سینماپرس: آیتالله جوادی آملی در ادامه سفر خود به عتبات عالیات، با حضور در بیت آیتالله سیستانی در نجف اشرف، با این مرجع تقلید دیدار و گفتوگو کرد.
از بحرانهای سینمای ایران تا راهکارهای نجات
نیما مهدیان اصل، متولد ۱۳۶۴ تهران و متأهل، مسیر پرثمری را در عرصه فرهنگ و هنر ایران طی کرده است. وی آموزش هنری خود را از هنرستان صدا و سیما آغاز کرده، پس از اخذ مدرک کارشناسی سینما با گرایش تدوین فیلم، مدارج عالی کارشناسی ارشد و دکترای مدیریت رسانه را طی نموده است. این فیلمساز متعهد در سال ۱۴۰۳ با دریافت سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی برای فیلم مستند سینمایی از جشنواره فیلم فجر، به یکی از چهرههای شاخص سینمای مستند کشور تبدیل شد. سوابق اجرایی او شامل مدیریت روابط عمومی رئیس کمیته فرهنگی فدراسیون تیراندازی و مسئولیت واحد فنی و آرشیو مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی است. وی به مدت ۲۱ سال به عنوان کنشگر فرهنگی در حوزه فرهنگ ایثار، جهاد و شهادت فعالیت داشته و آثاری ماندگار همچون “میراث ناپدری”، “آن مرد با اتوبوس آمد”، “همیشه مبارز”، “انگشتر بی نگین”، “سفره دار”، “دیار جوانمردان” و “یک وجب خاک” را خلق کرده است.
مهدیان اصل سابقه درخشانی هم در تدریس دارد و در زمینههای متنوعی از جمله مکاتب سینمایی، اصول تصویربرداری و کارگردانی، تئوری تدوین و مدیریت استراتژیک رسانه به تربیت نسل جدید هنرمندان پرداخته است. تجربیات بینالمللی او شامل حضور در جشنوارههای معتبر خارجی در مقام کارگردان بوده و در دهه ۸۰ نیز به عنوان طراح صحنه شبکه جام جم فعالیت داشته است. این چهره فرهنگی، تلفیقی کمنظیر از دانش آکادمیک، تجربه اجرایی و خلاقیت هنری را در کارنامه خود دارد. پایگاه خبری سینمای خانگی با او مصاحبهای ترتیب داده و از او درباره ارزیابیاش از سینمای ایران پرسیده است. متن زیر حاصل این مصاحبه است:
سینمای خانگی: گمان نمیکنم شما موافق این گزاره باشید که سینمای امروز ایران با چالشهای جدی روبهروست. شما وضعیت را چگونه ارزیابی میکنید؟
مهدیان: به گمانم، سینمای ایران امروز درگیر نوعی پارادوکس ساختاری میان ارزشهای فرهنگی و منطق بازار شده است. از یکسو، بدنه خلاق و مستقل سینما در تلاش برای حفظ اصالت هنری و هویتی خویش است، و از سوی دیگر، جریان مسلط بر صنعت سینما – چه در سطح تولید، چه در سطح سیاستگذاری – در حال سوق دادن این هنر-صنعت به سمت مصرفگرایی سطحی و سوداگری بیپشتوانه است. این گسست، که میتوان آن را شکاف بین معنا و منفعت نامید، موجب شده است که شاهد تولید انبوهی از آثار کممایه باشیم که صرفاً تابع منطق لحظهای گیشهاند، در حالیکه ظرفیتهای روایی، زیباییشناختی و فرهنگی سینمای ایران فراتر از اینهاست.
سینمای خانگی: پس شما معتقدید که سینمای امروز بیشتر به سوی بازاریگرایی رفته است؟
مهدیان: بیتردید. آنچه در حال رخ دادن است، استحاله تدریجی سینمای فرهنگی به سود سینمای کالاییست. غلبه نگاه صرفاً اقتصادی، آن هم به شکل افراطی و کوتاهبینانه، سبب شده تولید آثار مسئلهمحور، خلاقانه و جامعهشناختی به حاشیه رانده شود و فیلمهایی غالب شوند که صرفاً نقش تسکیندهنده لحظهای دارند.
سینمای خانگی: ولی برخی میگویند که سینمای ایران پیشرفتهای زیادی داشته…
مهدیان: بله، اگر صرفاً از منظر فنی یا تکنولوژیک نگاه کنیم – مثلاً در زمینه تصویر، صدا یا جلوههای ویژه – پیشرفتهایی حاصل شده است. اما در سطح محتوا، روایتپردازی و جایگاه اجتماعی سینما، ما با نوعی افت معنا مواجهیم. زمانی حتی با محدودیتهای شدید، فیلمهایی تولید میشدند که جهانروایتشان بهلحاظ انسانی، فلسفی و اخلاقی بسیار عمیق بود. امروز چنین تجربههایی نادر شدهاند.
سینمای خانگی: گفته میشود که بسیاری از فیلمسازان مستقل به پلتفرمهای نمایش خانگی مهاجرت کردهاند. نظر شما چیست؟
مهدیان: این مهاجرت، بیش از آنکه انتخابی داوطلبانه باشد، نوعی جابجایی اجباری ناشی از حذف تدریجی فضاهای عمومی اکران و سانسورهای سلیقهای است. نتیجهاش، تحلیل رفتن زبان سینمایی ما و تضعیف خردهروایتهاییست که هویت فرهنگی ما را میسازند. اگر نتوانیم از سینما به عنوان بستر گفتوگوی اجتماعی و بازنمایی مسائل زیستجهان ایرانی استفاده کنیم، در آیندهای نهچندان دور با خلأ معنایی مواجه خواهیم شد.
سینمای خانگی: از نظر شما عوامل اصلی ایجاد این وضعیت چیست؟
مهدیان: میتوان از نبود یک سیاست فرهنگی کلان، شفاف و آیندهنگر نام برد. آنچه امروز شاهدیم، مدیریت فرهنگی کوتاهمدت، واکنشی و گاه حتی انفعالیست که نه تنها نقش سیاستگذارِ هدایتگر را ایفا نمیکند، بلکه حتی در جایگاه تنظیمگر (Regulator) هم حضور مؤثری ندارد. در غیاب چنین نگاهی، عرصه سینما یا رها به دست بازیگران سودمحور میشود، یا اسیر بروکراسی غیرقابل پیشبینی.
سینمای خانگی: اما برخی معتقدند که دولت و حاکمیت نباید در سینما دخالت کند.
مهدیان: درست است که نباید در مصادیق دخالت کرد، اما فقدان رگولاتوری فرهنگی هوشمندانه، فضا را بهسمت بیعدالتی و هرجومرج میبرد. بدون نظارت و سیاستگذاری اصولی، میدان به نفع گروههایی چون سالنداران، سرمایهداران رانتی یا سلبریتیمحوران خالی میشود. این اتفاق منجر به زوال تدریجی ارزشهای فرهنگی در سینما خواهد شد.
سینمای خانگی: اگر این روند ادامه یابد، آینده سینمای ایران را چگونه میبینید؟
مهدیان: ما با خطر جدی قطع ارتباط میان سینما و مخاطب آگاه مواجهیم. اگر سینما از نقش هویتی، تربیتی و انتقادیاش تهی شود و صرفاً به یک ابزار تفریحی آنهم کممایه تقلیل یابد، شاهد افول عمیق سرمایه اجتماعی سینما خواهیم بود. این نهفقط مرگ یک مدیوم، بلکه تضعیف حافظه فرهنگی یک ملت است.
سینمای خانگی: چه راهکاری برای خروج از این بحران پیشنهاد میکنید؟
مهدیان: من معتقدم باید نهاد مستقلی متشکل از سینماگران، اقتصاددانان فرهنگی، و صاحبنظران حقوقی شکل گیرد تا هم به تنظیم سیاستهای حمایتی بپردازد و هم به طراحی ساختارهای پایداری برای توسعه سینما. این نهاد میتواند بر اساس مشارکت صنفی و منابع اقتصادی درونزا مانند سهمی از فروش بلیت یا پلتفرمهای آنلاین، صندوقی حمایتی ایجاد کند.
سینمای خانگی: منظورتان همان صندوق حمایتی سینماست؟
مهدیان: بله، ولی نه یک صندوق دولتی سنتی. بلکه یک سازوکار شفاف، با نظارت بینرشتهای، که بتواند میان عدالت فرهنگی و پویایی بازار توازن ایجاد کند. در این صورت، هم از فشار مستقیم بر بودجه دولتی کاسته میشود و هم سینماگران احساس وابستگی یا رانتجویی نخواهند داشت.
سینمای خانگی: اما خسارات مالی یا حیثیتی پروژههای شکستخورده چه میشود؟
مهدیان: اگر شاخصهای حمایت مبتنی بر معیارهای فنی، فرهنگی و شفاف باشد – نه ذوقزدگی یا روابط پشتپرده – بسیاری از این خسارات قابل پیشگیری است. امروز مشکل ما نه کمبود منابع، بلکه نابرابری در تخصیص و نبود شفافیت در فرایند تصمیمگیریست.
سینمای خانگی: آیا مصداقی دارید؟
مهدیان: بله. در حال حاضر، بودجه تولید یک فیلم با مشخصات تقریباً مشابه، ممکن است در دو مسیر دولتی و خصوصی تا دو برابر اختلاف داشته باشد. این یعنی نه فقط نبود استاندارد هزینهسنجی، بلکه نبود شفافیت ساختاری. ارقام فروش، تعداد تماشاگر، میزان سرمایهگذاری، همگی اغلب در سایهای از ابهام باقی میمانند.
سینمای خانگی: راهحل جایگزین مالی شما چیست؟
مهدیان: پیشنهاد من ایجاد «صندوق وقف یا نذر سینمایی» است. همانطور که برای مسجد، مدرسه یا بیمارستان وقف داریم، چرا برای تولید فیلم فرهنگی و فاخر نداشته باشیم؟ این سازوکار، هم ریشه در سنتهای بومی دارد و هم از نظر مالی امکانپذیر است.
صد البته این نظریه می بایست قویا به چالش منصفانه و علمی کشیده شود.
سینمای خانگی: پس به عقیده شما، این نوع سرمایهگذاری فرهنگی، نوعی بیمه اجتماعی و فرهنگی است؟
مهدیان: دقیقاً. اگر سینما را صرفاً سرگرمی تلقی کنیم، آن را فروکاستهایم. سینما، در واقع یکی از ستونهای حافظه جمعی، هویت تاریخی و بازنمایی فرهنگی ماست. سرمایهگذاری در سینما، سرمایهگذاری در آینده فکری و اجتماعی کشور است.
سینمای خانگی: آقای مهدیان عزیز، از وقتی که در اختیار ما گذاشتید صمیمانه سپاسگزاریم. تحلیلهای دقیق و روشنگر شما قطعاً برای تمامی دغدغهمندان سینمای ایران قابل تأمل خواهد بود.
مهدیان: من هم از شما بابت فراهم کردن این فرصت برای گفتوگویی عمیق و مسئولانه تشکر میکنم. باور دارم که حتی طرح چنین دغدغههایی، میتواند نقطه آغازی برای تغییرات بنیادین در فضای فرهنگی کشور باشد.
سینمای خانگی: به امید روزی که شاهد باززایی و شکوفایی دوباره سینمای ایران باشیم. برای شما آرزوی موفقیت روزافزون داریم.
نقد بیپروا به سینمای ایران: اقتصاد بیمار به جان هنر افتاده است
بیژن همدرسی، چهره نام آشنای عرصه فرهنگ و هنر ایران، مسیر حرفه ای پرباری را از سال ۱۳۶۷ با بازی در فیلم سینمایی «روزنه» ساخته جمال شورجه آغاز کرد و به تدریج با حضوری پررنگ در عرصه های مختلف هنری، از بازیگری تا نویسندگی و مستندسازی ، به هنرمندی جامع الاطراف تبدیل شد. این مدیر تحصیلکرده که در طول سه دهه فعالیت مستمر هنری، آثاری ماندگار در ژانرهای مختلف خلق کرده است، هم در قامت نویسنده فیلم های سینمایی چون «مروارید سیاه» و سریال های تلویزیونی مانند «ضلع ششم» و «داستان های خدا» درخشیده و هم در جایگاه مستندساز متعهد، مسئولیت ساخت ۳۰ اثر مستند در حوزه های اجتماعی، سیاسی، علمی و پزشکی را بر عهده داشته است. بیژن همدرسی که فعالیت هنری خود را از پایین ترین پله های صنعت سینما آغاز کرد و به ترتیب تجربه دستیاری کارگردانی، برنامه ریزی تولید و تهیه کنندگی برنامه های تلویزیونی را کسب نمود، امروز به عنوان تحلیلگری صاحبنظر در عرصه های اجتماعی و هنری نیز شناخته می شود. مسیر تکاملی این هنرمند خستگی ناپذیر، از بازیگری تا کارگردانی و نویسندگی، گواهی بر عمق نگاه و وسعت دید او در عرصه هنرهای نمایشی است. پایگاه خبری سینمای خانگی با او مصاحبه ای ترتیب داده و از او درباره ارزیابی اش از سینمای ایران پرسیده است. متن زیر حاصل این مصاحبه است:
سینمای خانگی: آقای همدرسی، شما معتقدید سینمای ایران امروز گرفتار کمرمقی، تکرار و فقدان اصالت شده است. این در حالی است که دهه 60 را نقطه عطفی در تاریخ سینمای ایران میدانید. آیا این مقایسه منصفانه است؟ مگر نه اینکه شرایط آن دوره کاملاً استثنایی بود؟
بیژن همدرسی: ببینید، دقیقاً همین تفاوت جالب توجه است. دهه 1360 با وجود تمام محدودیتهای ناشی از جنگ تحمیلی، شرایط دشوار اقتصادی و فضای فرهنگی خاص، شاهد خلق آثاری مانند «دونده» امیر نادری، «باشو، غریبه کوچک» بهرام بیضایی و «خانه دوست کجاست؟» عباس کیارستمی بود. سینما در آن دوره نه به عنوان ابزار سرگرمی صرف، بلکه به مثابه رسانهای متعهد و اندیشهورز قد علم کرد.
سینمای خانگی: اما به سینمای دفاع مقدس هم اشاره کردهاید که در همان دوره متولد شد. آیا امروز چنین سینمایی وجود ندارد؟
بیژن همدرسی: متأسفانه سینمای دفاع مقدس امروز دچار تکرار مضامین و کلیشهها شده است. در آن دوره آثاری مانند «بلمی به سوی ساحل» رسول ملاقلیپور یا «دیدهبان» و «مهاجر» ابراهیم حاتمیکیا با وجود محدودیتهای فنی و بودجهای، سرشار از احساس، معنا و قهرمانانی بودند که از دل مردم برخاسته بودند. امروز اما این عمق را کمتر میبینیم.
سینمای خانگی: شما دهه 70 را دوران بلوغ و شکوفایی سینمای ایران خواندهاید. چه عواملی این تحول را ایجاد کرد؟
بیژن همدرسی: در دهه 1370 با گشایش نسبی فضای فرهنگی، شاهد جسارت بیشتری در پرداختن به موضوعات متنوع بودیم. فیلمهایی مانند «از کرخه تا راین» و «آژانس شیشهای» ابراهیم حاتمیکیا، «زیر نور ماه» سیدرضا میرکریمی و «طعم گیلاس» عباس کیارستمی نمونههای درخشان این دوره هستند. سینمای دفاع مقدس نیز در این دهه با آثاری چون «حمله به اچ-3» و «سفر به چزابه» به کار خود ادامه داد.
سینمای خانگی: پس چه شد که از دهه 80 به بعد شاهد افول بودیم؟ شما به «جشنوارهزدگی» اشاره کردهاید.
بیژن همدرسی: دقیقاً. از دهه 1380 به بعد، پررنگ شدن تب جشنوارههای خارجی، فشارهای اقتصادی گیشه و ظهور نوعی سانسور غیررسمی، باعث فاصله گرفتن سینما از دغدغههای واقعی مردم شد. هرچند آثاری مانند «چهارشنبهسوری» و «درباره الی…» اصغر فرهادی توانستند توجه را جلب کنند، اما جریان غالب به سمت تکرار فرمولهای موفق گذشته رفت.
سینمای خانگی: و دهه 90؟ به نظر شما ظهور پلتفرمهای نمایش خانگی چه تأثیری داشت؟
بیژن همدرسی: (با لبخند) متأسفانه نتوانستیم آنطور که باید نقش مثبتی ایفا کنیم. به جای بستری برای نوآوری، به بازاری برای بازتولید خشونت و اغواگریهای بیمحتوا تبدیل شدیم. سریالهایی با محوریت «ضدقهرمان»های سطحی که با نمایش سیگار، سلاح و بحرانهای جعلی، ذائقه مخاطب را تخریب کردند. در کنار این، سینمای زیرزمینی هم که هدفش فقط حضور در جشنوارههای خارجی بود، به جای ارتباط با جامعه ایرانی، به اعتراض صرف بسنده کرد.
سینمای خانگی: شما از «غیبت قهرمان» و «فراموشی مخاطب کودک» به عنوان مشکلات بزرگ یاد کردهاید. اینها چقدر مهم هستند؟
بیژن همدرسی: بسیار حیاتی! ما دیگر شخصیتهایی مانند قاسم در «آژانس شیشهای» یا مهدی نریمان در «پرواز در شب» را نمیبینیم. از طرفی، سینمای کودک که روزگاری با آثاری مانند «شهر موشها» و «کلاه قرمزی» نسلها را پرورش داد، امروز به حاشیه رفته است. این یعنی حذف ابزار کلیدی آموزش فرهنگی و اخلاقی.
سینمای خانگی: ریشه اصلی این مشکلات را در چه میبینید؟
بیژن همدرسی: اقتصاد بیمار و ترس از شکست. فیلمسازان امروز به سود کمریسک و تولید آثار مشابه عادت کردهاند. حتی تکرار موضوعات بیارزش هم به دلیل تضمین مخاطب، سودآور شده است. این چرخهای معیوب از تولید «هیچ» است.
سینمای خانگی: راه حل شما چیست؟ چگونه میتوان به سینمای اصیل بازگشت؟
بیژن همدرسی: نیازمند بازگشت به ایمان هستیم؛ ایمان به قدرت روایت، به خلق قهرمانان باورپذیر، و به ارزشهای انسانی. باید از سودهای کوتاهمدت به سرمایهگذاری بلندمدت فرهنگی روی آوریم. سینمای ایران تنها زمانی جایگاه واقعی خود را بازیابی میکند که بار دیگر «جهان را باور کند» و «جهان را روایت کند».
سینمای خانگی: سپاسگزارم از این گفتوگوی صریح و پرمحتوا. آقای همدرسی، از وقتی که در اختیار ما گذاشتید صمیمانه سپاسگزاریم. این گفتگوی عمیق و دغدغهمندانه قطعاً برای همه علاقمندان به سینمای ایران ارزشمند خواهد بود.
بیژن همدرسی: من هم از شما متشکرم. امیدوارم این گفتگو بتواند گامی هرچند کوچک در جهت احیای سینمای بااصالت و مردمی ایران باشد. به قول قدیمیها، “سینما آیینه جامعه است” و ما باید این آیینه را پاک نگه داریم.
سینمای خانگی: قطعاً چنین خواهد شد. برای شما آرزوی موفقیت داریم و امیدواریم بازهم میزبان تحلیلهای ژرف شما درباره سینمای ایران باشیم.
سینماگران ایده های خود را به جشنواره مقاومت بدهند
به گزارش پایگاه خبری خانگی به نقل از کمیته روابط عمومی هجدهمین جشنواره بینالمللی فیلم مقاومت؛ سید محمد حسینی مدیرعامل انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس با اعلام این خبر گفت: برای اولین بار انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس بنیاد فرهنگی روایت فتح در جشنواره بین المللی فیلم مقاومت فضایی را برای تعامل حداکثری و نزدیک تر کردن بلاواسطه سینماگران جوان و تولیدکنندگان مطرح سینمای ایران جهت تولید آثار سینمایی فراهم خواهد کرد.
وی افزود: یکی از رسالت ها و وظایف این انجمن کشف استعدادها و ظرفیت های بالقوه و نهفته در سراسر کشور است که جشنواره بین المللی فیلم مقاومت می تواند بستر و محل مناسبی برای نزدیک تر کردن فضای تعاملی جهت تولیدات سینمایی نسل جدید به شیوه ارائه ایده و طرح باشد.
عضو شورای سیاست گذاری هجدهمین جشنواره بین المللی فیلم. مقاومت تصریح کرد: این شیوه ارائه ایده و طرح در سینمای جهان به نام pitching جا افتاده است و کمپانی های مطرح تولیدات سینمای جهان از این روش برای خرید امتیاز طرح ها و ایده های سینماگرانی که در ارتباط گیری با این کمپانی ها و مراکز کلان تولید،دچار مشکل هستند بهره می برند.
فارابی در نمایشگاه کتاب تهران حاضر شد
غرفه انتشارات بنیاد سینمایی فارابی در روزهای برگزاری سی و ششمین نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران با اختصاص تخفیف و تسهیلات ویژه و همچنین فروش آثار به صورت حضوری و مجازی میزبان اهالی سینما، اساتید، دانشجویان، پژوهشگران و عموم علاقمندان هنر هفتم است.
به گزارش پایگاه خبری سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی بنیاد سینمایی فارابی؛ انتشارات فارابی همزمان با سی و ششمین نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران به روال سالهای گذشته با حضور در نمایشگاه تمامی آثار خود را با تخفیف 20 درصدی تا آخرین روز نمایشگاه عرضه میکند. فارابی امسال نیز علاوه بر غرفه «حضوری»، به صورت «مجازی» نیز در نمایشگاه کتاب حضور دارد و علاقهمندان میتوانند با مراجعه به سامانه مجازی خرید کتاب نمایشگاه به نشانی https://book.icfi.ir به صورت مجازی از این انتشارات خرید نمایند.
بازدیدکنندگان نمایشگاه هم می توانند با مراجعه به غرفه انتشارات بنیاد سینمایی فارابی در بخش ناشران عمومی، سالن شبستان، راهروی 26 و غرفه 3 به صورت حضوری عناوین مورد نیاز خود را خریداری کنند.
بنیاد فارابی در نمایشگاه سی و ششم کتاب تهران 52 عنوان کتاب و فصلنامه پرفروش و پرمراجعه خود را نیز مجددا به چاپ رسانده و ارائه کرده است.
از جمله آثاری که در اختیار علاقهمندان قرار میگیرد میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
کتابهای «فیلمنامهنویسی در قرن 21» لیندا آرنسون، «نیمه تاریک نابغه: زندگی نامه آلفرد هیچکاک» دونالد اسپوتو، «در مسیر فیلمسازی» الکساندر مکندریک، «نما به نما جلد ۱ و ۲» نوشته استیون دی کاتز، «اصول اساسی کارگردانی سینما، پیش از فیلمبرداری فیلم خود را ببینید» نوشته نیکلاس تی پروفرس، «روایت در فیلم داستانی جلد ۱ و 2» نوشته دیوید بردول، «فرهنگ فیلمنامه، واژگان و اصطلاحات تخصصی برای فیلمنامهنویسان» به قلم محمد گذرآبادی، «چگونه مشکلات فیلمنامهمان را حل کنیم؟» اثر سید فیلد، «فیلمنامهنویسی پیشرفته» اثر لیندا سیگر، «چگونگی درک فیلم» جیمز موناکو، «در فاصلهی دو صحنه: هنر تمهیدات انتقالی (آنچه فیلمنامهنویسان، کارگردانان و تدوینگران باید دربارهی تمهیدات انتقالی در سینما بدانند)» نوشته جفری مایکل بیز، «چگونه از هر چیزی فیلمنامه اقتباس کنیم؟» به قلم ریچارد کریوولن، «دانستنیهای نجاتبخش انیمیشن» نوشته ریچارد ویلیامز، «جعبهابزاری برای فیلمساز: چگونه با بودجهی اندک فیلمی حرفهای بسازیم؟» اثر جیسن جی توماریک، «مدیریت تولید فیلم» باستین کلو، «بازاندیشی مباحث رمان و فیلم» نوشته کامیلا الیوت، «مبانی زیباییشناختی سینمای اسلامی» و «اخلاق و درام» نوشته نصرتالله تابش، «مطالعات دینی فیلم» سیدحمید میرخندان، فیلمنامههای «رهایی از شاوشنگ» فرانک دارابونت، «مخمصه» مایکل مان، «یادآوری»: بر اساس داستانی کوتاه به قلم جاناتان نولان کریستوفر نولان، «قصهگویی تصویری و روایت بصری» نوشته ویل آیزنر، «هنر در حرکت زیباشناسی انیمیشن» اثر مارین فرنیس، «تهیهکنندگی و کارگردانی فیلم کوتاه و ویدیو» نوشته پیتر دبلیو ریا. کی ایروینگ، «راهنمای فیلمبرداران» به قلم راب هامل، «جستوجوی نگرههای دینی در ارباب حلقهها» نوشته کرت برونر، جیم ویر، «داستانگویی در سینما و تلویزیون» نوشته کریستین تامسون، «کتاب جامع ویدیو: شناخت و آموزش ابزار، فنون و زیباشناسی تصویر» نوشته دیوید چشایر، «پیش درآمدی بر فیلم»، «کارگردانی داستان» و «سینمای وودی آلن»، «جایزه اسکار»، «جشنواره کن»، حکمرانی و سیاستگذاری سینما در آمریکا، انگلستان، ترکیه و چین.
سی و ششمین دوره نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران از ۱۷ تا ۲۷ اردیبهشت با شعار «برای ایران بخوانیم» در محل مصلی امام خمینی (ره) برگزار میشود.
داوران نخستین جشنواره ملی عکس «خانواده ایرانی»
به گزارش پایگاه خبری سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، «حمید جبلی» بازیگر، فیلمساز و عکاس، «سیفاله صمدیان» عکاس و فیلمساز و «مهدی آشنا» عکاس، آثار نخستین جشنواره ملی عکس «خانواده ایرانی» را داوری میکنند.
این رویداد با هدف پاسداشت ارزشهای فرهنگی، اجتماعی و تاریخی نهاد خانواده در ایران توسط آژانس عکس انجمن سینمای جوانان ایران با همکاری معاونت امور زنان و خانواده ریاستجمهوری، برگزار میشود و با محوریت موضوع «خانواده و ارزشهای خانواده ایرانی» و با نگاهی مستند به ابعاد مختلف زندگی خانوادگی، در پی شناسایی و نمایش جلوههایی از همبستگی، تابآوری، آیینها، هنر و حضور خانوادهها در بستر تحولات اجتماعی امروز است.
بر این اساس، تمامی عکاسان کشور، با هر سطح از تجربه و حتی با استفاده از تلفن همراه، میتوانند آثار خود را برای شرکت در این رویداد فرهنگی ارسال کنند.
متن فراخوان این جشنواره در سایت انجمن سینمای جوانان ایران به نشانی www.iycs.ir قابل دسترسی است.
نخستین «جشنواره ملی عکس خانواده ایرانی» به صورت انحصاری و از ۲۴ تا ۳۰ خرداد ۱۴۰۴ در «خانه رویداد» هتل پارسیان استقلال تهران برگزار خواهد شد.
صدا و سیما از جشنواره بینالمللی فیلم رسام حمایت می کند
به گزارش پایگاه خبری سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی سازمان هنری و امور سینمایی دفاع مقدس و مقاومت، رییس سازمان هنری و امور سینمایی دفاع مقدس و مقاومت با معاون سیاسی صدا و سیما دیدار کرد. در این دیدار دو طرف به بیان دیدگاه های خود پرداخته و راهکارهای مورد نظر را بررسی کردند. در این جلسه که دبیر ششمین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه رسام هم حضور داشت، عابدینی معاون رییس سازمان صدا و سیما در امور سیاسی پس از اطلاع از کم و کیف برگزاری این جشنواره و قول مساعد برای حضور، گفت: تلاش میکنیم این جشنواره مقدس انعکاس خوبی داشته باشد.
وی همچنین از پخش زنده مراسم اختتامیه به صورت زنده از شبکه خبر و برقراری ارتباط مستقیم با سه تن از خبرنگاران حوزه مقاومت در لبنان، غزه و یمن در حین اجرای برنامه خبر داد.
پاسداشت از ۲۱۰ خبرنگار شهید حوزه مقاومت و تجلیل از یکی از خبرنگاران فعال در حوزه مقاومت از دیگر برنامه هایی بود که عابدینی قول مساعد برای اجرای آن را در خلال اجرای اختتامیه جشنواره داد.
معاون سیاسی رسانه ملی در پایان تاکید کرد از تمام ظرفیت مان برای هرچه باشکوهتر برگزار شذگدن جشنواره فیلم کوتاه رسام استفاده خواهیم کرد.
رونمایی از پوستر ششمین جشنواره «رسام»
آیین رونمایی از پوستر ششمین دوره جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه دفاع مقدس و مقاومت «رسام» در سازمان هنری و امور سینمایی دفاع مقدس و مقاومت برگزار شد.
به گزارش پایگاه خبری سینمای خانگی به نقل از دفاعپرس، آیین رونمایی از پوستر ششمین دوره جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه دفاع مقدس و مقاومت «رسام» با حضور دکتر «علیاصغر جعفری» معاون هماهنگکننده و امور مجلس بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس و مقاومت امروز (چهارشنبه) در سازمان هنری و امور سینمایی دفاع مقدس و مقاومت برگزار شد.
دکتر جعفری: جشنواره رسام برای گفتمان انقلاب اسلامی کادرسازی میکند
در این مراسم، معاون هماهنگکننده و امور مجلس بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس و مقاومت اظهار داشت: جشنواره «رسام» مأموریت بزرگی را بر دوش دارد؛ ما اعتقاد داریم اندیشه انقلاب اسلامی و تفکرات امام خمینی (ره) و رهبر معظم انقلاب اسلامی مرزها را در هم شکستهاند که انعکاس این اتفاق بزرگ بر عهده جشنواره «رسام» است.
دکتر جعفری به اثرگذاری جبهه فرهنگی مقاومت و گفتمان انقلاب اسلامی اشاره کرد و افزود: اما علاقمندان و مشتاقان این عرصه در سطح جهان پراکنده هستند و راهی برای ارتباط میان آنها نیست یا کم است؛ لذا جشنواره «رسام» باید مانند نخ تسبیحی همه فعالان در حوزه گفتمان انقلاب اسلامی را به هم متصل و قدرت فزایندهای در نشر ارزشهای انقلاب اسلامی ایجاد کند.
معاون هماهنگکننده و امور مجلس بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس و مقاومت خاطرنشان کرد: در شرایطی که سینما دست جریان سینمایی «هالیوود» است؛ بنابر این جمهوری اسلامی باید شرایطی را فراهم کند که کسانی که دل در گرو دفاع از مظلوم دارند، بتوانند نظر خود را بیان و احساس خود را منتقل کنند.
وی با تاکید بر اینکه زبان هنر زبانی است که همه دنیا آن را میفهمند، افزود: جشنواره «رسام» برای گفتمان انقلاب اسلامی کادرسازی میکند و این جشنواره منجر به تربیت نیرو برای تولیدات بزرگتر، حرفهایتر و مؤثرتر شده است.
دکتر جعفری در پایان به ظرفیت عظیم جشنواره «رسام» اشاره و تاکید کرد: جشنواره «رسام» باید بداند چه ظرفیت بزرگی دارد و چه اقدامات بزرگی میتواند رقم بزند. پس اگر این جریان به خوبی پرورش پیدا کند، در آینده میتوانیم کارهای بزرگی را به کمک هنرمندان بسازیم.
در ادامه «سیدمحمد نادری» رئیس سازمان هنری و امور سینمایی دفاع مقدس و مقاومت نیز طی سخنانی اظهار داشت: دوره ششم جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه دفاع مقدس و مقاومت «رسام» با تشکیل دبیرخانه و تعیین دبیری «حبیبالله مازندرانی» به یک انضباطی رسیده است که طی آن ثبت آثار، رسیدگی به اطلاعات فردی شرکتکنندگان و امصاء نمودار تحلیلی از وضعیت شرکتکنندگان بهخوبی انجام شد و دستهبندیهای خوبی بهدست آمد.
نادری با اشاره به اینکه اداره کل حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس و مقاومت استان کرمان میزبانی این جشنواره را برعهده دارد، گفت: همافزایی خوبی در این دوره میان نهادهای فرهنگی و هنری انجام شد. پیشبینی کردهایم که از سفرای کشورهای مقاومت نیز در این رویداد دعوت کنیم.
«مستند» بیشترین اثر دریافتشده در جشنواره رسام بود
«حبیبالله مازندرانی» دبیر ششمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه دفاع مقدس «رسام» نیز در ادامه طی سخنانی اظهار داشت: جشنواره رسام یکی از بزرگترین رویدادهای فرهنگی، هنری، دفاعی و مقاومتی در کشور است که میتواند جریانساز باشد. این جشنواره خرداد سال جاری در استان کرمان برگزار میشود. امیدواریم بتوانیم جشنوارهای در تراز دفاع مقدس و مقاومت برگزار کنیم.
در پایان نیز با حضور معاون هماهنگکننده و امور مجلس بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس و مقاومت از پوستر جشنواره رونمایی شد.
8 فیلم غیر سینمایی مجاز شد
شورای بازبینی با نمایش 8 فیلم غیرسینمایی موافقت کردند.
به گزارش پایگاه خبری سینمای خانگی به نقل از ادارهکل روابط عمومی سازمان سینمایی، فیلمهای مستند «فصل چیدن انگورها» به تهیهکنندگی جواد توانا و محمدمهدی جلیلی و کارگردانی جواد توانا، «من میمیرد» به تهیهکنندگی و کارگردانی سعید روحی چاری، فیلمهای بلند داستانی «زیر آبهای سوزان» به تهیهکنندگی شیما پورسهمالدین و کارگردانی مسعود احمدی، «شیطان عاشق نیست» به تهیهکنندگی سید زاهد رئیسی و کارگردانی جواد فرزادپور، «جزر و مد عاشقانه» به تهیهکنندگی و کارگردانی سید محمد امین خسروی، فیلمهای کوتاه داستانی «پناه» به تهیهکنندگی شهین پورزنگی آبادی و کارگردانی حسین پورزنگی آبادی، «خشاب خالی» به تهیهکنندگی شهین پورزنگی آبادی و کارگردانی حسین پورزنگی آبادی، «بختک رها» به تهیهکنندگی و کارگردانی میثم عباسی موافقت شورای پروانه نمایش غیرسینمایی را اخذ کردند.
سمیه فدایینژاد، اعظم دهصوفیانی، حسن بلخاری، حامد جعفری، محمدحسین حسنخانی، مرتضی رزاق کریمی، مصطفی رستگاری و عباس رافعی اعضای شورای پروانه نمایش فیلمهای غیرسینمایی هستند.
ده نکته در مورد فیلمهای ورزشی
به گزارش پایگاه سینمای خانگی به نقل از روابط عمومی بنیاد سینمایی فارابی؛ در ابتدای بخش سینمای ایران، سیناپس فیلم های «موسی کلیم الله»، «عینک قرمز»، «پیشمرگ» و «رها» را می خوانیم و سپس نقد و تحلیل هایی که نویسندگان مجله درباره این آثار نوشته اند. گفتوگوهایی نیز با حسین مهکام و علی غفاری، نویسنده فیلمنامههای «عینک قرمز» و «پیشمرگ» انجام شده است.
پرونده موضوعی این شماره به مفاهیم تخصصی فیلمنامه؛ «فیلم ورزشی» اختصاص دارد. ده نکته فیلمنامه نویسی برای فیلمهای ورزشی، چطور در ۱۰ قدم ساده یک فیلمنامه ورزشی چالشی بنویسیم؟، مروری بر تعریف و مصادیق برتر فیلم ورزشی، بررسی الگوهای داستانی در فیلمنامههای ورزشی – فوتبالی، فیلمنامههای برتر ورزشی تاریخ از نظر منتقدین روزنامه گاردین و یک گفت وگو پیرامون این موضوع از جمله مطالب این بخش هستند.
بخش سینمای جهان با سیناپس هنوز اینجا هستم، حقایق سخت و یک ناشناخته کامل آغاز می شود و با نقد و گفتوگوهایی با خالقان این آثار ادامه مییابد.
در بخش تجربههای پراکنده نیز گفت وگویی با دیوید ممت، نمایشنامه نویس و فیلمنامه نویس را درباره مهارت در نویسندگی می خوانیم.
فیلمنامه کامل این شماره به «گلادیاتور2» نوشته دیوید اسکارپا اختصاص دارد که توسط فرنوش زندیه به فارسی برگردانده شده است. یادداشت مترجم، سکانس برگزیده و یک نقد درباره ساختار این فیلمنامه، مطالب پایانی شماره اردیبهشت است.
«فیلمنگار» به صاحب امتیازی بنیاد سینمایی فارابی منتشر می شود. علاقهمندان میتوانند برای تهیه این شماره و استفاده از مطالب شمارههای قبلی مجله به سایت www.filmnegar.ir مراجعه کنند.