دسته: سینما

اصغر فرهادی دهمین ساخته بلند خود را در لس آنجلس آمریکا و احتمالا پس از پایان اعتصابات در هالیوود مقابل دوربین می‌برد.

به گزارش سینمای خانگی از ایسنا، نشریه ورلد آو ریل در مطلبی کوتاه گزارش کرد اصغر فرهادی، فیلمساز ایرانی که با ساخت آثاری چون «درباره الی»، «جدایی»، «گذشته»، «فروشنده» و قهرمان» به راحتی نام خود را در فهرست فیلمسازان مدرن در سطح جهانی ثبت کرده است، فیلم بعدی‌اش را در لس‌آنجلس و پس از اعتصاب تولید می‌کند.

این اولین فیلم آمریکایی فرهادی پس از کارگردانی پروژه هایی در فرانسه، اسپانیا و زادگاهش ایران خواهد بود.

جزییات داستان درباره جدیدترین فرهادی مخفی نگه داشته شده که قرار است دهمین فیلم بلند حرفه ای این کارگردان باشد.

«قهرمان» آخرین فیلم فرهادی محصول ۲۰۲۱ بود که جایزه بزرگ جشنواره فیلم کن را از آن خود کرد.

شهرام اسدزاده کارگردان فیلم سینمایی «کارزار» ضمن اشاره به صدور پروانه نمایش برای این فیلم با محدودیت سنی بالای ۱۵ سال، به ارائه توضیحاتی درباره این تجربه پرداخت.

به گزارش سینمای خانگی، شهرام اسدزاده نویسنده و کارگردان فیلم سینمایی «کارزار» که به تازگی پروانه نمایش خود را از سازمان سینمایی دریافت کرده است، در گفتگو با مهر، با درباره شرایط این فیلم سینمایی توضیح داد: تولید این فیلم نزدیک سه سال درگیر کرونا شد. یعنی تولید فیلم تا جایی پیش رفته بود اما وقتی با شرایط کرونایی مواجه شدیم، نتوانستیم فیلم را به موقع تمام کنیم. خیلی از دوستان فیلمسازی که در آن مقطع فیلم می‌ساختند هم همین وضعیت را داشتند و برخی حتی دل‌ودماغ نداشتند که فیلم‌شان را تمام کنند!

وی ادامه داد: بعد از دو سال که کار را به دلایلی متوقف کرده بودیم، تدوین و صداگذاری را از سر گرفتیم و مراحل فنی فیلم را به پایان رساندیم. قصه فیلم اما هنوز تازه است و به‌نظرم هنوز می‌تواند برای مخاطب جذاب باشد.

اسدزاده گفت: سال گذشته به دلیل شرایطی که در کشور وجود داشت هم احساس کردیم شرایط مناسبی برای اکران فیلم نیست. خیلی از فیلمسازان حتی باسابقه دیگر هم هستند که چون جزو سوگلی‌های اکران نیستند، فیلم‌هایشان در صف باقی مانده و وضعیت اینگونه است که امثال ما هر بار هم که برای اکران فیلم خود دورخیز می‌کنیم، با اتفاقات عجیب و غریب مواجه می‌شویم. تجربه هم نشان داده که در پی هر اتفاقی، معمولاً ضربه اصلی را عرصه فرهنگ و هنر می‌خورد. با توجه به جمیع این موارد، فکر می‌کنم فصل پاییز همین امسال زمان مناسبی برای اکران فیلم باشد.

کارگردان «کارزار» درباره صدور مجوز نمایش این فیلم با محدودیت سنی ۱۵ سال برای اکران عمومی، گفت: فیلم قبلی من «طاقباز» که یک سکانس پلان ۱۲۰ دقیقه‌ای بود و اتفاقاً در جشنواره‌های بین‌المللی حضور موفقی هم داشت و بازیگران آن هم جوایزی را گرفتند. مجوز آن فیلم هم با محدودیت سنی ۱۵ سال صادر شد و حالا فیلم «کارزار» هم چنین محدودیتی دارد. البته نمی‌دانم شرایط اعمال این محدودیت در اکران عمومی چگونه است!

وی افزود: فیلم البته لحظاتی دارد که بابت همان لحظات، من هم موافقم که مربوط به بزرگ‌ترهاست و بازگویی آن برای کودکان درست نیست. از لحاظ اخلاقی در همه کشورهای دنیا هم این قبیل محدودیت‌ها مدنظر قرار می‌گیرد و اینگونه نیست که هر محصولی را بتوانند استفاده کنند. از این منظر، حالا نه برای ۱۵ سال اما خودم هم موافق نیستم که بچه‌های کمتر از ۱۲ سال به تماشای فیلم من بنشینند. نسل جدیدی که ما با آن‌ها رو به رو هستیم، واقعاً جور دیگری فکر می‌کنند و حتی دانسته‌های این نسل با نسل ما متفاوت است. فیلم ما بدون اصلاحیه خاصی صرفاً با اعمال این محدودیت سنی، پروانه نمایش دریافت کرده است.

اسدزاده درباره تغییر نام این فیلم از «گواهی امضا» به «کارزار» هم توضیح داد: به دلیل تشابه اسم این فیلم با فیلم دیگری در زمان ساخت که اتفاقاً بازیگر نقش اصلی هر دو هم امیر آقایی بود، تصمیم به تغییر نام فیلم گرفتیم. نام «کارزار» هم که برای این فیلم انتخاب کرده‌ایم چند معنی دارد که هم معنای تقابل و رویارویی می‌دهد و هم به معنای زار بودن کار کسی می‌تواند معنا دهد.

این کارگردان درباره تازه‌ترین فعالیت‌های خود هم گفت: در حال حاضر به دنبال مراحل اخذ پروانه ساخت برای فیلم تازه خود با عنوان «اصالت» هستم که حال و هوایی هیجانی و جنگی دارد و قصد داریم آن را در خارج ایران و در کشور ترکیه بسازیم. در تلاشیم بتوانیم به زودی آن را به تولید برسانیم.

همانطور که جهان به سمت آینده‌ای خودکارتر پیش می‌رود، هوش مصنوعی نیز بر نحوه تولید و تجربه فیلم‌ها تأثیر می‌گذارد. هوش مصنوعی نه تنها زمان تولید را سریع‌تر کرده بلکه تعامل بین بینندگان و سازندگان فیلم را نیز افزایش داده و ایجاد محتواهای بهتر بصری را آسان‌تر از قبل می‌کند.

به گزارش سینمای خانگی از ایرنا، آیا تا به حال فکر کرده اید که هوش مصنوعی چه تاثیری بر صنعت فیلم و سینما خواهد داشت؟ امروزه هوش مصنوعی در بسیاری از زمینه‌ها مانند تشخیص بیماری‌ها و مراقبت‌های بهداشتی، زمینه‌های مختلف هنری، ارتقای تصویر، بهبود صدا، توسعه نرم افزار و بازی های ویدیویی و حتی تولید ویدئو کاربردهای خود را پیدا کرده است، اما هوش مصنوعی و سینما داستان دیگری دارند!

تاریخچه استفاده از هوش مصنوعی در تولید فیلم

فیلم‌سازان از اوایل دهه ۲۰۰۰ از ابزارهای هوش مصنوعی در ساخت فیلم‌هایشان استفاده کرده‌اند. در ابتدا، هوش مصنوعی عمدتاً برای افزودن جلوه‌های ویژه استفاده می‌شد. فیلم‌های محبوبی مانند سه گانه ارباب حلقه‌ها و سری ماتریکس از هوش مصنوعی برای زنده کردن داستان‌های خارق العاده خود استفاده کردند. از آن زمان به بعد، ابزارهای هوش مصنوعی به طور روزافزون در صنعت فیلم استفاده شده‌اند و کارگردانان از آنها برای کارهایی از جمله تشخیص چهره تا نوشتن فیلمنامه استفاده می‌کنند.

در داستان فیلم‌های سینمایی نیز، قابلیت‌های خلاقانه هوش مصنوعی در فیلم‌هایی مانند جنگ ستارگان، او، ترمیناتور و یک ادیسه فضایی ساخته سال ۲۰۰۱ مورد بررسی قرار گرفته‌اند. این فیلم‌ها امکان توسعه ماشین‌هایی شبیه انسان را بررسی کرده‌اند که می‌توانند به طور مستقل فکر، احساس و عمل کنند.

با حرکت رو به جلو، فیلمسازان همچنان از فناوری‌های پیشرفته هوش مصنوعی استفاده و فرصت‌های جدیدی را که این تکنولوژی برای آن‌ها درست می‌کند، به چالش می‌کشند.

تاثیرات مثبت هوش مصنوعی بر صنعت فیلم‌سازی

هوش مصنوعی (AI) فیلمسازان را قادر می‌سازد تا جهان‌ها و تصاویر بصری پیچیده‌ای را خلق کنند که پیش از این تصور نمی‌کردند. آنها دیگر نیازی به تکیه بر منابع محدود خود برای دستیابی به سطح مطلوبی از واقع گرایی ندارند و بدون قید و شرط می‌توانند خیال‌پردازی کنند.

با هوش مصنوعی، نه تنها دیدگاه خلاقانه فیلمساز زنده می‌شود بلکه کیفیت کلی تصاویر ارائه‌شده به‌طور قابل‌توجهی فراتر از آنچه که تصور می‌شد با روش‌های تولید فیلم سنتی قابل دستیابی است، افزایش می‌یابد.

علاوه بر این، پیشرفت‌های باورنکردنی مانند توانایی پیرکردن یا جوان‌سازی بازیگران و پیاده‌سازی فناوری‌های جعلی عمیق (deep fake) نیز این امکان را فراهم می‌کند که بازیگران را به صورت دیجیتالی به مراحل مختلف زندگی خود بازگردانیم یا حتی شخصیت‌هایی خلق کنیم که به نظر واقعی می‌آیند اما در زندگی واقعی وجود ندارند.

با این تغییرات که در ظاهر و حس فیلم‌ها توسط هوش مصنوعی ایجاد می‌شود، مخاطبان مطمئناً مجذوب امکانات قابل تصور فرآیند خلاقانه‌ای می‌شوند که فیلمسازان می‌توانند با این ابزارهای جدید کشف کنند!

خداحافظی با روش‌های سنتی فیلم‌سازی

معرفی هوش مصنوعی (AI) به صنعت فیلمسازی و فیلم‌سازان منجر به افزایش کارایی این صنعت شده است. روش‌های سنتی فیلم‌سازی اغلب به زمان و هزینه زیادی نیاز داشته و دارند، زیرا شامل چندین برداشت و ویرایش دستی می‌شوند. از سوی دیگر، هوش مصنوعی می‌تواند فرآیندهای پس از تولید را ساده و به صرفه‌جویی در زمان کمک کند و در عین حال تولیدکنندگان را قادر می‌سازد تا هزینه‌ها را پایین نگه دارند.

ابزارهای هوش مصنوعی مانند فناوری تشخیص چهره، امکان روتوش دقیق‌تر عکس‌ها و تصحیح خودکار رنگ را فراهم می‌کند و نیاز به کارهای دستی خسته کننده را از بین می‌برد. هالیوود همچنین از هوش مصنوعی برای ایجاد وسایل پس‌زمینه و طراحی دکور استفاده می‌کند و زمان و بودجه تولید را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.

علاوه بر ایجاد تصاویر واقعی با سرعت و دقت، فناوری‌های هوش مصنوعی اکنون برای کارهایی مانند نوشتن داستان‌ها و فیلمنامه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. علاوه بر این، هوش مصنوعی می‌تواند به انسان در خودکارسازی جنبه‌هایخسته کننده مانند بودجه‌بندی، زمان‌بندی و بایگانی کمک کند و به فیلمسازان کنترل بیشتری بر فرآیند تولید بدهد و به طور کلی فرایند تولید فیلم‌های سینمایی را مقرون‌به‌صرفه‌تر می‌کند.

تاثیرات منفی هوش مصنوعی بر صنعت فیلم‌سازی

ابزارهای هوش مصنوعی این پتانسیل را دارند که روند ساخت فیلم را به طور قابل توجهی بهبود بخشند، اما در مورد برانگیختن احساسات از طریق داستان‌گویی می‌توانند با اشکالات و نواقصی همراه باشند. در حالی که هوش مصنوعی مزایای زیادی از نظر جلوه‌های بصری ارائه می‌کند، اما فاقد لمس انسانی مورد نیاز برای تولید خلاقانه‌تر فیلمنامه‌ها یا توسعه کامل شخصیت‌هاست. فن‌آوری‌های هوش مصنوعی لزوماً نمی‌دانند مردم چگونه فکر یا احساس می‌کنند و چگونه با یکدیگر تعامل دارند. در نتیجه، هوش مصنوعی ممکن است برای خلق شخصیت‌های قانع‌کننده و داستان‌های قانع‌کننده‌ای که از نظر احساسی با مخاطبان ارتباط برقرار می‌کند، به اندازه کافی تاثیرگذار نباشد.

ازبین‌رفتن مشاغل مرتبط با سینما

معرفی هوش مصنوعی به فیلمسازی به طور بالقوه می تواند موقعیتی را ایجاد کند که در آن مشاغل از بین می‌روند زیرا کارهای دستی کمتری به نیروی انسانی نیاز پیدا می‌کنند. این می‌تواند تأثیر مضری بر افرادی داشته باشد که قبلاً در بخش‌های مرتبط با ساخت فیلم به کار گرفته می‌شدند مانند تکنسین‌های پس از تولید، تدوین‌گران، هنرمندان VFX (جلوه های بصری)، بازیگران و سایر خلاقان.

هوش مصنوعی می‌تواند بسیاری از فرآیندهای قبل و بعد از تولید را خودکار کند و نیاز انسان به انجام همان وظایف را کاهش داده یا از بین ببرد. علاوه بر این، هوش مصنوعی می‌تواند تصاویر واقعی را با سرعت و دقت تولید کند که در غیر این صورت ماه‌ها یا حتی سال‌ها طول می‌کشد تا انسان به آن‌ها دست یابد.

کارگردانانی از جنس هوش مصنوعی

از آنجایی که هوش مصنوعی همچنان صنعت سرگرمی را تغییر می‌دهد، بسیاری از تماشاگران سینما این سوال را دارند که هوش مصنوعی در چه مرحله‌ای یک فیلم داستانی کامل می‌سازد. به گفته جو روسو (Joe Russo)، کارگردان مشترک فیلم‌های مارول مانند «انتقام‌جویان: پایان بازی» و «انتقام‌جویان: جنگ بی‌نهایت»، این زمان ممکن است تا دو سال دیگر فرا برسد!

کمدی سیاسی «چپ،‌ راست» ساخته حامد محمدی است،‌ فیلمی که بعد از 3 سال از زمان ساخت به اکران رسید و بعد از اکران هم نتوانست رضایت مخاطب را جلب کند،‌ همچنین پویشی در سامانه فارس من در اعتراض به اخذ مجوز این فیلم ثبت شده است.

به گزارش سینمای خانگی از خبرنگار سینمایی خبرگزاری فارس، سینمایی «چپ،‌ راست» ساخته حامد محمدی و به تهیه‌کنندگی منوچهر محمدی در ژانر کمدی سیاسی است،‌ فیلمی که سال ۱۳۹۸ تولید و در سال ۱۴۰۱ اکران شد تا پروسه‌ای ۳ ساله را برای رسیدن به پرده نقره‌ای طی کند.

این فیلم داستانی طنز را از تضاد سیاسی دو خانواده روایت می‌کند تا اختلافات آنها را دستمایه کمدی خود قرار دهد، کمدی که البته به‌نظر برای مخاطب ایرانی قدیمی شده و حتی با دیالوگ‌ها و شعارهای رنگ و رو رفته روایت می‌شود.

صحنه ابتدایی فیلم که با مناظره سیاسی بشیر کشاورز (رامبد جوان) و اصلان دهقان (پیمان قاسم‌خانی) آغاز می‌شود؛ شروعی مناسب و گیرا برای یک کمدی سیاسی است، البته ریتم کوبنده این میزگرد در همه‌ اثر به یکسان وجود ندارد اما حتی این بخش از فیلم هم که شاید از کیفیت بهتری نسبت به باقی سکانس‌ها برخوردار باشد دچار کلیشه‌های قدیمی سیاست است.

در پی چالش‌های سال‌های گذشته بین دو جناح چپ و راست، فیلم سه سال پیش به اتمام رسید ولی در حال و هوای امروز که این تضادها به کمترین میزان خود در عرصه سیاست رسیده است، روی پرده رفت تا نتواند تأثیری را که در جستجوی آن بود، کسب کند. هرچند اگر نگاهی به شرایط فیلم داشته باشید و آن را با این روزهای سیاست ایران بسنجید به این نظر خواهید رسید که فیلم حتی در زمان ساختش هم حرفی از کرسی افتاده را بیان می‌کند.

عدم موفقیت فیلم تنها در انتشار دیر و دور از بستر واقعی خود خلاصه نمی‌شود، بلکه اغراق در پوشش و طرز تفکر و بیان بازیگران نیز تا حد زیادی باورناپذیر بوده و بر ملال بیننده می‌افزاید؛ برای مثال، حضور در توالت درحال مصاحبه یا ترشی درست کردن مرد درحالی که همسرش نماینده مجلس است سکانس‌های اغراق‌آمیزی است که پذیرش داستان را برای مخاطب سخت می‌کند.

افشین علیار منتقد سینما در رابطه با این فیلم نوشته است: «برای نوشتن درباره فیلم «چپ راست» باید از تیتراژ پایانی شروع کرد، جایی که تماشاگران محدود داخل سالن با چهره‌های در هم از بی‌کیفیت بودن فیلم و تلف‌شدن وقت و بهای بلیت سینما معترضند، بله درست است. «چپ راست» به شدت بی‌کیفیت و غیرقابل‌باور است. مخاطب به انگیزه کمدی بودن فیلم بلیت تهیه می‌کند، اما دریغ از یک موقعیت که حتی صدای خنده یک نفر به گوش برسد!

حامد محمدی که نابلدی در کارگردانی را فریاد می‌زند، (نمونه‌اش سریال ناتمام قبله عالم) در «چپ راست» فکر کرده برای مخاطب چندین دهه گذشته فیلم ساخته‌است! شوخی‌های لوس و بی‌مزه که اساساً به طنز هم نمی‌رسند. فیلم نه کمدی است، نه سیاسی فقط اشاره‌ای الکن به دو تحلیلگر مسائل سیاسی دارد، یکی اصلاح‌طلب و دیگری اصولگرای تندرو.»

جدای از تمامی این موارد نشان دادن یک خانواده مذهبی با ویژگی‌های غیر حقیقی هم نکته دیگری است که باید بررسی شود؛ در همین رابطه پویشی در سامانه فارس من خبرگزاری فارس تشکیل شده که به چرایی اخذ مجوز این فیلم با وجود محتوای آن اشاره دارد.

در بخشی از متن این پویش آمده است:‌‌ «فیلم چپ راست فیلمی سخیف که چهره افراد مذهبی را افرادی خشن و سراسر نفاق نشان داده است. حال سؤال این است که چرا به چنین فیلم‌هایی مجوز قانونی از طرف وزارت ارشاد داده می‌شود، چنانچه پاسخ داده شود همه آزاد هستند فیلم بسازند، باید این سؤال را پرسید که همه آزادند به هم دیگر توهین کنند و عقاید همدیگر را به سخره بگیرند؟ آن هم در کشوری که اکثریت مسلمان هستند باید تمسخر اسلام صورت گیرد؟»

قطعاً آثار سینمایی می‌توانند بر رفتار افراد مختلف جامعه مؤثر باشند. به همین دلیل است که باید نظارت و دقت بیشتری در محتوای چنین آثاری انجام شود.

فیلم سینمایی «مغز استخوان» به کارگردانی حمیدرضا قربانی و تهیه کنندگی حسین پورمحمدی از چهارشنبه، ۴ مرداد، در پردیس دو پلتفرم، اکران می‌شود.

به گزارش سینمای خانگی از سینماپرس، فیلم سینمایی «مغز استخوان» یک درام پرکشش است که پریناز ایزدیار، بابک حمیدیان، جواد عزتی، نوید پورفرج، بهروز شعیبی و علیرضا میرسالاری در آن به ایفای نقش پرداختند.

در خلاصه داستان آماده است: پس از آنکه بهار در می‌یابد که هیچ راهی برای درمان تنها پسرش پیام جز استفاده از بانک خون بند ناف وجود ندارد، علیرغم میل باطنی همسر فعلی‌اش حسین، ناچار به پا گذاشتن در مسیر انتخابی سخت می‌شود و…

فیلم سینمایی «مغز استخوان» علاوه بر جلب نظر مخاطبان در سی و هشتمین دوره جشنواره فجر، در جوامع بین‌المللی مختلف نیز مورد توجه قرار گرفت و در جشنواره فیلم هانوی ویتنام جایزه بهترین کارگردانی را از آن خود کرد.

علاقمندان می‌توانند از چهارشنبه ۴ام مرداد ماه، ساعت ۲۰، فیلم سینمایی «مغز استخوان» را به صورت آنلاین از پردیس نماوا و فیلیمو تماشا کنند.

سیدحسن جلایر تهیه‌کننده فیلم سینمایی «سفیر» به مرور خاطرات این فیلم پرداخت.

به گزارش سینمای خانگی، به نقل از روابط عمومی موزه سینما، همزمان با ماه محرم و نمایش دوباره فیلم سینمایی «سفیر» سیدحسن جلایر تهیه کننده این فیلم مهمان بخش تاریخ شفاهی موزه سینمای ایران شد و طی گفتگویی سه ساعته درباره روند ساخت و خاطراتی از پشت صحنه «سفیر» توضیح داد که بخشی از آن منتشر شده است.

سیدحسن جلایر با ذکر خاطره‌ای از فیلم سینمایی «سفیر» گفت: این فیلم همه‌اش خاطره است یادم می‌آید هر روز تعدادی گله گوسفند اجاره کرده بودیم که هر گله ۱۵۰ راس گوسفند داشت و در سکانسی که می‌خواستیم ورود قیس را بگیریم نیاز به یک گله گوسفند بیشتری داشتیم. یک روز بر حسب اتفاق سر فیلمبرداری رفته بودم، نزدیک عصر بود متوجه شدم چوپان گوسفندها با دستش قاب می‌بندد و دائم قاب را عوض می‌کند و به آفتاب نگاه می‌کند و به یکباره گله را از جایی که باید می‌ایستاد حرکت داد.

وی ادامه داد: زنده یاد فریبرز صالح به دنبال او دوید و گفت چه کسی گفت این کار را انجام بدهی، چرا این کار را کردی و جای گله گوسفندان را تغییر دادی و چوپان گفت به دلیل آنکه خورشید در حال غروب کردن است و الان زمان مناسبی برای فیلمبرداری نیست. از او پرسیدیم تو از کجا میدانی و او گفت من هر روز پشت سر فیلمبردار شما می‌ایستادم و دیدم چگونه قاب می‌گیرد و درست در زمان غروب فیلمبرداری را قطع می‌کرد از او سوال کردم برای من توضیح داده است و منم یاد گرفتم. این خاطره‌ای است که هیچ وقت از یادم نمی‌رود و همیشه وقتی یاد فیلم «سفیر» می‌افتم صورت آن چوپان جلوی چشمم است.

وی درباره انتخاب فرامرز قریبیان نیز گفت: از ابتدا انتخاب اولمان برای نقش قیس، فرامرز قریبیان بود و به نظرم اصلح‌ترین انتخاب بود.

تهیه کننده «سفیر» درباره دستمزد بازیگران فیلم نیز مطرح کرد: قرار بود فیلمبرداری ظرف مدت زمان سه ماه تمام شود و فرامرز قریبیان ۸۰ هزار تومان دستمزد گرفت اما به دلیل طولانی شدن زمان فیلمبرداری گروه بازیگران سه بار دستمزد گرفتند؛ یعنی فرامرز قریبیان برای سفیر ۲۴۰ هزار تومان دستمزد گرفت.

وی گفت: در نظر داشته باشید که خدا همه چیز را می‌بیند بنابراین خودتان باشید و برای خودتان کار کنید. برای چیزی که مهم است کار کنید اما تصور نکنید فقط آنچه که شما فکر می‌کنید درست است. شما باید نزد خداوند متعال راز و نیاز کنید و از او بخواهید که «خدایا کاری کن که من جز برای تو نگویم، جز برای تو ننویسم و جز برای تو کاری انجام ندهم». شخصیتی که خدا به شما داده است، خرج یک سری آدم‌های سطح پایین نکنید و بدانید هنر بزرگ‌تر از آن است که با آن بازی شود و توجه جدی داشته باشید که هنرفروش هنرمند نیست با هنر بازی و داد و ستد نکنید، هنر را ببینید با هنر بیندیشید و با هنر کار انجام دهید تا به هدف اصلی‌تان برسید.

بازیگرانی همچون فرامرز قریبیان، عزت‌الله مقبلی، جلال پیشواییان، کاظم افرندنیا، محمدتقی کهنمویی و … در «سفیر» نقش آفرینی کرده‌اند.

در خلاصه داستان فیلم «سفیر» آمده است: «قیس بن مسهر با نامه‌ای از سوی حسین بن علی برای سلیمان بن صرد خزاعی راهی کوفه می‌شود که در راه توسط ماموران ابن زیاد والی کوفه دستگیر و به زندان می‌افتد. در زندان به وی گفته می‌شود که در صورت سخنرانی علیه حسین بن علی از زندان آزاد خواهد شد، وی با پذیرفتن این شرط به روی منبر رفته اما علیه یزید سخنرانی می‌کند. پس از این سخنرانی قیس به دستور ابن زیاد کشته می‌شود.»

آکادمی تلویزیون و شبکه فاکس تاریخ برگزاری مراسم اهدای جوایز امی را به تعویق می‌اندازند، زیرا ۲ انجمن صنفی نویسندگان و بازیگران در اعتراض به استودیوها به اعتصاب خود ادامه می‌دهند.

به گزارش سینمای خانگی به نقل از هالیوود ریپورتر، به طور رسمی اعلام شد مراسم جوایز امی ۲۰۲۳ در تاریخ معمول خود در سپتامبر برگزار نمی‌شود زیرا بازیگران و نویسندگان در اعتصاب هستند.

هفتاد و پنجمین دوره جوایز سالانه امی قرار بود ۱۸ سپتامبر از شبکه فاکس پخش شود اما منابع نزدیک به برنامه تایید می‌کنند هنوز تاریخ و ماه دیگری در نظر گرفته نشده است. باید گفت تا زمانی که انجمن بازیگران و نویسندگان آمریکا با اتحاد تهیه‌کنندگان فیلم و تلویزیون به توافق نرسند، این مراسم برگزار نمی‌شود؛ اما گفته می‌شود آکادمی تلویزیون و شبکه فاکس که پخش مراسم سال ۲۰۲۳ را برعهده دارد در حال مذاکره هستند که زمانی برای برگزاری برنامه انتخاب کنند.

اگر آکادمی تلویزیون و فاکس به تاریخ ۱۸ سپتامبر پایبند می‌ماندند، تقریباً باید در مراسمی خالی از برندگان برنامه را اجرا می‌کردند زیرا ۱۶ جایزه از ۲۵ جایزه امی ۲۰۲۲ به بازیگران یا نویسندگان اهدا شده بود.

قوانین اعتصاب انجمن بازیگران از اعضای خود خواسته است برای برنامه‌هایی که توسط استودیوها ساخته شده فعالیت تبلیغاتی نداشته باشند و برنامه اهدای جوایز هم شامل آن می‌شود. از سوی دیگر نویسندگان خالق مطالبی هستند که میزبان و مجریان مراسم که تقریباً به طور قطع از اعضای انجمن بازیگران هستند، بیان می‌کنند.

این تعویق جوایز امی برای نخستین بار در بیش از ۲ دهه رخ می‌دهد. آکادمی تلویزیون و شبکه CBS مراسم سال ۲۰۰۱ را در پی حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر عقب انداختند و مراسم اوایل نوامبر همان سال پخش شد.

در همین حال مرحله دوم رای گیری برای تعیین برندگان جوایز امی طبق برنامه‌ریزی اولیه پیش می‌رود و اعضای آکادمی تلویزیون از ۱۷ آگوست به نامزدهای منتخب خود رأی خواهند داد.

هنوز قطعی نیست که آیا جوایز امی ۲۰۲۳ واقعاً سال ۲۰۲۳ اهدا شود یا خیر.

مرتضی شعبانی گفت: فیلم مذهبی به هیچ عنوان نباید ضعیف باشد چرا که تجربه ثابت کرده آثار مذهبی که به شکل ضعیف و سطحی نگرانه تولید شده اند علیه خودشان کار کردند.

به گزارش سینمای خانگی از سینماپری، مرتضی شعبانی تهیه کننده همزمان با آغاز ماه محرم در خصوص جایگاه دین در سینمای ایران و لزوم تولید آثاری متناسب با این ایام گفت: ضرورت تولید این قبیل آثار که اظهر من الشمس است اما تولید کارهای دم دستی و سطحی نگر دینی و مذهبی باعث زده شدن مخاطب شده است و این آفتی است که باید با آن مقابله کرد.

تهیه کننده مستندهای «رستاخیز» و «به دنبال حقیقت» در گفتگو با سینماپرس افزود: ما وقتی فیلم و سریال دینی و مذهبی تولید می کنیم باید به شکلی فاخر و با کیفیت بالا در ساختار و محتوا باشند. فیلم مذهبی به هیچ عنوان نباید ضعیف باشد چرا که تجربه ثابت کرده آثار مذهبی که به شکل ضعیف و سطحی نگرانه تولید شده اند علیه خودشان کار کردند و باعث شدند مخاطب دیگر میلی برای تماشای این آثار نداشته باشد.

این سینماگر تأکید کرد: متأسفانه بارها شاهد بوده ایم در عرصه های مختلف داستانی، مستند و… برخی آثار به شکلی سخیف و کم مایه تولید شده اند؛ البته ما در این زمینه آثار خوبی هم مانند «الرسالة» مصطفی عقاد را نیز داریم که بعد از اینکه سال ها از تولید آن گذشته وقتی مجدداً بازپخش می شود حتی مخاطبانی که ده ها بار آن را تماشا کرده اند باز هم با میل پای گیرنده های تلویزیون می نشینند و این فیلم درخشان را تماشا می کنند.

شعبانی در پاسخ به این پرسش که آیا به عقیده شما مشکلات بودجه ای باعث تولید آثار سطحی نگر در این حوزه شده است یا خیر اظهار داشت: مشکلات بودجه ای که همیشه وجود داشته و دارد و تردیدی نیست که مسأله بودجه یکی از معضلات اصلی بر سر راه تولید این قبیل آثار است اما اگر نگاه حرفه ای به این نوع آثار وجود داشته باشد خود به خود بخش اعظمی از مشکلات این حوزه برطرف می شوند.

وی در همین راستا متذکر شد: نهادهای تولیدکننده آثار مذهبی نگاه حرفه ای ندارند و دلیل این اتفاق آن است که بیشتر ارگان ها و نهادهایی که از تولید این فیلم ها حمایت می کنند نهادهای حاکمیتی هستند که فکر می کنند صرفاً فقط با بیان محتوای مورد نظرشان می توانند به اهداف بزرگی که در سر دارند دست پیدا کنند در صورتی که این گونه نیست و باید برای تولید این قبیل آثار هم هزینه بیشتری صورت گیرد هم در انتخاب افراد و سوژه ها و… دقت زیادی وجود داشته باشد.

شعبانی در خاتمه این گفتگو افزود: اصولاً نگاه دم دستی که برخی نهادها به این آثار دارند باعث افت کیفی تولیدات این حوزه شده؛ مثلاً بارها شاهد بوده ایم که به تهیه کننده یا کارگردان می گویند شما که مذهبی هستید چرا پول می خواهید؟ خوب این مذهبی بودن چه ربطی به بودجه دارد؟ این قبیل نگاه ها است که باعث شده سالانه ده ها اثر راجع به واقعه عظیمی مانند پیاده روی اربعین حسینی (ع) تولید شود اما هیچ یک از آن ها شاخص و منحصر بفرد نشوند. این نوع نگاه قطعاً نیاز به اصلاح دارد و باید از بین برود.