگزیدگان بخش «تجلی اراده ملی» چهلویکمین جشنواره بینالمللی فیلم فجر سهشنبه ۲۵ بهمن ماه در هتل پارسیان آزادی برگزار شد.
در این مراسم جایزه نهاد کتابخانههای عمومی کشور با حضور دبیرکل و هیئت داوران بخش تجلی اراده ملی نهاد به فیلم سینمایی «شماره ۱۰» اعطا شد.
متن بیانیه هیئت داوران که در اینمراسم قرائت شد، به اینترتیب بود:
سلام بر فجر صادق انقلاب. سلام بر شهیدان که با قدم صدق، گام در راه آرمانخواهی نهادند. سلام بر امام شهیدان که بیدارگرِ جانها و روشنیبخش ایمانها بود، و سلام بر مردمی که همراهیِ جانانه و همدلیِ صمیمانه آنان با ایران اسلامی، مایه فخر آزادگان و تجلّیگاه نصرت الهی است.
کتاب چهل و یکمین دوره جشنواره بینالمللی فیلم فجر، به عنوان نماینده هیجان، آفرینش، ذوق، دانش، همّت و دردمندیِ سینماگران و مدیران، بسته شد تا مردم شریف ما تماشاگر حاصل تلاش فرهنگی آنان باشند. اشتیاق مردم وفادار به ارزشهای فرهنگی که همیشه فیلم خوب و سینمای ملی را دوست داشتهاند، بیتردید باعث رونق بازار سینما، امید به آینده و حضور گرمترِ سینماگران برای بالندگی نسل نو و ساخت و پرداخت فرهنگ عمومی در آئینه تصویر خواهد بود.
چنانکه بسیاری از صاحبنظران گفتهاند -و در آثار به نمایشدرآمده در جشنواره چهل و یکم نیز دیدیم- ضعف قصهگویی و فیلمنامه، همچنان، مشکل مهمِ پیشروی سینمای ماست. وظیفه فیلم، به عنوان رسانهای داستانگو، قرار گرفتن در خدمت لذّت بصریِ برآمده از قدرت داستانگویی است. ضرورت این ارتباط میان فیلم و داستان، آنگاه آشکارتر میشود که لذت زیباییشناختیِ فیلم را در جلوه کتاب و پژوهش ببینیم. توجه به قدمت رسانه کتاب در مقایسه با سینما و اقبال به ادبیات غنی و هزارساله شفاهی و مکتوب این سرزمین حتماً زمینهساز نگارش فیلمنامههای خوب، استاندارد، پرمحتوا، واقعی و اعتبار یافته از پژوهش خواهد شد. آنچنان که کلام تصویری ِسینما، از طریق ترکیب جادویی صدا و تصویر، معنا میآفریند، کلام مکتوب نیز چشم ذهن مخاطب را به جهانها و زمانها و زندگیهای دیگر میبرد. همراهی دلپذیر کتاب و سینما (داستان و تصویر) تواناییهای منحصربهفردی را برای اقتباس یا الهام و ساخت آثار فنّی و مردمپسند در اختیار سینماگران ما میگذارد.
نهاد کتابخانههای عمومی کشور، به عنوان گستردهترین و تأثیرگذارترین نهاد عمومیِ کتابمحور و بر مبنای وظیفه فرهنگیاش، یعنی ارتقای آگاهی عمومی از طریق دسترسی یکایک ایرانیان به منابع اطلاعاتی، آموزش مادامالعمرِ افراد از طریق تعامل با نهادهای آموزشی، هدایت اوقات فراغت و توسعه فرهنگ کتابخوانی با هدف جذب فراگیر مخاطب، تقویت مؤلفههای هویت ملّی ایرانیان و -سرانجام- بهرهمندی از مشارکت نخبگان برای رشد خلاقیت، سینماگران را به این ضرورت فرهنگی و هنری توجه میدهد و صمیمانه دست یاری به سوی آنان دراز میکند. اعتنای به کتاب، به عنوان عناصر اولیه خلق فیلمنامه، توجه به کودکان و نوجوانان به عنوان اصلیترین مخاطب کتابخانهها و، مهمتر از همه، توجه به کتابخانههای عمومی به مثابه پایگاههای اجتماعی-فرهنگی، بنیادیترین محورهای این همکاری و توجه تواند بود. ضمن اینکه توجه به عمومیبودن کتابخانه قطعاً نسبتی تامّ و تمام با سینما به عنوان پژواک صداهای مختلف دارد.
به جز ضرورت توجه کلّیِ کارگردانان محترم سینما به کتاب به عنوان عنصر مضمونساز برای فیلم، به طور خاص نیز توجه طراحان صحنه، نورپردازان، فیلمبردارن و آهنگسازان ارجمند سینما را به این نکته جلب میکنیم که آرامشبخشی و چشمنوازیِ جغرافیای کتابخانه از لحاظ بصری و توجه به سهم مهم «کتابخانه و قفسه کتاب» در معماری فضا در همه محیطهای فیزیکیِ انسانمحور، قطعاً زمینهساز آگاهیِ ذهنی و بصری تماشاگران و در نتیجه اقبال آنان به کتابخوانی خواهد بود. این توجه اهالی سینما به «موقعیت فیزیکی و حسّیِ کتابخانه» و روانشناسی محیطی و فضاهای زیست فردی و عمومی، موجب ایجاد حس تعلّق به مکان بومی و در نتیجه ایجاد تمرکز برای لذتبردن هر چه بیشتر از «حس خوب خواندن» خواهد شد. توجه هنرمندانه فیلمنامهنویسان به ظرفیت بینظیردیالوگها در فیلم، به عنوان معرّف شخصیتهای داستان و وقایع و همچنین به عنوان عامل پیشبرنده متن -و نه صرفاً به عنوان «مکالمه» – و اساساً «حرفزدن درباره کتاب در فیلمهای سینمایی» نیز همان نتیجه دلخواه فرهنگیِ اهالی کتاب را به بار خواهد آورد.
بر این اساس، هیئت داوران نهاد کتابخانههای عمومی کشور در بخش «تجلی اراده ملیِ چهل و یکمین دوره از جشنواره بینالمللی فیلم فجر»، پس از ارزیابی همه آثار بهنمایشدرآمده در بخش سودای سیمرغ، ضمن تقدیر از عوامل فیلمهای «عطرآلود»، «سرهنگ ثریا» و «غریب»، به دلیل توجه نسبی به کتاب به عنوان نشانه و نیز مراجعه به اسناد و منابع مکتوب برای نگارش فیلمنامه، جایزه بخش تجلی اراده ملی را، به دلیل استفاده فراوان از منابع مکتوب و خاطرات منتشرشده آزادگان سرافراز، برخورداری از داستان جذاب، ریتم مناسب و کلیّت قابلقبولِ فیلمنامه (صرفنظر از برخی کاستیها در اجزای فرعی داستان)، به فیلم سینمایی «شماره ۱۰» تقدیم میکند تا آغازگر مسیری باشد که طی آن، توجه هنرمندانه به کتاب، کتابخانه و کتابخوانی در دستور کار سینماگران عزیز میهنمان قرار گیرد.
فیلم “غریب” ساخته محمدحسین لطیفی از جمله فیلمهای تحسینشده مخاطبین چهل و یکمین جشنواره فجر است که برشی از دوران فرماندهی شهید محمد بروجردی را در منطقه غرب به تصویر میکشد تا با ساخت این اثر به شهیدی که مردم کردستان او را مسیح استان خود مینامند ادای دین کند.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از ایرنا، شهید بروجردی بعد از پیروزی انقلاب برای مقابله و سرکوب ضدانقلاب با دستور امام (ره) عازم پاوه شد که حضور وی منشا نجات برای کردستان گردید.
وی به طور مستقیم فرماندهی عملیاتهای بسیار سخت را به عهده گرفت و در شرایطی که همه احساس میکردند، بخاطر فعالیت گسترده عناصر ضدانقلاب و تجزیهطلب، کردستان گرفتار مناقشات فراوان خواهد شد نقش بسزایی در نجات این استان ایفا کرد.
شهید بروجردی نامی آشنا در ایران به خصوص دوران دفاع مقدس است اما ابعاد وجودی شخصیت این شهید تاکنون شناسانده نشده بود و بر همین اساس لطیفی در فیلم غریب، گام به گام بیننده را با شهید بروجردی آشنا میکند و زوایای پنهان وی مانند علاقه به فیلم و شعر را به طور طبیعی از خصلت قهرمانان جنگی دور است برای مخاطب هویدا میکند.
یکی از سکانسهای قابل توجه فیلم غریب خواندن غزلی از وحشی بافقی در تیتراژ پایانی فیلم با صدای بابک حمیدیان (بازیگر نقش شهید بروجردی) است. یا در جای دیگر فیلم، شهید بروجردی نبرد الجزایر و محمد رسول الله را میبیند که میخواهد آشنایی این شهید با هنر و فیلم و ادبیات را در ذهن مخاطب تثبیت کند.
در کنار همه اینها، غریب، محمد بروجردی را در کنار مردم کردستان به تصویر میکشد و علاوه بر نمایش ویژگیهای مبارزاتی و چریکی، زوایای جدیدی از شخصیت وی را به نمایش میگذارد.
نویسنده و تهیه کننده صدا و سیمای مرکز گلستان در پایان اکران فیلم غریب در سینما کاپری به ایرنا گفت: حضور تماشاگران در فیلمی که قرار است از «محمد بروجردی» بگوید، چند دقیقه بیشتر طول نمی کشد که نشان میدهد مردم سینمای دفاع مقدس را دوست دارند.
مجتبی طالبی افزود: صحنههای فلم غریب خسته کننده نیست و علاوه بر آن، موسیقی فیلم هم اثرگذار است و قابها درست نشانه گذاری شدهاند و دوربین در میدان مبارزه خیابانی، سرگردان جلوه های ویژه نیست.
وی افزود: سینمای جنگ ، سینمای دفاع مقدس و انقلاب اسلامی، اگر فلسفه دفاع و انقلاب را نداند یا اسیر جلوههای ویژه میشود یا دربند دیالوگپردازی گرفتار خواهد شد آنچنان که در بعضی فیلمهای دفاع مقدس رنگ و بوی آثار ضد جنگ روشنفکری دیده میشود.
طالبی افزود: فیلم غریب فهم درست و دقیقی از فلسفه دفاع و حکمت جنگ دارد و محمد بروجردی در مقام یک فرمانده متفکر ظاهر شده و مانند یک معلم درس می دهد که بدانیم چرا انقلاب کردیم و چرا می جنگیم؟
وی بیان کرد: تعلیقهای این فیلم اگر چه برای مخاطب خاص قابل پیشبینی است اما مخاطب عام را درگیر می کند خاصه در نقطه آغاز و پایان فیلم که نزدیک ۴۰ سال است ما محمد بروجردی را در تعلیق نگه داشته ایم و اینک پرده سینما ، افتخار دارد به مخاطب نشان دهد انقلابی واقعی از چه مولفههایی برخوردار است .
فیلم سینمایی “غریب” به کارگردانی محمدحسین لطیفی و با بازی بابک حمیدیان، مهران احمدی، پردیس پورعابدینی، رحیم نوروزی، فرهاد قائمیان، جعفر دهقان، هژیرسام احمدی، حسام محمودی و سامیه لک ساخته شده است.
محمد حسین لطیفی کارگردان نویسنده، مجری، بازیگر و تهیه کننده متولد ۱۳۴۱ تهران است که در فیلم غریب به سراغ فیلمی در ژانر دفاع مقدس رفته است.
فیلمهای شماره ۱۰، جنگل پرتقال، چرا گریه نمی کنی؟، هایپاور، هفت بهار نارنج، روایت ناتمام سیما، در آغوش درخت، آنها مرا دوست داشتند، یادگار جنوب، بعد از رفتن، سرهنگ ثریا، پرونده باز است، کاپیتان، هوک، غریب، آه سرد و عطرآلود به عنوان فیلمهای جشنواره فجر در گرگان اکران شد.
جشنواره بینالمللی فیلم فجر ۱۷ تا ۲۴ بهمن ۱۴۰۱ به دبیری مجتبی امینی شاگاه دیروز به کار خود در گرگان پایان داد.
فیلم سینمای «کت چرمی» یک فیلم اجتماعی سرشار از عواطف انسانی است. مردی به نام عیسی به دنبال کشف جرائم فردی به نام رفیعی است و همین باعث می شود مجبور به همکاری با دختری شود که در قبال شهادت در دادگاه آزادی مادرش را خواستار است.
به گزارش سینمای خانگی به نقل از ایرنا، فیلم سینمایی کت چرمی فیلم بسیار مخاطب پسند است ولی به قیمت گیشه و جذب مخاطب ساختار فیلمنامه را بر هم نمی زند. تنها در فیلمنامه دو نکتۀ قابل تأمل وجود دارد که البته به ساختار ربطی ندارد و آن را بر هم نمی زند ولی غیرمنطقی است. یکی ظاهر شدن ناگهانی صابر ابر در اتاق عیسی است و دیگری زنده شدن ناگهانی دختر.
از نظر محتوا ایدۀ جدیدی ندارد ولی نوع پرداخت به ایده و طرح داستانی آن جدید است. شاید از روابط علی و معلولی کلیشه ای استفاده شده باشد ولی در جایگاه درست استفاده شده و باور پذیر است. بازی خوب جواد عزتی از نقاط قوت فیلم است. از لحاظ فنی بعضی جاها اصول تدوین رعایت نشده است.
نماهای ضد نور و رو به پنجره هایی با پرده های سفید و تعداد اورشولدرها زیاد است و تنوع میزانسن در زمانی که مکالمه ها دو نفره است زیاد نیست. از حق نگذریم موسیقی فیلم بسیار خوب و جذاب است و بازیگران فیلم به خوبی نقششان را فهمیده اند.
در کل باید بگویم چه خودم را جای مخاطب عام بگذارم و چه در جایگاه منتقد باشم از نظر من فیلم بدی نیست و عنصر سرگرمی در آن رعایت شده و به مخاطب احترام گذاشته شده است. اگر بخواهم فیلم های جشنواره را مثل لباس به دو دستۀ مارک دار و غیر مارک دار تقسیم کنم، کت چرمی از نوع مارکدار است که نیاز به حاشیه برای قیمت گذاری خود ندارد.
تهیهکننده فیلم «اتاقک گلی» از بررسی اکران این فیلم در نوروز خبر داد.
به گزارش سینمای خانگی، فیلم «اتاقک گلی» در چهلویکمین جشنواره بینالمللی فیلم فجر چهار سیمرغ بلورین در بخشهای مختلف بهدست آورد از جمله جایزه بهترین کارگردان فیلم اولی و جایزه ویژه هیات داوران. این فیلم میتواند یکی از گزینههای اکران نوروز باشد تا در کنار چند فیلم دیگری که الان هم روی پرده هستند در روزهای سال جدید به سینماها بیایند.
داود صبوری در گفتوگویی با ایسنا در پاسخ به اینکه آیا پخشکننده «اتاقک گلی» مشخص شده و برنامهای برای اکران نوروز دارد یا خیر؟ بیان کرد: تعدادی از پخشکنندها برای فیلم «اتاقک گلی» پیگیر بودند ولی هنوز به طور قطعی درباره هیچ کدام از دو مسئله پخشکننده و اکران نوروزی تصمیم نگرفتهایم.
او افزود: واقعیت این است که شرایط غیرقابل پیشبینی است و حتی نمیدانیم دو هفته دیگر چه اتفاقی میافتد. در حال حاضر سینمادارها مایل به اکران این فیلم هستند چون «اتاقک گلی» جزو فیلمهای دفاع مقدسی پرطرفدار است.
وی درباره اینکه در نوروز بیشتر فیلمهای کمدی و خانوادگی برای اکران توصیه میشوند و چه پیشبینیای از اکران فیلم «اتاقک گلی» دارد گفت: مطمئنم که حضور فیلم مفید خواهد بود چرا که باید در اکران نوروز فیلمهایی برای سلایق مختلف داشته باشیم. با این حال این هفته جلسهای خواهیم داشت تا شرایط را بررسی کنیم و به جمعبندی برسیم؛ شاید به این نتیجه برسیم که با نمایش برخی فیلمها در ایام عید، صلاح نباشد که فیلم «اتاقک گلی» اکران شود.
صبوری درباره تاثیر جوایز جشنواره بر جذب مخاطب فیلم هم گفت: قطعا این جوایز یک امتیاز خوب هستند و اکران استانی ما نیز این را نشان میدهد؛ همین روز گذشته در کرمانشاه اکران داشتیم و در یک سالن ۵۰۰ نفری تمام بلیتها فروخته شد.
او خاطرنشان کرد: با توجه به شرایط جامعه و وضعیت فیلمهای منتظر اکران، بررسی نهایی را برای نمایش عمومی انجام خواهیم داد ولی نکته مهم در حال حاضر مدیریت اکران است که از خود فیلم هم مهمتر است.
در «اتاقک گلی» به کارگردانی محمد عسگری و با مشاوره مجید مجیدی، تورج الوند، آناهیتا افشار، تینو صالحی، فریدون حامدی، هادی شیخالاسلامی، سعید دشتی و سعید زارعی بازی کردهاند.
این فیلم روایتی است عاشقانه که در جریان عملیات مرصاد رخ میدهد، این فیلم محصول مشترک بنیاد فرهنگی روایت فتح، بنیادشهید و امور ایثارگران و موزه ملی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس است.