سامانه جامع اخبار، آثار، اشخاص، و نهادهای فیلم و سینمای ایران و جهان
تهران- ایرنا- فرهاد ورهرام در اکران «فیلم ناتمام» با اشاره به اینکه ای کاش کارگردان این اثر در قید حیات بود، گفت: یکی از آفریقایی‌ترین و شگفت‌انگیزترین ضبط مراسم «زار» را در این فیلم می توان دید؛ در این فیلم دو الی سه ابزار موسیقی «زار» را دیدیم که که دیگر وجود ندارند.
به گزارش خبرنگار ویژه پایگاه سینمایی خانگی در استان قزوین : مستند کی پاپ به کارگردانی علی کوثری در سینما بهمن استان قزوین و به همت حوزه هنری استان قزوین اکران شد.
کی‌پاپ عنوانی بود که بار دیگر فعالین فرهنگی استان را روی صندلی سینما نشاند، استقبال از مستند آن‌چنان چشمگیر نبود؛ اما موضوع مستند درست همان موضوع بود که نه‌تنها نسل دهه ۸۰ بلکه نسل دهه ۷۰ را هم تحت تأثیر قرار می‌داد.
نوشته مستند (کی پاپ ) در قزوین اولین بار در پایگاه خبری سینمای خانگی استان قزوین. پدیدار شد.
تهران- ایرنا- شبکه‌های رادیویی به مناسبت سالگرد شهادت آیت‌الله رئیسی و یارانش، ویژه‌برنامه‌هایی را روانه آنتن می‌کنند. همچنین پایگاه کتاب گویای ایران‌صدا، کتاب صوتی «ناکارآمدی طرح خاورمیانه بزرگ در خیزش بیداری اسلامی» را که تألیف شهید امیرعبداللهیان است، منتشر کرده است.
کارگردان و تهیه‌کننده مستند «موتورسواران»، با اشاره به حادثه تلخ سقوط بالگرد رئیس‌جمهور شهید آیت‌الله رئیسی و همراهان ایشان، مستند خود را تلاشی برای ثبت یک لحظه تاریخی دانست.
بررسی سریال «جان‌سخت» در «نمای نزدیک»، روایتی از امداد هوایی اورژانس، برای مصدومان حادثه انفجار اسکله شهید رجایی و مستند «استیفن کری کوچک شمرده شده» از قاب شبکه‌های سیما دیدنی می‌شوند.
Post Content
اعضای مراکز فرهنگی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان سراسر کشور در برنامه‌ای با عنوان «تابستان با سینما کانون» ۱۰۶ اثر را به تماشا می‌نشینند.
گری لینه‌کر، مجری سرشناس برنامه «مسابقه روز» و یکی از چهره‌های مطرح رسانه‌ای بریتانیا، قرار است این هفته و پس از ۲۶ سال همکاری، از بی‌بی‌سی جدا شود
پخش زنده فینال مسابقات ووشو و پخش زنده مسابقات هاکی روی یخ جهانی آلمان و چک از قاب شبکه ورزش تقدیم علاقه مندان می شود.
رسانه‌های برون‌مرزی؛ سکوی پرتاب یا آینه تحریف؟
در سال‌های اخیر، رسانه‌های فارسی‌زبان خارج از کشور مانند ایران اینترنشنال، من و تو و صدای آمریکا، به پاتوق اصلی هنرمندان مهاجر بدل شده‌اند؛ رسانه‌هایی که نه فقط نقش اطلاع رسان، بلکه کار کردی شبه صنعتی در بازسازی چهره‌ها، تزریق هویت‌های نو، و مدیریت نگاه عمومی دارند.
بسیاری از هنرمندان مهاجر، به‌ویژه آنان که با گفتمان سیاسی تند وارد میدان شده‌اند، نخستین قدم‌های خود را بر همین سکوها برداشتند. این رسانه‌ها به‌سرعت آنها را از چهره‌ای کم رنگ شده یا حتی محبوب در گذشته‌ای نه‌چندان دور، به یک “صدای اپوزیسیون” تبدیل می‌کنند. اما آیا این صدا، صدای حقیقی خود آن فرد است، یا پژواکی از نیاز رسانه به تولید قهرمان؟
نقش این رسانه‌ها بیشتر شبیه کارگردانی است تا روزنامه‌نگاری. آنها روایت‌هایی می‌سازند که گاه با زندگی واقعی و گذشته هنرمند در تضاد است. همان‌طور که در مورد حمید فرخ‌نژاد دیدیم؛ یک روز در قاب صداوسیما با افتخار از ایران می‌گوید و در فیلم‌هایی امنیتی همچون به رنگ ارغوان نقش می‌گیرد، روز دیگر در گفت‌وگو با اینترنشنال به سراحت به نظام حمله می‌کند و خود را از ابتدا منتقد می‌خواند. اما در هیچ کدام از این دو نسخه، صداقت کامل دیده نمی‌شود. او فردی منفعت طلب است که اگر هزینه پسرش آنهم به دلار تامین نشود ، به گفته خودش میخواهد ۸۰ میلیون ایرانی نباشد.
فاطمه معتمدآریا نیز، با حضور در رسانه‌های خارج‌نشین، در تلاش برای بازتعریف خود به‌عنوان زنی “سرکوب‌شده در نظام مردسالار ایران” است؛ تعریفی که به‌کلی با دهه‌ها فعالیت پروژه های هنری، و عضویت در هیئت داوران جشنواره‌ها، و دریافت جوایز داخلی، در تضاد است. این چرخش ناگهانی اگر صادقانه بود، باید پیش‌تر اتفاق می‌افتاد. اما وقتی با مهاجرت همزمان می‌شود، بیشتر رنگ و بوی فرصت‌طلبی دارد.
در این میان، مخاطب ایرانی، که روزی همین چهره‌ها را در قاب تلویزیون یا سینما تحسین کرده، دچار سردرگمی می‌شود: کدام نسخه واقعی است؟ هنرمندی که در قاب صداوسیما می‌درخشید یا مبارزی که در گفت‌وگوهای یوتیوبی فریاد می‌زند؟
پاسخ این پرسش، بیش از هر رسانه یا چهره‌ای، د حافظه تاریخی مخاطبین است . مردم این دوگانگی را می‌بینند؛ حتی اگر نگویند یا برزبان نیاورند، مطمئنا فراموش نمی‌کنند.
ادامه دارد…
