سامانه جامع اخبار، آثار، اشخاص، و نهادهای فیلم و سینمای ایران و جهان
هجدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت با حضور جمعی از مسئولان لشکری و کشوری از جمله سردار حسین سلامی فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و پیمان جبلی رئیس رسانه ملی و نیز هنرمندان و خانواده ی شهدا در تالار وحدت تهران به کار خود پایان داد.
مراسم اختتامیه هفتاد و هشتمین جشنواره فیلم کن برگزار شد و نخل طلای این دوره به جعفر پناهی تعلق گرفت.
در مراسمی با حضور چهره‌های سرشناس سینما و در فضایی پرشور در ساحل کوت دازور، ژولیت بینوش، بازیگر سرشناس فرانسوی و رئیس هیئت داوران جشنواره فیلم کن ۲۰۲۵، اختتامیه یکی از جنجالی‌ترین و پرخبرترین دوره‌های این رویداد بین‌المللی را هدایت کرد؛ دوره‌ای که هم در انتخاب آثار و هم در واکنش‌ها، بحث‌برانگیز و متفاوت ظاهر شد.
اعطای نخل طلایی جشنواره کن ۲۰۲۵ به جعفر پناهی، صرف‌نظر از کیفیت فنی یا هنری فیلم او، بار دیگر نگاه‌ها را به ماهیت متحول‌شده این جشنواره معطوف کرد؛ جشنواره‌ای که روزگاری با هدف پاسداشت سینمای مؤلف و زیبایی‌شناسی ناب سینمایی آغاز شد، اما امروز بیش از هر زمان دیگر، درگیر ملاحظات رسانه‌ای، نشانه‌گذاری‌های سیاسی و مناسبات بین‌المللی شده است.
جعفر پناهی، فیلمسازی است که در بستر همین نظام فرهنگی ایران رشد کرد و در دوران طلایی سینمای اجتماعی ایران، نام خود را تثبیت نمود. او با آثار اولیه‌اش چون «بادکنک سفید» و «دایره»، هم در داخل مورد توجه بود و هم در جشنواره‌های خارجی ستایش شد. اما در ادامه، روندی شکل گرفت که پناهی را از یک فیلمساز منتقد اجتماعی، به چهره‌ای بدل کرد که حالا بیشتر در قاب سیاسی رسانه‌ها دیده می‌شود تا صرفاً قاب دوربین.
در همین مسیر، جشنواره کن نیز تغییر کرد. این جشنواره که در دهه‌های پیشین بیشتر دغدغه‌اش کشف استعدادهای هنری، نوآوری‌های بصری و زبان سینمایی بود، از اواخر دهه ۹۰ میلادی به تدریج در برابر فشارهای جهانی، موج‌های رسانه‌ای و انتظارات نهادهای فرهنگی-سیاسی غربی، مواضعی گرفت که رفته‌رفته آن را از یک رویداد صرفاً هنری به یک فضای سیاست‌زده فرهنگی بدل کرد.
در چنین فضایی، فیلم پناهی -که ویژگی‌های هنری هم دارد- نه به خاطر برتری فنی، بلکه به خاطر روایت رسانه‌ای فیلم هایش، اهمیت یافت است. در اوج انتقاداتی که منتقدان خارجی به فیلم پناهی داشتند ، متولیان جشنواره کن با اهدای نخل طلایی به او، عملاً یک موضع‌گیری انجام داد؛ موضعی که با انتخاب ژولیت بینوش به عنوان رئیس هیأت داوران و کیت بلانشت به‌عنوان ارائه‌دهنده جایزه، از پیش طراحی‌شده و هماهنگ به‌نظر می‌رسد.
مسأله اصلی اما این است: آیا جشنواره‌ای که در ظاهر، استقلال هنری و بی‌طرفی فرهنگی را تبلیغ می‌کند، مجاز است به چنین ملاحظات سیاسی تن دهد؟ آیا این همان معیار دوگانه‌ای نیست که گاه فیلمسازانی از کشورهای دیگر را با برچسب «غیرسیاسی» از صحنه حذف می‌کند و گاه دیگر، فیلم‌هایی متوسط را به خاطر جنبه‌های نمادین‌شان به اوج می‌برد؟
واقعیت این است که جشنواره کن دیگر یک صِرف «جشن هنر» نیست. این پلتفرم سال‌هاست تحت تأثیر موج‌های ژئوپلیتیک، موازنه‌های فرهنگی و سیاست رسانه‌ای غرب قرار گرفته است. و نخل طلایی ۲۰۲۵ هم در این روند قابل تفسیر است: جایزه‌ای نه لزوماً برای بهترین فیلم، بلکه برای نمادسازی، برای پیامی که فراتر از پرده سینما، در محافل دیپلماتیک و رسانه‌ای بازتاب می‌یابد.
سینماپرس: نشست خبری کاروان «میثاق با امام راحل» با عنوان «حجاب، آرمان روح‌الله» و «وفاق خمینی» در صبح روز شنبه ۳ خرداد ماه و با حضور پدر شهید «آرمان علی‌وردی»، پدر شهید «رسول خلیلی»، برادر شهیدان «وصالی»، «مصطفی باغبانی» و «بهار جنگروی» مسئول مجموعه مردمی دختران انقلاب در محل «حوزه هنری تهران» برگزار شد.
سینماپرس: فرمانده کل سپاه گفت: هنرمندان انسان‌هایی هستند که با قلب خود به اعماق قلب انسان‌های دیگر سفر می‌کنند و حقایقی را بازتاب می‌دهند.
هجدهمین جشنواره بینالملی فیلم مقاومت با تجلیل از جمشید هاشمپور ، احمدرضا درویش و برگزیده شدن مجید انتظامی به کار خود پایان داد و برگزیدگان خود را شناخت.
برنا- گروه فرهنگ و هنر: هجدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت با معرفی برگزیدگان بخشهای مختلف و تقدیر از هنرمندانی، چون احمدرضا درویش و مریم کارگر به کار خود پایان داد.
مراسم اعطای جوایز هفتاد و هشتمین جشنواره فیلم کن با معرفی برنده نخل طلای بهترین فیلم و دیگر برگزیدگان برگزار شد.
برگزیدگان هجدهمین جشنواره بین المللی فیلم مقاومت با برگزاری آیین اختتامیه معرفی شدند.
