بیننده با «آنتروپی» می‌خندد؟

کارگردان فیلم آنتروپی: این فیلم تماشاگر را به راحتی می خنداند، شاید به همین دلیل است که در جشنواره‌ها موفق به کسب جایزه تماشاگران شده است.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روزنامه صبا، فیلم کوتاه «آنتروپی» که به کارگردانی مشترک بامداد آقاجانی و آرین نوابی به صورت مستقل تولید شده است در جشنواره نهال موفق به کسب سه جایزه، در جشنواره‌ سایه موفق به دریافت دیپلم افتخار ایده خلاقانه از انجمن فیلم کوتاه ایران (ایسفا) و همچنین، در دومین دوره‌ «هفته فیلم» که در دانشگاه هنر تهران برگزار شد، برنده بهترین فیلم‌نامه و همچنین جایزه‌ ویژه‌ هفته فیلم شد. این فیلم اخیرا در جشنواره Si Cinéma فرانسه پذیرش شده است. داستان این فیلم در یک کلاس درس می‌گذرد، استاد فیزیک در حال درس دادن مفهوم آنتروپی است که در ادامه با اتفاقاتی که در کلاس می افتد، خود استاد دچار آنتروپی می شود و این بار آنتروپی است که استاد را برای ما شرح می‌دهد. خبرنگار صبا با بامدادآقاجانی، کارگردان این فیلم گفت و گویی داشت که در ادامه می خوانید.

بازخورد نمایش فیلم از نظر مخاطب چگونه بود؟

آنتروپی تماشاگر را به راحتی می خنداند،شاید به همین دلیل است که عمدتا این فیلم، در جشنواره‌های خارجی و داخلی موفق به کسب جایزه ویژه تماشاگران شده است. مخاطب با درک و پیشینیه آشنایی که جریانات فیلم با تجربه زیسته‌اش در کلاس درس دارد، بدون واسطه بی پرده او را به دل ماجرا می برد و با ایجاد موقعیت‌های مضحک و‌تکرار شونده باعث خنده سریع مخاطب می شود و در پایان با یک غافلگیری نهایی، ضمن منطقی کردن اتفاقات، شادی مخاطب را توام با رضایت ذهنی می کند. و به نوعی پایان بندی جواب تمام سوالات و اتفاقات فیلم است.

 مفهوم  آنتروپی در علم فیزیک چیست؟

به معنای هرج و مرج است و اینکه سامانه ها به طور طبیعی میل به بی نظمی دارند و به آن سمت سوق پیدا می‌کنند

مواجه مخاطب غیر ایرانی با این اثر کمدی ایرانی چطور بود؟

راستش این مسئله از ابتدا برای خودمان هم ناملموس بود، چرا که نوع مواجه مخاطب با آثار طنز بسته به نوع فرهنگ جمعی قدری متفاوت است، احساس ما این بود که شاید مخاطب غیر ایرانی خیلی با شوخی های کلامی و موقعیتی این اثر ارتباط نگیرد، اما خوشبختانه اینگونه نبود. تجربه ای که از اکران فیلم در خارج از ایران داشتیم این بود که آنتروپی بیشتر یک مرز سنی و صنفی دارد تا جغرافیایی، به این معنی که قشر محصل و صنف اساتید از هر کجای دنیا، از همان ابتدا به  راحتی با اثر را ارتباط می گیرند و با درک موقعیت‌های مشابه اثر با زندگی معمول شان با جریان فیلم همراه می‌شدند.

تکنیک سبک پردازی  کمدی در فیلم آنتروپی بیشتر مبتنی برکلام است یا موقعیت؟

فیلم بر ایجاد یک لوپ فضایی تکرار شونده و مضحک، استوار است و بیشتر با طنز موقعیت پرداخته شده است. که در ادامه  با نمایش یک موقعیت آشنا در مکانی نا آشنا، از کلاس درس معمول آشنایی زدایی می‌کند، همین باعث می شود که مخاطب موقعیت آشنای کلاس درس را از یک زاویه جدید و نو در ذهن مجسم کند. و در نهایت  به مضحک بودن شرایط زیسته‌ای که چندین سال آن را تجربه کرده است، پی می‌برد.

از لحظه شکل گیری ایده تا تولید و ساخت فیلم بگویید

آرین نوابی از دوستان صمیمی دوران بچگی من بود، ایده فیلم را آرین با من در میان گذاشت. از زمان ایده تا نگارش فیلمنامه زمان زیادی صرف شد، و بعد با بودجه شخصی، فیلم را به کمک هم ساختیم. فیلم در سال ۱۴۰۰ با بودجه ۲۰ میلیون ساخته شد، که البته اگر قرار بود همین فیلم را در شرایط کنونی بسازیم بیش از ۷۰ میلیون هزینه داشت، با حسب اینکه این فیلم، تک لوکیشن بوده و بیشتر عوامل، به صورت دوستانه در این پروژه کنار ما بودند.

آیا فیلم برایتان بازگشت مادی داشت؟

در همان ابتدا خیر، اما جایزه جشنواره‌ها خصوصا جایزه هفت فیلم دانشگاه هنر اتفاق خوبی بود، چرا که کمک هزینه‌ای برای ساخت فیلم بعدی شد و همچنین جایزه های دیگر خارجی که تا حدودی هزینه ها را جبران کرد، اما به طور کل ساخت فیلم کوتاه مسیر پر فراز ‌و نشیب و هیجان انگیزی است. طوری که در نیمه راه کاملا پشیمانت می‌کند، اما در ادامه علاوه بر تجربه، باعث ارتباط‌گیری های موثر می‌شود و درب‌هایی از یک دنیای ناشناخته را به روی هنرمند باز می‌کند که قابل جایگزین با هیچ چیز دیگر نیست. به همین دلیل به شدت شروع و ساخت فیلم کوتاه را به دوستان علاقه مند توصیه می‌کنم.

آیا با این جمله که تجربه فیلم کوتاه، مقدمه‌ای برای ساخت فیلم بلند است، موافق هستید؟

متاسفانه این جمله درست یا غلط بسیار در جامعه سینمایی ما رواج دارد و از نظر من همین اعتقاد باعث آسیب در بدنه ساختاری فیلم کوتاه در ایران شده است، چرا که عمدتا کوتاه سازان ما محصولاتی را در این سال ها تولید کرده اند که گویا برشی از یک فیلم بلند است، و خیلی به عناصر مهم کار کوتاه و خروجی معنایی آن توجهی ندارند و مانند یک سندروم تکرار شونده بیشتر در سبک رئالیسم اجتماعی به دنبال نمایش معضلات اجتماعی هستند.

شما در فیلم سازی به دنبال چه سبک و نظریه سینمایی هستید؟

خیلی به دنبال نظریه پردازی‌های تفسیری سینمایی نیستم، اما نگاه نئو‌فرمالیسم های روسی که بیشتر روی فرم تاکید دارند برایم جذاب است، اما در کل خوانش نظریه‌های مختلف سینمایی در تعامل با شناخت ام از محیط تاثیری در ناخوداگاهم دارد که سعی می‌کنم همان تاثیر و تاثر را در فیلم هایم عینیت ببخشم.

صحبت پایانی، چشم انداز شما از صنعت فیلم در ایران؟

احساسم این است که ایران یک سنت سینمایی خاصه به خود را دارد، فیلمهای که از ایران در جهان دیده شده مبین این امر است. در کنار این مسئله ساخت فیلم هایی که در سبک رئالیسم اجتماعی هستند و بدبختی مردم را به نمایش می گذارند را آسیب زا می‌دانم، چرا که حتم دارم عمده این تولیدات صادقانه و برگرفته از تجربه زیسته کارگردان و … نیستند و بیشتر در پی جایزه های جشنواره ای ساخته می شوند. و از طرفی این فیلم‌ها هیچ گام موثری در رفع  معضلات اجتماعی بر نمی‌دارند، چرا که مخاطب با دیدن این آثار اتفاقا خوشحال می‌شود که خوشبختانه تا این اندازه بدبخت نیست. به نظر من اگر این حرکت آسیب زا در صنعت فیلم ایران متوقف شود، صنعت فیلم ایران که دیگر جزو جدایی ناپذیری از فرهنگ ایرانی شده است. موفقیت های رفیع تری را تجربه خواهد کرد.

«تنگه» از مسکو دست پر برمی‌گردد؟

فیلم کوتاه «تنگه» بزودی در چهل‌و‌پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم مسکو به نمایش درمی‌آید.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از مشاور رسانه‌ای فیلم، فیلم کوتاه «تنگه» به نویسندگی و کارگردانی مقداد جلالی، در اولین حضور جهانی خود در چهل‌وپنجمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم مسکو به نمایش درخواهد آمد.

جشنواره مسکو از قدیمی‌ترین انجمن‌های سینمایی جهان (دومین پس از ونیز) بوده و اولین بار در سال 1935 با حضور سرگئی آیزنشتاین به عنوان رئیس هیأت داوران برگزار و از سال 1959 به یک رویداد پیوسته تبدیل شد. این فستیوال در کنار جشنواره‌های کن، برلین، ونیز و لوکارنو از مهم‌ترین رویدادهای سینمای جهان محسوب می‌شود و طی سال‌های گذشته میزبان چهره‌های ویژه سینمای جهان، همچون فدریکو فلینی، آکیرا کوروساوا، کریستوف کیشلوفسکی، کوئنتین تارانتینو و… بوده است.

فیلم «تنگه» با تکیه بر رئالیسم جادویی و خلق موتیف‌های بصری، روایت‌گر داستان دو پسر نوجوان ایرانی است که برای رسیدن به ثروت، از راهی غیر معمول تلاش می‌کنند. این اثر در جشنواره مسکو مهمان بخش Shot Set نگاه نو فیلم‌هایی که مفهوم سینما را از نو ابداع کرده و فرم‌های کلاسیک را کنار گذاشته‌اند خواهد بود.

بابک کریمی، صمد آذرخش، سینا ابراهیمی و نیکان جعفرآقایی بازیگران این فیلم کوتاه هستند.

فیلمبرداری این اثر مستقل در شهرستان‌های شاهرود، میامی و دامغان با همیاری انجمن سینمای جوانان ایران دفتر شاهرود انجام شده است.

دیگر عوامل «تنگه» عبارت هستند از:

مدیر فیلمبرداری: وحید ابراهیمی، موسیقی: ستار اورکی، تدوین: مهدی افروغ، طراحی و ترکیب صدا: زهره علی‌اکبری، صدابردار: فرخ فدائی، طراح صحنه: آبتین برقی، گریم: عبدالله صفدری، سرپرست جلوه‌های بصری: کامران سحرخیز، سوپروایزر جلوه‌های کامپیوتری: علیرضا اکبری، دستیار اول کارگردان و برنامه‌ریز: عبدالله بیگی، مشاور رسانه‌ای: امین اعتمادی‌مجد، دستیار اول فیلمبردار: فرهاد رستمی، طراحی و اجرای پوستر: هما بذرافشان، عکاس: مبین جلالی، سیدعبدالله تقوی، مدیر تولید: امیر صادقی، مدیر تدارکات: بهمن صدیق، نماینده سرمایه‌گذار: احسان معماریان، دی سی پی و مسترینگ: استودیو روشنا، پخش بین‌الملل: استودیو لارج فرمت.

چهل‌و‌پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم مسکو از تاریخ 20 لغایت 27 آوریل 2023 برگزار خواهد شد.

آنچه در فیلم کوتاه هست و در فیلم بلند کمتر هست: جسارت در ساختار!

غلام‌عباس فاضلی، منتقد سینما، با نقد و بررسی چهار فیلم کوتاه چهارمین جلسه فصل هشتم پاتوق فیلم کوتاه، به نقاط ضعف و قوت آن‌ها و تاکید روی تاثیر انجمن سینمای جوانان ایران در سینمای کوتاه ایران اشاره کرد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط‌عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، چهارمین جلسه از هشتمین فصل پاتوق فیلم کوتاه تهران، روز گذشته دوشنبه 28 فروردین 1402، با نمایش فیلم‌های‌کوتاه داستانی «یونس» به نویسندگی و کارگردانی سیامک سلیمانی، «قطعه 85» به نویسندگی و کارگردانی شهرام مسلخی، «اتاق ماساژ» به نویسندگی و کارگردانی صحرا اسدالهی و «سورِبُز» به نویسندگی و کارگردانی سعید زمانیان، در پردیس سینمایی بهمن تهران برگزار شد.

این جلسه مانند تمام جلسه‌های پاتوق فیلم کوتاه با اکران و نقد و بررسی چهار فیلم کوتاه همراه بود و مصطفی ساجدی، مجری جلسات پاتوق فیلم کوتاه تهران، پس از نمایش و در ابتدای شروع جلسه نقد و بررسی از علاقه‌مندان سینما و فیلم کوتاه، بعد از خوش‌آمدگی به حاضران در سالن از غلام‌عباس فاضلی برای حضور روی صحنه دعوت کرد.

غلام‌عباس فاضلی، منتقد سینما، به‌عنوان کارشناس ویژه چهارمین جلسه، پس از اکران آثار با کارگردانان فیلم‌های به نمایش درآمده و علاقه‌مندان و هنرجویان سینما که در سالن شماره 2 سینما بهم حضور داشتند، به گفتگو نشست و آثار آن‌ها از نگاه تاثیری که از ساختار انجمن سینمای جوانان ایران و آموزش‌های آن، تحلیل و بررسی قرار داد.

فاضلی در ابتدای صحبت‌‌های خود، درباره تاثیر انجمن سینمای جوانان ایران و نوع نگاهی که فیلم‌سازها و هنرجویان خود می‌دهد تاکید کرد و گفت: در سال‌هایی که دانشجو بودم، یکی از دوستان هم دانشکده‌ای من، از هنرجویان و فیلم‌سازان انجمن سینمای جوانان ایران بود و در مواجهه‌هایی که درباره مسائل روز سینمایی و سینمای کلاسیک با یکدیگر داشتیم، نظرات او بسیار متفاوت‌ار از نظرات من بود و در طول زمان متوجه شدم که نظرات سینمایی او دقیق‌تر از نوع نگاه من به سینماست و تمام تاثیراتی که او از سینما گرفته است، به دلیل آموزش‌ها و ساختار انجمن سینمای جوان بوده است.

وی ادامه داد: انجمن همیشه برای من قابل احترام و در ساختار سینمای ایران متفاوت بود و هنوز و همیشه، نگاهش برای من به بدنه سینمای آزاد سال‌های پیروزی انقلاب اسلامی برمی‌گردد. حالا هم که بالغ بر 4 دهه فعالیت رسمی انجمن سینمای جوانان می‌گذرد، شاهد این هستیم که عموم فیلم‌سازهای مطرح، صاحب سبک و شناخته شده پس از انقلا، از هنرجویان و فیلم‌سازان انجمن سینمای جوانان ایران بوده‌اند و انجمن بیشترین تاثیر را روی ساختار و فضای سینمای کوتاه ایران داشته است.

این منتقد سینما با ذکر اینکه فیلم کوتاه یک ساختار خاص خودش را دارد، مطرح کرد: فیلم کوتاه عموما ساختاری تجربه‌گرا داشته است و همین مساله باعث می‌شود که نوع‌آوری و جسارت در فیلم کوتاه افزایش پیدا کند.

فصل هشتم پاتوق فیلم کوتاه با همکاری موسسه فرهنگی، تبلیغاتی بهمن سبز- پخش رویش، دوشنبه هرهفته، به غیر از تعطیلات رسمی، ساعت 15 تا 17:30 با نمایش آثار کوتاه و جلسه نقد و بررسی همراه مخاطبان فیلم کوتاه در پردیس سینمایی بهمن است.

آنچه کیومرث پوراحمد نداشت: حسادت در دوران رقابت!

اصغر فرهادی بیان کرد: در دوران رقابت و حسادت‌ها نمونه و مشابهی از کیومرث پوراحمد دیگر نخواهیم داشت.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از ایسنا، مراسم یادبود کیومرث پوراحمد دو هفته پس از درگذشت این کارگردان سینما، عصر چهارشنبه ۳۰ فروردین ماه در خانه هنرمندان ایران با حضور خانواده، دوستان و همکاران خالق «شب یلدا» و «خواهران غریب» برگزار شد.

محمدرضا فروتن، احمد امینی، سیروس الوند، هادی مرزبان، فرزانه کابلی، حسن فتحی، رسول صدرعاملی، احترام برومند، مجید رجبی معمار و محمدعلی سجادی از جمله حاضران در این مراسم بودند.

پخش کلیپی از تصاویر کیومرث پوراحمد و روایت کودکی و عاشقی و زندگی و علاقه‌اش به سینما با صدای احترام برومند، برگرفته از کتاب «کودکی ناتمام»، آغازکننده این مراسم بود که بعد از آن کورش سلیمانی -بازیگر- در جایگاه مجری برنامه از نبود کیومرث پوراحمد در دو هفته‌ی گذشته با اندوه سخن گفت.

رسول صدرعاملی نخستین سخنران این مراسم با اشاره به اینکه آخرین بار پوراحمد را در مراسم برادرش در همین محل خانه هنرمندان ایران دیده بود، گفت: نمی‌دانم حالا چه باید بگویم.‌ فقط باید گفت که کیومرث پوراحمد تجسم عینی و جدی کلی سینمای ایران در این چند دهه بود. البته کسانی دیگر هم بودند ولی او در زمینه‌هایی تفاوت داشت.

او پر از انرژی و زندگی بود ولی در پوسته زیرینش خیلی خسته بود. او کارهای زیادی برای سینما کرد؛ او و همه سینماگران. ما در این ۴۳ سال چه کردیم جز خدمت و تلاش؟ چرا الان از هر طرف به آنها ( سینماگران ) فحاشی می‌شود و مورد نقدهای تند قرار می‌گیرند؟ این دو دستگی و دو قطبی شدن بیش از این نباید در سینما تسری پیدا کند.

این کارگردان سینما تاکید کرد: مراقب همدیگر باشیم. ما می‌توانیم مثل یک گروه منسجم از این دوران گذر کنیم.

در بخشی دیگر احترام برومند با حضور در جایگاه و با بیان اینکه پس از گذشت ۱۵ روز از این اتفاق (درگذشت پوراحمد)، بیشتر از قبل حیران است، گفت: پوراحمد را ۴۰ سال قبل با فیلم «تاتوره» شناختم. بعد از آن آشنایی ما ادامه پیدا کرد، یعنی وقتی «بی بی چلچله» را می‌ساخت. او خیلی مهربان بود، مهربان‌تر از اینکه چنین پایانی را برای همه ما رقم بزند.

او همچنین یادآور شد که وقتی برای یادبود منوچهر پوراحمد (برادر کیومرث پوراحمد) به خانه هنرمندان ایران آمده بود، علیرضا غفاری مجری مراسم بود که او هم از دنیا رفت. 

اصغر فرهادی نیز با ارسال پیامی ویدیویی با اشاره به اینکه مرگ کیومرث پوراحمد یکی از دردناکترین اتفاق‌های سینمای ماست، از برخورد محبت‌آمیز این فیلمساز با خودش در دوران جوانی و زمانی که هنوز وارد سینما نشده بود سخن گفت و ادامه داد: اولین بار که این خبر را خواندم، مدام خبرهای تکراری را می‌خواندم تا شاید تکذیب شود ولی نشد.

او افزود: یک نکته خیلی باارزش درباره آقای پوراحمد این بود که به رمزگشایی از حرفهایش نیاز نبود. به دلیل نوع رفتار و دست دادن و در آغوش گرفتنش احساس صمیمیتی خاص به آدم می‌داد.

فرهادی گفت: او بعد از دیدن سریال من، فیلمنامه «شب یلدا» را داد که بخوانم و نظر بدهم، آن هم وقتی هنوز جوان بودم. این ویژگی او بود که آدمها را به عنوان آدم نگاه می‌کرد. برای من مرگ علی حاتمی هم چنین حسی داشت و انگار ریشه هر دو در کارهایشان یک جور است. مرگ این دو به عنوان ایرونی‌ترین فیلمسازانی که می‌شناسم، برایم غم‌انگیز بود و فکر نمی‌کنم نمونه و مشابهی در این دوران رقابت‌ها و ناخالصی‌ها همچون کیومرث پوراحمد پیدا شود.

سپس هوشنگ گلمکانی – روزنامه‌نگار – که از حاضران در سالن استاد شهناز بود، بیان کرد: این روزها در مورد نوع رفتن کیومرث پوراحمد هر حرفی بزنی یک گروهی روی سرت می‌ریزند و می‌خواهند حرف خود را اثبات کنند، در صورتی که حتی یک بار هم او را از نزدیک ندیده بودند. من به عنوان کسی که یاداشت‌های پراکنده پوراحمد خوانده هم نمی‌توانم چیزی را با قطعیت بگویم.

او ادامه داد: ناکامی چهار فیلم آخرش در فروش که فیلمهای ضعیفی هم بودند، مسئله سرمایه، سانسور، محدودیتها و نقدهای تحقیرآمیز و خیلی چیزهای دیگر او را به گوشه رینگ می‌برد.

وی افزود: من از برخی اتفاق‌ها خیلی آزرده هستم. آدم حتی هزارتوی ذهن خودش را هم نمی‌تواند بشناسد، چطور می‌گویید یک نفر دیگر را اینقدر خوب میشناختید؟ کسانی که او را هو کردند و با بیضایی هم این کار را کردند، خودشان را چه می‌بینند؟ این کارها به عنوان یک بازیگوشی ابلهانه بالاخره روی آدمها اثر می‌گذارد. 

پس از صحبت‌های گلمکانی که با ناراحتی و پراکندگی هم بیان شد، سیروس الوند به جایگاه آمد و با خواندن چند بیت شعر و یادآوری خاطراتی از کیومرث پوراحمد گفت: او خوشبختانه هیچ وقت دنبال جشنواره‌های خارجی نبود و رانتش فقط مردم بودند که برای دیدن فیلمهایش بلیت می‌خریدند. او به لهجه‌ها و موسیقی در فیلمش خیلی اهمیت می‌داد و جالب است سریال‌هایی هم که ساخت، بدون اینکه ارتباطی به هم داشته باشند، مخاطب را جذب کردند.

در ادامه ویدویی از هوشنگ مرادی کرمانی پخش شد که او با تسلیت به دوستداران کیومرث پوراحمد و اینکه به خود او هم باید تسلیت گفته شود، اظهار کرد: خوشا به حال من و کیومرث پوراحمد که با «قصه‌های مجید» بین مردم ماندگار شدیم، چون او هم می‌گفت که این ماندگاری اتفاق می‌افتد.

در بخشی دیگر از این مراسم یادبود، پردیس پوراحمد به نمایندگی از خواهرانش متنی را خواند که با «سلام کودک!» شروع می‌شد. او اضافه کرد که من همیشه پدرم را کودک خطاب می‌کردم چون او هنرمندی بود که مثل یک کودک کاملآ بازیگوش مانده بود. قپی هم نمی‌آمد. 

او گفت: پدرم می‌گفت آدم به این دنیا می‌آید تا از این دنیا برود. مرگ، دگرگونی زیبایی است برای یک تولد دوباره، ولی مرگ تو پدرم! مرگ تو برای ما دخترانت مثل یک زلزله بزرگ بود. اما با این حال برای ما که باقی ماندگانش هستیم، «تا شقایق هست زندگی باید کرد».

محمدعلی سجادی – فیلمساز – دیگر سخنران این مراسم با بغض و اندوه پس از خواندن شعری که ۱۵ سال قبل برای کیومرث پوراحمد نوشته بود، گفت: در زمانه تزویر و ریا، او از این‌ها بری بود.

پیغام صوتی گوهر خیراندیش نیز در این مراسم پخش شد که می‌گفت، پوراحمد برایش در روزهای آخر تعریف کرده بود که برای ۳۰ سالگی «قصه‌های مجید» دنبال پرونده در مجله فیلم بودند.

او خطاب به این فیلمساز فقید گفت: کیومرث این رفتن نابهنگام باورپذیر نیست.

عباس یاری – روزنامه‌نگار سینمایی – هم با اشاره به بهاریه‌های کیومرث پوراحمد در مجله فیلم گفت: فکر می‌کنم آقای غریب‌پور که با عشق این سالن را بنا کرد، تصور می‌کرد اینجا مدام جشنی برپا باشد. افسوس که این اتفاق نیفتاده و خود من چهارمین باری است که اینجا می‌ایستم و از فراق یک دوست می‌گویم.‌ کیومرث پوراحمد وقتی که من برادرم را از دست دادم، بدون آنکه او را دیده باشد، در غم از دست رفتنش صحبت کرد و با خودم فکر می‌کردم ای کاش برای مردن من هم پوراحمد صحبت کند.

او افزود: در پرونده‌ای که برای فیلم «شب یلدا» چهره او را چاپ نکرده بودیم، به او گفتم علت این تصمیم این بود که بیشتر، تصویر کارگردان‌هایی را روی جلد زدیم که احتمال ادامه کار آنها در سینما کمتر بود. قرار شد در ۳۰ سالگی «قصه‌های مجید» این کار را بکنیم ولی او چند وقت قبل یادآوری کرد که «قصه‌های مجید» ۳۱ ساله شده.‌ به او توضیح دادم که متاسفانه ما به دلیل شرایط چند ماه قبل جامعه نتوانستیم روی این موضوع کار کنیم و قصد داشتیم با عنوانی دیگر کار را ادامه دهیم. ‌

حسن فتحی نیز در بخشی دیگر از این مراسم با تسلیت به خانواده و دختران کیومرث پوراحمد نوشته خود را خواند که در بخشی از آن گفت: فحوای تولد جز این نیست که زندگی کنیم و عاشق شویم و شکستها و پیروزی‌هایی را تجربه کنیم.

احمد طالبی‌نژاد – منتقد سینما – نیز گفت: بعضی فیلمهای او پوراحمدی نبودند و خودش می‌پرسید این چیست که خواهرش هم می‌گوید. این پوراحمدی بودن همین بود که یک شکلات تلخ را در یک پوشش شیرین می‌داد. کارهایش ملاحت و شیرینی‌ای داشتند که از دورانی از بین رفتند. با این حال هیچ کسی دیگر را ندیدم که مثل او کاری (قصه‌های مجید) ساخته باشد که پس از ۳۰ سال همچنان جذاب باشد. 

پخش تصویری از مجید باقربیگی و صحبت‌های او درباره کیومرث پوراحمد از دیگر بخش‌های این مراسم بود که در پایان با خواندن اسم تمام آثار این هنرمند و تشویق حاضران همراه بود.

ماجراجویی «پنجاه هزار» در ژاپن سرانجام می‌گیرد؟

فیلم کوتاه «پنجاه هزار» به کارگردانی حامد کریوند در دومین حضور بین‌المللی خود در پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه ژاپن حضور دارد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی پروژه، فیلم کوتاه پنجاه هزار به نویسندگی فردین رحمانپور و کارگردانی حامد کریوند و به تهیه کنندگی حسین ترک جوش در پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه ژاپن حضور پیدا کرد.

فیلم کوتاه «پنجاه هزار» روایتگر داستان زندگی پسر جوانی‌ است که به همراه پدرش در خانه‌ای پایین شهر زندگی می‌کند و برای گذران زندگی با چالش‌های زیادی دست و پنجه نرم می‌کند.

فردین رحمانپور، محمد کیانیان، الهه جامی، مهدی پرهیزکاری و امیرحسین قلندری بازیگران این فیلم کوتاه هستند.

جشنواره بین المللی فیلم کوتاه ژاپن از امروز ۱۹ تا ۲۸ آوریل برابر با ۳۰ فروردین تا هشتم اردیبهشت ماه ۱۴۰۲ در کشور ژاپن میزبان فیلمسازان و علاقه‌مندان به سینما در کشور ژاپن است.

فیلم کوتاه «پنجاه هزار» پیش از این در جشنواره فیلم لیسبون پرتغال نیز حضور داشته است.

«پارادوپینگ» به دنبال یک جایزۀ بین‌المللی در لهستان

تیزر فیلم کوتاه «پارادوپینگ» به بهانه دومین حضور بین‌المللی در بخش مسابقه جشنواره فیلم‌های ‌کودک و نوجوان کینولاب لهستان رونمایی شد.

به گزارش سینمای خانگی از روابط عمومی پروژه، تیزر فیلم کوتاه «پارادوپینگ» به کارگردانی‌ محمدرضاحسنی‌رنجبر و نویسندگی رضا فهیمی در کینولاب، قدیمی‌ترین و بزرگترین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودک و نوجوان رونمایی شد و این جشنواره در ژوئن ۲۰۲۳ (خرداد امسال) در کشور لهستان برگزار می‌شود.

محمد رویگر، هادی بمانادی، فاطمه رادمنش، محمدرضاقدس ولی، احمد دهقان‌رحیمی، احمد سلطانی، امیرعلی ‌زبردست، سیدحمید سجادی، امیرحسین شریف، محمدعرفان صادقی و امیر طاهاپور اسماعیل‌زاده گروه بازیگران این اثر را تشکیل می‌دهد.

سینما چه نقشی در فرهنگسازی رشد تولید دارد؟

سهیل سلیمی کارگردان سینما در پی نامگذاری سال ۱۴۰۲ به عنوان «مهار تورم و رشد تولید» توسط رهبر معظم انقلاب اسلامی در خصوص استراتژی «رشد تولید» در سینما گفت: سینما باید مردم را ترغیب کند که به جای خرید دلار و سکه و پنهان کردن آن در خانه های شان به سمت فعالیت های اقتصادی که کمک شایانی به جامعه می کند بروند تا به این ترتیب اقتصاد کشور شکوفا شود اما متأسفانه ما در کشورمان با سینمایی روبرو هستیم که علاقه عجیبی به دیدن تلخی ها و سیاهی ها دارد و نمی تواند امید را به جامعه تزریق کند.

به گزارش سینمای خانگی، کارگردان فیلم سینمایی «فرشتگان قصاب» در گفتگو با سینماپرس، گفت: در دوران جدید مدیریتی باید مطالبه گر این باشیم که نیروی عظیم سینماگران وارد عرصه شوند کار کنند و محتوای خوب و امیدبخش تولید کنند و دوم اینکه بتوانیم از طریق عرصه سازی با رسانه قدرتمندی مثل سینما به جریان تولید کمک کنیم.

وی ادامه داد: مبحث تولید که در شعار سال عنوان شده در عرصه سینما هم معنا پیدا می کند. سینما از دو وجه می تواند به رشد تولید کمک کند. اول اینکه محصولات سینمایی بیشتری تولید شود و دوم اینکه سینما بتواند کمک کند تا فضای تولید در کشور به صورت پررنگ تر مطرح شود.

سلیمی متذکر شد: متأسفانه سینمای ما در هر دو مقوله فقیر است؛ ما هم در حوزه تولید بضاعت اندکی داریم و ضعیف عمل می کنیم و از نیروهای عظیم انسانی که در سینما وجود دارند درست بهره برداری نمی کنیم و دوم اینکه هرگز دست به فرهنگ سازی در خصوص مقوله های مختلف اجتماعی نمی زنیم.

این سینماگر با انتقاد شدید از تولیدات سینمایی در کشورمان تصریح کرد: سینمای کشورمان علاقمند به سیاه نمایی و خودتحقیری و بدبخت نمایی است و قطعاً این نوع سینما هرگز نمی تواند کمک کننده باشد. ما در کشورمان به سینمایی نیاز داریم که معضلات متعدد را با فرهنگ سازی برطرف کند. مثلاً اگر امروز ترس از بی پولی در جامعه وجود دارد سینما می تواند عنصر بسیار خوب و کمک کننده ای باشد تا این ترس از بین برود اما متأسفانه این نگاه در فیلم های ما وجود ندارد.

صندلی داوری جشنواره فیلم بوشهر به چه کسانی رسید؟

هیات انتخاب و داوری بخش «فیلم» شصت‌ و ششمین جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان بوشهر-خلیج فارس که به میزبانی انجمن سینمای جوانان بوشهر برگزار می‌شود، معرفی شدند.

به‌گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط‌ عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، اعضای هیات انتخاب و داوری شصت‌ و ششمین جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان بوشهر-خلیج‌فارس که آثار سینمایی چهار بخش «داستانی»، «تجربی»، «پویانمایی» و «مستند» را ارزیابی می‌کنند، معرفی شدند.

محسن آقالر، امیر پذیرفته، عادل تبریزی، مریم دوستی، احمد علی سجادی صدر، سیدحسین صافی و محمدرضا عرب هنرمندان باسابقه‌ای هستند که فیلم‌های متقاضی حضور در شصت‌ و ششمین جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان بوشهر-خلیج‌فارس را انتخاب کرده و آثار راه‌یافته به رقابت این بخش را داوری می‌کنند.

شصت‌ و ششمین جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان بوشهر-خلیج‌فارس ۵ تا ۸ اردیبهشت‌ ۱۴۰۲ به میزبانی انجمن سینمای جوانان ایران_ دفتر بوشهر یزد در شهر بوشهر و به دبیری عبدالرحیم افروغ برگزار می‌شود.

«دونده» به ویسکانسین آمریکا رسید؟

«دونده» امیر نادری در بیست‌ و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم ویسکانسین کشور آمریکا به صورت دیجیتال به نمایش درآمد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، «دونده» امیر نادری در بیست‌وپنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم ویسکانسین کشور آمریکا به صورت دیجیتال به نمایش درآمد.

این فیلم که از تولیدات سال ۱۳۶۳ کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان است در روزهای ۲۸ و ۲۹ فروردین ۱۴۰۲ برابر با ۱۷ و ۱۸ آوریل ۲۰۲۳ در این رویداد هنری به نمایش گذاشته شد.

«دونده» در سال‌های پیش برنده جایزه بالن طلایی جشنواره سه‌قاره نانت ۱۹۸۵، برنده جایزه ویژه جشنواره بین‌المللی فیلم سنگاپور ۱۹۸۵ و برنده جایزه ویژه هیئت‌داوران جشنواره بین‌المللی فیلم کودکان سینه جونیور ۲۰۰۰ فرانسه شده است.

این فیلم خاطره‌انگیز همچنین طی این سال‌ها در مرکز فرهنگی و هنری «پمپیدو» کشور فرانسه، موزه هنر مدرن کشور آمریکا، جشنواره لومیر فرانسه، موزه ملی سینما موسیمو کشور ایتالیا و جشنواره فیلم‌های ایرانی کشور چک نمایش ویژه داشته است.

بهرام بیضایی کارگردان فیلم «باشو غریبه کوچک» نیز به‌عنوان تدوینگر و غلامرضا رمضانی به‌عنوان مدیر تولید این فیلم، بوده‌اند.

در سایت جشنواره بین‌المللی فیلم ویسکانسین درباره این فیلم آمده است: «نسخه بازسازی شده این فیلم صراحت نوینی از تصاویری که امیر نادری به دقت با هم ترکیب کرده است، به ارمغان می‌آورد. اغلب، امیرو (شخصیت اصلی فیلم) را می‌بینیم که از میان نرده‌ها یا پنجره‌های زنجیره‌ای نگاه می‌کند و بر وضعیت خود به‌عنوان یک غریبه تأکید و حرکت‌های زیبای دوربین فیلمبردار، با ثبت تصاویر آفتاب، به آغشته‌شدن فیلم به مبارزات امیرو با اشرافیت کمک می‌کند.

همچنین «دونده» فیلمی به همان اندازه تکان‌دهنده و اسرارآمیز است که در کنار «کفش‌های دسیکا»، «۴۰۰ ضربه تروفو» و همینطور «خانه دوست کجاست؟» عباس کیارستمی در نظر گرفته می‌شود. «دونده» در ردیف یکی از فیلم‌های خوب درباره کودکان و نوجوانانی که با قدرت و لطف در دنیای بی‌تفاوت حرکت می‌کند، می‌ایستد.»

سیزدهمین دوره جوایز ایسفا چه زمانی برگزار می‌شود؟

انجمن فیلم کوتاه ایران به منظور معرفی برترین آثار سینمای کوتاه ایران، مقررات و فراخوان سیزدهمین دوره جوایز ایسفا را منتشر کرد.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی ایسفا، سیزدهمین دوره جوایز ایسفا به دبیری اسماعیل منصف شهریور سال جاری برگزار می‌شود.

طبق فراخوان سیزدهمین دوره جوایز ایسفا، فیلمسازان فیلم کوتاه می‌توانند با مراحعه به سایت انجمن فیلم کوتاه ایران، آثار خود را در این دوره جوایز ایسفا ثبت کنند.

تاریخ شروع ثبت نام از ۱ اردیبهشت و تاریخ پایان ثبت نام و ارسال آثار ۳۱ تیر تعیین شده است.

اعلام نامزدهای جوایز ایسفا ۱۵ شهریور ۱۴۰۲ خواهد بود.

متن کامل فراخوان سیزدهمین دوره جوایز ایسفا به شرح ذیل است:

شرایط و ضوابط:

تمامی فیلم‌های کوتاه با هر ساختار، گرایش و تفکری، با مدت زمان حداقل ۳ دقیقه و حداکثر ۳۰ دقیقه که از ابتدای فروردین ۱۴۰۰ تا پایان خرداد ۱۴۰۲ تولید شده و برای دوره‌های قبلی جوایز ایسفا ارسال نشده باشند، می‌توانند فرم تقاضای شرکت در جوایز ایسفا را تکمیل کنند.
فرم تقاضای شرکت در جوایز ایسفا می‌بایست از طریق پایگاه انجمن فیلم کوتاه ایران تکمیل شود.

پس از تکمیل فرم تقاضا، فیلمسازان متقاضی باید یک نسخه از فیلم خود را با مشخصات فنی خواسته شده حداکثر تا ۵ روز پس از ثبت نام اینترنتی در روزهای یکشنبه، دوشنبه و سه شنبه هر هفته از ساعت ۱۰ تا ۱۵، به دبیرخانه جوایز ایسفا تحویل دهند.

در صورتی که تا ۵ روز پس از ثبت نام، فیلم به دبیرخانه ارسال نشود، ثبت نام باطل شده و باید ثبت نام مجدد از طریق سایت انجمن فیلم کوتاه صورت گیرد.

هزینه ثبت‌نام آثار به شرح زیر است:

از ۱ اردیبهشت تا ۳۱ اردیبهشت – ۲۰۰ هزار تومان

از ۱ خرداد تا ۳۱ خرداد – ۳۰۰ هزار تومان

از ۱ تیر تا ۳۱ تیر – ۴۵۰ هزار تومان

*هزینه ثبت نام برای اعضای ایسفا نیم بها خواهد بود.

فیلم‌های ارسالی در شاخه‌های زیر به رقابت خواهند پرداخت:

بهترین فیلم

بهترین کارگردانی

بهترین فیلمنامه

بهترین فیلمبرداری

بهترین تدوین

بهترین صدا (صداگذاری یا صدابرداری)

بهترین بازیگر (زن یا مرد)

نحوه داوری و انتخاب برگزیدگان بر اساس آیین‌نامه جدید جوایز ایسفا است.

به ۲۰ فیلمی که به مرحله سوم داوری راه پیدا می‌کنند، تحت عنوان نامزدهای جوایز ایسفا گواهی نامزدی داده خواهد شد.

زیرنویس فارسی برای فیلم‌هایی که زبان آنها فارسی نیست، الزامی است.

فیلم‌های ثبت نام شده تنها برای اعضای آکادمی به نمایش درآمده و فیلم‌های نامزد جوایز ایسفا بعد از پایان مراسم پس از هماهنگی با مالک فیلم، یک برنامه نمایش در غالب برنامه سینماتک ایسفا خواهد داشت.

در صورت ثبت‌نام فیلم‌ها، نمی‌توان آن‌ها را از مراحل داوری خارج کرد.

تقاضای شرکت در جوایز ایسفا به مفهوم پذیرش همه مقررات آن است.

تصمیم‌گیری در موارد پیش‌بینی نشده به عهده هیات مدیره ایسفا است.

شرایط فنی آثار:

تمامی آثار می‌بایست به صورت فیزیکال به دبیرخانه جوایز ایسفا تحویل داده شوند.

* فیلمسازان ایرانی خارج کشور که متقاضی حضور در جوایز ایسفا هستند می‌توانند لینک دانلود فیلم‌هایشان را پس از ثبت برای دبیرخانه ارسال کنند.

فرمت پذیرش آثار:

H.264 High Quality 1080 HD

* تذکر مهم: با توجه به تک مرحله‌ای بودن دریافت آثار، ضروری است فیلم‌سازان از ابتدا نسخه نهایی اثر را با کیفیت مناسب اکران به دبیرخانه جوایز ایسفا ارسال کنند. بدیهی است به علت فراوانی آثار و محدودیت زمانی، فرمت‌های متفرقه یا فایل‌های دارای اشکال، در مرحله داوری آثار شرکت داده نخواهند شد.

گاه‌شمار: تاریخ شروع ثبت نام در سایت: ۱ اردیبهشت ۱۴۰۲، تاریخ پایان ثبت نام و ارسال آثار: ۳۱ تیر ۱۴۰۲، اعلام نامزدهای جوایز ایسفا: ۱۵ شهریور ۱۴۰۲، زمان برگزاری مراسم پایانی جوایز ایسفا: هفته پایانی شهریور ۱۴۰۲.

خروج از نسخه موبایل